BINNENLAND. èodigy zoogenaamd gemeente station. Het woord zoogenaamd is vrij on duidelijk; overbodig is het gemeente station niet, daar zeer zeker, indien dit er niet stond, de halte reeds lang op geheven zoude zijn, daar een ieder weet, dat de treinen nu daar stoppen op bevel van den minister van Waterstaat, Handel en Nijverheid en dit ter wille van hel gebouwde station. De Holl. IJzeren Spoorw. mij. toch, doet al het mogelijke om het publiek onaangenaamheden te berokkenen, als niet laten afladen van bagage, het niet afgegeven van kaartjes verder dan Haarlem, de vischvrouwen, met de man den visch, aldaar niet te laten instappen, treinen te kort te laten stilhouden, zoo dat vele passagiers niet kunuen in ot uitstappen enz. enz. Niettegenstaande die tegenwerking, bewijst het aantal badgasten, dat aan de halte den trein verlaat, hoezeer het gemeente-station in eene dringende be hoefte voorziet. 3°. Er zouden rekeningen van het jaar 1889 nog niet betaald zijndit is eene zeer grove onwaarheid, des te erger, daar de steller van het adres zich van het tegendeel had kunnen overtuigen. 40. Er wordt beweerd, dat het zeker is, dat aan tal van hotelhouders en ver huurders van woningen in de gemeente onnoemelijk veel schade is toegebracht." De hotels zijn vol, de woningen zijn over 't geheel even goed verhuurd als andere jaren, zelfs zeer goed, in aan merking genomen het bizonder slechte weer in den zomer. Eene exceptie kan gemaakt worden voor hotels in het nienwe gedeelte; toch klagen niet allen, zelfs hebben niet allen het adres willen onderteekenen. Schade is hun wel toegebracht; wan neer men echter bedenkt, dat Alberts Cowelke vroeger badkoetsjes enz. heelt geëxploiteerd in het nieuwe ge deelte, schriftelijk heeft verklaard onder geene voorwaarde genegen te zijn in het vervolg die exploitatie voort te zet ten, kan men gerust tot de conclusie komen, dat het geven van baden in het nieuwe gedeelte geene levensvatbaarheid en dat de nieuwe wijze van exploitatie daaraan dus geene schuld heeft. Indien de nu mislukte speculatie be treffende Nieuw-Zandvoort niet zoover van het oude gedeelte hare vlucht had willen nemen, zoude deze toestand en. misschien het adres van de 45 ingeze tenen niet in de wereld zijn geroepen. Personen, die vroeger de baden ex ploiteerden en nu voor een tantième in de gemeente-exploitatie mede doen. klagen geen van allen. 50. Als bewijs, dat de meerderheid van de bevolking tegen de nieuwe exploitatie is, wordt aangehaald de verkiezing van nieuwe raadsleden. Een dezer had echter evenveel stemmen op zich vereenigd als een der aftredenden, Heeit nu de vox populi wel uitspraak gedaan, als men weet welke pressie op de kiezers is uitgeoefend? Wanneer in het adres staat van het bestuur van den tegenwoordigen bur gemeester en zijnen secretariszal iedereen toegeven, dat de steller vrij geborneerd is, daar een secretaris ge woonlijk niet bestuurt en dit alhier allerminst het geval is. Of het wel bizonder onpartijdig zoude zijn een van de onderteekenaren van het adres over den nieuwen toestand te hooren, behoeft UEdelGrootachtbaren niet onder het oog te worden gebracht. Spreken over den treurigen en achter- uitgaanden toestand van de gemeente, e schermen met groote woorden, maar blijkt uit niets, of het moest zijn uit de vermindering der opcenten op de personeele belasting (thans 60, vroeger 70). Waar men inkomsten ziet van 750 in eene week, niet uitmuntende door schoon weêr, maar eerder d 00 stortregens, zal een ieder de nieu wr regeling toejuichen, welke den ouden, onzuiveren toestand doet ophouden. Dat slechts 45 personen het adres geteekend hebben, bewijst, dat nog vele verstandige heden in Zand voort ge von den worden, die den toestand goed inzien, dat er nog lieden zijn, die oor- deelen, dat het bestuur der gemeente Zandvoort in goede handen berust, 't Welk doende, enz., Volgen de 137 handteekeningen ontslag verleend als burgemeester van Amsterdam, met bepaling dat dit ont- 5 gerekend wordt te zijn ingegaan op 21 Augustus dezes jaars, en met dankbetuiging voor de vele en gewich tige diensten door hem in die betrek king bewezen. In de heden te Zandvoort gehouden openbare raadsvergadering werden de nieuwe leden geïnstalleerd, en werd tot wethouder benoemd de heer W. van der Werff. Verder waren ingekomen verschil lende rekesten, die aan Heeren Gedepu teerde Staten waren ingezonden om het raadsbesluit van 8 Aug. j.l, nopens het aangaan eener geldleening, groot 22000tot aankoop van badmaterieel, ten dienste der gemeente-exploitatie der zeebaden, enz., niet goed te keuren, welke rekesten thans in handen van den Raad waren gesteld om advies De Raad besloot, naar aanleiding dat het voor de gemeente van groot belang en zeer voordeelig is van gemeentewege de baden te exploiteeren, heeren Ge deputeerde Staten te adviseeren, afwij zend te beschikken op genoemde re kesten en het bovengenoemde raadsbe sluit met hunne goedkeuring te bekrach tigen. Dinsdag hadden te Zandvoort, onder begunstiging van schoon weder, de feesten plaats ter viering van den ver jaardag van H. M. de Koningin. De optocht en de tractatie der schoolkin deren, alsook de volksspelen vonden algemeenen bijval. Ook de iakkeloptocht viel zeer in den smaak van het publiek, avonds had een zeer geanimeerd bal plaats in het café „Zuid-Zandvoort." Een woord van lof komt toe aan de commissie voor de uitstekende wijze, waarop zij dit feest heeft georgani seerd. 's Middags werd op het feestterrein der volksspelen eene collecte gehouden voor de weduwe van den onlangs te IJmuiden verslagen stuurman Albert Koper, welke collecte ongeveer f 50. opbracht. H. M. de Koningin kreeg op haren verjaardag van H. M. de Koningin-moeder niet alleen eene kleine sjees van zeldzaam fraaie afwerking, met bijbehoorend tuig en een prachti- gen poney, maar ook een door C. Dake geëtst portret harer moeder. De ets zal waarschijnlijk in den han del worden gebracht. OFFICIEELE BERICHTEN. Bij kon. besluit is aan den heer O. W. K. Blanck, consul-generaal der Ne derlanden voor Zweden, vergunning verleend tot het aannemen der versier selen van officier der orde van de Eikenkroon, hem door Zijne Koninklijke Hoogheid den Groothertog van Luxem burg, hertog van Nassau geschonken. Bij kon. besluit is aan den heer J. N. W. C. Sieburgh, consul-generaal van België te Amsterdam, vergunning ver leend tot het aannemen der versierselen van commandant der Leopoldsorde van België, tot welken rang hij door Zijne Majesteit den Koning der Belgen is bevorderd. Bij kon. besluit is aan mr. B. Post, op zijn daartoe gedaan verzoek, met ingang van 1 September, eervol ontslag verleend als president der arrondisse- ments-rechtbank te Tiel, met dankbe tuiging voor de door hem in rechter lijke betrekkingen bewezen diensten. Bij kon. besluit is aan mr. G. van Tienhoven, op zijn verzoek, eervol De heer Ferdinand W. Peck, lid van de hoofdcommissie der wereld tentoonstelling te Chicago, bevindt zich hier te lande, met het doel van onze regeering aanstelling te verkrijgen van een of meer nederlandsche gelastigden bij die tentoonstelling Men m eldtuit Am er stoort De Kamer van Koophandel en Fa brieken alhier heeft zich tot den minis ter van waterstaat, handel en nijverheid gewend met een adres, waarin zij ver zoekt, dat het gecombineerd spoorweg station in de onmiddellijke nabijheid dier stad worde opgericht. Zij is tot dien stap overgegaan, omdat zij verno men heeft, dat men het oog heeft op een terrein in de Vlasakkers, nog verre voorbij het hulpstation aan de lijn Kesteren. Zij acht eene plaatsiug in de onmid dellijke nabijheid der stad wel mogelijk, en mocht eene plaatsing verderop mis schien iets voordeeliger schijnen voor de exploiteerende maatschappijen, het gerief voor het publiek en voor handel en nijverheid, te wier behoeve toch de spoorwegen zijn, is ook voor de maat schappijen zeiven op den duur het voor- deeligst. Zij verzoekt dus geen plan goed te keuren, dan waarbij het te bouwen sta tion in ieder geval niet verder van de stad worde geplaatst dan het bestaande hülpstation aan de lijn Kesteren. Hoofdonder w ij zersexa men 31 Augs. en 1 Sept. te 's-Hage. Ge examineerd 11 vr. candidaten en 1 mnl. cand.afgewezen 2, toegelaten 9 vr. en 1 mannel. cand., nl. mej. S. J. James, van Vlaardingen; L. E. Steller en A, M. Vrijhofi. beiden van UtrechtE. K. M. Rietdijk en M. Trago, beiden van LeidenG. van Gerven, van Charlois H. E. Witting, van Haarlem; E. W. Kipp, van Scheveningen, en G. B. Schut, van 's-Hage; voorts de heer A. Snijder, van Nieuw-Helvoet. Deze examens zijn geëindigd. In het geheel hadden zich aangemeld 323 cand. (300 mann en 23 vr.) Vóór het schriftelijk examen trokken zich 3 en na het schriftelijk en vóór het mon deling examen 7 cand. terug. Monde ling werden geëxamineerd 290 mannel. en 23 vr., totaal 313 cand. Hierian hebben zich teruggetrokken 12 m., 2 vr., totaal 14; afgewezen werden 178 4 vr,, totaal 182 toegelaten 100 m., 17 vr., totaal 117 candidaten. Men meldt üit Amsterdam: In de Dinsdag gehouden raadsvergade ring werden tot wethouders herkozen de heeren Serrurier en C. Dyserinck, de eerste met algemeene stemmen, de tweede met 22 tegen 7 stemmen, die op mr. Treub waren uitgebracht. Ia dez" Raadzitting werd de ontvangst bericht van het volgende schrijven van mr. G. van Tienhoven Door de aanneming der beuocming tot mi nister van -BuiteuWndsche Zaken ben ik gcuoopï, mijn ontslag te vragen uit de betrekking van burgemeester van Amsterdam. Waar ik oen werk kring verlaat waaraan ik innig gehecht ben, kau dit niet anders g sollieden dan met groot leed gevoel. Tervryl ik er prijs op stel, dit uit te spreken tegenover allen, met wie ik mocht werk zaam zijn, en die mij bij de vervulling mijner betrekking zoo trouw en krachtig ter zijde stou den, meen ik dit in de eerste plaats le mogen doen tegenover uwen Raad. in welka middel ik zoo vele jaren mede mocht werken 0111 de be langen van Amsterdam te behartigen, en wiens vergaderingen ik gedurende bijna twaalf jaren mocht leiden. Aan. dat leedgevoel paart zich echter oprechte dankbaarheid voor de vele blijken van vertrouwen en waardeering, welke ik, ook waar verschil van meeuing bestond, steeds in nw midden heb mo gen ontvangen. Het is mij daarom eeQe behoefte, aan u, mijue heeren, de verzekering te geven, dat ik steeds in trouwe herinnering hoop te bewaren liet vele i ;oede, dat ik in uwen kring mocht genieten. j In uw welwillend aandenken beveel ik mij tan. Moge 's raads arbeid onder Gods zegen steeds strekken tot bevordering van den bloei der hoofdstaf.* De waarnemende voorzitter, mr. W. W. van Lennep gaf na de voorlezing van dit schrijven uitdrukking aan het gevoel van groot leedwezen over het vertrek van mr. Van Tienüoven, die gedurende 12 jaren aan het hoofd der gemeente stond. Van zijne ongewone talenten ia de waar neming van dat gewïeiitig ambt betoond, moet ieder overtaïgd zijn, die hem in zijnen ruste- loozen arbeid heeft gadegeslagen. Diarby kan niemand beter dan de Raad zelf huldigen de groote onpartijdigheid, de uitnemende heuschheid waarmede hij zijne vergaderingen wist te leiden, En die eigenschappen waren geen uiterlijk ver toon, zij waren niet het gevolg van eene plooi baarheid van vormen, neen, zij wortelden te diep in zijn vertrouwen in de oprechtheid der bedoelingen van allan, ook van heu die met hem niet eensgezind waren. Spreker achtte het overbodig Van Tieahoveu's vele talenteu elk af zonderlijk te kenschetsen. Hoe vaak hebben wij iu onze raadszaal zijne schranderheid bewonderd, waarmede hij met een kort woord een op on juiste gegevens gegrond debat in het rechte spoor wist te leiden, den buitengewoaen omgang zijner kennis op elk geh-ed, de lijnheid van zyn oaderscheid'ngsvennoge 1, de kordaatheid vaa zijn optreden voor hetgeen hij recht en bil1,ijk achtte. Van Tienhoven is voor ons geweest een toegewijd voorzitter en gelijk hij voor Amster- was een toegewijd burgemeester, rusteloos arbeidend# aan de belangen der gemeente, op een wijze, die ons wel eens de vraag deed stellen of de taak, gelijk hij haar opvatte, niet te zwaar kon blijken voor zijne krachten. Van de vruchten zijner werkzaamheid voor deze gemeente, ligt het niet op dea weg van spreker een overzicht te geven. Hij heeft toch t>eu jareu lang met Van Tienhoven mede gearbeid aan de voorbe reiding der hier in behandeling gebrachte voor stellen. Doch al mocht er over de richring vun Vau Tieuhoven's beleid verschil van oordeel zijn, spreker kan de verklaring niet verzwijgen, dat Van Tienhoven zich onwrikbaar heeft gehouden aan zijne belofte bij de aaavaarding van het bnrgemee-.tersambt«zoolang ik de plaats in neem ais hoofd dezer gemeente, zullen a leen plichtsgevoel en overtuiging -ie richtsnoer zijn vau mijn streven om de belangen der burgerij te behartigen en te bevorderen». N w mr. Van Lennep, erlangde het raadslid Luden het woord. «Naast de verklaring van warnie hulde, uit gesproken door den wethouder van Leunep, mag het getuigenis niet achterblijven van den Raad zelf, als vertegenwoordiger der geheele burgerij, dat hij den Burgemeester noode ziet hecugaan. Spr. zal het voetspoor volgen van den vorigeu spreker, eu niet trachten een overzicht tc geren van hetgeen onder Van Tieuhoren's bestuur in de gemeente is tol s'and gekomen, vast staat, dat er geen gemeentebelang is, waaraan Van Tien- hoven niet xnet groote inspanning heeft gearbeid, veelal met gelukkige uitkomst. En heelt het eigenaardig tijdperk der ontwikkeling onzer ge meente, gevoegd bij eene rijkswet, die ons be stuur soms te enge grenzen stelt, aaa een afdoende oplossing van eenige vraagstukken bezwaren in den weg gelezd, rijk aan voorbeelden is het tijdperk vau ziju burgemeesterschap, welke Vau Tienhoveus buitengewone talenten in een helder licht stellen. Tegenover ingezetene en vreemde ling heeft hij door zijne voorkomendheid, zijne superieuren gaven, zijne gastvrijheid, de eer van Amsterdam hooggehouden. Verder bracht spreker hulde aan de wijze waarop hij iu soms zeer netelige omstandigheden de vergaderingen van den Raad heeft weten te leiden, daarbij steeds de bedoelingen zijner tegen standers wetende te eerbiedigeu. Moge niet iedere maatregel van bestuur, door Van Tien ho ren verdedigd, aller goedkeuring wegdragen, spreker durft nochtans uit aller naam zijn ai-beid en toewijdiug te huldigen. Laat het ons luide uitspreken, dat wij raads leden het verlies van Van Tienhoven ten zeerste betreuren, al koesteren wij de o-ertuiging, dat- hij ia het ambt, waartoe hij nu geroepeu is, zal voortgaan het publiek belang te dienen en het te bevorderen. De herinnering aan hem zullen wij in dankbare vereering houden. Wij zullen iie gevoelens blijven beantwoorden, met welke hij van ons afscheid neemt. Beide spiekers vouden ouverdeelde instemming bij hunne medeleden. Uit Arasterdam wordt ge meld Den m September is de 2e volks keuken der „Maatschappij voor Volks keukens in de Haarlemmer Houttuinen No. 33 geopend. De eetzaal bevat ruimte voor ongeveer 90 personen en is 'gezellig ingericht. Eenige planten en toepasselijke spreuken versieren de wan den, terwijl de tafels en banken doel matig ingericht zijn. De gaande en ko mende man vindt langs de wanden eene vrije andere gaarkeukens het geval is, tusschen de banken en tafels door te loopen. Evenals in de eerste keuken der genoemde Maatschappij, die sedert 3 jaar in de Laurierstraat gevestigd is, worden ook hier de spijzen per portie van 7 cent verstrekt. Voor het oogen- blik komen op de spijslijst hoofdzake lijk soepen, grutterswaren, groenten en aardappelen voor. In de keuken zijn een achttal groote en kleine schotels geplaatst, waarin voor duizend personen tegelijk gekookt kan worden. De toebereiding der spijzen geschiedt door middel van stoom. Pro visiekast en kelders bevatten reeds den noodigen voorraad om in de eerste behoeften te voorzien, terwijl het eet gerei natuurlijk nog den gloed van het nieuwe heeft. De „Maatschappij voor Volkskeukens" werkte tot heden met goeden uitslag het bestuur berekend, dat het kapitaal van 60,000 eene jaarlijksche rente van 4 pet. zal afwerpen, en toch zijn de por- tiën welke in hare keuken worden toe gediend, goedkooper dan die der andere amsterdamsche gaarkeukens De vrouw van den straat werker L., aan het HaagscheSchouw (gem. Voorschoten), die reeds tweemaal een tweeling het leven schonk, verblijd de op Koningins verjaardag haren echt genoot met de geboorte van drie flinke jongens. In 4 jaar tijds werd dit echt paar met 7 kinderen gezegend. Het getal hunner kinderen bedraagt thans 11 Eene ontgoocheling! In de vorige week kwam in een der voor naamste hotels te 's-Hage een vreem deling aan, die zich in het hotelregister inschreef als de italiaansche prins Guilio Ruspolineef van Z. M. den Koning van Italië. De prins handelde zooals 'van een vorst was te verwachten, maakte goede verteringen, informeerde naar hooggeplaatst landgenooten in de stad, en bestelde een diner of déjeuner voor eenige diplomaten, die Z. H. aan zijne tafel zou ontvangen. Na eenige dagen in het hotel goeden sier gemaakt te hebben, ging de prins op zekeren morgen uiten is sedert nog niet teruggekomen om de hooge hotelrekening te betalen. Deze geenszins vorstelijke houding wekte argwaan. Een onderzoek werd ingesteld, waarbij gebruik werd gemaakt van den bijstand der politie, èn dit bracht aan het licht dat de gewaande hoogheid, die zoowel door het vloeiend spreken van verschillende talen, zijn uiterst deftig voorkomen als elegante kleeding, alle allures van een prins aan genomen had, niemand anders was dan een engelsche hotelbediende, die waar schijnlijk in de groote europeesche hotels, waar hij zijne nederige bedie ning uitoefende, eene bizondere studie heeft gemaakt van de gedragingen en manieren van prinsen en andere logeer gasten uit de groote wereld. Door de haagsche politie wordt de opsporing en aanhouding van Zijne Hoogheid verzocht, ter zake van op lichting. Eenige artilleristen maak ten het Maandag in den draaimolen in in het Voorhout te 's-Hage zoo bont, dat de carousselhouder de politie moest verzoeken de woestelingen uit zijne tent te verwijderen. De politie beval dé soldaten den draaimolen te ontruimen, hetgeen aanleiding gat tot verzet, waarbij de militairen gebruik maakten van hunne sabel en de agenten, te hunner verde diging, van de wapenstokken. Drie artilleristen werden ten slotte door eene sterke politiemacht naar het commissariaat gebracht, vanwaar zij later werden overgegeven aan den comman dant der hoofdwacht. Tengevolge van het mis- bruik maken van sterken drank is de verver B., Dinsdagochtend, doodgevon- o VA v VA U., lyiiloUdgULlHCIlU, UUUU^CVUIl" gang en behoeft dus niet, zooalsden in de artillerie-kazerne te Roermond, zijn meester geheel dronken op den vloer liggen; en nog een flesch whisky leeg. „Nu," zeide Mavis, „wat zou nu het beste voor hem en voor mij zijn." Hij beschouwde den val van dezen man met meer dan gewone nieuwsgierigheid; andere Adams had hij op eene even betreu renswaardige wijze zien vallen, maar nooit had hij zulk een Adam zulk een onverwachten val gezien. „Wel," ging hij voort, „dat zou nu niemand geloofd hebben niemand. Ik zou gezegd hebben, dat hij de laatste man van het college zou zijn, wien zooiets zou overkomen» Dat zou de mees ter gezegd hebben, dat zou de professor gezegd hebben. Dat zouden alle heeren gezegd hebben. En zulk een besliste val. Ik hoorde nooit tevoren van zoo'n dronkenschap ik zag nooit iemand zoo drinken. Hij had door al die whisky al dood moeten zijn. Ais hij niet zoo'n buitengewoon sterke man was geweest, zou hij al dood geweest zijn dood en stijf ook." Hij tilde met groote moeite zijn meester van den vloer, legde hem op de canapé en verliet hem toen. Maar hij zeide tot zijne moeder, die niets van de flesschen whisky afwist, dat mijnheer Atheling ziek was en volstrekt niet gestoord mocht worden. Hij zelf zou hem wel bedienen. Om negen uur 's avonds kwam de oppasser weer. Hij zette wat voedsel op de tafel, voor het geval zijn meester hongerig mocht ontwaken, liet hem in 't donker liggen en ging weg. Het was klaarlichte dag toen George ontwaakte. Hij ging op de canapé zitten en keek in het rond. Hij was zeker op de canapé in slaap gevallen. Hij herinnerde zich niets meer. Hij stond op, kleedde zich uit en ging naar bed. 's Morgens vond zijn oppasser hem zoo gerust slapen als een kind. De koorts was atgeloopen. Nu stond hij op en kleedde zich aan. Zijne handen trilden, hij had hoofdpijn, maar geen dorst meer. „Mavis," zeide hij, „waart gij hier gisterenmorgen?" „Ja, mijnheer." „Zeg mij eens zaagt gij ooit van tevoren een man in zulk een toestand?" „Wel, mijnheer," zeide de man, „ik heb vele heeren zoo dronken gezien, dat zij als een blok ter neder lagen. Maar ik geloof niet, dat ik ooit een heer zoo erg dronken heb gezien, als ik u gisteren zag. Groote God Het scheen mij toe alsof gij het niet gauw genoeg binnen kondet krijgen." „Dat kon ik inderdaad ook niet. Gij hebt het juist be schreven." „Drie flesschen whisky geledigd sedert Dinsdagavond en nu is het Donderdag. Vele arme kerels krijgen de hoogte van heel wat minder drank. Drie flesschen whisky m één etmaal want gisterenavond dronkt gij niets." „Mavis, wie zag mij behalve u „Niemand. Niemand, mijnheer. Daar heb ik wel voor gezorgd. Ik nam de flesschen weg en zeide tot juffrouw Grep" dat was zijn moeder „dat gij ziek waart en niet gestoord mocht worden. Zij heeft niet de minste achterdocht. Als zij die had zou het dadelijk bij het geheele college bekend zijn. Neen, mijnheer, ik hoop, dat ik mijn plicht jegens de heeren van mijn college ken. Uw deur was gesloten en gij waart voor niemand thuis zelfs niet voor den meester, als hij vandaag gewan deld had." George ademde vrijer. „Het is een kwaad ding om aan de genade van een bediende overgeleverd te zijn, maar het is toch beter, dan dat je naam in de geheele plaats over de tong gaat." Hij haalde een beurs uit zijn zak. Er was een bankbiljet van 10 pond sterling in en dat gaf hij aan den oppasser. Zoo kochten de Britten de Saksers om en de Saksers weer op hun beurt de Denen. „Dit," zeide hij, „is voor gisteren, vandaag en morgen." „Gij zijt zeer goed, mijnheer. Ik dacht daar niet aan." Mavis stak het geschenk met een tevreden lachje in zijn zak. „Natuurlijk zal niemand het te weten komen en als soms in 't vervolg...." „Stil," riep George toornig uit. „Dit zal geen vervolg hebben. Dat is onmogelijk." Hij liep naar zijn huiskamer, daar hij nu geheel gekleed was. Mavis haalde het bankbiljet uit zijn zak en keek er naar. Ja, zijne oogen hadden hem niet bedrogen, het was een banknoot ter waarde van tien gulden. Wordt vervolgd,

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1891 | | pagina 2