TWEEDE DL AD
Waarom hij zijn been liet afzetten.
S K i\ L A D.
BEHOORENDE BIJ
HAARLEM'8 DAGBLAD
VAN
Maandag 12 October 1891.
In den herfst van het jaar 1782 odé
viDg de geneesheer Louis Thevenet, fce
Calais, een anoniem schrijven, waarin
zijn hulp gevraagd werd op den volgen
den dag, in een zeker huis, niet ver van
de stad, tevens hem verzoekende de noo-
dige instrumenten mede te nemen om
een been af te zetten. Thevenet was op
dat tydstip wijd en zijd beroemd wegens
zijne bekwaamheid en het was volstrekt
niet ongewoon, dat zyne klanten hem
naar Engeland ontboden, ora voorgelicht
te worden in gevallen van meer dan ge
wonen aard. Hy was lang bij het leger
geweest, en ofschoon eenigszins ruw van
manieren, was hy algemeen bemind we
gens zijn rondborstig karakter.
Larigen tijd peinsde Thevenet over
deze anonieme aanschriyving. Zoowel tijd
als plaats waren met groote nauwkeurig
heid aangegeven op dat uur en op die
plaats zou bij ontvaagen worden maar,
zooals reeds gezegd, de brief was onge-
teekend. //Bepaald een grap" was d» con
clusie waartoe hy kwam, en hij besloot
om niet te gaan.
Drie dagen later ontving hij eene ge
lijkluidende uitnoodiging in meer drin
gende termen vervat, met de vermelding
dat er den volgenden morgen te negen
uur een rijtuig voor zijn deur zou ko
men, om hem naar de aangewezen plaats
te brengen.
Nauwelijks had de klok het uur
van negen geslagen, of een fraai open
rijtuig reed voor de deur vau den dokter
hij aarzelde niet langer maar steeg in.
Toen hy gezeten was, vroeg hij den
koe! sier, waarheen hij hom reed, en de
man antwoordde in 't eDgelBch //Ik be
moei me niet met zaken, die me niet
aaDgaan."
//O zoo, dus ik heb met een Engeleeh-
man te doen, ongelikte beer," zeide
Thevenet.
Het rijtuig kwam eindelyk voor het
aangewezen huis. „Tfien zal ik hier
ontmoeten wie woont hier wie is
er ziek vroeg Thevenet aan den koet
sier, toen hij het rytuig verliet. De man
herhaalde zijn vorig antwoord, en werd
bedankt in bewoordingen, vrijwel over
eenkomende met de bovenstaande.
Hij werd aan de deur ontvangen door
een knap jonkman, ongeveer 28 jaar
oud, die hem de trap opleidde naar een
groote kamer. Zijn accent verried den
bewoner van Groot-Brittannië. Thevenet
sprak hem in 't engelsch aan en werd
met veel beleefdheid beantwoord.
z/Gij hebt om mij gevraagd," zeide de
geneesheer.
z/Ik ben u zeer dankbaar, dat ge u de
moeite hebt gegeven, mij te bezoeken.
Ga als't u blieft zittenhier zijn allerlei
ververschingen, als ge nog iets wenscht
te gebruiken voor de operatie."
z/Voor alles echter, mijnheer, laat mij
den patient eens zien en onderzoeken
misschien is het niet noodig om tot eene
amputatie over te gaan.
/,Het zal noodig z(jn, mijnheer The-
nevet. Maar gaat u toch zitten Ik heb
het volste vertrouwen in u luister
naar mij. Hier is een beurs
met honderd guinjeszy zijn voor
u, waDneer de operatie gebeurd is, de
uitslag moge zijn, wat het wil. Wanneer
gij integendeel weigert, myne wenschen
te vervullen gy ziet dit geladen pi
stool gij zijt in mijn macht, en zoo
waar als gij leeft, schiet ik u op de
plaats dood."
//Mijnheer, uw pistool jaagt mij niet
den minsten schrik aan. Wat verlangt
ge Zeg het me dadelijk zonder verderen
omhaal, om welke reden ben ik hier
ontboden
z/Gy moet myn rechter beer. afzetten,"
//Van ganscher harte, mijnheer, en uw
hoofd ook, als 't u blieft. Maar wanneer
ik mij niet vergis, schyot uw been mij
volmaakt gezond toe. Zoo even sneldet
gij de trappen op met do vlugheid van
eon koorddanser. Wat scheelt uw b< en
//Hoegenaamd Diets, het moet alleen
maar afgezet."
//Mijnheer, gij zijt een gek."
//Dat gaat u niet aan, mynheer The
venet."
//Mijnheer, gy zyt een vreemdeling
voor mij, en ik moet de bewyzen heb
ben, dat ge goed bij uw hoofd zijt."
z/Mynheer Thevenet, wilt ge mijn
wensch vervullen
//Allereerst: geef mij voldoende reden
voor een dergelijke verminking, die go
verlangt, mijnheer."
i,Ik kan u op 't oogenblik de reden
Diet zeggeu het zal u alles ter gelegener
tyd worden medegedeeld. Sta my toe, u
te vragen, of ge my voor een a an van
eer aanziet."
Een man van eer richt niet een pistool
naar het hoofd van zyn geneesheer. Ik
heb ook jegens u plichten te vervullen,
die volkomen vreemd voor mij zijt. Zon
der dat het strikt noodig is, wil ik u niet
ferminkon. Wanneer ge van plan zyt
om een onschuldig huisvader vaü het
leven te berooven, welnu danvuur!"
t Is goed, mijnheer Thevenet," ant
woordde de Engel8chman, zyn pistool
latende zakken „ik wil uw moordenaar
niet zijn, maar ik wil u toch noodzaken,
mijn been af te zetten, waar myne aan
zoeken hebben gefaaldwat noch de hoop
op belooning, noch de vrees des doods
u hebben kunnen bewegen te doen, zal
ik aan den hartstocht voor uw beroep
te danken hebben. Ik zal hier een kogel
in myn boen jagen, voor uwe oogen."
De jenge man ging zitten en plaatste
vastberaden de tromp van het wapen op
zijn knie. De heer Thevenet wilde op
hem toesnellen, in de hoop hem van zyn
dwaas plan terug te houden. //Sta van
uw stoel op," riep de Engelschman uit,
z/en ik haal den trekker over Antwoord
my, nogmaalswilt ge mij die noode-
looze pijn besparen wilt ge, door uwe
weigering, mij noodzaken om het lijden
te vergrooteD, dat ik zal moeten ver
duren?"
zyNog eens, mijnheer, ge zyt een gek.
Maar het zij, zooals g8 wilt. Ik stem
toe het af te zetten."
De toebereidselen waren spoedig ge
maakt. Het been werd afgezet, en in een
tamelijk korten tijd was de patient weder
hersteld. Hy gaf zijn geneesheer een
voldoende belooning, en voelde bij den
dag zijne achting voor hem aan
groeien. Met tranen van dankbaarheid in
de ocgen bedankte hij hein ervoor, dat
hij zyn been had afgezet, en- vertrok
naar Engeland, van een flink houten been
voorzien.
Ongeveer achttien maanden na deze
gebeurtenis, ontving de heer Thevenet
een brief uit Engeland, vau den volgen
den inhoud
//Ingesloten is een order op den heer
Panchaud, te Parijs, voor twee honderd
en vyftig guinjes, die ik a verzoek aan
te nemen ten teeken van mijn diepge
voelde dankbaarheid. Door mij van een
been te ontdoen, dat de eenige hinder
paal was, die mijn aardscu geluk in den
weg stond, hebt ge mij den gelukkigsten
aller stervelingen gemaakt 1 Beste aller
menschen eindelijk zult ge bekend ge
maakt worden met de ware gronden om
welke gij mij met den naam van //dwazen
gek, hebt bestempeld."
z/Kort na myn terugkeer uit Oost-
Indië, werd ik bekend met de persoon
van Emily Harley en ik werd wanho
pig verliefd op haar. Hare rijkdom en
familiebetrekkingen maakten U8 party
voor mijne betrekkingen even gewenscht
als voor mij zeiven, ofschoon ik slechts
haar schoonheid en engelachtige hoeda
nigheden zag. Ik wist mij in den kring
barer bewonderaars te scharen. Helaas 1
mijn waarde Thevenet, ik was gelukkig
genoeg om de ongelukkigste van al myne
mededingers te worden zij beminde mij
en my alleenzij bekende hare ge
negenheid, en wees mij af I Tever
geefs drong ik aan, tevergeefs poogden
hare familie-leden en vrienden haar van
gedachten te doen verandoren zij bleef
onvermurwbaar.
//Langen tijd trachtte ik te vergeefs de
reaen van hare weigering uit te vor-
8chen, de reden waarom zij hem, die
haar tot gekwordens toe beminde, van
de hand wees. Eindelyk loste een harer
zustere hot geheim op. Miss Harley was
een wonde? van schoonheid, maar, het
is vreemd om te zeggen, zy was slechts
met één been geboren, en dit gebrek
maakte haar afkaerig om mijn vrouw te
worden, daar zy vreesde, dat ik haar
met minachting sou behandelen.
//Mijn besluit was spoedig genomen. Ik
besloot dat. er geen onderscheid tusschen
ons zou zijn, en dank zy u, waarde
Thevenet, het bestaat niet langer.
z/Ik koerde met mijn houten been naar
Londen terug en begaf mij terstond naar
miss Harley. Het gerucht was verspreid
(dank zij een brief, dien ik te voren naar
Engeland had verzonden), dat ik mijn
been had beieedigd door een val van
mijn paard, en dat eene amputatie noo-
dig geoordeeld wasik werd het voor
werp van algemeen medelijden. Emily
viel van haar zelve by onze eerste ont
moeting. Zij bleef langen tijd ontroost
baar, maar «tornde ten laatste in ons hu
welijk toe. Den dag na onze vereeniging,
openbaarde ik voor de eerste maal aan haar
de opoffering, die ik mij had getroost
om haar hand te winnen. Haar liefde
voor my werd echter nu nog vuriger.
„O, Tuevenet, om mijn Emily te ver
krijgen, zon <k nog tien beenen willen
verliezen, zooder mij een oogenblik te
bedenkeu.
//Miju daekbaarheid jegens u kan
slechts met myn leven eindigen; kom
Daar Londen om ons eens te oezoekeD,
en wanneer ge dan mijn engelachtige
vrouw zult hebben gezien, verbied ik u,
nogmaals te zeggen, dal ik een gek ben
Do heer Thevenet toonde deft brief
aan zijne vrienden, na al de voorafge
gane omstandigheden te hebben verteld,
en nooit herhaalde hij de geschiedenis
zonder het uit te proesten van 't lachen,
als wanneer hij er bij voegde //Hij is nog
net zoo gek als vroeger."
Op bovengemeld schrijven antwoordde
bij het volgende
//Mijnheer, Ik ben u verplicht voor
uw royaal ge.-chenk, want dat moet ik
een som noemen, die zooveel do waarde
van mijne nederige diensten overtreft.
«Ik wensch u geluk met uw huwelijk
met uwe volmaakte landgenoote. Het is
waar, een been is een dure prijs om het
bezit van eene schoone en deugdzame
vrouw te betalen, maar toch niet te veel
wanneer de uitslag bewijst dat de ruil
in uw voordeel is geweest. Het kostte
Adam een rib van zyn lichaam om met
Eva gezegend to wordenvele andere
mannen Da hem hebben hunne ribben
voor hunne schoonen verloren sommigen
heeft het 't hoofd gekost.
//Ondanks uwe protesten moet ge my
toestaan om mijn oorspronkelijke meening
staande te houden. Zeer waarschijnlijk
hebt ge thans gelijk, want ge zijt nog
volop in 't genot van de wittebroods
weken. Ik heb ook gelijk; maar met dit
verschil, dat het tijd kost om overtuigd
te worden van de juistheid van mijn
oordeelwant het duurt altijd zeer lang,
aleer wy geneigd zij a om de waarheid
van denkbeelden te erkennen, die met
de onze in strijd zijn.
zyPas op, mijnheer, want ik ben sterk
in de verwachting, dat eer er twee jaar
verloopen zijn, gij zult beginnen te wen-
schen, dat de amputatie beneden het
kniegewricht had plaats gehad. Drie jaar
later zal het u voorkomen, dat ge best
had kunnen volstaan met het verlies van
uw voet alleen. Na vier jaren zult ge
denken dat de opoffering van uw grooten
teen zeer wei had kunnen voldoen, en
voor het einde van het, vijfde jaar, zoudt
ge zelfs uw kleinen teen betreuren. Na
zes jaren, ben ik bang dat het verlies
van een nagel u zou toeschijnen als reeds
voldoende te zijn geweest.
//Ik heb dit alles gezegd zonder aan de
verdiensten van uw vrouw iets te kort
te hebben willen doenschoonheid en
deugd veranderen niet zoo snel als het
oordeel van dei: mensch. In mijn jeugd
zou ik mijn leven hebben gegeven voor
de bemindemaar ik zou nooit mijn
been voor haar hebben willen verliezen
over het verlies van de eene zou ik nooit
getreurd hebben, maar alle dagen zou ik
leed gevoeld hebben oper het verlies van
het andere.
//Had ik ooit in zulk eene opoffering
toegestemd, dan zou ik zeggen
z/Thevonet, ge waart een geken
hiermede heb ik de eer te zijn enz.
L. Thevenet."
In het jaar 1793, tijdens het Schrikbe
wind, vluchtte monsieur Thevenet, die
als een aristokraat was gedenonceerd door
een aandtaanii lid van zijne gilde, naar
Londen, ten einde aan de gelijkmakende
eigenschappen van de guillotine te ont
snappen. Toen hij daar was, vroeg hij,
om den kring zijner kennissen uit te
breiden, naar do woning van den heer
Charloe. Temple.
Men gaf hem het adres en werd bij
den bewoner aangediend. In een armstoel
by het vuur gezeten, met een dampen
den beker warmen porter achter zyn
elleboog, en een twintigtal bladen om
zich heen, werd een welgedaan heer
zichtbaar, wiens omvang hern ter nauwer-
nood toestond, zijn armstoel ta verlaten.
//Ha! welkom, welkom, monsieur The
venet riep de welgedane heer uit, die
niemand anders was dan de heer Char
les Temple. //Neem mij niet kwalijk, dat
ik maar blyf zitten, maar dat verduivelde
houten been zit my altijd in den weg.
Naar alle waarschynlykheid, waarde
vriend, zyt gij eens komen kijken of mijn
uur van berouw reeds geslagen heeft
z/Ik ben hier als een vluchteling uit
mijn geboorteland, en roep uwe bescher
ming in
z/Gij moet mijn huis met mij deelen,
want, in waarheid, gij zijt een wijs man.
Op dit oogenblik Thevenet, zou ik ad
miraal van de blauwen zijn geweest
wanneer dat helache houten been mij niet
buiten staat had gesteld mijn land te
dienen. Hier lees ik in de bladen nieuws
van den meest treffenden aard en ver
vloek mijn gesternte, dat ik geen deel
I'an nemen aan alles wat er omgaat.
Kom, zeg mij iets vertroostends."
//Uw geachte echtgenoote is heel wat
beter geschikt om u te troosten, dan ik."
Spreek niet van haar. Haar houten
been verhindert haar om te dansen, en
zoo heeft zy zich aan het spel on schan
dalen overgegevener is niets met haar
aan te vangen, maar zij i3 op haar ma
nier eeDe vry goede vrouw.
z/Dis dan had ik ten slotte toch ge-
lyk?"
//Ongetwijfeld, mijn waards Thevenet,
maar genoeg daarover. Ik heb een dom-
men flater begaan. Had ik mijn been
maar weder terug, zelfs geen nageltje
zou er af gaan. Onder vier oogen zy
het gezegd, ik was een gek, maar houd
dat nu maar voor u zeiven."
Naar men verneemt, heeft
H. M, de Regentes ten behoeve harer
dochter, Koningin Wilhelmïna, by de
Alg. Maatschappij van levensverzekering
eu lijfrente te Amsterdam (commissaris
sen o. a. de heeren Tak van Poortvliet
en G. van Tienhovon) eene verzekering
op het leven gesloten van 3 millioen
gulden.
Naar De Oorlogskreet meldt,
zal majoor French, die ongeveer twee
en een half jaar do leiding van het
Leger des Heils in Nederland in handen
heeft gehad, binnenkort ons land ver
laten, om een aanstelling in Noord-
Amerika te ontvangen.
Aan acht en negentig stati-
ons der hoofdlijnen en veertien stations
der locaalspoorwegen van den Holland-
schen IJzeren Spoorweg worden achter
eenvolgend, naar gelang zij gereed ko
men, verzonden de nieuwe verbandkisteD
met bybehoorende instructie ter behan
deling daarvan. Behalve die verbandkist,
die evenals de waterflesoh van 10 liter
inhoud, geplombeerd is met het zegel
van den ryksopziener-geneeskundige, ont
vangen de stations een klein verband-
pakje, waarmede hetzij verwondingen
van personeel of reizigers zijn te behan-
deleu, ten einde het openen van de kisten
op de stations zoo min mogelijk noodig
te raaken,
In postrijtuigen of postafdeelingen van
personenrijtuigen zullen doelmatige in
richtingen worden gemaakt tot het plaat
sen van verbandkistjes. Zoolang die in
richtingen niet gereed zijn, en in trei
nen, waarin geen postrijtuigen of afdee-
lingen zijn, worden de verbandkistjes door
den hoofdconducteur medegevoerd in den
bagagewagen.
De verbandkistjes moeten geplaatst
worden in alle treinen voor reizigers-
vervoer, die op de hoofdlijnen loopen,
dus niet in die der locaalspoorwegen.
Deze kistjes worden op aangewezen
stations door de conducteurs vdor den
aanvang van hunnen dienst in ontvangst
genomen en des avonds na afloop
wederom daar afgegeven.
Ook de treinkistjes zyn met het zegel
van den rijksopziener-geneeskundige ge
plombeerd.
Tal van voorschriften omtrent de be
handeling en bewaring der hulpmiddelen
worden nog aan het personeel gegeven.
Om het half jaar worden de kisten
door den ryksopziener - geneeskundige
geïnspecteerd en worden die ten deze
behoeve op zijn verlangen naar een der
stations Amsterdam, Apeldoorn of Gel-
dermalsen gezonden. De inspectie der
treinkistjes geschiedt in Den Haag.
Daarbij wordt natuurlijk met het aan
tal gelijktijdig ter inspectie te zenden
kisten door den rijksopziener rekening
gehouden met de wenschelijkheid, dat de
stations zoo kort mogelijk van de ver-
bandkistea verstoken blijven.
Achtereenvolgens worden de oud-model
trein- en stationsverbandkisten by ga
deelten uit den dieDSt genomen en naar
het nieuw vastgestelde model tot stati-
onskist gewyzigd.
De nieuwe maatregel is den 7en dezer
maand in werking getreden.
Uitslag ak,te-examen voor
huis- én schoolonderwijs in do vrije- en
orde-oefeningen der gymnastiek te Am
sterdam op 8 October. Toegelaten de
heeren A. Rispens, T. Bruijn, J. Ver
schoof en J. Baas, allen van Amsterdam;
J. Francken, van Bergen J. Alberda,
van OterleekM. Woerdeman, van
Zaandijk en W. Zijlstra, van Wormer-
veer. Van do 6 vrouw, candidaten zijn
geslaagd: J. Adelink, van Wormer^eer;
F. Telkers, van Helder en R. Vermeer,
van Amsterdam.
In het P o litieb lad is gesig
naleerd Laurens van der HeydeD, 29
jaren, laatst wonende te 's Hage, agent
der levensverzekering-maatschappij Doet
wo voordeel, deel uw winsten self. Tegen
hem is door den rechter-commissaris een
bevel van voorloopige aanhouding ver
leend wegens oplichting en valschheid in
geschrifte. De officier van justitie te
's Heriogenbosch verzoekt aanhouding en
opzending.
Men 8chryft uit Sehevenin-
gen:
De engelsche viBschers laten weer van
zich hooren. Deze week vischte een
huDner 40 netten van de haringschuit
van den reeder D. Berckenkamp. On
gelukkig was het nacht, en kan de
schipper den naam van het schip, dat
hem de netten deed verliezen, niet her
kennen, zoodat het eigendom niet kan
worden gereclameerd, noch tegen den
schuldige geageerd.
Wederom is by dejustitie
te Maastricht aangifte gedaan van een
vertnoedelijken moord te Rillenhuizen,
gemeente Gulpen, gepleegd op zekeren
W. Kaalbausen, dien men Donderdag
ochtend met twee wonden op het hoofd
in den kelder zijner woning levenloos
gevonden heeft.
Te Valkenswaard (L.) reed
een dezer dagen de landbouwer R. met
zyn kar naar do heide in de richting
der belgische grens. Op den eenzamen
weg haalde hij drie dronken kerels in,
die hem vroegen om mede te ryden,
hetgeen hij om hun beschonken toestand
weigerde. R. werd hierop van de kar
gesleurd en ontving een pak slaag
vervolgens werd de oude roerlooze man
vóór een der raderen van de kar ge
worpen en liet men het voertuig over
zijn borst ryden, waarna de onverlaten
hun weg vervolgden, den ongelukkigen
R. aan zijn lot overlatende.
Gelukkig is dit drietal bekend en
heeft de politie de zaak in handen. De
toestand van R. is niet buiten levens
gevaar.
Land- en Tninbonw.
Eene Asscliepoetstcr onder (le vruchten;
Onder dezen titel wijdt de Frankfurter
Ztg. een artikel aan de braambezie, waar
uit ook voor ons land iets te leeren valt*
Onder de enkele vruchten, die hierin
het wild eetbaar groeien, is de braam
wel de voornaamsteeene kundige kwee
king zou er zeker een dankbare geldbe-
legging in 7inden. In Amerika is men
reeds bezig, de bramen met zorg te be
handelen, een goed aangelegde bramen
plantage blyft er tien h twaalf jaar
vruchtbaarde braam wil even gaarne
tegen muren op het zuiden, als tegen
hellingen of op zandgrond groeien daar
zij de aarde vasthoudt met hare vele
wortels, is zij voor spoorwegtaluds
als aangewezen, en geeft allicht niet de
bezwaren waarmede de appelboomen van
z/een nationaal belang" te kampen hebben,
namelyk dat zij de dijken uit elkander
waaien.
De braam kan als de framboos be
handeld worden, maar is ook met minder
tevreden. Twee horizontale ijzerdraden,
boven elkaar, zijn voldoendeaan het
benedenste bevestigt men de vruchtentak-
ken, aan het bovenste de jaarloten. Op
deze wijze gekweekt, heeft men er in
Amerika tot 80 bunders tegelijk met
voordeel mee kunnen beplantenzy
brengen zelfs meer op dan menige an
dere vruchtensoort. Opbrengsten van 42
hectolitor per hectare zijn er niet zeld
zaam zelfs op lichten zandgrond, vroeger
door den wind schoongeveegd, oogstte
men wel eens 56 hectoliter per hectare.
Ook ia eene combinatie van aardbeziën
met bramen mogelijk. Men neemt dan
de Rochelle's, Lawson's en Dorchesters,
die eerst rijp worden in den herfst, als
andere vruchtensoorten gaan mankeeren.
Ook voor het inmaken worden deze
soorten, glanzend zwart, gezochtnieuwe
soorten zijn hiervoor ook de amerikaan-
sche Wilson, de Kittatinny en de ar-
menische braam.
De recepten zijn de volgende
'Bramengelei500 gram bramen, goed
schoon gemaakt, laat men met 500 gram
suiker een weinig opkoken; dan Deemt men
de bramen, opdat zy niet verkoken, er
nit, en kookt het vocht een vierde in.
De bramen worden er dan weer inge
legd, alles nog eens opgekookt, na het
afkoelen d9 glazen gevult en deze goed
dicht gehouden.
Bramenwyn50 kilo zwarte bramen,
76 liter water, 20 kilo rietsuiker en
250 gram zwarte malvebloesems. Het
gisten mag niet te snel gaan, omdat dit
aan het bouquet afbreuk doetmen late
dus op niet hooger dan 15 graden Cel
sius gisten.
Bramenlikeur2 liter bramensap, door
persing gewonnen, wordt gemengd met
750 gram beste broodsuiker, 10 gram
kaneel, 16 gram geraspte muskaatnoten,
8 gram kruidnagelen en 32 gram piment.
Dit mengsel laat men eenige minuten
koken, of in de zon of bij een warme
kachel distilleerenzoodra het afgekoeld
is, voegt men er een kwart liter cognac
bij en de likeur is klaar. Zij is zeer ver
warmend en heeft de eigenschappen van
anisette of pepermuntwater.
Bramen-compóte. Op 1% kilo bramen
neemt men 1J£ kilo suiker, deze wordt
eerst met liter water in een aarden
pan zoolang gekookt, tot zij niet meer
schuimtdaD gaat er wat kaneel bij,
men schudt de bramen er in, laat ze bij
niet te sterk vuur zacht koken en daarop
in het zand koud worden, legt de vruch
ten in de inmaakflesecbon, kookt het sap
oen weinig in, giet het warm over de
vruchten en sluit de flesschen luchtdicht.
In Amerika maakt men van de jonge
blaadjes, in de zon gedroogd, ook thee.
Rechtszaken.
De arr.-rechtbank te Breda, uitspraak
doendj in de zaak van Charles Daven
port, ook wel genaamd Sequah, heeft
beklaagde schuldig verklaard aan de beide
hem ten laste gelegde feiten en het
vonnis van het kantongerecht te Bergen-
op-Zoom slechts gewijzigd in zooverre de
opgelegde geldboeten betreft.
Hij is thans veroordeeld tot het betalen
van twee geldboeten, ieder van 75, bij
wanbetaling te vervangen door eene
maand hechtenis voor iedere boete.
KOLONIËN.
Aan den Javabode wordt uit Kota
Radja, dd. 25 Augustus o. a. het vol
gende geschreven
Door spionnen was het bericht inge
komen, dat in den avond van den 21n jl.
de vijand eene hinderlaag zou leggeD,
tusschen KetapaD Doewa en Lampeneroet.
Ten einoe hem in den waan te brengen,
dat ons daar van niets bekend was,
werd bepaald dat eene brigade maré-
chaussées van uit Ketapan Doewa, ter-
wyl het nog licht was, de plaats van
de hinderlaag zou passeereD, doch zoodra
het donker was en de Atjehers aanwezig
waren, zou terugkeeren, terwijl dan te-
gelykertyd eene tweede brigade van
Ketapan Doewa zon vertrekken en men
alzoo den vyand van twee zyden kon
aanvallen.
De eerste brigade vertrok echter te
