POLITIEK OVERZICHT.
GEMENGD NIEUWS.
moete'rscSen1!6 ***1
dat de oud notaris Dericks genoegzaam i maatschappij van landbouw, te kennen
met de noorderzon was vertrokken en te geven dat de gemeenteraad bereid
zijne zaken zich in zeer bedenkelijken
toestand bevonden. Waarheen h:j zijne
schreden gewend heeft, is niet bekend
de toebereidselen tot zijne reis gaven
echter allen grond tot het vermoeden,1
dat hij niet voornemens is terug te
keeren. Thans weet men, dat hij voor
zijn vertrek aan eene bekende, zeer
solide kassiersfirma alhier heeft ver
klaard, dat hij sedert jaren geen orde
meer op zijne zaken had gesteld, en
haar heeft uitgenoodigd deze te willen
regelen en den verkoop zijner vaste
goederen te bewerkstelligen. Deze goe
deren echter blijken hetgeen niemand
in de verte had vermoed, althans voor
een groot deel, zeer zwaar met hypo
theek belast te zijn.
Omdat een en ander is de vrees,
helaas niet zonder grond, dat hei" ver
dwijnen vau den oud notaris J. B. De
ricks voor velen een ramp zal blijken.
Het onbeperkt vertrouwen dat men in
hem meende te kunnen stellen, maakte
dat zeer velen hem met volle gerust
heid hunne spaarpenningen hadden toe
vertrouwd, meestal neringdoenden en
„kleine luiden". En dat niet enkel in deze
plaats, maar ook zeer velen in omlig
gende gemeenten Groenloo, Lichten
voorde, Südlohn, Stadtlohn, Vreden (de
laatste drie op duitsch gebied) en andere.
Welke de juiste stand van zaken is,
weet men tot dusver niet. Velen, wier
geheele kapitaaltje bij den oud notaris
berustte, maken zich beangst dat daarvan
niet veel zal terechtkomen. Even groot als
hier vroeger de aanhankelijkheid jegens
den oud notaris was, is thans algemeen
de verbittering tegen hem.
Naar de berichtgever der Zutphen-
sc/ie Courant doet uitkomen, behoeft
men zich voor de toekomst van den
J. B. Dericks zei ven niet ongerust te
maken, daar hij deze door eene niet
karige lijfrente verzekerd heeft. In dit
opzicht ten minste waren 's mans zaken
volkomen in orde.
Zaterdagochtendjl. is het
9-jarig meisje van den reiziger H. te
Sneek doodelijk getroffen door een slag
van een molenwiek.
is, een bedrag van 2000 uit de ge
meentekas beschikbaar te stellen ten
behoeve van de algemeen vergadering
en tentoonstelling dei' maatschappij, en
500 voor de afdeeling, wanneer de
vergadering en tentoonstelling in 1893
te Leiden mochten worden gehouden.
LANDBOUW.
Bij raadsbesluit van 19 Juni
van 19 Juni 1879
werd bepaald dat ten behoeve van de
in September 1880 te Leiden te houden
algemeene vergadering van de Holland-
sche maatschappij van landbouw en
tentoonstelling een bedrag van f 2000
op de begrooting van 1880 zoude wor
den uitgetrokken, terwijl bij raadsbesluit
van 26 Augustus 1880 eene bijdrage
van f 500 uit de gemeentekas werd
verleend aan het bestuur der afd. Leiden
en omstreken van de holl. maatschappij
van landbouw, tot opluistering van de
feestelijkheden bij gelegenheid van de
algemeene vergadering en tentoonstelling
bovengenoemd.
Blijkens adressen van het bestuur der
afd. Leiden en omstreken van voor
noemde maatschappij, bestaat het voor
nemen om pogingen aan te wenden dat
in het jaar 1892 wederom de alg. ver
gadering en.' tentoonstelling te Leiden
worde gehouden, terwijl het voor het
welslagen van die pogingen een ver-
eischte is dat de gemeente Leiden zich
vooraf verbinde, om op dezelfde wijze
als in 1880 is geschied, de zaak finan
cieel te steunen,
Burg, en weth. zijn, evenals het
gemeentebestuur van 1879, van oordeel
dat het voor de gemeente van groot
belang is, dat de algemeene vergadering
met tentoonstelling te Leiden worde
gehouden en dat daardoor de uitgave
van de gevraagde som alleszins is ge
rechtvaardigd.
Den raad wordt mitsdien in over
weging gegeven, aan het bestuur der afd.
Leiden en omstreken van de Holl.
Legsr en Vloot.
Oefeningen der ie divisie infanterie
in de Legerplaats bij Zeist.
De corr. vau de N. R. 0. schrijft
Zaterdagnamiddag te 5 uren werden de voor
posten betrokken lot beveiliging vau de leger
plaats tegen een oostelijken vijand, die ondersteld
werd tot Woudenberg te zijn doorgedrongen.
Deze voorposten waren betrokken door de batal
jons van het 7e regiment infanterie en stonden
onder beval van den kolonel Maschart van dat
kori>8. Bij de andere regimenten werden geen
avoadoefeningen gehouden, doch was de order
gegeven dat niemand de legerplaats mocht ver
laten, hetgeen al dadelijk aanleiding gaf tot het
gerucht dat het kamp zou worden gealarmeerd.
Te half acht werd er dan ook werkelyk alarm
geblazen en reeds een kwartier later waren de
overige acht bataljons van het 4e reg. inf. en
van de grenadiers en jagers op het front de
bandiere geschaard. Hierbij bleef het echter niet,
daar de order kwam om op te rukken, ten einde
de voorposten te versterken. De generaal-majoor
Hennus leidde persoonlijk den opmarsch, terwijl
ook de luitenant-generaal ridder Alewijn er bij
tegenwoordig was. Dat deze opmarsch van 8 ge
sloten bataljons in den donkeren avond met vele
bezwaren gepaard ging, iaat zich gereedelijk ver-
Klaren; vooral te paard over de zeer ongelijke
heide vol kuilen en gaten had men het zwaar
te verantwoordenvele bereden otlicicren lieten
dan ook hunne paarden aan de hand naar de
stallen leiden; de generaals hieven naar wij be
speurden met de officieren van hunne staven te
paard.
Met gedempte stem werden ecaige korte aan
wijzingen gegeven, doch overigens werden de
.troepen als het ware zonder commando geleid
weldra was het zóó donker dat de verschillende
bataljons elkaar niet meer konden zien, zelfs was
het bezwaarlijk een geheel bataljon goed bijeen
te hondensoms verdwenen geheele pelotons in
kuilen, of rolden de manschappen van verschil
lende sectiën door elkaar. Toch gelukte het tel
kens, voor zoover wy kouden nagaan, de orde
te herstellen, schoon het verband der troepen
onderling en met de commandanten der brigades
en van de divisie verloren ging. Ordonnauceu 1
konden den divisie-commandant vaak niet vin
den, ja zelfs waren de beide generaals van elkan
der afgeraakt. Na een marech van een uar werd
bet signaal voor het inrukken gegeven en keer
den de troepen tusschen 9 en 9% uur in hunne
linnen woningen terng. Pc groote moeielijkneden
waarmee men bij nachtgevechten heeft rekeniug
te houden, kwamen dan ook voor een ieder dni-
delyk uit.
Reeds in den vroegen morgen van Zondag 80
Aug. kwamen talrijke groepen nieuwsgierigen,
uitgelokt door het heerlijke weer, de legerplaats
bezoeken, waar allen bezig werden bevonden,
om van hunne gehechtheid aan het geliefde
vorstenhuis blijk te geven door het aanbrengen
van versieringen bij d«» tenten der compagnieën
en op het terrein waar morgen de feesten ter
eere van den verjaar lag van H. M. de Koning n
zullen plaats hebben. In den loop van den dag
werd dan ook heel wat gedaan; gerust kan me a
zeggen, dat de soldaat ouu:tpnttelijk is in het
maken van eene verscheidenheid van kunstpro
ducten zonder iets anders te gebruiken dan heide-
plantjes, sperregroen, mos, grint, aardophoopingen
en eenige vlaggen. Overal vindt mjn het »Leve
Koningin Wilheltaina* aangebracht, en dit wel
in duizend verschillende vormen. De kamp
tenten, vooral bij het reg. gren. en jagers,
zijn met eerebogen versierd en als het ware in
tuinen herschapen, waarin allerhande zinnebeel
dige voorste.lingen zijn aangebracht. Het is in
een woord hier vooral een onderlinge wedstrijd
van huldebetuigingen aan Oranje en Nederland,
waarbij de naam en bet portret onzer jeugdige
koningin met de emblemata (granaat en hoorn)
van het regiment het middelpunt vormen. En
kele burgers uit den omtrek hadden zooveel ge
noegen in do bedrijvigheid en vindingrijkheid der
militairen, dat zij een aantal sparreboomeu lietoo
aandragen, die ai spoedig tot andere eroepooreen
werden verwerkt, waaraan vlaggen en wimpels
en lampions niet ontbreken.
yie 9 uren trokken van alle zijden de troepen
op naar de kerken in de open lucht, waar zich
ook tal van burgers en burgeressen van alle
standen hadden vereenigdvooral de godsdienst
oefening der Hervermen, waar ds. G. Verriju
Staart uit Soesterberg voorganger was, werd
druk bezocht door de officieren vau alle raugeu
en wapen9zelfs zag men uit de naburige kan
ton uemeuteu veien te paard iB do kerk. De
kerkgang was voor de troepen niet verplichtend
gesteld, schoon er bij enkele korpsen bepaaldelijk
appèl werd gehouden, terwijl bij andere alleen
zij naar de kerken werden geleid, die zich in
het bizonder daarvoor hadden opgegeven.
Enkele amateui-photografen, waaronder ook
officieren, deden voor en ouder den dienst mo
ment-opnamen van het schilderachtig geheel. Ds.
Verrija Stuart sprak naar a:nleiding van den
»B--icf vun Paulus aan de Romeinen" hoofdstuk
XII, 18e vers, waar geschreven staat«Laat
ons aandoen de wapenen des lichts», tiet kerk
gezang werd begeleid door koraalmnziek van de
kon. militaire kapel en maakte een werkelijk
aaugrijpenden indruk. De collecte werd gehouden
ten voordeele van het nabij de legerplaats op
gerichte dfilitaite lahuis en ten bate \an de
bc':oeft;gen van Soesterberg.
De ie luit. F. van Asbeck, leeraar
aan den artilleriecursus te Delft,
gedurende één jaar aan de hoogeschool
te Leiden de colleges over liet volken
recht bijwonen bij prof. Buys.
RECHTSZAKEN.
W J. S., provisor in eene apotheek
te Waalwijk, werd door de rechtbank
te 's-Hertogenbosch wegens moord, ge
pleegd op zijne vrouw door middel van
vergiftiging, veroordeeld tot 15 jaren
gevangenisstraf. In hooger beroep werd
door het gerechtshof te 's-Hertogenbosch
dit vonnis vernietigd en de beki, wegens
poging tot moord, veroordeeld tot
jaren gevangenis. Heden op het beroep
in cassatie uitspraak doende, vernietig
de de Hooge Raad weder het arrest
van het hof, omdat als bekentenis van
bekl. wordt beschouwd een verkla
ring, dat zijne vrouw hém had gezegd
dat zij van den (door hem met vergif
vermengden) cognac gedronken had, en
terwijl op die teil onrechte als bekente
nis beschouwde verklaring, de veroor
deeling mede was gegrond.
Ingevolge de uitspraak van den Hoo -
gen Raad zal de zaak nu eerlang voor
het gerechtshof te 's-Gravenhage opnieuw
worden behandeld.
VISSCHERIJ.
Enkhuizen, 30 Augustus. Giste
ren werd alhier aangevoerd 1250 KG.
bot, prijs 16 ct. per KGen 32 man
den garnalen, prijs 1.25 per mand.
Gedurende de vorige week werd in
het geheel aangebracht 2400 KG. bot,
prijs 16 k 17 c. per KG., en 93 man
den garnalen, prijs f 1,25 per mand.
De fransche minister van Buitenland
sche Zaken heeft uit Santiago het vol
gende telegram ontvangen: De congres-
partij is meester van het land. De troe jen
van Balmaceda 'zijn totaal vernietigd
Er heerscht rust in het land.
Uit Valparaiso werd, volgens Reu
ter's correspondent te New York, aan
de Herald aldaar het volgende ge
meld
Balmaceda's macht is gebroken. Zijn
leger werd na vijf uur vechtens hope
loos verslagen, hij zelf is op de vlucht,
en de insurgenten hebben Valparaiso
in bezit genomen. Het kan nu slecbts
eene kwestie van weinige dagen zijn
dat ook de hoofdstad, Santiago, in de
handen der insurgenten valt. Er zal
een nieuw goevernement gevormd wor
den, vermoedelijk met rechter Belisario
Piats en Senor Manuel Irarazaval aan
het hoofd.
Generaal Del Canto en zijn leger
hebben de zege behaald door beter
beleid en betere wapenen, en door het
sneuvelen van Balmaceda's generaals,
waardoor verwarring ontstond en ge
heele regimenten van de regeerings-
partij naar den vijand overliepen.
In den vroegen morgen van gisteren
(28 Augustus) opende Balmaceda d-
aanval. De insurgenten hadden voor
het meerendeel Manulicher-geweren en
gebruikten rookloos kruit; de goever
nementstroepen waren minder goed ge
wapend. Die eersten aanval werd afge
slagen. Bij den tweeden sneuvelden
aan Balmaceda's zijde de generaals
Barbosa en Alzerecca, en hierop storm
den de insurgenten op de reeds in
wanorde geraakte goevern cmentstroepen
los. De terugtocht der laatstgenoemden
werd eene vlucht, en weldra eene pa
niek, die uitliep op volslagen desorga
nisatie. Geheele regimenten liepen nu
naar de overwinnaars over. De insur
genten vochteu als duivels en hun vuur
richtte eene vreeselijke slachting onder
de Balmacedisten aan. Men raamt het
aantal gesneuvelden en 'gekwetsten op
ruim 5000. De nederlaag van het goe- I
vernement is dan ook volslagen. Er is
geene mogelijkheid op reorganisatie, en
indien Balmaceda niet over eenen der
bergpassen ontsnapt, zal hij wel spoedig
gevat en doodgeschoten worden Be
halve zijne beide generaals, werden
bijna al zijne stafofficieren gedood of
gekwetst.
Ten einde bloedvergieten in de stad
te voorkomen, deed Senor Viel reeds
tijdig aan generaal Del Canto het aan
bod tot overgave. Dit werd aangeuo
men, en Senor Martinez nam namens
de congressistische partij de stad Val
paraiso in bezit. Vooraf reeds waren
door de commandanten der ameri
kaansche, duitsche, engelsche en fran
sche oorlogsschepen ter reede de noo
dige manschappen aan wal gezet, om
in de dooi gevluchte soldaten opge
vulde stad de orde te handhaven en
gewelddadigheden te voorkomen. Het
overwinnende leger werd bij het bin
nentrekken door de bevolking begroet
met Fiva Chili! Viva CantoEr
heerschte groote geestdrift. Vrouwen
strooiden bloemen uit de vensters
Kort daarop streek ook het oorlogs
schip Almirante Lynch zijne vlag, en
hiermede was de strijd om Valparaiso
ten einde. Des namiddags was de stad
rustig.
Niemand weet waar Balmaceda
Men vermoedt dat hij over land naar
Buenos-Ayres zal trachten te ont
vluchten.
Ook de New York World ontving
telegrammen van Reuter en van Dalziel,
het bovenstaande in hoofdzaak bevesti
gend. Eene dépêche, door Errazuriz
geteekend, meldde dat Valparaiso werd
overgegeven aan den duitschen admi
raal, die terstond daarop de stad in
handen stelde van het congressistische
goevernement.
Luidens berichten uit Chili te New-
York ontvangen, stak het gepeupel na
den slag te Valparaiso veertien gebou
wen in brand, waardoor eene schade
van twee millioen d. werd aangericht.
De congressistische troepen schoten
hierop 200 der oproermakers neder en
herstelden de orde.
Te Santiago werden de huizen van
Balmaceda en diens aanhangers door
het grauw in brand gestoken. Troepen
zijn uit Valparaiso daarheen gezonden.
Volgens het bericht van den secre
taris-generaal Leinkauf voor den oogst
in Oostenrijk Hongarije, wordt in Hon
garije de opbrengst der tarwe geraamd
op 100, die van gerst op 116, die van
haver op 111, en in Oostenrijk die van
tarwe op 93, die van rogge op 83, die
van gerst op 109 en die van haver op
108 percent van eenen vollen oogst.
Het gezamenlijke bedrag zou zijn
tarwe 51, rogge 34, gerst 61, haver 44
millioen centenaars. De uitvoerbaarheid
van tarwe wordt op 3^ tot 4, die van
gerst op 3 tot $1, die van haver op
tot millioen centenaars geraamd.
Voor rogge zal uitvoer dan slechts mo
gelijk zijn, wanneer er voor het bin
nenlandsch gebruik en tot industrieele
doeleinden andere graansoorten of sur
rogaten ter vervanging gebezigd moch
ten worden
KM ff Vra! ASricultural|
Hall te Londen zal van 10 tot 2r N0Ï
eene tentoonstelling van voeding-smid'
delen, kooktoestellen en eene markt I
voor huishoudelijke benoodigdheden
enz. worden gehouden, ender bescher
ming der hertogin van Teek. Het pro
spectus bevat in den uitgestreksten zin
alle artikelen, welke op dit ondenvero
betrekking hebben. Voor hollandscfe
en duitsche inzenders is de heer T
Brins Warmoesstraat te Amsterdam'
met de agentuur belast Belanghebben'
den kunnen by hem inlichtingen beko.
De fransche regeerin.l
schijnt voornemens te zijn, de infanterie I
van bronzen schilden te voorzien, d'él
Zou het met eenvoudiger zijn omd
geweren maar af te schaffen Dan waren
ook de schilden niet noodigl
Bij den boschbrand in den
omtrek van Bordeaux zijn zeven perso
nen levend verbrand. Deze menschen
waren bezig met een zoogenaamde
tegenbrand te maken, dat wil zegge,
een strook lands, die kaal gebrand wotdt
om den voortgang van het vuur tt
stuiten.
Plotseling sloeg de wind om en de
zeven personen, waaronder twee vrou
wen en twee kinderen, stonden in ee,
oogenblik in vlam. Hun vreeslijk gillen
werd op verren afstand gehoord. Spoe
dig werd alles stil, zij waren dood. Een
man, die onder een boom was gaan
slapen, werd door het vuur verrast en
kwam eveneens om.
Men kon in de verbrande massaal
van de boomen en het struikgewas dl
lijken niet terugvinden, en kon hel
alleen door middel van jachthond?!
opsporen.
Eigenaardig is hef, dat men ook eeJ
groot aantal verbrande vossen heeft cell
vonden. 1
De vrederechter van heil
zuidelijk kanton Boulogne sur-Mer, harll
dezer dagen te beslissen over de vraaJ
«r een véloeipède een rijtuig is end
men er ook de bepalingen op moei
toepassen, die de leiders van rijtuigej
verplicht zijn na te komen, o. a. del
nachts een lantaarn te voeren.
Het openbaar ministerie beantwoord!
de deze vraag bevestigend, daar eel
velocipede is een voertuig, voorzien vail
wielen.
De advocaat was echter van
andere meening; de vélocipedist, bel
weerde hij, is een ruiter, en men kj
op hem niet de bepalingen toepassef
Voorbeelden V°ertU''gen geStdd
Men moet (volgens de fransche well
bepaling) den leeftijd van iS jaar bi
reikt hebben, om eene véloeipède f
mogen berijden. 1
*?an kan &een twee vélocipèaf
tegelijk berijden 1
De vélocipedisten kunnen onder
rijden niet rechtop gaan staan, no
het rijtuig verlaten, zonder het vasti
houden, te doen vasthouden, of tedf
iets aan te zetten
Het O. M. kon zich met deze lezisl
vereenigen en sprak den beschuldig
vrij3
e H it v r e is een zeker!
w au te let, die zijne betalingen heel
gestaakt, en met een som gelds mei
zijn vrouw en kinderen van plan ivJ
naar Amerka te gaan, des nachts f
een logement gevangen genomen. Mei
vond 20,000 francs bij hem.
Bij het bezoek, dat de vel
eeniging van duitsche ingenieurs dezl
dagen te Sterkrade aan de „Gutehol
nungshütte" bracht, werd een aldaar vel
vaardigd toestel vertoond, dat algemeen!
bewondering wekte. 1
schoon door teekens, die hij niet verstond dat hij in 't geheel
niet naar bed moest gaan.
Want op zijn kussen zat een duivel te wachten tot hij in slaap
zou zijn om hem dan slechte dingen en afschuwelijke verleidin
gen in het oor te fluisteren. George wist dit ongelukkig niet en
zoo legde hij zich ter ruste, sloot zijne oogen en viel binnen
weinige minuten in een vasten slaap.
Hij sliep twee uur. Toen verschrikte hij hevig. Hij hoorde,
zooals men soms in droomen hoort, zijn naam luid uitspreken.
Hij ging in bed zitten en luisterde. Neen, het was maar een
droom. Hij wilde weer half slapende gaan liggen, toen hij een
zonderling gevoel in zijn keel bemerkte. Deze was droog en werd
ieder oogenblik drooger. Spoedig werd binnen weinige minuten
zijn keel zoo heet als een gloeiend fornuis, en hij gevoelde eene
onweerstaanbare behoefte tot drinken, evenals men water op vlam
men gaat gieten.
Hij sprong uit het bed en greep de karaf; maar hij zette haar
weer neer, zonder wat water te drinken. Hij had geen behoefte
aan water. Al het water van den Nijl had dien woedenden dorst
niet kunnen lesschen of dat vuur blusschen. Hij vloog naar de
andere kamer. Op de tafel stond die flesch whisky, die pas
opengetrokken was voor den man, die er maar weinig uit ge
bruikt had. Hij greep een beker en vulde hem half met whisky.
Toen goot hij hem vol met water en ledigde hem in éen teug.
O, hoe heerlijk en verfrisschend was die teugHij nam er nog
een en nog een en gaf groote teekens van voldoening. Zelfs
Tantalus dronk niet met grooter begeerigheid en verrukking,
toen het water ophield zijne lippen te ontwijken. Het was nu
over. Hij verbaasde zich er over wat het beteekende. Wat had
hij gedaan om zulk een plotselingen en vreeselijken dorst te
krijgen. Hij zuchtte weer. Het was nu voorbij. Zou het terug
komen
Hij ging naar zijne slaapkamer terug. Maar hij nam de flesch
mede en zat op den rand van zijn ledikant, terwijl hij beproefde
de zaak op te lossen. Zulk een overweldigenden dorst had hij
nooit van te voren gehad, zelfs niet. wanneer hij met moeite den
Snowdon beklom; nooit had hij zooiets ondervonden, nooit had
hij zich zulk een verschrikkelijken, overweldigenden dorst kun
nen voorstellen.
Niemand op de wereld was ooit matiger geweest dan George
Atheling niemand was meer geregeld in zijn levenswijze,
want George nam altijd zijn pintje bier bij het ontbijt en zijn
rooden wijn bij het eten, als ieder ander jong mensch. Maar
niet het minste wantrouwen was ooit omtrent zijne matigheid
opgerezen. Whisky en sodawater waren, zooals gij gezien hebt, op
zijne kamers te krijgen voor hen, die ondanks de invloeden, die
er zich tegen verzetten, nog dit mengsel namen; hij nam het
nooit. Punch en toddy zijn nu evengoed afgeschaft als alsembier
en salep; maar whisky en sodawater blijven bestaan.
George dronk, zooals gezegd is, dit mengsel nooit. Tot op dit
oogenblik had hij nooit een onwedersiaanbaren aandrang tot
drinken gehad, ja, zelfs nooit kunnen begrijpen, hoe de men
schen zoo van geestrijke dranken kunnen houden. Nooit
nooit nooit.
De zaak moest dus stellig eene aanhitsing van den dui
vel zijn.
Toen hij op den rand van zijn ledikant zat, beving hem vo
den tweeden keer eene vreeselijke dorst. Het was een branden:
onwederstaanbare alles verzwelgende dorst. Zijn keel
weer brandend heet en droog. De dorst noodzaakte en dwoi
hem opnieuw te gaan drinken. Hij dronk enkel whisky, to:
whisky en water, later weer whisky alleen. Eindelijk was zij
dorst weer gelescht, maar de flesch was bijna leeg.
Hij ging weer liggen peinzen wat het toch beteekende f|
welke ziekte hierop zou volgen. Voor een derde maal werd h
weer herhaald. Hij dronk het overige van de flesch, liet hs|
uit zijne handen op den grond vallen en viel in slaap. De g
heele zaak had nauwelijks vijf minuten geduurd. Misschien was 1|
niet geheel goed wakker geweest.
Om zeven uur kwam zijn oppasser hem roepen. Deze vond zi;|
meester op den rug liggen, terwijl hij zwaar ademhaalde ene:
rood gezicht had. Naast het ledikant lag de ledige flesch 0
den vloer.
„Goede God!" zeide de man. „Ik opende haar gisterenavoil
om negen uur. En geen der heeren dronk er van. Hij heeft o
geheele flesch leeggedronkenEn mijnheer Atheling n<
wie zou dat gedacht hebben
Wordt vervolgdI
