deren-kantoor der H. IJ. S. M. en de
betrokken beambte beloofde voor
eene spoedige verzending zorg te
dragen, te meer daar bet costuum
Zondag gedragen moest worden. De
geschiktste route was nu via Apel
doornAmersfoortResteren, naar
Arnhem, zoodat de bezorging eerst
op Maandag kon plaats hebben zoo
wel voor afeender als adressant hoogst
onaangenaam was.
Eerstgenoemde toch verloor daar
door zijn cliënt en laatstgenoemde
zijn meisje.
Een bloemist te Arnhem moest
een bruidsbouquet naar Dieren zenden.
De knecht ging weer met de trom
mel naar het kantoor der H. IJ. S.
M. De dienstdoende ambtenaar wreef
zich in dq handen van genoegen en
dacht onwillekeurig: wie zal nu nog
ontkennen, dat mijne maatschappij
den voorrang geniet?
De bouquet werd via Resteren
AmersfoortApeldoorn en verder
per locaalspoor naar Dieren gezonden,
zoodat bij aankomst het huwelijk
was gesloten en de jonggehuwden
reeds te Parijs zaten.
Verschillende andere voorbeelden
werden ons medegedeeld, doch uit
deze blijkt voldoende van hoeveel
belang het is de richting van het
vervoer duidelijk aan te geven, vooral
bij verzending van vruchten, wild en
en andere aan bederf onderhevige
artikelen.
Aan Nij verheid is het vol
gende ontleend
doelmatige manier om door
middel van kunstmatige drogin
nieuwgebouwde woningen in den
kortst mogelijken tijd bewoonbaar te
maken, bestaat in de aanwending van
open haarden, die met coke worden
gestookt, zonder afvoerbuizen. De
keerzijde hiervan is, dat plafonds enz.
die open vuren veel te lijden
hebben. In dit bezwaar meent men
te voorzien, door, in plaats van open
haarden, gesloten kachels aan te
wenden, waarvan de verbrandings-
producten in den schoorsteen worden
geleid Oogenschijnlijk wordt op deze
wijze het doel ook bereikt.
In verschillende vertrekken wordt
dagen achtereen onafgebroken ge
stookt, totdat de muren door en
door warm zijn geworden, zoodat men
zich overtuigd kan houden, dat al
het water er uit is verdampt. Het
huis wordt vervolgens betrokkenen
zie het duurt niet lang of de voch
tigheid vertoont zich opnieuw. Gaat
men nu na wat de oorzaak van dit
verschijnsel is, dan ligt het genees
middel voor de hand,
-^e open coke- of kolenvuren doen
niet alleen het vrije water verdam
pen, zij hebben bovendien nog een
andere uttwerking. Het koolzuur, dat
bij de verbinding gevormd wordt
verbindt zich met de bijtende kalk
tot koolzure kalk, waarbij het aan
de bijtende kalk chemisch gebonden
water vrij wordt en ook verdampt.
Bij de verwarming met gesloten
kachels, die van afvoerbuizen ziin
voorzien, blij ft daarentegen de invloed
van koolzuur op de kalk buitenge-
sloten. Het gevolg is, dat de aange-
wende kalk zich van lieverlede omzet
in koolzure kalk; het hierbij vrij
komende water veroorzaakt alsdan
de vochtigheid op de aanvankelijke
droge muren.
Kunnen dus open haarden of dito
kachels, die bij de waterverdamping
tevens het proces der vorming van
de koolzure kalk bespoedigen, om
bijkomende redenen niet gebruikt
woiden, dan kan men hieraan tege
moet komen door ontwikkeling van
koolzuur, bijvoorbeeld door afval van
marmer of van krijt met zoutzuur te
overgieten.
Is de woning reeds in gebruik ge
nomen, dan bereikt men het ge-
wenschte resultaat door de gasvlam
men in de vertrekken gedurende
enkele etmalen te laten branden,
gedurende welken tijd de vertrekken
goed gesloten moeten blijven.
Toen in de vergadering
van het bestuur van éen onzer Noord-
hollandsche polders dezer dagen de
bemaling werd besproken, stelde een
der leden voor de beide molens te
vervangen door een stoomgemaal
waardoor men van een betere bema
ling verzekerd was.
Dit voorstel vond heftige tegenkan
ting en werd verworpen, ten eerste
wegens de kosten en tenj tweede
omdat volgens den voorzitter van
het bestuur (een Hoofdingeland)
wel altijd wind was, doch geen
steenkolen en men ten slotte met
de nieuwerwetsche machine toch zou
verdrinken 1
heelemaal in den steek?"
,Ja, ik laat me naturaliseeren.
Wat geeft Holland me Ik kan hier
niet leven, ze hebben hier zoo goed
als niets voor de zaak over.
„Dat moet je in Amerika zien met
de wedstrijden! Alles loopt uit, ge
drang aan de oevers, stoombooten vol
nieuwsgierigen, die nu en dan schreeu
wen van geestdrift. En dan de prij
zen Niemand roeit er voor zilver.
Alles gouden medailles, soms met
diamanten bezet, groote, zware stuk
ken, die wegen op je hand. Op m'n
woord, die dunne blikjes, die ik hier
heb gewonnen, durfde ik niet te laten
Rechtszaken.
De rechtbank te Middelburg ver
oordeelde Zaterdag De Baare wegens
mishandeling en het toebrengen van
zwaar lichamelijk letsel, tot vijfjaar,
met aftrek van zijn voor-arrest en
Boone wegens mishandeling tot negen
maanden.
Wedstrijden.
De bekende kampioen Ooms, die
op het oogenblik nog te Amsterdam
vertoefd, is door den verslaggever van
De Telegraaf geïnterviewd, die daar
over het volgende meldt:
Ooms is in extase over de Ame
rikanen. Aardige, joviale lui, en voor
al dat trof hem bijzonder royaal.
Ze leven er voor de sport, ze hebben
er veel voor over, ze beschouwen
als een nuttige zaak, die waard is te
worden beoefend.
,De Passaic-rivier is daar het water.
Een flinke, breede rivier, geheel recht
en bijna altijd stil. Alieen is het
jammer, dat in het midden een
eilandje ligt, waardoor je, vooral bij
droog weer, genoodzaakt bent, een
bocht te maken, maar als de rivier
wat hooger is, heb je er geen last
van.
,Daar wordt geroeid en gezeild,
daar worden wedstrijden gehouden
en op een kleinen afstand van elkaar
vindt je er vijf boothuizen van ver
schillende clubs.
„Een half uur van New-York ligt
aan de Passaic-rivier de stad Newark,
't Is een vrij groote stad, waar de
sport en vooral de watersport bijzon
der in eere is. Daar ga ik over drie
weken heen. 'k Richt er op groote
schaal een sportbar in met leesrooms,
billards, meeting-zalen, conversatie
kamers enzoovoorts. Achter de toon
bank komen een paar barkeepers,
die de menschen bedienen en die ik
door automaten volkomen kan con
troleeren.
„Dat zal m'n bestaan wezen, en
van den bloei dier zaak ben ik voor
uit verzekerd. 'kZal er allerlei groote
sportslui uitnoodigen; deprijsuitdee-
lingen, de nafuiven zullen daar wor
den gehouden, George Dickson, de
beroemde bokser, heeft me nu reeds
beloofd, dat hij er zal komen, en het
mooie is, dat ik daardoor m'n kost
kan verdienen en dat ik meteen in
staat ben te roeien voor m'n club.
„Jelui weet, dat ik lid ben gewor
den van „Triton", een zeer goede
vereeniging. Ze hebben er een beste
vier, die waarschijnlijk zal uitkomen
bij de volgende Hanley-races. Dan ga
ik ook mee in de nieuwe scifl, die
ze voor me laten maken. Die Fran-
sche boot van mij vinden ze daar
niet licht genoeg. Ik roei dan voor
„Triton" onder Amerikaansche vlag."
„Maar Ooms, laat je Holland dan
zien.
Aan de race van de Scrantonpress
Club namen ongeveer honderd vijftig
personen deel. Allen kregen gratis
overtocht, ze werden gefêteerd, rij
toeren, diners, soupers, hotels, alles
kosteloos en bovendien schitterende
prijzen, bijvoorbeeld aan stuurman
en acht roeiers elk een reusachtig
massief zilveren inktstel. En eigenaar
dig is het dat het bij niemand op
komt zoo'n kostbaren prijs te verkoo-
pen, al is hij nog zoo in nood. Ze
stellen bijzondere eer in hunne me
dailles en in de verworven kunst
voorwerpen
„Alles roeit er. De groote man zoo
wel als de werkman. Ze maken er
tochtjes, ze houden onderlinge wed
strijden en velen trainen zich voor
de groote races.
Ze roeien een eenvoudigen
heel liink maar niet naar een be
paalden stijl en veel, heel veel kor
ter en sneller dan wij gewend zijn.
Bovendien zijn de lui er over het al
gemeen krachtiger dan hier. Je vindt
er nog die onverweekte, kloeke Zwe
den, Noren, Ieren, en ook Hollanders
van oorsprong. Zelfs de getrouwde
mannen racen nog mee en ze zijn
lang niet de minsten.
„Professionals staan er niet hoog
aangeschreven, waarschijnlijk omdat
je daaronder weinig flinke roeiers treft.
Stansbury is nog een van de besten.
„Ik heb er dan ook geen salaris,
maar algemeen wordt beweerd ik
wil er de zegsman niet van zijn
dat Hedley door de Passaicboat Club
wordt betaald.
„Die Hedley moet volgens de Ame-
rikanen een zeer sterke concurrent
zijn. Op mijn uitdaging is hij echter
niet verschenen; ik heb dan ook zijn
record met 16 seconden geslagen.
„Jelui herinnert je nog die tele
gram „Aangevaren." Bij die racé
bleek duidelijk hoe naijverig de Ame
rikanen zijn op hun sportnaam.
Zooals je weet, was aangekondigd,
dat de >baan mijl lang zou zijn,
maar toen ik 's morgens kwam, werd
mij verteld, dat ze maar 1 mijl was.
Ik besloot niet mee te doen. Daar
begon het gezeur. De president kwam
bij me om me over te haien, de
roeiers kwamen er bij ik zou het
toch probeeren. en enfin, einde
lijk stemde ik toe. Toen ik de baan
echter vooruit even maakte, bleek ze
maar 7/8 mijl lang te zijn. 't Was
echter prachtig water, heelemaal
recht en zoo glad als ijs.
„We gingen gelijk af en ik nam
de leiding, zoowat 'A bootslengte voor
en ik spurtte tot op een kwart mijl.
Toen ging ik over in den langen slag,
maar ze spurtten voort en ze kwamen
me voor. Dat was niets. Ze konden
't onmogelijk uithouden tegen mij
met dien korten slag. Maar toen
sloten ze me in, ze gingen voor me
liggen, ze sloegen zelfs met de riemen
over mijn scifl" en ik kon onmogelijk
vooruitkomen. Wel werden die twee
lui gedisqualificeerd, maar Hedley
had er van geprofiteerd en zoo won hij.
,,'k Heb er weinig drukte van ge
maakt. Ik begreep, dat 't afgesproken
werk was, maar ik weigerde de mij
toegestoken hand
Met April breekt de race-tijd aan.
Dan ga ik zeker voor m'n club drie
maanden op reis, om alle wedstrijden
mee te maken. In zoo'n seizoen
worden er wel vijftig gehouden. In
Juni zijn de groote, tweedaagsche
wedstrijden van Triton op de Passaic-
rivier. 't Spreekt vanzelf, dat ik daar
bij ben.
„Ik oefen me nu sterk in't spurten.
De algemeene trainplaats is het
West-Arlingtonhotel in de Passaic-
avenue. Daar komen de verschillende
sportmen bij elkaar, ook de boksers,
die tegenwoordig buitengewoon in trek
zijn. Boksen is in Amerika op het
oogenblik de eerste sport. Wel ben
ik bezig het te leeren, maar 't is mij
te ruw, te min eigenlijk en ik zal er
ook nooit in uitkomen
Aardig is 't dat ze er ook papieren
booten hebben, achtriems vooral, die
natuurlijk heel licht zijn. Door een
dicht vernis wordt het water tegen
gehouden.
Politiek Overzicht.
In het officieel© blad te Weenen
is de samenstelling van het nieuwe
oostenrijksche kabinet-W indischgratz
medegedeeld. De keizer heeft den ex-
premier graaf Taaffe en de andere af
getreden ministers warmen dank
bracht voor de groote door hen be
wezen diensten. Graaf Taaffe heeft
tevens een portret van keizer Franz
ontvangen met een eigenhandig
schrijven.
De laatste berichten uit Melilla
luiden minder gunstig Deze ver
melden, dat de onderhandelingen
tusschen den Spaanschen comman
dant, generaal Macias, en de Mo oren
zijn afgebroken.
De Spanjaarden hebben het kanon
vuur uit de forten, waarmede zij de
Mooren uit hun stellingen pogen
te verdrijven, hervat. Bij dit bom
bardement werd de Sjeik, die de rui
terij der Mooren aanvoerde, dooreen
granaat gedood. Het gevolg van den
dood van het opperhoofd was, dat
de Mooren zich buiten het bereik der
Spaansche kanonskogels terugtrok
ken. Overigens bleef de toestand on
veranderd.
De Times verneemt uit Philadel
phia, dat de zaakgelastigden der
Braziliaansche regeering op het nieuw
aangekochte schip Al Cid een dyna
miet kanon, van 43 ton gewicht, ge
plaatst hebben. Vierhonderd man zijn
als equipage aangeworven. Vier ca
detten van de Hooge Zeevaartschool
der Vereenigde Staten zijn als officie
ren aangenomen.
Gemengd. Nieuws.
Twee gentsche school
jongens, 14 jaar oud, kregen twist en
besloten het pleit, naar het voorbeeld
der fransche kamerleden, op ridder
lijke wijze te beslechten. Zij kozen
ieder twee getuigen, kochten revol
vers en patronen en slopen naar de
zolder van het raadhuis, waar het
tweegevecht zou plaats hebben. De
„beleedigde" schoot eerst en doodde
zijn tegenstander onmiddellijk. Hij
en de getuigen zijn gevangen geno
men.
De brief, die Lobengula
aan koningin Victoria geschreven
heeft, luidt ongeveer als volgt:
„Toen mijn legerafdeelingnaar Mas-
honaland trok om het vee terug te
halen, dat de Mashona's mij ontsto
len hadden, zeiden de blanken mijn
krijgers, dat zij hun wapenen moesten
achterlaten en in het kamp moesten
komen. Zij deden dit. De blanken ver
gaderden met hen en schoten daarna
30 van mijn volk dood zonder reden.
Eenigen tijd geleden was mij n vee ge-
stolen en naar Mashonaland gebracht,
ik zond een leger met een boodschap
voorop die mededeelde dat PP r
oorlog Wilde maken maVaUeen 2
vee wilde terug balen. Mijn krS
zagen mijn vee onder dat der
peanen. Bij de ontmoeting, die zij haë"
den, vertelden zij mijn volk rilt?"
blanken bet land gekochth n
met bet volk dat Tinleefde tT
vÓ k6 tir U;Ve Maj'esteit of
worden ikeh!!fn prfjs gekocht kan
worden. Ik heb geen veemeer. Voor-
dat ik mijn „impi" zond om mhl
gestolen vee te halen, meldd^iS
pitem Lendy, dat ik geen oorlog kwam
maken. Toen de ontmoetinf pS
had zeide mijn „imrii" de J.
achter te laten ën fn het kS
komen. Hen te ontwapenen was een
slimme streek, om hen ongewaDe„1
aan te vallen. Dan, zeide zij, S
hun (Europeanen) niet toesta <rewa
pend m mijn te kraal komen dat del'
ik evenmin. Veroorloof mij, Üwe£
jesteit, t e vragen wie ik eerst misleid
de en dan doodde door hen te n t
wapenen Ook verklaren zij dat ik eet
lijn maakte tusschen hen en de ri
vieren Shashi en Muyati, waarmede
ik onbekend ben. Met wien kwam ik
3k-ee>ïi t -*n te maken> die mijn
Ifith Z(m mogen overtrekken in
MashonalandKapitein Lendy ver
telde my, dat de Mashona's ook hun
vee stalen en de telegraafdraden af
sneden, steeds bewerende, dat zij mijn
vrienden waren vandaar'de doodZ
van TwM mamien' MaJ'esteit ik
van u weten, waarom doodt uw volk
mij Doodt het mij omdat ik miin
gestolen ver achtervolg Ik heb alle
nln h" te en om Buluwayo wo
nen bijeengeroepen om mijne woor-
d^dat Tren;dUS duidelÜk bewijzen,
de dat ik niets voor hen verberg bij
het schrijven aan Uwe Majesteit
De vier gezanten van Be-
HentZItiinZIJanil te Par'jS aangek°men.
riet zij n allen grootwaardigheidsbe-
kleeders van het hof, ministers en
Daahomeyen VM ex"k°^g van
ha°f(l V^n het gezantschap is
een broeder des konings. Deze bekleedt
de hooge betrekking van mingham;
li i g minister van justitie
en beul, en als zoodanig belast met
het voltrekken der talrijke doodvon-
I teeken zijner waardigheid
is een lange zware sabel, aanhetge-
vogelV6rS1 ™et 6611 Pbantastischen
De tweede is een soort van kamer
heer en ceremoniemeester: indever-
kHn6J»ilg geb,Iedt hiJ stilte door het
klingelen met een plat schelletje, dat
sl»,.SU -Z1J u l draagt. Een zilveren
heid 18 teek<m zijner waardig-
Veel ingewikkelder is de functie
van den derden gezant, den tolorm.
Dij is de vertrouweling des konings,
en de eemge tot wien de koning zich
verwaardigt te spreken, als hij iets
te bevelen heeft. Hij houdt tevens
het toezicht op de dames van den
harem en de amazones. Voorts is hij
opperschenker; als de koning drinkt
bedekt hij hem het gelaat met een
zijden doek, want geen zijner onder
danen mag dit schouwspel genieten.
Dot is hij belast met het wegjagen
der vliegen, die brutaal genoeg zijn
zich op het koninklijk gelaat neer te
zetten; en ten slotte is hij de drager
van het zilveren kwispeldoor waar-
naïooptI Z''n lleer 6n meester "Itjd
De vierde van het gezantschap is
een zeer geslepen mulat, de be
kwaamste van 's konings ministers;
hem is de koninklijke schepter toever
trouwd. Dezen met de noodige gratie
te dragen, is lang niet ieders werk,
want de schepter, die van massief
zilver is, weegt 25 kilo. Het daarop
aangebrachte snijwerk stelt een haai
al te laat om nog te telegrafeeren," zeide Alfred kortaf.
„Ja, maar ik heb daarvoor de noodige maatregelen geno
men. Ik heb een briefje aan den stationschef geschreven en
Jenkins bevolen om aan het station op antwoord te wachten.
Natuurlijk is het slechts eene kans...."
„Denkt gij dan, dat zij met tante Susan is meegegaan?"
„Ja, gij weet dat zij Harriets peettante is, en dat zij er
zich altijd tegen heeft verzet, dat het kind onder zulk streng
toezicht werd gehouden."
„Drommels!" riep Alfred kortaf.
Zijn vader keerde zich om en zag hem aan.
„Weet gij er dan iets van?"
„Neen o neen! Maar het is wel grappig, dat Harriet
en ik beiden op denzelfden avond in moeielijkheden komen 1"
„Gij Wel goede hemel, wat hebt gij dan gedaan Maar
vertel het liever niet als gij niet wilt, en vertel het vooral
uwe moeder vanavond niet. Als uwe zuster niets van zich
laat hooren en als gij ook uwe moeder buiten haarzelve
brengt, dan blijft er voor mij niets anders over dan mij maar
dood te schietenEn de zachtmoedige man, die zijn leven
doorbracht met het in het werk stellen van de hopelooze
pogingen om in den linkervleugel van het huis te vertoeven
wanneer zijne vrouw zich in den rechter bevond en omge
keerd, streek met zijne handen door zijne grijze haren de
menschen zeiden, dat hij te vroeg grijs was geworden en
staarde zijn zoon wanhopig aan.
Zijn smeekend verzoek werd evenwel niet opgevolgd, want
lady Constantia kwam een oogenblik later de kamer binnen
stormen en viel onmiddellijk haar zoon aan. Daar Harriet
niet aanwezig was, op wie de moeder haar gramschap en
ergernis anders had kunnen uiten, moest Alfred haar nu
vervangen. Alles wat zij omtrent zijne handelwijze had ge
hoord, was dat men hem in gezelschap had gezien met Dick
St. Rhadegund; dit was genoeg om haar misnoegen op te
wekken, en Alfreds geweten deed hem onmiddellijk veron
derstellen, dat zij nog iets meer was te weten gekomen.
„Wat heb ik van u gehoord Alfred?" begon zij op haar
gewonen aanmatigenden toon. „Het zal mij aangenaam zijn
te vernemen, wat gij hebt uitgevoerd nadat gij vanmiddag
na tafel zoo onbeleefd zijt weggeloopenIk dacht, dat gij
naar lady Acol waart gegaan om te zien of Harriet ook met
haar naar huis was gereden, zooals zij den laatsten keer bij
haar bezoek ook heeft gedaan, maar gij schijnt u op de een
of andere wijze buitenshuis geamuseerd te hebben, zonder
te denken aan de angsten, die uwe moeder uitstond."
„Misschien is zij wel met de oude dame meegegaanop
perde Alfred, met het voornemen om de gewichtige beken
tenis uit te stellen.
„Neen toen ik ontdekte, dat gij niet terugkeerdet, heb
ik er een boodschap heengezonden. Ik herhaal wat gij
hebt uitgevoerd?"
Er was geen ontsnappen mogelijk. Alfred eene kalmte
voorwendende, die hij niet bezat, wierp zich op de sofa.
„Eerst," zeide hij langzaam, „ben ik naar de Hoad-Bleans
avond niet geweest?"
„Daar zijt gij toch den
zeide lady Constantia.
„Neen. Daarna ben ik uitgegaan."
„Ja, maar met wien dat is de vraag?"
„Met Dick St. Rhadegund."
Lade Constantia beefde.
„Ik had nog liever gewild, dat gij met een stalknecht
waart uitgegaan
„Nu," antwoordde Alfred nog langzamer dan zooeven, „die
zie ik al genoeg."
Deze zinspeling op zijne voorliefde voor den stal prikkelde
zijn moeder nog meer.
„Nu en waar zijt gij heengegaan in dat zonderling ge*
zeischap
Alfred zag haar met schuinschen blik aan. Nu moest de
slag vallen, en hij werd stoutmoedig.
„Ik ben mijne vrouw gaan opzoeken."
Er heerschte eene pijnlijke stilte en Fitzjocelyn zat rechtop
in zijn stoel en werd rood, lady Constantia's gelaatskleur
werd echter purperrood.
„Uw wat?" Haar stem klonk echter zacht.
Alfred was nu geheel onverschillig geworden, ja zelfs ver
meide hij zich in de ontsteltenis, die hij had veroorzaakt.
„Mijne vrouw een meisje dat vijf jaar geleden achter
het buffet stond en met wie ik ben getrouwd."
„Zonder mij daarover te raadplegen?"
(Wordt vervolgd
