it 11 ItPE BLAD BINNENLAND. Letteren en Kunst. Uit Bloemendaal-Overveen. POLITIEK OVERZICHT. GEMENGD NIEUWS. VARIA. BEHOORENDE BIJ HAARLEM'S DAGBLAD VAN Maandag 3 April 1893 De burgemeester van Leeu- warden waarschuwt de werklieden in die gemeente tegen de berichten in nieuwsbladen en van agenten, waardoor, soms met verstrekking van reisgeld Nederlandsche werklieden naar Duitsch- land ten behoeve van industrieele onder nemingen worden gelokt, terwijl later blijkt dat zij daar niet gebruikt kunnen worden. Aanbevolen wordt, door tus- schenkomst van den burgemeester zich te, wenden tot den Nederlandschen con sul in de streek, waar die ondernemin gen gevestigd zijn, en dezen om inlich tingen te verzoeken. Vrijdag ochtend is te Ro- zendaal door de stoomtram een 10-jarig knaapje overreden. Het kind werd erg verminkt en was op slag dood. Te Kerkerade heeft Don derdag de gerechtelijke schouwing plaats gehad van het lijk eens mijnwerkers, die op 14 Maart jl. in de steenkolenmijn aldaar is verongelukt en wiens dood aan de onvoorzichtigheid zijner kame raden wordt toegeschreven. Toen Donderda g-m i d d a g de landbouwer K. P. dea overweg over den spoorweg te Hilversum met zonwagen wilde passeeren, klonk onverwachts het signaal, dat de sluitboom zou vallen. Het paard waarschijnlijk geschrikt door het onverwachte geraas, kwam onder den boom door, die tusschen wagen en paard neerviel zoodat P. zijn wagen noch voor- noch achteruit kon krijgen, ter wijl de trein reeds naderde. Er schoot hem dus niets anders over dan de stren gen door te snijden, waardoor hij het paard in veiligheid kon brengen; de wagen werd geheel verbrijzeld. Zekere Adr. van E. uit Osch, werd Donderdag, staande de zitting der arr.-rechtbank te 's Hertogenbosch, als verdacht van meineed, in arrest genomen. Te Osch moet, naar meer en meer blijkt, een formeele bende schurken bestaan, die om hun onverschilligheid en wraak zucht zeer gevreesd zijn. Vandaar, dat reeds tal van Ossenaren, als getuige voor het gerecht optredende, zich liever aan de gevolgen van meineed hebben blootgesteld dan aan die van een be zwarende getuigenis tegen een lid van bewuste bende. Reeds bij herhaling was in den Leidschen Gemeenteraad aange drongen op voorzieningen tegen verkoop van schadelijke levensmiddelen, welk onderwerp ten deele is geregeld bij het Strafwetboek, met name in de artikelen 174 en 175. B. en W. deelen de meening, dat, naast deze artikelen, aldaar, evenals in vele andere gemeenten, plaats is voor politie-verordeningen, die vooral moeten beoogen praeventief te werken. Met betrekking tot de verschillende soorten van levensmiddelen is een on derscheiden regeling noodig. Uit dien hoofde zijn door deLeidsche commissie voor de huishoudelijke ver ordeningen, in overleg met de commisie voor de strafverordeningen, na raadple ging van den gemeente-veearts en van andere deskundigen, drie verordeningen ontworpen, waarin het toezicht op den handel in vleesch, visch en ooft worden geregeld. Dit is het meest dringend noodig en staat dan ook in andere ver ordeningen, het onderwerp betreflende, op den voorgrond. Bedoelde ontwerpen worden than'- den Raad met een toelichting aangeboden. Mochten deze de goedkeuring van den Piaad verkrijgen, dan zullen nadere voorstellen worden ingediend tot vast stelling van een keurloon en van een regeling van de keuring door keurmees ters, met een ontwerp-instructie voor deze beambten en beschikbaarstelling van de geldenbenoodigd voor de keuring. Tevens kan dan nader overwogen worden, of het mogelijk en wensche- lijk is, de regeling ook tot andere voe dingsmiddelen uit te strekken. Een wielrijder is te Yelp, op zijn vélocipède rijdende, in de Ro- sendaalsche laan, voorover met de borst in de scherpe punten van een ijzeren hek gevallen. Een paar voorbijgangers slaagden er in hem voorzichtig uit zijn pijnlijken toestand te helpen, waarna hij naar het Algemeen Ziekenhuis is overgebracht. Het bleek daar, dat zijn toestand niet buiten gevaar was. De Indépendance meldt: De Association des journalistes pa- risiens heeft naar men weet het geluk kige denkbeeld gehad eene „Tentoonstel ling der journalisten van deze eeuw" aan te richtenbinnenkort zal deze tentoon stelling (portretten, manuscripten enz.) in de Ecole des Beaux Arts te Parijs worden geopend. Deze tentoonstelling zal in het geheu gen terugroepen de te spoedig vergeten namen van hen die in de pers hebben gestreden voor de overwinning hunner denkbeelden. Het is natuurlijk dat deze tentoonstel ling plaats beeft te Parijs, de stad bij uitnemendheid der journalistiek, waar gestreden en geleden hebben tal van groote mannen die het vak door hunne kunde en hun talent eer hebben aan gedaan, van Camile Desmoulins tot Proud'hon, van Paul Louis Courier tot Au guste Vacquerie. In de Donderdagavond gehouden Raadsvergadering werd benoemd tot verloskundige, Mejuffrouw Strandberg, gehuwd met den heer Lent, muzikant in het Stedelijk Muziekkorps alhier. De benoemde was no. 1 op de voordracht, opgemaakt door de gemeente-genees- heeren. De heer Ter HofFsteede gaf in overweging, om, wanneer later weer eens deze betrekking vacant komt, de voorwaarde daaraan te verbinden, dat de titularis periodiek moet worden her benoemd. Daarop werden als leden voor het stembureau voor de aanstaande verkie zingen voor een lid van den-gemeente raad (vacature Gehrels) en voor een lid van de 2'Ie Kamer der Staten-Ge- neraal (vacature Jhr. Mr. Boreel van Ilogelanden) benoemd de heeren van Hulst en van Hooff. Overigens was de vergadering gewijd aan de verbetering van den afvoer van faecaliën en menagewater en de ver- belering van het drinkwater, waarover zooals den lezers onzer vorige raads- verslagen bekend is, de Raad reeds meermalen van gedachten wisselde. Aan de orde kwam thans een voorstel „Om voor alle bestaande woningen „een voorschrift te geven tot inrichting „van privaten, privaatputten of privaat- „wisseltonnen en voor verzameling en „verwijdering van menagewater." De heer ter Hoffsteede zou wat het eerste gedeelte van het voorstel betreft, de letters n. o. en p. van art. 49 der politieverordening wenschen gewijzigd te zien. Eene regeling voor den afvoer van menagewater acht spreker moei lijker, omdat daarvoor bijna overalnieuvre riolen zouden moeten worden gemaakt. De heer Bijvoet achtte het moeilijk, in eene Raadsvergadering als deze maar zoo dadelijk te komen tot een goed ge redigeerd voorschrift. Spreker zou de beide punten in het voorstel van elkander willen scheiden en in elk geval gaarne een schema ontvangen van B. en W. De situatie der woningen zal niet overal toelaten putten te maken. De Voorz. doet opmerken, dat B. en "W. zich hebben onthouden van het doen van een voorstel, omdat door spreker reeds in 1883 een gemengd stelsel van privaatputten en wissel tonnen is voor gesteld, dat destijds door den R.aad is verworpen. De Raad kent dus de ideëen van B. en W. en het voorstel weer te doen is onnoodig. Misschien, zoo zegt de heer Bijvoet, heeft men in het stelsel iets kostbaars gezien. Ik was toen nog geen lid van den Raad. Volgens de nieuwste vindin gen zijn er zeer weinig kostbare gegal vaniseerde emmers, die met een deksel warden gesloten en door ingieting van eea vloeistof geheel reukeloos worden. De Voorz. vraagt, of nog iemand het woord verlangt. Waartoe?" vraagt de heer ter Hoff steede. »Er is geen voorstel en er komt er geen!" »U kan zelf een voorstel doen," ant woordt de Voorzitter. »Dat is mogelijk, maar geen regel. Als B. en W. meenen vóór tien jaar een goed besluit te hebben genomen, begrijp ik niet, waarom dat voorstel nu niet wordt herhaald." »Ilet is," zegt de heer Eldering, wet houder, »van B. en W. toch niet te vergen, dat zij weer zullen komen met een vroeger verworpen voorstel." »Stond in dat vroegere voorstel een berekening van kosten en op welk ter rein de faecalieën kunnen worden ge borgen?" vraagt de heer ter Hoffsteede. De Voorz. antwoordt, dat als de Raad het stelsel wil, hij ook de middelen daar toe moet willen. Natuurlijk zullen er kosten zijnmaar zóo groot kunnen die niet wezen. Een der leden vroeg, wie de kosten daarvan betalen moet, de burgerij of de gemeente. De Voorz. antwoordde, dat de ge meente dit zal moeten doen met dien verstande dat de gemeente eene belas ting kan heffen. Men moet goed weten wat men wil. De heer ter Hoffsteede antwoordt, dat wat men wil zal afhangen van de kosten. Die zijn de hoofdzaak. De gemeente is niet compact zooals Haarlem. Het debat wordt voortgezet. De heer ter Hoffsteede wenscht, dat zal worden onderzocht waar een put kan en waar een ton moet aangebracht worden. De Voorz. doet lectuur van een brief van 1884 van den toenmaligen adjunct inspecteur van het geneeskundig staats toezicht van der Loeff, waarbij deze 1». het tonnenstelsel en geregelde wegbren gen der faecalieën naar een daarvoor geschikt terrein en 2<>. het maken van putten aanbeveelt. „Waarvoor", zoo vraagt de Voorz., „nu opnieuw plannen te maken en com missies te benoemen Laat de Raad niet opzien tegen de kosten en de onaange naamheden, maar eenvoudig zeggen: het moetHet onderzoekdoor den heer ter Hoffsteede begeerd, is in 1884 door den heer Verkoren reeds hier gedaan, maar de onaangenaamheden vanwege de burgerij en de houding van den R.aad werden van dien aard, dat het noodig was de zaak te laten rusten. Nadat de heer Ter Hofsteede beves tigend heeft geantwoord op een vraag van den Voorz. of de opdracht wordt gegeven, met het ernstig plan om het vroeger door B. en W. voorgedragen stelsel in te voeren, wordt met alge- meene stemmen besloten, dat den ge meente-architect zal worden verzocht, iemand aan te wijzen, die het bewuste onderzoek zal kunnen verrichten. Een blanco crediet wordt hiervoor toegestaan. Ook de kwestie, hoe de afvoer van menagewater het best te regelen, zal dezen deskundige ter beantwoording worden voorgelegd. Op voorstel van den heer Bijvoet wordt aangenomen »regelen te stellen 5>tot afvoer en loozing van wegwater »en dat onvermengd met menagewater »of andere vuile stoffen te doen be- »werkstelligen." Hoe dit het best geschieden kan, wil men later zien. Bij dit punt doet de Voorz. de mede- deeling, dat naar hem van terzijde is medegedeeld, de 'heer Bispinck, dien over deze kwestie onlangs een brief is geschreven namens den Raad en die deze missive zonder eenig antwosrd, heeft teruggezonden, aldus heeft ge handeld, omdat hij niet is ingenomen met sprekers bestuur als burgemeester. Invoering eener reinigings-belasting en verbetering van drinkwater werden aangehouden. Slot volgt) De Fransche correspondent van de N. R. Gt. schrijft naar aanleiding van den val van het Ministerie over den toestand in de republiek het volgende: Wanneer Peyrauton in de Estafette naar aanleiding van het votum van Don derdag, spreekt van eene vergadering zonder politieken zin, zonder samenhang ten prooi aan alle verrassingen eener zedelijke anarchie, heeft hij gelijk. Maar wanneer Magnard het Ivabinet-Ribot karakteriseert als een der treurigste, welke Frankrijk in lang heeft gehad, heeft hij ook gelijk. De Kamer en het Kabinet Ribot zijn aan elkander gewaagd, en als dus de val van het laatste de ontbinding der Kamer na zich moest slee pen, zou eigenlijk ieder tevreden kunnen zijn en zou ook Constans uit den Senaat kunnen worden gehaald, om den pre sidentszetel in te nemen en de verkie zingen te leiden. Want dezen staatsman te roepen vóór die tijd gekomen is, is te gevaarlijk. Constans zou kunnen gevallen zijn, juist als men hem noodig had. Bovendien zou de benoeming van eenen senator tot premier op dit oogen- blik weinig politiek zijn, en het conflict tusschen Kamer en Senaat slechts kun nen verscherpen. Over het geheel is er in de pers een gevoel van opluchting waar te nemen, dat het Kabinet Ribot heeft geleefd. Zelfs de Débats, erkennende dat de val van het ministerie het in eene groote verlegenheid brengt, laat hieraan eene scherpe critiek voorafgaan over dehou- ging der regeering, welke achtereenvol gens alle groepen der Kamer had weten te ontstemmen. Het blad voegt er bij, dat ditmaal het gelijk was aan depdjde van het ministerie. Voor mij is het aan de zijde van den Senaat, maar niet van de regeering. Het ministerie Ribot heeft zich tegenover de Kamer zwak betoond, door op alle hervormingsplannetjes ja en amen te zeggen en op haar verlangen een ontwerp op beurs-operaties in te dienen. Maar eenmaal dit alles gebeurd zijnde, was het daardoor de aangewezen verde diger geworden van al dat knutselwerk. En in plaats daarvan gaat het in den Senaat dezelfde rol spelen als in de Ka mer! Het ministerie-Ribot had verleerd er een eigen wil op na te houden, eenen leiddraad, waarnaar het te handelen had. Mijn telegram over de zitting van Don derdag avond heeft doen zien, dat de Kamer nog aan het demissionaire Kabi net een votum van wantrouwen heeft gezondendoor van de twee voorloo- pige twaalfden, welke gevraagd werden, slechts oen enkele toe te staan. Het zal niet verhinderen, dat de Kamer ook een vijfde voorloopig twaalfde zal moeten toestaan. Zoo uiteenloopende bladen als de Débats en de Intransigeant zijn in dit opzicht eenstemmig. Op dit oogen- blik verkeert Frankrijk dus in den toestand, dat het nog geene begrooting voor '93 heeft, terwijl bovendien aan deze Kamer de verplichting is opgelegd, de begrooting voor '94 af te handelen, indien het parlement, dat de algemeene verkiezingen zullen gevenniet met voor- loopige twaalfden zal moeten beginnen. Dank daarbij aan de verwarringen, den argwaan, welke de Panama-geschiede nis hjfceft gewekt en misschien nog wek ken zal; aan de onvruchtbaarheid in hervormingen van de parlementaire pe riode, welke in '89 is geopendaan de toenemende agitatie der revolutionaire partijen en geloof dan, dat het mi nisterie, dat geroepen is om Ribót op te volgen, tenzij het de Kamerontbinding als eerste artikel in zijn programma zal schrijven, een langer leven zal hebben dan noodig is om den weg voor de October-verkiezingenten minste een wei nig vrij te maken. De fransche ministers uit het kabinet Ribot hebben met uitzondering van Vi- ger, Loizillon en Rieunier, zich verbon den, niet te zullen plaats nemen in een nieuw kabinet. President Gamot schijnt nog het denk beeld te hebben overwogen de Kamer te ontbinden, maar dit plan voor het oogenblik te hebben opgegeven. Mocht Casimir Périer door Garnot worden ver zocht het voorzitterschap van het nieuwe ministerie te aanvaarden dan zal deze weigeren. Een Donderdag verschenen Witboek bevat de dépêche van Rosebery aan Cromer van 16 Februari. Zij recapitu leert de jongste gebeurtenissen in Egypte, en zegt dat, zoo Engelands protest tegen des Khedive's handelwijze vruchteloos gebleven ware, er ernstige gevolgen uit zouden zijn voortgevloeid. Deze werden door het verstandige en tij dige terugtreden van den Khedive voorkomen. Men mocht échter niet po sitief aannemen dat alle kans op toe komstige moeilijkheden thans uitgesloten is. Er konden zich gebeurtenissen voor doen, welke de regeering zouden nood zaken, de wenschelijkheid ran nieuwe beraadslagingen met den suzerein en de Europeesche mogendheden in overwe ging te nemen. Op het oogenblik ware het nutteloos voorstellen op het tapijt te brengen, welke in het bedoelde geval wenschelijk zouden zijn te doen. Het was echter absoluut zeker, dat Egypte onder geene omstandigheden bevrijd zou zijn voor eene Europeesche controle, welke zelfs strenger en onaangenamer dan de tegenwoordige zou kunnen zijn. Er zijn wederom belangrij- ke kunstwerken in Griekenland bloot gelegd. Zoo o. averschillende gedeelten van de versiering van een tempel, ge bouwd door Eupolémos, ongeveer 420 en waarvan waarschijnlijk de beroemde Polykletos, o. a. tijdgenoot van Phidias, de versiering heeft geïnspireerd. In den tempel zeiven heeft men gevonden een zeer fraaien vrouwekop uit de 5e eeuw stukken van muilen, een amazene-kop, en dien van Phrygius, alsook bronzen voorwerpen, terra-cotta's, scherven van vazen, enz. Het strenge vonnis tegen Sciarra heeft te Rome algemeene on tevredenheid gewekt. De prins heeft veel voor zijn land en voor het tot stand komen der eenheid gedaan, en de bla den leggen er nadruk op dat hij daar nu wel slecht voor beloond is. De toe stand waarin een oud edict de aristo cratische familiën brengt die onder de bouwcrisis te Rome veel hebben geleden, is te zonderling; zij mogen de kunst schatten welke bun eigendom zijn en Waarvan zij de waarde in geld maar al te goed zouden kunnen gebruiken, niet buitenslands brengen, maar er is nie mand in Italië ook de Staat niet die bereid is ze van hen over te nemen. De karveel „Santa Mari a", gebouwd naar het model van het schip Columbus, is te Norfolk (Virginia) bin- nengeloopen. De reis was zeer moeilijk; een sterken storm kan het schip niet doorstaan, het liep niet meer dan 25 mijl per dag. Uit Rome meldt men, datBe- nardi, die koning Humbert beleedigde, voortdurend weigert, iets te zeggen of voedsel te gebruiken. Sedert Zaterdag avond jl. heeft hij niets gegeten, blijft hij weigeren, dan zal het voedsel hem op kunstmatige wqze toegediend worden. Uit Kopenhagen wordt aan de Frankf. Zig. gemeld, dat de be kende Zeitung, die ook Amsterdam inder tijd bezocht, aldaar is aangekomen. Dinsdag ariveerde aldaar uit Christiania een groote kist. Men hoorde beweging in de kist, zij werd opengemaakt en de Weener ridder van de naald sprong eruit. Van Christiania af had hij de reis ge maakt in de kist, die gedeeltelijk met hooi gevuld en van levensmiddelen voor zien was. Hij was zeer vroolijk en op gewekt, maar hij moest toch, eer hij het station verlaten mocht, het reisgeld van Christiania naar Kopenhagen beta len. Zijn plan is om zich in de Deensche hoofdstad te laten kijken. Volgens een te New-York ontvangen telegram uit Panama, is den 27sten Maart eene samenzwering ont dekt, te San José in de republiek Costa Puca. Het doel dezer samenzwering was, zich meester te maken van de citadel en eene algemeene omwenteling voor te bereiden. De regeering, welke kennis droeg van het plan, liet de samenzweerders hun toebereidselen maken en liet hen, toen zij gereed waren, op heeter daad be trappen en in hechtenis nemen. De staat van beleg is afgekondigd. Te Hamburg is eene werk staking uitgebroken onder de stokers. welke zich steeds uitbreidt. Nu ook hebben alle stokers der Augusta Fic- tona het schip verlaten en zich bij cle werkstakers aangesloten. B ij de spoorweg-admini stratie in België is ernstig sprake van de invoering van een nieuw soort rond- reisbiljetten, naast de bestaande biljet ten en er geheel van afgescheiden, na melijk van abonnementskaarten, voor zeven of voor veertien dagen geldig. De kaart, voor zeven dagen geldig, zou ko men op ongeveer 30 francs voor de lste, 22 fr. 50 voor de 2de en 15 voor de 3de klasse. Zij zou den houder recht geven zich gedurende één week op het geheele Belgische spoorwegnet te bewegen, onverschillig afstand of rich ting; zoo ook wat betreft de kaarten, voor veertien dagen geldig. Het denkbeeld is geheel nieuwnoch in Europa, noch in Amerika bestond tot heden een dergelijk stelsel, welks verwezenlijking ongetwijfeld door het reizend publiek in België, dat in de zomermaanden uitspanning zoekt, met vreugde begroet zal worden. Nabij deHollandsche gre-ns. in België, heeft een duel plaats gehad tusschen een Fransch en een Duitsch zeeofficier, de heeren Servan en Gletsch, die elkander geruimen tijd geleden, in een Amerikaansche haven, hadden uit gedaagd, omdat de laatste, bij een ma noeuvre van het schip des eersten, waar door hij in zijne bewegingen werd ge hinderd, dezen had toegeroepen: Fransch zwijn! Na een ontmoeting te Havre, waren de duellanten met hun getuigen en een geneesheer naar Verviers geko men, en daar was de plaats voor het tweegevecht bepaald. Er werden zes kogels gewisseld; geen daarvan trof en ongedeerd en verzoend keerden de heeren naar hun vaderland terug, welks eer zij nu meenden te hebben opge houden door hun vertooning. In het Grunewald, nabij Ber lijn. moet een pistolen-duel tusschen twee dames hebben plaats gehadook de getuigen behoorden tot 't zwakke geslacht. Daar de strijdende partijen ongeoefend waren, liep 't duel geluk kig zonder verwonding' af. Er was na tuurlijk een liefdes-roman in het spel. De ui aangaande den man diede woordspeling van boon-apart (Bonaparte) niet gesnapt hebbende, thuis aan zijn vrouw vertelde, dat een apart gelegde boon.Napoleon was, slaat niet meer alleen. Dezer dagen werd in een gezel schap van vrienden te Amsterdam ge vraagd »Wat zijn vier achter elkander loopende Panama-schurken?" Het ant woord luidde: »Een rij tuig" (rijtuig). »En", vroeg een ander van het gezel schap, »wat zou je zeggen als er nog twee meer achterliepen?" Men gaf het op»Wèl, meer schuim" (meer schuim), was de oplossing. Dat er ge lachen werd, laat zich wel denken. Doch daarbij bleef het niet. Wacht, dacht een der vrienden, die moet ik, als ik thuis kom, eens aan mijn vrouw vertellen; die lacht zich zeker half ziek. Zoo gezegd, zoo gedaan »Neemaar," kwam hij met de deur in huis vallen,daar heb ik er een gehoord, Marie, die is aller aardigst. om je dood te lachen Zeg eens, Marie, als vier Panama-schur ken achter elkaar loopen, wat zijn die dan? »Wel, weet ik hetNou?!" »Een vigelantegrappig, hè »Als je me nouzegt Marie met een gezicht, waarop geen zweem van een lach is te zien, rik geloof waarachtig, dat je niet recht snik of een beetje »sikker", bent.Wat heeft dat nou met een vige lante te maken?. »Neen", mompelt de echtgenoot teleur gesteld, »daar begrijp ik nou heelemaal niks vanen we hebben er in »De Pool" toch zoo verschrikkelijk om ge lachenMaar nog iets Marie.als er twee meer achter loopen, wat is liet dan?..Dat weet je ook niet, hè?. O, 't is verduiveld geestigha, ha. haDan is hetbarnsteen ha, ha, ha!" ^Barnsteen," herhaalt Maria, te ver geefs zoekende naar de aardigheid. »barsteen, zeg 'reis, als je me voorliet lapje wilt houden, dan moet je 't maar zeggendoe dat liever koffiehuisvrien den, hoor!" Nu eerst begon de verteller in te zien, dat de ui inderdaad wel iets minder aardig was, dan hij had gedacht.Ware hij nu maar zoo wijs geweest, dit tooneeltje voor zich te houden; maar om in zijn vriendenkring een voorbeeld aan te ha len, hoe weinig bevattelijk Marie was voor aardigheden, deelde hij het ge beurde mede enhet overige is te begrijpen. Marie zoekt nog altijd naar de over eenkomst van de Panama-schurken met een vigelante en barnsteen, en haar man durft haar, uit vrees van opnieuw te worden uitgelachen, den sleutel van het geheim niet aan de hand doen.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1893 | | pagina 10