NIEUWS EN ADVERTENTIEBLAD.
9c Jaargang.
Zaterdag 19 September 1891
o. ^518.
A BONNEMENTSPRIJS:
ADVEKTENTIÊN:
NABETRACHTING
STADSNIEUWS.
BINNENLAND.
FEUILLETON,
III ÖIVAlilN MAN.
HAARLEM'S DAGBLAD
Voor Haarlem per 3 maanden1,20.
Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden 1,65.
Afzonderlijke nummers0,05.
Dit blad verschijnt dageljjkB, behalve op Zon. en Feestdagen.
BnreaiiKleine Houtstraat No. 9, Haarlem. Telefoonnummer 123.
Tan 15 regels 50 Cent»; iedere regel mser 10 Cents.
Groote letters naar plaatsruimte.
Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Abonnementen en Advertenties worden aangenomen dooi
onze agenten es door alle boekhandelaren en ccnrtntiors.
Directeuren-Uitgevers J. C. PEEREBOOM en J. B. AVIS.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale ie Tvblieiti Stranger! (i. L. Dn Ut.» 4 Co., JOH A' T. JON SS, Succ., JPariji 3 Ui. fanbourf Montmartn
Het bijvoegsel van ons blad, dat mor
genavond verschijntzal bevattenDo
Wraak van Calcaironi (novelle).
Haarlemmer Halletjes GXIII. Na
tuurkundige proeven voor iedereen. IV.
Ge?ne?igde berichten. Varia enz.
uit den
GEMEENTERAAD.
XXXI.
Natuurlijk was het verzoek om sub
sidieverhooging voor het Muziekkorps,
van deze raadszitting het belangrijkste
punt. Aanvankelijk (voor een week of
drie) had het geleken, alsof de Raad
niet geneigd zou worden bevonden om
het korps tien- inplaats van zesduizend
gulden te geven, maar toen meende
men ook, dat de rekening over het
vorig jaar met een nadeelig saldo sloot.
Daar kwam op eenmaal de verrassende
tijding, dat in een hoekje van de secre
tarie nog een creditpost was gevonden,
die hit nadeelig slot veranderde in een
batig saldo van 24000 gulden. Toen
kreeg „Kunstnijverheid" de f 500 meer,
waarom het gevraagd had en toen
tevens stegen de actiën van het Muziek
korps boven pari, en het eind van de
zaak is, zooals men weet, geweest dat
van de 29 Raadsleden die tegenwoordig
waren, slechts 5 hun stem tegen de
zaak verhieven.
Dit is een schitterend resultaat, waar
over ik mijn voldoening niet meer be
hoef aan den dag te leggen. In dit
blad is zoo herhaaldelijk gepleit voor
het noodzakelijke van een degelijk
muziekkorps in Haarlem, dat ik er
recht over in mijn 6chik ben, dat de
Raad getoond heeft zooveel belang in
deze zaak te stellen. Hoe overredend
de Burgemeester ook sprak, men heeft
voet bij stuk gehouden.
Het moet mij van 't hart, dat ik de
rede van onzen Raadsvoorzitter meer
handig, dan „zeitgemass" heb gevon
den. Wat had met de zaak zelve de
bewering te maken, dat de heerKriens
al meer verdiende dan een kapitein
der infanterie? Waartoe die waarschu
wing om den heer Kriens niet over
het paard te tillen „Onze ambtenaren
ter secretarie verdienen 14000 gulden,
gaat het dan am, voor cymbalen en
trompetgeschal 10000 gulden te geven
Bit zijn nu toch eigenlijk geene steek
houdende argumenten. Ook die arme
leeraren bij het Middelbaar Onderwijs
kregen weer een veeg uit de pan. De
buigemeesler was en is de meening
toegedaan, dat hnnne traktementen veel
te hoog zijn. „Als een leeraar een uurtje
les geeft, moet er dadelijk geld op,
maar als onze ambtenaren ter secretarie
tot in den nacht werken, denkt niemand
daaraan." Ik zou zoo zeggen, dat dit
gemakkelijk te verhelpen is. Wanneer
onze burgemeester van oordeel is, dat
de ambtenaren ter secretarie beter moe
ten worden bezoldigd, dan zal eene
daartoe strekkende voordracht van B.
en W. bij den Raad zeker een goed
onthaal vinden. De heer Bijvoet heeft
het tot den heer de Clercq gezegd
„De Raad heeft nooit geweigerd, eene
billijke traktementsverhooging te geven.
Van de nieuw ingekomen leden
voerden er drie voor de eerste maal
het woord, de heer Klein over het
rumoer, dat er heerscht tijdens de
lezing der notulen en de heeren
van den Berg en de Clercq over het
muziekkorps. De opmerking van den
heer Klein is juist en niet juist juist,
omdat als de gemeentewet eenmaal
voorschrijft, dat de notulen in openbare
raadsvergadering zullen worden voor
gelezen, daaraan noodwendig is verbon
den de verwachting, dat de leden er
naar zullen luisteren en onjuist in zoo
verre, dat voor elk lid van den Raad
de gelegenheid bestaat ter Secretarie
de notulen vooraf te lezen. Alzoo het
formeele bezwaar weegt, het praktisch
bezwaar niet.
De heer Van den Berg deed zich
kennen als iemand, die duidelijk en
bepaald eene meening uitspreekt en
daarvoor niet tc veel woorden gebruikt.
Een goede gewoonte, die van soberheid
namelijk, een eigenschap ook van den
heer Bijvoet. Minder matig met woor
den is de heer de Clercq en het ergste
is, dat dit nieuwe Raadslid ze zoo
gemakkelijk voor den dag haalt, 'lat het
haast ondoenlijk is hem te volgen. Ik
vond den heer de Clercq niet heel
gelukkig in zijn betoog. Is het niet
onlogisch, om te beweren, dat bij de
concerten in den Hout onzedelijkheden
worden gepleegd, en daarvan een ver
wijt te maken aan die concerten Door
de stoommachines gebeuren dagelijks
groote ongelukkenzou de heer de
Clercq er dan voor wezen, om de stoom
machines af te schaffen Wie zich in
den Hout ongepast aanstellen wil, doet
dat toch, met of zonder concert.
De heer de Clercq had gehoord, dat
de groote sociëteiten voor een concert
maar 50 betaalden. „Éen valsch ge
rucht", antwoordt de heer Krol, „het
meer dan het dubbele
Voor zulke dingen behoort zich de heer
de Clercq meer nog dan een ander, te
wachten, omdat zijne positie in den
Raad eene zeer bizondere en eene zeer
moeilijke is. Indien hij geloof slaat aan
de vage mededeelingen van deze of gene,
dan zal er van eenigen invloed door
hem uit te oefenen, geen sprake kun
nen zijn.
Met den heer de Clercq stemden
tegen de heeren Enschedé, Prins, Klein
en Tjeenk Willink, de beide eersten uit
financieele overwegingen. Ook de heer
Prins die anders altijd voor zaken als
deze een open cog en een open hand
heeftDe heer Klein wellicht om gods
dienstige bezwaren tegen de concerten
op Zondag en van den heer Tjeenk
Willink weet ik niet waarom.
„Der langen Rede kurzer Sinn" is,
dat voor twee jaar het bestaan van het
korps weer verzekerd is. In dien tijd
kan veel veranderen en veel verbete
ren. Mocht in die twee jaar de Staal
bron eindelijk tot stand komen, dan is
het gemeentelijk Muziekkorps er eens
en voor altijd bovenop.
Laat ons het beste daarvan hopen.
Haarlem, 18 September 1891.
Het liefhebberij-tooneelgeschap „Mel
pomene en Thalia" voerde Donderdag
avond in den schouwburg op, het too-
neelspel van Roderich Beuedix, „Ma
thilda of een Vrouwenhart" en een
blijspel, „Het keizerrijk op de flesch".
Er werd met ijver en toewijding
gespeeld, en wij hopen des te meer, dat
de financieele 1 Lx1 ag gunstig moge
blijken, omdat de opbrengst der voor
stelling zal worden ter hand gesteld
aan eene hulpbehoevende weduwe, die
een groot gezin heeft te verzorgen.
Donderdagavond is bij den bierhuis
houder Eaan de Gedempte Volders
gracht, een blikken bakje met ongeveer
f 10 aan zilvergeld uit de ongesloten
toonbanklade ontvreemd. Het ledige
bakje is later op straat teruggevonden.
In den afgeloopen nacht, omstreeks
ure, is eene poging tot inbraak ge
pleegd ten huize van H. Veldhuizen,
koopman, woonachtig aan het Spaarne
No. 104. Een raam van dat perceel,
uitkomende in de Gravinnesteeg, is met
geweld, door middel van een beitel, die
is achtergelaten, geopend. Bij de nade
ring van een politie-agent zijn de daders,
vermoedelijk vier in getal, op de vlucht
gegaan.
Hedenmorgen zijn twee jongens op
heeterdaad betrapt bij diefstal van peren,
door middel van overklimming in den
tuin van den heer W aan den Kou
denhorn, uitkomende in het Krom
Het Staatsblad n°. 167 bevat het
kon. besluit van den in September 1891
tot onteigening van perceelen en ge
deelten van perceelen in de gemeenten
Haarlemmerliede en Spaarnwoude, wel
ker bezit, ten behoeve van den vesting
bouw, vereischt wordt tot het maken
van bepalingen in het front Liede
Spaarndam, der stelling van Amsterdam.
Tot voorzitter van de Holl. Maatschij.
van landbouw is benoemd, de heer H.
F. Bultman, te Haarlemmermeer.
Dat de lust tot reizen grooter wordt,
naarmate de gelegenheid toeneemt
ondervindt de nieuwe stoomboot-onder
neming de „Postiljon", te Aalsmeer.
Ongeveer 500 personen werden er
Zondag 13 September door de Ring
vaart van Haarlemmermeer van en naar
Amsterdam vervoerd.
Tot veler teleurstelling behoort onder
de ingetrokken wetsontwerpen dat
tot onteigening ten behoeve van een
tramweg van Amsterdam naar Amstel
veen.
Hierdoor wordt het vooruitzicht be-
benomen, dat Aalsmeer en ook Haar
lemmermeer in verbinding komen met
de Noord- en Zuid- Holl. tramweg
Maatsij.
Letteren en Kunst.
Naar ons medegedeeld wordt is de
Nieuwe Rotterdamsche Schouwburg
maatschappij, onder directie van den
heer A. Saalborn, ontbonden, en heeft
zich hiervoor eene combinatie gevormd,
waarin de heer A. Saalborn als :egi
seur, de heer A. Verhagen als administra
teur en de heer J. F. Stips als financier
optreden.
De Vereeniging bestaat uit de dames
Marie Verstraete, S. van Gijtenbeek,
M. Schwab Weiman en A. Heyblom,
en de heeren A. Saalborn, A. Verhagen,
J. F. Stips, H. Schwan, Th. Leeuwen
dal, Myin enz. (N. R. Cl.)
De Staatscourant bevat de
volgende mededeeling
Heden voormiddag is door eene com
missie uit de Eerste Kamer der Staten
Generaal aan H. M. de Koningin-We
duwe Regentes, aangeboden het, in ons
vorig nummer medegedeeld Adres van
Antwoord dier Kamer op de Troonrede
waarmede H. M. op jl. Dinsdag de
zitting der Staten-Generaal heeft ge
opend.
Het heeft H. M. behaagd, aan de
Commissie het volgende te antwoorden:
Mijne Heeren
Met welgevallen ontving Ik de ver
zekering der opgewektheid van de Eerste
Kamer, tot aanvaarding van haar taak.
Van harte hoop ik dat Gods zegen
op dien arbeid moge rusten.
Ik verzoek U aan de Eerste Kamer
der Staten-Generaal Mijn dank te wil
len overbrengen voor haar adres van
antwoord en voor de betuiging, dat zij
instemt met Mijnen wensch, dat ook
hare medewerking moge strekken tot
blijvend welzijn van het dierbaar Va
derland.
H. M. de Koningin-Regen-
tes ontving Donderdag voormiddag te
ioJ£ uur de commissie uit de Tweede
Kamer, belast met de aanbieding van
de candidatenlijst voor het voorzitter
schap, en te 12 uren de commissie tot
aanbieding van het adres van de Eerste
Kamer in antwoord op de Troonrede.
H. M. de Regentes heeft nog Donderdag
de benoeming van mr J. G. Gleichman
tot president van de Tweede Kamer
geteekend.
Heden voormiddag te 11 uren is er
eene vergadering der Kamer belegd,
waarin de nieuwbenoemde voorzitter
zijne taak zou aanvaarden.
OmOIKflLK HMKH HTKN.
Bij beschikking van den minister van
Financiën is met ingang van 1 October
a. s de heer A. Oosterling, kommies-
verificateur ie categorie bij 's iijks be
lastingen, van Maastricht naar Rotterdam
overgeplaatst.
Bij kon. besluit zijn bij het departe
ment van Financiën bevorderd tot
hoofdcommies J. C. Kuhlman, thans
commies, en tot commies D. D. Boer,
thans adjunct commies.
Bij kon. besl. van den 27" Aug. is
pensioen verleend ten laste van den
Staat aan H. Smelt, ten bedrage van
ƒ183 'sjaars.
Bij kon. besl. van 14 Sept. is aan
mr. H. J. A. Mulder, advocaat en pro
cureur te 's-Gravenhage, verlof ver
leend tot het aannemen der versierselen
van ridder der orde van den Verlosser,
hem door Zijne Majesteit den Koning
van Griekenland geschonken.
Bij kon. besl. van den 170 dezer is
de officier van gezondheid der ie kl.
j bij de zeemacht D. W. C. Van Dort
Kroon, wegens in doch niet door den
dienst ontstane lichaamsgebreken, met
ingang van den i>-u October a. s voor
den tijd van vijf jaren op pensioen ge-
17)
HOOFDSTUK VIII.
George Humphrey behoorde, wel is waar, tot de mindere
klasse der journalisten. Hij was, zooals men zegt, vast verbonden
aan de „Clerkland Observer", waarvan hij mede-uitgever was en
welk blad van meer belang is dan zij, die alleen de „Times"
lezen, wel zouden willen gelooven. Dit werk bracht hem wekelijks
twee pond in den zak, maar daarvoor moest hij ook bijna de
geheele courant schrijven, wat hem 27s dag kostte. Humphrey
■deed het zoo goed, dat, wanneer hij bezigheden ha«L die hem
voor een dag of drie de stad deden verlaten, en dat gebeurde
geregeld eens in de twee maanden, de eigenaar hem verlof gaf
om te gaan en voor dien tijd een plaatsvervanger in dienst nam
En dat was geen wonder, wart George was een belezen en
ijverig man, die veel had gereisd en eene groote opmerkings
gave had; zijn st'jl was zeer aangenaam en bevatte soms vele
geestige gezegden Als men nu nog het aantal nieuwe bladen
nagaat, die aantrekkelijke stof voor hunne ledige bladzijden
moeten zoeker, dan is het niet te verwonderen, dat George
Humphrey's patroon hem niet gaarne missen wilde.
Zulk een man, als George Hymphrey, die zooveel gezien en
ondervonden heeft, kan zijn letterkundige voortbrengselen altijd
verkoopen, zelfs wanneer hij een hoogen prijs vraagt. Dit hangt
anders gewoonlijk at van de vrijgevigheid van den eigenaar en
de grootte van de courant. Die prijs varieert van bijna niets per
kolom en men zou treurige geschiedenissen kunnen verhalen
van menschen, waarmee dit het geval was tot een pond per
kolom, welke prijs voor George de hoogste was. Op deze wijze
verdiende hij door tweemaal zoo hard te werken als ieder man
in elk ander beroep, een inkomen, dat groot was voor de plaats
waar en de menschen waaronder hij leefde, en dat niet wissel
valliger was dan dat van een dokter of zaakwaarnemer, ofschoon
het den kantoorbedienden in die plaats, een leven van de hand
in den tand toescheen.
Eens op een avond in Mei, zat de vrouw van den journalist
tusschen zes en zeven uur aan het open venster. De lenteavon
den van dit jaar waien verrukkelijk. De dag was warm en helder
geweest; de ondergaande zon bescheen in Daffodil Road nog de
rijen lindeboomen met hun jong groen, de seringen en de hage-
doorns, die in vollen bloei waren. Daffodil Road zag er prachtig
uit; het heeft twee zulke korten tijdperken van schoonheid en
pracht; een in de lente, dat maar te dikwijls wordt bedorven
door een langdurigen oostewind en een in den herfst, dat meestal
te koit is door de regen en de vroege koude, die het vaak
vergezellen.
Juffrouw Humphrey zat daar dan aan het venster met haar
werk in de hand en de wieg van haar kindje naast haar, terwijl
haar jongen van twee jaar over den grond rolde. Dat zij geluk..
kig was, kon men dvidelijk genoeg zien aan de kalme rust, die
over haar gelaat lag verspreid en den lieflijken, zachten klank van
haar stem, als zij zich tot haar knaapje wendde.
Nettie Humphrey was, zooals de meeste londensche meisjes,
tenger gebouwd, maar zij was slanker dan de meeste. Haar
schouders waren tamelijk smal. Haar hoofd was echter welge
vormd en een weinig groot in evenredigheid van haar overig
lichaam; zij had regelmatige trekken en haar donkerblauwe oogen
waren bepaald mooi te noemen. Haar ferme mond, die tamelijk
groot was, tooDde de mogelijkheid aan van het bezit van een kost
bare eigenschap, die wij karakter noemen. De kamer, waarin zij
zat, was met bizonder veel smaak gemeubeld. Deze kamer verschilde
veel van de kamers van hare buren, want dezen, die erg op een
mooie kamer gesteld zijn, hellen veel tot stijfheid over; ze hou
den veel van een tafel in het raidden, die met boeken bezaaid
is en in het midden het een of ander standertje draagt: de spie
gel hangt gewoonlijk boven den schoorsteen, en in den hoek staat
stellig een piano, al is er ook niemand in huis, die er op kan
spelen; de huismoeders houden bovendien er veel van om stoelen
met hoezen te omkleeden en leuningstoelen met antimacassers
te versieren, wat aan den tijd doet denken, toen de mannen en
vrouwen hun hoofd met pommade insmeerden. Zonder een groot
aantal vaasjes en bekers op den schoorsteenmantel en een flinke
gaskroon in het midden, is de kamer niet wat zij gewoon zijn
een mooie kamer te noemen. Het vertrek, waarin Nettie Hum
phrey zat, was integendeel een kamer om dagelijks in te wonen.
Eene gemakkelijke sofa stond gereed om elk oogenblik aan het
vuur te worden geschoven; er stonden twee groote leuningstoe-