Twmm ©E8LAÖHTEN
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
jMM Jaargang.
Vrijdag 24 Maart 1893.
No 2983
ABONNEMENTSPRIJS:
ADVERTENTIËN:
STADSNIEUWS.
Ba ar lew, 23 Maart 1893.
Derde Séance voor Kamermuziek.
Nederl. Maatïchü. ter bevor
dering van Nijverheid.
Arondissements-Bechtbank,
FEUILLETON-
HAARLEM'S DAGBLAD
Voor Haarlem per 3 maandenf 1,20.
Franco door het geheele Eijk, per 3 maanden 1,65.
Afzonderlijke nummers0,05.
Geïllustreerd Zondagsblad, per 3 maanden 0,30.
franco per post 0,37^.
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon-
Bureau: Kleine Houtstraat No. 9, Haarlem. Telefoonnummer 122.
van 1-5 regels 50 Cents; iedere regel meer 10 Cents.
Groote letters naar plaatsruimte.
Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Beclames 20 Cents per regel.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door
onze agenten en door alle boekhandelaren en courantiers.
Directeur-Uitgever J. C. PEEREBOOM.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. L. DAUBE CoJOHN F. JONESSucc.Parijs 31bts Faubourg Montmartre.
Geslaagd Woensdag voor het exa
men van nuttige handwerken te 'sGra-
veahage mej. J. C. Essen, alkier.
1 De heer F. D. Steia alhier is door
den heer J. M. Schleïjer (uitvinder der
wereldtaal volapük) benoemd tot hoofd
onderwijzer t der wereldtaal (Löpifidel
volapükn.)
Vcor het bouwen van een ambachts
school te Alkmaar is het laagst iage-
achreven door den heer J. vaa den Boo
gaard alhier met f 12.700.
mm
Naar wij vernemen zou het plan be
staan om, waaneer het nieuwe post
kantoor in de Zijlstraat gereed ea be
trokken is, het oude postkantoor, ia
de Smedestraat dat zooals me» weet
door ruiling eigeadom cler gemeente is
geworden, in te richten voor hoofd
bureau vsa politie, daar het tegenwoor
dige politiebureau in de Zijlstraat veel
te klein is.
iLttiA-wï
jij iVoor
de samenstelling van 't pro
gramma voor bovengenoemde séance
was ditmaal de keuze gevalle» op
Schumann's Trio op. 80, Beethoveri's
sonate voor piaao en violoncel, op. 69
ea Brahm's Tiio ia C mol, op. 101,
welk laatste werk hier voor de eerste
maal werd tea geboore gebracht. Her
haaldelijk reeds heb ik opgemerkt, en
wel in 't bizonder by deze kamermuziek
uitvoeringen, dat het eerste nummer
van 't programma het minst indruk op
mij maakt. Ligt dit aan mijne stemming
of ontstemming aan dis der heeren
executanten dan of moet het ver
schijnsel, dat, blijkens de flauwe bij vals-
betuigingen, van vrijwel algemeenen
aard schynt te zijn, eenvoudig diiraan
worden toegeschreven dat aan het minst
belangrijke der drie gekozen werken
de eerste plaats op het programma
wordt toegewezen? Zeker is het dat het
mijj verwonderde hoe de werking van
dit Trio van Schumann zoo veel ge
ringer kon zijn dan die vaa het Trio
in iD mol, op. 63 waarmede de vorige
séance werd besloten. De beide eerste
satzen lieten mij onverschillig, trots de
resp. levendige ea innige uitdrukking
welke de spelers er aas trachtten te
geven ct misschien inderdaad gaven
bij de derde sats begon ik iets te voe
len voor de lieflijke bekoring die van
dit gedeelte uitgaat en eerst de finale ge-
»oot ik ten volle als een kernachtig, Irisch
geïnspireerd aiuk muziek. Eeocnaal de be- j
langstelling gewekt werd zij door de vol- j
gende nummers tot steeds warmer leven
aangeademd. En hoe kon het ook anders 1
Beethoven's Sonate op. 69 is een door
en door edel toonwerk dat door dea
heer Bosmans en meer nog door den
heer Schlegel volkomes was begrepen
en door beiden met huaae bekende
meesterschap werd weêrgegevea.'Compo-
sïtie en uitvoering te z&raen genomen,
moet zeker dit werk van de drie uit
gevoerde het hoogst worden gesteld.
Toch was, zoosds ik reeds te kennen
gaf, bij het slotnummer geen verflauwing
van belangstelling merkbaar. Integen
deel. Waat wat Brahm's ^compositie ia
inserlyke kracht bij die van Beethoven
te kort kwam, werd ruimschoots ver
goed door breeder© klankontwikkeling
en rijker schakeering, zooals trouwens
daar voor de haad ligt daar Beethoven
met es» due, Brahms met eea trio
optrad. Dit trio ®u ke»merkt zich over
't geheel door aobele motieveo, leven
dige, verrassende rhyiraisk, eenvoudige,
beknopte vormen ea groots klankver
scheidenheid. Bij deze eerste uitvoering
werd ik 't nicest geboeid door het
tweede gedeelte {Presto non assai) al
hoewel ook de eerste sats »iet ssgelaten
jhad veel iadruk te makeD, Het Andante
\grazoso schee» mij toe vaa miader
ibeteekenis te zij». Ook het begbs der
•fiaale kon mij niet zoo oamiddellijk
pakken, misschien wel omdat we bij een
slotsats nu eeamnal gewoon zijn ge
raakt aa» groote levendigheid en schier
oaonderbrokeo beweging. Tegen het
eiade wordt dan ook i» dit opzicht ons
verlangen bevredigd, ea meer daa dit,
want tevens ontwikkelt zich hier de
geluidstroom tot een breedte die aan
jeen vol orkest doet denken,
De uitvoering liet weinig of niets te
weaschen over. Ia de oagewooa zware
piano-partij heeft en dit zegt veel
de heer Schlegel bepaald zichzelf over
troffen. Ook syn partners Cramer en
Bosmans waren geheel „er in". Wat
onder zoo gunstige omstandigheden het
uitgelezen drietal vermag te prestee-
ren behoeft niet nogmaals te worden
in 't licht gesteld.
PHILIP LOOTS,
Woensdagavond werd in hetNutsge-
bouw alhier de vergadering van het de
partement Haarlem dezer maatschappij
gehouden.
Het eerste punt, de verkiezisg van een
bestuurslid, wegens bedanken van den
heer Haitsma Muiier, was spoedig afgs-
tiandeid. Laatstgenoemde, die niet aan
wezig was, werd weder herkozen.
Het tweede puat was de rekening en
verantwoording van den penningmeester
over 1892. De uitgaven in dat jaar
beliepen 1025,69, de ontvangsten
1015 59^ aoodat de kas een nadeelig
saldo had vaa f io,ogx/s.
Voor de Ambachtsschool kan niet
meer dan eene jaarlijksche subsidie van
f 50 uitgetrokken worden, terwijl de
secretaris verder mededeelde dat dr.
Cuypers van Amsterdam den 7 den
April alhier eene beschouwing zal geven
van „Ambachtsscholen uit vroegere
dagen.
De heer G. E. L. Hijmans stelde
daarop voor, de firma Enschedé een
stoffelijk blijk te geven vaa waardeering,
bij gelegenheid van het 150-jarig be
staan harer lettergieterij.
Hiertegen maken eenige leden met
den secretaris bezwaar, aangezien de
kas reeds zuik een nadeelig saldo op
levert, en het uittrekken van f 25 voor
eea medaille deze nog meer zal bezwa
ren, Het voorstel zal echter door het
bestuur ia overweging worden genomen,
met het voorstel vaa een lid, die het
denkbeeld oppert een waardeerend, har
telijk schrijven aan genoemde firma te
doen geworden.
Daarop ontspon zich een kage dis
cussie, door den heer H. deClercqGe.
uitgelokt ea waaraan de tegenwoordige
leden bijna alleu deelnamen, over de
uitspraken en bekroningen inzake de
tentoonstelling van kunst-smeedwerk, al
hier onlaags gehouden. Hierover kan
men het niet eens worden, totdat op
voorstel van een der leden, die beweert
dat genoemde discussie eigenlijk hel
bestuur aangaat, de zaak door het de-
partementsbestuur in handen zal wor
den gesteld van hot hoofdbestuur.
De tentoonstelling yan middel-
eeuwsche schilderkunst, door den heer
E. von Saher toegelicht, bevatte repro
ducties van muurschilderingen, ea gaf
een duidelijk beeld dat deze schooae
tak van nijverheid, de decoratieve
schilder- en bouwkunst, ia den nieuwe'
ren tijd in verval is geraakt.
Door de politie alhier is aangehouden
eene 24-jarige dienstbode, ia betrekking
ia het gesticht „Meerenberg" te Bloe-
mendaal, die zich op den 17lezer had
schuldig gemaakt aan oplichting ten
aadeele van den banketbakker M. aan
de Krocht. Het vorig jaar heeft zij voo
gelijk misdrijf te Leeuwarden gevange
nisstraf ondergaan.
Zitting van heden* Don derdag
2 3 Maart.
D@ eerste zaak, die heden werd be
handeld, was die van J. H. van Schoo-
ten, werkman, alhier. Deze is gedag
vaard, omdat by op den 2en Januari,
toen hy in het politiebureau in de Zijl
straat opgesloten zat in de provoost, daar
een en ander heeft stukgeslagen en ver
brijzeld.
Beklaagde is niet verschenen. Hy heeft
aan de rechtbank medegedeeld, dat hij
het heeft gedaan omdat hy herhaaldelijk
tevergeefs om water had gevraagd, maar
dit wordt door de getuigen ontkend.
Yan Schooten was, toen hij de
afsluiting had verbroken, naar boven ge
gaan en terecht gekomen in een kamer,
grenzende aan die van den klerk, op het
politiebureau werkzaam.
De heer Mr. Joh. P. van Outeren,
subs. off. van just., rsquireert de ver
oordeeling van beklaagde tot gevangenis
straf van 7 dagen.
Later kwam een treurig zaakje voor.
Jacobus Smits, een zeventienjarige jongen,
stond terecht wegens mishandeling van
zyn ouderen broeder.
Die broeder zelf was aanklager. Deze,
die een volwassen man is, had aanvan
kelijk ook zyn moeder aangeklaagd, we
gens hem aangedane beleediging, maar
gelukkig heeft de officier van justitie
geen aanleiding kunnen vinden, haar te
vervolgen.
Geen treuriger schouwspel dan derge
lïjke familietwisten te zien gebracht voor
de rechtbank. Men heelt nog gepoogd,
den aanklager van zyn klacht te doen
afzien, maar zonder baat.
De eisch tegen jacobus Smits is 7
dagen gevangenisstraf.
Een derde zaak van eenig aanbelang
was die tegen een achttal beklaagden in
zake bedelary. Men zal zich herinneren,
hoe tydens ds oploopjes der werkloozen,
een aantal personen op den 26en Januari
met een bus zyn rondgegaan om giften
in te zamelen, zonder daartoe toestemming
van den burgemeester te hebbsn gekregen.
Het feit waarvoor deze aoht werklieden
erechtstaan is, dat zy by mevrouw
Vegelin van Claerbergen aan den Kleinen
Houtweg in den tuin en op de straat
aan twee dienstboden eene* gave heb*
ben gevraagd. Het zyn H. L.' Schouten,
W. van der Horst, G. Schouten, G.
Mienis, H. T. Kessens, J. van KampeD,
L. Huyer en K. Halff.
Al de beklaagden waren tegenwoordig.
Als stuk van overtuiging is op de tafel
een busje aanwezig, dat met een sleutel
kan gesloten worden.
De beiden dienstboden hebben elk een
gulden in de bus gedaan en al de be
klaagden erkennen de beide feiten.
De subs. off. van justitie markt op,
dat het hier geen zwaar misdrijf geldt,
maar slechts eene overtreding. De be
klaagden hebben zich laten leiden door
minder juiste raadgevingen en uit de
stukken blijkt, dat sommigen spyt had
den over het gebeurde.
De hoogste straf, op de overtreding
gesteld is 3 maanden heohtenis, terwyl
bovendien opzending naar eene Rijks
werkinrichting kan worden bevolen. De
omstandigheden wijzen er echter op, dat
beklaagden niet te zwaar moeten worden
gestraft, zoodat spreker slechts 2 hech-
tenisstraffen ieder van 2 dagen voor elk
der beklaagden wil requiresren.
De president vraagt thans allen
af, of zy nog iets hebben te zeggen.
Kessens deelt mede, dat hy er toe
genoodzaakt is geweest. Hy was destijds
;ien weken zonder werk en had de helft
van syn inboedel moeten verkoopen.
H. L. Schouten beweert, dat er niet
gebedeld is, in den zin zooals hy dat
woord verstaat. Er is gecollecteerd en dat
doen de heeren ook wel.
De president doet dezen beklaagde
opmerken, dat hyzelf met Halff by den
burgemeester voor een collecte permissie
is gaan vragen en dus blijkbaar wist,
dat hy die permissie noodig had.
Yan der Horst deelt mede, dat
hij werk zal krijgen op een bleekery te
Bloemendaal. Wordt hy gestraft, dan
moet hy daar vandaan en is weer oven ver.
De andere beklaagden hebben niets te
De Rechtbank zal over 8 dagen uit
spraak doen.
De heer mr. M. G. P. del Court
van Krimpen alhier is gekozen tot
voorzitter van het bestuur van den
Romolenpolder onder Haarlemmerliede
c. a., en de heer L. G. Piins tot be
stuurslid van den Vereeoigdea Grootea
en Kleinen polder.
Te Uithoorn is overleden de heer A.
Komst, sedert jaren wethouder en raads
lid dier gemeente.
In het college van hoofd ingelanden
van den Haariemmermeerpolder zijn
de periodiek aftredende leden herko
zen, terwijl ter voorziening in de vacature
mr. J. D. Viruly, is gekozen de heer
A. Wyaands, te Heemstede.
Aan de inschietplaats van vischtor-
pedo's in zij kanaal F is het materieel
en magazynschip door het communie»;
tie-vaar tuig Bijl aangebracht, terwyl het
detachement torpedisten met het loge
mentschip eerstdaags worden verwacht.
8)
HOOFDSTUK IV.
Bta negentien jaren
„En met roem en ridderorden bedekt zal hy terugkeeren," voegde
Dora er vroolyk by.
„Maar," zeide mevrouw Glynde ademloos, „komen zy nooit in
Esgeland
aiNeen, nooit," antwoordde haar echtgenoot bits.
„Ik weet het niet," aldus kwam Dora weer tusschenbeiden,
f/inaar ik ben er zoo voor mijzelf van overtuigd, dat Jem een tul
band en roode muiltjes van marokyn zal drageD."
jyMaar," vervolgde mevrouw Glynde, met een moed, die haar
ongetwijfeld veel koBtte, want twee roode vlekjes vertoonden zich
op hare wangeD, „ik dacht altyd, dat alleen personen, die hier
axiot konden vooruitkomen, dienst namen in die indische regi
menten."
De rector deed een korten lach hooren.
„Gy zyt niet zoo ver van de waarheid," stemde hy toe.
„Maar niemand aal toch zeggen, dat Jem het hier niet kan
uithouden. Hij zal den een of anderen dag rijk genoeg zyn."
De rector scheen plotseling de grootste terughoudendheid in acht
te nemen, hetgeen hy gewoonlijk deed tegenover de vrouwen,
wanneer hy van oordeel was, dat zy zaken behandelden, waar van
zy zich geen juist begrip konden vormen.
„Mag ik nog een kopje thee moeder," aldus kwam Dora nu
tusschenbeiden. „Ik heb zeer veel dorst."
Er heerschte een oogenblik van stilte, gedurende waar vaa me
vrouw Glyndo haar toomigun echtgenoot weer in zyn humeur
trachtte te brengen, met hein nogmaals geroosterd brood en thee
aan te bieden.
„Ik heb altyd wel gezegd," merkte de rector eindelyk op, „dat
uw neef als een gek heeft gehandeld."
En mevrouw Glynde droeg bet onzekere besef by zich rond,
dat zy daarvoor verantwoordelijk was geweest.
HOOFDSTUK YI.
Voor zijn land.
Uit den trein, die dienzelfde, a ond om acht uur het station
van East Burgen binnenstoomdt-, ï-vroog een jongmensch, die plot
seling man scheen te z^jn geworden. Hy stond op het perron en
reikte aan een bediende, die ve.n mynheer James noemde, een
grooten reiskoffer over.
Alhoewel hij zeer goed den koff er onder zyn eemn en deu knee
onder zijn anderen arm had kunnen dragen, zorgde hy er wol
voor zichzelf slechts met zijn wandelstok te belasten. Dat is do
kracht der opvoeding. Deze jonge man was opgevoed om zich
door anderen te laten bedienen. Hy moest zyn leven lang worden
bediend.
Het was Zaterdagavond. In de straten van East Burgen was
het tamelyk druk en Jem Agar liep vlug door, terwyl de oucte
Lasher op een eerbiedigen afstand volgde. Langzamerhand toen zy
buiten de stad waren gekomen werd Jea wat vertrouwelyker en
gemeenzamer met den bediende, zelf een oudrsoldaat, en vroeg
hem inlichtingen betreffende bizonderheden van het indische leger.
„Ik ben er zeker van mynheer," zeide Lasher ten slotte, „dat
als er iemand is, die een voor hem passende loopbaan heeft ge
kozen, om zoo te zeggen, gy het zyt. Ik heb altyd wel gezegd,
dat g(j een geboren soldaat waart."
„Zoo, dus gy hebt gehoord, dat ik myne aanstelling heb ge"
kregen
„O ja, mynheer! Miss Dora heeft het my verteld."
Een korte stilte volgde.
Om de waarheid te zeggen was Dora in het oog van Jem niet
meer het schoonste en volmaakste meisje in Engeland. Dat wao
op het oogenblik eene jonge dame, Evelina, Louisa Barmond,
zustor van Billy Barmond, van het honderd en tweede, een collega
die een jaren te voren te Sandhurst vijf voet zes had gesprongen.
Miss Evelina Louisa was vier en twintig jaar, vyf jaar ouder
dan Dora, en slechts drie jaar en twee maanden ouder dan Jem.
Hij had haar tweemaal gesproken, en dacht nn en dan aan haar,
voor zoover zyn sabel en uniform dit toelieten, die op dat tijdstip
