daar te verdry ven met verlies van eeni-
ge dooden en gewonden hadden moeven
terugtrekken. Sedert vielen hier de vrij
zware regens in waardoor het terrein
rondom jLambaroe min ot meer in een
moeras herschapen werd en het vrij
wel onmogelijk was onze operatiën ver
der door te zetten. Onze hoop dat ae
vijand die stelling zou verlaten werd
ook niet verwezenlijkt, en hij ging steeds
onvermoeid voort ons van uit die ver
sterking het zeer lastig te maken door
het leggen van hinderlagen, het beschie
ten van den trein enz.
De hoop dat de gelegenheid gunstig
was om te trachten Kaloet bij verras
sing te nemen, werd eenige dagen ge
leden eveneens verijdeld.
Eene compagnie van Lambaroe, ge
steund door eene compagnie van het
14e bat., begaf zich met dat doel in
den nacht van 25 Sept. derwaarts doch
werd onmiddelijk zoodanig beschoten
dat van een „coup de main" geen
sprake meer kon wezen en terugtrekken
als de wijsste party dan ook het einde
was.
Dit was dus de tweede maal dat onze
troepen voor Kaloet het hoofd stootten.
Eene derde poging, die daarop op den
-ien October werd aangewend, mislukte
eveneens, én we leden daarbij helaas een
échec dat de droevige herinneiingen in
9nzen veel bewogen Atjeh-oorlog weder
met eene heeft vermeerderd.
Ziet hier een beknopt verhaal v^n
het gebeurde.
De commandant van Limbaroe, de
overste S., achtte het noodig het terrein
rondom die versterking, dat zwaar be
groeid was, open te kappen en vroeg
daartoe eene dekking van twee corapag-
niën van Kota-Radja, daar hij tereent
vreesde dat die werkzaamheden door
den vijand zeer zouden worden bemoei
lijkt.
In plaats van twee compogniën wer
den echter drie compagoiëa, namelijk
een van het 3e, en 12e bataljon
ter assistentie gezonden, benevens een
detachement mineurs. Versterkt door
nog een paar detachementen van de
nabijgelegen posten te Lamreug en Si-
roen besloot de overste S. hierop Ka
loet andermaal aan te tasten en zoo
mogelijk te nemen en te slechten.
Na eerst door een vry zwaar artillerie
vuur den aanval te hebben voorbereid,
werden daarop door onze troepen her
haaldelijk pogingen aangewend om door
den bijna ondoordringbaren muur van
bamboe doerie, dia Kaloet omringt
heen te dringen. Niettegenstaande de
geest der troepen uitmuntend was en
zoowel officieren als minderen blijken
van de grootste onverschrokkenheid en
kalmte aan den dag legden, was het on
mogelijk tot de vijandelijke versterkin-
king door te dringen. De compagnie
van Lambaroe, die het eerst voor de
versterking kwam, werd onmiddellijk
met zulk een moorddadig vuur ont
vangen, dat aan verder voortrukken
voor haar niet viel te denken.
Reeds bij den eersten aanval werd
de luitenant Hoolboom door een doode-
lijk schot in het hoofd getroffen, terwijl
van de 24 man, die bij them waren, er
in een oogenblik 18 buiten gevecht
werden gesteld.
De luitenant-adjudant Drijber onder
ging met zyne sectie hetzelfde lot. Hoe
wel niet doodelijk, ontving hij eveneens
een schot door het hoofd, dat hem
aanstonds buiten gevecht stelde.
Tegen 9 uren besloot men, nadat
men 43 gewonden en 7 dooden had
gekregen, het gevecht te staken en
trokken onze troepen terug. In welke
zenuwachtige spanning wij hierteKota
Radja, waar ieder schot duidelijk te
hoor en was, den uitslag van het gevecht
afwachtten, behoef ik u niet te zeggen.
De eerste tijding, die wij hier langs
telephonischen weg van den afloop
ontvingen, was dat Kaloet genomen
was, doch zware verliezen aan onze zijde
daarbij geleden waren.
Nu dit laatste was dan ook niet an
ders te verwachten, en dit berioht werd
in verband met het gunstig resultaat
dan ook minder zwaar opgenomen.
Gij kunt echter nagaan dat het daarop
volgend bericht dat Kaloet niet in
onze handen was gevallen en voor de
derde maal een échec ons deel was, ons
eene bittere teleurstelling was.
De trein die ongeveer tegen 11 uur
des morgens de gewonden aanbracht,
reed dan ook onder eene sombere stiUe
het station binnen. In een daarvoor
ingerichten directiewagen lag de luitenant
Hoolboom, reeds stervende, terwijl de
overige wagens grootendeels met zwaar
dere en lichtere gewonden gevuld waren,
De luitenant Drijber, wiens hoofdwond
in het begin voor zijn leven deed
vreezen, kwam daarop met een volgen
den trein, die de compagniën alhier in
garnizoen terugbracht, aan. Volgens de
door mij ingewonnen laatste berichten
was de toestand van genoemden officier
zeer bevredigend.
Van dej overige zwaar gewonden
overleed een inlandsch korporaal kort
na zyne opname in het hospitaal.
De stemming, die in den laatsten tijd
hier toch reeds alles behalve opgewekt
was, is er natuurlijk na deze treurige
gebeurtenis niet op verbeterd. Dat de
vijand, die toch reeds met ongekende
brutaliteit optrad, na dit échec onzer
zijds met nog grooter driest- cn onbe
schaamdheid zal optreden,, is vrij wei
zeker.
Reeds te lang hebben we hem m. i.
zoo dicht in onze nabyheid gedoogd
en hem daardoor in de gelegenheid ge
steld zich in eene versterking te nestelen
die stormenderhand niet schijnt te kun
nen worden genomen, en die slechts óf
bij verrassing (waartoe na het gebeurde
wel weinig kans zal bestaan) dan wel
door een geregeld beleg in onze ham
den kan geraken.
Of we echter voor dit laatste hier
over een voldoend aantal troepen kun
nen beschikken, betwijfel ik zeer. Te
meer nog daar de vyand reeds achter
Kaloet eene nog grooter en zoo ik hoor
sterker benting heelt opgeworpen.
Bij het verzenden van dit schrijven
was mij aangaande plannen betreffende
de verdere operatiën tegen Kaloet nog
niets bekend.
Dat we het er thans niet bij kunnen
laten en Kaloet moet genomen wor
den, het koste wat het wil, is vrij wel
de algemeene opinie.
verwierp alle wyziging in het tarief.
Ia officieele spaansche kringen wordt
verklaard, dat er overeenstemming be
staat tusschen Spanje en Portugal over
het sluiten van een bondgenootschap.
Dinsdagavond had ter eere van het
bezoek van het portugeesche konings
paar een groote militaire taptoe plaats,
welke door de vorstelyke personen op
het balkon van het paleis werd bijge
woond.
Uit Konstantinopel wordt aan de Stan
dard geseind, dat twee paleis gunstelin
gen de concessie hebben aangevraagd
voor een opium-monopolie in Turkye de
aanvraag wordl gesteund door de daar
over geraadpleegde Kamers van koop
handel, maar verscheidene leden van den
staatsraad verzetten er zich tegen.
By eenen maaltyd van de Kamer van
koophandel te New-York heeft Cleve
land eene korte redevoering gehouden
waar by hy alle politieke en oeconomi-
sche vraagstukken vermeed. Hy zeide
dat alle Amerikanen moeten bydragen
tot het algemeene fonds van welvaart,
om daaruit elk voor zich zijn wettig deel
te genieten.
Volgens berichten uit New-York zou
president Harrison thans bereid zyn, de
in den Senaat aanhangige ontwerpen, tot
vrijstelling van invoerrecht voor grond
stoffen, te bekrachtigen, zoodra de Senaat
ze aangenomen heeft, wat waarschijnlijk
is, vooral wat do vrystelling der wol
betreft.
Verscheidene fabrikanten in de Unie
beginnen, in verband met eene mogelijke
tarief wyziging, hunne productie te be
perken. Het ontwerp tot stichting eener
groote papierfabriek te New-York werd
opgegeven evenals de uitbreiding van
sommige fabrieken te Philadelphia.
POLITIEK OVERZICHT.
Vry kalm ia het Dinsdag in Brussel
afgeloopen. In eene vergadering door
studenten belegd en door ongeveer 300
personen bygewooad werd eene motie
aangenomen ten gunste van de voortzet
ting der propaganda voor algemeen kies
recht. Des avonds werden nog eenige
personen gearresteerd, die na afloop van
de meeting uit het „Volkshuis" de po
litie met glazen wierpen
Het gerechtelyk onderzoek in de Pana
ma,zaak is gesloten, in stryd met hetgeen
dienaangaande gezegd was. De procureur
generaal heeft tot eene vervolging ge
concludeerd.
De fransche regeering heeft besloten
de kwestie van vertrouwen te stellen by
de stemming over het wetsontwerp op de
pers.
In de fransche Kamer werd eene
motie van Turel betredende verhooging
van het recht op alcohol aangenomen,
Een voorstel tot eene belasting op bears-
operatiën werd verworpen. Het geheele
voorstel van Tarel werd ten slotte aan
genomen.
Kolonel
doen
Behanzin opende onderhandelingen, doch
het is waarschynlyk dat Dodds daar geen
gevolg aan zal geven.
De commissie voor de douane-rechten^
Dodds zal de troepen rust
nemen, alvorens voort te gaan,
öEMiiNtü) NIEJWH
Het „Te D e u ra" te Brussel
ter gelegenheid van 's Konings naamdag
had langs den weg, .dien de konioklyke
familie naar de kerk zou nemen, Dinsdag
meer publiek dan gewoonlijk heengelokt,
Er waren omvangryke maatregelen tot
handhaving der orde genomen. Te
uren hebben de Koningin, prinses Clé
mentine, de graat van Vlaanderen, de
prinsessen Henriette en Joséphine en
prins Albert, met een tairyk gevolg, het
paleis verlaten in gesloten gala-rytuigen.
De houding van het publiek was in het
jen kalm. In de „Rue Royale"
werden er van het balkon eener parti
culiere club ruikers naar hét rytuig dor
Koningin geworpen, welke door een
werkman werden opgenomen en ten bate
van eene socialistische instelling ver
kocht werden. Overigens viel er niets
byzonders voor. Hier en daar werden
kreten vernomen, hetzy toejuichingen
voor de Koningin, hetzy ten gunste van
het algemeen kiesrecht, maar over het
geheel was de stemming zeer rustig.
Na afloop van het Te Deurn gaf de
minister van buitenlandsche zaken het
gebruikelyke feestmaal, dat te 10 uur
door een droevig voorval werd verstoord.
Een der gasten, de heer Bayet, le voor
zitter van het hof van cassatie, bleef
plotseling dood.
De gewezen Britsche gezant
te Constantinopel, sir H. Drummond
Wolff, heeft eenige herinneringen in
't licht gegeven, 0. a. aan een verblyf
in Parijs, in Dec. 1848; daarin komt
ook eene merkwaardige anecdote voor
omtrent prins Louis Napeleon.
Toon deze nog in Ham gevangen was,
maar zijne ontvluchting voorbereidde,
ontving hij een zyner vrienden, een En-
gelschman, die toestemming had gekre
gen hem te bezoeken en die hem mede
deelde dat alles gereed was. De prins
twyfeide daaraan echter nog en de
Engel8chman Bir Henry denkt dat het
lord Malmesbury was voerde den
prins naar een venster. Louis Napoleon
streek, als een sein, zyn knevel op en
onmiddellyk werd dit teeken beantwoord
or eenige daarbui ten staande militair e^helm
en burgers.
Prins Napoleon zeide toen dat hij den
tyd gekomen achtte, maar dat hij geld
noodig had 3O0.000 frs. De bezoeker
vertrok naar Engeland en wist dit bedrag
te verkrygen van den hertog van Brons
wijk. Eu werd toen een zekere heer S.
gevonden, die het geld aan prins Napo
leon in handen wist te spelen, zoodat
deze daarop ontvlochten kon.
De heer S. werd later, toen de prins
keizer werd, niet kwaad beloond. Hy
kreeg den post van auditeur dör civiele
lyst, eene sinecure van 240,000 gulden
per jaar en bovendien een entrepot de
tabacs, een soort privilege, dat hy voor
500,000 tfs. verkocht.
De Levensverzekering
maatschappijen in Engeland voeren stryd
tegen de lootbailclabs, die een zeer na
deeligey. invloed schynen te hebben op
den levensduur van vele verzekerden.
Wilt ge spoedig ryk sterven, schreef een
assurantie orgaan, sluit dan een
verzekering en wordt dadelyk lid van
een football clnb.
Aan het stedelijk 1 a b o r a 10-
num te Parijs zijn de laatste dagen
niet minder dan 20 nagemaakte helsche
werktuigen ter onderzoeking aange-
b den. De meeste waren met zand
gevuld.
De parysche gemeenteraad
heeft besloten aan de weduwen der slacht
offers van den dynamiet-aanslag elk een
van 600 fr. toe te kennen en
aan de kinderen tot aan hunne meerder
jarigheid eene som van 400 fr. jaarlijks,
De regeering is voornemens evenzoo
te handelen jegens de weduwe en kinde
ren.
Op last van denfranschen
minister Ribot is de „Messager de
Tunis" in beslag genomen, wegens
opruiïog tegen Frankryk.
Te Compiègne is een sol
daat uit de gelederen getreden, en
heeft onder den kreet„leve de anarchie,
weg met het leger," den bevelvoerenden
officier in het gezicht geslagen. De man
werd terstond achter slot gebracht.
De misdadiger Neiil, ver
oordeeld wegens het vergiitigen j van
vrouwen uit het oosteinde te Londen,
is Dinsdagochtend te 9 uur in de ge
vangenis van Newgate ter dood ge
braeht.
Ncill vernam de tijding van zijn dood
zonder ontroering. Zonder hulp beklom
hij het schavot. Hij deed geen boete
of belijdenis.
Te Berlp wordteen rechts
geding gevoerd tegen den advocaat dr.
Stein, die beschuldigd wordt zich als
curator over den gewezen burgemeester
Mappes van Breslau, wegens verstoring
van geestvermogens onder curateele ge
steld, 19,000 mark van het vermogen
te hebben toegeëigend.
De beschuldigde had herhaalde malen
getracht zyn curandus hersteld te doen
verklaren. Toen dit hem niet gelukte,
legde hy zijn curateele neder. Vóór dit
geschiedde had hy twee stukken grond
gekocht en by het betalen maakte hy
misbruik van den geestestoestand van
den burgemeester en liet deze by een
notaris eenige belangryke stukken tee
kenen.
Het is gebleken, dat de beschuldigde
steeds in geldelijke moeielykheden ver
keerde. Dr. Stein blyft alle schuld ont
kennen, maar zijne verklaringen zyn
meer dan eens geheel in stryd met el
kander. Met belangstelling ziet men in
Berlijn den uitslag van het rechtsgeding
te gemoet.
In de N eu es te N ach rich te
is opgenomen een artikel van dr. Hans
Blum, waarin prins Bismarck wordt
verdedigd tegen de beschuldigingen,
waartoe de bekende depêche uit Ems
van 13 Juli 1870 aanleiding gaf. Prins
Bismarck heeft aan dr. Hans Blum ver
zekerd, dat geen vervalsching van de
oorspronkelijke depêche aan koning Wil-
plaats had. Hy (Bismarck) gaf
haar alleen den vereischten vorm. Ove
rigens lokte zy geenszins den fransch
duitschen oorlog nit; ook zonder deze
depêche zou die oorlog uitgebarsten zijn.
In de zitting van Dinsdag
te Berlijn is de algemeene vergadering
der sociaal-democratische partij door
Kol begroet namens den oen-
tralen Raad der sociaal-democratische
party in Nederland. Hij bestreed het
denkbeeld van een revolutionair karak
ter der sociaal-democratie, die naar haar
vredelievend doel en niet naar middelen
van omverwerping moet worden beoor
deeld. In een toekomstigen grooten
oorlog zullen ook de Nederlandsche
wapenbroeders hunnen plicht doen.
Vervolgens werd door Bebel rapport
uitgebracht over de Vorwtirts en de
financieele resultaten dezer uitgave. Hij
verdedigde de tractementen der door
de partij aangestelde redacteursdezen
hadden evenzeer als alle andere arbei
ders aanspraak op een zoo goed mo
gelijk bestaan en net recht naar verbe-
tering te streven. Hij verklaarde zich
tegen de oprichting van andere bladen
en vereenigingen, en bevat, met be
trekking tot de advertenties, wegens
financieele redenen aan, de aanneming
van advertenties niet tot partij-zaken te
beperken. De hierop gevolgde discussie
was van weinig belang.
Maandagnacht is indien
ten minste de voorspellingen van den
astronoom Berberich te Berlijn zijn
uitgekomen, de aarde gin botsing
geweest met een komeet. Den 6den
Noveraoer werd n.l. op de sterrenwacht
eo Greenwich een komeet ontdekt, die
vclgens nadere berekeningen waar
schijnlijk de grootste is van de beide
kometen, waarin de komeet van Biela
zich indertijd heeft gesplitst, doch die
door den invloed van Jupiter van baan
veranderd is.
Berberich berekende dat de zwerve-
linge, die Zondag 11. nog stond in het
sterrebeeld Androneaa en toen slechts
met den grooten refractor der berlijnsche
sterrenwacht was te vinden, Maandag
avond nagenoeg op het punt in de
ruimte, waar de aarde zich bevond, de
baan onzer planeet zou doorsnijden.
Iets dergelijks is wel meer gebeurd.
Reeds eenmaal heeft de aarde de
staart van een komeet doorsneden en
in 1872 en 1885 heeft dezelfde komeet
van Biela de aardbaan snijdende, de
menschen op het prachtige schouwspel
van een regen van vallende, sterren
onthaald. Andere gevolgen hebben die
feiten niet gehadde aarde is door de
komeet geen streep van haar baan af
geweken, en zelfs het weer is er niet
door veranderd.
Welke de gevolgen zijn geweest van
de ontmoeting van Maandagavond is
nog niet bekend. Het was in den voor
avond te mistig om vallende sterren te
kunnen waarnemen en Dinsdag en heden
was het weder zooals het Maandag was.
Wellicht heeft echter de komeet
eenigen invloed gehad op de magneti
sche en eleetrische krachten der aarde.
Misschien ook heeft Berberich zich bij
zijne berekeningen vergist en heeft de
botsing niet plaats gehad.
Een treurig geval heeft
zich te Königgratz, in Bohemen voor
gedaan. Een koopman in die stad. Jozef
Snra, 36 jaar oud, wordt beschuldigd
van poging tot moord op zyne 22jarige
vrouw, Hy had zijn winkel volgestopt
met brandbare stoffen, die hy eerst met
petroleum had begoten. Toen stak hjj
het aan. Op zyn geschreeuw kwam zjjn
vrouw aanloopen en, naar zy zegt, duwde
hij haar in de vlammen. Door een buur
man werd zy gered en hoewel bedekt
met brandwonden, bleef zy toch in 't le
ven.
Men zegt dat Sura de daad pleegde
om met de 18jarige zuster zyner vrouw
te kunnen huwen. Zijn advocaat zal ech
ter zyne krankzinnigheid trachten te
trekken en evenmin kon hy zich vry bewegen, daar zyn vrouw
zeker naar boven zou zyn gekomen, wanneer zy gestommel had
gehoord. Zoo zat hy daar in de schemering die weldra in volsla
gen duisternis overging, roerloos op zyn stoel, over niets anders
denkende dan over de vervulling van zyn plan. Het sloeg zeven
uur, half acht. Hoe langzaam kroop de tyd voorby. Eindelyk,
eindelyk hoorde hy de pendule in den salon met haar doordrin
genden klank acht nar slaan en byna op hetzelfde oogenblik ver
nam zyn scherp luisterend oor een geluid, alsof beneden de voor
deur werd dichtgetrokken. Lady Bellamy was op weg.
H y wachtte nog eenige minuten en sloop toen zachtjes de trap
af, nadat hy den sleutel in zyn kamerdeur omgedraaid en dien in
den zak gestoken had, opdat niet toevallig iemand van het per
soneel zou ontdekken dat hy niet meer op zyn kamer was. Nie;
mand was in den gang. Hij ging dien snel door, schoof behoed
zaam de knip van de deur en sloot de deur zoo zacht achter zich,
dat ongetwijfeld niemand in huis het zou hebben gehoord. Voor
zichtigheidshalve nam hij geen rytuig, maar richtte zich met een
flinken tred naar het huis van Caresfoot.
Het weer was voor eene gevaarlijke onderneming bij uitstek
geschikt. De wind was opgestoken en joeg zware regenwolken
langs het lnchtruim. Het hart vervuld van wraakzucht jegens
Caresfoot, stapte lord John eteeds sneller door, totdat hy alleDgs
een zoo overmatigen gang had verkregen, dat hy begon te hygen
en eenige oogenbltkken moest stilstaan om weer tot adem te komen.
De slentel dien by had laten maken naar den afdruk dien hy van
George's brandkastslot had genomen, had hy in den zak en hij
voelde er nu en dan naar, om zich te overtuigen dat hy dien nog
by zich droeg*
Toen hy na een versnelde marsch aankwam voor het hek van
het huis, kwam een oogenblik de vrees by hem op, dat George
reeds vertrokken zou zijn en het hek gesloten had. Bij den in
gang komende, bespeurde hy evenwel, dat deze open was en er
voorzichtig door sluipende, richtte hy zyne schreden naar den kant
van Caresfoots kamer.
Door de gordynen heen zag hy licht en leidde daarnit af, dat
George nog niet vertrokken was. Langzaam sloop hy nader, maar
het volgende oogenblik wierp hy zich verschrikt in# een boschje,
dat in de onmiddellijke nabyheid was. Het gedruisch van paarden
hoeven klonk vlak by hem en van uit zyn schuilhoek zag hy in
de oprijlaan George, die een der twee paarden die gespannen
waren voor een boeren-tentwagentje, bij den teugel leidde, terwyl
lady Bellamy naast hem ging.
„Ik heb het licht in myn kamer maar laten branden, om de
voorby gangers te doen denken, dat ik thuis ben," zei Caresfoot
tot zyne gezellin, juist toen zy den schuilhoek van Bellamy voor;
bijkwamen.
Lord John keek hen na, zooals zij daar naast het rijtuig de
laan afgingen en een gewaarwording van woeste vreugde maakte
zich van hem meester, nu hy op het punt stond zijn doel te be
reiken.
Spoedig hoorde hy het rijtnig wegrollen en nu eerst waagde
hy zich uit zyn schnilhoek en liep onbevreesd op het huis toe.
John Bellamy was zeker niet opgewassen tegen het overwicht
Van zyn vrouw, maar een lafaard was hy daarom nog niet. Nau
welijks bedacht hy het gevaar dat in zyn onderneming gele
gen was.
Wanneer hy het huis bezocht, had het dikwyls zijn aandacht
getrokken, dat de deur van de keuken in zeer sleehten toestand
verkeerde. George Caresfoot was zeer zuinig wat reparatiën aan
zyn woning betrof, vooral wanneer zyn gemak er niet in het
bizonder mee was gemoeid. Hier zon hy dus eene poging wagen
om in het gebonw binnen te dringen. Hy had een uur den tyd,
dus meer dan genoeg.
Aanvankelijk beproefde hy de deur uit de hengsels te lichten,
maar zelfs by een half vermolmde deur is dat een werk, dat
alleen gespierde mannen met succes kunnen volbrengen. Na eenige
pogingen gaf hy het dan ook op en trachtte het paneel uit de
deur te schoppen.
Reeds by de eerste pogingen kraakte het paneel en toen hy
met al de kracht die hy bezat, voortging regelmatig er tegen aan
te trappen, liet het paneel weldra los en binnen eenige minuten
was het geheel verbrijzeld. Steeds grootere stukken vielen naar
binnen en weldra was er een opening, groot genoeg om den in
breker instaat te stellen er door te kruipen.
Nu stak hij een lucifer aan en die voorzichtig in de palm van
de hand houdende, opdat het licht niet van buiten zou zichtbaar
zyn, keek hij rond.
Wordt vervolgd,).
