WEDSTRIJDEN.
Visitekaartjes.
fcingeü ia Duitschküd, wat den bouw
van Rijnschepen betreft, niet meer bij
de nederlandsche ten achter staan.
Deze voorkeur, iu Duitschland aan
de hollandscht werven gegeven, is niet
alleen te danken aan het gebruik van
goedkooper materiaal, maar ook aan
de gemakkelijkheid in de betaling, die
den kooper in Holland wordt toege
staan. De dadelijk te betalen som is
hier betrekkelijk gering. De rest van
de koopsom kan in termijnen worden
betaald en het schip wordt als pand
gegeven of wel de bouwmeester treedt
als deelnemer in de reederij van het
schip op.
Het blad geeft nu den raad, dat men
ten minste, bij bestelling van een schip
aan een nederlandsche werf, tie voor
waarden stelle, dat zooveel mogelijk
duitsch materiaal voor den bouw worde
gebruikt.
Voor de internationale hardrijderijen
op schaatsen om het meesterschap der
wereld, te houden door de amsterdam-
sche Sportclub, den iatea en 2 «n Febr.
1892, op hare baan achter het Rijks
museum te Amsterdam, is het pro
gramma aldus vastgesteld:
Eerste dag. 1. Internationale hard -
rijderij voor hh. liefhebbers, afstand
Eng. mijl. ie prijs: gouden medaille;
2 prijszilveren medaille 30 en 40 prijs
bronzen medailles. Aanvang n uur
's morgens. 2. Internationale hardrijderij
voor hh. liefhebbers, afstand 5 Eng.
mijlen, ie prijsgouden medaille20
prijs zilveren medaille 3e en 4e prijs
bronzen medailles. Aanvang 11 uur
's morgens.
Tweede dag: 1. Internationale
hardrijderij voor heeren liefhebbers, af
stand 1 Eng. mijl. ie prijsgouden
medaille, 2e prijszilveren medaille
3e en 4e prijsbronzen medailles. Aan
vang 2 uur 's middags. 2. Internationale
hardrijderij voor heeren liefhebbers, af
stand 2 Eng. mijlen, ie prijsgouden
medaille, 2c prijszilveren medaille
30 en 43 prijsbronzen medailles. Aan
vang ij£ uur 's middags.
Wie op drie van de vier afstanden
overwinnaar is, verwerft den titel van
kampioen der wereld en ontvangt een
zilveren bokaal ter waarde van 500
en de sjerp van het meesterschap der
wereld.
Den 3de 11 Februari 1892 Internatio
nale wedstrijd in kunstrijden en schoon-
rijden in paren, op dezelfde banen, te
houden door de amsterdamsche Sport
club. Prijzengouden, zilver-verguld,
zilveren en bronzen medailles.
Door de k i e s v er e e n i g i n
„Grondwet" te Amsterdam, zijn tot
candidaten gesteld vóór het lidmaat
schap der Piov. Staten de heeren G.
A. Van Hamel en G. Vas Visser, en
is tot candidaat gesteld voor het lid
maatschap van den gemeenteraad, de
heer Jacobus Polak, tevens candidaat
van „Burgerplicht."
Door de kiesvereeniging „Amster
dam" is de heer Kouveld candidaat
gesteld voor lid van den gemeenteraad.
De sergeant-majoor Calft,
de verdienstelijke kapelmeester van
een der muziekkorpsen van de jagers,
is Woensdagavond in 's rijks hospitaal
te Amsterdam overleden, na een lang
durig lijden. Zooals men weet, was den
heer Calft, door van de scheveningsche
stoomtram le springen, een ongeluk
overkomen.
Het stoffelijk overschot van den ka
pelmeester zal naar Den Haag worden
overgebracht en a. s Zondag voormid
dags op de israëlitische begraafplaats
aldaat met militaire eer worden ter
aarde besteld.
Het bericht, dat op vermoe
den van vergiftiging dezer dagen te
Amsterdam hit lijk van den heer R.
zou zijn opgegraven wordt tegen ge
sproken.
De eenige grond, welke tot het
praatje kan aanleiding gegeven hebben,
is het vrij plotseling sterven van den
bedoelden persoon, eenige weken ge
leden.
Een goud- en zilverhande
laar te Amsterdam komt op een goeden
dag tot de onaangename ontdekking,
dat zijn bediende voor circa ƒ1000
aan goederen ontvreemd heeft. De
koopman is natuurlijk tamelijk ontdaan
door deze ontdekking, maar gelukkig
verneemt hij, dat de dief zijn plan
heeft te kennen gegeven om des mid
dags om 1 uur met de boot naar Ame
rika te vertrekken. Eerst in den mor
gen van denzelfden dag, dat de boot
vertrekken zou, komt dit den bestolene
ter oore, Hij snelt aanstonds naar het
politie-bureau en vraagt of eenige agen
ten hem naar de boot mogen verge
zeilen.
Ja, mijnheer, dat is een lastige kwestie
dat kan ik zoo maar niet op mijne
eigen verantwoording doen", geeft de
wachthebbende superieur ten antwoord.
,Weet u wat, komt u van avond om
7 uur nog eens terug."
Toen de bestolene des avonds om 7
uur nog eens terug kwam, was de dief
in volle zee. Echo
11 October is uit het
rijkskrankzinnigengesticht te Medem-
blik ontvlucht de verpleegde Jean Geger,
laatst stoker op eene stoomboot, fransch
sprekende, bij vonnis der arrondisse-
ments rechtbank te Rotterdam dd. 21
Juli 1891 veroordeeld tot 2 jaren ge
vangenisstraf en op 16 Sept. d. a. v.
uit de strafgevangenis te 's Hage naar
Medemblik overgebracht.
In den avond van 1 Januari is hij
opnieuw uit voormeld krankzinnigenge
sticht ontvlucht.
De officier van justitie te Alkmaar
verzoekt aanhouding.
Voor de Utree htsche recht-
bank verscheen Woensdag een man,
reeds sinds jaren belast met het toe
zicht van een gedeelte Centraalspoorweg
tusschen De Bilt en Soest. Steeds had
hij zijn plicht betracht, straf nimmer
beloopen. Zoo nadert de 13'te October
op welken dag de eenzaam levende
wachter zijn leven ziet opgevroolijkt
door de komst van wegwerkers, met
zich voerende een lorrie en jene
ver. Gulhartig worden den man twee
borrels aangeboden; hij neemt ze.
daarmee was de oorzaak gelegd van
een spoorwegongeval en een rechtzaak.
Immers, de man heeft zelf verklaard,
dat indien hij die twee borrels niet had
gebruikt, hij zich niet aan plichtsver
zuim zou hebben schuldig gemaakt.
Wat toch gebeurde De man raakt op
gewonden verlaat zijn wachthuisje om
de wegwerkers gezelschap te houden,
let er niet op, dat de door dezen mee
gebrachte lorrie is blijven staan op het
spoor (enkel spoor), waarlangs straks
de eiken midddag om 2.06 van Utrecht
vertrekkende trein zal komen, ja, ver
klaarde volmondig voor de rechtbank
den heelen trein vergeten te hebben
Deze nadertde machinist niet gewaar
schuwd voor het gevaar (de lorrie)
en zelf niet kunnende zien, wijl deze juist
in eene kromming van den weg staat
rijdt door, verbrijzelt de lorrie, en ge
lukkig zóo dat de stukken alle ter
zijde der rails vliegen.
Ware dit niet gebeurd, of ware een
Niet slechts waarschijnlijk, maar stel
lig onvermijdelijk, luidde het antwoord
nader nog bevestigd door de verklaring
van den stoker.
Dit nu, in verband gebracht met de
uiting van den bekl.had ik die twee
borrels niet gebruiktleidt tot de ge
volgtrekking, die ook de ambtenaar van
het O. M. maakte, dat de tot dusver
steeds plichtgetrouwe man door die hoe
veelheid sterken drank zich aan een be
treurenswaardig plichtverzuim heeft
schuldig gemaakt en bevestigt de woor
den van den president dat een spoor
wegwachter zich in de eerste plaats van
sterken drank dient te onthouden.
En hoeveel anderen mochten die vér-
maning niet evenzeer in gedachte hou
den S
's Mans onbesproken verleden was
oorzaak, dat nu slechts eene gevange
nisstraf van 1 maand tegen hem geëischt
werd.
Een treffend ongeluk had
Woensdag te Dordrecht plaats. Een
Hagenaar, de heer L. de J., was nl.
naar Dordrecht gegaan om er tegen
woordig te zijn bij de begrafenis van
een familielid. Zich naar het sterfhuis
willende laten brengen, had de 7ojarige
heer het ongeluk van de trap der
woning, waar hij gelogeerd was, te
vallen, met het gevolg, dat men hem
dood opnam.
Van de 49 jongelieden, die
bij het Instructiebataljon te Kampen
waren opgeroepen, zijn 37 opgekomen,
waarvan 28 zijn in dienst gesteld, daar
9 geneeskundig ongeschikt werden
bevonden.
Volgens den regenmeter
der Rijkslandbouwschool te WageniDgen
bedraagt de gevallen regen over de
maand December jl. 113 mM. tegen
mM. over December 1890 en 74%
mM. over December 1889.
Gedurende 1891 bedroeg de regenval
814^ mM., tegen 845 in 1890 en
749^ in 1889.
Woensdagnamiddag is te
Arnhem door de politie aangehouden
J. S., die als slagersknecht te 's Hage
werkzaam was, en zich aldaar ten na-
deele van zijnen patroon schuldig ge
maakt heeft aan valschheid in geschrifte
en verduistering van hem toevertrouwde
gelden. De man is naar Den Haag
overgebracht en ter beschikking der
justitie gesteld
Te Bergen op Zoom heeft
in de machinefabriek der firma Rogier,
Neriacx en Richter eene brutale inbraak
plaats gehad. Er werden eenige machi
nes beschadigd, welke, bestemd voor
eene suikerfabriek in Ned.-Indië, ter
aflevering en verzending gereed buiten
het gebouw waren opgesteld. Eenige per
sonen zijn 's nachts binnengeklommen,
hebben zich meester gemaakt van de
voorhamers uit de werkplaatsen en
daarmede de machines beschadigd.
Door het gerechtshof te
's Bosch is de zaak van den gewezen
hoofdagent A. van L verwezen naar de
openbare terechtzitting, zoodat hij eerlang
voor de arrondissements-rechtbank zal
terechtstaan.
Voor de vacante betrekking
van onderwijzeres met hoofdakt; aan
eene der openbare scholen te Maastricht
waaraan eene jaarwed Ie van 800 a
1000 gulden is verbonden heeft zich
slechts éene sollicitante aangemeld.
Men schrijft uit Meersen:
Drie Koningen wordt in het naburige
dorp Houthem met bij zonderen luister
in de kerk herdacht.Dieven meenden hun
slag te kunnen slaan en Woensdagnacht
de welgevulde offerblokken te ledigen
blijd, dat het gelukt is, een der vele
inbrekers op heeterdaad te betrappen.
De veiligheid laat in deze streken den
laatsten tijd veel te wenschen over. Een
dezer dagen werd op den Heiberg alhier
een onderwijzer op klaarlichten dag op
brutale wijze om een aalmoes gedrongen
veinzende een revolver bij zich te hebben
wist deze door zijne onverschokken
houding den landlooper op eenen afstand
te houden.
Men kan dan ook zeker zijn, dat
ondanks de wet op het dragen van
wapenen de meeste burgers hier zich
ni-,t ongewapend op eenzame wegen
begeven.
RECHISZAK EN.
Een niet onbelangrijke rechtsvraag
werd Donderdag aan het oordeel van
den Hoogen Raad onderworpen. De
zaak was dezeEen gepensioneerde
kapitein had van een Levensverzekering-
Maatschappij ter leen bekomen een be-
van ƒ2400. Ter meerdere zeker
heid voor de richtige terugbetaling dier
som, was ten behoeve van die Maat
schappij door den Staat korting ver
leend op het pensioen.
De kapitein wordt verklaard in staat
van kennelijk onvermogen en zijn cura
tor vordert in het belang van de ge
zamenlijke crediteuren van den Siaat
ook dat gedeelte van het pensioen op,
waarvoor de korting is verleend.
Dientengevolge werd de verleende
korting ingetrokken en zou nu de
Maatschappij evenals elk ander crediteur
een evenredig recht hebben op debate
des boedels.
Doch die Maatschappij beweert, dat
de eens verleende korting niet ingetrok'
ken worden kan, dat zij, in de plaats
van den kapitein voor dat deel van het
pensioen, waarvoor de korting is ver
leend, creditrice is geworden van den
Staat en juist voor dat deel van het
pensioen des boedels op den Staat geen
vordering heeft.
Voor de eischende Maatschappij pleitte
mr. A. M. Van Stipriaan Luïscius, voor
den Staat mr. W. Thorbecke.
Conclusie vaa het O. M. 15 Januari.
VISSCHERIJ.
Scheveningen 7 Januari. He
den kwamen slechts een 20-tal manden
versche visch van het Nieuwediep aan,
die niet weiden verkocht. Van Zweden
kwamen circa 200 kisten haring aan.
waarvan later de verkoop plaats vindt!
Eene partij doode en levende schel-
visch vond koopers voor 25 33 ct.
de doode en 45 st 60 ct. de le-
vende.
De logger Gerard, alhier thuisbe-
hoorend, doch elders binnen, markte
zijne versche visch alhier en maakte
daarvan eene netto besomming van
f 210. Voor tongen werd 60 tot 75 c.
per stuk en voor schol f 10.50 tot 11 de
mand betaald.
dat men er eene kleine kamer mee zou
hebben kunnen behangen, wat niet
vreemd zou geweest zijn, omdat die
kaarten werkelijk eene hooge artistieke
waarde bezaten. Gedurende meer dan
duizend jaren zijn die kaarten in ge
bruik.
Iu Europa kwam tijdens de regeering
van Lodewijk XIV de visitekaart het
eerst in zwang onder den naam van
billet de visite. Uit een klein gedichtje
Les Incommoditês réciproques du jour
de I'An, dat op het einde der zeven
tiende eeuw verscheen, ziet men dat
het billet de visite eerst eene omge
keerde speelkaart was, waarop men zijn
naam schreef en die men in het sleu
telgat stak, wanneer men iemand niet
thuis vond, vandaar de oorsprong der
visitekaartjes, die langen tijd eigenhan
dig geschreven werden.
In de collectie van den baron de
Bourgoing vindt men vele geheele of
stukken van speelkaarten, die op de
keerzijde geschreven namen dragen de
graaf van Gersdorff, gezant van Saksen,,
de gezant van Holland, de zaakgelas
tigde van het keizerlijk Rustische hof
enz. Op de keerzijde van een harte-
vrouw heeft de gezant van Venetië zijn
naam en zijn titel geschreven. Tijdens
het regentschap en de regeering van
Lodewijk XV en Lodewijk XVI wer
den de geschreven kaartjes door ge
drukte vervangen, 't Werd mode en alle
burgers lieten hun naam op kleine vier
kante stukjes hollandsch papier drukken.
Nooit zag men zooveel titels.
Omstreeks 1750 liet men er geslachts
wapens op graveereu en die bizonder-
heid werd spoedig regel: de bekwaam
ste en meest beroe.nde artisten ver
fraaiden de billets de visite: Cochin.,.
Eisen, Fragonard, Choffart, Moreau ver
sierden die stukjes papier.
Door hun luim geïllustreerd droegen
die kleine kaartjes dan eens een met de
hand geschreven naam, dan weder,
speciaal voor aanzienlijke personen ge
graveerd, symbolische versierselen over
eenkomstig hun smaak en hun positie.
Na 1750 werd het visitiekaartje de
gedrukte gelukwensch; vóór dien tijd
zond men elkaar complimenten en groe
ten door de lakeienop feestdagen of
bij plechtige gelegenheden liet men zijn
naam aan de deur inschrijven, dat is te
zeggen men gaf zijn naam bij den
suisse op. Omstreeks de helft der
achttiende eeuw begon men de visite
kaartjes bij den portier af te geven of
ze in het sleutelgat te steken. De gra
veurs belastten zich met het graveeren,!
en met de bezorging.
De mode veranderde weerrmm liet
de kaartjes door de lakeien breDgen
op den iet» Januari wisselden zij op
straat de versierde kaartjes met de
wenschen hunner meesterstoen reeds
was het onder hen gebruik elkander
met den naam hunner meesters aan te
spreken. De kaartjes uit dien tijd zijm
zeer origineel: elk heeft zijn kenteeken.
en dat van hem die 't heeft laten gra«-
veeren. De onwaardeerbare collectie van
docter Piogey, gedurende veeitig jaren
met het grootste geduld verzameld be
vat de meest uiteenloopende typen van
visitekaartjes gedurende den tijd vaDi
hun grootsten luister.
De weduwe van een generaal Iaat
zich voorstellen ah Artemis bij het
gedenkteeken van haren echtgenoot;
een weinig verder vindt men een zeke-
van kaarten, van de groote waardig-
heidbekleeders tot de minst ontwikkel
den toe. De laatsten hadden slechts
recht op kleine visitekaartjes, langwer
pige roode stukjes papier, waarop hun
Gelukkig waakte de maréchausseé, en j naam met zwarte letters geschreven
De Chineezen kenden lang vóór ons
het gebruik van visitekaartjes met hun
zin voor vormelijkheid en angstvallig-jren Werthenstein, zonder twijfel een
heid, organiseerden zij eene rangorde zwerverop zijn kaartje ontcijfert een
stuk van de ijzeren stang op de rails
blijven liggen, zou dan een ontsporing greep een der boosdoeners, terwijl den was. De kaarten namen in omvang toe
waarschijnlijk zijn geweest? vroeg de j tweede een schot werd nagezonden, dat j naar gelang van de maatschappelijke
rechtbank den als deskundige gedag vaar-(blijkbaar trof, zoodat men hoopt ook j positie, terwijl die der hooggeplaatste
den spoorweg-opzichter. dezen te vatten. Algemeen is men ver- ambtenaren zoo groot in omvang waren
reiziger zijn naam, geschreven op den
steen van eene ruïnemisschien is het
slechts een melancholieke zinspeling op
zijn leeftijd. Verder is merkwaardig de
kaart van de gravin Von Wurben, een-,
allerliefste Cupido teekent iets voor haar
op een met rozen omstrengeld stuk.
marmer, op 't midden waarvan duiven,
zitten te liefkozen.
Op een andere kaart biedt de prinses
blijft. Kom, Nick, laat ons nu heengaan."
„Weet gij zeker, dat de deur goed gesloten is
„Ik heb ze zoo stevig gegrendeld, dat de duivel niet binnen zou
kunnen komen."
„Goed."
„Laat ons nu gaan."
„Wacht, ik zou dien vervloekten vent wel eens willen zien
branden."
„Neen, dat kan niet. Wij zullen vandaag terugkomen om de
overblijfselen van onze vrienden te zien. Deze oude houten
schuur heeft hare dagen gehad en wij konden haar niet beter
gebruiken dan ais een brandstapel voor dien spion."
Hierop gingen de misdadigers weg.
Spoedig daarna werd de man in de hut wakker door een verstik
kend gevoel in de keel.
Hij opende zijne oogen en zag, dat de kamer vol rook stond
en de vlammen aan iederen kant van de balken lekten.
Vlug sprong Darrel op. Hij vloog naar het bed, waar Sibylla Os
borne lag te slapen. Het stond in brand.
„O, mijn God, wat een ellende!" riep de detective uit. Hij
sloeg evenwel dadelijk de handen aan 'twerk, nam het meisje
in de armen en snelde naar de deur.
Hij kon de grendel niet verschuiven, want de deur was van
buiten gesloten.
HOOFDSTUK XIII.
Een treurig 'lot.
Een oogenblik stond Dyke Darrel als aan den grond genageld.
Een oogenblik maar; toen schudde hij hevig aan de deur, maar
bijna verblind door den rook en gestikt door de hitte.
De deur week niet.
Op dit oogenblik ontwaakte het meisje en begon van schrik
te gillen. Aan alle kanten vielen stukken brandend hout op
hen neer.
Het dak stond op het punt om in te storten en zou dan de
twee levende wezens, die zich in het huisje bevonden, onder het
puin begraven.
Dyke voorzag dit en snelde naar het venster, terwijl hij Si
bylla voor zich uitduwde. Zij wankelde en was eene flauwte nabij.
„Houd moedriep hij, „wjj zullen hier spoedig vandaan zijn."
Toen zij het venster bereikt had, brak hij het glas door er
een stoel doorheen te werpen; de frissche nachtlucht scheen hem
toe als een ademtocht uit een tooverland.
„Gij moet vooruit gaan, Sibylla."
Dyke Darrel hielp zijne gezellin door de opening.
Weldra stond zij buiten.
Toen gebeurde er iets, dat den detective hevig deed ontstellen.
Eene brandende balk viel van het dak naar beneden meteen
verschrikkelijk geraas en geknetter. Eene hevige angst maakte
zich van Darrel meester, hij sprong door de opening naar de
plaats, waar de balk was neergevallen. Daar gekomen, uitte hjj
een kreet van wanhoop.
Sibylla Osborne lag op den grond onder een zwaren, branden*
den balk. Met herkulische krachtsinspanning lichtte de detective
de balk van de borst van het arme meisje, hief haar op en
snelde met haar buiten het bereik der vlammen en de verstik
kende hitte.
Een blik op het gelaat van het krankzinnige meisje overtuigde
hem van de droevige waarheid. De neervallende balk had eene
noodlottige verwoesting aangericht, en terwijl hij haar hand in
de zijne nam, zag hij haar ademhaling al zwakker en zwakker
worden totdat de stilte en de rust der eeuwigheid alles deed
ophouden.
„Dood
Met dat eene woord in de gedachte sprong Darrel op en
keek om zich heen. Zijne doordringende oogen hadden eene
verschrikkelijke, wraakzuchtige uitdrukking en zijne tanden knar
sten van woede.
Nooit was de detective zoo bewogen geweest als op dat uur,
toen hij het schoone slachtoffer van eenige ellendelingen be
schouwde.
Van het brandende huisje richtte hij zijn blik weer op het
bieeke gelaat van het doode meisje. Rein en lief als eene lelie,
lag zij daar, de ongelukkige, die eens het teergeliefde kind van
haar vader was.
Wordt vervolgd
