NIEUWS EN ADVERTENTIEBLAD. 9c Jaargang. Zaterdag 19 September 1891 o. ^518. A BONNEMENTSPRIJS: ADVEKTENTIÊN: NABETRACHTING STADSNIEUWS. BINNENLAND. FEUILLETON, III ÖIVAlilN MAN. HAARLEM'S DAGBLAD Voor Haarlem per 3 maanden1,20. Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden 1,65. Afzonderlijke nummers0,05. Dit blad verschijnt dageljjkB, behalve op Zon. en Feestdagen. BnreaiiKleine Houtstraat No. 9, Haarlem. Telefoonnummer 123. Tan 15 regels 50 Cent»; iedere regel mser 10 Cents. Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat. Abonnementen en Advertenties worden aangenomen dooi onze agenten es door alle boekhandelaren en ccnrtntiors. Directeuren-Uitgevers J. C. PEEREBOOM en J. B. AVIS. Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale ie Tvblieiti Stranger! (i. L. Dn Ut.» 4 Co., JOH A' T. JON SS, Succ., JPariji 3 Ui. fanbourf Montmartn Het bijvoegsel van ons blad, dat mor genavond verschijntzal bevattenDo Wraak van Calcaironi (novelle). Haarlemmer Halletjes GXIII. Na tuurkundige proeven voor iedereen. IV. Ge?ne?igde berichten. Varia enz. uit den GEMEENTERAAD. XXXI. Natuurlijk was het verzoek om sub sidieverhooging voor het Muziekkorps, van deze raadszitting het belangrijkste punt. Aanvankelijk (voor een week of drie) had het geleken, alsof de Raad niet geneigd zou worden bevonden om het korps tien- inplaats van zesduizend gulden te geven, maar toen meende men ook, dat de rekening over het vorig jaar met een nadeelig saldo sloot. Daar kwam op eenmaal de verrassende tijding, dat in een hoekje van de secre tarie nog een creditpost was gevonden, die hit nadeelig slot veranderde in een batig saldo van 24000 gulden. Toen kreeg „Kunstnijverheid" de f 500 meer, waarom het gevraagd had en toen tevens stegen de actiën van het Muziek korps boven pari, en het eind van de zaak is, zooals men weet, geweest dat van de 29 Raadsleden die tegenwoordig waren, slechts 5 hun stem tegen de zaak verhieven. Dit is een schitterend resultaat, waar over ik mijn voldoening niet meer be hoef aan den dag te leggen. In dit blad is zoo herhaaldelijk gepleit voor het noodzakelijke van een degelijk muziekkorps in Haarlem, dat ik er recht over in mijn 6chik ben, dat de Raad getoond heeft zooveel belang in deze zaak te stellen. Hoe overredend de Burgemeester ook sprak, men heeft voet bij stuk gehouden. Het moet mij van 't hart, dat ik de rede van onzen Raadsvoorzitter meer handig, dan „zeitgemass" heb gevon den. Wat had met de zaak zelve de bewering te maken, dat de heerKriens al meer verdiende dan een kapitein der infanterie? Waartoe die waarschu wing om den heer Kriens niet over het paard te tillen „Onze ambtenaren ter secretarie verdienen 14000 gulden, gaat het dan am, voor cymbalen en trompetgeschal 10000 gulden te geven Bit zijn nu toch eigenlijk geene steek houdende argumenten. Ook die arme leeraren bij het Middelbaar Onderwijs kregen weer een veeg uit de pan. De buigemeesler was en is de meening toegedaan, dat hnnne traktementen veel te hoog zijn. „Als een leeraar een uurtje les geeft, moet er dadelijk geld op, maar als onze ambtenaren ter secretarie tot in den nacht werken, denkt niemand daaraan." Ik zou zoo zeggen, dat dit gemakkelijk te verhelpen is. Wanneer onze burgemeester van oordeel is, dat de ambtenaren ter secretarie beter moe ten worden bezoldigd, dan zal eene daartoe strekkende voordracht van B. en W. bij den Raad zeker een goed onthaal vinden. De heer Bijvoet heeft het tot den heer de Clercq gezegd „De Raad heeft nooit geweigerd, eene billijke traktementsverhooging te geven. Van de nieuw ingekomen leden voerden er drie voor de eerste maal het woord, de heer Klein over het rumoer, dat er heerscht tijdens de lezing der notulen en de heeren van den Berg en de Clercq over het muziekkorps. De opmerking van den heer Klein is juist en niet juist juist, omdat als de gemeentewet eenmaal voorschrijft, dat de notulen in openbare raadsvergadering zullen worden voor gelezen, daaraan noodwendig is verbon den de verwachting, dat de leden er naar zullen luisteren en onjuist in zoo verre, dat voor elk lid van den Raad de gelegenheid bestaat ter Secretarie de notulen vooraf te lezen. Alzoo het formeele bezwaar weegt, het praktisch bezwaar niet. De heer Van den Berg deed zich kennen als iemand, die duidelijk en bepaald eene meening uitspreekt en daarvoor niet tc veel woorden gebruikt. Een goede gewoonte, die van soberheid namelijk, een eigenschap ook van den heer Bijvoet. Minder matig met woor den is de heer de Clercq en het ergste is, dat dit nieuwe Raadslid ze zoo gemakkelijk voor den dag haalt, 'lat het haast ondoenlijk is hem te volgen. Ik vond den heer de Clercq niet heel gelukkig in zijn betoog. Is het niet onlogisch, om te beweren, dat bij de concerten in den Hout onzedelijkheden worden gepleegd, en daarvan een ver wijt te maken aan die concerten Door de stoommachines gebeuren dagelijks groote ongelukkenzou de heer de Clercq er dan voor wezen, om de stoom machines af te schaffen Wie zich in den Hout ongepast aanstellen wil, doet dat toch, met of zonder concert. De heer de Clercq had gehoord, dat de groote sociëteiten voor een concert maar 50 betaalden. „Éen valsch ge rucht", antwoordt de heer Krol, „het meer dan het dubbele Voor zulke dingen behoort zich de heer de Clercq meer nog dan een ander, te wachten, omdat zijne positie in den Raad eene zeer bizondere en eene zeer moeilijke is. Indien hij geloof slaat aan de vage mededeelingen van deze of gene, dan zal er van eenigen invloed door hem uit te oefenen, geen sprake kun nen zijn. Met den heer de Clercq stemden tegen de heeren Enschedé, Prins, Klein en Tjeenk Willink, de beide eersten uit financieele overwegingen. Ook de heer Prins die anders altijd voor zaken als deze een open cog en een open hand heeftDe heer Klein wellicht om gods dienstige bezwaren tegen de concerten op Zondag en van den heer Tjeenk Willink weet ik niet waarom. „Der langen Rede kurzer Sinn" is, dat voor twee jaar het bestaan van het korps weer verzekerd is. In dien tijd kan veel veranderen en veel verbete ren. Mocht in die twee jaar de Staal bron eindelijk tot stand komen, dan is het gemeentelijk Muziekkorps er eens en voor altijd bovenop. Laat ons het beste daarvan hopen. Haarlem, 18 September 1891. Het liefhebberij-tooneelgeschap „Mel pomene en Thalia" voerde Donderdag avond in den schouwburg op, het too- neelspel van Roderich Beuedix, „Ma thilda of een Vrouwenhart" en een blijspel, „Het keizerrijk op de flesch". Er werd met ijver en toewijding gespeeld, en wij hopen des te meer, dat de financieele 1 Lx1 ag gunstig moge blijken, omdat de opbrengst der voor stelling zal worden ter hand gesteld aan eene hulpbehoevende weduwe, die een groot gezin heeft te verzorgen. Donderdagavond is bij den bierhuis houder Eaan de Gedempte Volders gracht, een blikken bakje met ongeveer f 10 aan zilvergeld uit de ongesloten toonbanklade ontvreemd. Het ledige bakje is later op straat teruggevonden. In den afgeloopen nacht, omstreeks ure, is eene poging tot inbraak ge pleegd ten huize van H. Veldhuizen, koopman, woonachtig aan het Spaarne No. 104. Een raam van dat perceel, uitkomende in de Gravinnesteeg, is met geweld, door middel van een beitel, die is achtergelaten, geopend. Bij de nade ring van een politie-agent zijn de daders, vermoedelijk vier in getal, op de vlucht gegaan. Hedenmorgen zijn twee jongens op heeterdaad betrapt bij diefstal van peren, door middel van overklimming in den tuin van den heer W aan den Kou denhorn, uitkomende in het Krom Het Staatsblad n°. 167 bevat het kon. besluit van den in September 1891 tot onteigening van perceelen en ge deelten van perceelen in de gemeenten Haarlemmerliede en Spaarnwoude, wel ker bezit, ten behoeve van den vesting bouw, vereischt wordt tot het maken van bepalingen in het front Liede Spaarndam, der stelling van Amsterdam. Tot voorzitter van de Holl. Maatschij. van landbouw is benoemd, de heer H. F. Bultman, te Haarlemmermeer. Dat de lust tot reizen grooter wordt, naarmate de gelegenheid toeneemt ondervindt de nieuwe stoomboot-onder neming de „Postiljon", te Aalsmeer. Ongeveer 500 personen werden er Zondag 13 September door de Ring vaart van Haarlemmermeer van en naar Amsterdam vervoerd. Tot veler teleurstelling behoort onder de ingetrokken wetsontwerpen dat tot onteigening ten behoeve van een tramweg van Amsterdam naar Amstel veen. Hierdoor wordt het vooruitzicht be- benomen, dat Aalsmeer en ook Haar lemmermeer in verbinding komen met de Noord- en Zuid- Holl. tramweg Maatsij. Letteren en Kunst. Naar ons medegedeeld wordt is de Nieuwe Rotterdamsche Schouwburg maatschappij, onder directie van den heer A. Saalborn, ontbonden, en heeft zich hiervoor eene combinatie gevormd, waarin de heer A. Saalborn als :egi seur, de heer A. Verhagen als administra teur en de heer J. F. Stips als financier optreden. De Vereeniging bestaat uit de dames Marie Verstraete, S. van Gijtenbeek, M. Schwab Weiman en A. Heyblom, en de heeren A. Saalborn, A. Verhagen, J. F. Stips, H. Schwan, Th. Leeuwen dal, Myin enz. (N. R. Cl.) De Staatscourant bevat de volgende mededeeling Heden voormiddag is door eene com missie uit de Eerste Kamer der Staten Generaal aan H. M. de Koningin-We duwe Regentes, aangeboden het, in ons vorig nummer medegedeeld Adres van Antwoord dier Kamer op de Troonrede waarmede H. M. op jl. Dinsdag de zitting der Staten-Generaal heeft ge opend. Het heeft H. M. behaagd, aan de Commissie het volgende te antwoorden: Mijne Heeren Met welgevallen ontving Ik de ver zekering der opgewektheid van de Eerste Kamer, tot aanvaarding van haar taak. Van harte hoop ik dat Gods zegen op dien arbeid moge rusten. Ik verzoek U aan de Eerste Kamer der Staten-Generaal Mijn dank te wil len overbrengen voor haar adres van antwoord en voor de betuiging, dat zij instemt met Mijnen wensch, dat ook hare medewerking moge strekken tot blijvend welzijn van het dierbaar Va derland. H. M. de Koningin-Regen- tes ontving Donderdag voormiddag te ioJ£ uur de commissie uit de Tweede Kamer, belast met de aanbieding van de candidatenlijst voor het voorzitter schap, en te 12 uren de commissie tot aanbieding van het adres van de Eerste Kamer in antwoord op de Troonrede. H. M. de Regentes heeft nog Donderdag de benoeming van mr J. G. Gleichman tot president van de Tweede Kamer geteekend. Heden voormiddag te 11 uren is er eene vergadering der Kamer belegd, waarin de nieuwbenoemde voorzitter zijne taak zou aanvaarden. OmOIKflLK HMKH HTKN. Bij beschikking van den minister van Financiën is met ingang van 1 October a. s de heer A. Oosterling, kommies- verificateur ie categorie bij 's iijks be lastingen, van Maastricht naar Rotterdam overgeplaatst. Bij kon. besluit zijn bij het departe ment van Financiën bevorderd tot hoofdcommies J. C. Kuhlman, thans commies, en tot commies D. D. Boer, thans adjunct commies. Bij kon. besl. van den 27" Aug. is pensioen verleend ten laste van den Staat aan H. Smelt, ten bedrage van ƒ183 'sjaars. Bij kon. besl. van 14 Sept. is aan mr. H. J. A. Mulder, advocaat en pro cureur te 's-Gravenhage, verlof ver leend tot het aannemen der versierselen van ridder der orde van den Verlosser, hem door Zijne Majesteit den Koning van Griekenland geschonken. Bij kon. besl. van den 170 dezer is de officier van gezondheid der ie kl. j bij de zeemacht D. W. C. Van Dort Kroon, wegens in doch niet door den dienst ontstane lichaamsgebreken, met ingang van den i>-u October a. s voor den tijd van vijf jaren op pensioen ge- 17) HOOFDSTUK VIII. George Humphrey behoorde, wel is waar, tot de mindere klasse der journalisten. Hij was, zooals men zegt, vast verbonden aan de „Clerkland Observer", waarvan hij mede-uitgever was en welk blad van meer belang is dan zij, die alleen de „Times" lezen, wel zouden willen gelooven. Dit werk bracht hem wekelijks twee pond in den zak, maar daarvoor moest hij ook bijna de geheele courant schrijven, wat hem 27s dag kostte. Humphrey ■deed het zoo goed, dat, wanneer hij bezigheden ha«L die hem voor een dag of drie de stad deden verlaten, en dat gebeurde geregeld eens in de twee maanden, de eigenaar hem verlof gaf om te gaan en voor dien tijd een plaatsvervanger in dienst nam En dat was geen wonder, wart George was een belezen en ijverig man, die veel had gereisd en eene groote opmerkings gave had; zijn st'jl was zeer aangenaam en bevatte soms vele geestige gezegden Als men nu nog het aantal nieuwe bladen nagaat, die aantrekkelijke stof voor hunne ledige bladzijden moeten zoeker, dan is het niet te verwonderen, dat George Humphrey's patroon hem niet gaarne missen wilde. Zulk een man, als George Hymphrey, die zooveel gezien en ondervonden heeft, kan zijn letterkundige voortbrengselen altijd verkoopen, zelfs wanneer hij een hoogen prijs vraagt. Dit hangt anders gewoonlijk at van de vrijgevigheid van den eigenaar en de grootte van de courant. Die prijs varieert van bijna niets per kolom en men zou treurige geschiedenissen kunnen verhalen van menschen, waarmee dit het geval was tot een pond per kolom, welke prijs voor George de hoogste was. Op deze wijze verdiende hij door tweemaal zoo hard te werken als ieder man in elk ander beroep, een inkomen, dat groot was voor de plaats waar en de menschen waaronder hij leefde, en dat niet wissel valliger was dan dat van een dokter of zaakwaarnemer, ofschoon het den kantoorbedienden in die plaats, een leven van de hand in den tand toescheen. Eens op een avond in Mei, zat de vrouw van den journalist tusschen zes en zeven uur aan het open venster. De lenteavon den van dit jaar waien verrukkelijk. De dag was warm en helder geweest; de ondergaande zon bescheen in Daffodil Road nog de rijen lindeboomen met hun jong groen, de seringen en de hage- doorns, die in vollen bloei waren. Daffodil Road zag er prachtig uit; het heeft twee zulke korten tijdperken van schoonheid en pracht; een in de lente, dat maar te dikwijls wordt bedorven door een langdurigen oostewind en een in den herfst, dat meestal te koit is door de regen en de vroege koude, die het vaak vergezellen. Juffrouw Humphrey zat daar dan aan het venster met haar werk in de hand en de wieg van haar kindje naast haar, terwijl haar jongen van twee jaar over den grond rolde. Dat zij geluk.. kig was, kon men dvidelijk genoeg zien aan de kalme rust, die over haar gelaat lag verspreid en den lieflijken, zachten klank van haar stem, als zij zich tot haar knaapje wendde. Nettie Humphrey was, zooals de meeste londensche meisjes, tenger gebouwd, maar zij was slanker dan de meeste. Haar schouders waren tamelijk smal. Haar hoofd was echter welge vormd en een weinig groot in evenredigheid van haar overig lichaam; zij had regelmatige trekken en haar donkerblauwe oogen waren bepaald mooi te noemen. Haar ferme mond, die tamelijk groot was, tooDde de mogelijkheid aan van het bezit van een kost bare eigenschap, die wij karakter noemen. De kamer, waarin zij zat, was met bizonder veel smaak gemeubeld. Deze kamer verschilde veel van de kamers van hare buren, want dezen, die erg op een mooie kamer gesteld zijn, hellen veel tot stijfheid over; ze hou den veel van een tafel in het raidden, die met boeken bezaaid is en in het midden het een of ander standertje draagt: de spie gel hangt gewoonlijk boven den schoorsteen, en in den hoek staat stellig een piano, al is er ook niemand in huis, die er op kan spelen; de huismoeders houden bovendien er veel van om stoelen met hoezen te omkleeden en leuningstoelen met antimacassers te versieren, wat aan den tijd doet denken, toen de mannen en vrouwen hun hoofd met pommade insmeerden. Zonder een groot aantal vaasjes en bekers op den schoorsteenmantel en een flinke gaskroon in het midden, is de kamer niet wat zij gewoon zijn een mooie kamer te noemen. Het vertrek, waarin Nettie Hum phrey zat, was integendeel een kamer om dagelijks in te wonen. Eene gemakkelijke sofa stond gereed om elk oogenblik aan het vuur te worden geschoven; er stonden twee groote leuningstoe-

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1891 | | pagina 1