ÖEMENöD nieuws.
Aangeboden Betrekkingen
in Nederland.
KENNISGEVING.
Stoom vsaubarisJitan.
te wenschea. Toen hij geheel uitgespro
ken had de redeneering wrs tegen
Dodo, die er met veel geduld naar ge
luisterd had keerde Dodo zich opeens
om en gaf hem een flïnken draai om
zijn ooren. Hij schreeuwde even en
Dodo liet hem verder aan zijn iet
over."
Apen schijnen echter niet alleen hun
talen te hebben, evenals de menschen.
maar ook praatjes over het weer te
houden evenals de menschen. Toen
dr. Garner zieh eens met een aap
bezig hield, sloeg er juist een geweldige
regenvlaag tegen een venster van het
vertrek, waarin de kooi was geplaatst.
De aap liet dr. Garner in den steek
en wijdde al zijn aandacht aan het
woeden der elemententen daar buiten.
Hij uitte een bizonder geluid en dr.
Garner was met zijn phonograaf gereed
om dat op te vangen.
Toen hij nu, op een helderen dag,
terwijl er geen kwestie van regen of
wind was, den phonograaf het bewuste
geluid deed maken, sprong de aap
terstond naar het venster, keek onder
zoekend naar buiten en bekreunde zich
volstrekt niet meer ore dr. Garner.
„De geluiden die apen maken,** zegt
dr. Garner, zyn niet onwillekeurig, goed
overdacht en duidelijk Ze zijn altijd
gericht tot een bepaald wezen, blikbaar
met het doei om te worden verstaan.
De aap geeft door zijn daden en door
zijn wyze van spreken te kenneD, dat
hij de beteekenis der geleiden begrijpt.
Gewoonlijk zien zij den aangesproken
persoon aan en uiten de klanken niet
wanneer zij alleen zijn of slechts voor
tijdverdrijf, maar alleen dan wanneer
er iemand aanwezig is ora hen te
hooren, hetzij een mensch of een aap.
Zij verstaan de klanken die andere apen
van hun eigen soort uiten en beant
woorden die gewoonlijk met een der
gelijk geluid. Zij verstaan deze klanken
ook wanneer die geuit worden door ees
mensch of door een instrument, en dat
toont aan, dat zy alleen door het geluid
zich laten leiden eu niet door gebaren of
gelaatsuitdrukking.
//Voor dezelfde dingen worden dezelfde
klanken gebezigdverschillende apen
van eenzelfde soort verstaan eenzeltden
klank op gelijke wijze. Verschillende
klanken worden begeleid door ver
schillende gebaren en hebben onder
dezelfde omstandigheden, verschillende
uitwerking."
Nog een voorbeeld tot besluit van
de reeks
Dr. Garner had bij een zijner ken
nissen twee apen ontdekt, een Capucijner
en een Cebus. De Capucijner was er
al lang en kreeg van dr. Garner, als
hij daar een bezoek bracht, altijd
eenige lekkernij. Hij kreeg het echter
alleen dan wanneer hij eerst er om
gevraagd, d. w. z. een bepaald geluid
gemaakt had, hetgeen hij ook steeds
deed, zoodra dr. Garner binnenkwam.
Toen de Cebus gekomen was en men
hem in een kooi naast den Capucijner
had geplaatst, was hij er dagelijks ge'
tuige van dat deze lekkernijen kreeg
van dr. Garnerhij kreeg echter nooit
iets, omdat hij niet wilde spreken.
Óp zekeren dag echter had dr.
Garner den Capucijner, op diens uit
drukkelijk verzoek, weer iets gegeven,
toen hij den Cebus een vreemd geluid
hoorde uitstooten. Wel had de Cebus
nu en dan geluiden gemaakt, maar
geheel verschillend van éit eene.
In 'teerst kon dr. Garner er niets
uit maken, maar eindelijk begreep hij
het: de Cebus trachtte het geluid van
den Capucijner na te bootsen, waarmede
deze zijn lekkernijen verwierf. Hoewel
de nabootsing van den Cebus bizonder
gebrekkig was, bleek zijne bedoeling
toch duidelijk genoeg, en dr. Garner
gaf hem elke keer iets, wanneer hij den
bewusten klank geuit had. Ten langen
leste was de Cebus zoo ver gevorderd,
dat hij het woord even duidelijk uit
sprak als de Capucijner. Hier was dus
een voorbeeld van het aanleeren door
een aap van een voor hem onbekende
taal.
Dr. Garner gelooft, dat hij nu den
grondslag gelegd heeft voor een woor
denboek der apentaal. Voorloopig is
dit nog geen zeer lijvig boekdeel; het
bevat slechts negen woorden.
In allen geval blykt uit zyne proef
nemingen wederom ten duidelijkste,
dat apen, evenals de meeste andere
dieren, een zekeren graad van verstand
bezitten, die niet door het vage woord
„instinct" is uit te drukken.
Het volgende treurige
feit viel dezer dagen te Corbeil voor.
Aldaar leefde met vrouw en twee kin
deren een aardwerker, Bonsans genaamd.
De vlijtige man echter, kon in het
laatst van Juli maar geen werk vinden.
Na sun zijn vrouw zijn laatste spaar
penningen te hebben gegeven om
een kleine schuld 3 gulden
af te betalen, bezat hij niets meer.
Hoe hij echter ook naar werk
zocht, nergens kon men hem gebruiken,
zoodat zijn huisgezin geheel moest leven
van de barmhartigheid zijner buren.
De een gaf een stuk brood, de ander
kaas, een derde bouillon, een vierde een
struikje bloemkool of iets dergelijks.
Maar dat wilde en kon de onge
lukkige vader niet aanzien. Op den zak
van bijna even arme lieden te moeten
teren neen, dan zou hij wat verder
van Corbeil werk gaan zoekan.
Zoo kwam de man Donderdag l.l.
uitgeput van een vermoeienden tocht,
hongerig en kommer vol te Clarenton
aan.
Daar werd hij door een zware regenbui
overvallen, dcch vond in een hollen
weg beschutting genoeg om er den
nacht door te brengen.
Den volgenden morgeu begaf hij zich
reeds vroeg op weg naar Essonesdit
maal had men hem eenig uitzicht op
werk gegeven. De arme man werd ziek,
vóór hij te Essonnes aankwam. Hy
ontmoette er gelukkig een oud kame
raad, die hem trachtte te doen eten en
dit mislukte, hem naar zijne woning
terug bracht. Zondagochtend echter,
was zijn toestand zeer verergerd, en hij
stierf te 4 uur io den morgen.
Op het certificaat van overlijden
schreef de arts als oorzaak van den
doodgestorven door gebrek.
Ook zijne vronw is in bedenkelijken
toestand. Zij is naar het hospitaal over
gebracht.
De twee kinderen worden door een
medelijdende buurvrouw verzorgd.
Het gemeentebestuur van Corbeil zal
verder in het onderhoud der beide
kinderen voorzien. De toestand der fa
milie was niet ter kennis gebracht van
het armbestuur.
De N. R. C/. meldt het vol
gende
Drie orgeldraaiers werden Vrijdag
door eenen politie-rechter te Londen
tot gevoelige geldstraffen veroor
deeld, omdat zij geweigerd hadden
om volgens het politie-voorschrift
hun geraas te staken voor het huis van
iemand die daarvan niet gediend
wenschte zijn. Naar aanleiding van dit
vonnis sprak de Daily News vol eer
lijke verontwaardiging den wensch uit,
dat er meer burgers mochten gevonden
worden, die zich de moeite wilden ge
troosten om tegen deze luidruchtige
straatschuimers eene gerechtelijke ver
volging in te stellen. Door langs dien
weg de rumoermakers te doen begrij
pen dat zij, volgens het politie-regle-
rnent, verplicht zijn zich op last van
eenen bewoner niet slechts „een huis
ver", maar „buiten het gehoor" te ver
wijderen, zouden onze betere straten
spoedig van deze plaag zijn verlost.
Deze orgeldraaiers zijn voor het mee-
rendeel dagdieven, die, indien zij om
eene aalmoes vroegen, in stee van er
geraas voor te maken, terstond in
hechtenis zouden worden genomen. He;
is weder een voorbeeld van de be
spottelijke tegenstrijdigheden der wet,
dat bedelen langs de straat slechts dan
geoorloofd is, wanneer het gepaard
gaat met het draaien van den eenen
of anderen platten deun uit eene orgel
kast. Duizenden hard werkende schrij
vers, studeerende, artiaten en burgers
van allerlei beroep moeten zich door
deze voortbrengers van een brutaal ge
raas laten storen en ophouden, Londen
is de eenige europeesche hoofdstad,
waar de orèeldraaier doet wat hij wil.
Deze laatste verzekering is è.1 te goed
De redactie der Daily News moest
eens eene kleine zeereis maken en op
zekere dagen door zekere steden eene
wandeling doen. Vermoedelijk zou zij
den toestand te Londen dan nog heilig
prijzen.
Nader blijkt nu, dat de he er
Gladstone door de koe slechts werd
neergestoten, en niet werd getrapt.
Het dier schijnt by het herkennen
van den Grand Old Man zoo ont
steld te zijn geweest over zijne eigene
wandaad, dat het eerst als versiijfd stond,
en daarna als radeloos zijn heil zocht
in de vlucht
Omtrent den twist tns-
sclien luitenant Troelm en den heer
Ernest Créraieu-Foa (niet de bekende
kapitein maar diens broeder) bevatten
de Parijsche bladen nog enkele bizon-
derheden.
Nadat luitenant Trochu geweigerd
had met den heer Foa te duelleeren,
ging laatstgenoemde naar de officiers-
cantine waar hij luitenant Trochu zijn
handschoen in het gezicht wierp. Luiten
ant Trochu greep hetgeen hier volgt
is zijn eigen verhaal een stok en
diende den heer Foa eenige duchtige
slagen toe. Deze liet zich ook niet on
betuigd en greep zijn tegenstander aan.
In het handgemeen dat nu [volgde
mengden zich ten slotte de andere
officieren, die den heer Foa fiesschen
enz. naar het hoofd wierpen. Door eene
daarvan werd hem eene wond aan den
slaap toegebracht. Ten slotte kwamen
de gendarmes tusschenbeide.
De heer Foa verklaarde dat hij van
zijn broeder, toen deze naar Afrika
vertrok, de opdracht had gekregen eerst
luitenant Trochu daarna den markies
De Morés en vervolgens de andere
officieren van het regiment uit te dagen.
De officieren weigeren echter, evenals
luitenant Trochu, te duelleeren, aange
zien de kolonel van het regiment het
ten 8treng«te verboden heeft.
De heer Crémieu Foa heeft g-reg-
dat, indien hij duelleerde, het opleven
en dood zou zijn.
De heer Deloncle wil op de
Parijsche tentoonstelling in 1900 een
teleskoop laten zien, waarmede men
de maan op z meter afstand zou kuanen
zien. De teleskoop zou de afmetingen
moeien hebben van de Vend ome-zuil,
met een middellijn van 3 meterFlara-
marion en trouwens alle geleerden ach
ten het plan onuitvoerbaar.
MejChassain, tooneelspeel-
ster van het l'hédtre des Variétés te
Parijs, is het slachtoffer geworden van
een belangrijken diefstal. Bij haren
terugkeer uit Schotland heeft zij ont
dekt dat dieven in hare woning gedron
gen waren en al hare juweelen, ter waarde
van 80,000 fr., haar zilverwerk, gouden
toiletvoorwerpen enz., gestolen hadden.
Op niet onaardige wijze
heeft zich de vorige week een groep
pleizierreizigers uit Parijsiep het spoor-
wegbestuur gewroken, omdat dit de
reizigers als yee behandelde en hen,
daar de personenwaggons vol waren, in
beestenwagens vervoerde. Te Har fleur
wilden de reizigers eerst boos worden,
maar ia het volgende oogenblik schik
ten zij zich in hun lot, en met een
kalmte, die weinig goeds deed vermoeden,
stegen zij in de beestenwagen. Zij wa
ren op een goeden inval gekomen. De
trein vertrok en de conducteur kwam
om de biljetten te controleeren. Op de
gewone wijze verzocht hij een der rei
zigers: „Uw kaartje, als 't jeblieft!"
„Boeloeide de aangesprokene. Ver
wonderd keek de conducteur dezen aan
en hij herhaalde zijn vraag. „Boe Boel"
Nu beproefde de conducteur zijn geluk
bij een tweeden reiziger, maar ook hier
ontving hij slechts „Boe! Boe!" tot
antwoord, en ditmaal werd de reiziger
door al zijn reisgenooten ondersteund.
De conducteur, die begreep toch niets
te kunnen ';doen, ging boos heen naar
een volgenden wagen. Maar ook hier
werd hem van alle kanten „Boe!" toe-
geloeid. Bij het eerstvolgende station
deelde de conducteur den chef het ge
beurde mede. „We zullen dat eens gauw
in orde maken"; en meteen gewichtig
air ging de chef naar een veewagen en
begon op een wijze, die een lang strat-
sermoen liet verwachten„Maar, mijn
heeren A „Boe, boe," werd ook
hem toegeloeid. Schouderophalend ver
wijderde de chef zich en de trein stoomde
voort. Bij het eindstation Montivilliers
moesten allen uitstappen. De conduc
teur lichtte den controle-beambte in
en deze was zoo onverstandig met
strengheid op te treden.
Hij plaatste zich by den uitgang van
het station en verlangde de plaatskaar-
ten. //Boe! boe!" loeiden de reizigers
weer en zij ijlden naar de poort, waar
door het vee het station verlaat. De
beambte wilde hen tegenhouden, hij
dreigde met boeten en greep een der
reizigers bij den kraag. Nu echter renden
de anderen met het hoofd omlaag als
ossen op hem aan onder een oorverdoo-
vend geloei en de man was genoodzaakt
zijn gevangene los te laten en zelf het
hazenpad te kiezen. Een trïomfeerend
„boe!" klonk hem nog in de ooren;
toen hy verdwenen was gaf het gezel
schap lachend aan een anderen be
am ute de kaarten af, waarop het in vroo-
lijke stemming het station verliet.
Men zal te Par ij s nooit een
notaris in dpn omnibus zien zitten.
Het publiek maakt herhaaldelijk van
dit democratisch vervoermiddel gebruik,
maar de notaris nooit. En waarom niet
Men moet dit zoeken in een artikel
van het reglement, ingesteld door de
„chambre de discipline" die aan al de
notarissen uitdrukkelijk verbiedt vau
publieke vorvoermiddelen gebruik te
maken.
Dit komt ons wellicht voor een grap
te zijn, en toch is het waar. Zie
daar een van die duizend kieiae be
lachelijkheden, welke, over het alge
meen onbekend, zoo dikwijls te vinden
zijn.
Gedurende de maand Au-
gustus werd Lncein bezocht door 14017
vreemdelingen, waarbij 1016 Hollan
ders.
Te Florence sprongdezer
dagen de heer Michel Angiolo, opzichter
van het telegrafennet, met zijne beide
dochtertjes, meisjes van drie en vijf jaar,
uit het raam vau de derde verdieping
zijner woning, met het gevolg dat alle
drie dood vielen.
De man had zich niet over den dood
zijner geliefde vrouw kunnen heen zetten;
de schoonvader van Angiolo, die bij het
ongeluk tegenwoordig was, is krankzin
nig geworden.
Aan de Clyde wordt ©en schip ge
bouwd dat van nog grooter omvang zal
zijn dan de Great Eastern
De Campania zoo heet het vaartuig,
zal zee moeten bouwen en waarschijn
lijk zijn eerste reis in April 1893 naar
New-York ondernemen. Het schip zal
zich reeds vóór de opening van de ten
toonstelling te Chieago bevinden. De
Campania wordt in beweging gebracht
door twee machines, elk van 15000
paardekracht.
Zaterdag hielden te Brunn
(Moldavië) ongeveer 500 werklieden
eeue betooging veor de woning van
den dlrcC.eur der poitlie, tengevolge
van de inbeslagneming van een dagblad
der werklieden. De politie heeft van de
wapenen gebruik moeten maken om de
orde te herstellen. Er zijn eenige arresta-
tiën gedaan.
De stoomboot WesternRc-
serve is op het Bovenmeer in de Ver.
Stoten iu tweeën gebroken. Zes-en-
twintig personen verdronken. De twee
booten waarin de passagiers zich tracht
ten te redden, sloegen om en het geluk
te slechts aan éeD persoon zich zwem
mende te redden.
De Western Reserve werd algemeen
als een stevig vaartuig ^beschouwd.
Een vreeselijk ongeluk is
te Pera, de voorstad van Constantinopel,
in den avond van den 20a voorgevallen.
Een iu aanbouw zijnde woning stortte
in, terwijl de werklieden aan den arbeid
waren. Tot dusverre heeft men vijftien
lijken kunnen opdelven, benevens vele
gekwetsten, die naar het hospitaal werden
overgebracht.Nog verscheidene arbeiders
werden vermist, doch, daar men reeds
met het ontruimen is aangevangen, hoopt
men de 20 andere slachtoffers weldra
te vinden. De architect, die het
opzicht had, heeft men gearresteerd. Het
meerendeei der slachtoffers zijn ame-
rikaansche en grieksche werklieden.
Dezerdagenreedeenextra-
trein uaar Mountain Park in Pennsyl
vania, waar verscheiden honderden
plezierreizigers gingen „picknicken* aan
de bekoorlijke oevers van de North-
Susquehana rivier. Nadat de passagiers
den trein hadden verlaten, werden de
rijtuigen op een zijlija gebracht, en de
locomotief reed daarna een eindje voor
uit, om water in te nemen. Gedurende
de afwezigheid van de locomotief be
klommen eenige jongens de rijtuigen
en maakten den rem los. De waggons
waren spoedig in beweging; al vlugger
9n vlugger gleden zij die helling af, en
toen de hoofdlijn werd bereikt, wasëe
snelheid vreeselijk.
Zoodra de jongens de rem hadden
los gemaakt, sprongen zij uit de rijtuigen,
zoodat er niemand in den trein zat.
De mannen op de locomotief overzagen
in een oogwenk den toestand. De
machinist zette de stoomfluit open cn
het volgende oogenblik weerkaatsten de
bergen van het gegil van den locomotief.
De stoker wilde jacht maken op den
vluchtenden trein; de machinist daaren
tegen verklaarde dat zoo iets nutteloos
zou zijn, daar geen locomotief den trein
met zulk een snelheid kon inhalen. Het
eenige wat te doen stond, was een
voortdurend fluiten om andere treinen,
die op de lijn waren, te waarschuwen
voor het gevaar.
Intusschen had de telegraaf aan andere
posten geseind, welke streek de kwajongens
hadden uitgehaald, en de treinen, welke
gereed stonden, werden daarom overal
met den meesten spoed op zijlijnen ge
bracht. ,Het was evenwel onmogelijk
een catastrophe te voorkomen, want
een kolentrein was reeds van het naaste
station naar Mouutain-Park vertrokken.
Juist had deze trein Whiskey Hill be
reikt toea de machinist een vreeselijk
geraas hoorde. Het volgende oogenblik
vlogen de hollende rijtuigen reeds tegen
de machine. Drie mijlen ver hoorde
men het geluid van de botsing. De
machinist en een remmer sprongen van
de locomotief en redden hun leven,
doch de ^stoker werd gedood. De loco
motief en de rijtuigen werden letterlijk
tot splinters geslagen. Op het oogenblik
van de botsing hadden de rijtuigen een
snelheid van tachtig mijlen per uur*
TELEGRAMMEN.
NEW-YORK, 5 Sept. {Reuter.) In
den loop van de 2 laatste dagen zijn
opnieuw 7 personen aan boord der
Nor?nannia2 aan boord der Moravia
en 2 op de Rugia gestorven, terwijl 6
zieken raar het Swinbume-tiland zijn
gezonden. De kajuitpassagiers der Nor
manniazijn naar het Hoffma' njjeiland
gebracht.
De lijken dei chole-alijders all«
passagiers 3e klasse zijn op het
Swinburnej-eiland verbrand.
De Bourgogne kwam gisterochtend
aan. Alles wel aan boord.
LONDEN, 4 Sept. {Reuter.) Vervol
gens officeel bericht zijn geen nieuwe
gevallen in Engeland voorgekomen.
PARIJS, 4 Sept. {Reuter') De toe
stand alhier is verbeterd. In do zieken
huizen werden 41 zieken gebracht en
stierven 4.
Te Rouaan blijft de toestand dezelfde
Geen enkel geval kwam voor in de
stad. In het Hotel-dieu waren 7 zieken,
1 doode.
PARIJS, 5 Sept. {Reuter.) De ver
mindering van cholera die zich gisteren
vertoonde is heden bestendigd. Het
aantal bedden dat in de hospitalen voor
zieken beschikbaar is gesteld, is niette
min belangrijk vergroot.
PITTSBURG, 4 SQpt.*{Reuter.) Toen
gisteravond een pleizierboot voorbij
Homestead voer riepen eenige passagiers
beleedigende woorden tot de nieuwe
werklieden die in de smederijen van
Cajnegie arbeidden. Onmiddelijk werd
eene troepenafdeeling ingescheept die
de boot nazótte. Toen men langszijde
kwam van het vervolgde vaartuig werd
er terstond eene charge gemaakt met ae
bajonet.
Er ontstond eene vreeselijke paniek
aan boordeene vrouw brak het been
en vier kinderen werden ernstig gewond.
Vijf-en-twintig passagiers zijn in hech
tenis genomen, beschuldigd van onge
regeldheden te hebben uitgelokt.
Aan Grabonneerden op dit Blad
in hunne huisgenooten worden aan het
Uur eau Kleine Houtstraat 9, op monde-
■tnge aanvrage de adressen medegedeeld
■vaar deze Deirekktngen zijn ie bevragen,
ibonnés buiten Haarlem onivangen In-
licr.ttng tegen toezending van postzegel.
1. Huishoudster R. K. voor een weduwn. op
een eenvoudig dorp, 40 a 60 j. oud.
2. Dames uit don deft, stand, met veel con
necties, tegen zeor hooge provisie en vergoeding
van onkosten voor agenttn van een fabriek van
linnen, pollen en katoenen goederen.
8. Juffrouw R. C. voor een zaak in witte
goederen tegen i Oet. goed verk. en kenn. van
fraaseht taal vereischten.
4. Juffrouw voor passementeriën, m. het vak
bekend voor terstond.
5. Meisjes-moeder tegen Nov. of later in een
gereform. weeshuis
6. Wiakeljuffr. met 1 Oct. R. C. voor een
handel in kousen en heeren-artikelen;
7. Coupeuse m. Oct. of eerder P. G. op een
niet al te groot atelier en met huiselyk verkeer.
8. Costuumwerkster voor een fijn magaz. te
Amsteril., voor werk aan huis, elegant werk on
fransche coupe kuun. toonen.
9. Winkeljuffrouw, R. C. bek. met passemen-
!erie en modevak teg. prima Oct.
10. Twee leerling-pleegzusters, teg, 15 Sept.
van goede fam. cn niet jonger dan 20 jaar aan
een hospitaal.
11. Reiziger voor verniswaren tegen hoog sal.
bekend met het vak en reeds v. dergelijk vak ge
reisd te hebb. en goed voorkomen bezitt. komen
in aanmerking.
12. Jongelieden om tegen ruime provisie als
bijverdienste gedistilleerd enz. te veikoopen.
18. Bouwkundig opzichter in een stad voor
terst. honorarium 100 's maande.
14. Agenten in iedere hoofdplaats voor eenige
gemakk. te verk. artikelen, met veel prov.
15. Agenten voor verschillende plaatsen in
Nederland voor verk. van een hek. artikel, toch
als bijzaak te beschouwen.
16. Jongmenach, 1619 j. goed schrijvend en
bek. met moderue talen.
17. Zetkastelein voor een sociëteit, teg. nader
overeen te komen voorwaarden, cautiestelling
wordt vereischt.
18. Correspondent van 46 avonduren per
week, een weinig bek. met boekhoudon, kennis
van engelsche hsndelscorresp. noodzakelijk
duitsche strekt tot aanbeveling.
19. Jongste bediende voor een druk handels
kantoor, ving rekenen en goed schrift vereisch
ten.
20. Tweede confiseursbed. P. G. direct.
Burgemeester en Wethouders van Haarlem,
doen te weteB, dat bij hunne beschikking van
l September jl. aan de iirma Corns Sipkes ver
gunning is verleend tot oprichting van eene
vruchteustroopfabriek door stoom gedreven in
het perceel aan don Koudenhorn No. 44.
MARKTNIEUW/S.
Haarlem, 5 Sept. 1892.
Graan- en Zaadmarkt.
Rooae tarwe 7.40 f6.15, Witte
tarwe f6.75 a Rogge f4,75 a
14,25, Haver f 4,f 3 80 Gerst f 5,40
a o.Groene erwten f 7.50, Capucijners
f7.50, a f7.Koalzaa.l f8.i2%.
Edam, 3 Sept. Klaas: Aangevoerd 84
stapels, weg. 18752 Kg. Hoogste prijs
3°.— de 5° Kg.
Alkmaar, 2 Sept. Ter Kaasmarkt
heden aangevoerd 575 stapels, wegende
168,866 Kg. Prijzenkleine Gras Kaas
130,50. Commissie Gras f 28,middel
bare Gras 29,
Leiden, 3 Sept. Aan de Botermarkt
aangevoerd 279 en 54Yi« deelen, te
zamen 6120 stukken. Prijs ie kwal. f56
a 62, 20 kwal. f 48 54.
Leiden, 2 Sept. De aanvoer en prijzen
ter Veemarkt van heden waren als
volgt: 54Stieren f55 k 218, 110 vette
Ossen en Koeien f 120 k 266 of f 0.60
k 0.74 per Kg., 52 Vare id. f 90 k 195,
12 Graskalveren f20, k 44,— 56 vette id.
f 38 k 80 of f 0.65 k 0.85 per küogr.,
9 nuchtere id. f5.k 14.1020 vette
Schapen f14 k 23.of f 0.40 k 0.45
per Kg., 1064 weide dito f7.17,
196 Lammeren f6.k 10.145
magere Varkens f15 k 30, 279 Biggen
t 6.25 k 13.o Veulens f k
5 Paarden f 23 k 39, 74 Kalf- en Melk
koeien t no k 258.
Schiedam, 5 Sept. Moutwijn f 8,
Jenever f 13,50, Amst. Proef f 1475.
Het stoomschip Prins Willem III
van Suriname naar Amsterdam, vertrok
2 September van Havre.
Het stoomschip Prins Alexandervan
Batavia naar Amsterdam, arriveerde 2
Sept. te Suez.
Het stoomschip Maasdamvan de
N. A. S. M-, vertrok 3 Sept. van
Rotterdam naar New York.
Het stoomschip P. Calandvan de
N. A. S. M., van Baltimore naar Am
sterdam, passeerde Zaterdag 3 Septem
ber, des voormiddags 9 uur 15 min.,
Soilly.
Het stoomschip Samarang vertiok
3 September van Rotterdam naar
Ned.-Indie.
Het stoomschip Prins Hendrikvan
Amsterdam naar Batavia, passeerde 2
Scpw. II-: p P.occa.
