Letteren en Knnst.
Over instinct.
GEMENGD NIEUWS.
VAE1A.
ten einde aldaar eene kolonie voor Rus
sische uitgewekenen t9 vestigen.
Kramer, de colporteur van
„De Oproerkraaier/ die als. de schrij
ver van een beleedigend stuk zekeren
Dondorp beeft genoemd, is op vrije voe
ten gesteld. Dondorp is een tapper en
slijter op de Prinsengracht te Amster
dam, en zou aan Kramer beloofd heb
ben, dat hij, gedurende zijne evenlaeele
gevangenisstraf, diens gezin zou onder
houden. Men deelt aan „Het Centrum"
mede, dat, indien Kramer hem niet zeu
verklapt hebben, diens vrouw het wel
zou hebben gedaan, omdat zij de lijden
de partij was, nu Dondorp zijn belofte
niet nakwam. Donderdag werd Kramer
op de Brouwersgracht bij de Vettebrug on
der den uitroep „Lafaard, die je bent/
door eenige personen aangevallen en op
vuistslagen onthaald. Hij vond ergens
een onderkomen op den Haarlemmerdijk.
Naar men verder verneemt, moet het
geval KramerDondorp der politie nog
eenige draden in handen hebben gegeven
naar de herkomst van de onlangs in be
slag genomen valsche postzegels.
Te Huizen (Gooiland), waar
vier zetels in den Raad *e vervullen
waren, deed zich Let geval voor, dat,
van de acht candidaten vijf gekozen
werden en wel met het gevolg, dat het
aftredend lïd, de heer C. C. Rebel, met
13 stemmen boven de volstrekte meer
derheid is uitgevallen, daar de heeren
Teeuwi8sen, VeermaD, Brasser en Kos
een nog grooter aantal stemmen op zich
vereenigden.
Iemand had te Sprang een
huis gekocht om de tiend daarin op te
bergen, doch zoodra het bekend was,
werden al de ruiten ingeworpen. Hier
mede niet tevreden, heeft eene groofce
menigte Donderdagnacht het huis als 't
ware afgebroken, niettegenstaande net
reeds door eenige tiendmannen betrokken
was.
Te Henkelum, eengehucht
tuschen Tilbarg en Enschot, zijn in een
gezin twee gevallen van pokken voorge
komen.
De 14jarige dochter van
den molenaar A. E gelende te Garderen
is Donderdag in bewaring genomen, ver
dacht van by herhaling brand gesticht
te hebben in de woning en schuur hasrs
vaders.
In het najaar van 1892
kocht een geacht ingezetene van eene
aanzienlijke plaats in Friesland van
eenen schipper tien korf aardappelen,
dio hg onder in zgnen kelder liet bren
gen, terwijl daarna nog 15 korf van een
anderen schipper werden bijgevoegd. Al
dus werden de eerstgekochte het laatst
gegeten, en waren de laatstgekochte 15
korf bet eerst aan de beurt.
Nu had de schipper, die de eertijds
tien korf leverde, gezegd, dat de boer,
van wien hg zgne aardappelen had ge
kocht, ook besproeide had, maar dat de
menschen daarop niet gesteld waren.
Intusschen kon de kooper gerust zijn,
dat de door hem (schipper) geleverde
niet besproeid waren.
Hoe dit zy, de bewuste aardappelen
broeiden ontzaglyk en verspreidden, toen
ze langzamerhand onder de later gele
verde voor den dag kwamen, eene on
aangename lucht. Later vond men wel
eenen vinger dik lymige schimmel op
de keldermuren, terwgl op de houtew
deuren gele plekken zichtbaar werden,
en noch het een nock het ander kon
verwyderd worden.
Toen men eenigen tijd van de aard
appelen had gegeten, gevoelden zich
achtereenvolgens acht van de tien huis-
geDOOten ziek, onder vreemde verschijn
selen, als gevoel van loomheid, zwaarte
in de leden en by allen in meerdere of
mindere mate een doofheid. De twee
huisgenooten die niet ziek werden, wa
ren juist diegenen die niet van de aard
appelen hadden gegeten, en wel éón
zuigeling en één die niet van aardap
pelen hield.
Eene volwassen dochter besweek al
spoedig, terwijl op dit oogenblik eene
19-jarige nog ernstig ziek is, en dat
reeds sedert Mei. De andere huisgenoo
ten zyn hersteld, hoewel enkelen nog
wel eens klagen over loomheid en vooral
over doofheid.
Toen de huisvader tot de ontdekking
kwam dat misschien de aardappelen de
vreeselgke ziekte veroorzaakten, gaf hg
ze aan zgne werkvrouw en aan nog
een gezin, om ze aan de schapen te
geven. Maar deze menschen vonden het
eten te goed voor dieren en gebruikten
het zeiven en.... ook zg allen werden
ziek. Wel is waar niet zoo ernstig als
in het eerstbedoelde gezin, dat er arge
loos weken aaneen van had gebruikt,
maar toch vry duidelgk op gelijksoortige
wyze.
De toestand van de 19-jarige patiënte
is in de laatste dagen weer veel ongun
stiger geworden.
Dat de aardappelen door het sterke
broeien giftige bestanddeelen hebben ont
wikkeld, staat Vrg wel vastmaar zgn
het besproeide geweest Dit valt moeie-
Igk uit te maken. Alken is met zeker
heid te constateeren, dat de boer die ze
leverde volgens den schipper ook
besproeide had.
Woensdag a. s. zal in het „TüéAtre
Tivoli", te Amsterdam, de eerste opvoe
ring plaats hebben van „Dokter Pascal",
getrokken uit den nieuwsten roman van
Emile Zola
Bij deze voorstelling zgn genoodigd
de leden van het „Nederlandsch Tooneel-
verbond".
Onder de tsdlooze vraagstukken, die
de psychologie tracht op te loaseu, is
een van de merkwaardigste en moei
lijkste die van het instinct, dat sommige
dieren er toe d*gft zich te houden alsof
ze dood zgn, hetzij met het doel om
zich te verdedigen of aan te vallen.
De vossen, door hun slimheid bekend,
zgn u'tetekend geschikt om te beetu-
deerenhet aantal gevallen waarin zij
zich dood houden, is zoo groot, dat aan
de echtheid niet meer getwijfeld kan
worden. Hieronder volgen een paar
staaltjes.
Te Auzaza in New-York drong een
Vos een kippenhok binnen door een zeer
nauwe cpening. Hg deed zich zeer te
goed en ontdekte, dat zgn lichaamsom
vang zoo was toegenomen, dat de opening
te klein bleek te zgn. Den volgenden
dag trad de eigenaar het hok binnen en
vond den vos op den grond liggen. Hem
dood wanende, nam hij hem bij de pooien
op en wierp hem op een mesthoop, maar
nauwelijks voelde het beest, dat hg be-
vrgd was, of het giDg er van door en
kwam nooit meer terug.
Eenige jaren geleden woonde da heer
Bidié in de oostelyke streek van Mysore
in een huis, gelegen te midden van
prachtige weiden. Het dorpsvee vond
hier wat het noodig had en daar de
hekken openstonden, ontbrak het nooit
aan indringers. De knechts deden aller
lei moeite om de dieren te verdrijven.
Op een goeden dag kwamen zij zeer
ontdaan bg den eigenaar en vertelden
hem, dat een brahmaansche stier, dien
zg hadden geslagen, was doodgevallen.
Deze slieren zgn heilige dieien, die
overal grazen waar het hun goeddunkt.
Bet ongeluk vernemende, begaf Bidié
zich op weg en vond den stier op den
grond liggende, schynbaar dood. Niet op
zgn gemak over deze zaak, die hem den
haat der dorpelingen op den hals; zou
halen, stelde hg een nauwkeurig onder
zoek in en had het voornemen de dis
'(riethoofden met het feit in kennis
te stellen. Op weg naar huis liep een
man hem achterop en riep hem vroolyk
toe, dat de srier weer op zgn pooten
stond en rustig graasde. Deze stier had
de gewoonte zich dood te houden, wan
neer hg een plekje vond dat hem beviel,
waardoor het onmogeljjk was iem weg
te jagen. Deze list bracht kg menigmaal
in praktijk.
Een aap was aan een paal gebonden
en kon door een verschuifbaren ring zeer
gemakkelijk op den paal klimmen. Zat
hg boven op den paal, wat hg zeer dik
wijls deed, dan kwamen de kraaieD en
aten het eten op, dat op den grond in
een bak stond. Op een morgen dat zijn
vijanden geducht hadden huis gehouden,
hield hij zich alsof hg ziek was; hg
deed zgn oogen dicht, liet zgn hoofd
zakken en scheen hevig te lijden. Nauwe
lijks was zgn dageiyksche portie ge
bracht, of de kraaien vlogen er op aan
en plunderden uit al hun macht. De aap
klom zoo langzaam mogelijk naar bene
den, alsof hg hevige pijnen had, en rolde
op den grond gekomen, tot zgn etensbak.
Hg bleef onbewegelijk liggen 8en kraai
kwam aanvliegen om de laatste restjes
op te eten. Nauwelijks had de vogel het
eien aangeraakt, of de aap vloog op en
greep hem. De gevangene werd levend
gepinkt en daarna weggeworpen. De
kraaien doodden nu hun metgezel met
hun snavels, waarna zij voor goed af
trokken.
Een posttrein van den „North-
Western Railway" (Engeland) is bg
Eglinton ontspoord. De stoker werd
gedood en 25 andere personen gewond,
onder wie enkelen zwaar.
I n „M c. Clure's Magazine"
heeft de heer Robert Sherard een be
schrijving gegeven van een bezoek, dat
door hem werd gebracht aan den onden
Be Lesseps. Aan het op sympathiekea
toon geschreven verhaal is het volgende
ontleend.
De Lesseps heeft het „idós fixe", dat
de koningin van Engeland zal komen
om alles in orde te brengen. Dikwijls
staat bg van zgn stoel op en vraagt dan,
of koningin Victoria is gekomen, terwijl
hij iedere bezoekster daarvoor houdt.
Met mevrouw De Lesseps had She
rard een uitvoerig gesprek. Denkt gij,
zoo vroeg zg, dat hg niets weet van
hetgeen is voorgevallen Denk! gij, dat
hg niet het minste vermoeden heeft?
'Somtgds verontrust mij de verschrikke
lijke gedachte, dat hg alles weet en dat,
groothartig als hg is, hg zichzelf leent
voor dit allerverschrikkelijkste treurspel,
dat wg spelen, Somtgds twgfel ik. Zou
dat niet verschrikkelijk zijn F En dan
zgn er ook weer tgden, waarin ik over
tuigd ben, dat onze pogingen om alles
voor hem geheim te houden, haar doel
bereiken.
Wij geven hem couranten van vorige
jaren te lezen, waarvan ik groote voor
raden heb laten komen. Vroeger waren
wij gewoon de gedeelten, die wg hem
liever niet onder de oogen wilden bren
gen, uit te knippen doch dit bemerkte
hg weldra.
Het is werkelijk aaadoenlyk, de op»
merkingen te hooren, die hij naar aan
leiding van het gelezene maakt Zoo
riep hij mg eenige dagen geleden bg
zich om mg te zeggen, dat 't hem zoo
veel geuoegen deed, dat zgn goede, oude
Reeeman tot Itsliaansch gezant voor
Frankrijk was benoemd. Die benoeming
waa reeds meer dan een jaar oud.
Er zgn ook tgden, waarin hg zeer
ongeduldig is en er zich ouer beklaagt,
dat hij altijd hier moet blijven. Het
meest wordt door hem de Fransche
Academie gemist. Voortdurend geeft hij
zgn verlangen te kennen om hare zit
tingen bg te wonen en ik moet de zon
derlingste verhalen bedenken om hen
wijs te maken, dat de Academie geen
bijeenkomsten houdt."
Mevrouw De Lesseps slaakte een zucht
en vervolgde: „Ik doe, wat ik kan,
maar die vreeselijka onzekerheid kwelt
mg dag aan dag. Gy moet niet verge
ten, dat hg weet, dat 't met de Panama-
onderneming verkeerd is geloopen. Se
dert hg geroepen werd voor den rechter
van instructie Priuet is hg in den toe
stand gekomen, waarin gij hem hebt ge
zien. Hg moet iets vermoeden. Hoeveel,
zullen wg nimmer te weten komen.
Telkens weer vraagt hg naar Char
les. Hg weet, dat hg zich in moeilijk
heden bevindt, maar wij hopen, dat hij
geen vermoeden heeft van den aard
daarvan."
Bg de groote verkooping-
Spitzer, onlangs te Parys gehouden,
was, indien men de „Börsen Courier"
mag geloovec, ook Zola tegenwoordig,
en een Duïischer, medewerker van dat
blad, maakte bg die gelegenheid kennis
raet den beroemden schrijver. Zola ver
klaarde dat hij geen deskundige was,
maar veel kocht op verkoopiogen en zich
daarbg alleen door zijn smaak en dien
zijner vrouw liet leiden. Deze stond
achter in de zaal, terwijl haar maa
vooraan zat. „Zg houdt niet van de
drukte," zeide Zola tot den Duitscher,
„maar indien ik iets wil koopen, wisse
len wij de noodige blikken van verstand
houding. Trouwens, wij zgn het over de
keus bijna altijd eens, maar niet s'.eeds
over den pry's, daar mgn vrouw dikwijls
ontzet is over de sommen die ik aan een
kleinigheid besteed."
Zola sprak vervolgens met den Ber-
lyner over het kunstleven aldaar, en toen
de Duiiecher vroeg of hg, Zola, niet eens
persoonlijk dat leven zou komen waar
nemen, antwoordde <ie schrijver van „La
Débacle" „Wat sal ik u zeggen; ik ben
erg hokvast. Ternauwernood ga ik nog
eens naar 't Zuiden. Maar niettemin staat
uw Berlgn bovenaan op mgn reis-pro
gramma; ik denk dat een stad waar eene
Ibsen-gemeente is, ook Zola zal begrijpen
en het patriotisme niet met een persoon
zal verwarren. Men kan b. v. volbloed
Franschman zijn en dat ben ik
en toch recht laten wedervaren aan an
deren. Dat verwacht ik ook van de be
schaafden te Berlgn. Voorloopig blijft
mijn reis, wel is waar, slechts op het
programma, maar groet nw schoone stad
namens mg.... misschien zit ik daar nog
eens met u voor een Berlynschen Mann
heim (do persoon die de auciie leidde)
want een auctie moet ik daar ook
hebben."
„Al zou ik er zelf een voor u opzet
ten," verzekerde de Berlgner.
„Tot weerziens dus in Berlgn,"
zeide Zola en nam met een harfcelijken
handdifuk afscheid.
Het geheimzinnige van de
migdaad in de rue de Saintonge te Pargs
is opgehelderd. De bedrijver van den
aanslag op den bakker Boureilie blykt
een oud bekende der justitie te zgn,
genaamd Alexandre Formel, vroeger reeds
wegens diefstal tot vijf jaren gevange
nisstraf veroordeeld. Daar indertijd ver
zuimd is zijn signalement op te nemen
in het bureau van amhropomeirischen
dienst, heeft de politie lang moeten
zoeken alvorens zgne identiteit ie kunnen
vaststellen.
Diefstal is de beweegreden tot de mis
daad geweest. Den bakker hoopt meD,
ondanks zgn vreeselgke verwondingen,
in het leven te kunnen behouden.
Te Par ij s is iemand door een
dolle kat half verscheurd. Politieagenten
hoorden hem 's nachts om hulp roepen
en vonden hem met afscbuwelyke ver
wondingen, haast onkenbaar. De kat was
plotseling op hem gesprongen en had hem
als een tijger gebeten en gekrabd. Hei
dier werd onder eene kast gevonden en
door de agenten met sabelhouwen afge
maakt.
De man is naar het instituut van
Pasteur gebracht.
De schrijver van een in ge
zonden stukje in 't Fransche wielerblad
„Le Vélo" stelt voor om evenals een
wedstrijd WeenenBerlijn of Brussel
Pargs, ook een afstandsrit tusschen
Parys en Berlijn uit te schryven.
En wat antwoordt de redactie daarop
„Kan men, mag men van Parijs naar
Berlijn gaan op een andere wgze dan
met de bajonet voor zich uit?
„Neen, zullen alle wielrijders Van
Frankrgk antwoorden.
„En zg hebben gelgk.
„Frankrgk zal zich alleen bg machte
gevoelen, om met het geweer of het
kanon naar de richting van Daitsehland
te trekken. Iedere wielrijder, die tegen
dit ingeboren en vaderlandslievende ge
voel van Frankrijk zal willen handelen,
zou binnen 24 nar een verloren man
zgn."
De fransche regeering heeft
besloten officieel geen deel te n.^men aan
de wereldtentoonstelling: te Autwer
pen daarentegen wel aan die te Brussel,
welke, «ooals men weet, tenzeifden tyde
gehonden zal worden. De reden waarom
aan Brussel de voorkeur gegeyen is
boven Antwerpen is daarin gelegen, dat
het de hoofdstad van Belgie is. Hier
mede heeft de regeèring aan Belgie een
bewijs van hoffelijkheid willen geven.
Gelijk men zich herinneren zal, heeft
de Belgische regeering aan de wereld
tentoonstelling te Pargs in 1889, bg ge
legenheid van het esuwfeesi der Revo
lutie, geen deel genomen. De monarchale
staten vonden dit niet gepast.
Keizer Wilhelm heeft be-
richt dat hg 1 Aug. te Cowes zal zgn
voor het bg wonen van den grooten
roeiwedstrijd. Ook de Hertog en Her
login van York zullen het feest bijwonen.
Volgens een Reuter-tele-
gram uit Petersburg is de oholera te
Moskou in eene gevaugenis uitge
broken. Het eerste slachtoffer was eene
vrouw, die haren man uit Kiefi naar de
gevangenis gevolgd was. De ziekte
heerschfc als gewoonlijk het meest onder
de arme klassen. De overheid heeft eenen
krachtigen geneeskundigen dienst inge
steld. Het getal gemeentegeneesheeren is
verdubbeld. Deo 12er> en 13en dezer
waren er 15 nieuwe gevallen, 2 beteren
den, 8 dooden en 31 patiënten onder
behandeling. In Podolië maakt de cholera
vele slachtoffers; het laatste officieele
weekbericht geeft daar 309 gevallen en
90 dooden aan. In de provincie Orel
zijn de getallen volgens dat verslag 93
gevalles en 41 dooden, Bessarabie 26 en
8, Saraloff 17 ön 4, Viatka 12 en 3;
ook in Kursk, Tula, Kherson en Tobolsk
komen gevallen voor.
Te Christiania is het groot-
ste gedeelte der bemanning van den
walvischvaarder Archie aangekomen,
die den 8aten Juni bij Jan Mayen-eiland
schipbreuk leden. Zij hebben 15 dagen
lang in open booten op de IJszee rond
gedreven en leden de grootste ellende.
Eerst werden 6 booten uitgezet, waarin
de 29 koppen der bemanning zich red
den. Een boot kenterde terstond, en hoe
wel de bemanning gered werd, was nu
bijna al de proviand verloren, want die
was in de omgeslagen boot geborgen
geweest. Zoo zocht men naar een an
deren walvischvaarder, waarvan men
den rook uit den schoorsteen nog voor
de schipbreuk gezien had, maar het was
te mistig om veel te onderscheiden. Toen
eindelgk de lucht helder werd, zag men
de boot in het noorden nog juist weg-
stoomen.
Het nog overgebleven bier raakte
spoedig op en het brood werd doorweekt.
Pekelvleesch had men nog, maar mocht
niet worden gebruikt, aangezien het te
veel dorst) veroorzaakte.
Vaak moesten de booten over het ys
worden getrokken en bg een van die
gelegenheden gebeurde het dat een der
booten van de andere wegraakte en eerst
na 36 uur werd teruggevonden.
Eindelgk, na 14 dagen, kreeg men het
eilandje Grimsö, ten noorden van IJs
land, in 't gezicht en daar konden de
schipbreukelingen voor 't eerst in men-
schenwoningen zich laven. Daarna wer
den zij naar IJsland overgebracht, waar
4 man in een hospitaal moesten worden
opgenomen, daar zg aan koud vuur leden.
Overigens hadden de taaie Noorsehe
zeelieden oogenschynlyk weinig geleden.
pami n.
Rusland gaat in Azië kalm zgnen
weg. Er schynt geen tegenhouden te
zgn aan zijn aanhoudend voortdringen.
Hoe de Russen in Pamir veldwinnen en
straks, als zij deze streek opgeslokt heb
ben, voor de poort van Iadië zullen
staan, wordt duidelijk uit een artikel in
Die Prease, waarvan de Weener corres
pondent der Times een uittreksel seint.
Voor eenige weken zoo schrijft de
ongenoemde, maar naar het schijnt wel
bekende en deskundige schrijver -
verklaarde Sir jE. Grey in het Engelsche
Lagerhuis, cat de toestand in Pamir
volkomen bevredigend was, en dat de
Russische regsering beloofd had geene
expedities meer in het betwiste grond
gebied te zenden. Op het oogenblik, dat
deze verklaring werd afgelegd, worden
in Turkestan de toebereidselen gemankt
voor eene militaire expeditie, welke den
13en Juni onder kolonel Yonofi Mar-
ghilan verliet. De expeditie bestaat uit
500 man Turkistansche infanterie, eene
halve battery bergartillerie en twee
escadrons Orenburgsche Kozakken. De
expeditie, welke nu op weg is naar
Sardim, heeft de opdracht versterkte
stations aan te leggen te Sariz, Sardim
en Sarhad, de drie voornaamst© raat-
punten op den strategïschen weg over
de hoogvlakte van Pamir naar Iadië.
De kosten van oprichting dezer stations
worden wel op de Turkestansche be
grooting gevonden, maar voor het onder
houd der bezetting heeft het Russische
ministerie van oorlog 500,000 roebels
beschikbaar gesteld. Het garnizoen op
die posten zal bestaan uit een escsdron
Kozakken en 50 man Kirghiaen en ont
vangt voor acht maanden rantsoen. Het
vorige jaar waren in die streken eenige
Afghanen, die aan het Russisch vooruit
dringen eenigen wederstand boden, nu
echter zgn zg er niet meer.
Het schijnwel dat de Russische ra-
geering de Pamir-kwesiio zonder Enge
land tot eene beslissing brengen wil. Zg
grondt zich daartoe op dez8 redeneering
De geheele pAmir-hoogvlakte behoorde
vroeger tot het gezag van don Khan
van Khokand en is nu Russisch grond
gebied, sinds Khokand zelf eene Rus
sische bezitting geworden is. Pamir
wordt begrensd door Afghanistan en
China en dus met deze twee landen
heeft Rusland slechts de gr.ns nader te
regelen. De Afghaansche grens ia in
1873 bg verdrag geregeld, do Chinee»
ache grens is alleen nog onzeker. Daar
over worden nu met China onderhande
lingen gevoerd en eene gunstige uit
komst wordt verwacht. Wat eindelgk de
grens van het Zuiden betreft, die tus
schen Tajitral en Kanjut, Rusland wil
er vrg te werk gaan, aangezien het daar
met een onafhankelijk land te doen heeft.
Het is boven alten redelijken twijfel
verheven, dat Rasland Pamir, des coods
met geweld, wil inly ven, en de schrgver
van Die Presse verwacht' dat vóór den
herfst de Russische vlag boven de ves
ting Sarhad zal waaien en Russische
schildwachten aan den Baroghiipas zul
len staan. Intusschen heeft reeds de
genie in Turkestan last gekregen wegen
naar Pamir aan te leggen en is generaal
Bayefi met bepaalds instructies voor de
grensregeling in Midden Azië aange
komen.
De uitlatingen in de russischc pers
geven, blijkens telegrammen in de Times,
aan de beschouwingen van den onge-
noemden schrgver volkomen gelgk.
Onder den titel „Wg waren hot!" is
in de wereldberoemde Arizona Kicker
het volgende te lezen.„ Wy waren het.Toen
wg Maandagavond tegen 11 uur op den
terugwee: van eeu avondpartij bg mevrouw
Flint over het Gilapiein liepen, dook
plotseling een vreemde voor ons op en
beval ons de handen in de hoogte te
steken. Wg hielden ons niet op met-
lastige vragen naar zgn naam, ouderdom
en kiesdistrict, doch staken onze handen
in de lucht, daarbg zoo voorkomend en
vriendelijk mogelijk kgkende. De chef
redacteur van een groot New-Yorksch
blad zou getracht hebben bizonderheden
te weten te komen en een kogel ontvan
gen hebben. De burgemeester van Chi
cago, Cincinnati of St. Louis zouden vol
gens de wetten der welvoegelij khc id op
een invoeringakasrt gewacht hebben en
twee minuten later in betere gewesten
ontwaakt zijn. Onze vis-a-vis was geen
gentleman, maar wg zeiden het hem
niet. zooals misschien een BoBtoner redac
teur gedaan zou hebben.
De nachtelijke schavuit hield ons met
een zgner revolvers in bedwang, terwijl
hg onze zakken onderzocht. Gedurende
deze operatie lachten wg zeer vriende
lgk. Nadat hg ons grondig onderzocht
had, stelde hg ons voor om in het zand
te gaan liggen. Zgn voorstel werd aan
genomen en toen hij ons zeide, dat hg
geen schoenen had en de onze hem uit
stekend zouden passen, beijverden we ons
hem te helpen. Onze cilinder scheen hem
te bevallen i wg ruilden daarom onmid
dellijk van hoofddeksel. Toen hg einde
lgk afscheid zou nemen, verzocht hij ons
nog gedurende vijf minuten niet van
houding te veranderen, en wg verzeker
den dat wij er een kwartier van zouden
maken, als we hem daarmede een ge
noegen konden doen. Na tien minuten
stonden we op en gingen, zonder verder
avontuur Daar huis.
Het schijnt dat eenige onzer mede
burgers ons bespotten willen en do heer
uit de benedenstraat heeft in zijn Kaas
blad natuurlijk een vet gedrukt hoofdar
tikel, waarin hij ons als een lafaard
voorstelt. Dat laat ons koud. Wij maken
er geen aanspraak op wijsgeer of staats
man te zijn, maar wij zijn uitstekend
op de hoogte wat „handen in de hoogte"
beleekent, wanneer een kerel twee re
volvers op onze kloppende bors-: richt,
ieder oogenblik gereed om af te trokken.
Een letterkundige, die onlangs de
macht van het menschel yk oog op een
