De nfikeiiiinüüke ml
Rechtszaken.
Wedstrijden.
Politiek Overzicht.
GEMENGD NIEUWS,
van het garnizoen, bestuursleden vanj
verschillende instellingen, enz.
De dienst had plaats in de prachtig
in rouw versierde kathedraal. Na
alioop werd het lijk tot aan het einde
der stad begeleid, alwaar het woord
gevoerd werd door den oudsten wet
houder, den heer Schreurs. door jhr.
mr. L. Michiels van Kessenich en
door pater Van Schijndel.
Mr. E. Geradtsbedankte de sprekers
en verder allen, die de laatste eer
bewezen hadden aan zijnen broeder.
Van daar is het lijk. gevolgd door
verschillende rijtuigen, naar den
familie-grafkelder te Posterholt ge
bracht.
De ware geschiedenis van
de gelaarsde kip. Men schrijft uit
Slikkerveer
Twee winters geleden werd eene
kip door eenen hond zoo gebeten, dat
zij dien nacht niet in haar hok kon
komen. Het vroor dien nacht dat het
kraakte. Den volgenden ochtend werd
het arme dier bewusteloos gevonden
door de eigenares, mevr. P. Zij zette
de kip in eenen pot met warmstroo
op het vuur en heeft aldus haar zoo
lang gekoesterd, tot zij bijkwam. Het
dier heeft daarna drie maanden in
eene stoof gelegen, binnenshuis, zon
der haast te eten of te drinken. Met
het begin der lente nam de kip flink
in beterschap toe en kon zij zich we
der verplaatsenmaar, helaas hare
pooten waren afgevroren. Mevr.
bestelde nu bij den schoenmaker een
paar schoenen, in den vorm van een
eendenpoot, met vilt van onderen.
Toen deze schoenen thuis kwamen
en werden aangepast, bleek niet te
zijn gerekend op cle overgebleven spoor,
die zich juist sterk ontwikkeld had.
Daarvoor werd van achteren in de
laarzen een gat gesneden, en nu ging
het goed. De rijglaarzen bevielen zoo
zeer, dat de kip er twee paar heeft
versleten. De zorgvuldige en liefde
rijke oppassing werd dus wel beloond.
Nu is de kip een oud vrouwtje,
dat des avonds niet eens meer boven
in het nest kan komen en in een
mandje op den bodem van het hok
blijft zitten.
De gelaarsde kip kon beter tegen
de koude, dan tegen den ouderdom
den strijd voeren.
Ook de Engelsche couranten houden
zich druk bezig met de vraag of De
Jong al of niet gehypnotiseerd mag
worden. Van onze wetgeving op dit
punt blijken zij niet best op de
hoogte te zijn; zoo meenen b.v. de
Standard en de Manchester Guardian.
dat onze wet wel toelaat, dat een be
klaagde wordt gehypnotiseerd, doch
de mcdedeelingen door hem gedaan
niet als bewijzen tegen hem laat gel
den die mededeelingen zouden dus
mogen dienen om den rechter verder
op het spoor te brengen. Men weet, dat
onze wet op het punt van hypnotis-
me absoluut zwijgt; dat het hypnoti-
seeren zonder toestemming van den
patiënt door sommige juristen in het
algemeen zelfs een strafbare daad
wordt geacht.
Overigens meenen de Engelsche
bladen, dat de uitwerking van eene
hypnotiseering zeer dubieus is. Lom-
broso heeft eens een beklaagde ge
hypnotiseerd en kreeg uit hem in
dien toestand niets anders dan het
weefsel van leugens, dat hij had op-
gedischt toen hij bij zijn volie bewust
zijn was. Andere geleerden hebben
dezelfde ondervinding opgedaan. Wat
een beklaagde niet vertellen wil, kan
hij zeer goed verbergen. De hypnoti
seur kan hem misschien dingen laten
zeggen, die hij niet zeggen wil. Wat
aldus geopenbaard is, kan natuurlijk
geen waarde hebben, ofschoon de
Standarddie geen hoog denkbeeld
heeft van de rechters van instructie
- ir het vasteland, vreest dat deze
magistraten van zulke openbaringen
wel eens gebruik en dus misbruik
zouden maken.
Te recht acht de Standard onze
kennis van het hypnotisme nog te
gering om het nu reeds te kunnen
toepassen in processen. De Engelsche
wetgever zou daartoe niet licht over
gaan en zou zeker, wilde hij het doen,
veel tegenstand ondervinden bij het
publiek, dat hypnotisme nog steeds
beschouwt met onverschilligheid of
met vrees, behalve wanneer het zich
door hypnotiseurs laat amuseeren.
De Pall Mall Gazettedie omtrent
is stelsel van strafvervolging beter
ingelicht blijkt te zijn, dan zijn con
fraters, meent dat het tegen den geest
der wet en het belang van den be
schuldigde is, dat hem in hypnoti-
schen toestand zou worden ontlokt.
w.at hij niet wil zeggen, terwijl hij
bij zijn volle bewustzijn is. Een ver
klaring, een bekentenis aldus afgelegd,
zou zijne rechters zeer zeker kunnen
influenceeren. Men ziet, dat de Pali
Mall uitgaat van hetzelfde denkbeeld
als prof. Van Hamel, die in ieder
geval, wanneer hypnotiseering geoor
loofd ware, zou wenschen dat de
rechter van de mededeelingen van den
bekhiagde geen kennis zou krijgen.
De getuigenis dat men mejuf
frouw .Juett na den 7en Juli nog in
de buurt van Heelsum en Renkurn
zou hebben gezien, is volgens de
Arnh. Ct. bij nader onderzoek zeer
vaag gebleken.
Daarentegen wordt allengs meer
gewicht gehecht aan een getuigenis,
vóór eenigen tijd door de Arnh. Ct.
meegedeeld, doch later in andere
bladen tegengesproken, dat drie heide-
werkers in de bosschen achter Rosen-
daal op den 7en Juli De Jong en zijn
vrouw hebben gezien, in de twee
volgende dagen De Jong alleen, nabij
dezelfde plaats onrustig rondwarend.
Toen De Jong dien derden dag weer
dezelfde werklieden herkende,^ nam
hij de vlucht. Zij meenen gezien te
hebben, dat hij dezen laatsten keer
W schoenen op den rug droeg.
Van die ontmoeting, die hun nog
al opviel, hebben zij reeds toen, dus
voordat hun iets van de zaak De
Jong bekend werd, mededeeling ge
daan aan verschillende personen. Dat
het juist den 7en Juli was, daarom
trent bestaat bij hen volgens hun
verklaring geen twijfel, en wat de
identiteit van den persoon betreft,
zoo wordt het portret door hen her
kend, wat nu niet zooveel bewijst,
maar ook verschillende (détails van
zijn kleeding o. a. de naar twee kanten
in een slinger hangende horlogeket
ting- ?eer trok het hun aandacht,
dat die persoon daar steeds in die
afgelegen bosschen wandelde met een
hoogen hoed.
V ant het is een inderdaad zeer
afgelegen plek waar die drie ontmoe-
tingen plaats hadden in het bosch
bij den Velperberg, die een heel
eincl van Velp verwijderd ligt, eenige
mijlen achter Beekhuizen en het park
van Rozendaal.
De drie mannen hebben hem daar
het eerst gezien 's morgens omstreeks
half-ef, en dagrna telkens weer, tot
half eén, toen de mannen naar huis
gingen. Het paar heeft een heelen
tijd op een hoogte gezeten.
Den volgenden dag zagen dezelfde
mannen hem op een eenigszins verder
punt het bosch ingaan, en verloren
hem daar uit het oog. Den derden
dag zagen zij hem weer in datzelfde
bosch rondloopen.
Een correspondent van de New-
J ork Herald, die zich speciaal aan
deze zaak wijdt, heeft met de be
doelde mannen de plaats bezocht.
Zij vermoeden dat De Jong het lijk
zou hebben geworpen in een zich
daar in de nabij heid bevindenden put.
De Arnh. Ct. geeft van het verhoor
dezer getuigen uit Rozendaal en hun
ne confronteering met De Jong de
volgende beschrijving
De rechtercommissaris had ons be
volen niet te spreken, als De Jong
binnen zou zijn geleid, maar hem
slechts nauwkeurig te bezien, al duur
de dat ook nog zoo lang, want we
behoorden met zekerheid te kunnen
zeggen, of we hem „herkenden, .dan
niet. Zoodra we hem hadden herkend,
zouden wij alleen zeggen: „Het ii
goed."
Toen De Jong binnengeleid was.
werd terstond gevraagd „wel hoe gaat
het er mee
,0, nu gaat het nog al, boe, boe,
boe, boe, maar van nacht, o zoo'n
naren nacht gehad, boe boe," ant
woordde hij onder herhaald hoesten.
;0 foei, boe, boe, boe, zoo'n nare
nacht
/yGij hoest erg, De Jong, heeft het
drankje je niet geholpen
„Neen, mijnheer, niets, boe, boe,
boe."
De getuigen, vergetende voor een
oogenblik het ernstige van het tijd
stip, vonden die woordenwisseling;
afgebroken door hoestbuien, erg grap
pig, te meer, omdat zij beiden ter
stond hem beslist herkenden, die hen
op de heide eens zoo dreigend had
aangezien.
„Gij moest u geheel hebben
kleed, De Jong", hernam de rechter,
„uw overhemd ontbreekt."
„Boe, boe, dat doe ik niet!"
„Gij moet, hoort ge."
„Geef me dan, boe, boe, uit den
koffer een schoon."
„Mijnheer, het is goed," spraken
nu de getuigen, waarop terstond last
werd gegeven De Jong weg te lei
den.
het van de laatste boei naar het
einddoel streefde.
Om een denkbeeld te krijgen van
de belangstelling, welke aan beide
zijden van den Oceaan in deze wed
strijden wordt gesteld, behoeft men
slechts de Pall Mall Gazette in te
zien, die voor en na de wedstrijden
zich door eenen deskundigen verslag
gever op het uitvoerigst alle bizon
der heden laat overseinen. Van den
wedstrijd van Maandag geeft het blad
een telegram van eene geheele blad
zijde, drie breede kolommen van
kleinen druk.
New-York Herald geseind, dat admi
raal de Mello in een manifest ver
klaart, in geval van succes zijner wa
penen, streng te zullen vasthouden
aan de republikeinsche instellingen,
Hij beschuldigt Peixoto de constitutie
te schenden en de levensbronnen des
lands op te offeren door het aan
eenen burgeroorlog bloot te stellen.
Hij voegt hierbij, zelf niet naar het
bestuur te haken, maar alleen het
land te willen redden en het volk te
willen bevrijden van dwingelandij.
Hij is vol vertrouwen, ten slotte te
zullen overwinnen.
Er is reeds gemeld, dat de tweede
kamp om de America Cap Maandag
weder door den engelschen kotter Val
kyrie tegen het amerikaansche centre
board Vigilant verloren is. Ook vol
gens het oordeel van den eigenaar
der Valkyrielord Dunraven, en haren
teekenaar, den ingenieur Watson, is
nu de voortreffelijkheid van het ame
rikaansche boven het engelsche schip
bewezen. Wel meenden zij, dat bij
sterkeren wind, en indien zij niet,
meer nog dan de Vigilantvan de
deining der stoombooten te lijden
hadden gehad, het verschil minder
ware geweest, maar de Amerikaan
zeilt harder, dat bekenden zij gulweg,
en onder allerlei soort wind.
Bij het afgaan was de Valkyrie
weder een oogenblik voor geweest,
maar bij de eerste boei van omvaart
de baan was ditmaal driehoekig
en elke zijde 10 mijlen lang was
zij reeds 4 min. 45 sec. achter en bij
de tweede boei 8 min. 57 sec. Zij
verloor met 12 min. 28 sec., d. i. met
aftrek der 1 min. 41 sec., welke zij
voorkreeg, 10 min. 35 sec.
Misschien dankt de Vigilant hare
zege aan het grooter oppervlak van
zeilen, dat zij voert, merkte Watson
op. Of lord Dunraven, als de wedstrijd,
wat waarschijnlijk is, verloren wordt,
voor eenen anderen wedstrijd in het
volgende jaar eene nieuwe boot zal
laten bouwen, vroeg men hem. Hij
wist het niet.
De Amerikanen hebben overigens
groote lof voor de Valkyriezij vin
den het het beste en snelvarendste
schip, dat nog over den Oceaan ge
komen is om met hen den kamp te
wagen. Deze lof verhoogt natuurlijk
de waarde van de Vigilant. Dat dit
een buitengewoon schip is bleek weer
op dezen wedstrijd; bijna geen enkele
stoomboot kon het bijhouden, toen
Voor het gerechtshof te 's-Bosch
stond Woensdag terecht, in hooger
beroepW. G. H. L., 49 jaar, zonder
beroep, geboren te Roermond, wonen
de te Alblasserdam, beschuldigd van
op 25 Januari 11. als inspecteur-werk-
luigkundige in dienst van de stoom
tramwegmaatschappij 's-BoschHel
mond in staat van dronkenschap eene
tram zoo hard te hebben laten loo-
pen dat deze ontspoorde, waardoor
Ant. Gooijmans te Berlikum zoo erg
werd gekwetst, dat hij gedurende
eenigen tijd ziek en verhinderd is ge
weest zijne bezigheden uit te oefenen
en voor de Mij. schade ontstond aan
haar tramweg-materieel. Door de ar
rondissements-rechtbank aldaar werd
beklaagde veroordeeld tot eene ge
vangenisstraf van 0 maanden en in
de kosten van het geding. Beklaagde
kwam van dit vonnis in hooger be
roep, welk beroep Woensdag werd be
handeld.
Het O. M. requireerde schuldigver
klaring aan het in staat van dron
kenschap het leven van anderen in
gevaar brengen, aan het te snel rij
den op tramwegen, aan het door
schuld veroorzaken van lichamelijk
letsel en schade toebrengen aan tram-
materieel en veroordeeling tot gelij
straf als waartoe bekl. door de
arrondissements-rechtbank is veroor
deeld.
De verdediger, mr. Hengst, vroeg
vrijspraak.
De uitspraak is bepaald op Woens
dag a. s.
Naar aanleiding van een bericht,
dat de engelsche regeering als inter
mediair zou optreden tusschen de
patroons en de mijnwerkers, wordt
gemeld dat de regeering heeft beslo
ten hare bemiddeling niet aan te
bieden of deze moest door beide par
tijen worden gevraagd.
Tot onderkoning van Britsch-Indië
is benoemd lord Elgin.
Als protest tegen het gebeurde te
Melila heeft Spanje de militairemis
sie bij den sultan van Marokko inge
trokken.
Uit Argentinië wordt gemeld, dat
vluchtende opstandelingen in Santa
Fé kolonisten hebben beroofd, waar
over de duitsche consul zijn beklag
heeft ingediend. De nationale partij
heeft zich in dezen staat weer ge
vormd. Roque Saenz Penna, de zoon
van den president, is voorzitter dei-
partij.
Heden zou er te Buenos-Ayres
een „Te Deum" gezongen worden ter
eere van het eindigen der revolutie.
Er werd Woensdag een ongestadig
vuur gewisseld tusschen de fortenen
de troepen der opstandelingen te Rio
Janeiro. In de stad is het rustig en
de zaken gaan haren gang.
De president heeft een manifest
openbaar gemaakt, waarin hij ver
klaart dat, zoo de verkiezingen voor
het congres ongunstig voor hem
mochten uitvallen, hij den wil des
lands zou eerbiedigen.
Uit Montevideo wordt aan de
Behalve het bezoek van
het Russisch eskader, staat Frankrijk
binnenkort ook een bezoek te wachten
van een Engelsche vlootafdeeling, in
antwoord op het bezoek dat admiraal
Gervais in 1891, toen hij uit Kroon
stad terugkwam, aan Portsmouth
gebracht heeft.
Dit zal plaats hebben of te Cher
bourg, door het eskader van het Ka
naal, óf te Marseille door het eskader
van de Middellandsche Zee, dat zich
nu in de Italiaansche wateren be
vindt. Omtrent den datum is nog
niets bepaald.
Generaal Von KirschhoÖ
die een aanslag pleegde op denheei
Harich van het Berliner Tageblatt
zal terecht staan voor een krijgsraad
bestaande uit een genera al-opperbe
velhebber, drie generaals van leger
corpsen, drie divisie-generaals en dri<
brigade-generaals. De behandeling
der zaak zal met gesloten deurer
plaats hebben.
Naar aanleiding van deze zaal
dringen de bladen op herziening van
het wetboek van strafrecht aan, daa:
de militaire rechtspleging geen vol
doende waarborgen van onpartijdig
heid en openbaarheid biedt en eei
privilege schept voor de officieren dit
zich schuldig maken aan vergrijper
tegen het gemeene recht.
Maandag was het een bui
tengewoon drukke dag op de ten
toonstelling te Chicago, de zoogenaam
de Chicago Day het aantal betalend
bezoekers was 713,(546. De voornaam
ste aantrekkelijkheid van het fees
was het optreden van twee Pottawot
tomi Indianen, wier voorvaderen dei
grond, waarop nu Chicago staat, aai
de blanken hadden verkocht. Aand
uitgangen heerschte zulk een gedrang
dat drie personen werden dood ge
drukt en een honderdtal verwond
van wie er nog 5 bezweken zijn.
Tot nu toe is het aantal betalend
bezoekers 17.547.456 geweest. De di
rectie heeft Maandag al haar vlotten
de schuld en obligatiën afbetaald
zij heeft nu niets meer te betalen da.
de uitkeering op de aandeelen end
inschrijving van de stad Chicago.
Aan de zuidzijde van he
tentoonstellingsterrein te Chicag
staat een wit geschilderd, eenvoudi;
gebouwd huisje, 28 Eng. voeten lan
en 26 diep. Links is de deur, recht
de porclide smalle veranda, waa
men zomersavonds zit. De deur i
dubbelde voorste, gevlochten, laa
wel frissche lucht, doch geen inse(
ten door; de achterste, massieve
wordt bij koud weder gesloten. Doo
de deur komt men in een 6 M. lar
ge gang met rechts een deur, die tot
gang geeft tot de woonkamer, en link
een houten trap, waarmede men naa
de eerste verdieping, tevens de bc
venste, gaat. Gelijkvloers bevat he
huis een keuken met voorraadkame
en een leiding voor warm en kou
water, een huiskamer met 3 vensten
schoorsteen en twee deuren, beneven
een badkamer met waterleiding. Kei;
ken en badkamer voldoen aan d
hoogste eischen der gezondheidslee:
Boven vinden we twee slaapkamer!
gaarne willen zien?"
„Ja, mag ik?"
„Wanneer gij zeer stil zijt. Wacht een minuut, dan zal ik
hem zeggen, dat gij komt."
Pamela wilde haar voor zijn, maar na een knik en een
glimlach was juffrouw Finch reeds in de kamer verdwenen.
Weldra kwam zij weer terug en wenkte het meisje, dat zij
kon binnengaan.
Pamela trad zachtjes de ouderwetsche kamer binnen, die
in den tijd van de vorige bewoners van de boerderij een
allergezelligst vertrek was geweest, dat echter door de tegen
woordige bewoners was bedorven, doordat zij de antieke meu
belen, door hen overgenomen, met meer moderne hadden
vermengd.
Op eene groote sofa, die had behoord tot het meubilair
van den vroegeren eigenaar, lag Dick St. Rhadegund met
gesloten oogen. Het vertrek was slechts verlicht door een
lamp met zeer getemperd licht, op eene tafel achter hem
geplaatst, zoodat het licht niet op zijn gelaat viel. Pamela
trad zachtjes op de sofa toe, maar werd diep geschokt bij
het zien van dat doodsbleek gelaat in doeken gewikkeld. Een
oogenblik stond zij daar roerloos, te staren op zijn gelaat,
meer beangst door zijne bewegingloosheid en lijkkleurig ge
laat, dan gerustgesteld door de hoopvolle woorden van den
dokter. Ten laatste werd hare vrees zoo hevig, dat zij op hem
toetrad, zachtjes voor hem neerknielde en haar oor bij zijn
gelaat bracht om te hooren of hij nog adem haalde.
Plotseling deed een zwak gefluister haar ontstellen.
„Ja, ik leef nog," werd er dicht aan haar oor gezegd.
„Goddank!" gaf Pamela ook fluisterend ten antwoord, en
een traan, die plotseling in haar oog opwelde, viel op zijn
gelaat nog voor zij haar hoofd kon terugtrekken.
Dick glimlachte flauwtjes.
„Men denkt, dat gij mijne verloofde zijt," zeide hij, terwijl
hij de woorden meer met zijne lippen vormde dan ze uitsprak,
zoodat zij zoowel scherp moest luisteren als toekijken om
hem te verstaan.
„Het is mij onverschillig wat men denkt, als gij maar
beter wordtzeide Pamela met klem.
Dick sloeg zijne oogleden even op. Pamela, die nog niet
uit hare knielende houding was opgerezen trachtte dit nu
te doen.
Dick sloeg zijne oogen op.
„Ga nog niet weg."
Zij bleet dus waar zij was, neergeknield naast de sofa
waarop hij lag, met hare handen gevouwen in haar schoot)
haar blik neergeslagen en in stilte biddende voor zijn her
stel. Het denkbeeld echter, dat deze anders zoo forsche jonge
man daar zoo hulpeloos nederlag, deed de tranen in hare
oogen opwellen, die neervielen op hare gevouwen handen.
„Ik zal wel spoedig beter worden," fluisterde hij.
Haastig keek zij ophaar gelaat was rood door het
schreien, maar dit gaf er volgens Dicks oordeel op dat oogen
blik nog grooter bekoorlijkheden aan.
„Sstt-st!" zeide zij. „Gij weet dat gij niet moogt spreken-
Doe het als 't 'u blieft niet," fluisterde zij teeder en raakte
de hand aan naast de hare, die door de wonde aan den an
slap neerhing.
Dicks vingers sloten zich zwakjes om de hare, en zij tro
hare hand niet terug, terwijl zij eene plotselinge gewaarwo]
ding had, waarvan zij zich geen rekenschap kon geven, maa
die zij later aan Jane beschreef als een stekende pijn aa
het hart.
„Alleen dit nog," fluisterde Dick „ik heb de -
merrie niet mishandeld."
„Dat weet ik."
Tot op dat oogenblik had Pamela er geen oogenblik aa
getwijfeld of hij had Pearl wel mishandeld, en toch was z
er nu van overtuigd dat hij het niet had gedaan. Pamel
wes een levenslustig, verstandig meisje, maar was niet 1(
gisch. Zij kwam plotseling tot de gevolgtrekkingen, die sou
tijds juist, somtijds verkeerd waren, en deze laatste conclusi
was toevallig juist.
Er heerschte eene langdurige stilte, gedurende waarva
Pamela steeds geknield bleef liggen met haar hand in d
zijne, terwijl zij nu en dan een angstigen blik op zijngelai
wierp; telkens echter wanneer zij hem aanzag, bemerkte z
dat zijne oogen op haar gevestigd waren. Zij werd ten laatsf
wat onrustig onder dien blik; het was niet de blik va
iemand, voor wien het leven weldra geëindigd zou zijn. Z:
trok hare hand terug en stond op.
„Nu moet ik uw vader gaan waarschuwen," zeide zij.
Wordt vervolgd
