NIEUWS EN ADVERTENTIEBLAD.
9e Jaargang.
Dinsdag 6 October 1891.
o.
•2532.
A BON NEMEN TSPRIJS
van aangeboden
Betrekkingen,
ft1. Lijst
STADSNIEUWS.
Het Bezoek van Sea kroonprins
BINNENLAND.
FEUILLETON
III ilfillll I
HAARLEM'S DAGBLAD
Voor Haarlem per 3 maanden1,20.
Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden 1,65.
Afzonderlijke nummer»0,05.
Dit biad ver.chjjat dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen,
Horean Kleine Hontstraat No. 9, Haarlem. Telefoonnummer 122.
A D V E R T E N T I IN
▼an 15 regel* 50 Cents; iedere regel m®er 10 Cents.
Groote letter* naar plaatsruimte.
Bij Abonnement aaniienlijk rabat.
Abonnementen ea Advertenties wordae aangenomes door
onze agentes er. door alle boekhaodelaree ea oonrantiert.
Directeuren-Uitgevers J. C. PEEREBOOM en J. B. AVIS.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Ftibliciiê Etrangb-t GL. DJüEk f CoJOHN f JON MS Succ F ar in dlbü Faubourg Monimartrt
Wij vestigen de aandacht
op de
voorkomende in dit Blad op de 4e pagina.
Directeuren- Uitgevers.
Haarlem,-5 October 1891.
Men bericht ons het volgende
Het zal in den loop dezer maand
tien jaren geleden zijn, dat de heer W.
Robert, alhier, benoemd werd tot direc
teur der Haarlemsche Afdeeling van de
Maatschappij tot bevordering der Toon
kunst. Met levendige belangstelling na
men we kennis van dit voor de haar
lemsche muziekvrienden zeker niet on
belangrijk feit. Immers, wanneer we ons
de afdeeling Haarlem van „Toonkunst"
voorstellen, zooals die, nu tien jaren
geleden, was, en den toenmaligen toe
stand dier atdeeling vergelijken met den
tegenwoordigen, dan kan het wel niet
anders, of het verschil tusschen toen en
nu springt onmiddellijk en sterk in het
oog. In 1881 toch, bedroeg het aantal
werkende- en kunstlievende leden
vrij zeker de helft minder dan in het
tegenwoordig jaarcijfer. Aan die hoogst
belangrijke vermeerdering van het leden
tal is het o i. te danken, dat de Haar
lemsche Afdeeling van Toonkunst, onder
de leiding van haren zeer verdienste
lijke directeur, den heer Robert, zich'
steeds verheugen mocht in eenen toe-
nemenden bloei en thans meer dan
ooit bij machte is, het kunstminnend
publiek de classieke concerten aan te
bieden, waarvan de uitvoeringen ook
door onze eerste kunstkenners steeds
hoogelijk werden gewaardeerd.
Van heelerharte hopen we, dat zoo
wel hh. bestuurderen der Haarlemsche
Afdeeling van Toonkunst, als andere
belangstellenden in den bloei van
meergenoemde Afdeeling, het tienjarig
jubilé van haren bekwamen en volijveri
gen directeur Robert niet onopgemerkt
zullen laten voorbijgaan.
VAN ITALIË.
Niets veranderlijker dan een mensch"
is een ware en gewaardeerde spreuk,
maar ze is niet volledig. Er moest op
volgen„behalve de reisplannen van
een vorstelijk persoon." Want terwijl wij
Vrijdag uit de allerofficieelste bron ver
namen, dat de italiaansche kroonprins
met den trein van 11.30 te Haarlem
zou arriveeren, vernamen wij eerst Za
terdagavond laat, uit diezelfde allerof
ficieelste bron, dat Z. K. H. eerst te
12.46 zou aankomen. Wanneer men dus
vijf kwartier vergeefs heeft gewacht, is
dat niet aan ons te wijten.
Precies 12.46 kwam de trein van Uit
geest aan, de salonwagen van den prins
en zijn gevolg was het achterste rijtuig.
Op het perron waren, in weerwil van
de contróle, dat niemand zonder kaartje
door mocht gaan, vrij wat menschen
aanwezig. Twee agenten, onder bevel
van een adjunct-inspecteur van politie,
maakten eene ruimte om den bezoeker
en zijn gevolg door de deur, die naar
de vestibule leidt, te laten passeeren.
Weldra verscheen de kroonprins, een
jonge man, die klein van gestalte is,
blauwe oogen en een kleinen blonden
knevel heeft, volstrekt niet de type van
een Italiaan, zooals wij ons dien plegen
voor te stellen. Hij was gekleed in een
blauw colbert fantasie-pak, waarover
een bruine reismantel met pelerine en
met een ronden fantasiehoed.
Op het perron en toen hij in het
gereedstaande rijtuig stapte en wegreed,
werd de kroonprins rnet hoera's begroet.
In twee landauers, elk met twee
paarden bespannen, reed de prins en
zijn gevolg naar het Stadhuis. Daar
wachtten Z. K. H. op de heeren mr.
E. A. Iordens, de burgemeester, met
den ambtsketen om den hals, mr. A.
J. Enschedé, archivaris, J. H. Krelage,
als officier van de kroonorde van Italië,
mr. A. A. Land, gemeente-secretaris,
mr. C. G. von Reeken, C. J. Gonnet,
rijks- en prov. archivaris, allen in gala,
en eerstgenoemden met de ridderorden
die zij bezitten, gesierd.
Met belangstelling bezag de kroon
prins het museum van schilderijen en
deed verschillende vragen Daarna keerde
het gezelschap weer naar de rijtuigen
terug, nadat de kroonprins zijn naam
in het register der bezoekers had getee-
kend „Vittorio Emanuele di Savoia."
Daarop begaf men zich naar Teylers
Museum. Hier werd de kroonprins ont
vangen door de heeren mr. A. W. Thöne,
een der directeuren van de stichting,
dr. T. C. Winkler én Th. M. Roest,
resp. conservatoren van het geologisch-
en penning-kabinet en H. J. Scholten,
bewaarder van Teylers stichting. Vooral
het muntenkabinet, dat voor de eerste
maal officieel werd bekeken, trok 's prin
sen aandacht.
Na dit bezoek reden de kroonprins
en zijn gevolg naar den Hout, waar
even werd rondgetoerd.
Daarna reed de kroonprins, die er
toen zeer vermoeid uitzag, weder naar
het station en werd vóór zijn vertrek
naar Leiden, te 2.19, op het perron
gecomplimenteerd door den heer jhr.
mr. J. W. M. Schorer, Commissaris der
Koningin in deze provincie.
De heeren, die den kroonprins ver
gezelden warenMarkies de Spinola,
gezant van Italië in Nederlandde
heer Hudig, consul van Italië te Rotter
dam luit. gen. Graaf Morra di Lavri
ano, adjudant van den Kroonprins
ritmeester Graaf Malverso dei Medici
kolonel Risesti, adjudant en kolonel
Simon, den Kroonprins toegevoegd door
H. M. de Koningin.
Het gezelschap werd vervoerd in twee
landauers, bespannen elk met twee paar
den, uit de stalhouderij „de Leeuwerik,"
alhier.
De italiaansche vlag woei van de
kazerne.
De opbrengst der Noord-Zuid Holl.
Stoomtramweg Mpij. HaarlemLeiden
bedroeg in Sept. 1891 9135 09
1890 8861.82
sedert 1 Januari 1891 75723.37
tegen 77352 32% over hetzelfde tijd
vak van 1890.
Door de politie alhier is aangehouden
en naar het huis van bewaring overge
bracht eene 30-jarige vrouw, A. U. G.,
zonder vaste woonpk.ats, die zich aan
diefstal van eene. parapluie in de r. k.
kerk aan het Spaarne had schuldig ge
maakt en voortdurend 'Jpogingen tot op
lichting pleegde.
In den nacht van 1.1. Vrijdag op
Zaterdag zijn uit een mand, staande op
een stoomboot, liggende in het Spaarne
alhier,een aantal flesschen wijn, cognac en
brandewijn ontvreemd.
Bij de Ned. Herv. Gemeente te
Spaarndam is beroepen C. van Koets
veld, predikant te Houtrijk en Polanen.
In de laatste nachten heeft het in
deze streek dermate gevroren, dat in den
vroegen morgen een vliesje ijs op de
slooten zichtbaar was.
Aan het diner, Zaterdag te
Amsterdam door den heer Van Tien-
hoven den prins van Napels aangebo
den, zaten aan al de heeren van het
gevolg van den prins, benevens de hem
door H. M. de Koningin Regentes toe- In deSta. komen voor de gewijzigde
gevoegde buitengewone adjudanten. Ver- statuten der Vereeniging „De Makelaars
der de gezant van Italië bij ons Hof,
de legatie secretaris, beiden met hunne
dames, onze gezant te Rome, eveneens
met zijne echtgenoote, de minister van
Koloniën, de commissaris der Koningin,
het college van B. en W. en de raad
adviseur van Buitenlandsche Zaken,
prof. Boot. Door den minister van Bui
tenlandsche Zaken werd een dronk
uitgebracht op Italië en op de konink
lijke familie. De prins beantwoordde
dezen dronk door te drinken op het
welzijn van de beide Koninginnen.
Men meldt uit Amsterdam
van 3 OctoberDe kroonprins van
Italië deed heden voormiddag eene
wandeling door enkele hoofdstraten,
bezichtigde in het verkooplokaal van G.
Th. Bom verschillende munten, ging in
den namiddag rijden en stapte aan de
De Ruyterkade aan boord eener stoom
boot voor eene spelevaart op de Zui
derzee.
Koningin Wilhelmina is
hersteld en beweegt zich weder in het
paleis.
De koorts is geheel geweken, en bij
gunstig weder mag H. M. in de lucht
gaan. {N.R.Cf)
OFFICIEELE BERICHTEN'.
Bij kon. besl. is de heer H. van Dam
erkend en toegelaten als consul van
Italië te Amsterdam.
Bij kon. besl. is aan den heer J. N.
Anslijn, oud-politiek agent en consul
generaal der Nederlanden in Egypte,
lid van den raad van bestuur van het
Suez-kanaal, vergunning verleend tot
het aannemen der versierselen van
groot-officier der Turksche Osmanieh-
orde.
Bij kon. besl. is benoemd tot notaris
binnen het arrond. 's-Hertogenbosch,
ter standplaats de gemeente Waalre,
P. Drenth, cand.-notaris te Appingedam.
Bij kon. besl. is benoemd tot kantonr.-
plaatsverv. in het kanton Zwolle mr.
N. J. Wilkens, advocaat en procureur
te Zwolle.
Bij kon. besl. is aan den voor den
dienst in Indië bestemden soldaat G.
Locher, van het koloniaal werfdepot,
vergunning verleend tot het dragen van
de herinneringsmedaille voor het deel
nemen aan de fransche expeditie in
Tonkin, China en Annam.
Bij kon. besl. zijn benoemd bij het
wapen der inf., bij het ie reg., tot ie
luit., de 2e luit E. G. J. Beuninck, van
het korps; bij het 6e reg. tot kapt. de
ie luit.-adj. M. J. de Jongh, van het
5e reS-
sociëteit te Amsterdam.
De gewone audiëntie van den minister
van Oorlog zal op Donderdag 8 October
niet plaats hebben.
Volgens berichten in eeni-
ge bladen, is het nagenoeg zeker, dat
de burgemeester van Leiden, de heer
L. M. de Laat de Kanter, die sedert
1880 aldaar in functie is, zal worden
benoemd ?ot burgemeester van Rotter
dam. Het desbetreffende koninklijk be
sluit kan elk oogenblik worden te gemoet
gezien.
Aan den rijks-universiteit
te Leiden waren tot Zaterdag door den
rector magnificus voor de eerste maal
ingeschreven 107 studenten, verdeeld
als volgtgeneeskunde 28, rechten 40,
godgeleerdheid 16, wijsbegeerte en lette
ren 7, wis- en natuurkunde 14, rechten
en letteren 2.
De leidsche „groene n", d i e
Zaterdag, overeenkomstig de traditie, de
feestvierende veste werden uitgedreven,
begaven zich naar Amsterdam, waar de
arme bannelingen toonden zich nogal
in hun lot te kunnen schikken.
Bij „Krasnapolsky" werd een lunch
gebruikt en daarna in 16 landauers een
rijtoer door de stad en het Vondelpark
gemaakt. Het bestuur der „groenen"
reed voorop in een vierspan. De lange
stoet had in de stad natuurlijk veel
bekijks.
Het H b l. meldt van 3 Oct.:
De commissie, gevormd uit de besturen
van 16 werklieden vereenigingen, met
het doel den afgetreden burgemeester
eene hulde der werklieden aan te bieden,
heeft zich Donderdagavond van hare
taak gekweten.
Drie bestuursleden van elke vereeni
gingen werden des avonds te half negen
door den heer Van Tienhoven in diens
woning ontvangen. De voorzitter der
commissie, de heer Van den Berg, bood
den heer Van Tienhoven, die de de
putatie in tegenwoordigheid zijner echt
genoote ontving, een album aan
In dat album waren de banieren der
verschillende vereenigingen, die te zamen
10,000 leden telleD, afgebeeld. Verder
bevatte het door den schoonschrijver,
den heer Ant. Grevenstuk, vervaardigde
album de namen van de bestuursleden,
eene opdracht enz. De heer Van den
Berg deelde daarbij mede, dat bij dit
geschenk binnenkort nog een paar stoe
len zou worden gevoegd, voor 's mi
nisters huiskamer bestemd.
De heer Van Tienhoven dankte in
30)
HOOFDSTUK XIII.
„George, ik zou zoo graag willen, dat onze jongens gentlemen
werden, en ik hoop, dat hun moeder hen daarvoor niet in den
weg staat."
„Neen, Nettie, gij niet, maar hun vader."
„Zij zijn de zoons van een echt heer. Zoudt gij hen niet die
plaats in de maatschappij willen geven, die hun toekomt, en deze
zaak willen opofferen terwille van uwe vrouw en kinderen?"
George zweeg. Hij hoorde behalve Nettie's stem nog eene
andere een, die hij drie jaar geleden gehoord had, nl. de
stem van den doktor, die hem waarschuwde.
„Er bestaat nog eene kans, deze namelijk, dat gij terwille van een
of ander persoon, die gij zeer liefhebt, het krachtig besluit zult
opvatten den duivel in u te bestrijden."
Hij keek zijne vrouw in het lieftallige gelaat en kuste haar.
„Ik zal die vervloekte zaak opgeven, wat er ook gebeuren
moge. Ik wil er mij aan onttrekken Ik zal tot mijne oude
vrienden terugkeeren en onze jongens zullen evengoed gentle
men worden als uw vader, toen hij zijn loopbaan begon."
„George, wilt gij dat? Belooft gij mij dat?"
„Ja, dat beloof ik." Hij hief zijn hoofd op en zag den man,
dien hij verwachtte, het huis naderen. Ik ga voor den laatsten
keer naar Boston, nu moet ik nog heen om de zaken te rege
len. Gij hebt Mavis voor de laatste maal gezien."
Hij kuste haar en ging heen.
„Goddank," zeide zijn vrouw, die vreeselijke man komt hier
niet meer."
Zooals vele andere mannen, had ook George iemand noodig,
die, nadat hij in zijne slaapkamer van kleederen verwisseld had,
die kamer weer in orde moest brengen. Zijne vrouw ging daar
om naar boven om dat werk te verrichten. De laden van een
kast waren open en de inhoud lag grootendeels over den vloer
verspreid. George had eenige dingen daaruit genomen en in zijn
valiesje gepakt.
Nettie begon al deze zaken van den grond op te rapen en
borg ze weer in de latafel. Binnen weinige oogenblikken zag de
kamer er weer netjes uit. Het laatste, wat zij in handen kreeg,
was een oude overjas, die van den muur was gevallen.
„George draagt haar nooit," zeide zij, „ik heb nooit gezien
dat hij haar aan hadzij is ook erg oud. Die jas neemt hier
onnoodig ruimte in, ik zal haar dus maar eens verkoopen, als ik
weer eens wat andere oude kleeren weg wil doen. Een kleinig
heidje zal zij toch nog wel opbrengen."
Zij begon de zakken te doorzoeken, een voorzorg, die alle men
schen, die oude kleeren koopen en verkoopen, nemen. Het kon
ook zijn, dat men geld in de zakken vergeten had.
Misschien hebben onze lezers wel eens bij overlevering van
een student gehoord, die geen geld meer over had en daardoor
op het punt sfond van zijn studie af te zien, toen hij in de zakken
van een oude vergeten jas voelde en daar een souverein in vond
Hij bleef student, werd later baron, zijn zoon evenzoo en zijn
kleinzoon werd graaf. Dit verhaal wordt steeds verteld tot troost
voor alle arme studenten.
Er was geen geld in de overjas van George. Zij dagteekende
ook nog uit die dagen, toen George een oppasser had, zoodat dat
feit natuurlijk geen wonder was in den borstzak vond Nettie echter
een brief. Zij nam dien er uit en zag dat het couvert van een
postzegel was voorzien en de brief klaar was om in de brieven
bus te worden gedaanhet was evenwel te donker om het adres
te lezen.
Nettie nam den brief mede naar beneden, met het plan om
hem den volgenden morgen aan haar man te geven. Toen zij
een kaars had aangestoken, las zij het adres. Aan mejuffrouw
Thanet? Wie was mejuffrouw Thanet?
Het couvert van den brief droeg duidelijk de sporen, dat hij
lang in den zak was geweest. George had de jas ook honderd
keer uit en aangetrokken, maar nooit had hij den brief ontdekt.
Dit kleedingstnk had een reis om de wereld gemaakt, was in de
slaapkamer opgehangen geworden, was dikwijls door Nettie afge^
borsteld, maar de brief lag daar nog onaangeroerd.
Opnieuw las Nettie het opschrift.
„Ik geloot dat zij tot op dat oogenblik nog nooit jaloersch
geweest was, met betrekking tot haar echtgenoot. Het was dan
ook waarlijk onmogelijk, dat gevoel te hebben als hij bij haar
was, want zijn gezicht manieren, en blik sloten alle ijver-
