NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD. Portret pc familie garesfoot. 10e Jaargang. Donderdag 10 November 1892. No. 2869. ABONNEMENTSPRIJS: ADVERTENTIËN: J. r STADSNIEUWS. BINNENLAND. FEUILLETON. HAARLEM'S DAGBLAD Voor Haarlem per 3 maanden1,20. Franco door het geheele Kijk, per 3 maanden 1,65. Afzonderlijke nummers0,05. Geïllustreerd Zondagsblad, per 3 maanden 0,30. franco per post 0,37^. Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Bureau: Kleine Houtstraat No. 9, Haarlem. Telefoonnummer 122. van 15 regels 50 Cents; iedere regel meer 10 Cents. Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat. Reclames 20 Cents per regel. Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze agenten en door alle boekhandelaren en courantiers. Directeur-Uitgever J. C. PEEBEBOOE Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. L. DATJBE Co., JOHN F. JONESSucc., Parijs 31 &is Faubourg Montmartre. YAN Ondergeteekende vestigt dt aandacht van de Geabonneerde» op de omstan digheid, dat de voorraad va» dit zeer iraaie Portret geriüg was en door de ieeds nu zoo talrijke aanvragen, bijna is uitgeput. Ieder, die derhalve voor 20 Cents nog eea Ex. van het Portret wenscht te bezitten, gelieve zich ten spoedigste aan te melden aan het Buraau Kleine Houtstraat 9 of bij de Agenten, de heeren H. N. MUL, Kruiestraat; D. van der Wiik, Groote Houtstraat '105 en C. van DUIJN, Anegamg. De Directeur- Uiig ever, Haarlem, 9 Nov. 1892 Bij kon. besluit is benoemd bij de d.d. schutterij alhier, tot kapitein de heer A. C. Laane, thaus le luitenant, en tot 2de luitenant, k la suite, de heer P, H. Craandijk. Naar wij vernemen ziet de Commissie voor den Hout en de Plantsoenen zich genoopt een voorstel aan den R*ad te doen, dat velen met ons ten zeerste zal teleurstellen, en wel om de geheele middelste rij boomen op de Dreef weg tc nemen. Het spreekt vanzelf, dat tot dit voor stel door de Commissie niet dan na lijp beraad is besloten. De strenge vorst van den winter in het jaar 1890/91, die aan zoovele boomen en planten het leven kostte, heeft ook d«ze boomenrij aangegrepen met zulk een hevigheid, dat de meesten dood zijn en velen ziek. Door de Gemeente van Zevendedags- Baptisten alhier is het volgende adres aan den Raad gezonden Am den Raad dér gemeente Haarlem EdelAchtlare Heeren, Geeft met verechuldigden eerbiedte kenDen. De Gemeente van Zevendedags-Bap- tiaten alhier (erkend volgens de wet van 22 April 1855, Staatsblad No. 82) inge volge È!oninkl\jk Besluit van 28 Augs. 1881, No. 21. Dat zy met hartelijks instemming be- lamt wat door den Eerw. Kerkeraad der NederdHitsch Hervormde Gemeente in zijn verzoekschrift van 30 Sept. 11. aan Uwe Vergadering is voorgelegd. Dat zy daarom zich tot UEdelAcht- baren wendt met het dringendoverzoek, aan de bede in genoemd verzoekschrift in het belang van onze burgerij gehoor te geven en te besluiten tot de afschaffing van de jaarlyksche kermis te dezer stede. God biddende dat Hij u geve in het welbegrepen belang van onze stad voor goed een einde te maken aan wat te recht een bron van zedelijk kwaad en schade voor het welzijn der burgerij mag worden genoemd De Gemeente voornoemd, G. VELTHUIJSEN Sr., Vz. J. M. SPAAN Secr. De anti-revolutioaaire kiesvereeniging „Nederland en Oranje" alhier, heeft besloten, zich bij de aanstaande her stemming ter vervulling van de vacature ia den Raad, te onthouden. De heer W. van Zuylen van Rotter dam trad Dinsdagavond in onzen schouw burg op voor de leden van „het Nut/' met hunne dames. Van den vloer tot de zoldering was het huis vol van heD, die gretig luister den naar de leuke voordracht van //De drie Studentjes", naar de typische van z/de doordrijver" en //ik ben vader en naar den lachwekkenden onzin van //lang geleden". Na de pauze kregen wij //Teunis Ruwhart" van mr. Bogaera, //Wat is Liefde en „Boerengezelschap" van Bre deroo te hooren. In het eerste gaf de heer van Zuijlen opnieuw het bewijs, dat ook in een ander dan het komische genre zijn meesterschap onbetwistbaar is, maar „Wat is Liefde" kon slechts matig voldoen en van het laatste stukje zal door de oud-hollandsche termen, die er in grooten getale in voorkomen, voor velen nogal iets verloren zijn gegaan. Dit neemt evenwel niet weg, dat de heer Van Zuylen opnieuw een gunsti- gen indruk vau zijn talent heeft achter gelaten. Dinsdag voormiddag te 11 uren is ia de afdeelingen van de Tweede Kamer het onderzoek aange vangen van de voorstellen betreffende de bedrijf«belasting en het kiesrecht. Men verwacht, dat die overweging ia deze week en een gedeelte van de volgende week zal worden voortgezet. Inmiddels zal de Kamer eene open bare vergadering houden tot ontvangst van itgekomen stukken. Eene moeder, door de buren werd verdacht hare stiefkinderen te mis handelen, was de oorzaak, dat zich Maan dagavond te Rotterdam een groote volks» oploop voor en nabij hare woning ver zamelde in de zoogenaamde Spokengang op de Rechter Rottekade. Het tumult, dat allengs in omvang toenam, werd van dien aard, dat de vrouw de vlucht moest nemen om eene haar toegedachte mishan deling te ontgaan. Eene tante van de beide stiefkinderen, twee meisjes van 3 en 6 jaar oud, by een van welke men aan den hals dnide- lijk de sporen van mishandeling vermeen de waar te nemen, heeft zich hun lot aangetrokken. Er werd verhaald dat de ontaarde moeder de kinderen nu en dan met het hoofd in een emmer met water hield, en meer dergelijke onmenschelijke handelingen pleegde. Ook Dinsdag voor middag was het in de buurt harer wo ning niet rustig, en was voortdurend de hulp der politie noodig om de orde te handhaven. Dinsdag werd te Katwijk aan den Rijn uit het ziekenhuis ontslagen de arbeider K. B., die als verdacht van te lijden aan cholera, Donderdagnacht aldaar werd opgenomen. Het bacterio logisch onderzoek is nog niet afgeloopen, doch de ziekte vertoonde alle kenmerken van cholera nostras. Te Breda zyn sedert Maandagnamid dag weder 3 gevallen van cholera bij gekomen, by twee kinderen van Van Meel aan het Zwaantje, en by een kind van Noeyen in dezelfde straat. Ook heeft zich een tweede geval van pokken voor gedaan bij Van der Jagt in de Eeuve- naarstraat. In het ziekenhuis is sedert de cholera- lyder Akée overleden. Te Overmeer, gemeente Nederhorst den Berg, is Maandag weder een der eholeralijders bezweken, namelijk een 40jarige gehuwde vrouw, die oen weduw naar met 7, alle nog jeugdige, kinderen achterlaat. Zij was de laatst aangetaste. De toestand der weduwe,, van wie, zooals gemeld is geworden, twee kinderen aan de ziekte zyn gestorven, blyft in de hoogste mate zorgwekkend. Dinsdag is te Vlaardi ngen officieel geconstateerd dat er een geval van cholera asiatica is voorgekomen. De lyderes is echter vry wel. Maandag in den vroegen ochtend is op den overweg naby station Goor het lyk gevonden van zekeren Hendrikus Broekkamp, die vermoedelijk den vorigen avond door een der laatste treinen is overreden. Maandagavond reed te Rij- sen de koetsier van het logement „De Kroon" naar het station, toen het paard schichtig werd tengevolge van het breken van een riem van het tuig. De knecht, het paard daardoor niet meer in de macht knnnende houden, sprong van den bok, met het noodlottig gevolg dat hij den nek brak en binnen zeer korten tyd overleed. Dinsdagochtend te 9 uur is te Zegwaart een moordaanslag gepleegd door zekeren Quirinus Westhoek, een 84 jarig boerenknecht, die verkeering had met eene 23-jarige dienstbode, Anna Maria van Daalen. De aanslag heeft plaats gehad op het erf van den landbouwer J. A. vanStraalen, aan den Zegwaartschen weg naby het gehucht den Hoorn, waar genoemde A. M. van Daalen dienstbaar was. Te vergeefs had hy beproefd zyn meisje in eene schuur te lokken waarna hij haar op het erf verraderlijk met een mes is aangevallen, en haar,, na eene hevige worsteling, vier sneden in den hals heeft toegebracht, en verscheidene verwondingen aan de handen. Blykbaar heeft hij beproefd haar den strot af te snyden wat hem echter door dien zy voorover was gevallen, niet ge lukte. Op hare angstkreten kwamen ver scheiden personen toesnellen. Een der eerst aangekomenen gaf Westhoek met een mik een klap op het hoofd en op den arm waardoor hy het mes liet vallen. Na het weder opgeraapt te hebben verwijderde by zich door het land, en werd later gevonden, staande tegen een balie in het gehucht den Hoorn, kalm een sigaar rookende. Inmiddels ward politie en geneeskun dige hulp ingeroepen, die spoedig tor' plaatse aanwezig waren. De verwonde was intusschen naar binnen gedragen en te bed gelegd waar na het eerste verband werd gelegd. Westhoek werd spoedig gearresteerd en aan een voorloopig verhoor onder worpen. Hy bleef uiterst kalm, en hield vol dat het hem enkel te doen was ge weest om de meid van kant te maken, en hy van het gebeurde volstrekt geen spijt had. 's Avonds is hy na verhoor voor de rechterlijke autoriteiten naar de gevan genis te 's Hage overgebracht. De voor naamste beweegreden voor deze gruwelij ke daad moet zyn jaloezie. Reeds 5 jaren had hy met haar verkeerïng gehad doch het was reeds meermalen af ge weest en zeer dikwyls hadden zy on- eenigheid en ruzie. Nog dienzelfden avond is de gekwetste per vigelante naar de ouderlijke woning overgebracht, Te Enschede is Maandag een arbeider in de stoom katoenweverij en ververij der firma Ter Kuile en Morsman tusschen de stangen geraakt en zoo zwaar gekwetst, dat de dood onmiddellijk volgde. Hij laat eene weduwe met een kind na. Maandagavond had in het „Schuttershof" te Middelburg eene soci alistische vergadering plaats. Na afloop daarvan, ruim 9 uur, trok een troep, meest opgeschoten jongens, van ongeveer een paar honderd deelnemers door een deel der stad, op hunnen weg, luide socialistische liederen zingende. Vele ruiten werden ingeworpen, o.a. twee by den burgemeester en by een aantal andere ingezetenen. De politie, die op een en ander gerekend had, was op het bureau sterk vertegenwoordigd, en ook was daar eene patrouille infanterie van 20 man, die evenwel geen dienst heeft behoeven te doen. Het wonderbaarlijkste was evenwel, dat op den geheelen tocht door de stad geen enkele agent gezien werd, zoodat dan ook tegen de miten- inwerpers geen proces-verbaal is opge maakt. Lettsrea en Ssnsti Eenige jaren geleden zag io de Ver- eenigde Staten een boek het licht, getiteld: „Black Beauty", geschreven door Anna Sewell. Dit boek, de ge schiedenis behelzende van een paard, werd zóo gunatig door het publiek ontvangen, dat er een half millioen exemplaren van werden verkocht. In het Nederlandsch werd het overgezet door* „Bernardus". Onder den titel „Edelzwart, de geschiedenis van een paard", verscheen het bij H. L. Smits te 's Hage. Ook hier te lande genoot het eene zeer goede ontvangst. Het hoofdbestuur der Nederlandsche Vereeniging tot bescherming der dieren wil nu trachten een werkje in het licht te geven in den geest van „Edelzwart", doch waarin niet het paard, maar de hond het hoofdonderwerp zal uitmaken en diens deugden en trouw ten aanzien van menschen in onderhoudenden vorm worden geschetst. Het stelt mitsdien de mededinging open naar twee prijzen, één van twee honderd en één van vijftig gulden, voor een werkje als het bovenbedoelde, onder de navolgende voorwaarden. Het boekje moet 7 8 vel groot, geschreven zyn in de Nederlandsche taal. De beoordeeling der handschriften zal worden opgedragen aan eene jury, bestaande uit vier leden van het hoofd bestuur benevens drie personen, die als deskundigen op literarisch gebied beschouwd kuunen worden. De handschriften moeten worden ingezonden bij aangeteekend 'pakket, vdor 15 September 1893, aan den se cretaris van het hoofdbestuur, den heer A. L. C. baron Du Tour, te 's Hage. De ingezonden stukken, geschreven met eene andere hand dan die van den auteur, moeten gekenmerkt zijn van 1 581 HOOFQSTUK XVI. De avond viel. Het weer was drukkend, warm en loom. Den ftiQBchen dag had een verzengende zomerzon geschenen over het lardrijk en mensch en dier doen smachten naar verkoelende chadaw. Tegen negen uur klopte Pigott zachtjes aan de deur van Angela's amer. Het meisje opende onmiddellijk en de oude dienstbode zag, jdat zy geheel gereed was. Zy had een donkeren mantel omge- wagen en de kap over het hoofd getrokken, zoodat niemand iets Van haar gelaat kon zien. Hare wangen waren bleek, de oogen iiood van het schreien en hare trekken duidden vermoeidheid aan, iioodat Pigott haar bezorgd aankeek. //Ge zyt vermoeid, liefje," zei ze. „Laat my maar alleen gaan fin blijf rustig thuis. Ik zal u wel spoedig tyding brengen." „Goede Pigott," zeide Angela vriendelijk, „wees niet bang. Wat w vandaag gebeurd is, heeft my wel geschokt, maar wees gerust, óe tocht zal my meer goed dan kwaad doen. En dan, ik ben zoo Dgeauldig en onrustig over hem, Pigott. Het is, ot hem een ge- dreigt. Ik zou niet kunnen thuisblijven al wilde ik. Kom, laten we spoedig gaan.* Op de teenen liepen zij door den duisteren gaDg, zacht om den heer des huizes geen argwaan te geven. Op het oogenblik evenwel dat zy de deur bereikten en Angela reeds de hand op den deur knop had gelegd, raakte Pigott met den voet in den ganglooper verward, struikelde en viel tegen de deur van de huiskamer. Het volgende oogenblik werd de deur van Philip kamer die achter in den gang was, geopend en in een stroom van lioht vorscheen hy; zelf op den drempel en riep: „Wie is daar? wie gaat zoo laat nog uit?" Angela, angstig en bevend, drong zich achter den grooten por- temanteau, die haar geheel voor zijn oog verborg en Pigott zeide met veel tegenwoordigheid van geest„ik ben het, mynheer, Pigott» ik wou mijn zieke zuster te Enderton nog even bezoeken." Philip bromde iets en keerde zich om ten einde in zyn kamer terug te keereD, toen hij zich opeens bedacht en vroeg „Waar is juffrouw Angela?" „Juffrouw Angela is naar bed gegaaD, zy had hevige hoofdpijn," antwoordde Pigott en daarop ging Philip in zyn kamer terug en de twee vrouwen verlieten het huis, met een zucht van verlichting. Zy liepen eenige minuten stilzwijgend door, toen zeide het meisje met tranen in de stem „Pigott, ik ben wel een slechte dochter, dat ik myn vader zoo help bedriegen „Stil kindje," zei de goedhartige meid, „Komaan, we gaan toch geen kwaad doen 1" „Neen," zei het meisje zacht, „dat niet." En na een korte pauze voegde ze er by, half tot zichzelve sprekend: „En toch zou ik gaarne willen, dat myn vader en ik meer voor elkander waren." Pigott gaf hierop geen antwoord. Wat had zy hierover kunnen zeggen Haar eenig antwoord zou een besehuldiging hebben be helsd tegen den vader, die zich nooit met zyn doohter bemoeide, dan wanneer hy haar zyn zelfzuchtige wil kenbaar maken wilde. Maar zy wist wel, dat Angela daar nooit over sprak en zweeg daarom. Zoo snel mogelijk liepen de vrouwen door, Pigott niet, zonder vrees voor den tocht, die haar nog spookachtiger toescheen door het bewustzijn, dat haar meester zou kunnen ontdekken, dat zy hem had voorgelogen. Angela was in diep gepeins verzonken en stapte telkens sneller door. Op den eenzamen landweg ontmoetten zij niemand. Aan den horizon lichtte het nu en dan alsof een onweer in aantocht was en Pigott bedacht, niet zonder zorg, dat zy op do terugreis wel eens daardoor zouden kunnen worden overvallen, maar zweeg om Angela niet beangst te maken. De hoeve van Thorpe was niet ver af. Toen zy een halfuur geloopen hadden, wees Pigott op een licht in hare nabijheid en zeide tot hare gezellin„Dat is de lantaarn van het hek. Pas goed op en volg my maar voorzichtig. Wy moeten eerst langs een sloot en dan over een smal bruggetje." Zwjjgend gehoorzaamde Angela en liet hare oude vriendin voor gaan. De lantaarn wierp voldoende licht op het bruggetje, om den overgang gemakkelijk te maken. Weldra stonden zy op het erf en richtten zich naar de hofstede, welker zwarte massa zich duidelijk tegen de lucht afteekende. Pigott schrikte van een bliksemstraal, die door de lucht schoot en weldra gevolgd werd door een zacht verwyderd gerommel. Wordt vervolgd.)

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1892 | | pagina 1