POLITIM OVERZICHT.
GEMENGD NIEUWS.
vrouw aan cholera, doch daarna hebben j weggeloopen bankroetier eindelijk het
zich tot den datum van afsluiting
van het verslig geen gevallen meer
voorgedaan
B. Onderhoorigheden. Noord
kust. Onze versterking te Segli werd nu
en dan zwak, en op enkele dagen in
het geheel niet beschoten.
De oudste zoon van het onlangs
overleden hoofd van Aer Leboe maakte
zijne opwachting bij den civielen gezag
hebber te Segli.
loon thuis gekregen voor J. zijne in
triges en eindelooze knoeieryen, voor al
de gruwelen, voornamelijk op zijn in
stigatie door den vorst gepleegd. Said
Abdullah bin Abdoerahim Alkadrie
Üjelanie is op last van den vorst, zijn
aanvankelijken beschermheer, gekrist,
nadat eerst voor zijne oogen broeder,
vrouw en kinderen een dergelijk lot
hadden ondergaan.
Aan de Javabode wordt uit Kota-
Oostkust. Den 22» Oct. werd inRadja. dd. 9 Nov. geschreven:
Edi de sergeant Meulemans, die alleen' Uit ingewonnen berichten blijkt dat
en ongewapend op den passer wan- de bende, die den aanval op de pa-
delde, door een Atjeher vermoord. De trouille van luitenant Cornelissen deed,
moordenaar werd dadelijk door de mata- onder bevel van Tengkoe Sahah stond
mata's van het hoofd van Edi opgevat en dat zich onder de Atjehers volge-
en neergelegd.
Den 31U Oct. werd eene chineesche
sampan, waarmede rijst naar Djengkie
was overgebracht, daar afgeioopen. Van
de vijf opvarenden werden er vier vrij
zwaar gewond en éen gedood, terwijl
voor eene waarde van 450 door de
roovers werd medegevoerd.
Het hoofd van Perlak, voor deze roo-
verij aansprakelijk gesteld, heeft beloofd
al het mogelijke te zullen aanwenden
om de roovers op te vatten en aan het
bestuur uit te leveren.
De hoofden van Perlak, Simpang
Olim Edi en Tjoet maakten gedurende
den verslagtijd hunne opwachting bij
den controleer te Edi.
Westkust. Niets bizonders.
Het weder was ongunstig.
De gezondheidstoestand was over het
algemeen iets ongunstiger.
Het gemiddeld ziektecijfer per dag in
het groot militair hospitaal in Kota-
Radja was 24.4 tegen 22.4, en dat der
beri-beri 8.6 tegen 7.6 gedurende den
verigen verslagtijd.
De stand der beri beri is stationnair.
Het sterftecijfer was hooger.
Bij goev. besluit is de resident
van Semarang gemachtigd om met F.
Th. Marcks, aannemer, te Semarang,
bij notarieele akte eene overeenkomst
aan te gaan voor de exploitatie, binnen
drie achtereenvolgende jaren, van het
djatiboschperceel Sedadi, gelegen in het
district Manggar, afdeeling Demak,
residentie Semarang, groot ongeveer 314
bouws van 500 vierkante. Rijnlandsche
roeden, tegen betaling van eene som
van 7000 voor de geheele houtmassa,
te voldoen in drie jaarlijksche termij
nen.
Door de verdrijving van Tengkoe
Moeda Latif van Merdoe door zijnen
broeder het hoofd van Merdoe, moest
Latif met ruim 3000 volgelingen de
wijk nemen naar de IX Moekims Kera-
bangan, terwijl zijne twee zoons Teng
koe Soeltan en Tengkoe Bin Pekan, met
hunne vrouwen, kinderen en ongeveer
100 volgelingen naar de zeezijde gevlucht,
zich bij een der oorlogsschepen meld
den en naar Segli werden overgebracht,
van waar uit het grootste deel der
vluchtelingen naar Tengkoe Bintara
Kembangan ging.
Uit de Passeistreek komen aanhou
dend verzoeken om invoer van rijst;
door deze steeds af te wijzen, denkt
men die heer en klein te krijgen.
Uit een particulier schrijven van
Atjeh valt op te maken, dat het plan
bestond om spoedig uit te rukken, ten
einde den zoo driest geworden vijand
eens een lesje te geven.
In de Soer. Cl. leest menDe
kwade genius van den vorst van Lom
bok, de man die sedert vele jaren daar
de stokebrand was tusschen den vorst
en zijne niet mahomedaansche onder
danen, en evenzeer tusschen den vorst
en het Ned. Ind. goevernement, die
man is niet meer, en met zijnen dood
is een bloedig en verschrikkelijk drama
afgespeeld. Tot voor korten tijd nog
oppermachtig eerste minister, daarop
door 's vorsten wantrouwen ontzet uit
de gaandeweg door hem veroverde
hooge en invloedrijke positie, heeft deze
lingen van Habib en Samalangan en
van Po Tjoet Mat Takir bevonden.
Waarschijnlijk aangemoedigd door hun
behaald succes, worden de Atjehers al
stouter en stouter en ontzien zich niet
tot op zeer korten afstand van de ben-
tings te komen en deze aanhoudend te
beschieten. Siroen is zelfs eenige dagen
door granaatkartetsvuur vereerd gewor
den, zonder dat dit ons echter verliezen
toebracht. Gelukkig hebben de heeren
het in deze edele kunst nog niet ver
gebracht alle projectielen springen lang
voor het bepaalde tijdstip. Van onzen
kant blijven we niet achterwege hun
vuur te beantwoordendag en nacht
hoort men kanonschoten, wellicht ook
zonder noemenswaardige uitwerking.
Nadat vroeger Bismarck zelf in den
strijd is geweest,wordt er nu hij zich eenigS'
zins retireert, over hem gevochten. Ge
lukkig alleen maar met woorden. Zooals
onze lezers zich zullen herinneren, ver
gaderden onlangs een groot aantal
sociaal-democraten te Bremerhaven en
spraken de meening uit, dat Bismarck
behoorde af te treden als afgevaardigde
voor Geestemünde naar den Rijksdag,
omdat hij er toch niet heenging. Zon
dag nu werd er eene tweede vergade
ring voor datzelfde doel belegd, maar
nu waren Bismarcks vrienden op hunne
heede en in dichte drommen aange
rukt, overstemden zij de betoogers en
werd ten slotte de navolgende motie
aangenomen.
De door de sociaal-democratische
partij bijeengeroepene volksvergadering
hecht zonder voorbehoud hare goed
keuring aan de door haren vertegen
woordiger Bismarck gevolgde staatkun
dige gedragslijn en betuigt hem haar
onvoorwaardelijk vertrouwen, ook voer
de toekomst."
Men kan zich voorstellen, hoe woe
dend de sociaal-democraten zijn over
dezen dwazen uitslag van hunne
betooging.
Het handelstractaat met Duitschland
is door de oostenrijksche kamer aange
nomen. Kalnoky en Von Gaprivi wis
selden telegrammen van gelukwensching.
Uit Belgrado wordt gemeld, dat de
radicale partij bij de gemeenteverkie
zingen door het geheele land heen
eene groote overwinning hebben be
haald. In Bucharest staat men voor
eene ministerieele crisis. Met 78 tegen
74 stemmen heeft de Kamer eene
motie van wantrouwen ten opzichte der
Re^eering aangenomen. Eigenlijk was
het nog erger, want 12 onthielden zich
van stemming en hier vooral is zwijgen
gelijk aan toestemmen. De Minister
president is het geval aan den Koning
gaan zeggen.
Vaster in hare schoenen staat op dit
oogenblik de italiaansche Regeering.
Met 240 tegen 124 stemmen heeft de
Kamer van dat land haar vertrouwen
te kennen gegeven in het financieele
beleid der Regeering. Een voorstel van
het lid Imbriani betreffende het heffen van
surtax op alcohol is verworpen met
242 tegen 47 stemmen, en daarna het
ontwerp-Catenaccio met 207 tegen 75
stemmen in zijn geheel aangenomen.
Gewoonlijk hebben Imbriani's voor
stellen weinig succes. Maar het is min
der erg, een voorstel te zien vallen, dan
opgepakt te worden wegens diefstal. Dit
is het engelsche parlementslid Hastings
overkomen. Toen deze, van een reis op
het vasteland terugkeerende,te Folkestone
aan wal stapte, werd hij daar in hechte
nis genomen, beschuldigd van verduiste
ring van vijftienduizend pond sterling
(180.000 gulden), welke som hem voor
een instituut, het Malvern College, ter
beheering was toevertrouwd Men wei
gerde hem onder borgstelling vrij te
laten. De behandeling van de zaak zal
spoedig plaats hebben.
Veel wereldnieuws bevatten gewoon
lijk de engelsche hoofdbladen. Ook
thans deelon zij verschillende berichten
van eenig belang mede. De Daily Chro
nicle vernam uit Shanghai dat de op
perbevelhebber van de keizerlijke troe
pen van van zijn paard gevallen is en
den nek gebroken heeft. Naar 't schijnt
is dit voor de chineesche aimee een
groot verlies, daar op dit oogenblik
weinig bekwame generaals beschikbaar
zijn.
De Times verneemt, dat pater Ohr
walder en de zusters Chicarini en Ven
turini niet, zooals men dacht uit Khar
toem zijn losgelaten, maar dat zij uit
die stad zijn gevlucht. Hoe zij dat ge
daan hebben, willen zij niet vertellen
omdat er te Omdoerman nog veertig
Europeanen verblijven, die ook zullen
beproeven te ontsnappen. Negen jaar
lang vernamen zij niets van wat er in
de buitenwereld omging. De Mahdi
voedde hen niet, maar liet hun toe, een
handwerk uit te oefenen. Zoo leefde
pater Ohrwalder door kleederen te ma
ken en de twee geestelijke zusters van
broodbakken. Een anderNeufeld
maakt salpeterSlatin heeft een post
van vertrouwen bij den Mahdi.
Khartoem is geheel verwoest, behalve
de oostenrijksche kerk en het huis van
den ongelukkigen generaal Gordon.
Soedan is thans vruchtbaar en rustig,
nadat het twee jaar door hongersnood
en pokken is geteisterd.
De Daily Newseindelijk, deelt mede
dat de Graaf van Parijs de propaganda
voer zijn troonsbeklimming in Frankryk
zal staken. Succes heeft die propaganda
dan ook niet en de graaf beklaagt zich
over de onverschilligheid zijner rijke fami
lie, die hem alles laat betalen. Hij hoopt
door dit besluit verlof te krijgen om
als rustig burger in Frankrijk te komen
leven.
Aan een der Missiën te Brussel is
telegrafisch bericht ontvangen, dat een
inlandsch priester met 1000 inlandsche
Christenen in China is vermoord, maar
dat geen der belgische zendelingen het
leven heeft verloren.
ver af, vulde zich de zakken met patro
nen en vluchtte, de buren die op het
knallen waren toegeschoten, van zich
afhoudende door met de revolver te
dreigen.
Het duurde niet lang of de politie
was gewaarschuwd en drie gendarmes
zetten den moordenaar na. Weldra was
hij ontdekt en toen hij naar het nabij-
zijnde bosch van Aeren snelde, om zich
daarin te verbergen, werd hij omsingeld.
Woedend hief hij zijn geweer op en gat
vuur, zonder de gendarmen te raken,
maar op hetzelfde oogenblik vuurden
ook dezen, met het gevolg dat Briahy
door een kogel in het hoofd getroffen,
dood neerstortte.
Ongeveer op datzelfde uur gaf ook
zijn slachtoffer den laatsten snik.
tijds zeven millioen brieven en pakket*
ten onbestelbaar gebleven, meerendeels
wegens gebrekkige of in het geheel geen
adresseering. Daaronder waren er die te
zamen bijna twee millioen dollars geld
of geldswaarde inhielden.
Een verschrikkelijk drama
speelde zich dezer dagen te Weilburg af.
Toen de kinderen van den kleermaker
August Graaff uit de school naar huis
kwamen waren hunne ouders juist niet
aanwezig, daarentegen vonden, zij op de
tafel een briefje, waarin hun werd gezegd,
dat de koffie in het fornuis stondzij
Maandagmorgen ongeveer te negen
uur ging de commissaris van politie te
Lessines (België) naar de woning van
zekeren Louis Brixhy, slagersknecht (en
strooper in zijn vrijen tijd) die verdacht
werd van een diefstal, welke eenige
dagen te voren was begaan.
De commissaris die het niet noodig
had gevonden een agent mede te ne
men, ging in de kamer van Brixhy
zitten en zeide dezen, dat hij eene
huiszoeking bij hem te verrichten had.
Brixhy antwoordde niets, maar toen de
commissaris (Van de Voorde geheeten)
zijne nasporingen begon, nam de sla
gersknecht een geweer van den spijker
en loste èi bout portant twee schoten
op den commissaris. Deze zonk ster
vende ineen.
De moordenaar nam hem zij a re vol-
moesten alles maar opdrinken, en wan
neer vader en moeder des avonds nog
niet terug waren, mochten zij nog eens
koffie zetten en worst halen. Het lin
nengoed was zorgvuldig in drie hoopjes
neergelegd en elk voorzien van een
briefje, waarop de namen der drie kinde
ren met potlood waren geschreven.
Angstig en bezorgd liepen de kinderen
naar de buren, die het huis doorzochten
en man en vrouw op de zolder vonden
opgehangen. Een brief aan den burge
meester deelde de oorzaak van den
zelfmoord mede. Eene schuld van 300
mark had hen zoo terneergedrukt, dat
zij tot deze daad overgingen.
Nog alt ij d duren de faillis-
sementcn in don geldhandel voort. De
directeuren van de „Allgemeine Credit-
bank" te Bazel, Wuest en Kling, zijn
verdwenen, met achterlating van een
aanzienlijk defcit. Zij worden door de
justitie gezocht.
Eerbied voor de recht
bank Te Reims verscheen dezer
dagen een zekere Sullement voor de
rechtbankonder beschuldiging van
diefstal te hebben gepleegd.
„Hoe is uw naam vroeg de pre
sident.
„Kom, dat weet u toch wel, die staat
op het papier voor u zei de beklaagde
grinnekend.
„Waar zijt gij geboren?" ging de
president voort.
„Daar moet je maar eens naar raden,
oude jongen."
„Uw beroep?"
„Fabrikant van gezondheids flanellen
voor de rechtbank."
De ambtenaar van het Openbaar
Ministerie stond toen op en verklaarde,
geen nota van deze beleedigingen te
zullen nemen, daar zij de rechtbank
niet konden bereiken. Sullement viel
hem in de rede. „Zoo, raken de be
leedigingen jou niet? Daar dan!"
en hij wierp den ambtenaar een brood
korst naar het hoofd, die hij uit den
zak haalde.
Dit feit bezorgde htm eene veroor
deeling tot vijf jaar gevangenisstraf.
Volgens de Köln. Ztg. heeft
keizer Frans Jozef aan graaf Hartenau
verlof gegeven het jaargeld, dat hem
door de bulgaarsche Sobranja is toege
kend, an te nemen.
Een vorst van Oosten i*yk»
aartshertog Ernst en e»n orst der
temg u,c jaremauB „u .u,u-nu,cluu, wetenschap professor Billroth, die beide
een avontuurlijk leven had geleid, maar j influenza had, en en voor wie men, ook
zielsveel van zijn vrouw hield, kwam'reSe°s hu" 'eefUjd ZeCr onêerust was>
toen de operatie in vollen gang was, izlJ° herstellende. m
naar de drie doktoren die haar ver-Aartshertogin Valerie is ziek de kei-
richtten toe met een revolver in de zenn Past haar dochter op.
hand, hen dreigende dat wanneer zijn i Door den gemeenteraad
vrouw stierf, geen hunner er levend van Trelfin werd zekere IIiilT cncj uid
zou afkomen. Om hun het ontvluchten (ot politieagent. Reeds langen tijd had
te beletten, sloot hij alle deuren af. men jast van wilddieven, geen haas was
Gelukkig voor allen liep de operatie meer veil}g en fe jachtliefhebbers klaag -
goed af. Men kan zich denken, dat de den steen en been over de brutaliteit
doktoren niet zulk een vaste hand had-^er stroopers, die zelfs niet bang sche
den als anders en dat graaf de nen j-e zjjn Voor Hoff Er werd einde-
D. voortaan hun hulp niet meer be- j[jk een premie van 200 mark uitgeloofd
hoeft in te roepen. 1 aan hem, die den wilddief snapte. Lui,.
Volgens het jaarverslag'die graag de premie verdienden, zwier-
van het postkantoor te Washington zijn ven dag en nacht door de velden, tot
er aan het dead-letteroffice iu één jaar eindelijk een hunner den wilddief te
Een 0 fli c i e r; d e r S c h 01 seh e
gardJ, waarvan een bataljon te Lon
den en het andere te Windsor in gar
nizoen ligt, zou dezer dagen van verlof
uit Schotland naar zijn garnizoen terug-
keeren, maar kwam te laat aan het
station te Surling, om met den laatsten
sneltrein naar Engeland te vertrekken.
Hij moest den volgenden ochtend zich
te Londen melden, zoodat hij niets an
ders kon doen, wilde hi' op tijd in
zijn garnizoen terug zijn, dan dadelijk
een extra sneltrein bestellen, om den
gewonen posttrein achternatezettea en
dezen zoo mogelijk te Carlisle in te
halen. Aldus geschiedde en de officier
bereikte zijn doel. Zija extratrein had
den afstand van ongeveer 38 uren in
126 minuten afgelegd.
Als door ecu wonder, meldt
'men uit Fécamp (Frankrijk), was eene
visschersboot bij den storm der laatste
dagen behouden gebleven. Toen zij
met gebroken mast enz. door eene
sleepboot werd binnengebracht, stonden
er wel 5000 menschen op de hoofden.
De 22 schipbreukelingen hadden in
hunnen nood eene belofte gedaan. Zwij
gend stapten zij aan wal en zonder
vrouw of kind of wien ook te omhel
zen of een woord te spreken, togen zij,
twee gekwetsten aan het hoofd, naar
de kapel der Heilige Maagd. Nooit,
schrijft een berichtgever der „XlXe
Siècle," is een schouwspel gezien zóo
aandoenlijk van treffenden eenvoud.
Onlangs vierde de fransche
kolonel Soufflot zijn lOtë11 verjaardag*.
Carnot heeft hem het commandeurskruis
van het Legioen van Eer geschonken.
Soufflot was al ridder sedert 1813 en
officier sedert 1843.
Tegen het politiebureau te
Clichy is een dynaniletaauslag be
proefd. De bommen, vier in getal, wer
den door den commissaris zelf ontdekt,
hij maakte de projectielen, waarvan de
lont reeds brandde, onschadelijk.
Daders onbekend.
Een jong-e gravin de D. te
Parijsr moest eene gevaarlijke operatie
ondergaan. Haar echtgenoot, een woes
teling die jarenlang in Zuid-Amerika
Opwat de vrouw echter geen aangenamen indruk scheen te
maken. Toen zij hem op zijne vraag niet antwoordde, vervolgde
de jonge man
„Ik ben nu werkzaam aan het spoor, Madge, en heb langen tijd
geen cent op oneerlijke wijze verdiend. Gij hebt natuurlijk wel ge
hoord van den diefstal, die hedennacht in den trein, die van
Chicago vertrok, gepleegd werd? Eenige morgenbladen maakten
er reeds melding van."
„Neen, ik heb nog niets vernomen."
„Wel, dan zal ik u eens vertellen," en Wilks gaf in korte
woorden een verslag van het vreeselijke treurspel, dat het ge
heele land in beroering had gebracht. „Het is een verschrikke
lijk geval," zeide hij, „en er is een ruime belooning uitgeloofd
voor hem, die de mooruenaars aanwijzst."
De vrouw begon nu groot belang in het verhaal te stellenen
keek haar neef onderzoekend aan.
Watson, ik hoop toch niet, dat gij van deze zaak afweet."
„Natuurlijk weet ik er wat van," antwoordde hij snel. „Mij
werd opgedragen om het lijk van den inspecteur naar Chicago
terug te brengen. Ik was in den naastbij zij nden wagon toen hij
gedood werd en een van de roovers richtte een pistool op mij
en dreigde mijne hersenpan te verbrijzelen, als ik iets zeide of
deed. Gij kunt dus denken, dat ik doodstil heb gezeten."
„Ja, dat is natuurlijk. Wat zal dat eene drnkte geven," zeide
de vrouw. „Deze streek zal weer wemelen van detectives en de
moordenaars zullen het hard te verantwoorden hebben, als zij
gevat worden."
„Dat kunt gij begrijpen, maar zij zullen niet zoo gemakkelijk
gevangen genomen worden,"
„Zijt gij hun vertrouwde
„Daar had ik wel recht op. Ik...."
Toen hield de jonge man eensklaps met spreken op en zijn gelaat
drukte groote verlegenheid uit.
De vrouw sprong op en ging naast hem staan, terwijl zij haar
hand op zijn schouder legde.
Watson, zeg mij nu eens eerlijk, weet gij wie deze misdaad
heeft begaan?"
„Och, zeur niet, ik hoop toch, dat gij mij niet verdenkt,
Madge Scarlet," zeide hij, terwijl hij ongeduldig haar hand van
zijn schouder schudde. „Ik moet je dan zeggen, dat dertig dui
zend dollars niet te verwerpen zijn en ik heb gebrek aan geld,
maar natuurlijk weet ik volstrekt niet, wie den moord heeft ge
pleegd; éen ding kan ik je wel vertellen, nl., dat Dyke Darrel
de moordenaars wil opsporen en daarvoor nu in Chicago is."
„Dyke Darrel?"
„Ja, gij kent hem immers wel?"
Eene pijnlijke stilte volgde op deze woorden. Eindelijk bracht
de vrouw uit:
„Dyke Darrel die ellendeling van de Missouri, ja, ik heb wel
reden om hem en zijn werk niet te vergeten. Weet je wel, Wat
son, welk een treurig lot je oom heelt gehad
„Denkt gij, dat ik dat niet zal weten," antwoordde de jonge
man. „Hij stierf in eene gevangenis in Missouri, waarheen hij
door den genoemden Dyke Darrel werd vervoerd. Haat hem.
Dat doet gij natuurlijk al, maar niet zoo vurig als ik. Ik heb
gezworen, dat ik mij zal wreken over die vijf jaar gevangenschap,
die hij mij heeft bezorgd, toen ik valsch geld uitgaf."
„En is Dyke Darrel nu in Chicago
„Ja. Ik kom juist bij hem vandaan."
„Wat moet hij hier doen?"
„Hij is hier om den moord en diefstal in den trein."
„En hebt gij hem gezien en met hem gesproken?"
i>J^*
„Hij herkende u natuurlijk?"
„Neen, en dat is maar goed ook. Ik heb vanavond weer eene
bijeenkomst met hem. Het zal niet lang duren of de man, die
oom Daan in de gevangenis bracht zal bij u zijn en gij zult-
met hem kunnen doen wat gij maar wilt, Madge Scarlet."
„Wat ik wil?"
„Ja, natuurlijk."
„Dan zal Dyke Darrel sterven."
„Zoo mag ik u hooren, Madge. Daar zijt ge nu weer eens
de oude, ik ben blij, dat gij zoo verstandig zijt geworden. Als
Nick en Sam thuiskomen, moet gij ze vertellen, dat zij zich
gereed moeten houden om een bezoeker op te wachten."
Toen keerde de jonge man zich om en verliet het huis.
Juist toen de nacht viel trad Watson Wilks de kamer den
restauratie binnen, waar hij eenige uren te voren met Dyke
Darrel een samenkomst had gehad. Hij zag evenwel niets van
den detective.
Wordt vervolgd.)
