EEN DROEYILEVEN.
door
O*. B. Burgin.
//Neen, ik doe het toch niet.
^Dwaasheid. We zyn allen nieuws
gierig om het te hooren
tfDat is wpI mo^elyk, maar ik vind
het een beleediging voor de nagedachte
nis van een doode, om te vertellen hoe
zyn leven mislukte."
Onze vriend Herman stond op, ging
naar de sofa, keerde het portret van ter
Windt om, zoodat men de droevige ge
laatstrekken niet meer zag. Evenwel had
den we hem blijkbaar aan het wanke
len gebracht en een onzer stond op en
keerde het portret weer om.
//Wees toeh niet dwaas, Herman.
Deze jongelui stellen belang in ter
Windts geschiedenis. Zij denken, dat zij
iets weten van het droevige in het leven.
Help hen uit den droom en vertel de
geschiedenis I"
In het grauwe schemerlicht waren de
trekken der aanwezigen moeilijk te oa-
derscheiden. Er waren er, die ternau
wernood de kinderschoenen waren ont
wasBen, er waren letterkundige /lions",
verschrikkelijker dan het dier zelf. i)
Hunne tanden waren wel wat afgesleten
maar zij brulden nog altijd, met een air
alsof ze iedereen wel hadden kunnen
verslinden, als ze gewild hadden. Het
waren de critici en een huoner placht
te zeggen: ffAls een ehirurg een kwaad
aardige zweer wegneemt, is er geen grens
voor de bewondering van het publiek;
maar wanneer wij critici de Letterkunde j
van een boos gezwel bevrijden, is ieder-
een uit zyn humeur, de patient zelf aller
meest ja, het is een ondankbare we
reld."
Maar op dien avond waren de leeu
wen niet hongerig. De meesten hunner
leden daarentegen aan chronischen dorst,
terwijl zg hun gezichten verborgen ach
ter dikke rookwolken. Nu en dan werd
de stilte verbroken door het sissen van
een syphon. Men had smakelijk gedineerd
en niemand scheen energie genoeg te
hebben, om zichselven uit den zachten
dommel wakker te schudden. Sommigen
hunner hadden ter Windt gekend, maar
hij was nu al vijf jtar dood en hoe ver
andert niet een mensch in dien tijd.
Er zat er een voor de piano, die op
eens een droevige melodie speelde, lang
zaam en snikkend, als een iykzang.
Herman stond op en leunde tegen den
schoorsteen mantel, vlak onder het por
tret van Te* Windt. Toen begon hy met
zachte stem alsof hij half in droom
sprak, te vertellen.
z/Ik zal u dan zeggen, hoe een groot
man heeft geleefd. Tegenwoordig zyn er
zóóveel talenten, dat het wezenlijk een
onderscheiding gaat worden een alle-
daagsch mensch te wezen. In moderne
grootheid schuilt veel napratery en
reclame. We schrijven een boek en ver
tellen aan onze vrienden
z/tls goed gedaan, beste jongen. We
zenlijk, 't is geslaagd, 't Zou mij niet
verwonderen ais het Bensatie maakt."
Onze vrienden vertellen het verder, er
wordt reclame gemaakt, de bescheiden
heid in een hoek gezet. Men heeft naam
Ter Windt werd verteerd door dorst
naar grootheid, maar daar merkten de
anderen niet van. Hjj was schrijver en
had neiging voor melancholie. Twee of
drie teleurstellingen maakten dit nog
erger.
Een vrouw wees hem af, zijn beste
vriend stierf plotseling en geen uitgever
wilde zijn werk laten drukken."
Er ging een gemompel door den kring
dor toehoorders. Met de laatste teleur
stelling hadden ze allen wel kennis
gemaakt.
//Dit duurde een paar jaar. Ter Windt
was toen 23 jaar oud en we plachten
naar zijn kamers te gaan, om hem zijn
proza en poëzie te hooren voordragen.
Juist toen hij over de teleurstelling van
zijne afwijzing heen raakte, overkwam
hem het groote ongeluk van zijn leven.
Stel u voor, dat gij op een fraaien
zomerdag des middags een heerlijke
wandeling hebt gemaakt. Ge komt terug
vermoeid maar verrukt over al dat
schoons in Gods natuur, het middagmaal
smaakt u heerlijk na de inspanning
na tafel gaat ge nog even in den tuin
om de zon te zien ondergaan. Er scbyGt
een soort van nevel op te komen,
gaat naar binnen en legt u te slapen,
rustig, kalm, zonder vrees voor gevaar.
Als gij ontwaakt is het stikdonker
om u heen. Er bonst iemand op de ka
merdeur. Gij springt uit uw bed en
struikelt over een stoel. //Wat is er aan
de hand Waarvoor dient dat lawaai
midden in den racht Staat het huis
in brand
De stem van de dienstbode antwoordt
beleefd't Is negen uur meneer."
Negen uur en hat is stikdonkerDe
meid is gek en woedend roept ge haar
toe. dat zy niet zoo'n spektakel moet
maken in het holle van den nacht en
dat zo morgen haar congé krijgt.
Ze verwijdert zich en go tracht weer
in te slapen, maar het lukt niet. Een
poos daarna werdt er weer geklopt, het
een van nwe huisgenooten, die uit
roept: tfSta toch op, het is al tien uur!"
Ge ziet rond Set no ff even duister J
Plotseling grijpt een ijzige vrees u
aan. Gij siddert, tracht nogmaals rond
te zieD, voelt nazr uwe oogen. Ze zyn
wijd opengesperd en toch ziet ge niets,
niets dan een eentonig duister. Uw hart
klopt en bonst als een hamer. //Blind.
blind.blind.
En nu weet gij, wat er gebeurd is.
Uwe oogen zijn er nog, maar het licht
is weg
In den kring der luisterenden slaakte
een der jongsten eon diepe zucht. Her-1
man ging voort. i
//Dat is Ter Windt overkomen. Na een
poos veranderde de zwarte vlakte in
grys. Hy was mot zyn ziel alleen in een
grijze, spookachtige wereld van nevel
achtige schaduwen, met herinneringen
aan voorheen, df3 overblijfselen van
befde en hoop. Hij leefde, maar in een
afzonderlijke wereld, geheel alleen. Als
ge ia de kamer kwaamt en zijn hand
vattet, dan was hy toch alleen. Hy zag
u niet, herkende u niet ais dezelfde van
vroöger. Gy koodt niet met hem praten
over alledaagsche dingen uit uw leven,
evenmin als gy het vermogen hadt om
den grijjen sluier van zijne oogen weg
te nemen. Dit bleeke schepsel met zyn
zwarten baard leefde in een wereld öp
zich zei ven, een gry ze wereld. Voor hem
waart gy geen levend mensch, maar een
schaduw.'
Dit daurde zoolang, to'dat er eene
andere vrouw op zyn levenspad trad,
Hy maakte kennis met haar en zy
beminden elkaar spoedig. Als zy by hem
was, scheen het alsof hy haar met zyne
oogen zag. Zij drong er op aan, dat hy
een boek schrijven zou, begrijpende welk I
een genie hy was en trachtende, den
sluier der smart van zyn ziel te rukken.
Zij nam hem mee in den zonneschijn,
boezemde hem belangstelling in voor de
wereld, werd voor hem het gezicht, ver
tolkte voor hem al de vormen der
natuur, de kleuren der bloemen, de ge-
der vogels, de hartstochten en
verlangens van de menschheid. Streep voor
streep bevocht zy het terrein van de
gryze schaduwen, verlevendigde zyn geest
en voerde dien in /het daglicht, totdat hy
weer zwakke klanken deed hooren. als
van een kind dat stamelde. „De wereld
is niet grys," zoo zeide zij tot hem, zing
van zonneschijn. Schrijf een boek, dat
de menschen tot bewondering dwingt, gy
kunt dat, en als gy het gedaan hebt,1
zal ik u voor altyd en altijd hebben ont-1
rukt aan die vreeselyke wereld, waarin
zelfa bloedige tranen grijs zijn."
Hy stelde het echter eiken dag uit.
Hy kou er niet toe komen, wanneer zy
by hem zat, met hare hand iu de zyae,
om aan den arbeid te gaan en wanneer
zy was heengegaan, was zya ziel geheel
vervuld met haar Wacht ;totdat wy
getrouwd zallen zija," zeide hy, wan
neer zy hem aanspoorde. //Dan zal het
stellig komen, dat boek dat ieder bewon
deren zal. Laat my nog zoolang wach
ten
Ze zonden in de lente trouwen. Een
week voor den dag van hun huwelyk
hoorde hy, terwyl ze naast elkander za
ten, hoe zy plotseling een kreet uitte,
daarna een snik. Daarop viel zy tegen
hem aan; hy legde de hand op haar
hart, het stond stil, zij was dood. In de
inspannende pogingen om hem tot het
leven terug te brengen, was zij bezwe
ken.
Ter Windt klaagde niet meer, hy had
het klagen sinds lang verleerd. Zyn
eeoige wensch was nog, om het boek te
sehryven, waarnaar zy zoo verlangd
had. Hy had geleerd met een schrijf
machine te werken en dagen lang zat
hy daarvoor, te wachten op eene inge
ving. Dan duldde hij niemand om zich
heen.
Op zekeren dag was da ingeving ge
komen. Hy werkte. Wy allen werden
afgewezen, hy duldde ternauwernood, dat
men hem voedsel bracht en werkte door
zonder rust te nemen, twee d
twee nachten aaneen. Toon viel hij in
elkander, uitgeput ea byna stervende.
Ik vond hem in zyn stoel achterover
liggen, omringd door hoopen papier."
Herman zweeg en wy allen zagen dat
er tranen in zyne oogen stonden.
/,Eü het boek vroeg een onzer zacht.
z/Het boek Het boek was niet ge
schreven Het papier, dat om hem heen
lag verspreid, was onbeschreven, er stond
geen letter op. Iemand had het iuktrol-
letje uit de schrijfmachine genomen en
het er niet weer ingezet. Ter Windt kon
dat niet zien en de schoone gedachten
hare erfenis, die hy meende op to schry
ven voor de wereld, waren verloren ge
gaan."
Er heerschte diepe stilte, we zagen
elkander niet aan, maar zaten onbewege
lijk, met een gewaarwording van pyn,
alsof ons eigen leven daar was verteld
geworden.
Veertien dagen later was hij dood. in
da meening dat zijn boek gereed was en
zyn nagedachtenis in de wereld zou be.
waren. Wjj hadden den moed niet, hem
uit dien zoeten droom te doen ontwaken
BINNENLAND,
Bij het gastmaal, Donder
dag den president van de Eerste Kamer
Lioa beteukent zooals men weet, ook Leeuw. Idoor zyne medeleden aangeboden, hoeft
de heer Viruly, als oudste lid, den eer
sten dronk gewyd aan H. M. de Ko
ningin en heeft de heer Six eenen toost
ingesteld op den gast, den heer Van
Naamen.
Ook de vroegere president, de heer
van Eysinga, werd aan dezen disch ge
huldigd, terwyl op de griffie een glas
werd geledigd door den heer Rahusen,
voor wiens woorden de commies-griffier
mr. Zillesen dank betuigde.
Van den dronk, op de Koninginnen
uitgebracht, werd telegrafisch bericht ge
zonden aan H. M. de Regentes, die
daarop telegrafisch eene dankbetuiging
zond.
Verder werd nog gedrooken op den
voorzitter der Tweed® Kamer, die als
genoodigde aan tafel gezeten was.
De griffier der Eerste Kamer was ver
hinderd aan den maaltijd deel te nemen,
Aan pro f. T. M. C. A s s e r i s,
naar aanleidiag zyner benoeming tot lid
van den Raad vaa State, door het Am
8terdamaetx studentenkorps eene serenade
aangeboden, als blyk van waardeering
en dankbaarheid voor hetgeen de uni
veraiteit aan hem verschuldigd is. De
heer Asser heeft echter gemeend, voor
dit huldeblijk te moeten bedanken.
In de Vrijdag te Amsterdam
gehouden algemeene vergadering van
aandeelhouders der Haarlem—Zandvoort
Spoorweg-Maatschappy werd door den
directenr, den heer Eduard J. J. Kuin-
ders, het verslag over 1892 uitgebracht,
waaraan wy ontleenendat de inkom
sten op exploitatie 46,236 10%, of
5439,54 per kilometer per jaar be
droegenterwijl er 178,002 reizigers
werden vervoerd en 3.571,000 kg. goe-
goederen.
De balans sluit met een voordeelig
saldo van 4,904.45%, waarvan de ver
gadering besloot 4500, of /7.50 per
aandeel, als dividend uit te keeren en
het overblijvende op nieuwe rekening
over te brengen.
De heer Gasta7 Eltzbacher, die als
commissaris moest aftreden, werd als
zoodanig herkozen.
Onder studenten te Amster-
dam, zoowel U'*t het korps, den bond en
uit de zoogenaamde nihilisten, heeft zich
een vereeniging gevormd om het gebruik
ingang te doen vinden om Da examens
by feesten enz. ia daarvoor geplaatste
bussen geld te geven voor de armeo.
Als gevolg daarvan zyn thans op de exa
menplaatsen bussen geplaatst met het vol
gende opschrift
L. S. De studentenvereening //Pro
Pauperis Petimus" dringt er by elk^die,
gunstig afgeloopen examen, of door
welke omstandigheid ook, in een milde
stemming verkeert, op aan een groote
of eene kleine gilt te storten in deze bus
voorde armen van Amsterdam.
Men deelt aan het „Hbld."
het volgende mede, dat in de woonhui
zen op 's Rijkswerf is gedaan om red
ding te waarborgen by brand.
Behalve de ook elders gebezigde
branddeur op de zolders, is zoowel aan
de voor- als aan de achterzyde van elk
woonhuis met een zwaron bout aan de
izyde der ramen een reddingtouw
bevestigd, van zulk een lengte, dat men
her, als het uit het raam is geworpen,
op straat flink vry kan halen van het
brandend perceel. Het is een eind wit
touwwerk van 7 cM. omtrek en op af
standen van ongeveer één meter voor
zien van degelijke, daaromheen gewerkte,
zoogenaamde Turksche knoopen.
By eik dier reddingtouwen is een
witte lyn gevoegd van 5 cM. omtrek,
aan het eene uiteinde voorzien van een
yzeren haak, die door een knip met veer
wordt gesloten. Hierin wordt gepikt een
breede zeildoeksche baud, aau weerskan
ten van een yzeren oog voorzien. Een dier
oogen dient om den band aan den haak
te bevestigen, het andere om eerstge
noemd eind dier band daar door heen
te steken, zoodat de band gemakkelijk
dicht schuift.
Bij brand kan dus een der hulsge-
nooteu die band om 't lyf nemen en zich
langs het reddingtouw laten afzakken,
terwyl zoolang er nog personen boven
zya dezen de lyn zooveel noodig by vie
ren. Hierby' schuift de band van zelf
voldoende dicht.
Moge wellicht het maken van brand
deuren tusschen reeds bestaande wonin
gen moeilyk zyn, aan de reddingstouweu
heeft men een overal toepasselijke en
door een ieder te gebruiken reddingsmid
del, dat by aanmaak in 't groot niet duur
zal zyn.
Bij doelmatig aanbrengen behoeft het
ook in 't geheel niet een kamer te ont
sieren, daar het gemakkelyk met zeer
licht breekbare garens langs kozynen en
achter gordijnen te verbergen is.
In //Het Oosten" van 14 Juni
jl. deelt de heer Van 't Linden hout, direc
teur der weeainrichting te Neerbosch,mede,
dat het den len Juni 11, 30 jaar geleden
is, dat door hem in de Brouwerstraai
te Nijmegen, in een oud huis eene in
richting werd geopend, om te dienen
tot een toevluchtsoord voor ouderloozen.
In 1865 werd het eerste weeshuis ge
bouwd te Neerbosch, ea in 1868 bet
tweede, met een woning voor den di
rectenr, alles op grond, dien men ten
geschenke had gekregen. Thans bedragen
de bezittingen der weesinrichtingen de
waarde van ruim ésn miilioen gulden.
Sedert de oprichting verlieten J350
weezen deze inrichting, waarvan er ruim
1200 in ons laad bleveD, terwijl de
anderen naar Amerika vertrokken. Thans
zijn er nog ruim 1000 weezen op Neer
bosch. Van 1 Juni 1892—1 Juni 1893,
werden 148 weezeu opgenomen.
Het bestuur bestaat thans uit de heeren
G. Ypenburg, te Arnhem, presidentE.
Griffijn, te Arnhem, le secretaris
L. J. Luyks, te Rotterdam, 2e secretaris
A. Kramers, te AmsterdamJ. van
Zwet Wz., te Rotterdam J. G. Metz,
te Amsterdam H. J. Koper, te Hees
Jac. van 't Lindenhout, D. van 't Lin-
denhout en J. van 't Lindenhout, direc
teur-penningmeester, alleu teNeerbo8cb.
Van 1 Juni 1892 tot 1 Juni 1893
werd ontvangen aan gitten, legaten euz.,
de som van 186,294,73%, terwyl de
winst van de drukkery heeft bedragen
19,674,32%.
De uitgaven aan voeding, kleeding
enz., bedroegen 127,605,20%voor
meubilair f5,762,48, voor den bouw,
machinerieën enz. 36,102,19, zoodat er
een nadeelig saldo is van f 13,500,81
De s t o o m k a n o n n e e r b o o
Vali is met eigen krachten, oogenschyn-
lyt zonder scnade, vlot gekomen en te
Nienwediep aangekomen.
L) e 14-jarige jongeling, Cor
nells Wieland, van Terneazen, varende
by schipp.r A. de Jong, mede van
daar, is bij Lobith over boord geslagen
eu verdronken.
Dezer dagen werd by enkele
ingezetenen te Diepenveen eene daar
nog onbekende wyze van oplichten in
piaktyk gebracht.
Een net gekleed heer treedt by een
voudige lieden binnen, vraagt inzage van
de assnrantiepolis en beweert dan, na zich
te hebben uitgegeven voor controleur der
maatschappij, dat de verzekerde sedert
jaren te veel heeft betaald. Dat teveel be-
laalde zal door zijne zorg worden terug
gegeven. Voor noodzakelijke onkosten
laat hy zich dan terstond een zeker be
drag uitbetalen, neemt daarmeoe afscheid
en iaat niet meer van zich hooren.
Op de plaats, waar eenige
dagen geleden, onder Zeist een bosch-
brand heeft gewoed, heeft men Donder
dag getracht eene boerderij in brand te
steken. Een schelf eikenhout ging ver
loren, doch de toeleg werd bytyds door
den bedryfboer ontdekt. De daders is
men nog niet op het spoor.
Vrydag ochtend bestrafte
eene moeder haren 17 jarigen zoon te
Kralingen, omdat hy een slecht levens
gedrag leidde. De jongen werd daarop
zó j kwaadaardig, dat bij met een klomp
in de hand zyne moeder aaaviel en haar
daarmede zalke bloedende wonden op
het hoofd toebraoht dat zy bewusteloos
op den grond neerviel.
Door de baren werd de vrouw ver
bondon; de knaap zette het op een loo-
pen.
lied, geen bondslied, en toch, hoe ernstig
zy ook hun taak opvatten, met hoeveel
nauwgezetheid zy zich ook voorbereiden,
zy wenschen ook feest te vieren en wat
kan hen feestelijker stemmen dan een
echt turnerslied.
Wy doen daarom een beroep op onze
Nederlandsche dichters en toonknnste-
narenom by het vieren van het XXV-
jarig bestaan den tnrners een lied op te
dragen.
Voor
Rechtszaken.
de rechtbank te Leeuwarden,
tetteren &unai*
In de Donderdag te Leiden gehouden
rgadering van de Maat6cb. der Ne-
derl. Letterkunde, is door den boogleera&r
dr. J. Verdam aan den maaltijd een
ieestdronk uitgebracht op onze Konin
ginnen, die luidt aldus
Edele Heeren, wel geleret,
Die die letterconste eret
Eatie minnet onse sprake
Boven enige andre sake,
Wi hebben ene oude goede sede,
Dats dat wi ane eiker stede,
Daer wi sitteu in enen sale
Aen enen hogeliken male,
Talreëerst enen beker scinken,
Dat wi souden daerbi gedinken,
Niet die Sente-Geerden minne,
Maer onsen coninc ofte coninginne.
Laet ons dan in Dietscher tale
Aen die lievelike smale,
Aen die minlike, die sachte,
Wiën ons alreéerst gedachte
Van inherteliker trouwen,
Ende haerre moeder, derhooge vrouwen
Onse livelike coniDginne
Heeft ende hout onser aire minne.
Dat Si emmer in vrouden groeye
Ende in aire doocht volbloeye,
Dat Si, als si draget crone
Also vaste in unsen nerten wone
Ende also sterke ons aen hare binde,
Als si heeft gedaen van kinde,
Onser liever coninginne
Onse trouwe ende onse minne I
Dit gedicht viel groote by val te beurt
en werd door het zingen van het Wil
helmuslied gevolgd.
Aan onze Nederlandsche dichters en
toonknnstenaren is door het bestuur van
het Nederlandsch gymnastiekverbond de
volgende oproeping gericht
z/Den 25en Maart 1893 herdachten de
Nederlandsche turners den dag waarop
het Nederlandsch gymnastiekverbond
werd opgericht. In Augustus zullen zij
door een grooteche betooging opnieuw
de belangstelling voor de gymnastiek
trachten op te wekken.
z/Groote medewerklug voor het feest,
thans reeds door autoriteiten, stadge
nooten en vrieuden betoond, doet de hoop
koesterea, dat dit feest eenig zal zyn in
de geschiedenis van het verbond.
z/Doch iels ontbreekt nog.
//Het verbond heeft zyn zinspreuk
(Mens sana iu corpora sano), zijn leuze
(vraDk, vry, vroom, vroed), zyn groet
(heil), maar mist zyn lied.
z/De Nederlandsche turners hebben geen
^rTI5a° heeft terechtge-
55 jaar. ooramisaionai?
in efleoteD, enz., geboren te Franekor et
tenia 8 Hai'linS°o. thans in heet-
Beklaagde was de vertrouwde raads
man en vnond van msj. H. Rodenhuis,
te Hariiogen, evenals vroeger reeds van
hare moeder. Achtereenvolgens had hij
van haar f48,000 in zjjoe zaken ont-
vangen, maar omdat zy het toeh beter
achtte eene zakelyke zekerheid te heb
ben en hy uog wel eenig kapitaal kon
fof™ioooonWerd dat-edrag aanKevuld
tot t 100,000 on zou zy eerste hypotheek
op zyne goederen hebben. Die hypc-
thoekakte kwam den 26en Fobr. 1.1. tot
stand, maar de akte van non-inscriptie
welke xy ontving bleek haar bjj één
oogopslag valseh te zijn het was eene
onde akte waarin de datnm was veran-
derd. Hy bekende haar bedrogen te I
hebben, en beloofde het in orde te zul-
ten brengen door haar eene nieuwe akte
vau non-insoriptie te bezorgen; doch
daarvan kwam niets. Haar wantrouwer,
was natnnrlljk opgewekt, en om zeker
te. zyn dat «y le hypotheek had, vroeg
zy aan notaris Goslings om het hypo
theek register na te zien. Toen bleek dat
er reeds f 57,000 hypotheek op stond.
1NU werd zy nog meer ongerust. In 1882
had zy aan hem f22,000 gegeven van
tuej. v. d. Meer Deibei, te Leeuwarden,
waarvan ty le hypotheek zon hebben,'
nu bleek dat het eene derde was,
dat er eene Ie ad f 7000 ten behoeve
van den landbouwer Algra te Lekkun;
op stond, en eene tweede ad f 10 000
ten behoeve van IJ. O. F. Verder na
gaande, bleek dat 2 hypotheken op eoe-
deren van H. C. Smidt en de wed. en
m'fk ónnm'dt bi) Loonwarden' ad Pi
rn. 125,000, waren geroyeerd. Nu ging
zy naar den off. van justitie en met
dezen naar hei hypotheekkantoor, waat
bleek dat er 2 akten van doorhaling
door notaris Tjebbes opgemaakt warea
op 2 volmachten van haar zelve, waarby
zij IJ* U. F. machtigde om voor haar
toestemming te geven tot die doorhaling;
doch de handteekeningen op die vol-
mnchten verklaarde zy niet geschreven I
ts hebben. Toen werd IJ. O. F. eear-
resteerd.
Het bleek toen verder in de instruc
tie en Vrydag ter terechtzitting, dat
d;J^"-Dei5*l nan beklaagde
die f22,000 gelaten had om de f700C
hypotheek Algra af te lossen evenals
ook de zyne ad HO 000, on verder tot
betaling van door hem gedane leveran
ties van materialen voor gebouwde hui
zen. Voor hot restant, dat hem dan nog I
toekwam, ad f 2900, zou hy 2e hypo-
tbeek hebben. Zy meende dat het in
orde was, omdat zy geen rente i
aan Algra betaalde, en later sprak ze I
ijF. er over om de rente voor
mej. R; te verlagen van 5 op 4 pcé.,
hy zou dit wel behandelen, hij kende
haar beter sedert dien tyd betaalde ze
4 pet. en dacht dos dat dit ook in orde
was. Nn verkocht v. d. Meer een ge
deelte grond aan de Zuidh Bierbrouwerij
te sGravenbage voor f2000, en werd
bij notaris Smit ee stuk opgemaakt,
waarin mej. R. en IJ. O. F. verklaar
den toe te stemmen in royement als de
f 2000 betaald werden, en ook dit stok I
door beklaagde valschelyk met den I
naam van mej R. onderteokend, en Al
gra heeft nimmer de f7000 ontvangen,!
alleen nn in Mei f 2000 om toestemming I
te geven tot het royement ten behoeve I
van de Zuid-Hollandsehe Bierbrouwerij, f
tt 'bbotitnnt-olfleier van justitie, mr.
Tb. Westenberg, reqnireerde de ver-
oordeehng van beklaagde tot 5 jaren ge
vangenisstraf.
De verdediger, mr. J. C. Meyer, op-
perde etn paar dubia omtrent de laatst-1
genoemde valschheid en omtrent de ver-1
duistering, doch voerde overigens alleec f
verzachtende omstandigheden aan tot ver
hebtiug vao straf.
Uitspraak 24 dezer.
By arrest van het gerechtshof te I
s-Hertogenbosch zijn G. Vos en diens I
vrouw Ha. van Vngt, to Oss woon
achtig doch thans in voorloopige hech
tenis, wegens meineed veroordeeld ieder I
tot eene gevangenisstraf van 18 maanden.
in zake den moord op Hoekman
gedetineerde A. van Berkum, die daagB
te voren door de rechtbank wegens mis
handeling tot een jaar gevangenisstraf
werd veroordeeld stond insgelyks voor
het Hof terecht en werd tot 3 maanden
verwezen, wederom wegens mishan
deling.
Het Hof te 's Hertogenbosch 1
bevestigd de beschikking van de arron-
diasements - rechtbank te Maastricht,
waarbij D. Wehrens, uitgever van de
//Katholieke Waarheidsvriend", te Sit-
tard, naar de openbare terechtzitting j
