NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD. ERK BAAS. Do Jaargang. Donderdag 26 November 1891. No. '2576 ADVERTENTIËN: Aangeboden Betrekkingen in Nederland. STADSNIEUWS. BINNENLAND. FEUILLETON HAARLEM'S DAGBLAD A HON EM EÏJTSPRIJS Voor Haarlem per 8 maanden1,20. Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden 1,65. Afzonderlijke nummers. 0,05. Die blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen. Bureau Kleine Houtstraat No. 9, Haarlem. Telefoonnummer I2S. T&n 15 regel» 50 Cent»; ieder, regel meer 10 Cent». Groste letter» naar plaatsruimte Bij Abonnement aanzienlijk rabat. Abonnementen en Advertentie» worde» Mngeïtomes dooi on»e agenten es door alle boekhasdelarae en conrjntien. ss5p§s1 Directeuren-Uitgevers J. C. PEEREBOOM en J. B. AVIS. Hoofdagenten voor hel Buitenland: Compagnie Générale de FMiciU Btranghi 0. L HJVBM f Co., JOHN J J OF BS, Snee., fwij: 3 Uit Jtnlonrf Kontmmtre. Toen wij besloten, deze Rubriek in ons blad te openen, meenden wij velen daarmede van nut te kunnen zijn. Dat wij ons daarin niet vergist hebben, be wijzen de zeer talrijke aanvragen om opgave van adressen, die dagelijks door onze Gzabonneerden tot ons worden gericht. Bij die aanvragen doet zich echter voor ons eene moeilijkheid op. Velen onzer geabonneerden, in de stad woon achtig, vragen per brief om schriftelijke opgave Hieraan nn kunnen wij met den besten wil niet voldoende admini stratie van dize rubriek, die tóch al zoo tijdroovend is, zou op den duur te omvangrijk worden. Wij verzoeken onzen Geabonnêerden in Haarlem dus beleefd, steeds aan ons Bureau, Kleine Houtstraat 9, mondeling naar de verlangde adressen te infor- meeren. Aan Geabonneerden buiten Haarlem kan de mededeeling natuurlijk niet anders dan schriftelijk geschieden. Directeuren- Uitgevers. Haarlem, 25 November 1891. Heden herdacht ds W. R. Poolman, predikant bij de Evang. Luth. Gemeente alhier, zijne 25-jarige bediening bij die gemeente. Des middags werd den jubilaris aan gebeden het geschenk van den kerke raad en gemeenteleden, bestaande uit een Lutherbeeld van zilver, op zwart- marmeren voetstuk en zilveren mono gram W. R. P., omgeven door een krans. In een album, dat sierlijk bewerkt is door den heer M. A. van den Berg alhier, prijken de namen der gevers. De opdracht in het album luidt „Aangeboden aan Ds. W. R. Pool man door den Kerkeraad en eenige Gemeenteleden, ter gelegenheid zijner 25-jarige Evangeliebediening bij de Evang. Luth. Gemeente te Haarlem," omgeven door wapens van Haarlem, van den Kerkeraad en het zinnebeeld „de Zwaan", terwijl in de beginletter Luther iu zilver (miniatuur) is aangebracht. Op de 2e bladzijde is het den jubi laris aangeboden beeld geteekend en volgen de namen. Het stuk is gebonden zilver op snee door de fi^ma Oostenbroek en bij den heer Voet voorzien van zilveren sloten, zwaan, inscriptie en beslag. Het is even dik als en heeft het aanzien van een prachtbijbel. Wij behoeven niet te zeggen, dat de jubilaris buitendien veler gelukwenschen mocht ontvangen. Sequah -gaat steeds voort rhumatiek- lijders in het openbaar in Felix Favore te behandelen en .velen vinden er baat bij. Het bezwaar, waardoor de séances eerst niet konden doorgaan, is thans opgeheven. De entree-gelden, de vorige week ontvangen, ten bedrage van 238,20, werden verdeeld tusschen „Weldadig heid naar Vermogen" en de vereeni- ging „Kindervoeding." Wegens de groote lichaamszwakte van den heer H. van Deurzen, heeft de familie van verdere behandeling van den patiënt door Sequah, moeten afzien. Het orkest van het Concertgebouw te Amsterdam, onder leiding van den heer W. Kes, gaf Dinsdagavond een concert in de soc. „Vereeniging" alhier. Een bewijs hoezeer dit orkest in den lande wordt gewaardeerd, was wel de buitengewoon groote opkomst, waarvan wij Dinsdagavond getuige waren. Het moet dan ook gezegd worden, dat de heer Kes met zijn 70 executanten er naar streeft om het hoogste op 't ge bied der kunstuiting te bereiken, wat in de uitvoering der nummers blijkbaar was. Breed en majestueus opgezet cap- tiveerde ons de ouverture „Tannhauser" op overweldigende wijze, evenzoo Beet- hovens „Eroica" en ook in de overige nummers was veel kunstgenot te smaken. Dinsdagavond waren de planken in onzen schouwburg voor den wedstrijd van „Cremer" bezet door de tooneel- en letterk. maatschappij „de Burger vrienden," van Borgerhout (Antwerpen). De belangstelling van Cremer's leden bleek uit de groote opkomst. Wij wen schen het spel der optredenden, inge volge het ons gedaan verzoek, niet te bespreken, maar volstaan slechts met te melden, dat de toehoorders veel kunst genot hebben gesmaakt. Vooral het nastukje „de duivel op het dorp" werkte buitengewoon sterk op de lachspieren. Een woord van hooge waardeering voor onze broeders uit het zuiden, die zich de verre reis en moeite had den getroost, om zich hier in den wedstrijd te meten, zij hier wel op zijn In de advertentie van het Perry ma gazijn Barteljorisstraat 16, (zie 20 blad van 23 dezer) is een wonderlijk abuis geslopen Er staat nl mocht men deze portemonnaie-zwr binnen een jaar verslijten, dan krijgt men een andere." Het woord „veer" behoort er volstrekt niet bij. Bovengenoemd magazijn geeft, wanneer de garantie-portemonnaie bin nen een jaar defect raakt, een geheel nieuwe portemonnaie in de plaats. Tusschen Vrijdag 11, en Dinsdag is uit eeu visschersschuit, liggende in het Spaarne nabij de IJzeren Spoorweg brug, door middel van braak, ont vreemd een scheepsklok en een koperen vuilnisblik. Hedenmorgen heeft een knecht van den smid Schwartz, in de Spaarnwou derstraat, bij het beslaan van een ezel, daarvan een trap tegen het hoofd ge kregen, waardoor een bloedende en belangrijke wonde is ontstaan. Lettsren en Kunst. Do 7uo verjaardag var den Nederl. kunst schilder Johannes Anthonius Balthazar Stroebei '3 Hage werd Maandag aldaar op waardige wijze herdacht. Ten zijnen woonhuize in de Celebes3traat vervoegden zich tegen 8 uur de leden der feestcommissie, die zich voor dat doel had gevormd, bestaande uit de heeren jhr. mr. Victor de Stuers, Joh. Haygens en P. J. van der Bnrgh, die zich hadden toegevoegd de heeren Van de Sande Bakhuijzen en Jan Vrolijk. Onder de aanwezigen werden, behalve deze heeien, op gemerkt mr. C. J. E. graaf van Bylandt, baron De Constant Rebecque, mr. J. GL Patijn en mr. W. J. Snouck Hnrgronje, en de kunstschilders Mesdag, Israël?, Bles, Bisschop, Elchanon Ver veer, Roelofs, Van Borselen, Da Chattel, Maris, Schmidt Crans, enz., terwijl aan het hoofd der commissie de heer Victor de Stners stond, die den jubilaris op hartelijke wijze toesprak en daarbij verklaarde de tolk te zijn van de velen in den lande, die Stroebel's zeldzame gaven, zijn rijp en groot talent bewonderen. Wy willen voorV'men zeide spr. aan het slot zijner toespraak dat het ga als met vele kunstbroeders uit vroeger eeuwen, wier persoon lijkheid eerst na lange jaren aan de vergetelheid werd ontrukt. Daarom hebben wij ons vereenigd als Com missie en den steun van velen in den lande in geroepen, om bij uw leven uw portret te doen schilderen en het eene eereplaats te verschaffen in het Gemeente-museum van 's-Gravenhage, waar gij geboren zijt en gearbeid hebt. Te mid den der kunstschatten van vroeger en later tijd, zal uw portret aan 't verre nageslacht de trek ken doen zien van den gevierden meester. Mogen gij en de uwen nog lange jaren zelf dit portret aanstaren, en gij de overtuiging blijven behou den, dat gij in ons aller hart een plaats blyft innemen en gij in de kunst onverwelkbare lauweren hebt geoogst. Met een«Lang leve Slroebeldat alge meen# instemming vond, eindigde de heer De Stuers zijne toespraak. Diep aangedaan dankte Stroehei voor de har telijke woorden, die tot hem waren gericht. Daarna sprak de heer Mesdag namens Pulckri Studio, waarvan de jubilaris jarenlang een sie raad was. De heer Van Borselen, die met de heeren Roelofs en Jan Vrolijk de commissie van het Koninklijk subsidie vertegenwoordigde, eerde ver volgens in Stroebei haren waardigen voorzitter. Ook het genootschap Arti uit Amsterdam was door twee bestuursleden hij deze plechtigheid verf egenwoordigd. Het portret zal door De Josselin de Jong worden geschilderd. In het vorige jaar is er van wege het Departement van Koloniën niet minder dan 90 000 uitgegeven, om, door aanplakbiljetten, brochures, advertentiën, enz., de vrijwillige dienst neming bij het indische leger te be vorderen. Toch is het der regeering niet mogen gelukken het voor 1890 vastgestelde contingent van 2000 voltallig te maken. ÖFF1CIEELE BERICHTEN. Bij kon. besl. is aan P. W. Steenkamp, hoofdcommissaris van politie te Amster dam, verlof verleend tot het aannemen der versierselen van ridder 30 kl. der Orde van den Rooden Adelaar, hem door Z. M. den keizer van Duitschland, koning van Pruisen, geschonken. Bij kon. besl. is benoemd tot notaris binnen het arrondissement Rotterdam, ter standplaats de gemeente Moordrecht, N. Treurniet, candidaat-notaris te Bleis wij k. Bij kon. besl. zijn benoemdtot burgem. der gem. Oude Tonge J. van Schouwen, en tot burgem. der gem. Nieuwe Tonge A. J. de Graaff, burgem. en secr. der gem. Sommelsdijk. Bij kon. besl. zijn benoemd: tot burgem. der gem. Heemstede mr. D. E. van Lennep, en tot burgem. der gem. Bennebroek P. N. van Doornick. Op last van den minister van Justitie heeft de procureur-generaal bij het gerechtshot te Amsterdam een hernieuwd onderzoek ingesteld naar het gebeurde op den Dam bij gelegenheid van den taptoe in den avond van 1 Juli jl. De met de leiding van het onderzoek belaste rechter commissaris, mr. J. J. Ermerins, heeft reeds eenige getuigen, waaronder het raadslid Wtlste, in ver hoor genomen. De staatscommissie voor den landbouw is Dinsdag weder in vergadering bijeengekomen, des voor middags in de afdeelingen en des na middags in algemeene vergadering, beide keeren in het gebouw van de Eerste Kamer der Staten-Generaal. Na de bijeenkomsten in deze maand zal de commissie worden ont bonden. Daar gebleken is, dat aan de circulaire van den minister van Bin nenlandsche Zaken van 22 Mei 1890, om de nederlandsche werklieden te waar schuwen voor werving naar Duitschland, geen genoegzame bekendheid is of wordt gegeven, heeft de tegenwoordige minister de Commissarissen der Koningin in de onderscheidene provincën verzocht, an dermaal de aandacht der burgemeesters op die circulaire te vestigen, met aan schrijving om jaarlijks, ten minste in het na- en in het voorjaar, aan den in houd dier circulaire, in het bizonder door aanplakking gedurende geruimen tijd, de noodige publiciteit te geven en voorts om bij afgifte van verhuisbiljetten naar Duitschland aan werklieden daarop bizonder de aandacht van den ver trekkende te vestigen, met aanteekening op het verhuisbiljet, dat dit geschied is. De heer K. F. H. Meerwein, met koninklijke machtiging benoemd tot onbezoldigd vice-consul te Bazel, is in die hoedanigheid door de zwitsersche regeering erkend. DELL Naar aanleiding van de crisis, welke de oost-iudische tabaksteelt thans door staat, wijdt de heer P. C. Huyser in de Indische Tolk eenige belangrijke beschouwingen aan den verbouw van dit product, waarbij hij ten slotte ook Deli bespreekt. De snelle opkomst van dat lindschap is aan een fabel gelijk. Het geluk diende de ondernemende mannen, ie zich daar 25 jaar geleden neerzetten, op haast onbegrijpelijke wijze. Doch dit wekte naijver en schonk het leven aan beunhazerij. Fluks werden gronden in erfpacht gevraagd en toen op Deli geen grond meer beschikbaar was, ging men naar Langkat, naar Assahan, naar Siak, naar Palembaug, ja zelfs naar Engelsch Noord-Borneo. Men vroeg niet ot deze landstreken voor tabaksbouw geschikt zijn, of het klimaat geschikt en voor den arbeider gezond was en men nam geen proeven, doch deed alles groot scheeps. Het ontaarde in een „Gitln- derei," met personen aan het hoofd, die een reputatie te verliezen hadden. En nu volgt de KrachHet crediet in indische zaken ontvangt weer een grooten schok. Zelfs de Ned. Handel maatschappij gevoelt den terugslag in de daling harer aandeelen Indië heeft gebrek aan ervaren ad ministrateurs voor cultuur ondernemin gen. Veel europeesche jongelieden gaan naar Indië om hun fortuin te beproe ven maar ze zijn lang niet allen van het hout, waaruit men administrateurs snijdt. Wie werken wil en leeren wil, en matig en ingetogen leeft, daarenboven eerlijk is, kan nu zijn weg in Indië veel gemakkelijker en met minder ont bering vinden dan een kwart eeuw ge leden. Toen was het cultuurstelsel een on overkomelijke slagboom nu vragen, op Java alleen, 200 suikerfabrieken en 1000 TK HOOFDSTUK XVIII. Jacobus moest tot in de kleinste bizonderheden alles weten, wat er sedert den dood van den graaf d'Alvimare in de fabriek had plaatsgegrepen. Hierna overwoog hij het voor- en nadeel en zeide „Er is nog niets, waarover wij ons ongerust behoeven te ma ken, behalve over Martin den Eenoog Hij is altijd gemakkelijk te herkennen en kent de kunst om zich te vermommen niet. Maar ik heb hem gezegd in de kamer beneden te gaan. Hij zal daar niet uitkomen, véor ik er hem verlof toe geef." Gontran scheen minder gerust te zijn dan Jacobus. „Gij vergeet deze vrouw," zeide hij, „denk er aan, dat zij slechts gewond is. Zij zal spoedig spreken." „Zij is voor mijne rekening," zeide Jacobus „Hebt gij mij niet gezegd, dat zij juffrouw Humbert heette?" „Ja. Deze naam heeft mij getroffen.'» „Mij ook. Als ik terugkom zullen wij er eens breedvoeriger over spreken. Ik moet nu den notaris waarschuwen." „Is er dan een testament?" „Ja. Het was de wil van den overledene, dat het op den dag van zijn afsterven, ten aanhoore van alle werklieden, zou worden voorgelezen." „Dus dezen avond?" „Om zes uur." „Wij moeten er ook bij zijn." Jacobus ging een paar uren na dit gesprek uit, steeg in een rijtuig en litt zich naar de straat Saint-Denis brengen, waar hij uitstapte en zich te voet naar den toren van Saint-Jacques begaf. HOOFDSTUK XIX. Het testament. Deze toren stond niet evenals nu in het midden van een groot plein. Op dezelfde plaats waren toenmaals] nauwe, vuile steegjes, vol met oude, vuile winkeltjes, waarvan de meeste aan oude kleerkoopers behoorden. De ex goeverneur trad in een van die winkeltjes binnen. Na verloop van een kwartier verliet hij het. Hij had eene geheele gedaanteverwisseling ondergaan en was volkomen onherkenbaar. Hij was in een ouden orgeldraaier veranderd, die een suf ge zicht had, geen bril droeg en zijne oogen bijna geheel dicht hield. Zijn rug vertoonde geen spoor van verhevenheid meer. Alles was valsch in dezen gebochelde, zelfs zijn bochel. Jacobus sloeg den weg ia, die naar het huisje van Mariol voerde. Verschillende groepen van raenschen, vooral van vrouwen uit die wijk, stonden daar te praten. Nadat de oude orgeldraaier zijn instrument had neergezet, begon hij te spelen. Dadelijk poogden de omstanders hem door gebaren het stil zwijgen op te leggen. Hij vroeg de reden hiervan; de buren verlangden niets anders, dan het hem mede te deelen, en Jacobus wilde niets liever dan het tot ln de kleinste bizonderheden hooren. Wij zullen Jacobus daar te midden van de groep laten staan en eens in het huisje doordringen. Twee geneesheeren, een grijsaard en een jonge dokter, buigen zich over het bed, waarop de gewonde ligt; zij hebben juist het eerste verband gelegd. Op den grond ziet men in een kom, die met bloed bevlekt is, den kogel, die men uit de wond verwijderd heeft. Catharina reikt stilzwijgend het pluksel en de verbanden aan den dokter over. In een hoek van de kamer staat Jean Baptiste, bleek en met ont steld gelaat, tegen den muur en drukt zijn jongeren broer in dear; men, die zijn gelaat met beide handen bedekt en zich inhoudt om niet in snikken uit te barsten. Toen men dien armen Barnabin het treurige nieuws kwam mededeelen, lag hij in den grooten leuningstoel van zijne moeder te slapen en wachtte haar nog steeds. Wat een ontwaken was dat voor hem geweest; wat een wan hoop had hem aangegrepen. Hq beschuldigde zichzelf de oorzaak van dit ongeluk te zijn geweest en nu herhaalt hij nog bij tus- schenpoozen „O, mijn GodI mijn God! als de prijsuitdee'ing goed was af-

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1891 | | pagina 1