NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
lOe Jaargang.
Maandag 30 Januari 1893.
No. '2937.
ABONNEMENTSPRIJS:
ADVERTENTIËN:
Dit nummer bestaat uit
twee bladen.
STADSNIEUW S.
ÜITVOERIN&-MUZIEKSCÏÏOOL.
ZONDAGSRUST.
FEUILLETON.
HAARLEMS DAGBLAD
Voor Haarlem per 3 maandenf 1,20.
Franco door liet geheele Rijk, per 3 maanden 1,65.
Afzonderlijke nummers0,05.
Geïllustreerd Zondagsblad, per 3 maanden 0,30.
franco per post 0,37
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en
Bureau: Kleine Houtstraat No. 9, Haarlem. Telefoonnummer 122.
van 15 regels 50 Cents; iedere regel meer 10 Cents.
Groote letters naar plaatsruimte.
Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Reclames 20 Cents per regel.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door
onze agenten en door alle boekhandelaren en courantiers.
Directeur-Uitgever J. C. PEEREBOOM.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. L. DAUBE Co., JOHN F. JONESSucc., Parijs 31 bis Faubourg Montmartre.
EERSTE BLAD.
Bg dit Nummer der Courant wordt
aan hen, die op het Geil. Zondagsblad
Inteekenden, No. 5 vaa dat tijdschrift
toegezonden.
J. C. PEEREBOOM.
Haarlem, 28 Jan. 1893.
De Commissie voor de Pensioenen
stelt voor, den heer P. van der Eist
een pensioen toe te kennen van/1000,
zijnde de helft van zijn traktement.
Burgemeester ea Wethouders stellen
voor, afwijzend te beschikken op een
verzoek van H. Bakker H.Bzn., te
Zaandam, om een reclame kiosk, voor
den verkoop van couranten etc., te
mogen plaatsen op de Groote Markt,
op het trottoir tegenover het gemeente
huis bij de lantaarn.
Deze plek cn de teekeaiag der kiosk,
door adressant overgelegd, geven B. en
W. tot hun advies aanleiding.
B. en W. stellen voor, bijwijze van
proef in de a. s. zomers zes agenten
van politie te kleeden in een korte,
Inplaats van in de lange uniformjas.
Blijkens aanschrijving van het depar
tement van Oorlog dd. 20 dezer, II afd.
No. 30, en naar aanleiding van de ge
dane voorstellen door den inspecteur
van het militair onderwijs, heeft Zijne
Excellentie de minister van Oorlog be
paald, dat de eerste luitenant K. A.
Enklaar, van het 43 regimeat infanterie
alhier, thans gedetacheerd bij de Hoo-
gere Krijgsschool, van 1 Mei e. k. tot
en met 30 September d.a.v. zal gede
tacheerd worden bij het i« regiment
huzaren te Zutfen.
Een aantal werkloozen hebben nu ar
beid gekregen door het graven van ga
ten aan de Oranjekade tot aanplanting
van jonge boomen, verder door het
kloppen van puin op de aschbelt en
met verbetering van den toegang tot de
Spanjaardslaan aan de zijde van den
Wagenweg.
Dit laatste werk, dat met het oog op
den onvoldoenden toegang tot deze laan,
zeker hoogst nuttig is, wordt uitgevoerd
door de Vereenigiog tot verfraaiing van
Haarlem en omliggende Gemeenten en
tot bevordering van het vreemdelingen
verkeer, met arbeiders aangewezen door
„Weldadigheid naar Vermogen," onder
toezicht van den hoofdopzichter den
heer Michielse.
Hier is derhalve het nuttige aan het
aangename gepaard, gaan werkverschaf
fing en verfraaing samen.
Belanghebbenden, die hunne honden
dit jaar nog niet voor de belasting
hebhea aangegeven, wordt in herinne
ring gebracht, dat tot aangifte alsnog
tot ea met 31 Januari e. k. ten kan
tore vaa den gemeente-ontvanger ge
legenheid bestaat. Bij verzuim staat men
bloot aan vervolging te dezer zake.
Vrijdagavond was de groote concert
zaal der sociëteit „Vereenigiag" gevuld
met ouders, voogden, familieleden en
verdere meest jeugdige belangstellenden,
die er getuigen wilden zijn van de door
hunne kinderen, pupillen etc. etc., af
te leggen proeven der vorderingen door
hen in het laatste jaar als leerlingen
der muziekschool van Toonkunst op
maakt.
Alleen de solo-klassen waren dezen
avond aan het woord, want de jongere
leerlingen hadden reeds gepasseerden
Woensdag gelegenheid gehad te toonen,
ia hoeverre zij aan de hunner muzikale
vorming gewijde zorgen beantwoorden.
Het programma vormde de respec
tabele reeks van vier en dertig grootere
en kleinere muziekstukken, welke over
twintig nummers waren verdeeld.
Over 't geheel genomen kan men niets
dan lof over hebben voor de uitstekende
wgze waarop blijkbaar het onderwijs
aan de genoemde muziekschool wordt
behartigd. Wai de violisten en de zangers
ten gehoore brachten, leidt tot een zeer
gunstige meening omtrent de krachten
die met het onderwijs in de betreffende
vakken zijn belast, maar het moet er
kend worden dat het piano-onderricht,
blijkens de hier voorgelegde resultaten,
boven al het overige uitschittert.
De lange naamlijst der executanten In
verband met de aan hunne resp. voor
drachten vast te knoopen op- en aan
merkingen zal ik voorzichtigheidshalve
achterwege laten ik zou mij onver
mijdelijk de misnoegdheid van een aan
tal liefhebbende vaders, moeders en de
kemel weet wie nog meer op den hals
halen en waartoe zich geheel noodeloos
aan zoo'n dreigend gevaar blootgesteld?
Aan het waakzaam oog der nauwlet
tende leermeesters zullen immers de ge
breken, die nog verbetering behoeven,
niet ontsnappen. Evenwel kan ik niet
nalaten, met een enkel woord gewag te
maken van twee voordrachten, welke
niet zoozeer ala proeven dan wel als
doorslaande bewijzen van bekwaamheid
moeten worden aangemerkt.
Op de eerste plaats zij genoemd de
uitvoering van Mendelssohns „Caprice
brlllante" op 22, voor piano door raej.
J. Kai. Deze aankomende pianiste
speelde inderdaad zóo, dat menig be
roeps-virtuoos er eea lesje aan zou
kunnen nemen. Da tweede onderschei
ding komt toe aan den heer W. Robert
Jr. voor zijn verdienstelijk vioolspel.
Het was goed gezien hem eerst te doen
pianospelen, om daardoor te beter in 't
licht te stellen, dat de viool zgn eigen
lijk instrument is.
In het door hem voorgedragen
„Adagio" van Spohr„Scherzo" van
David^ ontwikkelde hij eigenschappen
van toon en stokvoering, die hem boven
het alledaagsche verheffen.
De welgeslaagde avond heeft voorze
ker menig leerling met zelfvoldoening,
leermeesters en ouders met tevreden
heid en blijde hoop voor de toekomst
vervuld*
PHILIP LOOTS.
Voor de jeugdige Haarlemsche Af-
deeling der Ned. Vereeniging „Vergun
ning" geheeten, hield de heer M. Me-
rens uit Amsterdam gisterenavond (Vrij
dag) in de bovenzaal van „de Kroon"
een interessante, tevens leerrijke voor
dracht over den cognac en de distil
latie.
Spreker begon zijne rede met de
klacht, dat, hoewel er wèl inrichtingen
zijn om zich in bgaa alle vakken te
kunnen bekwamen, eene voor de distil
latie ten eenenmale ontbreekt, en dat
van de herhaalde pogingen, door hunne
Vereeniging in het algemeen daaromtrent
bij de Regeering ingesteld, te be
ginnen met het Ministerie-Heemskerk
nog steeds de resultaten in de toe
komst liggen.
De heer Merens besprak nu de ont
wikkeling der distillatie en inzonderheid
die van dea cognac. Cognac is eene
uit zuiveren wijn gestookte alkohol en
draagt zijn naam naar het stadje Cognac,
hoofdplaats van het departement
Charente. Het kenmerkt zich door zijn
zeer fijne aroma en dientengevolge ge
ringe scherpte en het bijna niet tecon-
stateeren amylalcohol. De goede cognac,
welke ia 6 soorteo, naar gelang der
kwaliteit van den wjjn, te verdeelenis,
ziet oorspronkelijk wit, doch krggt zijn
gele, ook wel bruine kleur, door zijn
korter of langer verblijf in eikenhouten
fusten. Wel kan uit elke wijnsoort eene
alcohol gestookt worden, doch de beste
cognac, de Champagne-cognac, wordt
bereid uit den Charente-wijn, en van
daar dat de cognac in Frankrijk zulk
een grooten tak van bestaan opievert.
De cognac, vervolgde spreker, oefent
geenszins een nadeeligen invloed uit op
het lichaam, doch verlengt integendeel
den levensduur, natuurlijk wordt hier
goede cognac bedoeld.
Als bewijs haalt spreker een statistiek
aan uit de Revue Scientifique j'deel 9,
jaargang 1889.
Gaarne vestigen wij nogeens de aan
dacht op het concert, dat de Koninkl.
Liedertafel „Zang en Vriendschap" den
8sten Februari e. k. zal geven ten voor-
deele van „Weldadigheid naar Ver
mogen".
Het programma biedt veel verschei
denheid aan. Bekende kunstenaars als
de heeren Schegel en Messchaert, voorts
mej. Lüöing, twee kwartetten uit de
liedertafel en deze zelf, zullen zich er
laten hooren.
In de R. K. Leesvereeniging trad Vrij
dagavond in de groote zaal van „Felix
Favore" op de heer mr. T. L. M. H.
Borret, van 's Gravenhage.
Spreker behandelde de Zondagsrust,
van maatschappiigk standpunt. Wie op
dat gebied volkomen verantwoord wil
wezeu, moet niet alleen zelf den Zondag
vieren, maar ook allen die hij onder
zich heeft, een Zondag gunnen en ge
ven die een absolute rustdag is.
Wat spreker onder Zondagsrust ver
staat, is dat er nooit iemand zij, die
nimmer een dag van rust hebbe, om
dat men op Zondag zingenot of onge
oorloofd winstbejag najaagt. Spreker is
geen voorstander van den puriteinschen
Zondag, zooals men dien viert in En
geland, in geestdoodende verveling.
Er zal arbeid moeten worden gevraagd
van personeel op spoorwegen, in plaat
sen van uitspanning en musea, maar ook
zij behooren nu en dan eens Zondags
rust te smaken.
Mr. Borret ging daarop de bezwaren
na welke men oppert tegen Zondags
rust. Men beweert, dat eiken dag eenige
uren werken, ook des Zondags, geen
kwaad kan, maar de physiologen zijn
het er allen over eens, en het is ook
door proeven gebleken, dat de mensch
na zes dagen behoefte heeft aan absolute
rust.
In het herstel der Zondagsrust ziet
spreker een krachtig middel tot verbe
tering der sociale ellende. Vooral wan
neer aan Zondagsrust gepaard gaat
Zondagsheiliging.
Zou het, zoo wordt er gevraagd, niet
beter zgn, dat er steeds op verschil
lende categoriën van arbeiders wordt
gerust. Maar daartegen strijdt het nood
zakelijke van gelijktijdigheid der rust.
Wie rust, terwijl anderen arbeiden,
verveelt zich, vooral daar ook allicht
zijn gezin, zoo hij tot den werkmans
stand behoort, bezig zal moeten wezen.
Allicht gaat hij naar de kroeg en wordt
zijn rustdag aanleiding van zijn onder
gang. Gemeenschappelijke jZondag-ust
echter bevordert het familieleven. De
kern van onzen arbeidersstand is nog
Goddank door en door gezond.
Of een algemeene rustdag uit een
economisch oogpunt mogelgk is De
scherpe concurrentie, de groote schade
die de industrie bij tijdelijk staking van
den arbeid ondervindt, schijnen bezwa
ren, maar bij nader bestudeering blijken
zij zeer overdreven en spreker gelooft,
dat zij zullen blijken niet te bestaan.
Spreker heeft aan het hoofd eener
fabriek gestaan, waar de grondstof we
gens bederf, snel moest worden verwerkt
en de campagne slechts een deel van
het jaar duurde. Hier scheen dan toch
Zondagsarbeid noodzakelijk.
Toch heeft spreker een regeling ge
troffen, waarbij ieder arbeider althans
een groot deel van den Zondag rusten
kon en het resultaat was beter dan
voorheen, zooals uit de cijfers bleek.
In België waar een veel grooter in
dustrie is, sprak men het onlangs
eveneens uit, dat Zondagsrust haar vol
strekt niet schaden zou.
Bij winkeliers is door overeenkomst
en associatie Zondagrust te verkrijgen.
De weinigen die daaraan niet willen
medewerken, zullen de anderen weinig
schaden.
Wat de Zondagsrust van het personeel
op de vervoermiddelen betreft, meent
spreker dat wei het goederenvervoer
kan stilstaan, maar het personenvervoer
8)
(Slot)
Daardoor moet dus Simpson in deze zaak op den achtergrond
worden gesteld en moet onze aandacht zich vestigen op Straker
en zijne vronw, de eenige personen, die dien avond lamsrieesch
met kerrie voor het avondeten hadden knnnen kiezen. De opinm
werd er bijgevoegd nadat het bord voor den staljongen reeds ter zijde
was gezet, want de anderen gebruikten hetzelfde voor hnn sou
per, zonder dat zij er last van hadden. Wie hunner nu kon iets
over die portie strooien, zonder dat de meid het zag?
Alvorens een beslist antwoord op die vraag te zoeken besefte
ik de beteekenis van het feit dat de hond zich stil had gehouden.
De Simpsons-geschiedenis had mij getoond, dat er een hond in
den stal aanwezig was, en hoewel er iemand was binnengedron
gen en het paard had weggevoerd, had hjj niet zoo geblaft, dat
de twee staljongens op de stroozolder er door waren wakker ge
worden. Blijkbaar was dus de middernachtelijke bezoeker iemand,
dien de hond goed kende*
vlk was reeds overtuigd, of zoo goed als overtuigd, dat John
Straker in het holst van den naoht naar den stal was gegaan,
en Silver Blaze had weggeleid. Tot welk doel? Ongetwijfeld met
een oneerlijk oogmerk, want waarom zou hij anders den staljon
gen een slaapmiddel hebben ingegeven En toch kon ik niet be
seffen waarom. Er zijn wel gevallen geweest dat trainers door
middel van agenten groote sommen gelds hebben gewed tegen
'nanne eigen paarden en door slinksche streken wisten te be
werken, dat zij niet wonen. Somtijds houdt de jockey den renner
wat in. Ook gebruiken z\j wel eens sluwer en zekerder middelen.
Welk middel was het hier. Ik hoopte dat de inhoud van zijne
zakken mij zou helpen om eene conclusie te trekken.
#En dat gelukte mij ook. Gjj zult u nog wel het zonderlinge
mes herinneren, dat in de hand van den doode werd gevonden,
een mes, dat een verstandige ongetwijfeld nooit als wapen zou
gebruiken. Zooals de dokter ons heeft verteld was het een soort
mesje, dat in de heelkunde slechts voor de fijnste operaties wordt
gebruikt. En dien avond moest het voor eene operatie gebruikt
worden. Met uwe groote ervaring wat betreft de wedrennen zult
gij wel wetenkolonel, dat het mogelijk is een kleine in-
snede in de kniepees van het paard te maken, dat er geen
spoor van te ontdekken is. Een paard, dat aldus is behandeld
zou een bijna onmerkbare kreupelheid toonen, welke aan buiten
gewone inspanning döor het trainen maar niet aan kwade prak
tijken zon worden toegeschreven/'
//Zoo'n schurk 1 Zoo'n schavuit!" riep de kolonel uit.
«Wie hebben dus hierin eene verklaring, waarom John Straker
het paard buiten op de heide wilde brongen. Als het dier het met
voelde prikken dan zou het ongetwijfeld den meest vasten slaper
uit zijn slaap opwekken. Het was dus noodzakelijk om die kunst
verrichting in de open lucht te doen plaats bobben."
z/Ik ben blind geweest," riep de kolonel uit. //Natuurlijk had
hij daarvoor de kaars noodig en heeft hij voor dat doei een lucifer
afgestreken."
//Ongetwijfeld. Bg het ondarzoek van de vootwerpen op zgn
lichaam gevonden, was ik zoo gelukkig om niet alleen de manier,
waarop de misdaad was gepleegd, te ontdekken, maar ook de
beweegreden daartoe. Als een man van de wereld, kolonel, weet
hg, dat mannen zelden kwitantiëa van andere personen bg zich
dragen. Het is voor velen onzer al mooi genoeg om zelf onze
schulden te betalen. Ik kwam dan ook onmiddellijk tot.de gevolg-
rrekking, dat Straker niet zoo braaf was als het wel scheen. De
inhoud van de rekening bewees, dat er eene dame in het spel
was en wel een, die nog al veeleischend was wat de uitgaven
betreft. Ik vroeg aan do vrouw van Straker, of zg ook iets van
die japon wist, en toen ik de zekerheid had dat zg zulk een
japon nooit had bezeten, schreef ik het adres op van de modiste,
en door een bezoek bg haar af te loggen met de photografie van
Straker bg mg, kwam ik al spoedig te weten, wie die geheim
zinnige Derbyshire was. jVan dat tijdstip af was mg alles dui
delijk. Straker had het paard naar een kuil gevoerd, zoodat me.
mand het licht zon kunnen zien.
In zijn vlucht had Simpson zijn das verloren en Straker had
die opgeraapt, wellicht met het idee, dat hg daarmee het paard
de poot kon vastbinden. Toen hg zich in den kuil bevond was
hg achter het paard gaan staan, en had hg licht gemaakt, maar
door het plotseling licht verschrikt, en beseffende met dat zonder
linge dieren-instinct, dat hem kwaad dreigde, trapte het paard
achteruit en trof met zgn ijzeren hoef Straker tegen het voorhoofd.
Ondanks den regen had deze reeds zgn overjas uitgetrokken, om
zgn moeielgk werk te verrichten, en terwgl hg viel, verwondde
zgo mes hem aan de dg. Ia mgne verklaring duidelijk?"
//Verwonderlijk I" riep de kolonel uit. //VerwonderlijkHet is
alsof gg er bij tegenwoordig zjjt geweest."
//Mqn laatste ontdekking was werkelijk een van de mooiste.
Het kwam mg in de gedachte, dat een zoo sluw en omzichtig
man als Straker dat gevaarlijke werk om de kniepees te vermin
ken niet zou verriehten zonder zich eerst een weinig te oefenen.
Waarop kon hg een proef nemen Mgn oog viel op de schapen
en op een vraag desbetreffend kreeg ik wel wat tot mgne ver
wondering een antwoord, dat mg bewees, dat mijn vermoeden
juist was!"
z/Gg hebt de zaak geheel opgehelderd mijnheer Holmes."
z/Bij mgn terugkeer in Londen bezocht ik de modiste, die Stra
ker dadelijk herkende als een harer beste klanten, Derbyshire ge
naamd, die een zeer schoone vrouw had, welke zich steeds kost
baar kleedde. Ik twgiel er niet aan of door deze vrouw stak hij
zich tot over de ooren in schulden, zoodat hij tot een misdaad zgn
toevlucht nam."
z/Gg hebt nu alles verklaard, een ding uitgezonderd," zeide de
kolonel, //Waar was het paard?"
z/Ja, dat is door een uwer buren opgevangen en verzorgd. Wat
deze zaak betreft moesten wg dunkt mg maar amnestie verleenen.
Hier zgn wg te Clapbam Junction als ik mg niet vergis en bin
nen tien minoten hebben wg Victoria Station bereikt. Als arij bij
ons op de kamer een cigaar wilt rooken kolonel, dan zal ik n
met genoegen de bizonderheden mededeelen, die n nog belang
stelling kunnen inboezemen."
