NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD. 9e Jaargang. Woensdag 7 October 1891. No. 2533 ABONNEMENTSPRIJS: ADVERTEN TIÉN: Lijst van aangeboden Betrekkingen, STADSNIEUWS. BINNENLAND. FEUILLETON III II?AI HAARLEM'S DAGBLAD Voor Haarlem per 3 maanden1,20. Franco door het geheels Rijk, per 3 maanden 1,65. Afzonderlijke nummers0,05. Dit blad .erschgnt dagelijks, bobalve op Zon. on Feestdagen. Hurean Kleine Hontstrp.at No. 9, Haarlem. Telefoonnummer !22. ran 15 regel. 50 Cent»; iedere regel meer 10Cent». Groete letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat. AtoanemeistoB en Adverteatiës wordss aangeaonsea door oass agenten e© door alle boekhandelaren es conrantiera. Directeuren-Uitgavers J. C. PJSEHEBOOM en 3. B. AVIS. Hoofdagenten eoor het Buitenland: Compagnie Générale ie BahliciU Btranghre ff. L. 1)4 IJ BB f- Co., JOHN J ONUS Sues Bariji 81ii« faubourg Montnartre Wij vestigen de aandacht op de voorkomende in dit Blad op de 4» pagina. DirecteurenUitgevers. Haarlem, 6 October 1891. Teylers Museum is verrijkt met een „Grammophon", de door een Duitscher uitgevonden verbetering en vereenvou diging van Edison's phonograaf Door de welwillendheid ran den con servator van Teylers physisch kabinet, waren wij hedenmorgen in de gelegen heid het werktuigje te hooren. Meestal zuiver en duidelijk gaf het o. a. eenige liederen, een zangstukje van een kinder koor te hooren ja, zelfs een nummertje van een viertal duitsche koperblazers zoo precies en „naturgetreu", dat men de spijkers in de schoenen der execu tanten voor zich meende te zien. Het instrumentje mag niet volmaakt zijn, merkwaardig is het zeer zeker. De volontair-sergeant H. Stellenboom, van het ie studiejaar der Militaire School alhier, heeft alsnog met goed gevolg het overgangsexamen voor het 2® studiejaar afgelegd. Hier ter stede is in den ouderdom van ruim vier en zestig jaren ontslapen de heer J. L. van der Moer. In 1861 werd hij benoemd tot notaris te Haar lemmermeer, welke betrekking door hem tot in 1887 werd bekleed, zijn gezond heidstoestand noodzaakte hem toen, zijn ontslag te nemen. Vrijdag e. k. zal de eerste lezing in het „Volksgebouw," Jacobijnestraat 7, worden gehouden. Op dien datum n. 1. treedt de heer F. van der Goes daar op voor de vereeniging „Volksbelang", met eene rede over den toestand in het bakkersbedrijf. Gisteren, Maandag, is in de Koning straat No. 4, bij de Gioote Markt, een magazijn geopend van caoutchouc- en gutta percha artikelen, van de Caout chouc en Gutta-percha Handelsvennoot schap, te Amsterdam en Rotterdam. Hoe langer hoi meer worden deze stoffen, caoutchouc en guttapercha, ge bruikt tot het vervaardigen van allerlei voorwerpen, tot de meest verschillende doeleinden. Behalve eene uitgebreide collectie artikelen voor de ziekenkamer, wind- en waterkussens, ijszakken enz. enz., vindt men er tafelkleeden, zoowel als ballen, geldrnatjes en kinderspeelgoed als ezels en paarden (van gutta-percha wel te verstaan) kortom alles wat op het gebied der caoutchouc-fabricage is uitgedacht, vindt men hier bij elkaar. Wij gelooven dan ook, dat dit nieuwe magazijn hier ter stede reden van be staan heeft en een goede toekomst kan hebben. De levering van haver voor de paar den der Haarlemsche Tramway Maat schappij, gedu.ende 1891 92, is gegund geworden aan de wed. J. Leupen Zoon, alhier, voor ƒ8.de 100 kilo. Fidelio schrijft over zijn laatste Za terdagavondpraatje „Men heeft mij gevraagd, waarom ik de inspecteurs van politie hier ter stede mef „vreedzame kapiteins van een sleep boot" heb vergeleken en 'men heeft ge meend, dat de uniform toch wezenlijk niet zoo smakeloos is. Smakeloos vind ik de uniform ook niet, maar ze is niet volledig. Er ont breekt een zichtbaar gedragen wapen aan, met name een sabel of een degen. Nü is het wapen een revolver, een ding dat men natuurlijk niet buitenop draagt, en dat bovendien geheel in strijd is met het beginsel, dat bij de politie moet voorzitten„weerloos ma ken, niet doodenEen sabelslag is nog niet doodelijk, een revolverschot is mis oflevensgevaarlijk. Er is nog een andere reden, waarom de inspecteurs een sabel moesten hebben. Zooals ze nu zijn uitgedost, ziet men hen voor alles aan, behalve voor politie mannen. Op zekeren dag brengt een hunner iemand naar den trein, twee dames stoppen hem hunne plaats kaartjes in de hand: zij hielden hem voor een conducteur. Een andermaal duwt een haastige reiziger hem een bagagebiljet in de hand, meenende dat hij een stations-employé was; een derde maal staan twee der inspecteurs op het perron, toen een dorstige passagier, zijn hoofd uit het portier stekende, hun toeroept„Aannemen, een konjakkie Deze man hield hen voor kellners. Zulke dingen zijn niet alleen hoogst onaangenaam voor degenen, dien ze overkomen, maar ze zijn ook niet ge schikt tot het verhoogen van het prestige der politie En wat zou het nu kosten, om de inspecteurs en adjuncten van een sabel te voorzien Vier en tachtig gulden, eene uitgave voor ééns. Dit zal de gemeente Haarlem niet verarmen Toch gebeurt het niet, waar om niet ligt in het duister. STROZIKSKI. Men zal zich herinneren, dat de be ruchte inbreker Pieter Koole, toen hij den 6° Augustus jh hier terecht stond, heeft medegedeeld, dat zijne werktuigen toebehoorden aan een Pool, zekeren Strozinski, die ze hem (Koole) in be waring had gegeven, maar ze door zijne arrestatie op n Dec. 1890, niet weer had kunnen terugeischen. Het is duidelijk, dat wanneer Koole van Strozinski werktuigen kreeg, hij tot diens intimi heeft behoord, weliicht een leerling van hem is geweest. En zeker had Koole in zijn „vak"' geen beter leermeester kunnen vinden dan dezen PoolDen 30^ Augustus (1890) 's nachts drong Strozinski met een helper een be woond huis in Brussel binnen, stal het zilverwerk en buitelde de brandkast uit een raam op straat Een derde persoon wachtte op het trottoir met een hand wagende kast werd met bekwamen spoed door het drietal opgeladen en weggereden. Later vond men kar en kast aan den hoek van een weiland, de laatste natuurlijk leeg. Maar vóór het huis van den diefstal werd een boekje gevonden, waarin een stukje cafton, met den naam „Stanislas Strozinski." Men vond den man niet, maar be merkte duidelijk, dat hij niet ver weg kon zijn, aan de zeldzaam brutale in braken, dis in kopert tijd in d n omtrek werden gepleegd. In den nacht van den io'kn op den 11 Jeu September werd uit Tet kasteel van Haeren al het zilverwerk gestolen een maand later drongen drie personen (weer dezelfden) een buitenplaats te Forest binnen en namen daar, hoewel zij door den koetsier werden gestoord, 140 francs mee. Een der inbrekers schoot op den koetsier. Den i8Tn Oc tober stalen zij het zilverwerk uit een huis te Ixelles, den 2<leu December kaapten zij tal van kostbare voorwer pen uit een huis te Molenbeek St. Jean, den 4<l«n van diezelfde maand plunderden zij een landhuis te Moorsel, bij Antwerpenden trachtten zij de woning van den dokter aldaar bin nen te dringen, maar moesten vluchten omdat aan de deuren en vensters electrische schellen waren verbonden, die dadelijk alarm maakten. In den nacht van den 9dea op den io'ou dron gen zij bij Graaf van der Straten Ponthoz binnen. Ook daar waren elee trische bellen, maar de bandieten knip ten voorzichtig de draden door. De buit bedroeg hier 2000 francs, behalve een massa zilverwerk en kostbaarheden. Eindelijk den roden December vond een inspecteur van politie na lang zoe ken Strozinski in een kamertje in een achterbuurt en nam hem gevangen, i Men ziet, dat wanneer Koole met brutale roekeloosheid te werk is gegaan, zijn vriend en vermoedelijke leermeester Strozinski hem daarin nog overtreft. Evenwel zal ook hij wel voor geruimen tijd den weg opgaan dien men Koole heeft laten bewandelen, den weg naar een groot, deftig gebouw, waar niets in te breken, noch te stelen valt en waar het eenige inconvénient is, dat men er niet uitbreken kan. Hedennamiddag is een 3-jarig knaapje spelende in de Amsterdamsche vaart gevallen en daaruit met moeite gered door den werkman C. Hageman, wonende Linschotenstraat, welke per soon daartoe gekleed te water is ge sprongen. Het kind had zich aan het rechteroog bezeerd. Maandag is de 52 jarige timmerman F. Claasing, woonachtig aan de Dub bele buurt en werkzaam op het terrein van het St. Elisabeths Gasthuis, aldaar van een steiger gevallen, waarbij hij inwendig kneuzingen heeft bekomen en hij ter genezing in genoemd gesticht is opgenomen. Aan den heer H. A. Pielage is heden door den gemeenteraad van Schoten op zijn verzoek eéVvol ontslag verleend als hoofd van de openbare school aldaar en zulks met ingang van 1 Januari e. k. en met aanspraak op pensioen. Uit eene woning onder de gemeente Sloten heeft men in een oogenblik, dat niemand daarin aanwezig was, een bankbiljet van 100 ontvreemd. Met ingang van 1 November a. s. worden te Sloterdijk gestationneerd twee ambtenaren van den actieven dienst der dir. belastingen en wordt de gemeente Sloten alzoo afgescheiden van Nieuwer- Amstel. Aanbestedingen. Amsterdam, 5 Oct. Door B. en W. werd aanbesteed 10. het maken van een spoorweg van den Hollandsche IJzeren Spoorweg tot op de asch- en vuilnisbeltingekomen 10 biljetten; minste inschrijver was de heer C. Bos, te Haarlemmermeer, voor f 101.625. 20. het verbreeden der Kattensloot, het aanleggen van wegbanen benevens het ophoogen van bouwterrein. Ingekomen 3 biljettenminste in schrijver was de heer W. Goedkoop Dz., f 17,000 Men meldt uit 's-H age van 5 October Na vele jaren te hebben ledig gestaan was de koninklijke loge in den franschen Schouwburg heden avond bezet door den Kroonprins van Italië, die te 9% uur verscheen, plaats nemende op den ge- kroonden zetel van het hof. Bij zijn binnenkomen en terwijl het orkest het italiaansche volkslied speelde, gevolgd door ons volklied, rees het publiek eer biedig van zijn zitplaats op en applaudis seerde de liederen. Z. K. H. was versierd met het grootkruis der orde van den Nederlandschen Leeuw. Achter zijn zetel in de loge bevonden zich adjudant Van de Pol, generaal Lioriano, gezant Spi- nola en legatie secretaris Malespina. In de loge daarnevens, dit iaar afgehuurd voor H. M-, bevonden zich onderschei dene leden der hofhouding en de dames der italiaansche diplomaten. De Prins woonde de twee laatste akten van BLaydèe bij, met het libretto in de hand. De eerste danseres verscheen getooid met een sjerp van rood, wit, groen, de italiaansche kleuren, voor het voet licht. In de pauze ontving de prins den plaatselijken commandant, kolonel Hen- ckens, in het salon achter de loge. De directeur der opera, Mertens, deed den vorstelijken bezoeker in en uitgeleide. De trap naar de loge was aan weerszijden met groen bezet. Morgen dineert de Prins op Het Loo tot afscheid van Hare Majesteiten. OFFICIEELS ftEHKUTEN. Bij koD. besluit zijn benoemd tot rijkslandbouwleeraren H. D. S. Hassel- man, te Zoelen, en P. van Hoek, te 's Bosch. Bij kon. besluit is G. A. Nauta, te Leeuwarden, benoemd tot leeraar aan de rijks hoogere burgerschool te War- fum. Bij kon. besluit is de heer jhr. mr. Rappard, scheepsbouwk. ingenieur, be noemd tot adspirant-inge ieur der marine. Bij kon. besluit is benoemd tot di recteur van het telegraafkantoor en brievengaarder te Ridderkerk D. Lokker, thans telegrafist te Rotterdam. De gewone audiëntie van den mi nister van Oorlog zal op Donderdag 8 October niet plaats hebben. Door de Tweede Kamer zijn commissoriaal gemaakt de inlichtingen op het adres uit Paramaribo, houdende klachten over handelingen van den ex- 31' HOOFDSTUK XIII. Als een man aan den drank verslaafd geraakte, was hij een slecht mensch, die verdiende evenzeer gestraft te worden als een ander, die zijn meester besteelt. Zij was niet ongerust over haar kinderen; behalve ingeval dat hun vaders zwakheid hunne op voeding in den weg zou staan, of dat zij de vreeselijke kwaal zouden ontdekken. Daardoor gevoelde zij niet zoozeer medelijden met haar echtgenoot, dan wel verontwaardiging en minachting jegens hem. Om heen te gaan en met zijn bediende te gaan drinkenNiet instaat te zijn de verleiding weerstand te biedenHun, die het niet kennen, schijnt het zeer gemakkelijk toe, zich tegen den aandrang tot drinken te verzetten. Zij vond het schandelijk vau hem om zich daar als de minste man aan den drank over ie geven. Nettie wist nu zeker, f'at die zaken in Boston in het huis van Mavis werden afgehandeld. Zij kende diens adres, want haar man had het haar eens gegeveD, opdat zij, als George eens on yerwachts ziek mocht worden, dadelijk aan Mavis zou kunnen schrijven, die dan eene belangrijke za?k te regelen had. Het kwam haar in de gedachte, daar ook heen te gaan. Zij zou dan haar man goed en wel thuis kunnen brengen en zichzelf verge wissen van de waarheid van haar veronderstellingen. Het was omstreeks half tien. Zij riep haar meid en zeide, dat zij met haar echtgenoot uitging „Het kan wel zijn, dat ik laat thuis kom, dus gij moet de beide kinderen maar in uwe kamer nemen." Toen zette zij haar hoed op, trok haar mantel aan en ging heen. Nadat zij ongeveer tien minuten geloopen had, kwam zij bij de standplaats der omnibussen. Zij stapte er in een, die naar het noorden reed. Mavis bewoonde een alleenstaand huisje aan de rivier de Lea bij Tottenham. Ofschoon Tottenham nog meer dan andere voorsteden door stijve rijen huizen is ontsierd, kan men toch op sommige plaatsen nog kleine woningen vinden, die uit vroegeren tijd dagteekenen. Het huisje van Mavis, dat van oude roode steeuen was gebouwd en met een hoogen roodsteenen muur omgeven was, stond in het midden van een waarlijk groo- ten tuin en werd geheel door boomen ingesloten. Het stond aan het einde van den weg; verder zag men de lage weilanden aan beide zijden van de Lea. De woning was grootendeels onbewoond, Er woonde geen een bediende, en er was niemand, die het onderhield; ei was geen tuinman om het gras kort te houden of de bloembedden te verzorgen. De plaats was meestal verlaten; van tijd tot tijd zag men er licht branden, en hoorde men mannenstemmen. De huur en belasting werden geregeld betaald. Sommigen in het stadje vertelden, dat een menschenhater daar geheel alleen woonde; anderen zeiden, dat het een gierigaard, weer anderen, dat hij een misdadiger was; maar het rechte wist niemand er van. Zulke onbekende, geheimzinnige huurders zijn in Londen niet onge woon. In eene zekere herberg waren o. a. eens eenige kamers aan een man verhuurd, wiens naam op de deur stond. De naam bleef daar twintig jaar lang, gedurende welken tijd de huurder nooit zijne kamers bezocht of deze door anderen werden be treden. Na verloop van dezen tijd moest de vloer eens open gebroken worden om de gasbuizen te herstellen, en toen zag men, dat de kamers geheel kaal en ongemeubeld waren. Met welk doel had de huurder deze kamers gehuurd Nettie vond de woning zonder veel moeite. Zij deed de poort open en stapte den tuin in, maar haar moed begon haar bijna te verlaten, toen de tijd van handelen naderde. In het voorpor taal van het huis was geen licht te zien. Zij liep over het lange gras van den verwaarloosden tuin. De lucht was vervuld met den geur van reseda, kamperfoelie en van alle andere bloemen, die de zomer oplevert. Nettie ging in het portaal staan en luisterde, Zij hoorde de stemmen van een paar mannen, die het met elkaar oneens waren en herkende het zware geluid van haar echtgenoot. Zij sloop om het huis en zag een licht op de eerste verdie ping, maar er werd een wit luik voor geschoven, zoodat zij niets meer kon 2ien Opnieuw luisterde zij, maar de mannen spraken zoo zachtjes, dat zij niets kon verstaan. Nettie ging naar het portaal terug. Zij wilde aan de deur kloppen en naar haar echtgenoot vragen. Toen zij den klopper van de deur wilde oplichten, voelde zij, dat de deur op een

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1891 | | pagina 1