zellen-
POLITIEK OVERZICHT.
met eenc rijke verzamel'ng tropische gewassen,
verl'cht door honde den w-skaarsen, versierde
zaal, werd tot 2 uur na middern ,cht voortgezet.
Heden te 11 uur gebruikte de prin3 ten huize
van do italiaanscken gezant het ontbijt. Verge
zeld van markies Spinola en markies Malespina,
vertrok bij per Holl. spoor van 12.88 naar
Delft, gelijktijdig voorgoed de residentie verla
tende.
Te 2.49 in de oude Prinsenstad aangekomen,
bezocht Z. K. II. het huis waar Willem de Zwij
ger door het moo-deud lood viel cn vervolgens
den koninklijken grafkelder in de Nieuwe Kerk.
De Prins heeft hedenmiddag te 12 u.
per Holl. spoor de residentie verlaten.
Aan het station waren aanwez g ora Z. K. H.
hun afsch:id3groet te brengen graaf Schimmel
penninck van Nijenhais, grootmeester ran het
Huis van H. M. de Koningin-regentes; onze
gezant bij het italiaansche dof, de heer,1 W eaten-
berg, markiezin Spinola en hare dochter mar
kiezin Malespina; baron Guiliaume, zaakgelastigde
van Belgiëde ministers van Buitenlandsche
Zaken, van Marine, van tinanciën en van Ko
loniën, de commissaris der Koningin, de heer
Foclcde burgemeester, de heer Roet; eu de
heer Van Kerkwijk, lid van de Tweede Kamer
en commissaris der Hollandsche Spoorwegmaat
schappij.
De Prins nam van alle aanwezigen harte'.ijK
afscheid.
Nadat Z. K. H. in den trein was gestapt, die
hem naar Delft zou voeren, bleef bij aan het
open portier nog eenige oog;nb'.ikken vertoeven
en reikte nog aan enkele heereu, o. a. aan den
minister van Buitenlandsche Zaken, de hand.
Een groot aantal belangstellenden stonden op
eenigen afstand op het perron gesciiaard en
wuifden den hoogen reiziger toe.
Van het stationsgebouw wapperde de italiaan
sche vlag.
Uit Delft wordt van 7 October gemeld: Aan
het Holl. Spoorstation te üel.t werd de Italiaan
sche Kroonprins ontvangen door den consul van
Italië te Rotterdam, den heer Hudig, die gezorgd
had, dat drie rijtuigen gereed stonden, waarmede
de Prin3 eu zijn gevolg terstond naar de Nieuwe
Kerk reden.
Allen daalden in den koninklijken grafkelder en
verbleven ongeveer een kwartier in de sombere
gewelven van dit doodenpaleis. By verschillende
lijkbaren van leden van ons vorstenhuis bleef
Z. K. H. verwijlen.
Eeu treffend oogenblik was het, toen de troon
opvolger van het italiaansche rijk geplaatst
stond voor het nog geen geen jaar geleden bij
gezette stoffelijk overschot van Koning Willem
III, en een krans, welke hij in den Haag had
doen vervaardigen, in banden nam en die voegde
hij don nauwelijks verwelkten bloemenschat,
welke do lijkkist fan den monarch bedekt.
Deze verecring aan de nagedachtenis van
Necrlands vorst door den troonopvolger van een
bevriend rijk zal zeker alom in den lande met
belangstelling en sympathie worden vernomen.
Voor de nieuwe postzegels
is het tegeewoordig model behouden en
alleen de beeltenis van Koning Willem
III door die van Koningin Wilhelmina
vervangen.
Bij het muntwezen bestaat de ge
woonte bij verandering van den beel
denaar, wegens de troonsbeklimming
van een nieuwen vorst, den kop om te
draaien, zoodat als men munten naast
elkander legtelk opvolgend paar
vorsten elkander aankijkt. Zoo zal op de
rijksdaalders de beeldenaar van Koningin
Wilhelmina links zijn, en aldus naar dien
van haar vader gericht worden.
Bij het snijden der stempels voor de
postzegels is deze gewoonte overgeno
men, en Koningin Wilhelmina naar
rechts geplaatst. Als gevolg daarvan
moet op de briefkaarten en couverts
waarop postzegels met het beeldtype
voorkomen, het zegel niet in den rechter,
maar in den linker bovenhoek wordt
aangebracht.
Ii et blijkt inderdaad pater
Van de Pavoordt te zijn, een Neder
lander, die lid was der afrikaansche
missies van Lyon, wiens overlijden in
Dahomey dezer dagen door een fransch
blad werd gemeld. Het Huisgezin meldt
dienaangaande
Pater Van de Pavoordt, die zijn missie
werk in Dahomey verrichtte, werd tege
lijk met Pater Dorgère gevangen geno
men door de mannen van koning
Behanzin.
Terwijl de andere gevangenen naar
Abomey werden gebracht, werd pater
Van de Pavoordt, ongetwijfeld omdat
hij Nederlander was, te Whidah ge
houden, maar niet om er beter be
handeld te worden dan zijn metge-
Acht dagen lang werd hij in ketenen
geslagende ketting was zwaar en
drong in het vleesch; tot zijn laatste
uur leed hij aan de wonden, welke
daardoor ontstaan waren. Aan den an
deren kant was zijn gezondheid zeer
geschokt door zijn lang verblijf' als
missionaris aan de Golf van Benin.
Naar men verneemt, zijnde
commissie van liquidatie der Amster-
damsche Omnibus-maatschappij en haar
raadsman mr. De Vries, er in ges'
het bekende proces met de firma Spijker
le Amsterdam, die eenige tram-omni
bussen leverde, in der minne te voor
komen.
Vlugge administratie!
Een Amsterdammer reclameerde ver
leden jaar tegen zijn aanslag in de per
soneele belasting, dienst 1890 91. Dd.
30 September 1891, dus circa een jaar
later, kreeg hij van den provincialen
inspecteur der directe belastingen be
richt, dat op zijn bezwaarschrift afwij
zend was beschikt!
Ee 71 Haagse he jongen.
De Dry Goods Econo/nist van New
York bevat de levensschets van een
haagschen jongen, die tegenwoordig een
van de eerste kooplieden in genoemde
wereldstad is. Het is de heer John. F.
Praeger, die in 1856 op 18 jarigen leeftijd
in New York aankwam, daar in een
ondergeschikte betrekking een plaat:
kreeg bij de firma Lawrence, Stone
Co. en 22 jaren later als deelgenoot in
de firma werd opgenomen, die toen
den naam droeg van Wendel, Fay
Co.
Het genoemde blad zegt van hem,
dat hij een der eerste mannen van zaken
is in zijn vak, en dat de bloei zijner
firma vooral aan zijn rustelooze werk
zaamheid is te danken. Hij woont te
Brooklyn, waar hij bestuurslid is van
verschillende vereenigingen. Ook is hij lid
der new yorksche kamer van koophan
del en bekend om zijn letterkundigen
smaak en zijne kennis van de staat
huishoudkunde. A
Dinsdagavond is van den
trein der staatsspoorwegen, die de leden
van het fracsche operagezelschap uit
Amsterdam naar Den Haag vervoerde,
een waggon in brand geraakt, kort na
dat de trein de hoofdstad verlaten had.
Tengevolge van het daardoor veroor
zaakte oponthoud zijn de artisten eerst
laat in den nacht in hunne woonplaats
te 's-Hage teruggekomen.
In het Nieuwediep is Dins
dag van het stoomschip Kampioen, bij
aankomst van Tessel, de stuurman tus-
schen den wal en de raderkast beklemd
geraakt. Met vreeselijke wonden werd
de man bevrijd en per brandcard naar
het hospitaal der marine gebracht. On
danks alle aangewende pogingen over
leed hij daar 's nachts De man, S.
Koning geheeten, hoopte op 1 Januari
het sgjarig feest zijner in diensttreding
op de poststoomboot te herdenken. Hij
stond zeer gunstig bekend en was een
moedig en bedaard zeeman.
Door den hoofdcommissa
ris van politie te 's-Hage wordt de
opsporing en aanhouding gevraagd van
F. F. K. Dee, verdacht van verduis
tering van een bankbiljet van f 100, in
zijne betrekking van livrei bediende ge
pleegd.
Dinsdag avond wilde te
Delft mej. S., aan de brug nabij de
Breedsteeg, van de nog in gang zijnde
stoomtram springen, waardoor zij viel
en de tram over haar been reed. Het
been werd zoodanig gewond, dat het
des nachts reeds is geamputeerd.
Te Maastricht is Dinsd
avond de van 4 tot 6 October gehou
den „poppententoonstelling" gesloten.
De opbrengst heeft de verwachting
overtroffen en bediaagt ruim ƒ2100.
Deze gelden zullen tot weldadige doel
einden worden aangewend.
Dinsdag middag is te Breda
voor de onderwijzers in de arrondisse
menten Zevenbergen en Breda eene lezing
gehouden over-slöjd (handenarbeid) door
den heer J. Stam, hoofd eener school
te Amsterdam. Nadat de heer mr. M.
Tydeman Jr., schoolopziener in het arr.
Zevenbergen, het doel der bijeenkomst
had ingeleid, gaf hij het woord aan den
heer Stam, die in eene duidelijke en met
zorg gekozen voordracht handenarbeid
aanbeval als het meest geschikte middel
tol harmonische vorming van het kind,
en spreker kon door ziju verblijf in
Zweden en door het volgen aldaar van
een cursus in slöjd een groot aantal
wetenswaardigheden omtrent dit prac-
tisch onderwijs mededeelen.
Gedurende de pauze werd gelegenheid
gegeven tot bezichtiging der voorwerpen,
vervaardigd door leeilingen van de school,
waarvan de heer Stam het hoofd is, en
welke voorwerpen een juiste denkbeeld
even van de geleidelijke ontwikkeling,
die de leerlingen verkrijgen.
Door het overtuigend woord van den
heer Stam gevoelden enkelen zich op
gewekt tot het doen van vragen, die
welwillend werden baantwo.rd.
De spreker werd bij het einde toe
gejuicht en ont\ing van den heer mr,
Tydeman een woord van warmen dank
voor zijne belangwekkende cn boeiende
voordracht, daarbij den wensch uitdruk
kende, dat velen zich geroepen mochten
achten tot nadere kennismaking met dit
toekomstig leervak op de lagere scholen.
Ook de heer Van der Grinten, school
opziener in het arr. Breda, dankte spre
ker in gelijken zin.
De vergadering werd door een hon
derdtal onderwijzers en vele andere
belangstellenden bijgewoond.
.\let betrekking tot den op den
CatspolderscLen dijk onder Terneuzeu gepleegden
moord op De Kraker, weet de Tem. it. de vol
gende bizonderheden te melden
Tusscben de vrouw van den verslagene en
Louwerse moet reeds aebt dagen te voren af
spraak gemaakt zyu, haar niau te dooden. Don
derdagavond kwam zij met De Kraker van eene
visite van Adriaau de Kraker, te Spui. De uaas'e
weg leidt langs de Otbenescbe kreek; zij raadde
evenwel af dien te gaan, als zijnde to slecht en
verkoos het Donkerstraatje oc zoo verder langs
den Catspolderscheu dijk. L'iotseliug schoot Lou
werse van achter een boom en loate twee scho
ten, die evenwel hun doel misten.
Toen greep eene vreeselijke worsteling plaats,
waarbij De Kraker de keel werd toegenepcu, en
de vrouw, met de parapluie op het hoofd van
den ongelukkige slaande, riep: «toe maar, toe
maar Cornelis, slaat er maar op, maak hem
dood.» Nalat De Krake- geworgd en doodgesla
gen was, werd het lijk -.an den dijk gesleept in
oeue droge sloot. De schuldigen zijn daarop naar
Othene geloopen en hebben het verbaal van de
aaurauding, zooa's dit vroeger is gemeld, gedaan.
Het kwam den wachtmeester te Terneuzen
echter verdacht voor, dat de vrouw ecue para
pluie had, door haar mak gedragen, die gebroken
en grootendeels met bloed bevlekt was. Op de
vragen hoe die in hare hanaen kwam en hoe
die met bloed bevlekc "ras, antwoordde zij, dat
baar man nog den tijd gehad had haar die toe
te werpen
Dit ongerijmde erhaal eu de omstandigheid
dat hem bekend werd, dat de vrouw liefdesbe
trekking met andere mannen had, deden vermoe
den outataan van medeplichtigheid aan den
moord.
De justitie, die iumiddels was aangekomen,
stelda dadelijk een onderzoek ia en vernara alleen
dat de verslagene zija molen ia Mei dezes jaars
heeft verhuurd aan dsn ongeiiuwdea C. A. Lou
werse, die sedert meermalen bij de vrouw van
den versiagene kwam.
Het lijk werd inmiddels naar Terneuzen ge
voerd en uit het visum repertum bleek, dat de
verslagene volstrekt niet was doodgeschoten maar
geworgd; geheel in strijd met de verklariug van
de vrouw, die na verschillende verhooren en con
frontatie met het lijk bij baar eerste verzinsel
bleef.
Ook Louwerse was inmiddels in verhoor ge
nomen, doch op zijn pertinente verklaring tehuis
te zija geweest (waarvan het tegendeel niet te
bewijzen wsb) losgelaten. De vrouw werd in het
huis van bewaring te Terneuzen gehouden, en
ertelde 'b nachts hoe de afschuwelijke misdaad
zich had toegedragen.
Eerstens deelde zij hare verhouding mede tot
Louwers, ia de fijnste bizonderheden.- Louwerse
heeft tot voor veertien dagen bij het huisgezin
De Kraker ingewoond. Van Mei ontstond eene
j schuldige betrekking tnsschen beiden. Bij kleine
I twi*t»»n koos L.-uwerse partij voor de vrouw, die
meer en meer haar man, met wisn zij twaalf
jaar gehuwd was, begon te haten, terwijl zy een
maal hoopte met Louwerse te huwen. De ruzie
in huis liep zoover dat Louwerse zelfs eens drei
gend zeide De Kraker te zullen doodschieten, als
hij hem te na kwam.
Louwerse had zes weken geleden te Middelburg
twee revolvers gekocht. Hij bleef tot helen a'le
schuld halsstarrig ontkenuen. By een onderzoek
te zijaea huize is een broek met Bporen van
bloed gevonden.
Door de politie te Dussel-
dorf wordt de opsporing en aanhouding
verzocht van den minderjarigen J. Ver-
ron, geboortig uit Dortmund. Hij is
voortvluchtig met eene som van 6000
mark, en zal trachten Amerika te be
reiken.
tongen, 2 tarbotten, 2 tot 6 roggen, 1
tot 3 mandjes kl. schol en 1 tot 2 man
den schar aangevoerd; gr. tong gold
35 k 80 cent, kleine id. 15 cent, tarbot
8 en ƒ9, rog 90 cent per stuk, kleine
schol 2 k f 2 50 per mandje en schar
f 2 50 per mand.
Enkhuizen, 6 October. Gisteren
en heden werd alhier aangevoerd 8250
kg. bot, prijs 16 c. per kg.; 72 manden
garnalen, prijs 70 c. per mand, en 250
paling, prijs 70 k 90 c. per kg.
Leger en Vloot.
Militaire geneeskundige dienst.
Blijkens het verslag van den inspec
teur van den geneeskundigen dienst
der landmacht, den geaeraal-majoor
dr. M. R Timmerman, zijn in het jaar
1890 van het geheele leger 420 onge
schikt verklaard voor de verdere uit
oefening van den militairen dienst gel.
ï,5 pet. van de legersterkteen daar
van 118 wegens ziekte der ademhalings
organen, 40 wegens ziekte van hart en
groote vaten, 70 wegens ziêkten van
het zenuwstelsel, 86 wegens algemeene
voedingsstoornissen en 28 wegens oog
gebreken.
Van de lotelingen werden 2099 door
de militieraden ongeschikt voor den
dienst verklaard en 885 door Gedepu
teerde Staten.
Het grootste aantal ongeschikte lote-
lingen wegens lichaamsgebreken kwam,
in verhouding tot het totaal aantal
militieplichtigen, voor in de provinciën
Zuid-Holland, zijnde 15,1 pet., en
Gelderland, 13,4 pet.het minste in
Noord-Brabant, 10,5 pet., en Limburg,
9,6 pet.
Het aantal gevallen van krankzin
nigheid in den binnendienst waarge
nomen, bedroeg 20, waarvan 3 lijders
naar het rijks krankzinnigengesticht zijn
geëvacueerd.
Het totaal aantal bij het leger ver
richtte vaccinatiën en revaccinatiën be
droeg 17,187, waarvan 4313 met volko
mengevolg, 4361 met onvolkomen ge volg
8513 zonder gevolg. Van de 675
gedane vaccinatiën zijn er 588 volkomen
agd, zijnde 87 pet.; bijderevacci
naties slaagden 25 pet. Het aantal mi
litairen, dat 11a aandrang tot vaccinatie
weigerachtig bleef de kunstbewerking te
ondergaan, bedroeg 674.
Dit neemt dus steeds toe, een ver
schijnsel, niet zonder bedenking voor
den gezondheidstoestand van het leger.
RECHTSZAKEN.
Woensdagmorgen had voor het kan
tongerecht te 's Bosch de voortzetting
plaats der behandeling van de vervol
gingen, ingesteld wegens de overtredin
gen van het daar indertijd bestaan heb
bende verbod tegen samenscholingen.
Opgeroepen waren ditmaal een der
tigtal beklaagden, van welke er echter-
maar 8 verschenen.
Als getuige werd gehoord de heer
Th. Pels, secretaris der gemeente.
De kantonrechter liet aan deze uit
komen, dat hij vroeger de zaak had
uitgesteld om inzage te nemen van de
notulen der vergadering van 22 Aug.
verband hiermede getuige had
doen oproepen, om hem te vragen, of'
hij, getuige, ook wist, of de proclamatie,,
die op Vrijdag 21 Aug. jl. 's middags
te 12 uur was afgekondigd, in de ge
meenteraadszitting van den volgenden
dag was bekrachtigd? Getuige ant
woordde, dat de proclamatie aan het
einde van de vergadering wel was ter
visie gelegd, doch eerstin de vergade
ring van 1 September was bekrachtigd
geworden, omdat in die ve.gadering,
welke eene voortzetting was van de
tegen 19 Augustus te voren uitgeschre
ven zitting, enkel mochten behandeld
worden de onderwerpen, voor de ver-v
gadering van den 19011 aan de orde ge
steld, en daaronder kon natuurlijk niet
voorkomen de proclamatie, welke eerst
den 21edus 2 dagen later, was uit
gevaardigd.
In antwoord op de vraag aan getuige,,
of deze de redactie van de proclamatie
heeft gesteld en wat hij verstond onder
het woord „samenscholing", verklaarde
de heer Pels, dat de burgemeester de
proclamatie zelf heeft gesteld en hij uit
diens mond heeft vernomen, dat het
niet de bedoeling was rustige ingezete
nen te verbaliseeren, maar alleen op te
treden tegen die troepjes volk, welke
rumoerig waren en de openbare orde
alzoo verstoorden.
Het O. M. handhaafde zijn requisi
toir, waarop de kantonrechter de uit
spraak bepaalde op over 14 dagen.
(E. N. C)
Financieeie mededeelingen.
Het Weekblad van Broekman en
Honders bevat o. a de volgende opgave
van minder courante of incourante
fondsen, in de week, tot den datum
vau 6 Oct. loopende,
schenkomst verhandeld.
Aand. Holl. Hypotheekb.
Aand. Ned -Zuid-Afrik.
Hypotheekb. Serie A
Aand. Bouw-Mpij. Sche-
veningen (Or.-Hotel)
Aand. Havenstoomb.d.
Aand. K. N.Loc. Spw.-
Mpij. te Apeldoorn
Aand. Meel- en Brood-
fabr. (Mpij. voor).
door hun
tus-
a 180.
4°°-
7°
pct.
175
1
25-25Ï
Onverwacht komt de tijding, dat
Parnell, wel eens bijgenaamd „de on
gekroonde Koning van Ierland" is
overleden, tengevolge van eene gevatte
koude. Hij was langen tijd het hoofd
der iersche partij, maar had het in den
laatste» tijd door zijne tegenstrijdige
handelingen erg bij haar verbruid. Hij
stamde af van eene oude protestantsche
familie in Engeland en hij werd in 1846
geboren. In 1875 tra(^ bij op als een
week.
Verbeterde noteering der
Toen eene in 1877 door hem inge
diend ontwerp in het belang eener
categorie van pachters, verworpen werd,.
1 begon hij een stelsel van obstructionisme
vorige 0f tegenwerking toe te passen, tegenover
de regeering, hetwelk sedert op den
gang van zaken in het parlement geen
geringen invloed had-
1 Zijn invloed onder de z.g. „Homeru-
Nieuw ediep, 6 October. Door Iers" nam steeds toe, en niet lang
115 korders en beugers werden hier duurde het of hij was hun onbetwist
heden 10 tot 60 groote, 20 tot 100 kl. bare aanvoerder. In het najaar van 1879
V1SSCHERIJ.
„Wat De vreeselijke waarheid En er was geene vrouw m
't spel, Nettie John werd zeer ernstig, „het was toch geen
misdaad P"
„John. Eene misdaad En denkt gij dat van mijn George
„Goddank," hij zuchtte alsof hij van eene grooten last werd
bevrijd. „Nu, maar als er dan van geen andere vrouw of eene
misdaad sprake is, dan kan het zoo verschrikkelijk niet zijn."
„Nu, dat denkt gij maar. Lees de brief maar eens. Hij is
geadresseerd aan eene dame juffrouw Eleonora Thanet."
„Wat?" John Carew sprong van zijnen stoel op. „Eleonora
Thanet? Groote hemel! Wat een blinde dwaas ben ik geweest
blind, doof en stom. Dat had ik reeds dadelijk moeten gis
sen. Nettie, nu weet ik wie uw echtgenoot is. Hij heet niet
George Humphrey. Had Eleonora mij maar eens eene beschrij
ving van hem gegeven, had zij mij maar verteld, dat hij zeer
forsch was en blauwe oogen had, dan zou ik de waarheid al
langen tijd vermoed hebben. Groote hemel! Nettie, uw echt
genoot is George Atheling, die vijf jaar geleden verdwenen is."
„Het is mijn George, mijn echtgenoot," riep Nettie heftig.
„Natuurlijk is hij uw echtgenoot. Nu schiet mij ook te binnen,
dat hij dezelfde Atheling moet zijn, die pas weg was, korten
tijd voordat ik in Cambridge kwam studeeren. Ik vond zijn
portret toen nog. Nm begrijp ik het, waarom zijn gezicht mij
zoo bekend voorkwam, wacht eens, ik heb het nog ergens." Hij
begon eenige laden van een kastje te doorzoeken. „Ik weet toch
zeker, dat ik het nog heb. Ah, hier is het, hij had toen nog
geen baard. Is dat uw echtgenoot niet, Nettie?"
„Ja, dat is George. Hij is hier jonger en nog baardeloos. Maar
het is duidelijk te zien, dat het George is."
«Ja? George Atheling."
„Toen hij gisterenavond schreef, gebruikte hij dien naam ook.
Ik begreep toen niet waarom. Wat beteekent het George Is
dat weer een nieuw verdriet?"
„Dat denk ik niet. Maar laat mij den brief nu eens lezen."
Hij las den brief langzaam door, vouwde hem weer dicht en
legde hem op de tafel.
Op dat oogenblik werd er gebeld en er werd een telegram
gebracht. „Het is van juffrouw Thanet," zeide John, „zij heeft
zeker iets van George vernomen. Welnu, ik heb hem geraad
pleegd over het zoeken naar zijn eigen persoon. Hij heeft nu
misschien dadelijk aan haar geschreven. Ja, zie het telegram
luidt: ik heb van hem gehoord, hij leeft en is gezond. Kom
over om met mij te beraadslagen over hetgeen ik doen zal. 't Is
toch toevallig, dat ik George Humphrey's raad vroeg betreffende
het opsporen van George Atheling. En hij raadde mij aan mijne
onderzoekingen te eindigen. Daardoor wist hij, dat wij naar hem
zochten. Hij zeide mij ook, dat het beter was geene adverten
tie in de courant te laten zetten, maar dat was al geschied.
Nettie, het was vreeselijk voor u om dit te vernemen. Gij zult
al uw moed noodig hebben. Gij gelooft dus, dat deze zaak in
Boston niets anders is dan dat, waarover hij in dezen brief
schrijft."
„Ik heb u nog niet alles verteld."
Zij verhaalde de geheele zaak, zooals gij haar gehoord hebt,
en vergat niet de minste kleinigheid.
„Eu wat moet ik nu doen> John?" vroeg Nettie ten slotte.
„De geschiedenis met juffrouw Thanet komt er niets op aan.
Denk eens aan mij en mijne arme kinderen."
„Ja, Nettie, Eleonora Thanet verdient na u ons medelijden.
Er is dus geen twijfel meer aan, dat uw echtgenoot lijdt aan
hevige aanvallen tot drinken, en dat hij op andere tijden altijd
zeer matig is. Misschien heeft het gezicht van dien man en het
toebereiden van al dien drank de hevigheid van de aanvallen
wel opgewekt. Ik heb begrepen, dat die oppasser zijn meester
tot drinken aanzet, en dat hij daar zijne redenen wel voor zal
hebben. Gij verteldet immers^ dat George hem gisterenavond vijf
duizend pond gaf. Wel, twee maanden geleden heeft hij hem
dezelfde som gegeven."
„Mijn echtgenoot bezit geen honderd pond in de wereld."
„Nettie, er is nog een ander geheim. Uw echtgenoot is geen
arme journalist, maar een rijk, een zeer rijk man. Ik weet niet
hoeveel hij wel bezit, maar ik denk dat hij ettelijke duizenden
per jaar te verteren heeft."
„O neen, dat kan niet waar zijn."
„Toch is het zoo. Hij heeft zijn vermogen niet verteerd. De
wissel van vijf duizend pond is de eenige, die hij in drie jaar
op de Bank heeft getrokken."
„Wij zijn rijk. O John, dus mijne jongens
„Zullen ook rijk zijn. Gij hebt een vreeselijk geheim ontdekt
Nettie, maar gij hebt een ander vernomen, dat u veel troosten
steun verschaffen zal."
Wordt vervolgd.)
