NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
lie Jaargang.
Dinsdag 21 November 1893.
No. 3190
ABONNEMENTSPRIJS:
ADVERTENTIEN:
Qynamietmstnnen van Parijs.
BINNENLAND.
FEUILLETON.
11E
AARLENS DAGBLAD
Voor Haarlem per 3 maandenf 1,20.
Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden 1,65.
Afzonderlijke nummers0,05.
Geïllustreerd Zondagsblad, per 3 maanden 0,30.
franco per post 0,37£.
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
Bureau: Kleine Houtstraat No. 9, Haarlem. Telefoonnummer 123.
van 15 regels 50 Cents; iedere regel meer 10 Cents.
Groote letters naar plaatsruimte.
Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Reclames 20 Cents per regel.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door
onze agenten en door alle boekhandelaren en courantiers.
Directeur-Uitgever J. C. PEEREBOOM.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Generate de PuUicité Etrangére G. L. DAUBE éi Co., JOHN F. JONES, Succ., Parijs Blbis Faubourg Montmartre.
LEON EE SONYILLE,
let nieuwe feuilleton, waarmee
irgen in dit blad wordt aangevan-
getiteld „De Dynamietmannen
Parijs", naar bet fransch van
on de Sonville, is een der meest
eiende romans, welke in deh laat-
tijd het licht hebben gezien,
rwijl bet de dynamietmannen in
nne lage aanslagen en moorden
chrijft, beeft het werk in tegen-
illing met zoovele andere fransche
nans, eene goede en gezonde strek-
ïg.
Öndergeteekende beveelt dan ook
zen roman met vertrouwen in de
ïidacht der geabonneerden aan.
De Directeur-Uitgever,
J. C. PEEREBOOM.
STADSNIEUWS.
Haarlem20 Nov. 1893.
De le luitenant N. A. de Ridder
n het 5e bataljon 4e regiment in-
ïterie te Gouda wordt op den 30en
ivember e. k. overgeplaatst bij bet
taljon infanterie alhier in garni-
Met leedwezen zullen velen onge-
wijfeld het overlijden vernemen van
heer B. A van der Maden sinds
.8 Mei 1870 notaris alhier. De
was een hoogst gezien
zoowel bij zijne ambtsbroeders
bij zijne uitgebreide clientèle en
pas sinds jaren mederegent van het
jofje de Groene Tuin alhier. Hij be-
eikte den leeftijd van ruim 66jaren
n ontsliep Zondagavond te Breda.
De Vereeniging tot bevordering der
te Haarlem zal in
der zes afdeelingen, waarin de ge-
administratief verdeeld is, eene
ifdeeling der Vereeniging instellen,
vaarvan een der leden van het Be-
tuur als Voorzitter zal optreden. Zij
ïoopt daardoor met meer vrucht te
werkzaam zijn in het opspo-
aanwijzen en zooveel mogelijk
van hetgeen voor de volks
nadeelig kan zijn, en in
streven op den krachtigen steun
Ier ingezetenen te mogen rekenen.
Het bestuur der vereeniging bestaat
hans uit de heeren H. L. Janssen
ran Raaij, voorzitter, Mr. Joh. Spoor,
A. de Clercq, penningmees
ter, Dr. C. A. J. Krol, Dr. M. C. A.
Bijleveld. Dr. H. D. Kruseman, M. J.
Hengeveld, G.Jzn. en Mr. W. Th.
Pahud de Mortagnes, terwijl nog eene
plaats moet worden vervuld.
De Haarlemsche Amateur Foto
grafen Club, die dit voorjaar zulk
eene goed geslaagde tentoonstelling
beeft georganiseerd, beeft het plan op
gevat, binnen kort hier ter stede een
feestavond te organiseeren, ten voor-
deele der vereeniging „Weldadigheid
naar Vermogen."
De Soirée zal plaats hebben medio
December, in de groote zaal der So
ciëteit „Vereeniging", daartoe feeste
lijk versierd. De heeren Chr. P. W.
Kriens, Königl. Sach. Kammermusi-
ker afd. Clarinet-Solo en de heer R.
D. Bariton, Amsterdam, hebben zich
geheel welwillend bereid verklaard
dezen avond met hunne medewer
king op te luisteren, terwijl verder
een groot gedeelte van het program
ma zal bestaan nit bet projecteeren
door middel van een Sciopticon, een
groote tooverlantaarn met kalklicht,
waarmede de fraaiste en interessant
ste foto's op een verbazende grootte
op het doek zullen gebracht worden,
waarvan het hoofdnummer zal be
staan uit een twintigtal beelden der
Tentoonstelling van Chicagomet
toelichtingen, speciaal daartoe ge
steld door een bezoeker van genoem
de tentoonstelling. Tevens is de club
in staat gesteld door de welwillende
medewerking der grootste firma's
hier te lande, handel en nijverheid
van Nederland, het publiek aan
schouwelijk voor te stellen.
In de pauze zullen verschillende
vermakelijkheden op fotografisch ge
bied plaats vinden. Wij twijfelen niet,
waar de H. A. F. C. van alle kanten
zooveel medewerking ondervindt, dat
het publiek door ruime inteekening de
moeite zal beloonen, vooral daar de
opbrengst in geen betere handen kan
worden gesteld dan in die der zoo
gunstig bekende vereeniging „Wel
dadigheid naar Vermogen" te meer,
daar een en ander een elk bepaald
een hoogst interessanten avond zal
doen genieten.
Hedenmorgen is men begonnen met
de lijst tot inteekening te laten cir-
culeeren.
terdag door de Engelsche justitie
aan de onze uitgeleverd en heeft
dien middag zijn eerste verhoor voor
den rechter-commissaris alhier on
dergaan.
De man blijft in voorloopige hech
tenis.
Bij de politie hier ter stede is ge
deponeerd een valscb kwartgulden
stuk, dragende de beeltenis van ko
ning Willem II, met het jaartal 1848.
Bij den heer D. J. van der Wilk,
Groote Houtstraat 105, zijn geëta
leerd 4 bloemstukken op schotels, van
mej. M. Eijmer.
De van bedrieglijke bankbreuk be
schuldigde bloembollenhandelaar H.
P. Buddenborg, te Hillegom, is Za
Talrijk zijn en blijven de diefstal
len van kippen en eenden te Haar
lemmermeer en omstrekende dader
is bekend, doch neemt, geholpen
door een drietal honden, zijne maat
regelen zoodanig, dat niemand hem
op heeterdaad kan betrappen.
Een gevreesd persoon is die J. G.;
in ruimen kring om zijn woning heb
ben de bewoners dan ook besloten
geen kippen of eenden meer te hou
den, daar zij zich toch maar zeer kort
in het bezit daarvan mogen verheu-
n.
Meermalen heeft J. G. met de po
litie en justitie kennis gemaakt, doch
de hem ten laste gelegde feiten kun
nen niet bewezen worden.
Een aardig staaltje van den toe
stand is voorzeker het volgende:
De landbouwer A. K. had prach
tige Italiaansche kippen en om ze
tegen de roofzucht van G. te bescher
men, nam hij hem in het werk, op
voorwaarde dat hij de kippen onge
moeid zon laten, werkzaam was hij
echter niet en de boer zond hem wel
dra wegden volgenden morgen ech
ter waren zijn kippen, ondanks de
buitengewone sluiting van bet hok,
ontvreemd.
Eenige dagen later, terwijl de kip
pen reeds in andere handen waren
overgegaan, belooft de boer, bevreesd
voor meerdere bezoeken, hem wee
werk, doch drukt tevens zijne onte
vredenheid uit over den diefstal. Kort
daarna vond hij zijne kippen 'smorgens
weer in het hok terug; J. G. had ze
weer ontvreemd van den persoon, aan
wien hij ze verkocht had.
En de politie staat bij dat alles
machteloos.
Thans kunnen de bewoners van
Haarlemmermeer en omstreken 'eeni-
gen tijd gerust zijn; de gevreei
persoon, dezer dagen op jacht gaande
(want ook stroopen is zijne gelief
koosde bezigheid) had het ongeluk,
dat zijn geweer afging, terwijl hij in
een schuitje stapteeen zijner han
den werd daardoor getroffen, zoodat
hij in het gasthuis te Amsterdam is
opgenomen.
Volgens Raadsbesluit te Haarlem
mermeer heeft men den post onderwijs
(lager) in ontvangst met 1500 gulden
verhoogd. Deze verhooging moet ge
vonden worden in de opbrengst van
het lager onderwijs door het school
geld per betalend kind van 10 op 20
cent te brengen en de ontvangst van
het uitgebreid lager onderwijs.
Bij koninklijk besluit is
de gemeenteraad van Tegelen ont
bonden, wegens wanverhouding met
den Burgemeester.
De schrijver der Brieven
uit de Hofstad in de Arnh. Ct. ver
haalt, dat een paar maanden geleden
een Duitsch reiziger in gezondheid in
Den Haag is geweest, de bekende
Kuhne uit Leipzig of Dresden, de
wonderdokter van den allerlaatsten
tijd.
Deze redder der menschheid heeft
n dag of veertien in bet hotel
slleme hij deed het niet minder,
hetgeen voor 'smans doorzicht be
wijst gelogeerd, en alle zieken en
bezochten uit Den Haag, die zich
maar om genezing geliefden aan te
melden, cl raison van twintig gulden
per consult, van onderzoek: en raad
gediend. Er kwamen 600 zieken op,
zoodat de wonderdokter 600 maal 20
is gelijk ƒ12,000 in de wacht gesleept
heeft. En daar de man in vele ge
vallen den raad heeft gegeven, dat
patiënten te zijnent voor eene kuur-
matige behandeling (waarvan de prijs
in den regel niet „matig" is) zonden
komen, begrijpt men, al heeft men
Bartjens nooit bestudeerd, dat deze.
wonderdokter aan de lijdende Hage
naren geduchte financieele kiezen ge
trokken beeft.
De beer M. C. Bronsveld
te Wageningen, uitgever van de
Christelijke Schoolbode, geeft nu in
plaats van dtt blad nu een Nieuws-
en Advertentieblad voor de christelijke
en bizondere scholen nit. Aan het
hoofd vau het eerste nummer komt
de volgende mededeeling voor
„Daar de uitgave van de Christelijke
Schoolbode, onder redactie vandehh.
P. J. Kloppers en H. J. Emons, tot
leedwezen van den uitgever, door het
niet ontvangen van kopy, moet wor
den verdaagd of gestaakt totdat de
rechter in deze uitspraak zal hebben
gedaan, heeft de uitgever gemeend
den inteekenaren op dat blad, die
tot beden bun abonnement niet op
zegden, geen ondienst te doen met
de uitgaven van dit Nieuws- en Ad'm
vertenlieblad.
De besturen van water
schappen in Noord Holland hebben
aan bet „College der uitwaterende
sluizen in Kennemerland en West-
Friesland" het navolgende adres ge
zonden naar aanleiding van de op 27
September plaats gehad hebbende
doorbraak.
Het college schreef de overstroo-
minb toe aan het niet voldoende let
ten van bet polderbestuur op de
schade, welke door eene stoomboot
aan den teen van de waterkoelingen
beneden de waterlijn, was berokkend
en ook aan bet te laag zijn dier wa-
terkeeringen, doch adressanten zoe
ken de redenen in het feit, dat de
waterkeeringen van die landen in
hoofdzaak nit veengronden bestaan.
Wel erkennen zij dat het verzwaren
van waterkeeringen een noodzakelijk
iets is en daaraan worden ook jaar
lijks belangrijke sommen uitgegeven
doch bet is onmogelijk om den veen-
dijken het weerstandsvermogen van
kleidijken te leenen.
Ware nu het peil voor den water
stand van Schermerboezen over het
geheel gelijk bepaald, en bleek bet,
veendijken, bij goed onderhoud, daar
tegen bestand waren, dan kon gezegd
worden, dat voor de belangen der
polders van het oude land voldoen
de werd gezorgd. Dit is echter niet
het geval. Het reglement schrijft
voor, dat de hoofd-seingever bet sein
tot stilstaan moest geven, zoodra het
water aan het peilbord, geplaatst bij
het bemalingswerktuig, hetwelk tot
het geven der hoofdseinen is aange
wezen, d. i. de molen van „de Stam-
meer en Kamerhop" bij Spijkerboor,
tot A. P. is gestegen en dat de nood
seingevers eerst dan het noodsein moe
ten geven, wanneer door sterk aan-
waaienden wind het water aan een der
uiteinden van SchermerboezemS cM.
boven A. P. wordt opgedreven.
Het zijn juist de bedoelde polders,
die door deze laatste bepaling getrof
fen worden, want slechts dén wordt
het spuien belet en hierdoor de boe
zem tot peil opgedreven, wanneer de
wind krachtig uit 't noorden of noord
westen waait, waardoor het boezem
water of naar de Zaanstreek, of naai
de polders tusschen Waterland en
West-Friesland, in elk geval naar pol
ders van bet oude land, wordt ge
dreven,
Adressanten verzoeken derhalve er
toe over te gaan om bet reglement
voor peilmaking zoodanig te wijzigen,
dat door eiken seingever het sein tot
stilstaan der bemalingwerktuigen
moet worden gegeven, zoodra het
water in eenig deel van Schermer
boezem tot A. P. is gestegen,
WTJ
Mi
Naar het engelsch
FLORENCE WARDEN.
63 j
HOOFDSTUK XXV.
(Slot.)
Pamela kon bare oogen niet gelooven.
„Wel Dick, boe hebt gij mij kunnen zeggen dat de kamers
zoo kaal waren?" riep zij uit en keek met verbaasde verruk
king om zich been.
„Dat waren zij ook," antwoordde Dick met bevende stem.
ijDat hebben die Bcbelmsche broeders van mij gedaan."
Zij hadden het gedaan en goed ook. Al de armoedige
meubelen, de versleten karpetten, de uitgerafelde gordijnen,
[waren verdwenen. Het plafond was vernieuwd en de ver
trekken waren, zij bet ook niet weelderig, toch met goeden
smaak ingericht. Het was een totale verandering. Op de
J tafel lag een nieuwe spade zwaar en groot. Op het ijzeren
gedeelte lag een briefje geschreven met het vaste ronde schrift
van den ouden John St. Rhadegnnd.
Dick opende het en las het volgende:
„Mijn zoon Dick. Ik heb n een spade beloofd, als gij
dat meisje getrouw bleeft. Dat is gebeurd, ziehier dus de
spade. Uw vader,
John St. Rhadegund."
Dick nam de spade op met een eigenaardige gewaarwor
ding, alsof er nog iets moest plaats hebben. Pamela was de
eerste, die bemerkte dat er nog iets lag.
„Kijk eens hier!" zeide zij en tilde een papier op, dat
netjes dichtgevouwen onder de spade lag.
Het was een cheque ten bedrage van twintigduizend pond.
Het jonge paar zag elkaar aan; in hnnne oogen stonden
tranen, en het duurde geruimen tijd alvorens zij woorden
konden vinden om te spreken. Toen zeide Dick op gedempten
toon:
„Ik wist wel dat mijn goede oude vader van gedachte zou
veranderenik dacht echter, dat hij er wel een jaar voor
noodig zou hebben."
Het begin van hun huwelijksleven was dus nog zoo slecht
niet.
Het tweede huwelijk in de familie St. Rhadegund was in
in ieder opzicht een contrast met het eerste. Het had s een
tien dagen later plaats, en het gansche dorp verkeerde in
opgewondenheid over de schitterende toebereidselen. De kerk
was versierd; de schoolkinderen hadden een vrijen dag; e
waren tenten opgeslagen, waarin den dorpsbewoners een
feestmaal werd aangeboden; er was een eerepoort opgericht-
er waren zes bruidsmeisjes en de kerk was stampvol.
Harriet, de bruid, innig verheugd dat zij aan de tirannie
van hare moeder zon ontsnappen, keek wel, met bet oog op
de vormen, wat al te gelukkig. Haar vreugde was te groot
zelfs, dat zij er zich om bekommerde, dat Jane geweigerd
bad om een van de bruidsmeisjes te zijn, boewei de twee
lingen de uitnoodiging gretig bad den aangenomen.
Jane was echter van besluit veranderd wat betreft haar
vernemen om de plechtigheid in de kerk niet bij te wonen,
maar dit was ook alles wat men van haar gedaan kon krij
gen. Ter vervulling van deze belofte sloop Jane de kerk in,
toen allen behalve de bruid er reeds waren, en verborg zidh
in een hoek van een der achterste banken in den zijvleugel.
Van deze hoogte bad zij een goed gezicht op de hoofdper
sonen van de plechtigheid. Zij zag den bruidegom zenuw
achtig zijn knevel opdraaien, terwijl bij telkens naar de deur
keek. Zij zag de bruidsmeisjes bij de deur wachten, onder
wie de tweelingen er het lieftalligst uitzagen. Zij zag hare
moeder met kommervol gelaat, niet in staat haar zoon te
vergeten. Zij zag kapitein Hoad-Blean, beter gekleed dan alle
aanwezige mannen, op wiens gelaat vreugde stond te lezen,
sedert hij had vernomen welke verandering in Pamela's
vooruitzichten had plaats gehad, en hij schonk zich zelfde over
tuiging, dat hij dit op de een of andere wijze had klaarge
speeld. Zij zag de ouden St. Rhadegund, bij wien het geluk