BINNENLAND;
Letteren en Kunst.
ia den gfgeloopen winter na het inval
len van dooi, is die stroomiog teer sterk,
maar ook na bij zeer lagen waterstand
is men in weinige oogenblikke» over.
Rhenen is eea aardig plaatsje, met
eea hotel en eenige aardige villa's, maar
met eene bestrating, die verschrikkelijk
Is. Wanneer er geea smalle rand kleine
steentjes was gelegd, daa zouden onze
verwende haarlemsche voeten, zeker
geen kans sIcd, om door Rhenen te
Vaandelen. Negens zag ik ooit zulke
puntige, ongelijke keien ea voor som
mige huizen liggen groole keisteenen,
die nog erger zijn. Dat zuike bestrating
nog ligt voor de woning van een schoen
maker, passe encore, maar voor winkels
en woonhuizen was er toch wel iets
beters te vinden.
Maar is men eenmaal over die voor
wereldlijke steenen heen, dan is de be-
looning voor volbrachten arbeid zoet.
We staan op den breeden steenen via
duct over den spoorweg. Rechts ligt in
de diepte het bevallige stationnetje
Rhenen, waarachter de spoorbrug over
den Rijn zich voordoet als eea reus
achtige koker. Daar stroomt ook de Rijn
door de lage groene landen van de
Betuwe, aan de andere zijde, links lig
gen de rails van den spoorweg tusschen
twee groene heuvels en verliezen zich
in een mooi verschiet. Het is een
schouwspel dat men niet licht vergeet.
Naar de Greb is het slechts sen klein
halfuur wandelens. Aanvankelijk is de
weg niet mooi en moet men bij het nog
altijd verrukkelijk gezicht op den om
trek troost zoeken; maar dan begint het
bosch. De weg rijst, en daalt, zoo sterk
zelfs dat op een punt een waarschuwing
staat van den Nederlandschen Wiel-
rijdersbond, dat deze helling gevaarlijk
is. Steeds lommerrijker wo<dt de wan
deling, totdat men eindelijk het hotel
en koffiehuis de Greb bereikt, waar des
zomers velen herstel van gezondheid
komen zoeken.
Geea wonder, in de onmiddelgke na
bijheid van het hotel is de natuur zeld
zaam fraai, 't Is een genot den met
hoog geboomte begroeiden berg te be
klauteren, nu en dan voor een inspan
ning vergende bestijging schadeloos
gesteld door eene even sterke daling.
Fraaie lanen lokken tot wandelen uit,
terwijl het panorama over den omtrek
van den top van den Tafelberg ai, in
drukwekkend moet zijn.
Moet zijn, zeg ik, want we hebben
dat pnnt niet kunnen bereiken. Het
werd te laat, een flinke wandeling naar
Lienden terug stond ons nog fe wachten,
maar voor we dat panorama hebben
geziea, gaan we de Betuwe niet uit.
Bij kaas had het spoedig vertrek uit
de Greb ons eene teleurstelling bezorgj,
want toen we te Rhenen terugkwamen,
wees de klok daar twintig minuten vroe
ger dan mija horloge. Juist wilde ik
mijn horlogemaker de schuld van dat
verschil geven, toen het cijfer van twin
tig minuten mij deed nadenken en aan
den veerman van de pont deed vragen
of men in Rhenen wellicht den spoor-
tgd op den stadstoren had.
Eb inderdaad, dit bleek zoo te ziji
„Vroeger hadden andere gemeenten in
den omtrek ook den spoortijd," zei de
veerman in zijn geldersch dialect, „maar
die hebben weer den gewonen tied ge
nomen." Die van Raenen willen het
niet veranderen, ze kunnen doen wat
ze willen.
Daar was niets tegen te zeggen. De
gemeenteraad van Rhenen kan zich met
dien van Bergen ia Noord-Holland er
op beroemen, dat ze uitzonderingen
zijn, want ik geloof niet, dat er vele
gemeentebesturen met hen bij den aan
vankelijk ingevoerden Greenwichtijd heb
ben volhard.
Meteen vernam ik nog, dat de pont
een vrij druk veer is. Er moet dan ook
eeB jaar lij ksche pachtsom aan de stad
Rhenen van 1500.en het loon van
twee knechts uit den opbrengst worden
bekostigd.
Met moed stappen we weer aan wal
en vervolgen den terugreis naar Lien
den. De zon schijnt niet fel, maar als
we weer bij den boer die ons herbergt
zijn aangekomen, schreeuwt het droog
verhemelte om lafenis. Oaze goedhar
tige gastvrouw brengt een grooten kan
met melk, waarop de gele botervlokken,
haast drijven. Prosit! konden we een
okshoofd van die melk naar Haarlem
medenemen.
Wordt vervolgd.)
In 1895 zal voor de eerste
maal gelegenheid geopend worden tot
plaatsing op de Militaire Academie van
hendie de kennis van wis-, natuur
kunde- en letterkundige vakken bezitten,
gevorderd bij eind-examen hoogere bur
gerscholea.
Dit jaar zijn opengesteld bij den artil-
lerkcursus te Delft 6, bij de militaire
school te Haarlem 15 plaatsen.
De heer mr. N. Buc&ille heeft
eervol ontslag gevraagd als burgemees
ter van Groningen.
In aanmerking nemende,
dat, blijkens de verslagen nopens de
vrijwillige oefeningen in den wapenhan
del, in alle plaatsen, waar deze worden
gehouden, het aantal deelnemers aan
die oefeningen na afloop van de loting
voor de nationale militie in den regel
aanzienlijk vermindert, hetgeen storend
werkt op den goeden gang dier oefe
ningen en ten nadeele strekt van het
daarmede beoogde doel, heeft de mi
nister van oorlog bepaald, dat de cur-
sussea voortaan in de onderscheidene
gemeenten zullen aanvangen, zoodra
mogelijk nadat aldaar, tusschen 7 Oc
tober en 7 November, de iotiag voor
de nationale militie heeft plaats gehad;
en voorts, dat het aantal der te houden
oefeningen in het tot uU®. Februari d.
a. v. beschikbare tijdvak, zoo mogelijk
in dier voege moet worden vermeerderd
dat gemiddeld omstreeks veertig oefe
ningen plaats hebben.
Een vroeger bericht, dat
een viertal gevangenissen vol zijn, kan,
naar „Het Vad." uit goede bron ver
neemt, in dien zin worden aangevuld,
dat op dit oogenblik alle gevangenissen
(behalve die te Leewarden) geheel beset
zijn, terwijl er nog een achterstand van
ongeveer 1000 vonnissen te executeeren
valt.
De Middelb. Cl, meldt, da
Donderdagavond dr, Johan Metzger en
familie te Parijs op zijne villa te Dom
burg is aangekomen. Volgens het Dom
burgsch Badnieuws schijnen weder ver-
scneidene voorname en adellijke perso
neo zich onder zijne behandeling te
zullen stellen, te oordeelen althans naar
de vele aanvragen om plaats in de
verschillende hétels.
De hardloop er Snoek schijn
de dupe geworden te zijn van zijn im-
pressario. Met den wedloop naar Leiden
tegen Hoppe om f 500 heeft de arme
prijswiuner in het zweet zijns aaaschijns
slecht f 12,50 verdiend. Gevraagd, waar
bleef de rest vaa de f500? Nu is het
niet onwaarschijnlijk, dat het met de
som maar humbug was tegenover het
publiek, terwijl er bij onderling goed
vinden tusschen Hoppe en Snoek'
kornak was overeengekomen, dat er van
f500 in werkelijkheid geen sprake zou
zijn, maar toch schijnt in ieder geval
Snoek aan het bestaan dier premie te
hebben geloofd. Twaalf gulden vijftig
is voor een dergelijk experiment zeker
ook wel wat weinig. Snoek zal nu
verder dan ook maar voor eigen reke
ning gaan werken, waarbij hij door
eenige bewonderaars met raad en daad
zal worden gesteund.
D e VH ollaadsche Stoom-
bootmaatschappij Amsterdam —Londen"
heeft twee harer booten (de „Amstel-"
en „Ystrcom") voor reizigers laten in
richten, zoodat het vervoer zich voortaan
niet uitsluitend tot goederen zal bepalen.
Ds reis duurt wel langer daa met de
gewone passagiersbooten, maar de rei
zigers hebben dit voordeel, dat zij in
het centrum vau Londen aankomen, en
dus gelegenheid hebben van het prach
tige gezicht, dat de Theems aanbiedt,
te genieten.
De hutten zijn zeer ruim ingericht,
alsmede de kajuit, die van alle gemak
ken voorzien is.
Zaterdagochtend te half
tien kwam de stoomboot „Stad Zwolle"
bij haar vertrek van Amsterdam naar
Kampen, in aanvaring met „Willem Hl"
der Harliöger stoombootmaatschappij,
welke boot nchteruit van dea steiger
van de De Ruyter-kade stoomde, In de
raderkast der „Stad Zwolle" liep, zoo
dat deze geheel verbrijzeld werd en
deze boot hare reis niet kon vervolgen
De „Willem III" bleek geea belang
rijke schade bekomen te hebben, waat
zij vervolgde haren tocht zonder aan
het ongeval zich te storen.
De meeste passagiers gingea vaa de
_,Stad Zwolle" over aan boord van de
nachtboot van Kampen, die Zoad&g
ochtend te Amsterdam aankwam, ande
ren gingen per spoor.
Ia den nachtdienst zou des avonds
door eene hulpboot worden voorzien,
Van een en ander is proces-ver baal op
gemaakt.
Met het stoomschip Dub
beldam kwam de vorige week uit New-
York te Rotterdam aan een 9-jarige
cuderlooze knaap. Dit ;kiad kwam uit
eene plaats, 250 uren ten westen van
New-York gelegen, ea maakte de reis,
voorzien van eeae kartonnen kaart,
welke men hem om den hals had ge-
haagen, en waarop stond Lipto, Uagarn,
Bij aankomst aldaar stond de arme jon
gen schreiende op dea wal. Naar men
vernam, wonen zijne grootouders te
Lipto.
„V rouwlief, nou hoef je niet
baog meer te wezen voor inbraak, kgk
ereis wat ik gekoebtheb: een revolver;
als nou een dief binnen'wil dringen, zal
hij ei zóó van lusten, dat hg geen hand
meer ia andermaas zakken zal steken."
„Maar, Frans, ben je nou mal, als
zoo'n veat je dat moordtuig eens afnam,
brr. ik ril er van, dan was je nog ver
der van streek
„Kom, ja, ik laat me dat zóó maar
afnemen; neen, vrouw, als je dat van
me denkt, dan ken je me niet, die in
brekers
Ea meneer ea mevrouw verdiepten
zich in een zeer geanimeerd, maar wei
nig opwekkend discours over inbrekers
en inbraken tot twaalf uren en toen
dacht het mevrouw tgd naar bed te
gaan.
Zoele rust. Stilte overal in den don
keren nacht, van tijd tot fcy d gestoord
door hef loeien van den wind in dea
schoorsteen
De klok van den St. Laurenstoren
sloeg drie doffe slagen, mevrouw ont
waakte. O hemel, ginds in het duistere
van de kamer beweegt iets,armen zwaaien,
een koude luchtstroom dringt binnen
het raam is open, een inbreker I
„Man", fluistert ze angstig, „man
wor' es wakker, d'r is een dief in de
kamer, man 11"
Meneer schrikt op. „Een dief, wacht,
ik zal em leeren dieven. Hij grijpt zijn
pistool van de bedsteeplank en brult
geef je over schurrrk en sterrfl"
Geen antwoord. „Nog eens, geef je
over of daar gaat i." Nog geea ant
woord. Pang, eea schot dreuat, Me
vrouw kroop gek van schrik diep onder
de dekeas. „Hij staat nog overeind,"
flalstert de aanvaller. „Daar heb je er
dan nog ééa, fielt 1" Eea tweede schot
en langzaam zakt de gedaante inéén,
met eea doffen slag tegen dea vloer.
„Dood I" zeide meneer met een graf
stem, „vrouw, ga eens kijken of er nog
leven is."
„Voor geen geld 1" snikte mevrouw.
„O man, wat hebt ge gedaan Nou ben
je een moordenaar. En zal de politie
alles geloovea Als je nouO, ik
ongelukkige
De buren kwamen op het vallen dér
schoten aanloopen, er werd zoo hard
tegen deur van huaae woning geslagen
ea gebeukt, dat de man wei verplicht
was op te staan en de behulpzame buren
gerust te stellen, want hij had eea
■jat geschoten in zijne kostbare pelerine-
jas! De andere kogel zat in den zolder,
'tls, naar het „Rott. Nbl." meldt,
gebeurd in den nacht van den aósten
op den 27sten van zomermaand anno
1893, ia het oostelijk deel vau de al
oude Rottestad.
In den Kamper Ketel 13
Vrijdagavond een Harderwijker visch-
schuit tegen een krip geloopen. De
visscher, zekere Jansen, een 63-jarig
man, sloeg over boord en verdronk. Zij a
lijk is dadelijk gevonden.
Sedert eenigen tijd worden
op initiatief van den ^hecf jhr. Henry
Tindal aan dc fabriek van zuivelberei
ding te Oudshoorn ^proeven op groote
schaal genomen met het sterillseersn van
water. Het doei van deze proeven be
oogt niet meer of minder, dan om het
meest verontreinigde water te verande
ren in kristalhelder volkomea onscha
delijk drinkwater, ea dat wei door het
voeren vaa een stroom ozon door de
vloeistof. De hoofdzaak vaa deze hoogst
belangrijke wetenschappelijke ontdek
king is gelegen ia de goedkoope berei
ding van het benoodigde ozon.
De uitkomsten van hetgeea eerst in
het klein ea da&rna op groote schaal te
Oudstioorn is beproefd, zya ia allen
deele verrassend ea zullen waarschijnlijk
aan de kwestie vaa de drinkwaterlei
dingen eea geheel nieuw aanzien gevea,
Wij behoeven er den lezer niet op te
wijzen, dat indien het mogelijk is, ge
heel verontreinigd water te veranderen
in een voor iedereen bruikbaren en ge
zonden draak, en zulks door een middel
dat vermoedelijk niet meer dan eea
hal ven cent per kubiekea meter kosten
zal, onze eeuw daardoor een groote
ontdekking rijker zal zijn geworden, ea
eea reuzenschrede voorwaaris wordt ge
daan op het gebied der openbare ge
zondheid.
Verschillende geleerden en besturen
van gemeenten en van drinkwater-maat
schappijen hebben reeds vaa de uitkom
sten dezer proeven kennis genomen, en
hebben allen hunne groote ingenomen
heid betuigd met de inderdaad verras
sende uitkomsten. Tel.)
Vrgdagavondzou te Roer
mond weder eene socialistiiche verga-
deriag plaats hebben us. W. Bax, pre
dikant tc Zaandam, zou spreken over
christendom en socialisme. Vergezeld
vaa den bekenden socialist Vliegen, uit
Maastricht, en eenen hoofdconducteur
der staatsspoorwegen, werd bij aankomst
te Roermond intrek geaomen in een
logement nabij het station.
Alles liet zich ia de buurt van d&t
logement rustig aanzien, doch toen de
tocht van daar naar de vergaderzaal
zou plaats hebben, werd dit door eene
groote massa volk, die van aile kanten
kwam opdagen, belet, en vóór dat de
politie met voldoende macht ter plaatse
was, werden ds. Bax ea de zijnen met
steenen geworpen, uitgejouwd, mishan
deld, hunne par&pluiea stuk gebroken
en waren zij genoodzaakt naar het sta
tion te vluchten. Onder bescherming
der gemeente- ea rijkspolitie werd aaa
het station de trein afgewacht, waarmede
zij blijde waren Roermond te kunnen
verlaten.
Een veenarbeider te Ma
sterccheveld is gevankelijk door ae
maréchaussée weggevoerd, beschuldigd
zijnen kameraad de polsader doorgesne
den en hem daarna eenen steek ia den
nek toegebracht te hebben. Te Stads-
kanaal is een scheepsjager gevat, die
eenen schipper heeft doodgestoken. Dit
zjjn nu binnen eene enkeie week vier
gevallen van dezen aard, tusschen
Stadskanaal en Emmer-Compascuumc,
Verleden week werden
eenige arbeiders, die in den ochtend
te O verschild op het veld waren, plot
seling opgeschrikt door een eigenaardig
natuufverschijasel. In de richting vat
Woltersum namelijk vertoonde zich eene
windhoos, die hare kracht begon te
openbaren met het opnemen vaa eene
hoeveelheid mest, welke vervolgens ia
alle richtingen werd verstrooid. Daaraa
streek zij over een stuk gerst en leverde
een verrassend gezicht op, daar ver
scheidene hokken achtereenvolgens als
door eene onzichtbare hand torenhoog
in de lucht werden geschoten, om na
vele buitelingen en zwenkingen weder
op dea groad terag te komen. In de
verte gezien leke» de talrijke schoovea
eea troep vogels, die al door elkander
dwarrelden, tot zij, dit spelletje moede,
plotseling neerstreken. Vervolgens kwam
aij zweven over een stuk gezicht kool
zaad, waar zij eenige rijen schooven ter
breedte van een weg verplaatste, maar
dank zij het vochtige weder geeagroo-
tere schade aanrichtte. Eindelijk nam
zij den weg naar het Schildmeer en
verdween toen, met het losbreken vau
een kort en hevig onweder, eeae flinke
regenbui zich ontlastte.
Voor een, den tijd vau het jaar ia
aanmerking genomen, vrjj talrijk publiek
debuteerde de heer Broudgeest Zater
dagavond bij de Koninklijke Vereeni
ging „Het Nederlandsch Tooaeel" als
luitenant Guother von Helsdorf ia „Ilse,"
een tooaeelspel ia vier bedrijven vin
Hans Olden. De heer Brondgecst mag
uit het succes, dat hij verwierf, ver
trouwen voor de toekomst scheppen.
Van geene verrassende overwinning ksa
hier gewaagd worden, maar van eea
beslissendea, ernstigen ia druk bij het
publiek, den debutant een vertrouwba
ren waarborg gevende, dat hij, moge
hem nog veel ontbreken, dea eersten
stap op een goeden weg heeft gezet.
Meer door soberheid, beschaafde tul
en degeljjke studie stemde hij de toe
schouwers gunstig, dan door warmte iu
spel. Trouwens voor een Hollandsch
acteur is het ietwat „schwil merische"
karakter van de heldenfiguur uit het
half tot de romantiek behoorende Dali-
acne iooneeiwerk moeilijk vol te houden
De debutant bewoog zich voor een
eerste optreden in nieuwea kring met
veel losheid en had menig gelukkig
oogenblik.
Ten deele heeft hij voorzeker zija
welslagen te dankea aau mevrouw Hol-
tropVan Gelder, die hem in de titel
rol op zoo uitstekende wijze ter zijde
stond, terwijl daarenboven Schulte'i
creatie vau den gocdmoedigen, bedazg
dea heer Schmidt, die een belaagrjjk
steentje bijdraagt tot het geluk van list,
hoewel dit niet hem maar een aader
echter met zijne volle tevredenheid
tee goede komt, terwijl hij oor
spronkelijk voor zich zei ven op Use's
genegenheid had durven hopen, aiet
weinig er toe bijbracht, de opvoering
van het overigens niet bizaader belang
rijke werk te doen slagen.
In de hoofdrollen werkten vooils
mede mevrouw Frenkel—Bouwmeester
ea de heeren Van Schoonhoven eu De
Jong, die, ieder naar eigen kracht, den
nieuwen kunstbroeder steunden. Nam
om dit heerlijk verbluf te verlaten en nicht Sylvia nooit weer
te zien. .j
Ik wierp een blik op haar bekoorlik profiel en zuchtte. Waarom
moest ik maar voor zoo korten tjjd in het paradgs vertoeven?
Ik kon mg tenminste dien korten tgd van geluk ten nutte maken.
Ik moest mij trachten te verbeelden, dat dit werkelijk mgn tehuis
zou zijn, dat ik hier was gekomen om zoo lang mogelijk bg nicht
Sylvia en tante FanDy te big ven.
Ik kon mg niet begrgpen, hoe het mogelgk was, dat zg zich
in mgn uiterlgk hadden vergist, want ik kon met de jas van den
ander niet tegelijkertijd zgn uiterlgk hebben overgenomen.
Gg bemerkt wel, dat ik nog steeds hoopte te znllen ontdekken,
dat ik werkelgk Jack Henley was, eD dat de vagebond slechts
eene schepping was van een verward brein.
j/Nieht Sylvia?'7 Ik vond het heerlgk om dien naam voortdu
rend in stilte te herhalen, want hg klonk mg als heerlgke muziek
in de ooren.
flNeef Jack" zg sloeg hare heldere oogeD naar mg op.
vMg dunkt, na dien vreeselgken brand zal ik er wel als een
neger uitzien. Mag ik mgzelf eens zien./'
z/Ja, ik geloof niet, dat gij er nu op uw voordeeligst uitziet,"
zeide zg met een lach. Zij overhandigde mij een fraai zilveren
spiegeltje. Eenigszins aarzelend hield ik het voor mgn gelaat, in
spanning wat hij mg zou laten zien.
Wat voor booze macht was hierbg in het spel geweest Wie
was die ohimpansee, die mg nit den spiegel aanzag Ik herkende
mijn eigen gelaat nietDat vrceselijke masker kon mg niet toe-
behooren.
Ik was altgd nog al trotsch geweest op mgn goed uiterlgk.
Dit kon toch niet hetzelfde gelaat zijn, dat naar prinses Erisoff
had gezegd, haar aan Byron deed denken,
En toch was het gelaat mij bekend. Ik was dezelfde als voor
heen, maar nu bruin gekleurd; zonder mg zwart te maken zou ik
mg dan ook bg een reizenden troep acrobaten hebben knnnen aan
sluiten. Als de Phoenix uit hare assche verrees, en er voor de
helft zoo gehavend uitzag als ik, dan verwondert het mg niet, dat
het soort uitgestorven is, want de vogelen der lueht waren dan
gerechtvaardigd door het soort voor altjjd uit te roeien.
Langzaam en met weerzin herkende ik mjjzelf. Mgn haar en
baard, welke half waren verschroeid, leverden een treurig over
blijfsel van de lokken van voorheen. Die grgze oogen, ofschoon zij
nu eene uitdrukking van afschuw droegen, terwgl zij op den
spiegel waren gericht, behoorden bg de gelaatstrekken. Toen ik
mijn mond opende en een zekeren, welbekenden tand zag, drukte
ik mijne lippen weer op elkaar, nu vast overtuigd, dat ik werke
lijk mgzelf en niemand anders was.
Om de waarheid te zeggen, stelde de ontdekking mg te leur.
Ik hoopte, dat ik mg als Jack Henley zou terugvinden, en dus in
staat zou zgn in dit kalme water mgn anker neer te werpen en
er niet aan te denken de eerste jaren weg te gaan.
Mgne zinsbegoocheling was nu voor goed verdwenen. Ik was
slechts de vagebond, ex-croupier, tooneelspeler, mijnwerker enz.,
spoedig, al te spoedig zou ik mgne oude levenswgze moeten
voortzetten.
Het speet mg, dat mgn uiterlgk voor het oogenblik zoo leeljjk
was. Ik wilde gednrende den tgd, dat ik van nicht Sylvia's ge
zelschap nog kon genieten, er gaarne goed uitzien, maar ik hai
helaas mgne schoonheid in den brand verloren.
Terwgl ik haar beschouw, nu zij in de vensterbank zit te spelen
met een rooden kakatoe, die tusschen de gordgnen op een koperen
ring heen en weer wiegelt, bedenk ik, hoe schandelgk het is,e
zoo onschuldig meisje te bedriegen.
Verscheidene malen stond ik op het punt om haar de vergis
sïng mede te deelen, maar de woorden, die ik had willen zeggen
scheen ik maar niet in mgn brein goed te kunnen rangschikken.
De gedachte, dat ik weer de wereld in zou moeten, scheen mf
een laffe vrees aan te jagen. Ik wilde zoo lang mogelgk
deze schuilplaats vertoeven, voor de eerste maal sedert vele jarenj
besefte ik wat rust beteekende.
Ik verwonderde er mg echter over wat er van den werkelijken
neef Jack was geworden, wieas plaats bjj deze gastvrge iamilk
ik onbewust had ingenomen. De arme man was wellicht bg 1
brand gewond en lag nu verlaten in het een of andere hospiti
Misschien was hg wel doodDoodik herhaalde dit woord 1
fluisterend bg mijzelf, //dood!" Wanneer hij nooit meer verscheep
of men nooit meer iets van hem hoorde, dan zou ik in dit huii
zeer goed zgne plaats kunnen innemen en als Jack Henley ster-
ven, zonder dat iemand het beter wist. Wat een dwaas denkbeeld
en toch bleef het in mgne verwarde hersenen rondspoken.
(Wordt vervolgd,)
