NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD. löe Jaargang. Zaterdag 3 Juni 1893. No, 3041. ABONNEMENTSPRIJS: ADVERTENTIEN: Van Verre en; Van Nabij, STADSNIEUW 8. FEUILLETON De dood van Richard Grantham. HAARLE AGBLAD Voor Haarlem per 3 maandenf 1,20. Franco door het geheele Kijk, per 3 maanden 1,65. Afzonderlijke nummers0,05. Geïllustreerd Zondagsblad, per 3 maanden 0,30. franco per post 0,37^. Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen. Bureau: Kleine Hontstraat No. 9, Haarlem. Telefoonnummer 122. van 15 regels 50 Cents; iedere regel meer 10 Cents. Groote letters naar plaatsrnimter Bij Abonnement aanzienlijk rabat. Reclames 20 Cents per regel. Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze agenten en door alle boekhandelaren en courantiers. Directeur-Uitgever J. C. PEEREBOOM. Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. L. DAUBE Co., JOHN F. JONES, Succ., Parijs 31 bis Faubourg Montmartre. Het Bijvoegsel van het blad dat Zaterdagavond verschijntzal bevatten Een avondpartijtje in de binnenlanden nan Javaeen schets uit het volksleven Vit hisulindèHaarlemmer Hal- ltijes% -■ No. CLXVI. Binnen- en Buitenlandse/ie berichtenVaria. Adverte?itièn ens. VIII, JU QEene onthoofding .ia de strafkoloafê geljjkt volstrekt niet op eene terecht stelling, zooais die geschied op de bin- neipla&is van de gevangenis la Ro- quette te Parijs. Terwijl te Parijs toch de terechts?filling allee» geschied ia te genwoordigheid van de beambten der gevangenis en van eenige slaperige journalisten, is men er in Nieuw-Cale- donie op uit, om waaneer de vreesdijke bestraffing moet worden voltrokken, deze althans te doen strekken tot af schrikkend voorbeeld voor andere», (ftlu de Revue des Deux Mondes geeft Paul Mimande eene beschrijving van zulk een terechtstelling, waaraan wij het rolgeade ontleeaea 'EDe plaats waar de terechtstelliegen geschieden, is een groot terrein, gele gen tusschen de twee gebouwe» waarin de gedeporteerden der laagste klasse ge huisvest zija. Aan de andere zijde ver heft zich op een heuvel het kwartier van hen, die cellulair zijn opgesloten. Zood«a de guillotine op vier groote 3teenen is opgesteld ee het driehoekige, met lood bezwaarde mes goed schuift, wo1 den de beul en zijne heipers weer gebracht in het hokje, waar zij naast hunne akelige machine bus leven door- brenge». Het zijo mannelijke veroor deelden, die zich tot het vsrvullea va» de verschrikkelijke betrekking hebben laten vinden. Het is een prachtige nacht. Aan den hemel fonkelen millioenensterren, en ia het midden van het veld staat de guil lotine, wier stijiea een spookachtige schaduw als van twee armen op den grond werpen. Het slaat drie uur. Eenige mannen, voorafgegaan door een fakkeldrager, komen met snelle schreden over het terrein en gaan naar de gevangenis het is de komraandant, vergezeld door den aalmoezenier, den commissaris van politie en twee of drie wachters. Zij betreden de afdeeiing der cellulair-ge- vangenen en komen aan een hek, waar- achter zich de galerij bevind'; met dej cellen der ter dood veroordeelden. Nauwelijks wordt de sleutel in het slot van dit hek gestoken, of in de geheele ga- lerij worden de slapende» w&kker. Plotse ling zijn ze opgesprongen en luisteren met hijgende borst en het angstzweet op het voorhoofd, welke deur zal worden geopend. Hus angst duurt niet lang, een hangslot wordt geopend, een ijzeren staaf weggeschoven, de kommaadaat is een van de cellen binnengetreden. De gevangene die zich erin bevindt, wordt doodsbleek: hij weet w*t dat bezoek beteekeat. Nadat hem aange kondigd is, dat hij gaat sterven, kan hij zich met den geestelijke onder houden. Zeer zelden weigert de gevan gene diens laatste troost. Evenwel blijft de geestelijke niet met des mac alleen. Door de geopende deur hötïdes de wachters op eeaigen afstand het oog op de» veroordeelde, ten einde in gevsJ van nood den priester te beschermen. Weldra komt men den geestelijke waarschuwen, dat de tijd daar is. Hij trekt zich terug, doodsbleek als de veroordeelde zeif, maar dikwyls met eene uitdrukking in de oogen, die doet denken, dat hij zijn zaak heeft gewonnen. De veroordeelde, die in de laatste oogenblikken meestal heeft geschreid als een kind, krijgt dan zijn kalmte weder terug. De beul bindt hem de handen op den rug en kluistert de beenea zoo, dat hg met kleine stappen loopen kan. Ia de kraag va» zija hemd wordt een diepe insnijding gemaakt. Iatusscheu zijn op het terrein een aantal ambtenaren verschenen, wier te genwoordigheid door de wet wordt ge vorderd. Ia hunne nabijheid staan 30 bewakers met het geweer bij den voet, een oogeablik later rukt een compagnie infanterie aan, gekommandeerd door een kapitein, eu plaatst zich tegen den heuvel. Nauwelijks hebben de soldaten deze post ingenomen of men hoort het eigenaardig geluid van eene naderende menigte, vermengd met het gekliakklank van ketenen. Het zijn de gedeporteer de», die de terechtstelling komen bij wonen. Zij worden tegenover de guillo tine ia rijen geschaard. Onmiddellijk klinkt een kommandosoldaten en wachters laden de geweren en richten die op de gedeporteerden. Zoodra eene oproerige beweging onder hea werd opgemerkt, zou onmiddellijk een salvo worden gelost. Opeens gaat de zon op, in de tropen is geen schemering. Het is tijd. De kom- mandznt geeft een der wac iters een teekeo. Deze beklimt den heuvel. Hij gaat den veroordeelde halen. Er heerscht een plechtige stilte. Na eenige minuten daalt van het heuveltje een kleine stoet af. Vóorop gaan wach ters, de revolver ia de vuist, in het midden de priester, die de gebeden der stervenden uitspreekt en ee» groot zwart crucifix omhoog heft, naast dezen de veroordeelde, met een marmerbleek gezicht, achter hem weer gewapende wachters Daar klinkt een stem„Gevangenen, ontbloot het hoofd en knielt!" Hieraan wordt voldaan. De veroor deelde blijft dicht voor de guillotine staan. Geen spier beweegt zich op zijn gelaat. Nu nadert de griffier ea plaatst zich tegeaover hem. ^Presenteert het fceveer!" komman- deert de officier. De griffier leest het vonnis voor, Ambtenaren en rechters Otttbloöten het hoofd. Waaneer het vonnis is voorgelezen, vraagt de koraraaadant„Hebt gij nog itts te zeggen?" ;Ik weasch rayn kameraden toe te spreken," antwoordt de veroordeelde, ea daarop zegt met vaste luide stem de maa, die aog slechts een paar minuten te leven heeft: „Ik verdien mga straf en verlang te sterven. Ik hoop, dat mij het kwaad dat ik gedaan heb, zal worrlen verge ven. Gij ziet waartoe het leidt, als een mensch van dea goeden weg afdwaalt gij allen zijt op dea verkeerden weg ge komen. Gaat niet verder. Laat het aan schouwen van mijn straf u tot inkeer brengen. Beklaagt mij niet, ik heb moed. Vaartwel, makkers, denkt aan mij De toespraak is niet welsprekend, maar zeker zou geen redenaar grootsr indruk kunnen maken. Bij de laatste woorden van den veroordeelde raken de gev&agenea bijna den groadmethet hoofd aae. Na een handdruk met den geestelijke, gaat de veroordeelde zelf voor het plankje van de guillotine staan. De trommen rofielen. Het mes valt. Zij die hunne oogen niet afwenden, zien hoe de beul een oogenblik het hoofd toont en het dan in de mand werpt. Het is geëindigd. De gevangenen staan op en gaan aan hun dagwerk. HaARLKU, 2 Juni 1893. Donderdag is te Amsterdam geslaagd voor het examen lager onderwijs de heer R. de Boer alhier. Tot onderwijzeres te Spaarndam ïs benoemd Mej. A. Hissink alhier. Hier is Donderdag overleden de heer P. H. Donck, hoofd der Rijks-leerschool aan de Ged. Voldersgracht. Een ziekte van enkele dagen, maakte een einde aan zijae loopbaan. De ontslapene was vroeger hoofd eener school te Jufcphaas en werd in 1862 benoemd tot hoofd der Suds-tusachenschool, welke inrich ting in dat jaar aan het Rijk is over gegaan. De heer Dosck was geboren 25 December 1833. De teraardebestelling vindt plaats op Zaterdagnamiddag; 1 uur. De uitslag van den internationalen kegelwedstrijd, personeel en op de vrije baan, uitgeschreven door de club „de Phoenix" alhier en in café Brtnkmann gehouden tot en met 31 Mei jl. luidt als volgt: Personeel. punten. Ie pr. G.M. A. de Blanck, Rotterdam, 70. V.Z.M. Vijzelaar, 66. 3e V.Z.M. Keukeler, N. Amstel, 6 j. 4e Z.M. De Graal, alhier, 60. S« B.M. P. Melissen, Overaeen, 58. Consolatieprijs Z.M. v. Dapperen, alhier, 56. V r ij e Baan. Ie pr. (notenhouten schrijfbureau) de Hr. P. v. H., alhier, 76 p. 2e H. v. B,, 75 3e F., Amsterdam 74 4e E. K., alhier, 74 5e J. H. V. C. alhier, 7 a 6s„ J. F. B., Amst. 72 7=„ J. V., alhier, 72 Se L., Amsterdam, 72 9eK., 70 w xoe„ N., Oreivees, 7>„ ne„ S., alhier, 70, 12e D., Amsterdam, 70 I30» M M 7° 14e P., Heemstede, 69 F., Amsterdam, 69 16e H. L., alhier, 68 17e Z., alhier, 68 i8s B. B., Leiders, 68 19e B., Amsterdam, 68 20e S. M., alhier, 67 Eene gouden medaille voor de hoogste serie in 50 ballen ontving de heer H. v. Breemen, alhier, met 321 punten. Eene ailverea medaille, voor het kleinste aantal punten in 50 ballen, zon der poedel, ontving eveneens de heer H. v. Breemen, alhier, met 291 punten. De negen-prijs werd met het aan tal van 10, aan den heer R, van Am sterdam, toegekeud. De achten prjjs aau den heer P., te Rotterdam, met het aantal van iz, en de zeven prijs met het aantal van 19 aan den heer Z. alhier. Op verzoek worden de namen der prijs.inneta siet volnit vermeld. In de maand Mei jl. zijn te Haarlem op de aardappelen- en botermarkten aangev. verk. laagste hoogste pr. Aardapp. 1281 HL. 1198 HL. f 0.60 f 17- 'nieuwe) Boter 1054 KG. 1013 KG. f 1,20 f 1.60. Biggen 848 st. 848 st. f8 f 15. Schrammen 414 st. 394 st. f13.f80. Appelen 0 HL. 0 HL. 0.0.—. Voor de in de Bloemendaalsche dui nen te houden schietwedstrijd van den Ned. Bond vaa Oud onderofficieren op 19 Juli a. 8. zond de eere-voorz. van dien Bond, Zijne Excellentie de gep. luit.-generaal, oud-minister van Oorlog, A. W. Ph. Weitzel, als prijs een groote vergald zilveren medaille, speciaal be stemd voor den korpswedstrijd op 150 M. met rgksgeweer en ammunitie. De firma Beaumont deed toezegging voor een fraaie floberibuks als prijs. Naar ons wordt medegedeeld, heeft het district Haarlem en Omstreken van „Eigen Hulp" het huis in de Zijlstraat, vroeger bewoond door mevrouw Copes van Hasselt, aangekocht met het doel daarheen haren thans in de Kleine Houtstaat gevestigden wiakel over te brengen. Naar aanleiding van het ingezonden stuk in ons vorig nummer van „Mater Pruderatia" die zich beklaagt over de „caprices" der geneesheereu hier ter stede, die weigeren eene verklaring der oorzaak vaa den dood te ge vera, in geval de levensverzekering-maatschap pijen deze voor overledenen, bij hen ver zekerd, mochten verlangen en waaruit processen zouden moeten voortvloeien, is ons door een medicus hier ter stede, bestuurslid van de afdeeiing Haarlem der Nederl. Maatschij. Ter bevordering van de Geneeskunde, nog een en ander medegedeeld. Reeds in ons vorig nummer wezen wij er op, dat de medici de verklaring niet willen afgeven om hun ambtsge heim niet te schenden. Dat die weigering van de haarlemsche geneesheren geen „caprice" is, bewijst het feit, dat reeds jaren lang ia verscheidene gemeenten, o. a. ook te Amsterdam, de geueesheeren dergelijke verklaringen niet aan levens- verzekering-maatsch. afgeven, dat bo vendien van wege het hoofdbestuurder Ned. Maatsch. t. b. v. d. Geneesk. aan de afdeelingen voor eenige jaten circu laires zijn verzonden, waai in werd aan- gedrongen op het handhaven van het ambtsgeheim ten opzichte dier maat schappijen en bovendien dat de levens- verz. maatsch. hier te lande zijn aan- geschreven, dat de bewuste maatregel .zou worden toegepast, zoodat z\j niet {onvoorbereid waren. 1 Ook vernamen wij nog, dat mocht 2) HOOFDSTUK I. Een treurspel in Londen Spicer verliet de kamer en kwam een oogenblik daarna terug 3&et eene dame, getooid in een fraai blauw en wit japonnetje. Branaon sperde van verbazing zyne oogen open over het uiter lijk van de eerste assistente", en hij vroeg zichzelf af, of zij wel nuttig kon zjjn bjj de pogingen om een geheim te ontsluieren, dat naar hij stellig van oordeel was, den dood van zyn vroegeren vriend omhulde. De detective gaf hem eenigen tijd tot het maken van gissingen, wie en wat zij eigenlijk mocht zijn, want na haar in zoo weinig woorden als mogelijk was te hebben voorgesteld, zeide hg//Nu mijnheer Branson als gij ons iets weet te vertellen, of vermoedens hebt, doe het dan wat ik u verzoeken mag zoo spoedig en duide lijk mogelijk. Vertel ons eens wie de overledene was en op welke wijze gij er in zijt betrokken gij hebt ons gezegd, dat de zaak voor u van groot gewicht was." z/Ik ben er persoonlijk bjj betrokken, omdat hg de eenige nog levende boedelbeheerder was van de erfenis van wijlen den oom mijner vrouw, Mark Rossiter. Als zoodanig hield hij onder zgn beheer de belangrijke som van zeventienduizend pond, totdat Ethel Rossiter, de jongste dochter van den erflater meerderjarig zou zgn geworden. Volgens de bepalingen van dit testament moest deze som, of als het geld belegd was, de eigendomsbewijzen haar wor den overgedragen op haar een en twintigsten geboortedag. De testateur wenschte om de een of andere reden, dat dit juiBt op dien dag zou gebeuren. z/Zgn mede-executeur, Thomas Phelps is ongeveer veertien maanden geleden gestorven. Daar de overdracht zoo spoedig zou plaats hebben, werd het niet noodig geoordeeld er bij Riohard Grantbam op aan te dringen een plaatsvervanger te benoemen. //In dien tijd was het kapitaal veilig en goed belegd. Daarvan zijn zekere bewijzen voorhanden. //Welnu Ethel Rossiter is een en twintig jaar oud geworden den derden Mei jongstleden. Eenige weken geleden ontving Grant ham hiervan bericht met het verzoek om er op te rekenen, het hem toevertrouwde geld op den bepaalden tijd af te dragen. z/Hg berichtte in een antwoord het schrijven te hebben ontvan gen, en beloofde om op het bepaalde tijdstip aan het verzoek te voldoen. Hg deed dit eGhter niet. //Herhaaldelijk werd hg om het geld aangemaand, maar telkens wist hg de betaling onder allerlei verontschuldigingen uit te stellen. z/Miss Rossiter werd ongeduldig, en dat niet alleen, maar ook achterdochtig, dat niet alles in den haak was, zoodat zg mg een dag of tien twaalf geleden opdroeg om maatregelen te nemen en hem te dwingen de hem toevertrouwde gelden onmiddellijk af te dragen. i/Ik schreef hem om te beginnen een brief, maar toen ik er geen voldoend antwoord op ontving, bracht ik hem een bezoek, in het denkbeeld aldus eene persoonlijke verklaring te ontvangen. z/Hg scheen zich in groote verlegenheid te bevinden, en bekende, na verscheidene uitvluchten, openlijk, dat hij zich had schuldig gemaakt aan groot misbruik van vertrouwen. Hij vertelde, dat hg geruimen tgd zeer ongelukkig in zaken was geweest en groote verliezen had geleden. Kort na den dood van zgn mede-executeur was de crisis gekomen en had hg aan wanhoop ten prooi en in de hoop de verliezen spoedig te hunnen dekken, gebruik gemaakt van het geld der erfenis, had er mee gespeculeerd en alles ver loren. //Natuurlijk trachtte hg zich te verontschuldigen door le zeggen dat hg vertrouwde in staat te zgn het geld weer te kunnen terug geven alvorens de vervaldag was aangebroken. z/Het was hoogst onaangenaam, maar ik was verplicht hem te zeggen, dat als hg het geld niet op de een of andere manier kon vinden, de gevolgen hoogst noodlottig voor hem konden zijn. Hg smeekte vurig om nog wat geduld te hebbeo, en ofschoon rngne instructies luidden onmiddellijk handelend op te treden, stemde ik er in toe hem een week tijd te geven om zich het geld to verschaffen, terwille van onze vroegere vriendschap en van zijne vrouw en dochter, vooral van laatstgenoemde, een lief, goed meisje, ff Hg deed zgn best zeer zgn beat, en ik heb van andere zgde

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1893 | | pagina 1