NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD. lie Jaargang. Dinsdag 21 November 1893. No. 3190 ABONNEMENTSPRIJS: ADVERTENTIEN: Qynamietmstnnen van Parijs. BINNENLAND. FEUILLETON. 11E AARLENS DAGBLAD Voor Haarlem per 3 maandenf 1,20. Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden 1,65. Afzonderlijke nummers0,05. Geïllustreerd Zondagsblad, per 3 maanden 0,30. franco per post 0,37£. Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen. Bureau: Kleine Houtstraat No. 9, Haarlem. Telefoonnummer 123. van 15 regels 50 Cents; iedere regel meer 10 Cents. Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat. Reclames 20 Cents per regel. Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze agenten en door alle boekhandelaren en courantiers. Directeur-Uitgever J. C. PEEREBOOM. Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Generate de PuUicité Etrangére G. L. DAUBE éi Co., JOHN F. JONES, Succ., Parijs Blbis Faubourg Montmartre. LEON EE SONYILLE, let nieuwe feuilleton, waarmee irgen in dit blad wordt aangevan- getiteld „De Dynamietmannen Parijs", naar bet fransch van on de Sonville, is een der meest eiende romans, welke in deh laat- tijd het licht hebben gezien, rwijl bet de dynamietmannen in nne lage aanslagen en moorden chrijft, beeft het werk in tegen- illing met zoovele andere fransche nans, eene goede en gezonde strek- ïg. Öndergeteekende beveelt dan ook zen roman met vertrouwen in de ïidacht der geabonneerden aan. De Directeur-Uitgever, J. C. PEEREBOOM. STADSNIEUWS. Haarlem20 Nov. 1893. De le luitenant N. A. de Ridder n het 5e bataljon 4e regiment in- ïterie te Gouda wordt op den 30en ivember e. k. overgeplaatst bij bet taljon infanterie alhier in garni- Met leedwezen zullen velen onge- wijfeld het overlijden vernemen van heer B. A van der Maden sinds .8 Mei 1870 notaris alhier. De was een hoogst gezien zoowel bij zijne ambtsbroeders bij zijne uitgebreide clientèle en pas sinds jaren mederegent van het jofje de Groene Tuin alhier. Hij be- eikte den leeftijd van ruim 66jaren n ontsliep Zondagavond te Breda. De Vereeniging tot bevordering der te Haarlem zal in der zes afdeelingen, waarin de ge- administratief verdeeld is, eene ifdeeling der Vereeniging instellen, vaarvan een der leden van het Be- tuur als Voorzitter zal optreden. Zij ïoopt daardoor met meer vrucht te werkzaam zijn in het opspo- aanwijzen en zooveel mogelijk van hetgeen voor de volks nadeelig kan zijn, en in streven op den krachtigen steun Ier ingezetenen te mogen rekenen. Het bestuur der vereeniging bestaat hans uit de heeren H. L. Janssen ran Raaij, voorzitter, Mr. Joh. Spoor, A. de Clercq, penningmees ter, Dr. C. A. J. Krol, Dr. M. C. A. Bijleveld. Dr. H. D. Kruseman, M. J. Hengeveld, G.Jzn. en Mr. W. Th. Pahud de Mortagnes, terwijl nog eene plaats moet worden vervuld. De Haarlemsche Amateur Foto grafen Club, die dit voorjaar zulk eene goed geslaagde tentoonstelling beeft georganiseerd, beeft het plan op gevat, binnen kort hier ter stede een feestavond te organiseeren, ten voor- deele der vereeniging „Weldadigheid naar Vermogen." De Soirée zal plaats hebben medio December, in de groote zaal der So ciëteit „Vereeniging", daartoe feeste lijk versierd. De heeren Chr. P. W. Kriens, Königl. Sach. Kammermusi- ker afd. Clarinet-Solo en de heer R. D. Bariton, Amsterdam, hebben zich geheel welwillend bereid verklaard dezen avond met hunne medewer king op te luisteren, terwijl verder een groot gedeelte van het program ma zal bestaan nit bet projecteeren door middel van een Sciopticon, een groote tooverlantaarn met kalklicht, waarmede de fraaiste en interessant ste foto's op een verbazende grootte op het doek zullen gebracht worden, waarvan het hoofdnummer zal be staan uit een twintigtal beelden der Tentoonstelling van Chicagomet toelichtingen, speciaal daartoe ge steld door een bezoeker van genoem de tentoonstelling. Tevens is de club in staat gesteld door de welwillende medewerking der grootste firma's hier te lande, handel en nijverheid van Nederland, het publiek aan schouwelijk voor te stellen. In de pauze zullen verschillende vermakelijkheden op fotografisch ge bied plaats vinden. Wij twijfelen niet, waar de H. A. F. C. van alle kanten zooveel medewerking ondervindt, dat het publiek door ruime inteekening de moeite zal beloonen, vooral daar de opbrengst in geen betere handen kan worden gesteld dan in die der zoo gunstig bekende vereeniging „Wel dadigheid naar Vermogen" te meer, daar een en ander een elk bepaald een hoogst interessanten avond zal doen genieten. Hedenmorgen is men begonnen met de lijst tot inteekening te laten cir- culeeren. terdag door de Engelsche justitie aan de onze uitgeleverd en heeft dien middag zijn eerste verhoor voor den rechter-commissaris alhier on dergaan. De man blijft in voorloopige hech tenis. Bij de politie hier ter stede is ge deponeerd een valscb kwartgulden stuk, dragende de beeltenis van ko ning Willem II, met het jaartal 1848. Bij den heer D. J. van der Wilk, Groote Houtstraat 105, zijn geëta leerd 4 bloemstukken op schotels, van mej. M. Eijmer. De van bedrieglijke bankbreuk be schuldigde bloembollenhandelaar H. P. Buddenborg, te Hillegom, is Za Talrijk zijn en blijven de diefstal len van kippen en eenden te Haar lemmermeer en omstrekende dader is bekend, doch neemt, geholpen door een drietal honden, zijne maat regelen zoodanig, dat niemand hem op heeterdaad kan betrappen. Een gevreesd persoon is die J. G.; in ruimen kring om zijn woning heb ben de bewoners dan ook besloten geen kippen of eenden meer te hou den, daar zij zich toch maar zeer kort in het bezit daarvan mogen verheu- n. Meermalen heeft J. G. met de po litie en justitie kennis gemaakt, doch de hem ten laste gelegde feiten kun nen niet bewezen worden. Een aardig staaltje van den toe stand is voorzeker het volgende: De landbouwer A. K. had prach tige Italiaansche kippen en om ze tegen de roofzucht van G. te bescher men, nam hij hem in het werk, op voorwaarde dat hij de kippen onge moeid zon laten, werkzaam was hij echter niet en de boer zond hem wel dra wegden volgenden morgen ech ter waren zijn kippen, ondanks de buitengewone sluiting van bet hok, ontvreemd. Eenige dagen later, terwijl de kip pen reeds in andere handen waren overgegaan, belooft de boer, bevreesd voor meerdere bezoeken, hem wee werk, doch drukt tevens zijne onte vredenheid uit over den diefstal. Kort daarna vond hij zijne kippen 'smorgens weer in het hok terug; J. G. had ze weer ontvreemd van den persoon, aan wien hij ze verkocht had. En de politie staat bij dat alles machteloos. Thans kunnen de bewoners van Haarlemmermeer en omstreken 'eeni- gen tijd gerust zijn; de gevreei persoon, dezer dagen op jacht gaande (want ook stroopen is zijne gelief koosde bezigheid) had het ongeluk, dat zijn geweer afging, terwijl hij in een schuitje stapteeen zijner han den werd daardoor getroffen, zoodat hij in het gasthuis te Amsterdam is opgenomen. Volgens Raadsbesluit te Haarlem mermeer heeft men den post onderwijs (lager) in ontvangst met 1500 gulden verhoogd. Deze verhooging moet ge vonden worden in de opbrengst van het lager onderwijs door het school geld per betalend kind van 10 op 20 cent te brengen en de ontvangst van het uitgebreid lager onderwijs. Bij koninklijk besluit is de gemeenteraad van Tegelen ont bonden, wegens wanverhouding met den Burgemeester. De schrijver der Brieven uit de Hofstad in de Arnh. Ct. ver haalt, dat een paar maanden geleden een Duitsch reiziger in gezondheid in Den Haag is geweest, de bekende Kuhne uit Leipzig of Dresden, de wonderdokter van den allerlaatsten tijd. Deze redder der menschheid heeft n dag of veertien in bet hotel slleme hij deed het niet minder, hetgeen voor 'smans doorzicht be wijst gelogeerd, en alle zieken en bezochten uit Den Haag, die zich maar om genezing geliefden aan te melden, cl raison van twintig gulden per consult, van onderzoek: en raad gediend. Er kwamen 600 zieken op, zoodat de wonderdokter 600 maal 20 is gelijk ƒ12,000 in de wacht gesleept heeft. En daar de man in vele ge vallen den raad heeft gegeven, dat patiënten te zijnent voor eene kuur- matige behandeling (waarvan de prijs in den regel niet „matig" is) zonden komen, begrijpt men, al heeft men Bartjens nooit bestudeerd, dat deze. wonderdokter aan de lijdende Hage naren geduchte financieele kiezen ge trokken beeft. De beer M. C. Bronsveld te Wageningen, uitgever van de Christelijke Schoolbode, geeft nu in plaats van dtt blad nu een Nieuws- en Advertentieblad voor de christelijke en bizondere scholen nit. Aan het hoofd vau het eerste nummer komt de volgende mededeeling voor „Daar de uitgave van de Christelijke Schoolbode, onder redactie vandehh. P. J. Kloppers en H. J. Emons, tot leedwezen van den uitgever, door het niet ontvangen van kopy, moet wor den verdaagd of gestaakt totdat de rechter in deze uitspraak zal hebben gedaan, heeft de uitgever gemeend den inteekenaren op dat blad, die tot beden bun abonnement niet op zegden, geen ondienst te doen met de uitgaven van dit Nieuws- en Ad'm vertenlieblad. De besturen van water schappen in Noord Holland hebben aan bet „College der uitwaterende sluizen in Kennemerland en West- Friesland" het navolgende adres ge zonden naar aanleiding van de op 27 September plaats gehad hebbende doorbraak. Het college schreef de overstroo- minb toe aan het niet voldoende let ten van bet polderbestuur op de schade, welke door eene stoomboot aan den teen van de waterkoelingen beneden de waterlijn, was berokkend en ook aan bet te laag zijn dier wa- terkeeringen, doch adressanten zoe ken de redenen in het feit, dat de waterkeeringen van die landen in hoofdzaak nit veengronden bestaan. Wel erkennen zij dat het verzwaren van waterkeeringen een noodzakelijk iets is en daaraan worden ook jaar lijks belangrijke sommen uitgegeven doch bet is onmogelijk om den veen- dijken het weerstandsvermogen van kleidijken te leenen. Ware nu het peil voor den water stand van Schermerboezen over het geheel gelijk bepaald, en bleek bet, veendijken, bij goed onderhoud, daar tegen bestand waren, dan kon gezegd worden, dat voor de belangen der polders van het oude land voldoen de werd gezorgd. Dit is echter niet het geval. Het reglement schrijft voor, dat de hoofd-seingever bet sein tot stilstaan moest geven, zoodra het water aan het peilbord, geplaatst bij het bemalingswerktuig, hetwelk tot het geven der hoofdseinen is aange wezen, d. i. de molen van „de Stam- meer en Kamerhop" bij Spijkerboor, tot A. P. is gestegen en dat de nood seingevers eerst dan het noodsein moe ten geven, wanneer door sterk aan- waaienden wind het water aan een der uiteinden van SchermerboezemS cM. boven A. P. wordt opgedreven. Het zijn juist de bedoelde polders, die door deze laatste bepaling getrof fen worden, want slechts dén wordt het spuien belet en hierdoor de boe zem tot peil opgedreven, wanneer de wind krachtig uit 't noorden of noord westen waait, waardoor het boezem water of naar de Zaanstreek, of naai de polders tusschen Waterland en West-Friesland, in elk geval naar pol ders van bet oude land, wordt ge dreven, Adressanten verzoeken derhalve er toe over te gaan om bet reglement voor peilmaking zoodanig te wijzigen, dat door eiken seingever het sein tot stilstaan der bemalingwerktuigen moet worden gegeven, zoodra het water in eenig deel van Schermer boezem tot A. P. is gestegen, WTJ Mi Naar het engelsch FLORENCE WARDEN. 63 j HOOFDSTUK XXV. (Slot.) Pamela kon bare oogen niet gelooven. „Wel Dick, boe hebt gij mij kunnen zeggen dat de kamers zoo kaal waren?" riep zij uit en keek met verbaasde verruk king om zich been. „Dat waren zij ook," antwoordde Dick met bevende stem. ijDat hebben die Bcbelmsche broeders van mij gedaan." Zij hadden het gedaan en goed ook. Al de armoedige meubelen, de versleten karpetten, de uitgerafelde gordijnen, [waren verdwenen. Het plafond was vernieuwd en de ver trekken waren, zij bet ook niet weelderig, toch met goeden smaak ingericht. Het was een totale verandering. Op de J tafel lag een nieuwe spade zwaar en groot. Op het ijzeren gedeelte lag een briefje geschreven met het vaste ronde schrift van den ouden John St. Rhadegnnd. Dick opende het en las het volgende: „Mijn zoon Dick. Ik heb n een spade beloofd, als gij dat meisje getrouw bleeft. Dat is gebeurd, ziehier dus de spade. Uw vader, John St. Rhadegund." Dick nam de spade op met een eigenaardige gewaarwor ding, alsof er nog iets moest plaats hebben. Pamela was de eerste, die bemerkte dat er nog iets lag. „Kijk eens hier!" zeide zij en tilde een papier op, dat netjes dichtgevouwen onder de spade lag. Het was een cheque ten bedrage van twintigduizend pond. Het jonge paar zag elkaar aan; in hnnne oogen stonden tranen, en het duurde geruimen tijd alvorens zij woorden konden vinden om te spreken. Toen zeide Dick op gedempten toon: „Ik wist wel dat mijn goede oude vader van gedachte zou veranderenik dacht echter, dat hij er wel een jaar voor noodig zou hebben." Het begin van hun huwelijksleven was dus nog zoo slecht niet. Het tweede huwelijk in de familie St. Rhadegund was in in ieder opzicht een contrast met het eerste. Het had s een tien dagen later plaats, en het gansche dorp verkeerde in opgewondenheid over de schitterende toebereidselen. De kerk was versierd; de schoolkinderen hadden een vrijen dag; e waren tenten opgeslagen, waarin den dorpsbewoners een feestmaal werd aangeboden; er was een eerepoort opgericht- er waren zes bruidsmeisjes en de kerk was stampvol. Harriet, de bruid, innig verheugd dat zij aan de tirannie van hare moeder zon ontsnappen, keek wel, met bet oog op de vormen, wat al te gelukkig. Haar vreugde was te groot zelfs, dat zij er zich om bekommerde, dat Jane geweigerd bad om een van de bruidsmeisjes te zijn, boewei de twee lingen de uitnoodiging gretig bad den aangenomen. Jane was echter van besluit veranderd wat betreft haar vernemen om de plechtigheid in de kerk niet bij te wonen, maar dit was ook alles wat men van haar gedaan kon krij gen. Ter vervulling van deze belofte sloop Jane de kerk in, toen allen behalve de bruid er reeds waren, en verborg zidh in een hoek van een der achterste banken in den zijvleugel. Van deze hoogte bad zij een goed gezicht op de hoofdper sonen van de plechtigheid. Zij zag den bruidegom zenuw achtig zijn knevel opdraaien, terwijl bij telkens naar de deur keek. Zij zag de bruidsmeisjes bij de deur wachten, onder wie de tweelingen er het lieftalligst uitzagen. Zij zag hare moeder met kommervol gelaat, niet in staat haar zoon te vergeten. Zij zag kapitein Hoad-Blean, beter gekleed dan alle aanwezige mannen, op wiens gelaat vreugde stond te lezen, sedert hij had vernomen welke verandering in Pamela's vooruitzichten had plaats gehad, en hij schonk zich zelfde over tuiging, dat hij dit op de een of andere wijze had klaarge speeld. Zij zag de ouden St. Rhadegund, bij wien het geluk

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1893 | | pagina 1