De Keizeren de Keizerin v»n Duitschlacd zullen den 20 April te Rome aankomen. Het program der (eesten is vastgesteld. Zij zulle» den ijsten naar Napels vertrekken en den zosten te Spezzia aankomen, waar e«n ontbijt zal plaats hebben sa* boord van de Savoja. In Birma wordt het opium- gebiuik aan eece nieuwe regeling on derworpen. De bepalingen omtrent het bezit en het g bruik van opium, in Oppe'-Birma ia zwang, worden nu oak op Neder-Biima toegepast. Feitelijk wordt het bezit en het gebruik van opium in deze laatste provincie geheel verboden. Eeue uitzondering wordt al leen gemaakt voor geregelde opium schuivers, die als zoodanig hunne aa nren moeten laten registreeren. Hiertoe zijn ook de Europeanen gehouden. Een vernielende orkaan is over Nieuw Caledouiê en de Nieuwe Hebtidcn heengegaan en heeft groote sehade aan de koifie en cacso-plsoteo aangebracht. Ook zijn een aantal klei neie schepen verlorea gegaan. Op Nieuw Caledoirië heeft de storm 10,000 ton nikkel, welke voor verscheping klaar lag, weggezwevpt. Tien mensche» zijn bij de ramp omgekomen. Te Bateum is brand uitge broken aan boerd ven het zeilschip Athene, geladen met 34,000 puds (1 pn;i is 18 KG.) benzine eu minerale oliën. De kapitein verloor het levea, dcch de bemzDnivg werd gered. Twee mannen bekwamen echter zware braad- wonden. Over den noodlottigen brand te Sari Sebastiaan wordt nader gemeld, dat de brand naar het schijnt is ontstaan in de woning van een pas teibakker, in wiers magazjjaes vee! spiritus en hout aanwezig vras. De vlammen verspreidden zich zeer snei, de spiritusvaten ontploften, zoodet de aangrenzende huizen ook spoedig ia vlam stonden. Alle bewoners lagen te bed en konden zich slechts redden door uit de vensters te springen. Er zija 25 dooden en men vreest er nog meor onder de puinboopen te vinden. V jj 1 z e e 1 i e de n v a a d e A m #- rikaanoche batk „Hesper" hebben in de Zuidzee den stuurman vermoord, tij zijn geboeid te San Francisco aan gekomen per „Tropic" van Haïti. Een van hen, Sinclair, schijnt de aanvoer der geweest te zijn, hij en zijn metge zellen zc-ggcu, dat de kapitein en de stuurmau hen van honger lieten ster ven. HET PAMA-PROGES. Onmiddellijk na de uitspraak v*b het vonnis Id de Panama-zaak zija de drie veroordeelden naar de Concicrgerie ge bracht, waar zy 3 dagen blijven. Daar na werden Baïhaut en Biosdin naar de gevangeais de „Santé" gevoerd es De Lesseps naar Mazas. Toea Fontane hoorde dat hij vrijge sproken was, viel hij bijna ia zwijm. De -gerechtsdienaren hebben hem, sid derende van ontroering, uit de zaal ge bracht. Ook Blondin kon ternauwernood op zijne beeuen blyven staan. Op het gezicht vaa Charles de Les seps, hoewel doodsbleek, was geen aan doening te bespeuren, toen de uitspraak voorgelezen zou worden. Hetzelfde was het geval met Baïhaut. De advocaat du Buit ging naar Ch. de Lesseps toe toen het pleit was be slist. Hij drukte hem de hand en stortte tranen van aa doening. De vrouw van de Lesseps wierp zich ia zijne armen en weende. Ik ben blij dat Fontane is vrijgespro ken, riep hij. De oud-minister van openbare werken Baïhaut was heel kalm, toen hij vernam welk een straf hem ten deel was geval len zijne houding had zelfs iets uittar tend. Zijne echtgeuoote en zijne beide dochters kwamen hem troosten ia het vertrek, bestemd voor de familie dei- beklaagden. Hij scheen daarvoor onge voelig te zijn, en zyne gemalin waa blijkbaar er verwonderd over. Verzachtende omstandigheden zija aan genomen voor de Lesseps en Blondin. Men zegt met eenparige stemmen der gezworenen. Voor Baïhaut zijn verzach tende omstandigheden afgewezen, ook met eenparige stemmen. De Alilwardt-Zitting. De partic. correap. van de JV. R. Cl. schrijft den 220 dezer uit Berlijn over de met spanning verwachte Rijksdag- zittisg van dien dag het volgende De toevloed van nieuwsgierigea naar den Rijksdag was heden ongewoon groot. De straat is vol menschen. De tribunes in het Huis zijn overvol. Onder groote ongerustheid overal worden, voordat men tot de groote zaak over gaat, eenige kleine formaliteitszaken af gedaan. President Levetzow verklaart voor het eigenlijke begin, op grond van het officieel, stenographisch verslag, dat Ahlwardt Dinsdag feitelijk zijne mede leden van den Rijksdag heeft beschul digd om geld verraad te hebben ge pleegd a&a Volk en Rijk. Voor deze ongehoorde opmerking roept hij alsnog Ahlwardt nadrukkelijk tot de orde. Na een kort Intermezzo waarbij Eugn Richter de verwachting uitspreekt dat Ahlwardt thans zijne bewijsstukken sal inleveren, bestreedt Ahlwardt, met eenige in blauwe omslagen gewikkelde docu menten onder den arm, de tribune. Ofschoon hij zich viij goed voordeed alBof hij geheel zeker va» zichzelf was, heeft men in de» loop vaa het korte maar opgewonden debat vrij duidelijk kunne» bemerken, dat hem heden de ianerlyke vastheid ontbrak. Onder ee» soms stormachtig gelach en gespot, telkens ia de rede gevallen, zdüe hij dat hij heden slechts een deel va» de stukken, waarop hij zich beroept, kon overleggenm-aar ia het geheel had hij, naar hjj verklaavde, te beschik ken over wei 100 K.G. documenten. (Groot© vroolijkheid.) Met het oog op de vele bespiedingen waaraaa hij blootstaat, heeft hij de stukken by verschillende personen in zekerheid gebracht. Na de discussie vau gisteren is hij het gedeponeerde terstond gaas terugvrtsgcE, ma«r tot au heeft hij slechts enkele stukken ontvangen, dis hij hiermede dea president over handigt. Binnen drie dagen verwacht hij uit Leipzig, namelyk vaa zija uit gever Glösz, oie een groot deel der stukken onder zich heelt, ander bewijs- mateilaai. Hij stelt voor dat men hem iet Paschen den tijd latedan neemt hij op zich alles te Dewijzen en op elke tegen beschuldiging zyaen man te staan thans toch, hoe belangryk ca gewichtig de nu overgelegde stukken ook zija, moet hij erkennen dat alles eerst dui delijk zal worden, waaneer alles is over gelegd. (Rumoer en gelach.) Graaf Bailestrera, een der leiders van het Centrum en vice-voorzitter van den Rijksdag, steit voor dat het Se&ioren- koavent terstond als eene vertrouwelijke commissie bijeenkome en de stukken onderzoeke. Ook steit hij voor, de zit ting nu onmiddellijk te verdagen totdat het onderzoek zou zyn afgeloopen, want de meest mogelyke klaarheid moet da delijk worden verkregen. (Algemeeae bijval.) Namens de conservatieven verklaarde Fieiherr Maateufièl, namens de natio- naal-libeialen verklaarde Maiquadaen zich voor Balkatrema voorstel. De Duitsch-vrijziaaige Rickert ver langt dat Ahlwardt terstond voor die vertrouwelijke commissie zal verschynen, om gehoord te worden. Hierover ont staat een kort debat, waarin Ahlwardt onder ee» herhaaldeiyk oorveidoovend geraas te vergeefs gedaan trachtte te krijgen, dat de gebecle zaak verdaagd werd. Dan kadt gy ook maar zoolang uw mond moeten houden, riep Rickert hem toe. (Zeer waar, van velschillende zijden.) Eenstemmig besluit de rijksdag, de vergadering dadelijk eea uur te ver dagen. Het comité der seniores trekt zich met Ahlwardt terug. Op de tribune verroert zich niemand. Ook Caprivi eu de minister van fLanciën Miquel, die gisteren uitdrukkelijk door Aiuwardt genoemd werd, zija in den Rijksdag verschenen. Miquel is het voorwerp van groote belangstelling en perscoalyke begroeting van aile zijden des Ryksdags. Anderhalf uur bleef de vergaderzaal van dea Rijksdag ledig, terwijl het „Sen iorenkon vent" bijeen was. Ten minste de eigenlijke vergaderruimte was ledig. Wat de tribunes betreit, niemand in die overvolle ruimten dacht er aan ook maar eea oogeablik zija met veel moeite veroverd plaatsje le verlaten. Eindelijk gaat eea kleine deur open ea Ahlwardt komt uit de zitting der „Senioren," waar hij in het verhoor is genomen. Zijn gelaat is uurróod eu hij is blijkbaar niet op zyn gemak. Even later komen de „Senioren** en schielijk vult zich nu de zaal, zoodat de zitting weder kan vooïtgaan. In den naam der door de Senioren gevormde vertrouwelijke commissie aeemt de vice-president van den Ryks- dag graaf Ballestrcm (Centrum) nu het woord. Hij is een waardig bejaard man en brengt met zeer luide en langzame stem verslag uit. De commissie heeft al de door Ahl wardt overgelegde stukken zoo nauw keurig mogelijk onderzocht en besloten eenstemmig te verklaren, „dat deze stukken volstrekt niets bevatten, dat Ahlwardt's beweringen hos ook onder steund, in niets de vroegere of te genwoordige leden van dea Rijksdag, van den Landdag of van de regeericg in het minst onder verdenking brengt." Bovendien gaf de commissie op de volgende wijs eenstemmig uiting aan haar gevoel. Wanneer iemand bewerin gen ais Ahlwardt gisteren uitte in het parlement uitspreekt, zonder terstond de bewijsmiddelen op taiel van het Hnl3 te kunnen nederieggen, maakt bij zich schuldig aan ee» bedrag waarvan men in den Duitschen Rijksdag neg geen voorbeeld heeft gehad ea waar voor zeer moeilijk eene juiste uitdruk king, die het goed onder woorden brengt, is te viuden. (Levendig; bijval van alle zijden.) Aanvankelijk liet men Ahlwardt rus tig spreken; weidra echter begon het gelach en geschreeuw. O* werd hem toegeroepen Niet Eugen chter maar u provoceerde. U beschuldigde het eerst zonder bewijzen bij a te hebben! Wan neer men beschuldigen wil, brengt men zijn stukke» terstond medeenz. Voortgaande, verhaalt Ahlwardt, dat onder de stukken welke hij nog ver wacht, ook een brief is van een hoog buitealandsch ambtenaar, die daaiin voor de sending van een mooie som gelds bedankt. President Levetzow valt hem echter terstond scherp in de rede i dat stond niet in de stukken die u hebt overge legd. Ia het verder verloop der debatten iietea zoowel Eugen Richter als Freiherr von Maateuflel (partij der Kreuzzcitung) zich zoo scherp mogelijk tegen Ahlwardt uit. De leider van het Centrum dr. Lie- ber hield eene lacgc van toorn over vloeiende rede. Tijdens deze moreele terechtstelling is Ahlwardt herhaaldelijk op de door andere afgevaardigden dicht omgeven tribune losgestormd en heeft hij na eiken redenaar het woord gevraagd om te ant woorden. President Levetzow gaf het hem tel kens dadeiijk. Eu met eene stem weike gaandeweg geheel heesch was geworden, zoDg hij telkens zija eentonig liedje, vier en vijfmaal achtereen, dat hij in den korten tijd welke 'hem gelaten is niet aile stukken heeft kunnen bijeen brengen, maar belooft later alles te zul len bewijzen. Men drong tegen hem op, lachte hem in het gezicht uit, trok honend de schou ders voor hem op en hy {raakte hoe langer hoe meer de kluts kwijt. Zijne verdediging wsrd hoe langer hoe erger beuzeltaal en wartaal. Aldoor lachte men hem uitMaar men werd boos en er ontstond zeer groot rumoer, toen hij ridder Manteuflel toeriep: U zegt, dat wat ik deed nog nooit in den Rijksdag is gedaan, welnu zoo iets als de ge welddadige onderdrukking waaraan ik heden bluotsta, is eveneens zonder voor beeld. Toen ontstond er een ware storm op alle banken. Tegen Richter zeide Ahlwardt: Wie joden en jodenknechten bestrijdt, komt ia Duitschland natuurlijk niet tot zijn recht. (Algemeen gelach). Bijzonder giftig is Ahlwardt tegen Lieber over wiens boosheid hij zich Vfoolijk maaktdat was slechts poli tieke huichelaiij. Lieber aatwoosdde, dat het gedrag vaa Ahlwardt vaa dien aard was, dat hij volstrekt geea boosheid meer maar alleen nog medelijden opwekte. (Bijval). Wij kunnen echter niet toestaan dat Ahlivardt de laatste zitting (van heden) voor het reces nog verder voor ver dachtmakingen gebruike. (Bijvak) Tot zoover was de geheeie oiscussie in deu Ryksd&g ééa groote afmaking vaa Ahlwardt, oie ten slotte een aller droevigst figuur maakte en in moeilyk verborgen opgewondenheid water dronk en op het eiad niets anders wist te doen dan vervelend op de joden schim pen. President Levetzow gaf hem met onverholen minachting wel tien- of twaalfmaal het woord, om hem eiken schijn van recht tot klagen over on rechtvaardige bejegening te ontnemen. De rijkskanselier had aanvankelijk met aandacht geluisterd, maar gaandeweg begon het hem blijkbaar te vervelen en zat hij met een potlood krabbeltjes te maken op de omslagen van voor hem liggende stukken. De minister van fuiancien Miquel hoorde ook toe zonder een woord te zeggen, maar hij wreef zich gestadig zenuwachtig over handen en armen. Tegen hem is Ahlwardt voornamelijk losgetrokken. Hoewei uit dea inhoud der overge legde stukken niets bekend is geworden, vermoedt men dat zij betrekking hebben op den tijd toen Miquel met Hausemann in het bestuur der DisCwntobank zat ea onder anderen Rumeenache spoorwegen aan de markt bracht. Dub, nog eens, tot zoolang was de geheeie beraadslaging niets geweest als een reusachtige bestraffing van Ahlwardt door het geheeie parement, toen plot seling Stöcker zich in het debat mengde met éen slag de opmerkzaamheid bijna geheel vaa Ahiwardt afleidde en den storm van links op zich zeiven richtte. Stöcker offerde Ahlwardt heel kalm op: Ahiwardt, dat wist iedereen, was geen man om politieke zaken van grooten stijl te doen, hij hoort heele- ma&l niet in den Rijksdag thuis en is er slechts in gekomen doordien groote kringen der bevolking genoeg hebben gekregen van net demagogisch verkie- zingswerkder «duiischvi ij zinnige Juden- schutztruppe. Daar had men het lawsai weer gaande Rickert en Richter beschuldigden Stöcker als „een Ahlwardt van hooger orde" het eerst het anti-semictismé te hebben aangestookt, Stöcker antwoordtRickert de Duitsch-vrijzinnige chef van den geaeraiea staf der Jodenbeschermings- troep zou zijne joodsche bescherme lingen den groocsten dienst bewijzen, indien hij zich iu het private levea terugtrok, want overal waar hij spreekt stemmen de christelijke kiezers terstond aeti-semietisch. Een helder gelach klook nu van de rechterzijde. Rickert roept het een en ander tegen Stöcker dat aiet te ver staan is het was een algemeen la waai, Eugen Richter gaf nog de opmer king ten beste dat Slöcker en Ahlwardt hand in .hand gaan, „par nobile fra- trum." President Levetzpw zwaaide hevig met de klok en riepMeneer Richter ik roep u tot de orde, uwe opmerking is beleedigend. Richter viel hern in de redeHoe zoo 1 Jawel, gisg Levetzow op ironische® toon voort, uwe opmerking ia zoowel beleedigend voor den heer Stöcker aia voor'den heer Ahlwardt. Dit gaf eene ongemeeue vroolïjk- heid 1 Toeschen Richter, Rickeirt, Siöcker en eenige antisemieten als Zimmermann en Liebermana duurt het twisten en schetteren nog eenigen tijd voort. Beide laatstgenoemden verklaarden daarbij na drukkelijk, dat zij vaa wat Ahlwardt gisteren heeft gedaan vaa te voren niets hebben geweten. Ea zij hebben het evenmin gebillijkt. Om half zeven ging de Rijksdag eindelijk tot 13 April uiteen. Toen Ahlwardt het gebouw verliet, maakte eene dichte menigte hem het voortgaan moeilijk: hij was het voor werp zoowel ven enthousiaste toejuichin gen als van gefluit en gesis. De politie moest baan voor hem maken. Al die menschen hadden vijt uur lang op het einde der zitting gewacht. Het rumoer op de straat was even groot als vroe ger bij buitengewone Bismarck-zittia- gea- INGEZONDEN. Voor den inhoud dezer rubriek stelt de redactie zich niet aansprakelijk Mtjnheer de Redacteur» Onder de velen die het, voorname lijk de winkeliers, in de hoofdstraten iasüg makes, behoort ook een stel, naar wij meenen van Amsterdam afkomstig, bestaande uit wagen, vrouw es mao, welke laatste de tweede op het eerste tentoonstelt en uitmunt door zyn bizon- dere brutaliteit. Huis aan huis wordt aangebeld en deur aan deur opengegooid, en wie de moeë heeft niets te geven, krijgt een verwenschiug, vloek of zooiets, of het heerschap werpt de deur dicht, dat van de ruiten het uiterste gevergd wordt. Daar onder deze soort van 'oedelary zeer veel zwendel is, ea het reeds meermalen is voorgekomen, dat een dergelijke gebrekkige in haar omgeving zeer goede beeneu krijgtja wij net gezien hebben dat eea man, welke hier steeds op krukken spiingende, langs ce huizen komt, en des winters op een wagen wordt gereden, stomdronken van de Oude Gracht werd opgenomen eu op eea wagen door de politie weid ver voerd, waar hij trouwens niet onbekend is, vraag ik of de politie dit sooitvan lui aiet kan verbieden, op deze wyze nua drank-raatsoen in te voideren; oi moet men gedwongen blijven steeds te geven, opdat men er zonder verwenscht te worden, afkomt! U dankzeggende, hoogachtend Uw dw. Dr. V. Sfietgevaiids Macht. Per Telegr aal Zittiag vaa Donderdag 23 Maart. De Tweede Kamer bekrachtigde he den de onteigening voor een stoom tramweg van Schouw naar Pnrmerend, waardoor een kortere verbiadiag tot stand komt tnsscheu Pnrmerend en Am sterdam. Het voorstel om te voorzien in de leemte, ontstaan door het niet straften van overtredingen der spoorwegwet, be gaan door niet reizigers, werd bestreden door mr. de Kanter, als niet noodza kelijk en de macht der spoorwegbesturen te veel uitbreidende. Hij keurde de willekeurige en ongelijke toepassing van het perronkaartjesstelsci ai en wees er o.a. op, dat men te Amsterdam vrij hei station mag betreden en te Haarlem niet. De heer H a v e 1 a a r meende, dat de Keg. de macht heeft, misbtuik van macht der spoorwegbesturen te keer te gaan en verdedigde de perronkaartjes ia het belang der exploitatie en veiligheid op de spoorwegen. De minister van Waterstaat ontkende, dat dit zoo de macht der spoorwegbesturen uitbreidtterwijl zijn ambtgenoot van Jnstitie het doel: straibaar stellen van overtreding door niet-reizigers begaan, nader toelichtte. Eerstgenoemde wenscht te waken tegen een willekeurige regeling der perron- kaartjes. Het ontwerp werd met 52 tegen 9 stemmen aangenomen. Bij het ontwerp tot vetscherpiog der quarantaine maatregelen voor schepen, zette de minister van Binnenl. Zaken tegenover den heer Boreel het voldoende van de voorgestelde maatregelen, uit te voeren met behulp der militaire en marietierae macht, uiteen. De Reg. is bereid de halp van marine doctoren ter beschikking te stel len. Het quarantaine toezicht van da marine te IJmuiden had geen bezwaar ondervonden. Dit voorstel werd mede aangenomen. Bij de voorgestelde aanvulling der ziektewet ter bevordering van de uit voering van geneeskundige maatregelen door de gemeentebestmen, protesteerde de heer Van de Velde tegen hand having van dea vaccinedwaog. De heer Van de Velde bestreed uitvoerig de wijziging der aiokenwet, de heer R o ij a a r d s vroeg inlichtingen omtrent de kosten. De Minister van B innen1 a adsche Zaken beioogde dat dit ontwerp niets verandert in de organieke bepalingen omtrent de gezondheidszorg en alleen overleg met het staatstoezicht regelt direct wat ge regeld kan wordea. RECUAMES. 25 Cents per regel. Haar geweten liet haar geen rust meer. Het is een onomkoopbaar rechter, het geweten in ons, welks uitspraak nooit valoch of bedrieglijk ie, zoo lang het hart voor een nobel gevoel bekwaam iehet geweten plaatst ons niet alleen tegenover het kwaad, maar doet ons ook het goede her kennen en brengt er ons toe het goede te doen. «Mijn geweten laat mij geen rust,» schrijft Mevrouw Weidtmaun, Herbertatraat 74 75, te Schoeueberg, bij Berlijn, «zoo lang ik, voor het nut van iedereeD, mijne gevoelens van innige dankbaarheid niet zal .itgedrukt hebben voor het onvergelijkbaar middel «Warner's Safe Cure» hetwelk mij de gezond heid wedergegeven heeft. «in het begin van Januari van verleden jaar leed ik verschrikkelijk aan eene lever- en blaasziekte en werd twintig weken lang door eenen als zeer bekwaam bekend staanden geneesheer verpleegd. In de laatste weken van April had ik zeer erge bloedige waterloozingen, welke eom- tijds acht dagen duurden. Het ge bruik van ijs en al de gewone mid delen bleven zonder werking. Men bracht mij naar het gasthui.--, maar ook daar kwam geeue verbetering. Ik had erge pijnen in de lendenen en bijna na iederen maaltijd had ik brekingen van galik vermagerde op schrikkelijke wijze, de versla genheid vermeerderde, ik zag altoos zwarte puntjes voor mijne oogen vliegen, kortom mijn toestand was afschuwelijk. Ik verliet het gast huis op 10 September en sukkelde erg tot op 10 October. Toen was mijn toestand zoo slecht, dat de dok ter aan mijne familie zeide, dat er geen hoop meer bestond en mijn dood werd ieder oogenblik verwacht. Ik was een geraamte geworden de vrienden die mij kwamen be zoeken herkenden mij niet meer. Dit ^duurde tot in November, tot dat ik voor de eerste maal «War ner's Safe Cure» probeerde en reeds na de eerste halve flesch voelde ik mij beterbrekingen, koortsen en pijnen waren verdwenen. Na vier fteszehen «Warner's Sate Cure» ge nomen te hebben, met twee fles- schen Warner's pillen, ben ik vol strekt genezen en heb eene plaats kunnen aannemen. Ik zal met ge noegen verdere mededeelingen aan hen die ze mij vragen geven. Te koop bijM. CLEBAN Co., te Amsterdam, C. J. W.*SNA- BILIE, te Rotterdam en bij den algemeen depöt A. L. SAUT Co., Den Haag. Burgerlijk?) Stand. Bevallen: 22 M*art. J. A. vaa Wortde Nijs d, - I. v. d. Knoop Reiasma 2. - W. J. Ry broekde Sid der d. - S. S. Penninkv. Hcmert z. 23 J. ten HoopeViaektmp z. Overleden 22 I Maan. J. J, de Viieger 1 md. z. KI. Heiligland. ^A^SUEBERICHTEiM. Getrouwd: 22 Maart. R.Tilmonten R. de Jong, Den Haag. - (Bij vol macht)H. J. Kcrling en J. Leenart, Den Haag. Geboorten: 19 Maart, E. S. v&u BreemenWiesner z. Almkerk. - 20. A. van TilBeets z. Hillcgom. - 21. W. BrumsteedcZandbergen d. Norg. - A. M. M. de JonghKroi d. Amst. - A. C. DiekerVerhoop z. Amst. - M. I. van de Stadt—Vaa der Wiel leveal. d. Zaandam. Mevr. BuschkielMou- ton d. Berlijn. - 22. Mevr. Pieters— Oldenburg z. Den Haag. Overleden 18 Maart. L. Schoe- makcr jd. 71 j. Zaandam.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1893 | | pagina 3