NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
Een blik in den afgrond.
9e Jaargang.
Woensdag 4 Mei 1892.
No. 2709.
ABONNEMENTSPRIJS:
JtóSr
ADVERTENTIÉN:
STADSNIEUWS.
„Crescendo
BINNENLAND.
FEUILLETON.
MMÏ| XIV» 4* f W.
HAARLEM'S DAGBLAD
Voor H aarlem per 3 meenden1,20.
Franco door het geheele Bijk, per 3 meenden 1,65.
Geïlluitreerd Zondageblad 3 0,30.
Afzonderlijke nummer»0,05.
Di( blad verschQnt dagelflk», behalve op Zon' en Feeetdagen.
Bar.auKleine Hoatetraat No. 9, Haarlem. Telefoounmmer 122,
van 15 regel» 50 Cent»; iedere regel meer 10Cent».
Groet» letter» naar plaateraimte
Bij Abennement eassrtasüljk rabati
Abvnnemenias ea Adverteatiëe worden aaagosomea door
sus agente» m door alle boohkaadalaroa ea ooorsotiat».
Directear-Uitjg»r*r J o. PUïsbooUi
HoofdagtnUn voor Ut Buittnlani Compafni, Otnértk it MUM S^firt l, e,„ j0 Jjf'TZT
farfi 8Uli Iss&iurf
IUarlem, 3 Mei 1892
Het Museum van Kunstnijverheid al-
hier, is gedurende de maand April 1.1.
door 1367 personen bezocht.
Het komt den generaal Majoor be
velhebber in de ie militaire afdeeling
wenschelijk voor ora de militieplichtigen
aan wie verlot tot 3 Juni a. s. zal wor
den verleend, gedurende de maand Mei,
een k tweemaal per week in den wapen
handel te oefenen, voor zaover betreft
die verblijf houden in de garnizoenen
Leiden, Delft, Gouda en Haarlem; hun
aantal bedraagt respectievelijk 9, 9, 9
en 10 ten minste indien zij niet bij
nader inzien het verlangen te kennen
geven tegelijk met de overige miliciens
hunner lichting te worden ingedeeld-
De heer P. Zwart Cz., te Koog aan
de Zaan, is ter terechtzitting der Arr.-
Kechtbank aliiir den 30Q Mei 1892
beëedigd als makelaar in roerende goe
deren.
Door den heer J. A. Hora, onlangs
hier overleden, zijn gelegateerd aan de
St. Elisabeth's vereeniging een bedrag
van 1000, en aan de R. K. parochiale
scholen voor jongens eene som van
f 10.000.
Het voornemen om eene meeting van
gasverbruikers hier ter stede te houden,
is afgesprongen. Het plan gaat dus niet
door.
Intusschen wordt het rapport van den
heer Theunisseu, waarvan wij in onze
Nrs. van 30 April en 2 Mei een uit
treksel gaven, met grooten spoed ge
drukt en zal eerstdaags gezonden worden
aan alle gasverbruikers van beteekenis
in Haarlem.
Spoedig daarop zal een adres aan den
gemeenteraad circuleeren, waarin zal
worden verzocht om de concessie-ver
lenging, die door de gasfabriek gevraagd
wordt, toe te staan.
Met groote voldoening mogen direc
teur en leden der Mannenzaugvereeni-
ging „Crescendo" terugzien op hun
concert van 1.1. Maandag. Eensdeels om
het welslagen van de uitvoering zelve,
ten andere om de daaraan verbonden
hoogst loffelijke bedoeling, n. m. ons
stedelijk muziekkorps in de gelegenheid
te stellen zich tot het begeleiden bij
kooruitvoeringen te bekwamen. Dit doel
werd te beter bereikt daar Crescendo's
ijverige en energieke leider, de heer N.
H. Andriessen er niet heeft tegen opge
zien het orkest door veelvuldige repe
tities op zijn taak voor te bereiden.
Zijn moeite is niet onbeloond gebleven,
want zooals gezegd, het concert slaagde
uitmuntend en de werkzaamheden van
het orkest beantwoordden aan vrij hooge
eischen.
Het hoofdwerk van den avond was
Brambach's Velleda. In dit warm ge
schreven en kleurrijk geïnstrumenteerd
werk kwam vooral aan 't licht met welk
een ernst en nauwgezetheid er was ge
studeerd en hoe de heer Andriessen de
kunst verstaat vocale en instrumentale
krachten in nagenoeg volkomen eenheid
te doen samenwerken. Dit is,"hoewel
niet altijd in dezelfde mate ook toe
passelijk op de overige nummers van
het programma. In alles wat het koor
te hooren gaf kwamen de bekende
goede eigenschappen dezer mannen-
za gvereeniging helder aan 't licht, maar
het dient gezegd ook de minder goede
lieten zich niet onbetuigd. De eerste
bestaan voornamelijk uit beschaafde
loonvorming, juiste phraseeiing, zorg
vuldige nuaDceering en opmerkelijke
eenheidde laatste openbaren zich bij
voorkeur in het overdrijven van oor
spronkelijk prijzenswaardige intenties (tot
welke ik evenwel de overdadige aan-
wendige van het staccato niet wil
gerekend zien), in een lang Diet
onberispelijke uitspraak der duitsche
taal en in een min of meer ongunstige
verhouding der tenoren tot de bassen,
welk laatste gebrek trouwens bij de
meeste mij bekende liedertafels valt waar
te nemen. In aanmerking nemende het
overwicht der goede over de kwade
eigenschappen bij de uitvoering zou ik
de overige koorwerken in deze volgorde
willen noemen: Meeresstille Glück-
liche Tahrt„Post Nubila Lux,"
„Ave Maria," „Nacht," „Steek-
brief,"
Als solisten werkten medemej. J.
H. Kempees en de heer J. J. Rogmans,
beiden van Amsterdam. Eerstgenoemde
kon mij met de voordracht der gekozen
liederen niet voldoen vooral niet met
\Noel waarvan ik mij de vertolking heel
wat soberder had voorgesteld. In Velleda
was zij daarentegen geheel op haar
plaats. Het hier behaalde succès was
ten volle verdiend. De heer Rogmans
was bizonder gelukkig gedisponeerd
d. w. z. dat hij zijn hoorders een onge
stoord genat verschafte. Verdere uit
weiding is overbodig.
De ouvertures waarmede het orkest
de beide deelen van het concert opende
werden met veel entrain gespeeld; de
heer en strijkers vooral gaven hier een
welgeslaagd proefje hunner vaardigheid;
jammer dat zij niet wat sterker in aan
tal zijn.
Nog zij vermeld dat de uitvoering
werd bijgewoond door den heer G. A.
Heinze die nadat zijn Ave Maria was
ten gehoore gebracht onder uitbundige
toejuiching de estrade beklom om den
uitvoerenden zijn dank te betuigen. Het
zal velen goedgedaan hebben den grijzen
meester, die zich op het stil Muiderberg
aan het openbaar leven heeft onttrokken
nogmaals in hun midden te zien.
Ten slotte een welgemeenden geluk-
wensch aan leden en directeur van
.Crescendo" met het groote succès aan
dit laatste concert ten deel gevallen.
PHILIP LOOTS.
Bij vonnis der Arr. Rechtbank alhier,
dd. 3 Mei 1892, is in staat van faillis-
semtnt verklaard Alexander Mok, win
kelier, Kleine Houtstraat 35 te Haarlem
met ingaDg van 29 April bevorens.
Tot iechter-commissaris is benoemd
de rechter mr. J. de Clercq van Weel
en tot curator de heer mr. H. J. D. D.
Enschedé, advocaat alhier.
Maandagmiddag werd op last van de
justitie wederom in den Raamsingel ge-
vischt naar het wapen, waarmee de
moord op de weduwen Bekkers en
Stokman zou zijn bedreven en heden
(Dinsdag) werd dat voortgezet. Tot nu
toe hadden die pogingen geen resultaat.
Men vischte thans met een zooge
naamd „kornet", dat bij de noordhol-
landsche eilanden gebruikt wordt voor
het visschen naar alikruiken.
In het huisje der vermoorde vrouwen,
No. io, zijn thans schilders bezig om
het ©p te verven. De ramen zijn met
witte verf bestreken en daariü is ge-
teekend een figuurtje, dat een man
schijnt te moeten voorstellen, een bijl
in de hand houdende. Daarvoor is een
ander kleiner poppetje geteekend. Daar
onder staan de woordenTe Huur.
Deze niet zeer fijcgevoelige voorstel
ling van het vreeselijk misdrijf, dat in
de woning plaats heeft gehad, zal er
weinig toe medewerken om voor het
huisje, dat tóch al voor velen iets hui
veringwekkends heeft, een huurder te
vinden.
De woning er naast, No. 8 staat leeg.
Gelukkig haalde men het er, hoewel
met moeite, spoedig ongedeerd uit en
werd later ook de kar op het d"o?e
gebracht.
Nader is gebleken, dat nog ten huize
van den heer P. van Garste aan het
Molenpad No. 13, zijn ontvreemd een
juweelen broche, met grooten steen in
het midden 10 kleine diamanteneen
gouden halsketting, ter lengte van éen
meter en een kleine halsketting in den
vorm van een slaDg met gouden ton
netje.
Maandagavond is alhier aangehouden
en naar het huis van bewaring overge
bracht de iójarige J. J. M., die zich
ten nadeele van zijn patroon had schul
dig gemaakt aan verduistering door het
bedrag van eenige kwitantiën, dat hij
ontvangen had, zich toe te eigenen en
in Amsterdam zoek te maken. Hij heeft
reeds vroeger gevangenisstraf onder
gaan.
De liberale kiesvereeniging te Aals
meer, heeft tot kandidaat gesteld, voor
de Prov. Staten het aftredende lid, mr.
Th. Westerwoudt.
De vrijwillige oefeningen in den wa
penhandel te Aalsmeer, zijn geëindigd.
De heer De Vries, i® luitenant der in
fanterie, die met de leiding belast was,
sprak bij het eindigen de jongelingen
aan en prees hun ijver. De leider moest
bekennen, dat nergens in 't district
zulke gunstige resultaten waren geleverd
als in Aalsmeer, en hij deze jongelingen
liever had dan soldaten uit de kazerns.
Hij had de ondervinding opgedaan,
dat ook buiten de kazerne, bij vol
doende oefeningsterreinen, flinke sol
daten te vormen waren.
Zaterdagnamiddag ongeveer vijf uur
raakte aan het einde van het Zuider
Buitenspaarne bij de Rustenburgerlaan
een paard van de gemeentereiniging met
een zwaren kar te water. Daar de straat
daar smal ismoet het paard achteruit
worden geleid en in die odgemakkelijke
beweging schrikte het beest van een
orgel en sprong in het Spaarne.
Door een onbekende is Zaterdagnacht
een schot gelost op de woning van den
heer C. Avis, landbouwer te Haarlem
mermeer, gelukkig zonder iemand te
treffen. De kogel, die van zeer groote
afmeting was, ging door een glazen
koepel, verbrijzelde eene deur en vloog
langs een der kinderen, die nog niet
te bed was.
De politie heeft men in kennis ge
steld, die onmiddellijk op onderzoek is
uitgegaan.
MaandagavondperStaats-
spoor van 7 u. 40 min. (8 uur) ver-
lieten H.M. de Koningin en H.M. de
Koningin-Regentes de residentie tot het
aanvaarden van de vroeger reeds aan
gekondigde reis naar Sand.
Reeds 10 minuten voor het tijdstip
van vertrek van den specialen trein
kwamen de vorstinnen in de wachtka
mer van het Hof aan, alwaar vele voor
name personen bijeen waren, om haar
uitgeleide te doen.
Voor zoover de tijd dit toeliet, namen
HH. MM. van elk der aanwezigen har
telijk afscheid.
Allen vergezelden de vorstelijke rei
zigsters tot aan den trein en van het
balkon van den salonwagen onderhield
de Regentes zich nog eenige oogen-
blikken met de dames du palais, aan
wie H. M. bij het afluiden van den
trein een tot weerziens toeriep.
Het gevolg der koninklijke familie
bestaat uit de hofdames, den kolonel
jhr. Van Spengler adjudant en jhr. Van
Pabst tot Bingerden, kamerheer. Van
wege Hr. Ms. kabinet is toegevoegd de
referendaris jhr. Vegelin van Claerber-
gen.
HH. MM. reisden via Emmerik, Keu
len, Mainz en Mannheim en hoopten,
den nacht reizende, heden, Dinsdagoch
tend te 8 u. 37 min. te Sand aan te
komen.
Een slaapwagen van de keizerlijke
pruisische spoorwegvereeniging maakte
deel uit van den trein, die tot aan
Emmerik onder geleide stond van den
heer Silvergieter Hoogstadt, inspecteur
der exploitatie van de Staatsspoorweg
maatschappij.
Bij het afrijden van den trein van
hier klonk HH. MM* het gejuich tegen
van een kinderschare, die in de aan den
spoorweg uitkomende hofjes gedurende
geruimen tijd het voorbijgaan van de
vorstinnen stonden af te wachten0
Door den heer J. W. Stous
Sloot, hoofd-ingenieur werktuigKundige
bij de Maatschappij tot exploitatie van
staatsspoorwegen, is een truckwagen
geconstrueerd, waaroor door het Kai-
serliche Patentamt het Deutsche Reichs-
patent is verleend geworden.
Met dien wagen hebbea proefritten
plaats gehad; aan het verslag daarvan,
door den heer F. Oberstadt, ingenieur,
chef der centrale werkplaats te Zwolle
van genoemde Maatschappij, ontleent
men het volgende
„Ten gevolge der steeds toenemende
sneltreinsnelheid verdient het aanbeve
ling, het gewicht der spoorwegvoertuigen
tot een minimum te beperken, vooral
omdat de trekkracht der locomotieven
samenhangt met de grootst toe te laten
drukkit g der drijfwielen op de rails.
Het gewicht van een rijtuig met draaï-
stellen is per aangeboden zitplaats zeer
ongunstig i®. wanneer retirades, bedden»
14)
HOOFDSTUK VI.
„Ik vind het zeer goed, dat gij uw ouden vriend opzoekt,
Wyncott," zeide de oude dame.
„Weet gij in welk hotel hij logeert, Arnold?"
„Ja, in het Langhamhotel, ik geloof, dat hij daar tot 6 uur
zon blijven."
„Hoe laat gaat er een trein in die lichting?"
„Er vertrekt er een over een kwartier, mijnheer," zeide de
bediende, die achter de tafel stond.
„Dan moet ik dien trachten te halen," zeide Esden. „Ik zal
een koffertje meenemen, daar ik zal trachten hem over te halen
nog een dag te blijven. Ik zou hem voor geen geld van de we
reld willen misloopen."
Met deze woorden verliet hij de kamer en snelde de trapop.
Spoedig evenwel kwam hij beneden en toen hij z\jn hoofd door
de deur stak om het gezelschap nog even goedendag te zeggen,
zag hij er zeer opgewekt uit.
„Als ik met om 9 uur thuis DeD, dan behoeft u mij vanavond
niet meer te verwachten, tante," zeide hij en meteen ver
dween hij.
„Heel goed, Wyncott," antwoordde de aangesprokene, maar
Wyncott was ondertusschen al verdwenen.
„Ik zie graag die warme vriendschap tusschen jonge menschen,"
voegde de oude dame er bij, terwijl zij zich tot juffrouw Pharr
wendde. „Als men een jongmensch zulke gevoelens ziet koeste
ren, dan kunt gij daaruit zijn karakter en goed hart afleiden.
Die arme Wyncott, hij was geheel ontdaan."
Dat die arme Wyncott geheel ontdaan was op het hooren van
de tijding, had iedereen kunnen opmerken.
Maar het was geen innige vriendschap jegens den zooeven
genoemden vriend, die hem had doen ontroeren.
De zaak was eenvoudig deze, dat Boomer niet alleen een
van de edelmoedigste menschen van Esden's kennissen was, maar
tevens de rijkste. Hij behoefde hem maar van zijne finantieele
zorgen te spreken om er uit verlost te worden. Esden hoorde in
zijne verbeelding zijn vriend al op zijne luidruchtige, vroolijke
wijze vragen„Driehonderd, beste vent Zeker. Maak er maar
vijfhonderd van." Het was wel niet te denken, dat deze milli-
onnair uit Honduras voor al zijne vroegere medestudenten
zoo gul was, maar hij had Esden eens uit het water gered en
had hem sedert dien tijd zoo lief gekregen, alsof hij zijn
zoon was.
Het was een heerlijk vooruitzicht voor Esden om door Boo
mer's hulp zichzelf en J. P. te kunnen redden. Nooit had de zon
helderder voor hem geschenen als op dien zomerdag. Hjj vergat
zijne zorgen en hield zich gedurende het ritje in den trein slechts
met aangename gedachten bezig. Toen hij de plaats van zijne
bestemming bereikt had en een rijtuig nam, gevoelde hij zich
zoo gelukkig, als hij in langen tijd niet gewGest was.
Bij de deur van het hotel aangekomen scheen alles voor hem
in diepe duisternis te worden gehuld. Brown was vertrokken met
den morgentrein en had geen adres achtergelaten.
HOOFDSTUK VII.
Spoedig na het koffiedrinken gingen juffrouw Pharr en de
dokter weder naar het grasveld om hun arbeid te vervolgen
Mevrouw Wyncott, die zich voorgenomen had Arnold zeer koe
te behandelen, volgde hen en nam haar plaats in de tent weer
in. Edith en Arnold bleven dus samen in de kamer achter.
„Ik zie," zeide de eerste, „dat gij aan mijn roepstem gehoor
hebt gegeven. Ga zitten, Arnold, ik wou eens ernstig met je
spreken."
Arnold ging gehoorzaam zitten en wachtte ai wat zijne nicht
hem zou zeggen. Zij ging dicht bij hem zitten en legde haar
hand op zijn arm.
„Ik ben oud genoeg, Arnold, om als eene zuster met u om
te gaan. Ik zal geen tijd verspillen door om de zaak heen te
praten en voor alles haat ik wenken en geheimzigheden."
Na deze inleiding begon zij
„Een mijner vrienden, een jong predikant, die bovendien tot
mijne familie behoort, kwam verleden jaar hier logeeren. Tege-