NIEUWS EN ADVERTENTIEBLAl} 9e Jaargang. Vrijdag 25 December 1891. No. 2601 A BON N EMEN TSPRIJS A DVERTENTIÉN: Dit nummer bestaat uit twee bladen. HAARLEM S DAGBLAD. Geïllustreerd Zondagsblad Geïllustreerd Zondagsblad STADSNIEUWS. FEUILLETON, Een Wolf in Schaapsvacht. AARLEM Voor Haarlem per 3 maanden1,20. Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden 1,65. Afzonderlijke nummeri0,05. Dit blad vor»ch{jot dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen. BureauKleine Houtstraat No. 9, Haarlem. Teleroonnuiner 122. van 1—6 regels 50 Cent»; ieder» regel meer 10 Cents. Groots letter» naar plaaUmimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat. Abonnementen en Advertenties worden aangenomen door onze agenten door alle boekhandelaren en coorantieri, Directeur-Uitgever J. C. PEEBEBOOM. Hoofdagente* voor het BuitenlandCompaynit Ghiérak de PublMU Btrmfhe 0» L. BA VMM Co, JOHM I. JOXMS, Ban.. Perft 81}fe Jatiottrf Mntnurtrt. BOT" Uithoofde van het Kerst feest sul het eerstvolgend num mer dezer Courant Maandag avond verschijnen. EERSTE BLAD. OP De ondergeteekende heeft de eer hierbij mede te deelen, «dat te beginnen met 2 Januari as. een aan zijne Courant zal worden verbonden, degelijk van inhoud en aantrekkelijk van vorm. Door eene overeenkomst met de Uit gevers van de gunstig aangeschreven NEDERLA.NDSCHE ILLUSTRATIE, is hij met opoffering van vele kosten in staat gesteld, met den aanvang van den nieuwen jaargang, aan de geabon» neerden van Haarlem's Dagblad, tegen eene geringe tegemoetkoming, deze be langrijke uitgave, waarvan hierbij als proeve een exemplaar ter kennismaking wordt toegezonden als een aan te bieden. Lit blad zal ©ike week een omvang van 8 gr. foli i-pagina's beslaan, zoodat men na drie maanden een boekdeel van blijvende waarde ter grootte van niet minder dan 134 pa gina's groot folio zal bezitten. Eéoige voorwaarde voor de geregelde toezending van dit GEÏLLUSTREERDE ZONDAGSBLAD is de betaling van een bedrag van slechts 30 cents per drie maandenfranco per post 45 cents, beven den gewonen abonnements prijs, een prijs buitengewoon ge ring, in verhouding tot het fraaie en degelijke tijdschrift zelf, welks abonne- mejilsprijs voor zijn eigen geabonneer- den f 5.— per jaar bedraagt. IPGT* In geen geval dus wordt aan niet-Gcabonneerden dit Geïllustreerd Zondagsblad voor dien zeer lagen prijs geleverd. Zij die zich vóór 1 Januari alsnog abonneeren op Haarlem's Dagblad kun nen het Geïllustreerd Zondagsblad ook 30 ets. per 3 maanden bekomen. De uitgever twijfelt niet, of al de geabonneerden zullen bereid gevonden worden, gebruik te maken van deze éénige gelegenheid om zich tegen een geringen prijs den eigendom te ver zekeren van een Blad, dat voorzeker een blijvend en nuttig sieraad van elke boektafel zal zijn. DE UITGEVER. KLRSTVÜËDË. In het groote huis op de deftige gracht zaten twee menschen in den ruimen salon, 't Was de avond voor Kerstmis. Van Lans, de bankier, was een alge meen bekend persoon bekend vooral om zijn grooten rijkdom. Weinigen waren er in de gansche stad, die zich er op konden laten voorstaan, dat hun vermogen voor het zijne niet behoefde onder te doen. Was het wonder, dat men dea rijken man vreesde en ontzag Maar vereeren deed men hem niet. Vroeger was hij gezien bij het perso neel op zijn kantoor, bij zijne vrienden en bij allen, die iets met hem te make a hadden, in de laatste jaren was hij norsch geworden, scherp, en onrecht vaardig jegens die van hem at hankelijk waren, bitter tegenover deandeien. Zijn lach was een grijns geworden, onaan genaam om te zien. Van Lans had een groot verdriet gehad. Vier jaar geleden had zijn zoon, zijn eenig kind, va'sch ge speeld in de sociëteit en toen zijn partner hem daarover onderhield, had hij dezen in het gezicht ge slagen. De beleedigde, een huzaren officier kon hierin natuurlijk niet berusten. Het kwam tot een duel, in alle stilte op een morgen gehouden. De officier werd gewond en de jonge Van Lans moest de vlucht nemen, om niet door de justitie te worden gevat Maar de zaak kon niet geheim blijven en de geheele stad wist haarfijn te vertellen, hoe de zoon van den rijken bankier Van Lans op valsch spelen was betrapt, nadat men reeds tweemaal verdenking jegens hem gekoesterd had. De vader had zijn zoon vervloekt, in weerwil van de smeekingen der moe der. Zij had er nooit toe kunnen komen, het beeld van dien zoon uit haar hart te rukken en zij begreep wel, dat haar man dat ook niet vermocht. Het was juist de altijd durende strijd met ziohzelven, die hem bitter en scherp had gemaakt. Het koude verstand had den jongen gevloekt, maar het hart had hem nog altijd lief. Thans op den Kerstavond zaten zij bij elkander, man en vrouw. Hoog brandde de prachtige gaskroon, terwijl het licht spiegelde in het schitterend kristal. Het bescheen de kostbare meu belen, de zware portières, de kostbare gordijnen, maar het kon geen glimlach van geluk bestralen op de gezichten van deze twee rijke rneuschen, op den Kerstavond. Honderden misschien had den dien dag den rijken bankier benijd om zijne prachtige pelsjas, maar niemand zou bij de ruiling dat arme gekwelde hart er bij hebben willen nemen. Plotseling keken beide van hun boek op, er werd zacht gebeld. Wie kon er zoo laat nog zijn? Ze keken elkander aan, '1 was of ze het gevoelden, dat hij het moest wezen, hun zoon, die terug keerde naar zijn vaderhuis. De moeder stond op bleek maar vastberaden, maar tegelijkertijd sprong ook van Lans van zijn steel en hield haar tegen. „Wat wil je doen Laat de meid open doen." „Er is niemand thuis." „Dan zal ik zelf gaan," zeide Van Lans en hij wilde naar de deur gaan, toen zijn vrouw hem voorkwam. Met een kreet sprong zy naar voren en ging tegen de deur staan, de handen smeekend opgeheven. „Wat wil je doen 1 wat wil je doen I" riep ze hartstochtelijk uit. Hij is daar, ik voel het, het moet zoo wezen. Laat hem hier komen, hij heeft al zoo laDg in den vreemde ge leefd als een paria 1" „Neen," zei Van Lansen strak. „De valsche speler is mijn zoon niet meer P" „Zijn wij dan onberispelijk Wie van ons kan zeggen, dat hij zonder zonde is? Zijt gij' ccii' Jadêr, die zoo verstokt kan zijn Er werd weer gescheld, bijua on hoorbaar. De moeder duwde hem weg en snelde den gang in. Hij bleef in den salon achter, wachtend en luisterend, het hart bonzend als een hamer. Hij hoorde een kreet van vreugde, een paar mompelende woorden, toen niets meer dan een doi gesnik. En nog altijd stond de vader daar, in de krampachtig toegeknepen hand een kwast van de portiere ineenknij- pend, onbewust. Hij richtte zich op, als om den terugkeerenden zoon zijne vloek weer naar het hoofd te werpen zacht klonken aarzelende voetstappen in den gang, hy wendde zich af van de deur. Maar toen een door tranen verstikte stem achter hem „vader 1" fluisterde, toen kon hij niet anders dan zich om- koeren, kon hij niet anders dan de armen uitbreiden en onder een stroom van tranen den naam noemen van den verloren zoon, die nu weer was terug gekeerd. Haarlem, 24 December 1891. Van Vrijdag den 25° Dec. af, zal in het trapportaal van het Museum van Kunstnijverheid, eene tentoonstelling de ambtenaar van het Openbaar Minis terie een jaar gevangenisstraf. Uitspraak over acht dagen. - Honderden schaatsenrijders maakten gehouden worden, van het werk sedert gisteren een tochtje van Amsterdam de laatste maanden van 1891 vervaar digd, door de leerlingen der aan het Museum verbonden school voor Kunst nijverheid. Het tentoongestelde werk bevat eenige schilderstudiën aquarellendecoratief schilderwerk, teekeningen naar pleister en stillevens, ornamentale compositiën en graveerwerk. Op Zon- en feestdagen is de toegang tot het Museum kosteloos. De heer J. Steenman, piano- en zang-onderw^zer hier ter stede, ziet zich volgens achterstaande advertentie genoopt met primo Februari een nieu wen zangcursus op te richten. Het pleit zeker voor het onderwijs van den heer Steenman dat de aan vragen hem tot uitbreiding zijner zang- klassen noodzaken. Voor ouders en voogden, die van naderbij kennis willen makea met de xesultaten van het on derwijs, ten einde leerlingen voor den nieuwen cursus te doen iuschrijven,heeft de heer Steenman toegangskaarten dis ponibel tot eene uitvoering, die hij zich voorstelt met zijne tegenwoordige leer lingen op 3 Januari e. k. te geven. Door het R. K. parochiaal Armbe stuur ter dezer stede zijn dezer dagen aan niet-bedeelden uitgereikt 140 de kens en 99 groote en kleine bedden. Aan zijne gewone armen voor ieder lid van het gezin een hemd en het noodige beddengoed. Heden avond ont vangen de laatst} bedoelde armen ter gelegenheid van het Kerstfeest eene hoe veelheid spek en meel. De toenemende opbrengst van de Stoomtram Haarlem Leiden heeft het bestuur dier Maatschappij in staat ge steld de toch reeds zeer lage personen tarieven andermaal en wel met ingang van 1 Januari a. s. te verminderen. Het is bekend, dat Hendrik de Boer beklaagd wegens diefstal op de begraaf plaats alhier, door de Rechtbank isj l'Africaine te Parijs oreeërde. Het kind vrijgesproken van het hem ten laste wordt door Massenet, Gounod enz. ge- gelegde, doch dat de Officier van Justitie protegeerd en zingt stukken als de wals van dat vonnis in hooger beroep is uit Roméo en de Syrienne uit Mignon gekomen. j verder fransche liederen. Zij heeft zich De zaak diende Woensdag voor [reeds te Brussel doen hooren en met het Gerechtshof te Amsterdam. Debijval. Toch deed de familie beter het Boer werd wederom door Mr. Van Gigch jonge meisje eerst als zij volwassen is verdedigd, die eenige nieuwe getuigen in het ©penbaar te doen optreden. Wat décharge had opgeroepen. zal er op deze wjgze van haar terecht Na langdurige verhooren requireerde komen? naar Haarlem of omgekeerd, zoodat op de van ouds bekende pleisterplaats Halfweg reeds groote en gezellige drukte heerschte de beide trekvaarten zijn dan ook een tochtje overwaard. Men zij daar echter voorzichtig in ver band met onderstaand bericht. Vanwege de betrokken Gemeentebe sturen en de samenwerking der ijsclubs te Sloterdijk en Halfweg, worden de banen in orde gehouden en de baan vegers hunne werkzaamheden aangewe zen. Een werkman hier ter stede, V. ge naamd, begaf zich Woensdag op schaat sen naar Amsterdam, om te beproeven daar werk te krijgen. ,,'tKost nu toch niets" had hij tot zijn vrouw gezegd, „ik kan wel eens probeeren of er in Amsterdam niet wat te verdienen is. Des avonds werd aan de vrouw de vreeselijke tijding gebracht, dat haar man op de amsterdamsche vaart door het ijs gezakt en verdronken was. Men zij derhalve voorzichtig op deze baan I» den UpoJder komen rog herhaal delijk gevalien voor van besmettelijke varkensziekte (vlekziekte)de laatste dagen werden weder drie gevallen ge constateerd; de aangetaste dieren zijn op last van den veearts afgemaakt en verbrand. Op de Nieuwe Meer is een schip ge zonken de opvarenden, de schipper, zijn broeder en zuster, wisten zich te redden, doch zijn door dit ongeval van alles beroofd. Zij verblijven thans in een tent, van de scheepszeilen opgeslagen. Letteren en Kunst. Te Amsterdam treedt Maandag bij Van Lier op een zangeresje van 13 jaren, Marguérite Naudin. Zij is de kleindochter van den tenor Naudin, gelooven wij, die 5) HOOFDSTUK IV. Deze heer is een vriend van mij," zeide juffrouw Scarlet. „Wij kunnen dus vrij spreken." „Ik houd er niet van om een samenspraak te storen," zeide Nick Brown, en na den bezoeker scherp en sluw te hebben aangezien, vertrok hij. „Nu zijn wij alleen, mijnheer." „Dat schijnt zoo." „Welk nieuws brengt gij mij „Hebt gij gehoord van den moord, die dezen nacht in den trein is gepleegd?" Ja" „En weet gij ook, dat Dyke Darrel de moordenaars tracht op te sporen „Ja, ik heb dat albs reeds gehoord. Mijn neef is door dien zelfden man gevat, die mijn echtgenoot in de gevangenis heeft gebracht. Het is een verschrikkelijk geval voor mij, want ik blijf nu geheel alleen in de wereld achter, ik ben daarom geneigd om alles te doen wat ik kan om dien v^-nt in het ongeluk te storten." „Het doet my genoegen u dat te hooren zeggen, juffrouw. Ik kom hier om u hulp en bijstand te verleenen, want ook ik ben van oordeel, dat bet voor ons allen hoog tijd wordt om Dyke Dat rel uit den weg te ruimen." „Hoe zullen wij dat dan aanleggen?" „Wel, wij zouden hem hier heen kunnen lokken en hem dan ge makkelijk van kant kunnen maken." „Wilt gij hem dan hier heen lokken „Ja. maar...." „Nu, welke maren hebt gij „Ja, zie je, ik bekleed eene eervolle betrekking in de maat schappij en zou niet gaarne willen, dat mijn naam genoemd werd in eene minder eerlijke zaak," en professor Ruggies trok in diep nadenken aan zijn baard. „Gij zoudt toch ook wel graag willen, dat Darrel dood was, nietwaar „Stil vrouw. De wanden hebben ooren. Gij zijt zeer onvoor zichtig, Ik heb persoonlijk niets tegen mijnheer Darrel maar hij heeft mijne vrienden veel kwaad gedaan en zou dat misschien nog wel eens kunnen doen. Maar om [tot Watson Wilks terug te keeren. Gij zegt immers dat Dyke Darrel met den knaap naar Missouri is gegaan „Ja. De laatste vriend, dien ik had is van mijne zijde weg gerukt om in de gevangenis weg te kwijnen. Deze daad zal dien geheimen politieagent het leven kosten, daar kan hij van ver zekerd wezen," riep de vrouw hartstochtelijk uit. „Ik kan mij uwe woede voorstellen, "stemde de professor toe „Maar van welke misdaad is de jonge man toch beschuldigd Toch niet van den moord in den nachttrein, hoop ik?" De lange bezoeker boog zich naar de vrouw en keek haar doordringend aan. „Neen, neen," antwoordde zij snel. „Ik weet dat Martin daar de hand niet in gehad heeft." „Wie Martin?" Watson, meen ik," hernam de vrouw. „Ik noem hem som tijds bij zijn tweeden naam, Martin." „Juist. Weet gij dat de jongen niets met den moord van dezen nacht te maken heeft gehad. Ik zou niet graag met eene vrouw willen twisten, maar ik wou toch wel eens weten, hoe gij zooveel weet." „Wel, omdat omdat Martin tot zoo iets niet in staat is. Ik heb de geheele geschiedenis in de courant gelezen en geloof stellig, dat het het werk van eene geheele bende is." De professor lachte zoo, dat men zijne witte tanden zag schitteren. „Zijt gij er zoo zeker van, dat uw neef geheel onschuldig is aan de misdaad Gij schijnt hem als een voorbeeld van braaf heid te beschouwen. Is dit de eenige reden, die gij hebt om te gelooven, dat Watson Wilks niet de hand heeft gehad in den moord en den diefstal?" „Neen, ik heb er nog een." „Welke dan „Toen de misdaad gepleegd werd, was hij in Chicago." Wêrdi tervolgdl)

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1891 | | pagina 1