POLITIEK OVERZICHT.
UIT TRANSVAAL.
GEMENGD NIEUWS.
INGEZONDEN.
groenten, appellant van een vonnis dergelegenheid openen op ons gebied den
- - 1 i-t-—i franschen wijn te bestrijden. Wij
moeten niet tegen de arbeiders optre
Rechtbank "te Breda, schuldig verklaard
aan moord en veroordeeld tot 4 jaren
gevangenisstraf. De beklaagde had haar
dochtertje, omstreeks 5 maanden oud,
opzettelijk in een sloot zoolang onder
water gehouden, dat het tengevolge
daarvan is overleden.
V1SSCHERIJ.
Scheveningen, 10 December.
Van de haringvisscherij arriveerde
Woutersch. L. A. Dijkhuizen; Avon
tuursch. A. BeekhuizenBrie Ge-
broeders, sch. J. de Jong Vr. Jacoba
sch. A. Groen met 50 tot 90 ton ha
ring; van het Nieuwediep waren slechts
20 mand schol in verkoop, waarvoor
5 5,25 per mand betaald werd.
Scheveningen, 10 December.
Van de haringvisscherij zijn thans bijna
alle schuiten terug of elders binnen
evenwei blijft de 7 Gebroedersschipper
D. Verbaan, mankeeren. In verkoop
waren heden pl. m. 350 ton Engelsche
steurharing, die voor /n,45 werden
opgehouden, later gedeeltelijk tegen
hoogeren prijs verkocht.
Noordwijk aan Zee, 10 De
cember. Alle schuiten zijn nu van de
haringvisscherij terugde besomming
der laagste bedraagt ƒ4250, die der
hoogste 9000, zijnde netto, na aftrek
van onkosten en gebruikte tonnen
Ware het verlies van netten minder,
zoo zoude de uitkomst over 1891 over
het algemeen prachtig kunnen worden
genoemd.
Nog altijd en zelfs meer dan ooit,
hebben de handelstractaten van Duitsch»
land het hoogste, beter gezegd het
langste woord in de politieke nieuws
berichten van den dag. Zeer uitvoerig
weergegeven wordt eene rede yan den
rijkskanselier Von Caprivi in den Rijks-
dag, Donderdag gehouden, waarin hij
motiveert het aangaan van de handels
verdragen.
„Duitschland," zoo zeide de rijkskan-
senc.'j j,V°9lt fC£enwoordig jaarlijks on
geveer voor 3000 millioen tnark eigênê
waren uit, en voert iu voor ongeveer
4000 millioen aan vreemde artikelen.
Deze ongunstige handelsbalans van
jaarlijks ruim tooo millioen mark kan
Duitschland op den duur zonder groot
nadeel niet dragen; maar men kan de
vraag niet aldus stellen: willen wij be
scherming of vrijen handel Dit zijn
doctrinaire vragen. Veeleer is dit een
voudig de vraag: welke middelen zijn
in den tegenwoordigen tijd voor dit
land noodig voor het krachtig behoud
van landbouw en nij verheid en de daar
bij werkzame arbeiders? Werd ook
verder nog de afsluiting gehandhaafd,
dan zou dit moeten lijden van den
strijd van allen tegen allen, en Duitsch
land zou zonder twijfel worden gedwon
gen den eenen tak van nationale voort
brenging na den anderen op te geven.
Daarom kon dus op den tot heden
gevolgden weg niet worden voortgegaan,
en daar er geen sprake van kon zijn,
bleef er niet anders over, dan tarief-
tractaten te sluiten, ten einde daardoor
de oude markten te behouden en nieuwe
te zoeken."
Dit is even zakelijk als duidelijk ge
zegd. Verschillende uitingen in het ver
volg der rede werden toegejuicht, wij ci-
teeren eenige daarvan.
„Ik houd het voor juister, dat elke staat
op zijn eigen landbouw steunt en zelf voor
zijn onde.noud zorgt,ook al moet het met
opofferingen geschieden De Regeering
wil tegen de kunstwijnen, den sterken
drank en de zoogenaamde fransche Bor-
cleauxwijnen, d. i. de versneden wijnen
eene scherpe concurrentie in het leven
roepen en den italiaanschen wijn de
den, maar hun tegemoet komen.
Wij hebben heden geen kabinetsver
dragen meerheden moet een verbond,
zal het den waarborg der hechtheid
geven, in de ziel des volks leven. Men
moet met slechts op de handen, maar
vooral ook op de harten des volks re
kenen."
Von Caprivi vestigde er de aandacht
op, dat groote, zich ontwikkelende rijken
uitsluitend voor zichzelf zorgen Rus
land, Australië, China, de Vereenigde
Staten. „Willen de europeesche staten
hunne positie handhaven, dan zullen zij
eenmaal iets verstandigers moeten doen,
dan elkaar wederkeerig het bloed uit te
zuigen."
In evenwil van dien bijval, viel graaf
Kanitz in naam der conservatieven, de
regeering heftig aan, beschuldigde
haar dat zij Duitschland afhankelijk
maakte van het buitenland en den
eigen landbouw benadeelde. Toen hij
erop zinspeelde, dat in de kanse
larij dingen werden gedaan, waarvan
Von Caprivi geen verstand had, werd
deze zeer boos en protesteerde daar
tegen heftig.
Volgens Caprivi's bewering zal de
nieuwe tolpolitiek de rijksinkomsten
slechts met 16 18 millioen verminde
ren, maar de voorstanders van den land
bouw schatten de vermindering op 35
millioen, waarvan de invoerrechten op
landbouwproducten 33 millioen moe
ten dragen.
Vrijdag worden de debatten voort
gezet.
Het nieuwe roemeensche kabinet heeft
verklaard, dat het werk der verstandige
hervormingen van de 3 laatste jaren
zal worden voortgezet. Alzoo niet dat
der onverstandige hervormingen Ge
lukkig Roemenië, waar men zoo precies
weet, wat verstandige en onverstandige
hervormingen zijn. De gave der pro
fetie schijnt er inheemsch te wezen.
Bézaten ook wij die gave maar, dan
hadden wij kunnen voorspellen, dat de
moorden in China nog niet geëindigd
en de opstandelingen nog niet ontrnoe
digd zija. Wat toch is geblekenDat
na de berichten van volslagen demping
vafl den opsiaud, er weer een bloedbad
van inlandsche Christenen hééft plaats
gevonden bij de stad Pakouscire.
De militaire bevelhebber en de
burgemeester van die stad zijn daaraan
medeplichtig en, bevreesd voor den
toorn der regeering, heeft de eerste zich
van het leven beroofd, terwijl de tweede
gevangen gezet is. Te Chaoyang wordt
de engelsche zendeling Parker vermist
en men vreest, dat hij vermoord is.
De opstandelingen hebben weer een
nederlaag geleden tegen de keizerlijke
troepen.
Evenmin is te Rio de Janeiro de
rust teruggekeerd. De stad wordt voort
durend door groote afdeelingen zwaar
gewapende politieagenten bewaakt. Te
Campos zouden in een gevecht tien
dooden en dertig gewonden zijn ge
vallen.
Ze zijn bloedig, die gevechten in
Zuid Amerika. Dan zijn wij in Neder
land toch rustiger.
Maar er is altijd baas boven baas.
Het vreedzaamst gedragen zich de
Zwitsers. De bondspresident Welti, die
zich gekrenkt achtte en zijn ontslag
had ingediend, heeft dit weer terugge
nomen, genoopt door het dringend ver
zoek van den Stendenraad en den Na-
tionalen Raad. Dat heet den vrede
bewaren.
verzameld, chemisch gereinigd en door
beambten weder verkocht. Men wil nu
een betere inkt voor het stempelen ge
bruiken.
Dinsdag is in de kerk St.
Margaret te Londen liet huwelijk in
gezegend van prins Hans Heinrich von
Pless met miss Daisy Cornwallis West,
dochter van het engelsche parlements
lid. De bruid, die een toilet van wit
satijn met mechelsche kant droeg, stijl
keizerrijk, werd vergezeld door twee
pages, die geheel in wit satijn waren
gedost met vesten van zijde brokaat
kragen van brusselsche kant. De
acht bruidsjuffers waren eveneens in wit
satijn en droegen togues met zilverbor
duursel en veeren. De bruidegom droeg
zijn duitsche officiersuniform.
Onder de aanwezigen waren o. a. de
prins van Wales, de hertog en hertogin
van Connaught, de hertog van Teek enz.
In een der dokken van Lou
den heeft gisteren een bloedige vecht
partij tusschen engelsche en duitsche
matrozen plaats gehad. Een der Engel-
schen is gedood twee anderen zwaar
gewond. Drie Duitschers zijn aange
houden.
Dinsdagmorgen had onder
toevloed van een tallooze menigte de
begrafenis van de slachtoffers der
gasontploffing in een mijn te Saint
Elienne plaats. Diep getroffen waren alle
aanwezigen. De president der republiek
had zich doen vertegenwoordigen, even
als de minister van Openbare Werken,
die tevens den achtergeblevenen den
steun der regeering had toegezegd. De
pretect en een der mijnwerkers voerden
het woord. De laatste eischte een spoe
dige behandeling der sociale werken, bij
den senaat en de Kamer aanhangig.
De toestand van de diens t-
bode van wijlen barones Dellard te
Parijs, Delphine Houbre, is gunstig.
Haar wonden beginnen zich reeds te
sluiten en hare volkomen genezing is
slechts een kwestie van tijd.
De apothekersleerling, die, als ver
dacht yan dea moord, gevangen werd
genomen, is weder óp vrije voeten ge
steld. Den waren moordenaar zoekt men
nog tvergeefs. Er is echter, behalve
het mes en de parapluie, een hand
schoen gevonden, welke hem moet
hebben toebehoord, zood it het niet aan
middelen ontbreekt om zijn spoor te
vinden.
In den nacht van Zondag
op Maandag zijn ceu paar balddadigen
een schouwburgzaal te Livorno binnen
gedrongen en hebben de portretten van
de leden der koninklijke familie iu stuk
ken gescheurd.
Na deze heldendaad volbracht te heb
ben, trokken zij zich bescheidenlijk
terug.
Te Hamburg is groot op
zien gebaard door het sluiten, op gezag
der autoriteit, van den nieuwen grooten
schouwburg aldaar. De directeur werd
achter slot en grendel gebracht.
Alweer is een duitsche
weer en zijn luitenant zijn zwaar ge
wond. De schade bedraagt niet minder
dan circa 2 millioen.
Ook te New-York heeft een felle
brand gewoed. Een geheel blok woon
huizen werd in asch gelegd en zestien
rsonen kwamen om.
In den gemeenteraad van
Rio t.e Janeiro is het voorstel inge
diend, om voor wijlen den ex-keizer
van Brazilië Dom Pedro, een stand
beeld op te richten.
Het bestuu r der belgische
posterijen is een bedriegerij in post
zegels op groote schaal op het spoor
gekomen. Vele duizenden postzegels zijn
Uit dit land wordt gemeld, dat er
genoeg geld voorhanden is om tot in
Maart van het volgende jaar het werk
aan den spoorweg voort te zetten. Dit
was naar aanleiding van een gerucht, dat
het werk zou moeten gestaakt worden.
De transvaalsche goudvelden heb
ben in Oct. ruim 90,000 onsen goud
opgeleverd.
In de transvaalsche middendistricten
is een rijke ader salpeter ontdekt en in
een natalsch district weer een mica-mijn.
De heer S. J. Du Toit, eenmaal
predikant, later superintendant-generaal
van het onderwijs in de Transvaal, daarna
door goudkoorts aangegrepen en mijn-
speculant geworden, in welke laatste
hoedanigheid hij nog twee jaren geleden
ons land en andere europeesche landen
bezocht, verkeert thans in financeele
moeilijkheden. Schuldeischers hebben
op zijn huis en inboedel te Paarl, in
de Kaapkolonie, beslag gelegd. De heer
S. J. Du Toit wonlt aangesproken voor
^7,073 P' st.; zijn broeder D. F. Du
Toit voor 94,178 p. st.F. J. Malan
voor 55,000 p. st.zoomede vier andere
heeren, die alle 1 te zamen „financieele
operatiën ondernamen onder den naam
van de corporatie of vennootschap „De
Eendracht". Die zoogenaamde combinatie
is echter onlangs failliet gegaanDe
Volksstem van Pretoria zegt „bankroet".
Het bl^d Paar/, onlangs door den
heer S- J. Du Toif: opgericht, waseht
de heeren echter schoon door stukken,
te publiceren, waaruit moet blijken, dat
hun schulden slechts betrekkelijk zeer
weinige zijn, nl.
Ds. S. J. Du Toit 119 p. st., 10
shillings en 5 d.D. F. Du Toit D.Pzn.
3400 p. st. en F. J. Malan 200 p. st.
Al de andere ingeleverde schulden zijn
transacties van „De Eendracht".
De Volksstem antwoordt o. a. het
volgende
Om nu ronduit de waarheid te zeggen,
vreezen we dat hier te lande (in de
Transvaal) de in De Paarl gepubliceerde
verklaringen zeer weinig zullen bijdragen
om de opinie, die men van de heeren
Du Toit e. a. heeft leeren krijgen, te
veranderen. Zelfs zij, die wel „op de
hoogte of in staat zijn om voor zichzelf
te oordeelen", zuilen bovendien nog ver
baasd staan over de zeldzame stoutmoe-
en schulden maken, dan gaat het voor
waar toch niet aan, om uit te roepen r
„Niet ik maakte die schulden, doch
onze maatschappijwij, ds. S. J. Du Toit
D. F. Du Toit, F. J. Malan e. a., zijn
zoo rein als duiven, doch de combinatie
ds. S. J. Du Toit, D. F. Du Toit, F. J.
Malan is degene, die gij moet achtervol
gen
Deze redeneering moge voor de heeren
in kwestie eenige bekoorlijkheid bezitten,
het publiek, dat gezond verstand heeft,
zal geen slachtoffer daarvan worden, en
de bewering, dat menechen, die voor
verscheidene tienduizenden ponden ster
ling in het krijt staan, goed beschouwd
slechts een paar honderd pond schuldig
zijn, wat hun persoonlijke bezittingen
betreft, is óf een ongepaste grap óf een
beetnemerij van erg vulgair gehalte.
Foor den inhoud dezer rubriek stelt de Redactie
zich, niet aansprakelijk
digheid, waarmede nu wordt getracht
bankinstelling failliet, ditmaal die van j om het publiek in den waan te brengen,
Adolf Albert te Görütz in Silezië. Hij dat de heeren Du Toit e a. eigenlijk
zelf heeft de vlucht genomen, maar zijn engelen van onschuld zijn! En wij zijn
broeder, die ook bij de onderneming er van verzekerd, dat de pleitrede, die
geïnteresseerd is, heeft men gevangen
genomen. Het tekort bedraagt meer dan
een millioen.
De z\reedsehe edelman,
Graaf Mörner, die voor eenigen tijd
zijn broeder doodschoot om hem te
berooven, is veroordeeld tot levens
langen dwangarbeid.
In het dorp Kaubenheim,
nabij Neurénberg, is door het inslaan
van den bliksem brand ontstaan,
waardoor 17 boerenwoningen in de
asch werden gelegd.
Woensdag brandde in de
amerikaansche stad Louisville een
groote papierfabriek af. De directeur
is met vijf zijner werklieden en vier
spuitgasten in de vlammen omgeko
men. De kommandant van den brand-
men in hun voordeel heeft willen doen
houden, eerder een nadeelige uitwerking
voor die heeren zal hebben, en in allen
gevalle voor geen greintje de „verdenking"
en „minachting" zal verminderen die
gekoesterd wordt voor zeker „publiek
persoon."
Ziehier hoe de menschen, die het niet
zoover in de financiekunst hebben ge
bracht als de heeren Du Toit e. a.,
oordeelen over hun verdediging in Be
Paarl
Wanneer een zevental personen hun
vermogen baten en lasten bij
elkaar brengen en zich aansluiten tot
een soort maatschappij onder den naam
„De Eendracht", en wanneer die personen
hetzij uit eigen hoofde, hetzij als leden
dier maatschappij, gaan speculeeren
Mijnheer de Redacteur
Mag ik u eene kleine plaatsruimte
verzoeken, naar aanleiding van Sequah's
optreden te Haarlem. Nog enkele dagen
en zijn verblijf spoedt ten einde
Zooals overal waar hij optrad, maakte
hij zich ook hier goede vrienden met
de bevolking de geneeskundige en
.pothekers-wereld uitgezonderd. Het
Maandblad tegen de kwakzalverij gaat
dan ook nog steeds voort Haarlem's
burgers tegen dien „kwakzalver" te
waarschuwen, evenwel met weinig succes.
Wat minder geschrijf, en wat eerlijker
optreden hadden de redactie van 't
Maandblad zeker meer tot eer gestrekt.
Hierin hadden deze heer n misschien*
nog wel eens een lesje bij „dien, kwak
zalver,, kunnen nemen, die opei lijk
voor elk die 't hooren wil, iedere be
schuldiging hem naar het hoofd ge
slingerd, in het publiek wederlegt, en
niets beter verlangt, dan zich met zijne
aanklagers te meten en hen op zijn
platiórm te woord te sban.
Sequah schuwt het daglicht niet
de haarlemsche correspondent van 't
Maandblad houdt zijn naam liever in 't
duister.
Het volk moest voor Sequah worden
gewaarschuwd. Maar wie heeft zich
dan eigenlijk over hem te beklagen?
De armen, die hij gratis helpt, eo wie:
de entrée-gelden ten bate komen, of de:
meergegoeden en rijken, welke na ver
geefs doctoren tc hebben ingeroepen,
hun toevlucht bij hem zoeken, en zijne
olie aanwendon? Het is toch uit vrije
wil, dat men zijne geneesmiddelen ge
bruikt? En gelooft het Maandblad dan,,
dat het kalme hollandsche volkskarak
ter eensklaps zoodanig gemetamorpho^
seerd is, dat het zich met open oogen,
avond aan avond, van alles op den
mouw zou laten spelden, en niet meer
in staat is leugen van waarheid te on
derscheiden. Sequah spreekt goed
maar feiten spreken nog beter zijne
tegenstanders halen de schouders op en
mompelen „bedrog, omkooperij Zij
schijnen het spreekwoord niet te kennen,
„die te veel bewijzen wil, bewijst niets"
Hoe toch zouden al de patiënten
door Sequah genezen, de armen en ge-,
goeden zouden die allen omgekocht-
of gebiologeerd zijn? Zulk eene bewe
ring verdient niet den naam van dwaas-,
heid, maar van kwaadwilligheid Zij straff-
zich zelve. Mij dunkt, dat zij aan wie.
de belaDgen van het volk zoo dierbaar
zijn, het andere bewijzen moesten geven,
van hun goeden wil. Aan de geneeskun
dige wereld is ruim gelegenheid gebo
den, zich te vergewissen van de waarde,
van Sequah's geneesmiddelen. „Onder
zoek eer gij oordeelt"; is het dus haar
waarachtig doel de lijdende menschheid
ter hulpe te komen waarom staat zij
dan nu van verre
Bocteur c'est un métier corame tout
nu slechts oogen had voor Valentine.
Op ditzelfde oegenblik werd de deur van het atelier geopend
en de vicomte Gontran en de ridder Capriola traden binnen.
De prinses verwaardigde zich, zich uit hare nonchalante hou
ding op te heffen om den Italiaan haar hand te reiken.
Deze oefende blijkbaar een zekeren invloed op haar uit, maar
zij gevoelde toch geen liefde voor hem, als hij haar naderde.
Deze wonderschoone man ging voor onwederstaanbaar door; de
prinses evenwel bleef koud onder zijne vleierijen en beroemde
zich daar op. Haar dochter was haar palladium. Dat had de
ridder begrepen, en om de moeder te ontwapenen, had hij zich
het huwelijk van Valentine en Gontran in het hoofd gezet.
De prinses had geen vermoeden van den valstrik, dien men
haarspaDde. De vicomte d'Alvimare toch had een aanzienlijken
naam, een groot vermogen scheen hem verzekerd; hij was jong
en was bij de meeste dames zeer gezien. Valentine was daaren
tegen niet de dochter van den prins Lubanoff, maar die van
kolonel Bernard. Gontran was dus eene zeer goede partij
voor haar.
Misschien verlangde de prinses wel naar hare vrijheid, zonder
zichzelf daarvan bewust te zijn.
Valentine had niet den moed gehad om Gontran te weigeren;
zij aanbad hare moeder en was in het volste vertrouwen, dat
deze met dit huwelijk haar geluk beoogde.
Zulk een misverstand komt dikwijls voor in de groote wereld
waar de neigingen van het hart niet genoeg geraadpleegd wor
den en de positie vóór de liefde gaat.
Hoe meer echter het ©ogenblik naderde, dat hunne verloving
zou bekend worden, des te meer voelde Valentine zich be
klemd; éen oogenblik voelde zij zelfs eene neiging om te
vluchten.
Pepita, het wilde kind, dat niets van de wetten der bescha
ving kende, en slechts de ingevingen van haar hart volgde,
plaatste zich tusschen Gontran en Valentine, als om haar te
beschermen.
„Prinses," zeide Capriola, „de vicomte heeft u dadelijk zijn
dankbaarheid willen toonen over de toestemming tot het huwe
lijk met uwe dochter, waarvan het contract dezen avond zal
worden opgemaakt. In afwachting van de huwelijksvoltrekking, die
door een noodlottige gebeurtenis moet worden uitgesteld, kunnen
wij ten minste de verloving vieren."
Eenige goedgekozen woorden voegde Gontran hierbij.
„Betwist men uwe erfenis niet vroeg de prinses. „Het zou
onzer onwaardig zijn, om die reden bet huwelijk te moeten
verdagen."
„Och," zeide de ridder, „deze zaak zal wel spoedig ten uwer
gunste beslist zijn. De man, die in dit zoogenaamde testament
als universeel erfgenaam is aangewezen, is de moordenaar van
den graaf."
„Wat? Jean Baptiste?"
„Ja, prinses, die ellendeling, dien gij zoo dikwijls gastvrijheid
hebt verleend. Er zijn vele bewijzen, dat hij zich door deze
misdaad een fortuin heeft willen verzekeren, en,..."
Capriola bleet steken op het gezicht van Valentine, die zich
bleek en bevende van haar stoel had opgeheven èn door gebaar
en blik tegen deze lastertaal protesteerde.
Zij wilde spreken, maar Jacob was haar voor.
Hij had zijn byzantijnschen mantel afgeworpen, trad voor.-,
waarts en antwoordde
„Zij, die Jean Baptiste beschuldigen, liegen. Ik ken den moor-,
denaar en heb hem zien vluchten."
„Ik heb gezien, dat hij den graaf doodstak," riep Pepita uit*
Jacob vervolgde kalm en waardig
„Wat het testament aangaat, dat heeft Jean Baptiste ver
scheurd en hij heeft de erfenis overgedaan aan hem, wien het
van rechtswege toekomt, dus niet aan den neef van den graaf,
maar aan zijn zoon George. Jean Baptiste is een voorbeeld van
belangeloosheid en rechtschapenheid, ik tart u, mijnheer de
vicomte, dit te durven logenstraffen."
Gontran stond na deze toespraakj als aan den grond ge
nageld en kon geen woord uitbrengen.
Eene zonderlinge ontroering had zich van de prinses Lubanoff
meester gemaakt.
Na de eerste woorden van Jacob had zij een kreet van ont
steltenis niet kunnen weerhouden; zij was in haar itoel neergevallen
en keek met opengesperde oogen en open mond den spreker
aan, alsof zij terugdeinsde voor een geest, die uit het graf was ver
rezen.
Wordt vervolg al)
