Een gevaarlijke Weddingschap.
REHOORENDE BIJ
U A ftL KM'8 DAQBLjU'
VAN
Maandag 25 Sept. 1B93.
1 welbekend geval. De dokter consta- snijkamer laten liggen en beeft het Nooit kreeg hij zijn verstand terug en met dien last nog loopen kon. De-
teerde, dat de verandering van hou- nu bepaald nog noodig. Geef ons de beide jongelieden, die van deze zelfde persoon had gewed, dat hij
ding werd veroorzaakt door samen- even den sleutel, dan zullen wij het ramp de ongelukkige oorzaak waren, het eenige oogenblikken vol, toen hij
trekking van de spieren, teweeg halen/' hebben dat in hun gansche leven diep vier zakken dragen zou en inderdaad
gebracht door eene temperatuursver- ,,'t Is niet gepermitteerd, dat weten betreurd,
andering in de kamer.Het phosphorus- de heeren wel. Ik heb last" hier
achtige schijnsel was natuurlijk een hield hij op, terwijl hem een geld-
gevolg «van ontbinding in de ooghol- stuk in de hand werd geduwd „ik
-ten." wil zeggen, het is zeer ongewoon,
..Zoo waarlijk !"zeide Wilson. „Maar maar gaat dan uw gang maar. Geef
Naar het engelsch van
Em-ilie Dyson.
hield hij het plotseling onder dien
verpletterenden last van (636 K. Cr.
ineenzakte.
Men moet niet denken, datsjouwers
altijd mannen van een hooge gestalte
BINNENLAND.
H. M. de Koningin-regen- en met een breede borst zijn! Men
„Wees niet dwaas, Wilson. Je weet, ^oe verklaart men dat klappertan- mij vooral den sleutel terug. Wilt u tes ontving Vrijdagmiddag te 12 ure heeft er van middelmatige grootte
dat je een zenuwachtig temperament c"[eil?« een licht mee hebben?" de commissie uit de Eerste Kamer gezien, die bewijs gaven van een
hebt!" ,.Op dat punt had dokter Greena- „Neen dank je," was het antwoord, der Statën-Generaal, belast met de lichaamskracht, welke soms even
„Misschien wel, maar er is niets bi- cre,s deze theorie: door de sectie werden „We hebben wel lucifers." aanbieding van het adres van ant- groot was als die van den sterksten
zonder akeligs in wat Edwards mij lichamen geladen met positief en „Op mijn woord, Edwards," zei een woord op de troonrede. hercules. Re Parijs was een lastdrager,
heeft uitgedaagd om te doen. de vloer met negatief dierlijk magne- hunner terwijl zij cloor den langen Aan de deputatie werd hetgebrui- die een onbetwisten naam genoot,
de „kleine" Jozef, die 1.40 M. lang
was; zijn kracht en zijnstoutmoedig-
heid waren tot een spreekwoord ge-
hij was nog slechts sedert een jaar raakte, ontstond een volkomen stroom, we dachten." j De Koningin-Regentesver- worden; hij droeg gemakkelijk twee
aan de studie bezig. Zooals zijn vriend positieve en negatieve electriciteit „We zullen zien," antwoordde Ed-j eenigde Donderdag den minister van zakken meel op zijn rug en wanneer
terecht had opgemerkt, was hij van neutraliseerden elkaar en het gevolg wards, „l^et lijkt nu heel gemakke-Oorlog, de commandeerende opper- een van zijn makkers een last te
nature zeer gevoelig en zenuwachtig. was een hoorbaar trillen van het on- lijk, maar om daar in die donkere en hoofdofficieren die de Donderdag zwaar vond, dan was de „kleine"
De eerste operatiën die hij bijwoonde, Eerste kaakbeen." kamer te staan en een spijker in tegehouden parade bijwoonden, alle Jozef gewoon den man te vernederen,
hadden hem hevig geschokt en hoe- 5,Merkwaardig. En is het geval slaan in zoo'n omgeving, brr. ik j regimentscommandanten en het door er zich mee te belasten. Hij
wel hij de neiging om flauw te vallen yermeld?" vroeg de lichtgeloovige zou het voor geen duizend gulden j dienstdoend militair huis aan een verklaarde, dat zijn kracht zoo ont-
nu een zittende houding hadden aan
genomen, dat sommigen klapper
tanden en dat alle oogen schitterden
met een phosphorachtiged gloed."
„O ja," zei Harrison, „dat is een
te gaan als men niet moet. 't Is waar
lijk bijna twaalf uur."
„Ja, Williams, het is een zeer on
gewoon uur om hier te komen, maar
meneer Wilson heeft een boek in de
Esn en ander over Spanje.
VALENCIA, 19 Sept. 1S93.
Waarde Vriend.
- Men klaagt in Nederland over de
groote sommen, die jaarlijks in de
schatkist moeten worden gestort en
het is zeker, dat de belasting hoe
langer zoo hooger wordt. Maar in
ieder geval weet of kan men althans
weten dat het besteed wordt zooals
het behoort. De rekening en verant
woording geeft verslag tot in de
kleinste onderdeelen en de Reken
kamer, dat weet ieder die er wel eens
mee te maken heeft gehad, past op
de kleintjes en zal evenmin een mug
als een kemel door het oog van de
naald laten gaan.
Hier in Spanje gaat dat anders en
waarlijk: niet beter. Beschouwen we
bijvoorbeeld de posterijen. De Minister
vraagt (laat ons een cijfer noemen)
aan de Kamer 20 millioen pesetas
voor de posterijen. De kamer verleent
dat krediet. Nu laat de Minister den
op hem volgenden hoogsten ambte
naar komen en vraagt dezen, voor
hoeveel hij de posterijen het volgend
jaar aanneemt. Deze hoofdambtenaar
zet zich tot rekenen en verklaart, dat
had weten te bekampen, was de yyüson. doen. En denk eens wanneer,
operatiekamer hem toch nog een plek ^T)at kon ik niet met zekerheid „Houd den mondriep Wilson,
gebleven, waarin hij niet dan met zeggen, maar als het zoo is zult ge „het is niet eerlijk, mij zoo op te
tegenzin den voet zette. het zoo vinden in het Geneeskundig schroeven
Bovendien was Wilson geneigd tot jaarboek van vijf jaar geleden." Zij stonden nu voor de deur van
bijgeloovigheid en somberheid. Hij Wilson maakte een aanteekeningin de snijkamer, die spoedig ontsloten
hield van het genot dat bijna gelijk- zjjn zakboekje en het gesprek kwam was. Edwards haalde nu een hamei-
staat met pijn, hetwelk men onder- wepira 0p het onderwerp: moed en en een gemerkten spijker voor den dag
vindt bij het lezen van geheimzinnige tegenwoordigheid van geest bij het en gaf dien aan Wilson, die met een
gel<
of Nature bracht hij vele zijner vrije tigheid bespot. eenige minuten, doch hoorden niets
uurtjes door. I „Ik wed om een rijksdaalder, Wil- door de dikke eikenhouten deur
Zijne medestudenten hadden deze S0Ilj« zeide hij, „dat je den moed niet1 heen. Wilson verscheen nog altijd
zwakheid in hem ontdekt en dreven kebt om te middernacht zonder lichtniet en Edwards merkte dan ook op,
er vaak den spot mee. Soms vertelden snij kamer in te gaan, naar je tafeldat het wel lang duurde,
zij hem ijselijke dingen in verband loopen en daar een gemerkten spij- j „Ja," zei de ander, „en ik zal blij
met het vak van geneesheer, voor j-ei. jn te slaan." wezen als het goed afloopt. Ik heb
welker waarheid zij allen wilden in-?De weddenschap is aangenomen," er al spijt van, dat ik er aan heb
staan, ofschoon al deze verhalen slechts antwoordde Wilson dadelijk. „Ik zal je
de vruchten waren van de fantasie bewijzen, dat ik niet zulk een zwakke-
der spotvogels. Wilson kon niet na- ^ng ben als jelui allen schijnt te
gaan in hoeverre hij deze vertellingen denken
gelooven moest en daar zij werdenToen de anderen waren heengegaan,
voorgedragen met groot vertoon van kwam een ware vriend naar hem
allerlei kleine bizonderheden was detoe en trachtte, zooals wij bij den
zwakhoofdige jonge man zeer geneigd,1 aanvang van dit verhaal zagen, hem
ze alle voor goede munt aan te nemen, i te bewegen van deze dwaze wedding-
Op zekeren dag, nadat de studentenÖChap af te zien. Wilson evenwel had
de snijkamer hadden verlaten en zich vee[ wilskracht in sommige gevallen
gereed maakten om naar huis te gaan, j en volhardde bij zijn plan, daar hij
bleven enkelen bij de deur even; bet denkbeeld niet kon verdragen
praten. Wilson behoorde daarbij. Ivoor een weekeling te worden gehou-
„Zeg Harrison," zei er een tot den- ben.
gene die naast hem stond, „ik vertel i Dien avond gingen eenige minuten
daar juist aan Wilson dat merk-Voor twaalven drie studenten de poort
waardige geval van den ouden dokter van bet hospitaal binnen. Het was inde
Greenacres. Herinner je het je niet? maand November en een koude, scher-
Op een avond ging hij zonder lichtpe wind deed de jongelieden rillen,
de snijkamer binnen en zag daar tot De portier kwam uit zijn hokje,
zijnen ontzetting dat al de lichamen zjjne banden wrijvend. „Wel heeren,"
die eerst op tafels hadden gelegen, I zeide hij, „dit is slecht weer om uit
Om je de waarheid te zeggen,
hoop ik uit den grond van mijn hart,
dat ik de weddingschap zal verliezen."
Zij wachtten nog een poosje en toen
zonder afspraak, uit een gelijktijdige
opwelling, wierpen zij de deur open
en riepen naar binnen. „Ben je klaar,
Wilson?"
Het eenige antwoord zij ontvingen
was een zonderling gestamel en toen
zij een lucifer afstreken, zagen zij tot
hunne ontzetting, Wilson naast zijn
tafel staan. Uit zijne oogen sprak de
waanzin.
Hem naderende ontdekten zij, dat
de arme jongen in de duisternis met
den spijker een zijner jaspanden op
de tafel had vastgenageld. Toen hij
nu wilde heengaan en niet kon moest
hij zich hebben verbeeld, dat een ge
heimzinnige hand hem terughield.
Zonder een oogenblik te dralen
riepen de jongelieden den arts die de
wacht in het hospitaal had. Alle po
gingen werden gedaan om Wilson aan
het verstand te brengen wat er eigen
lijk gebeurd was, maar alles vergeefs.
diner ten hove, waaraan koningin wikkeld was, tengevolge van regel-
Wilhelmina geen deelnam. matige, langen tijd volgehouden oefe-
De Koningin-Regentes heeft tot ningen.
hare gasten den volgenden toast ge- i Een schrijver, die een heel boek
richt„Mijne heerenop dezen voor heeft gewijd aan „wondermenschen",
ons leger zoo heuglijken dag acht ikdeelt de meening van zekeren dokter
het een voorrecht, mede namens de Désaguliers mee, die verzekerde, dat
Koningin, van geheeler harte heteen sterke man, die zich voortdurend
welzijn te drinken van het Neder-oefent, zijn spierkracht kan verdub-
landsche leger." beien, ja verdrievoudigen. Een be-
De minister van Oorlog heeft op roemde Engelsche clown, Thomas
i dezen heildronk in hoofdzaak aldusj Topham, verklaarde, dat hij in minder
geantwoordt: „Ik verzoek Uwer Ma-1 dan een jaar, tengevolge van gym-
jesteit de hooge eer te mogen heb-j nastieklessen, zijn kracht had kunnen
ben, namens het leger de gezondheid vermeerderen in een verhouding, die
in te stellen van Hare Majesteit dehem zelf verbaasde. „Ik heb zelf ge-
Koningin en Hare Majesteit de Ko- zien," zegt dr. Désaguliers, „dat hij
ningin-Regentes. Leve de Koninginmet zijn handen een blok steen van
Leve de Koningin-Regentes ongeveer 4Ö0 K. G. optilde.
De genoodigden bezegelden die j Het gebeurt soms, dat de lichaams
woorden met hoera's en de muziekkracht om zoo te zeggen, plaatselijk
der kon. kapel deed toen de volks-1 is. Men heeft b.v. personen gezien,
liederen hooren. Iwier kaken zeer ontwikkeld waren.
Om kwart over achten was het Bucholtz, het kanonnenmensch bijge-
diner afgeloopen. inaamd, lichtte, wanneer hij op een
Op Dinsdag voormiddag trapéze zat, zijn met tanden een kanon
11 uren zal de Tweede Kamer beraad- op, dat bijna 100 K.G. woog. Anderen
slagen over het ontwerp-adres in ant
woord op de Troonrede.
Na afloop voortzetting van het
sectieonderzoek van de amendementen
op de kieswet, en vervolgens in open
bare zitting beraadslaging over eenige
ontwerpen, waaronder dat tot ont
eigening voor den verbindingsweg dei-
spoorwegen te Rotterdam, dat tot
normaliseering van den Nieuwen
Maasmond vóór Rotterdam, en de
suikerwet.
sKj'iva.u*.
Sjouwerlieden dragen gemakkelijk
op hun schouders een zak meel van
160 K. G.
Het is gebeurd, dat iemand, ten
gevolge van een weddingschap, met
drie zakken meel werd beladen en
hebben bijna al hun kracht in de
hand of in de vingers. In dit opzicht
de buitengewone kracht van een
actrice van de Comédie frangaise,
mad. Gauthier bekendze rolde tus-
schen haar vingers een zilveren bord
en maakte er een beker van. Een slach
ter uit een klein dorpje van het depar
tement Cantal legde zijn handen op
de schouders van een kermishercules
en deed den man flauw vallen dooi
de drukkingen, die hij uitoefende.
Misschien mogen we ook de Japan-
sche tandentrekkers wel vermelden,
die een wonderbaarlijke kracht in de
vingers hebben. „Heel voorzichtig",
zegt een reiziger, „pakt een Japansche
tandentrekker een of meer kiezen
tusschen duim en vinger en trekt ze
er op zijn gemak uit."
maar heelemaal voor plezier brengt stand te brengen, dat candidaat A
iemand toch geen brieven rond. Er I of B zoo'n allervoortreffelijkst lid van
moet dus iets op worden gevonden j de volksvertegenwoordiging wezen zou
en, wie niet sterk is moet slim en menigeen spandeert zonder blik-
wezen, cle belanghebbenden hebben ken of blozen een som van 50.000 pese-
er werkelijk iets op gevonden. De j tas voor zijne verkiezing. Dat zijn van
brievenbestellers heften doodbedaarddie publieke geheimen en iedereen
van ieder die een brief ontvangtschijnt dat heel gewoon en natuur-
daarvoor eene belasting van vijf een-lijk te vinden, 's Lands wijs, 'sland
times (2% cent) per brief. eer, zegt het spreekwoord, maar de
„Maar_ als men dat nu eens niet eer in deze manier van handelen is
geven wil?" 'naar mij dunkt wel wat ver te zoeken.
„Wel, dan krijgt men den brief j Er circuleert dus nog al eens wat
eenvoudig niet en als het geen van geld, maar die daar beter van worden
buiten blijkbaar onbelangrijk epistel; wil, passé op dat het geen valsch
is, geeft men gewoonlijk den eigen- geld is, hetwelk men hem in de
machtig geheven tax maar. De men- handen stopt, 't Is merkwaardig,
schen moeten toch ook leven! {hoeveel nagemaakt zilvergeld en voor-
Dat is nu goed en wel, zal iemand al bankpapier er in omloop is en nog
zeggen, maar als nu zoo'n hoofdamb-1 niet lang geleden heeft dit valsche
tenaar voor het rollen van de zaak geld een slachtoffer gemaakt, wiens
eens meer geld vraagt, dan zijn on- droevige geschiedenis tevens een ze-
middellijke chef er van diens superi- deles heeten mag.
eur voor krijgt? Wat dan? Een koopman zendt op zekeren dag
Niets eenvoudiger dan datin dat zijn bediende naar cle stad, om aan
geval js hij ongeschikt en krijgt last een bepaalde Bank een wissel van
om zijne berekening beter te maken 50.000 pesetas te incasseeren. Het
en kan of- wil hij dat niet doen, dan jongemensch komt er aan het loket
gaat hij wat men zoo schilderachtig en wordt geholpen door een schijn-
noemt„de pijp uit." Het de pijp baar half suftenden, ouden man, die
uitgaan is trouwens bij de arnbtena- hem vraagt hoe hij het geld wenscht
ren in geheel Spanje een welbekende te hebben. „In biljetten van 1000pe-
beweging. Evenals in alle landen setas," zegt het jonge mensch en na
hij het voor 18% millioen wel zal heeft men er een royalistische stroo- eenig talmen en hem en weer loo-
klaarspelen. Goea, dat wordt hemming en de daartegenovergestelde pen laat de oude hem binnen komen
gegund en de Minister is anderhalf republikeinsche richting. Wanneer nu en maakt zich gereed den bediende
millioen pesetas rijker. Nu gaat de een district dat vroeger een royalist in een klein kamertje, waar niemand
hoofdambtenaar die ook graag wat j afvaardigde, op een gegeven oogen- buiten hen aanwezig is, uit te beta-
verdienen wil (een mensch is zoo niet!) blik een republikein tot zijn verte- len."
T>ooT genwoordig kiest, dan worden alle „Een," zegt hij en legt een biljet
ambtenaren in dat district afgezet en van 2000 pesetas neer. De bediende
vervangen door republikeinsch ge- wil hem opmerkzaam maken, dat hij
zincle personen. De ontslagenen moe- heeft gevraagd om biljetten van 1000
ten maar zien dat ze zich redden en maar daar het er feitelijk weinig
velen hunner hopen maar op den toe doet, zegt hij er maar niets van
val van den republikeinschen cancli- en laat den man verder tellen, steeds
daat en de herkiezing van den roy- in biljetten van 2000 pesetas. Allengs
neden door. Overal blijft wat hangen, j list. daar dit hun weder een positie komt hij tot twintig, een en twintig,
de groote sommen aan de hoogste verschaft. twee en twintig, drie en twintig, vier
takken van den stam en zoo vervol- j Daar er uit de Staatsruif zooals ik en twintig, vijf en twintig nu
gens aan eiken tak wat minder totdat hierboven beskhreef, nog wel wat te is het bedrag er dat hij hebben moet
er voor de onderste twijgjes nietshalen is en die het dichts bij het maar de oude telt doorzes en twin-
overschiet. Zonder beeldspraakwan- j vuur zit, zich het eerst warmt, is" tig, zeven en twintig, acht en twin-
neer het er op aankomt de brieven-men er lang niet afkeerig van, een tig en negen en twintig op
bestellers te betalen, zijn de duiten op.zetel in cle Kamer te bemachtigen, slaperigen toon.
Dat gaat toch niet aanbrievenbe- Sommen worden besteed, om de kie- De bediende krijgt plotseling een
stellers zijn wel niet veeleischend, zers toch maar vooral aan het ver- aanvechting van den geldduivel, die
naar zijn hoogsten onderhebbende
en doet hein dezelfde vraag. Deze
rekent op zijn beurt, knijpt Kier wat
en daar wat en stelt zich ten slotte
tevreden met achttien milloen. Zijn
chef steekt een half millioen pesetas
in den zak.
Zoo gaat dat van boven tot be-
hem toefluistert: De oude suffer ver
gist zich: hij denkt biljetten van
1000 te geven en geeft van 2000. Als
ge hem rustig laat doorgaan, zal hij
tot vijftig tellen en clan steekt ge de
50000 pesetas die te veel zijn in uw
eigen zak. Een mooi buitenkansje!"
En de ongelukkige luistert naar de
vervlokkende stem. Hij laat den oude
tellen: „veertig, een en veertig, twee
en veertig.". totdat hij bij 50 op
houdt en zegt: „ziezoo daar ligt het
geld, teeken nu dit ontvangst bewijs
maar aven!"
Met een nauwelijks bedwongen
beven strijkt de oneerlijke bediende
de vijftig biljetten op, bevreesd
dat de de oude man op het laatste
oogenblik zijn vergissing nog bemer
ken zal. Maar deze ziet niets en geeft
hem een pen, om het regu te teekenen.
„Ontvangen van de. Bank desom
van 50000 pesetas in biljetten van
duizend," alzoo luiclt cle kwijting en
de bediende teekent het, bijna zonder
het te lezen en maakt dat hij weg
komt met zijn oneerlijk verkregen
geld.
Bij zijn patroon terugkeerende
geeft hij dezen 25 van de biljetten en
houdt de overige 25 in den zak. Ter
wijl de patroon ze bekijkt, roept hij
opeens verschrikt uit: „Die biljetten
zijn valsch!" Met een vergrootglas
worden de biljetten bekeken en ver
geleken met een ander: het is maar
al te waar, de biljetten zijn handig
nagemaakt.
De volgende trein brengt patroon
en bediende naar de stad, om te
trachten de valsche biljetten alsnog
voor echte geruild te krijgen. Een
angstig voorgevoel bekroop den jon
gen man en weldra bleek, dat terwijl
hij een ander meende te bedriegen,
hij er zelf ingeloopen was. De oude
man, die nu volstrekt niet suf meer
was, wierp verontwaardigd de be
schuldiging van zich af en liet ten
bewijze van zijn goede trouw het
regu zien, dat de bediende geteekend
had en waarin hij erkende 50 biljet
ten van 1000 pesetas te hebben ont
vangen.
De rest laat zich raden. De bedien
de werd verdacht, de echte biljetten
van 1000 pesetas verduisterd en daar
voor valsche van 2000 gegeven te
hebben. Het vermoeden werd er niet
minder op, toen men hem fouilleerde
en nog 25 valsche biljetten in zijn
zak vond.
Weldra mocht hij in de gevange
nis over het gebeurde nadenken. In
zijn wanhoop en gevoelende clat
niets hem van een strenge straf Icon
redden, sloeg de ongelukkige cle hand
aan eigen leven. Korten tijd na hein
stierf ook cle oude kassier en opzijn
sterfbed vertelde deze, hoe hij, spe-
culeerende op cle mogelijke oneerlijk
heid van den jongen man, hem cle
50 valsche biljetten gegeven en zelf
25 echte in den zak gestoken had.
Had de jonge man aan de verzoeking
weerstand geboden, dan had het be
drog niet kunnen worden gepleegd.
Een dramatische geschiedenis, vindt
ge niet? Als ge ooit in Spanje komt,
wees dan voorzichtig met het aanne
men van bankpapier.
Tot slot nog clitValencia ligt aan
de rivier de Turia,die meestal zoo droog
is, dat men er met het grootste gemak
in wandelen kan en clat ook rijtui
gen en karren er door kunnen trek
ken, omdat er maar twee zeer smalle
en ondiepe, stroompjes in vloeien.
Maar als deze stroompjes eens zwel
len (en dat gebeurt eens om de tien
of twintig jaar) dan is een alles ver
nielende overstrooming er het nood
lottige gevolg van.
Een eigenlijke gezeten middelstand,
zooals die in Nederland bestaat, is
hier bijna niet. De maatschappelijke
toestand doet meer denken aan dien
van Engeland, waar ook maar twee
klassen zijn, de rijken en cle armen,
't Is hier evenwel nog meer gepro
nonceerd dan daar.
Hiermee heb ik u nu een en ander
verteld over dit eigenaardige land.
Vindt ge het niet genoeg, dan schrijf
ik u wellicht later nog eens wat meer.
En vindt ge het te veel ja, dan
kan ik alleen verschooning vragen,
dat ik u door mijn geschrijf heb ver
veeld. Dan, ik beloof het plechtig,
zal ik het nooit weer doen.
Wees vriendelijk gegroet door uwen
X.
