Letteren en Kunst.
GEMENGD NIEUWS.
Naar de Noordpool.
INGEZ0fDE.1V.
enia ten neme van Hans SIBtner to
flnnchon groot 230 mark, een 5 mark-
chein, een Pruisische thaler, eene por-
efenille, waarop in gouddraad het mono
•ram 1 M., en een hnnrcontraet van het
«Ótel Koyal». De commissaris van
iolitie in de centrale afdeeling te 's Gra-
enhage verzoekt aanhouding.
Omtrent de uitbreiding der
•emeente Botterdam hebben Gedep.
itaten vier ontwerpen van wet opge
naakt, te weten twee tot verandering
•an de grenzen tusschen Rotterdam
enerzijds en IJselmonde en Oversehie
nderzyds en twee, strekkende respec-
ieveliik tot vereeniging van Coarlois
n Botterdam en van Kraliogon met
[otterdam.
Eene vrouw te Utrecht
jhold haren man voor „naarheid". Deze
it veelbeteekenend verwijt onverdiend
obtende, gaf haar een klap om het
oofd, welke hare muts door de lncht
eed slingeren en waar zjj zich op de
taztsieenen bij „neerlegde". Het goede
lensch lag letterlijk „verstomd" van
ihrik over de gevolgen van haar niet
jo slecht bedoeld schelden, doch een
aar buurvrouwen namen met hare ^stille
3rusting" geen genoegen.
De man werd op alleabehalve vriende
jke wijze door de nagels der dames over
jne wandaad onderhouden, en als zyne
fouw, die inmiddels van hare ontstelie-
is was bekomen, zyne partij niet had
jkozen en In de verte de helm van een
ïlitie-agent niet zichtbaar was geworden,
>u het er onpleizierig voor den belee-
igden echtgenoot uitgezien hebben. No
ïhter was het slagveld spoedig door
le pariyen ontrnimd en de zaak werd
in der minne" geschikt.
Onder de gemeente Kamper-
jen zijn op de Spijkerboer 4 koeien van
ries Mor re, in de weide door den
iksem gedood.
Men b c h r y f t u i t |N o o r d-B r a-
rtit:
Veel wordt er gesproken en geschre-
)n over de al of niet vermindering van
zout-flande. Met eenige zekerheid
ilt daarover nog weinig to zeggen. On
iddellyk aan de grenzen zal de smok-
jlary steeds blijven bestaan. In allege-
ille ligt er in den accyn» van f 3 per
)0 kilogtam een voldoende winst, om
3t zontdragen daar voort te zetten. Eene
idere kwestie is het echter of de
Qokkelary verder dan een half unr of
in unr van de grenzen met voordeel
in worden gedreven. Zoolang er werk
osheid heerscht, zal ook dis gang bly-
sn bestaan beter eene kleine winst es
jel gevaar dan niets. De bewoners van
)t Heike zyn su eenmaal opgeleid voor
it vak van zouldragen, en de sin voor
t avontuurlijk bestaan wordt niet op
inmaal uitgebluscht. Toch willen zy
el anders, nu de accijns is verminderd
i de winst gering wordt, maar zy heb-
m geen werk. Het zoogenaamde Heike,
i naam drukt het reeds uit, bestaat
■eotendeels uit heide en daar valt niets
verdienen. De besturen van de drie
itrokken gemeenten, waaronder de be-
oners van het Heike, angeveer 120
elen, behoorec, doen niets en laten
les maar waaien. Zy hopen, dat het
jk te eeniger tyd als werk verschaffer
zal treden. Het ware inderdaad wen-
helijk, dat eens van rykswege werd
iderzocht of in dezen toestand geen
irandering kan worden gebracht. Als
i commissie van enquête in zake ar-
lid een8 een veertien dagen op het
eike zitting hield, zou zy tal van
erk waardige bizondei heden vernemen,
)e men daar aan den kost komt.
Te Dalem bij Gorinchem is
onderdagnacht een schunr afgebrand,
elke verbonden was aan een brood-
ikkerij. Zekere M. de Yinnip, knecht
in bedoelden bakker, heeft bekend de
ïht ontvlambare goederen in de schuur
et petroleum te hebben besmeerd en
»arna aangestoken. Hy is bij de politie
Gorinchem in bewaring gesteld. Op
3 vraag waarom hy dit gedaan heeft,
atwoordde hy dit niet te weten.
Rechtszaken.
Te Groningen hebben Donderdag voor
s rechtbank terechtgestaan de socialie-
n J. ürban, brood venter, destyds
resident van de regelingscommissie der
[eimeeting, ter zake van het openbaar
aruien tot strafbare feiten eo van het
ïzettelyk beleedigen van den hoofd-
ispecteur van politie H. S. Bleeker,
3or van dezen te spreken als van den
oofdman dor politierekels en J. H.
chaper, redacteur van het weekblad
'e Waehter, beschuldigd van opruiing.
Let O. M. eischte tegen Urban 2 en
igen Schaper 1 maand gevangenisstraf,
tr. P. J. Troelstra van Amsterdam,
roeg vryspraak. Uitspraak 20 Juli.
Te Groningen heeft Donderdag-
rond to 6 Va uur voor de arr. rechtbank
[recht gestaan do socialist H. van Kol
gieozi), ter zake van opruiing tot straf-
are feiten. Het Openb. min. eischte 3
lasnden gevangenisstraf. In zeer heftige
»al verdedigde beklaagde zyn standpunt
Is revolationair, torwyl mr. P. J. Troel
tra van Amsterdam, vrijspraak vroeg.
Uitspraak 20 Juli.
De rechtbank te Amsterdam heeft Vrij
dag Yan der Meij en Cornelissen ver
oordeeld tot 4 maanden gevangenisstraf,
wegens het venten van de //Oproerkraaier"
waarin het beleedigende artikel aan het
adres der Koninginnen voorkomt. (Dure
Poppen in de hoofdstad). De eisch was
9 maanden.
De A mo-York Daily Tribune van 29
Juni bevat, naar aanleiding van het ten
toongestelde te Chicago, een uitvoerig
artikel over //de Hollandsche schilderyen
en hun goede boedanigheden", waarin
o. a. het volgende wordt gezegd.
De zuivere schilder van toon bekoopt,
indien hy niet op do volle hoogte van
zijn kuo8t staat, zyn streven naar het
uitdrukken van toon bij het schilderen
van figuren, met eene onvoldoende uit
drukking van den vorm. Zelfs kunste
naars, die het reeds ver hebben gebracht,
vinden hier een valstrik, waartegen zy
op hunne hoede moeten zyn. De gaaf
om den vorm in de m«86a te zien en
hem nochthans Da te gaan met eene
zorgvuldigheid welke zich uitstrekt tot
de kleins.e bizonderheden, zonder dat zy
zich echter ook maar een oogenblik bo
ven alles doet gevoelen ziedaar een
der eerste factoren van de Kunst. Al
heel lang hebben de Hollanders deze
gaaf bezeten. Zy hadden haar in de da
gen van Hals en Rembrandt, en vele
schilders in de Lage Landen hebben
baar nog. Het is een nationale gaaf.
Zij beheeracht de geheele moderne Hol-
Jandsche school. Juist de solidariteit in
deze school plaatst haar, met zekere
artistieke hoedanigheden, in de //Art
Building" te Chicago geheel op den
voorgrond onder de gansche moderne
schilderkunst. De drie zalen met schil
deryen en de twee vertrekjes met water
verftekeningen behooren tot die plaatsen
der Wereldtentoonstelling, waar het
hoogste esthetisch genot is te smaken.
Zoo men tot de gevolgtrekking komt,
dat dit genot in de eerste plaats is toe
te schryven aan de vereeniging van
eene breede methode met veel waar
heid, dan bedenkt men dat er geene
goede hoedanigheid is, waarvan het ge
mis achadelyker uitslag geeft. Gevoel
wordt niet geboet met een opgeven van
allen omtrek, en de liefde voor vage
tonen behoeft geen verlies van degelijk
heid ten gevolge te hebben. De ondui
delijkheid die den Hollandschen kunste
naar weliswaar op den voet volgt, zou
hem in het verderf storteD, zoo zij de
over acht over zyn werk kreeg. Maar
dit gebeari byna nooit, en daarentegen
doen zyne verschillende goede hoedanig
heden zich vryelyk in al zijn werk ge
voelen. Wat weet hy een genot te leggen
in zyne eigenaardigheden i Oprechtheid
en ernst behooren tot zyn hollandschen
aard en zij behooren tot zyn werk. De
huiselijkheid is in Holland hoog opge
voerd, is er verfijnd zonder hare oor
spronkelijke bekoring te hebben vetloreD,
en in de hollandsche schilderkunst is
het dat gevoel van den eigen haard,
van het geluk in het huiselijk leven,
dat met de schoonheid van het landschap
de aandacht van den kunstenaar geheel
bezig houdt.
Kleur is een gewichtig ding in de
nieuwe ontwikkeling der hollandsche
school. Ofschoon het land niet karak
teristiek blij is, heeft het zyn tyden van
heldere blauwe hemels, van ryke, groene
weiden en van bloeiende tulpenvelden.
Van deze laatste alleen zoo gaat
de schryver voort had men mogen
verwachten dat zy eene school van vurige
koloristen zou in het leven roepeD. Maar
hst is aan eej.en Amerikaan, aan George
Hitchcock, besehoren geweest, de tulpen
en de hyacinthen in al hare glorie te
schilderen. Yoor de Hollanders zeiven
was er meer betoovering in wat er rui
mer en gestadiger kenmerkends is in
hun land, ea daar zyn zy zoo algemeen mee
ingenomen dat er een sterke familietrek
is in de meeste schilderyen van de hol
landsche sectie. Van individualiteit blijkt
veel minder. Ten bewyze van deze stelling
noemt de schrijver als vier van de lei
ders Israels, Mauve, Blommers en Mes
dag, die z. i. meer punten van overeen
komst dan van verschil hebben. Hij haast
zich echter te erkennen dat hec niet
mogelyk zou zijn eenen geest van con
ventie, van 8tejeotype svelsels na
te speuren. Alleen hebben de holland
sche kunstenaars overeenkomstige sym
pathieën, overeenkomstige wyzen van de
na uur te bekyken en gebruiken zy
overeenkomstige middelen van techniek.
Er is te veel gevoel in hun werk, dan
dat het schilderen naar een recept zou
mogelyk zyn. Dus is het mogelyk dat
er, bij den byna neutralen toon der
school, tal van ware koloristen bes aan.
Hoe ïyker de toon, hoe schiUerender en
hartstochtelijker muzikaal de koloriet;
maar in het laagste register zyn er
kleurnoten vaa buitengewone schoonheid.
Slechts één Hollander heelt volgens
den schrijver //die liefde voor kleur om
haar zelve die, juist toegepast, verruk
kelijke effecten towoegurengt"het is
iemand met //Parysche betrekkingen"
S. J. Ten Kate (Ten Cate). Het hol-
landsch temperament heeft hem bewaard
voor het gekunstelde en voor poaeeren
hy heeft te Parijs niets verloren, al is er
iets spitsvondigs in zyn werk gekomen.
Het is niet zeker dat een weinigje van
deze opvatting zyn landgenooten niet ten
nutte zou zijn, als het met voorzichtig
heid werd aangenomen en zonder het
verlies van de goede bestaande hoedanig
heden. Het zou wat forscher kleur
brengen in den toets, waarmede Willem
Maris en W. Roelofs de onmiskenbare
bekoring van hun werk hebben verkre
gen De schryver is noohthans zoo
goed te erkennen dat beider landsebappen
een hooge waarde van kleur hebben.
Toch missen zy nog iets, dat onzeame-
rikaansche confrère alleen heeft kunnen
vinden bij Mau?e. Intusschen, zoo by
wat vernieuwing in het hollandsche werk
wel zou wenschen, het zou alleen zyn
om grooter verscheidenheid aan de schooi
te geven, niet om haar at te leiden van
baar voornaamste streven.
De nieuw benoemde prefect
van politie te Parys valt niet in den
smaak van den gemeenteraad. De
raadsleden hadden gehoopt, dat de secre
taris-generaal van de prefectuur van de
Seine, een man met wien zij allen op
uitstekenden voet staan, benoemd zou
worden. Ia plaats daarvan heef; nu de
minister president den heer Léfrine aan
gewezen, iemand met wien het stedelijk
bestuur Diet overweg kan. De raadsleden
hadden dan ook eenstemmig besloten by
da laatste zitting Woensdag allen de
raadzaal te veria'en, wanneer de nieuwe
prefect zich zou komen voorstellen. On
gelukkig voor hen verscheen de heer
Léfrine niet, zy kunnen dus eerst na de
vacantie, over twee maanden, protes
teeren.
De fransche senator Léon
Renault is Donderdag voor het hof van
appèl te Parys verschenen, waarby hij
in hooger beroep was gekomen van de
uitspraak van den Raad der orde van
advocaten, die hem voor drie maanden
als advocaat had geschorst, omdat hy in
de Panama-zaak eene cheque van 20.000
fr. van Reinach had aangenomen en
daardoor te kort had gedaan aan de voor
schriften van zijn beroep. (Het gerecht
bad hem deswege vrijgesproken, daar het
aannam dat hy die som bad ontvangen
voor bewezen diensten als advocaat.)
Het hof nu heeft de uitspraak van den
Raad der orde vernietigd, maar Renault
toch niet geheel en al ontheven. Het
heeft hem eene waarschuwing toegediend.
In de omstreken van Vichy
heeft een hevig on weder, vergezeld van
hagelslag, rukwinden en stortregens,
groute schade aangericht. Boomen
werden ontworteld of van hun bladeren
en takken beroofd, alle vensterruiten,
ruiten van gaslantaarns werden verwoest;
op het kerkhof is de aarde zoodanig om
ge woeld en weggespoeld, dat de doodkis
ten te voorschyn kwamen. Bovendien
zyn in de plaatsen Vernet, Casset en
Vicby de te veld staande gewassen ge
heel vernield.
Het biykt, dat de c h o 1 e r
in het land van Bereg in Hongarije
uitgebroken, werkelijk Aziatische cho
lera is. Twee nieuwe gevallen zyn voor
gekomen. De besmette dorpen zyn door
de politie van de buitenwereld afgesloten.
In Toulon en omstreken kwam Woens
dag 5 gevallen van cholera voor, waar
van 4 met doodelyken afloop.
Zooals men weet, zal de Noorsche
zoöloog dr. Fritbjof Nansen andermaal
eene poging doen om het geheimzinnige
aspunt der aarde te bereiken. Hy kiest
daartoe een anderea weg dan totdusver
gebruikelijk was.
In plaats van noordwaarts op te drin
gen, op de wyze van luit. Lockwood,
die den 13den Mei 1882 met de Ame-
rikaansche Greeley-expeditie tot 83» 24'
kwam, de hoogste breedte, die ooit werd
bereikt, wil Nansen door de Karazee
langs Nova-Zembl* en voorby Kaap
Tscheljuskin naar de Lena-delta stoo-
men, om vandaar in den stroom te ge-
rakeD, die westwaarts van de Nieuw-
Siberische eilanden naar het Noorden is
gericht.
Dr. Nansen is nl. overtuigd, dat die
stroom over de Noordpool naar Groen
land voert. Hy heeft daarvoor tal van
bewijzen. Overblijfselen van het Ame-
rikaansche poolschip //Jeannette," dat in
den zomer van 1881 ten noorden der
Nieuw Siberische eilanden verging, wer
den drie jaren later teruggevonden aan
het zuidelyk gedeelte van Groenlands
westkustjaarlyks wordt op de oost
kust van Groenland dry f hout aangetrof
fen, dat sleGhts afkomstig kan zyu van
boomstammen, die door de grooie Sibe
rische rivieren in zee zyn gespoeld, ter
wijl ook het drijfija op Groenlands kus
ten de sporen draagt van te zyn gevormd
in de Siberische wateren.
Wat een brok ys vermag, moet ook
mogelyk zijn voor een door menschen-
handen bestuurd schip. Zoo oordeelt
Nansen, en het is dan ook zyn plan,
om zich eenvoudig te laten meedrijven
over of langs de Pool. Het groot© ver
schil tusschen een stuk ijs en een schip
ligt echter in het weerstandsvermogen.
Zal zijn schip den druk van het ijs
kunnen weerstaan en niet het lot deelen
van de //Jeannette," de #Varna" der
Ned. Poolexpeditie van 1862 en zoovele
andere poolschepen
Dr. Nansen hoopt van neen. Hy heeft
zyn schip, dat //Fram" (//Voorwaarts")
werd gedoopt, laten bouwen volgens de
zoogenaamde U constructie. De romp
onder water is nl. zeer sterk gebogen,
zoodat het ijs by het persen het schip
niet indrukt, maar oplicht.
Het stoomschip //Tegetthof" van de
Oostenryk-Hongaarsc xe expeditie had ia
1892 aan dezen vorm zyo behoud te dan
ken, e yenals vele Amerikaansche wal
viBchvaarders. Ea bo/en deze walvisch
vaarders heelt de //Fram" het voordeel,
dat zij niet zooals deze gebouwd behoefde
te worden met het oog op een zoo groot
mogelijke lading, zooda» veel meer ruimte
voor het aanbrengen van nog alle lei
bizondere, inwendige versterkingen o ter-
bleef.
De //Fram" is 39 M. lang, 11 breed,
5.21 diep en meet 530 ton. Het schip
heeft een zeil- en stoomvermogen vau
270 paardenkracht.
Hoe laag de tocht duren zal, ia na
cuurlyk niet met juistheid te zeggen.
Nansen proviandeerde zich voor 5 a 6
jaren en neemt dus dien tijd als maxi
mum aan. In elk geval is dit zeker zeer
raim geschat, De ysschol met de voor
werpen der //Jeannette" legde den afstand
van 5400 K. M. ia 1100 etmalen af,
zoodat zij 5 K. M. per 24 uur deed. In
dat tydsverloop kan dus de tocht worden
volbracht en ai bestaat nu de mogelijk
heid dat de ysschol, wat haar drift be
treft, in bizonder gunstige omstandighe
den verkeerd heeft, het tegenovergestel
de is evengoed mogelijk, en in ieder geval
is een bemand schip in zooverre in het
voordeel boven een stuk ijs, dat op de
beweging var» het eerste invloed kan
worden uitgeoefend. Slechts in één ge
val zou dit niet zoo zyn, nl. als het
schip onafgebroken in het ys bleef be
klemd, doch dit is onwaarschijnlijk,
want al gelooft men tegenwoordig niet
meer aan de open Poolzee, het is toch
niet onwaarschijnlijk, dat de Poolzee,
naast eilanden, ook open vakken zal be
zitten.
Dr. Nansen voorziet natuurlijk de
kans, dat zyo schip ondanks alle voor
zorgen te gronde gaat. In dat geval
is hy van plan zich op het ijs verder
te laten dryven; De ondervinding heeft
geleerd, dat een langdurig verblijf op
het ijs, mits men goed ia toegerust, vol
strekt niet onmogelijk is. De bemanning
der //tianna" leefde 207 dagen in en
tusschen het ijs, zonder dat een der 13
deelnemers er nadeel van ondervond.
Do schiyvers van het opstel in //De
Gids," waaraan hier de voornaamste bi
zonderheden zyn ontleend, dr. J. Mar,
Ruys, die in 1882/3 met de Ned. Pool
expeditie in de Karazee overwinterde,
bracht aldaar met zyn tochtgenooten
menigen nacht en dag in een tent op het
ys door, zelfs by een temperatuur van
30 k 40° C. onder het vriespunt, en
Nansen zelf moest op zyn bekenden.
Groenlandschen tocht 79 dagen slapen
op den ijsvloer zonder ander dak dan
dat der jjstent.
Naneen's expeditie draagt een beslist
Noorsch karakter. Ongeveer duizend per
sonen hadden zich aangemeld om van
de reis t9 zyo, maar Nansen heeft uit
sluitend Noren tot zijn tochtgenooten
gekozen. Ook wordt de expeditie met
Noorsch geld betaald. Koning Oscar al
leen gaf 20.000 kronen. Behalve den
aanvoerder telt de expeditie slechts 12
personen. Kapt. Sverarupp, die ook de
Groenlandsche reis meemaakte en zich
in het afgeloopen jaar aan boord van een
walvischvaarder in het manoeuvreeren
van eea schip in het ijs oefende, neemt
de nautische leiding op zich. Mevrouw
Nansen, een levendige, kleine brunette,
die op de vorige reis getoond heeft, dal
zij in moed en veerkracht voor de man
nen niet onderdoet, vergezelt haren echt
genoot.
Het oorspronkelyk plan van Nansen
was om evenals de //Jeannette" indertijd
de Siberische eilanden door de Bering-
straat te bereiken. In dit geval had hij
reeds in het begin van dit jaar moeten
vertrekken.
De thans gekozen weg is zeker kor
ter, als de yatoestanden in de Karazee
gunstig zyn, doch hij loopt de kans ooi
evenals de Nederlandsche en Deeneche
poolschepen van 1882 in de Karazee te
blijven steken, waardoor reeds daar een
jaar geheel nutteloos kan verloren gaan.
Nansen vertrouwt echter op zyn goed
gesternte. Zyn tocht dwars door Groen
land, die indertyd een waanzinnige daad
werd genoemd, is met schitterenden uit
slag bekroond cn van deze expeditie
moet men tea minste getuigen, dat zij
voortreffelyk is voorbereid en theoretisch
zeer goed mogelyk schynt.
Het denkbeeld, dat, als de //Fram"
eenmaal in het ys benoorden Siberië
ingesloten is, van terugkeer geen sprake
meer kan zyn en de bemanning slechts
voor de keus zal öiaan voorwaarts gaan
of ten onder gaan schrikt Nansen
trouwens allerminst af. Zijn Groenland?
sche reis, zeide hy verleden jaar tot een
correspondent der //London News," had
het hem geleerd, dat, wanneer alle mo
gelijkheid tot terugkeer is verdwenen en
de eenige kans op levensbehoud voor
waarts, dat is naar het bsoogde doel ligt,
de bereiking daarvan waarschynlyker en
ook gemakkelijker is.
f oor den inhoud dezer rubriek xtelt de Redactie
zich niet aansprakelijk.)
Mijnheer de Redacteur
Yerzoeke beleefd opname van onder
staande regelen in uw geëerd blad.
Bij de op handen zijnde verkiezing
voor den Gemeenteraad zal wel de ge
dachte by vele kiezers opkomen //op
wien moeten wy toch onze stem wel
uitbrengen", en waarlyk het is moeielyk
in het heirleger van candidaten, die door
de verschillende kiesvereenigingen ge
steld zyn, 08n keuze te doen.
Ik wil over de verschillende candida
ten niet spreken, dat is het doel van
mijn stukje niet; ik wenschte alleen in
het openbaar myne verwondering, ik
zoude baast kunnen zeggen, mijne ver
ontwaardiging uit te spreken over de
olverantwoordelijke wyze, waarop de
candidatuur van den heer G. E- L. Hy-
mans in de vergadering der 33 alwyzen
van //Vooruitgang" behandeld is.
Zie, mijnheer de redacteur, ik ken den
heer Hymans niet, ik heb hem nimmer
gesproken^of in correspondentie met hem
gestaan, maar wanneer ik zoo eens na
denk, op welk eene uitnemende wyze hij
de bekende gaskwesti6 heeft behandeld,
dat hy eigeclyk de map is, die den
doorslag heeft gegeven aan het voor de
gemeente en de gemeentenaren zoo be
langrijk besluit, door den Raad ten dien
opzichte genomen, dan zeg ik, dat zooTn
man in den Raad thuis behoort. Hy
heeft getoond wat by kan en wat hy
vermag, en al is hy nu duizendmaal
geen Haarlemmer, de hoofdzaak is toch,
dat men zich vcor de belangen der ge
meente interesseert en dat men begrypfc
wat er verhandeld wordt. Ieder kiesar
zal het met my eens zyn, dat iemand
die lid van den Raad is, dat niet mag
zyn alleen omdat hy Haarlemmer is en
voor het overige als figurant op zyn zetel
zit, tea spot zijner collega's die eenigs-
zins begrip van een zaak hebben. Maar
dat Haarlemmer zyn schijnt hier in onze
stad bizonder veel gewicht in de schaal
te leggen» Komt, laat ons niet zoo opper
vlakkig oordeelen; laat ons de oogen
openen voor het goede, het degelyko, het
ware. Laat ons geen mannen kiezen voor
den Raad alleen omdat zy Haarlemmer
zyn, maar brengt uw stem uit op dege
nen, die getoond hebben dat zij uitste
kende capaciteiten bezitten, die der ge
meente en hare inwoners tot nut kunnen
strekken.
Wat hebben wy aan al die //kamele
ons" wat geeft het of wy al stemmen
op iemand, alleen omdat hy een fabriek
in de stad heeft of dergelyke onzin meer
is onze stad daarmede gebaat? Neen, wy
moeten mannen met een helder hoofd in
den Raad hebben en om daarioo te go-
raken, moet elke bekrompen nevenge
dachte wyken. Ik weet dat veis kiezers
op der» heer Hymans zullen stemmen en
daarom heeft het rayne verwondering op
gewekt, dat genoemde heer niet op het
lijstje vsq //Vooruitgang" staat. Of neen,
het mag mij niet verwonderen, want
iedereen,, die zonder eenig vooroordeel de
debatten van die vergadering leest, zal
zyne schouders medelydend ophalen en
uitroepen //Vergeeft het hun, zij weten
niet wat zij doen."
Met dankzegging voor de verleende
plaatsruimte verblijve hoogachtend
Uw Dv3. Dienaar
P. T. SCHUITEMAKER.
Haarlenty 12 Juli 1893.
Mijnheer de Redacteur
Naa? aanleiding -van het verstag m
//Haarlem's Dagblad" over het Water
feest, wordt ook op eene afkeurende
wijze gesproken over eenige leden van
het Stedelyk Muziekkorps, welke wei
gerden op de voor hen bestemde plaatsen
zitting te nemen. Om scheeve veronder
stellingen te voorkomen, achten wy het
noodig eeae geheel met de waarheid
overeenkomende voorstelling der zaak te
geven.
Ten eerste de ladder welke gebruikt
werd, om ons op onze verhevenheid to
plaatsen was te kort, zoodat wij ons er
op moesten hyschen.
Ten tweede ^ag onze stellage er ta»
melyk zwak uit, zoo zelfs dat een des
kundige verklaarde dat het niet zonder
gevaar was hierop plaats te nemen. Eo
eindelyk dient niet te worden vergeten,
dat twee van de drie die zijn heenge
gaan, menscnen op leeltyd waren, die
unmogelyk met de beste wil van de
wereld de plaats van bestemming kon
den bereiken.
Dit mynheer de Redacteur zijn de
feiten zooals ze zyn, en met welker
plaatsing in nw geëerd blad UEd. ten
zeerste zuic verplichten.
De negen overgebleven ledm
van het Stedelijk Muziek
korps. die op het feest mu
ziek hebben gemaakt*
