NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
löe Jaargang.
Zaterdag 3 Juni 1893.
No, 3041.
ABONNEMENTSPRIJS:
ADVERTENTIEN:
Van Verre en; Van Nabij,
STADSNIEUW 8.
FEUILLETON
De dood van Richard Grantham.
HAARLE
AGBLAD
Voor Haarlem per 3 maandenf 1,20.
Franco door het geheele Kijk, per 3 maanden 1,65.
Afzonderlijke nummers0,05.
Geïllustreerd Zondagsblad, per 3 maanden 0,30.
franco per post 0,37^.
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
Bureau: Kleine Hontstraat No. 9, Haarlem. Telefoonnummer 122.
van 15 regels 50 Cents; iedere regel meer 10 Cents.
Groote letters naar plaatsrnimter
Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Reclames 20 Cents per regel.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door
onze agenten en door alle boekhandelaren en courantiers.
Directeur-Uitgever J. C. PEEREBOOM.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. L. DAUBE Co., JOHN F. JONES, Succ., Parijs 31 bis Faubourg Montmartre.
Het Bijvoegsel van het blad dat
Zaterdagavond verschijntzal bevatten
Een avondpartijtje in de binnenlanden
nan Javaeen schets uit het volksleven
Vit hisulindèHaarlemmer Hal-
ltijes% -■ No. CLXVI. Binnen- en
Buitenlandse/ie berichtenVaria.
Adverte?itièn ens.
VIII,
JU
QEene onthoofding .ia de strafkoloafê
geljjkt volstrekt niet op eene terecht
stelling, zooais die geschied op de bin-
neipla&is van de gevangenis la Ro-
quette te Parijs. Terwijl te Parijs toch
de terechts?filling allee» geschied ia te
genwoordigheid van de beambten der
gevangenis en van eenige slaperige
journalisten, is men er in Nieuw-Cale-
donie op uit, om waaneer de vreesdijke
bestraffing moet worden voltrokken,
deze althans te doen strekken tot af
schrikkend voorbeeld voor andere»,
(ftlu de Revue des Deux Mondes geeft
Paul Mimande eene beschrijving van
zulk een terechtstelling, waaraan wij het
rolgeade ontleeaea
'EDe plaats waar de terechtstelliegen
geschieden, is een groot terrein, gele
gen tusschen de twee gebouwe» waarin
de gedeporteerden der laagste klasse ge
huisvest zija. Aan de andere zijde ver
heft zich op een heuvel het kwartier
van hen, die cellulair zijn opgesloten.
Zood«a de guillotine op vier groote
3teenen is opgesteld ee het driehoekige,
met lood bezwaarde mes goed schuift,
wo1 den de beul en zijne heipers weer
gebracht in het hokje, waar zij naast
hunne akelige machine bus leven door-
brenge». Het zijo mannelijke veroor
deelden, die zich tot het vsrvullea va»
de verschrikkelijke betrekking hebben
laten vinden.
Het is een prachtige nacht. Aan den
hemel fonkelen millioenensterren, en ia
het midden van het veld staat de guil
lotine, wier stijiea een spookachtige
schaduw als van twee armen op den
grond werpen.
Het slaat drie uur. Eenige mannen,
voorafgegaan door een fakkeldrager,
komen met snelle schreden over het
terrein en gaan naar de gevangenis
het is de komraandant, vergezeld door
den aalmoezenier, den commissaris van
politie en twee of drie wachters. Zij
betreden de afdeeiing der cellulair-ge-
vangenen en komen aan een hek, waar-
achter zich de galerij bevind'; met dej
cellen der ter dood veroordeelden.
Nauwelijks wordt de sleutel in het slot
van dit hek gestoken, of in de geheele ga-
lerij worden de slapende» w&kker. Plotse
ling zijn ze opgesprongen en luisteren met
hijgende borst en het angstzweet op
het voorhoofd, welke deur zal worden
geopend. Hus angst duurt niet lang,
een hangslot wordt geopend, een ijzeren
staaf weggeschoven, de kommaadaat is
een van de cellen binnengetreden.
De gevangene die zich erin bevindt,
wordt doodsbleek: hij weet w*t dat
bezoek beteekeat. Nadat hem aange
kondigd is, dat hij gaat sterven, kan
hij zich met den geestelijke onder
houden. Zeer zelden weigert de gevan
gene diens laatste troost.
Evenwel blijft de geestelijke niet met
des mac alleen. Door de geopende
deur hötïdes de wachters op eeaigen
afstand het oog op de» veroordeelde,
ten einde in gevsJ van nood den
priester te beschermen.
Weldra komt men den geestelijke
waarschuwen, dat de tijd daar is. Hij
trekt zich terug, doodsbleek als de
veroordeelde zeif, maar dikwyls met
eene uitdrukking in de oogen, die doet
denken, dat hij zijn zaak heeft gewonnen.
De veroordeelde, die in de laatste
oogenblikken meestal heeft geschreid
als een kind, krijgt dan zijn kalmte
weder terug. De beul bindt hem de
handen op den rug en kluistert de
beenea zoo, dat hg met kleine stappen
loopen kan. Ia de kraag va» zija hemd
wordt een diepe insnijding gemaakt.
Iatusscheu zijn op het terrein een
aantal ambtenaren verschenen, wier te
genwoordigheid door de wet wordt ge
vorderd. Ia hunne nabijheid staan 30
bewakers met het geweer bij den voet,
een oogeablik later rukt een compagnie
infanterie aan, gekommandeerd door een
kapitein, eu plaatst zich tegen den
heuvel.
Nauwelijks hebben de soldaten deze
post ingenomen of men hoort het
eigenaardig geluid van eene naderende
menigte, vermengd met het gekliakklank
van ketenen. Het zijn de gedeporteer
de», die de terechtstelling komen bij
wonen. Zij worden tegenover de guillo
tine ia rijen geschaard. Onmiddellijk
klinkt een kommandosoldaten en
wachters laden de geweren en richten
die op de gedeporteerden. Zoodra eene
oproerige beweging onder hea werd
opgemerkt, zou onmiddellijk een salvo
worden gelost.
Opeens gaat de zon op, in de tropen
is geen schemering. Het is tijd. De kom-
mandznt geeft een der wac iters een
teekeo. Deze beklimt den heuvel. Hij
gaat den veroordeelde halen.
Er heerscht een plechtige stilte. Na
eenige minuten daalt van het heuveltje
een kleine stoet af. Vóorop gaan wach
ters, de revolver ia de vuist, in het
midden de priester, die de gebeden der
stervenden uitspreekt en ee» groot
zwart crucifix omhoog heft, naast dezen
de veroordeelde, met een marmerbleek
gezicht, achter hem weer gewapende
wachters
Daar klinkt een stem„Gevangenen,
ontbloot het hoofd en knielt!"
Hieraan wordt voldaan. De veroor
deelde blijft dicht voor de guillotine
staan. Geen spier beweegt zich op zijn
gelaat. Nu nadert de griffier ea plaatst
zich tegeaover hem.
^Presenteert het fceveer!" komman-
deert de officier. De griffier leest het
vonnis voor, Ambtenaren en rechters
Otttbloöten het hoofd.
Waaneer het vonnis is voorgelezen,
vraagt de koraraaadant„Hebt gij nog
itts te zeggen?"
;Ik weasch rayn kameraden toe te
spreken," antwoordt de veroordeelde,
ea daarop zegt met vaste luide stem de
maa, die aog slechts een paar minuten
te leven heeft:
„Ik verdien mga straf en verlang te
sterven. Ik hoop, dat mij het kwaad
dat ik gedaan heb, zal worrlen verge
ven. Gij ziet waartoe het leidt, als een
mensch van dea goeden weg afdwaalt
gij allen zijt op dea verkeerden weg ge
komen. Gaat niet verder. Laat het aan
schouwen van mijn straf u tot inkeer
brengen. Beklaagt mij niet, ik heb moed.
Vaartwel, makkers, denkt aan mij
De toespraak is niet welsprekend,
maar zeker zou geen redenaar grootsr
indruk kunnen maken. Bij de laatste
woorden van den veroordeelde raken
de gev&agenea bijna den groadmethet
hoofd aae.
Na een handdruk met den geestelijke,
gaat de veroordeelde zelf voor het plankje
van de guillotine staan. De trommen
rofielen. Het mes valt. Zij die hunne
oogen niet afwenden, zien hoe de beul
een oogenblik het hoofd toont en het
dan in de mand werpt.
Het is geëindigd. De gevangenen
staan op en gaan aan hun dagwerk.
HaARLKU, 2 Juni 1893.
Donderdag is te Amsterdam geslaagd
voor het examen lager onderwijs de
heer R. de Boer alhier.
Tot onderwijzeres te Spaarndam ïs
benoemd Mej. A. Hissink alhier.
Hier is Donderdag overleden de heer
P. H. Donck, hoofd der Rijks-leerschool
aan de Ged. Voldersgracht. Een ziekte
van enkele dagen, maakte een einde
aan zijae loopbaan. De ontslapene was
vroeger hoofd eener school te Jufcphaas
en werd in 1862 benoemd tot hoofd
der Suds-tusachenschool, welke inrich
ting in dat jaar aan het Rijk is over
gegaan. De heer Dosck was geboren
25 December 1833.
De teraardebestelling vindt plaats
op Zaterdagnamiddag; 1 uur.
De uitslag van den internationalen
kegelwedstrijd, personeel en op de vrije
baan, uitgeschreven door de club „de
Phoenix" alhier en in café Brtnkmann
gehouden tot en met 31 Mei jl. luidt
als volgt:
Personeel.
punten.
Ie pr. G.M. A. de Blanck, Rotterdam, 70.
V.Z.M. Vijzelaar, 66.
3e V.Z.M. Keukeler, N. Amstel, 6 j.
4e Z.M. De Graal, alhier, 60.
S« B.M. P. Melissen, Overaeen, 58.
Consolatieprijs Z.M. v. Dapperen,
alhier, 56.
V r ij e Baan.
Ie pr. (notenhouten schrijfbureau)
de Hr. P. v. H., alhier, 76 p.
2e H. v. B,, 75
3e F., Amsterdam 74
4e E. K., alhier, 74
5e J. H. V. C. alhier, 7 a
6s„ J. F. B., Amst. 72
7=„ J. V., alhier, 72
Se L., Amsterdam, 72
9eK., 70 w
xoe„ N., Oreivees, 7>„
ne„ S., alhier, 70,
12e D., Amsterdam, 70
I30» M M 7°
14e P., Heemstede, 69
F., Amsterdam, 69
16e H. L., alhier, 68
17e Z., alhier, 68
i8s B. B., Leiders, 68
19e B., Amsterdam, 68
20e S. M., alhier, 67
Eene gouden medaille voor de hoogste
serie in 50 ballen ontving de heer H.
v. Breemen, alhier, met 321 punten.
Eene ailverea medaille, voor het
kleinste aantal punten in 50 ballen, zon
der poedel, ontving eveneens de heer
H. v. Breemen, alhier, met 291 punten.
De negen-prijs werd met het aan
tal van 10, aan den heer R, van Am
sterdam, toegekeud. De achten prjjs aau
den heer P., te Rotterdam, met het
aantal van iz, en de zeven prijs met
het aantal van 19 aan den heer Z. alhier.
Op verzoek worden de namen der
prijs.inneta siet volnit vermeld.
In de maand Mei jl. zijn te Haarlem
op de aardappelen- en botermarkten
aangev. verk. laagste hoogste pr.
Aardapp. 1281 HL. 1198 HL. f 0.60 f 17- 'nieuwe)
Boter 1054 KG. 1013 KG. f 1,20 f 1.60.
Biggen 848 st. 848 st. f8 f 15.
Schrammen 414 st. 394 st. f13.f80.
Appelen 0 HL. 0 HL. 0.0.—.
Voor de in de Bloemendaalsche dui
nen te houden schietwedstrijd van den
Ned. Bond vaa Oud onderofficieren op
19 Juli a. 8. zond de eere-voorz. van
dien Bond, Zijne Excellentie de gep.
luit.-generaal, oud-minister van Oorlog,
A. W. Ph. Weitzel, als prijs een groote
vergald zilveren medaille, speciaal be
stemd voor den korpswedstrijd op 150 M.
met rgksgeweer en ammunitie.
De firma Beaumont deed toezegging
voor een fraaie floberibuks als prijs.
Naar ons wordt medegedeeld, heeft
het district Haarlem en Omstreken van
„Eigen Hulp" het huis in de Zijlstraat,
vroeger bewoond door mevrouw Copes
van Hasselt, aangekocht met het doel
daarheen haren thans in de Kleine
Houtstaat gevestigden wiakel over te
brengen.
Naar aanleiding van het ingezonden
stuk in ons vorig nummer van „Mater
Pruderatia" die zich beklaagt over de
„caprices" der geneesheereu hier ter
stede, die weigeren eene verklaring der
oorzaak vaa den dood te ge vera, in
geval de levensverzekering-maatschap
pijen deze voor overledenen, bij hen ver
zekerd, mochten verlangen en waaruit
processen zouden moeten voortvloeien,
is ons door een medicus hier ter stede,
bestuurslid van de afdeeiing Haarlem
der Nederl. Maatschij. Ter bevordering
van de Geneeskunde, nog een en ander
medegedeeld.
Reeds in ons vorig nummer wezen
wij er op, dat de medici de verklaring
niet willen afgeven om hun ambtsge
heim niet te schenden. Dat die weigering
van de haarlemsche geneesheren geen
„caprice" is, bewijst het feit, dat reeds
jaren lang ia verscheidene gemeenten,
o. a. ook te Amsterdam, de geueesheeren
dergelijke verklaringen niet aan levens-
verzekering-maatsch. afgeven, dat bo
vendien van wege het hoofdbestuurder
Ned. Maatsch. t. b. v. d. Geneesk. aan
de afdeelingen voor eenige jaten circu
laires zijn verzonden, waai in werd aan-
gedrongen op het handhaven van het
ambtsgeheim ten opzichte dier maat
schappijen en bovendien dat de levens-
verz. maatsch. hier te lande zijn aan-
geschreven, dat de bewuste maatregel
.zou worden toegepast, zoodat z\j niet
{onvoorbereid waren.
1 Ook vernamen wij nog, dat mocht
2)
HOOFDSTUK I.
Een treurspel in Londen
Spicer verliet de kamer en kwam een oogenblik daarna terug
3&et eene dame, getooid in een fraai blauw en wit japonnetje.
Branaon sperde van verbazing zyne oogen open over het uiter
lijk van de eerste assistente", en hij vroeg zichzelf af, of zij wel
nuttig kon zjjn bjj de pogingen om een geheim te ontsluieren,
dat naar hij stellig van oordeel was, den dood van zyn vroegeren
vriend omhulde.
De detective gaf hem eenigen tijd tot het maken van gissingen,
wie en wat zij eigenlijk mocht zijn, want na haar in zoo weinig
woorden als mogelijk was te hebben voorgesteld, zeide hg//Nu
mijnheer Branson als gij ons iets weet te vertellen, of vermoedens
hebt, doe het dan wat ik u verzoeken mag zoo spoedig en duide
lijk mogelijk. Vertel ons eens wie de overledene was en op welke
wijze gij er in zijt betrokken gij hebt ons gezegd, dat de zaak
voor u van groot gewicht was."
z/Ik ben er persoonlijk bjj betrokken, omdat hg de eenige nog
levende boedelbeheerder was van de erfenis van wijlen den oom
mijner vrouw, Mark Rossiter. Als zoodanig hield hij onder zgn
beheer de belangrijke som van zeventienduizend pond, totdat Ethel
Rossiter, de jongste dochter van den erflater meerderjarig zou zgn
geworden. Volgens de bepalingen van dit testament moest deze
som, of als het geld belegd was, de eigendomsbewijzen haar wor
den overgedragen op haar een en twintigsten geboortedag. De
testateur wenschte om de een of andere reden, dat dit juiBt op
dien dag zou gebeuren.
z/Zgn mede-executeur, Thomas Phelps is ongeveer veertien
maanden geleden gestorven. Daar de overdracht zoo spoedig zou
plaats hebben, werd het niet noodig geoordeeld er bij Riohard
Grantbam op aan te dringen een plaatsvervanger te benoemen.
//In dien tijd was het kapitaal veilig en goed belegd. Daarvan
zijn zekere bewijzen voorhanden.
//Welnu Ethel Rossiter is een en twintig jaar oud geworden
den derden Mei jongstleden. Eenige weken geleden ontving Grant
ham hiervan bericht met het verzoek om er op te rekenen, het
hem toevertrouwde geld op den bepaalden tijd af te dragen.
z/Hg berichtte in een antwoord het schrijven te hebben ontvan
gen, en beloofde om op het bepaalde tijdstip aan het verzoek te
voldoen. Hg deed dit eGhter niet.
//Herhaaldelijk werd hg om het geld aangemaand, maar telkens
wist hg de betaling onder allerlei verontschuldigingen uit te
stellen.
z/Miss Rossiter werd ongeduldig, en dat niet alleen, maar ook
achterdochtig, dat niet alles in den haak was, zoodat zg mg een
dag of tien twaalf geleden opdroeg om maatregelen te nemen en
hem te dwingen de hem toevertrouwde gelden onmiddellijk af te
dragen.
i/Ik schreef hem om te beginnen een brief, maar toen ik er geen
voldoend antwoord op ontving, bracht ik hem een bezoek, in het
denkbeeld aldus eene persoonlijke verklaring te ontvangen.
z/Hg scheen zich in groote verlegenheid te bevinden, en bekende,
na verscheidene uitvluchten, openlijk, dat hij zich had schuldig
gemaakt aan groot misbruik van vertrouwen. Hij vertelde, dat hg
geruimen tgd zeer ongelukkig in zaken was geweest en groote
verliezen had geleden. Kort na den dood van zgn mede-executeur
was de crisis gekomen en had hg aan wanhoop ten prooi en in
de hoop de verliezen spoedig te hunnen dekken, gebruik gemaakt
van het geld der erfenis, had er mee gespeculeerd en alles ver
loren.
//Natuurlijk trachtte hg zich te verontschuldigen door le zeggen
dat hg vertrouwde in staat te zgn het geld weer te kunnen terug
geven alvorens de vervaldag was aangebroken.
z/Het was hoogst onaangenaam, maar ik was verplicht hem te
zeggen, dat als hg het geld niet op de een of andere manier kon
vinden, de gevolgen hoogst noodlottig voor hem konden zijn.
Hg smeekte vurig om nog wat geduld te hebbeo, en ofschoon
rngne instructies luidden onmiddellijk handelend op te treden, stemde
ik er in toe hem een week tijd te geven om zich het geld to
verschaffen, terwille van onze vroegere vriendschap en van zijne
vrouw en dochter, vooral van laatstgenoemde, een lief, goed meisje,
ff Hg deed zgn best zeer zgn beat, en ik heb van andere zgde