No. 2
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
DeDynamietmannen van Parijs.
lie Jaargang:
Zaterdag 6 Januari 1894.
No. 3224
ABONNEMENTSPRIJS:
ADVERTENTIËN:
HEREENIGD
Inbinden
„HAARLEMS DAGBLAD"
Misdadigers in Britsca Mië.
STADSNIEUWS.
FEUILLETON.
HAARLEMS DAGBLAD
Voor Haarlem per 3 maandenf 1,20.
Franco door het geheele Ryk, per 3 maanden 1,65.
Afzonderlijke nummers0,05,
Geïllustreerd Zondagsblad, per 3 maanden 0,30.
franco per post 0,37^.
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
Bureau: Kleine Houtstraat No. 9, Haarlem. Telefoonnummer 122.
van 15 regels 50 Cents; iedere regel ineer 10 Cents.
Groote letters naar plaatsruimte.
Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Reclames 20 Cents per regel.
Abonnementen en Advertentièn worden aangenomen door
onze agenten en door alle boekhandelaren en courantiers.
Directeur-Uitgever J. C. PEEREBOOM.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. L. DAUBE Co., JOHN F. JONESSucc.Parijs 31bis Faubourg Montmartre.
van het Géillustreerd Zondagsblad bevat behalve den
roman
(van Hugo Lubliner,) wederom tal van belangwek
kende illustradën en boeienden tekst, als
Der boeren trek (met illustratie). Ken vergissing
(met illustratie). Een aardige list. Hoe doktoren zich laten betalen.
Een bezoek aan de gevangenis te Irkutsk (met illustratie). Onzalige
'twist (met illustratie). Hoe de koninklijke trein het gevaar ontkwam.
Een goede reden (met illustratie). De atbleet Rasso (met illustratie).
Grootvaders zwaard. Onverwachte hulp of een moordaanslag ver
ijdeld (met illustratie). Voor de huishouding. Bij den apotheker
(met illustratie). Onbetaalbare feesten. Wat Londen te wachten
staat Al weer geen nieuwe. Onze kleinen (met illustratie). Bui
ig tengewone eetlust.
Voorts Aneedoten.Puzzle. Oplossing van Prijsraadsel LXXV.
De Prijswinner van Raadsel LXXII. Nieuw prijsraadsel LXXVIII.
Schaakrubriek. Mededeelingen.
DE UITGEVER.
VAN
Jaargang 1893.
De Uitgever bericht dat hij voor
bet inbinden van de. verschenen jaar-
l gang, prachtbanden verkrijgbaar stelt
met vergulden stempel tegen den prijs
- van 0.50 of franco per post 0.65,
na ontvangst van postwissel,
r Zie Inteekenbiljet 4e Bladzijde.')
Het Bijvoegsel van het blad dat
Zaterdagavond verschijntzal bevatten
De Kromme Duim Haarlem-
1 mer Halletjes CLXXXV. Binnen-
A en Buitenlandsche berichten. Varia.
Advertentièn enz.
Hoort men zoo nu en dan van een
verraderlijken moord, dien een Javaan
of Maleier in onze Oost op een Euro-
I peaan begaat, de aard en het aantal
van die misdaden komen in geene
vergelijking met wat er geschiedt in
bet gedeelte van Azië, dat men Britsch
of Engelsch Indië noemt.
Engelsch Indië heeft eene bevol-
king van 280 millioen zielen, terwijl
het aantal Engelschen* dat in dat
uitgestrekte land verblijf houdt, niet
meer dan 150.000 bedraagt. Het
spreekt wel vanzelf, dat dezeverhou
ding reeds een afdoend politietoezicht
onmogelijk maakt en generaal Hervey
die jaren lang in Indië aan het hoofd
van de politie heeft gestaan, deelt
daarover dingen mede die duidelijk
aantoonen dat de misdadigers in
Brisch Indië nog op verre na niet
voldoende in bedwang kunnen worden
gehouden.
De Hindoes, die de meerderheid der
bevolking uitmaken, zijn kalm en
vreedzaam, maar naast hen leven
er in Britsch Indië stammen bij wie
het oorlogszuchtige bloed der voor
vaderen nog door de aderen vloeit;
erger nog er zijn menschen die het
moorden uit roofzucht als beroep be
schouwen en daarvoor van hun jeugd
af worden opgeleid.
Deze lieden vormen een bepaalde
secte en worden de Thugs genoemd.
Zij beweren dat een hunner atgoden,
Kali genaamd, aan hunne voorvade
ren den last heeft gegeven menschen
te vermoorden om de volgens hun
geloof destijds bestaande overbevol
king te keer te gaan.
Daar deze vreeselijke godin Kali
bloedstorting verafschuwt, zoo ge
bruiken de Thugs bij hunne wanda
den nooit snijdende werktuigen, maar
bijna zonder uitzondering een strik,
waarmee zij hunne slachtoffers ver
wurgen. Vinden zij bij de vermoor
den rijke buit, des te beter maar
hoe licht zij een menschenleven tel
len blijkt voldoende uit wat een
gevangen genomen Thug eens aan
den rechter verklaarde„Wij be
schouwen acht Annas (ongeveer zes
tig cents) als een zeer goede betaling
voor den moord van een mensch en
dooden vaak iemand van wien wij
vermoeden, dat hij twee Pais (éen
cent) in zijn bezit heeft." De koel
bloedige manier waarop zij tewerk
gaan, gaat dan ook alle beschrijving
te boven. Zich voordoende als Koop
lieden of bedevaartgangers trekken
zij, meestal in troepjes van tien tot
dertig personen door het land, slui
ten zich aan bij personen bij wie zij
geld denken te vinden, of dringen
zich in bij kooplieden van elders die
hunne zaken hebben afgedaan en met
een gevulden buidel naar huis terug-
keeren. Gedurende den middagslaap
of in den nacht verwurgen zij dan de
slachtoffers met een doek of strik,
berooven ben en vluchten dan haastig
naar ver van daar verwijderde streken.
In den laatsten tijd vinden zij het
gemakkelijker om vergif te gebrui
ken. Daar in karavanen het middag
maal door de reizigers zelf moet wor
den bereid, hebben de misdadigers
gemakkelijk gelegenheid om vergif in
het eten te doen. Somtijds brengen
zij hunne slachtoffers orn door ben
te laten eten van vergiftigd suiker
werk, dat zij steeds bij zich dragen.
Het is een eigenaardig verschijnsel
dat deze afschuwelijke moordenaars
nimmer de hand zullen slaan aan
eene vrouw. Menige karavaan is door
de aanwezigheid eener vrouw voor
hunne gevaarlijke aanslagen gespaard
gebleven en herhaaldelijk hebben le
den van deze moordenaars-secte voor
den rechter verklaard, dat zij nimmer
een vrouw van het leven hadden be
roofd, al wisten zij dat zij veel geld
of kostbaarheden bij zich droeg.
De Engelschen hebben vooral in
het jaar 1830 veel gedaan om deze
gevaarlijke lieden uit te roeien. In
derdaad waren de gestrengste maat
regelen tegenover hen niet te streng.
Wie rilt niet als hij hoort, dat vóór
de vervolg ng die de Engelschen tegen
hen begonnen, jaarlijks niet minder
dan vijftienduizend menschen vielen
als slachtoffers van de Thugs? Het
onderdrukken, zoo mogelijk uitroeien
dezer onmenschelijke klasse, was des
te bezwaarlijker omdat hare leden
zich bevonden onder alle standen en
hun vreeselijk handwerk daardoor
jaren lang met de grootste brutaliteit
onontdekt konden uitoefenen.
In de stad Hingoli was de bestraf
fing der Thugs destijds opgedragen
aan den kapitein Sleeman. Nu woonde
in deze stad een inboorling Huri
Singh, linnenhandelaar van beroep,
een welgesteld en goed aangeschre
ven man, die zich zoowel in de sym
pathie van zijne stamgenooten als in
de vriendschap van de engelsche offi
cieren mocht verheugen. Toen kapi
tein Sleeman een gevangen Thug het
leven beloofde wanneer hij in Hingoli
aanwees, wie tot de klasse behoorde,
vernam hij tot zijn schrik dat Huri
Singh een van de meest invloedrijke
hoofden der moordenaars was.
Het ongelooflijk bericht bleek maar
al te waar te zijn. Huri Singh trachtte
niet eens te ontkomen en toen men
hem ondervroeg vernam men vreese
lijke dingen. Tientallen reizigers wa
ren op geen honderd pas afstands
van de kazerne onder de handen van
dezen man en zijne rotgezellen ge
vallen en bij onderzoek werd een
groot aantal lijken opgegraven.
Op zekeren dag had deze Huri
Singh vernomen dat eene karavaan
met een groote bezending linnen op
weg was naar Hingoli. Hij vroeg en
verkreeg van den daarmee belasten
ambtenaar eene pas, om een lading
linnen in de stad in te voeren, ging
daarop met zijne makkers de karavaan
tegemoet, vermoordde allen die er
deel van uitmaakten en bracht het
linnen in Hingoli, waar hij het pu
bliek op de markt verkocht. Men
zou dit nog niet eens ontdekt heb
ben, wanneer hij zich niet na zijne
arrestatie als een groot heldenfeit er
op had beroemd.
De Thugs hebben overal hunne ge
heime berichtgeversbedienden in
bazars, brievenbestellers en lagere
ambtenaren, natuurlijk allen inlan
ders. Zoo vernemen zij wanneer er
karavanen met geld, bankpapier, goud
en zilver, edelgesteenten, opium enz.
vertrekken. De bestraffing van deze
vreeselijke benden is des te moeilij
ker, omdat zelden een Thug zijne
makkers verraadt en de inlandsche
bevolking, bevreesd voor hunne
wraakneming, de opsporing bemoei
lijkt en de bandieten dikwijls in de
vlucht behulpzaam is.
Weliswaar is de toestand iets beter
geworden, sedert de engelsche regee
ring, daartoe door den nood gedron
gen, begenadigde misdadigers als
spionnen gebruikt. Niettemin blijven
de Thugs zeer gevaarlijk. In het jaar
1888 nog telde men alleen in de pro
vincie Bombay360 gevallen van moord
door ver worging of vergiftiging,door de
Thugs begaan om de slachtoffers te
kunnen plunderen. Dat er meer ge
vallen waren is zeker. De inlander,
onverschillig en lui geeft lang niet
altijd een moord dien hij ontdekt, bij
de politie aan, ook omdat hij zich de
daaraan verbonden onaangenaamhe
den niet op den hals wil halen.
Buiten de Thugs zijn er nog tal
van rooversbenden in Britsch Indië,
maar hoewel ook deze niet tegen een
moord opzien, zijn ze niet zoo gevaar
lijk als de Thugs, die eigenlijk niet
beter zijn dan wilde dieren en dan
ook door de Engelschen bijna altijd
tot de galg worden veroordeeld, wan
neer het gelukt hen in handen te
krijgen en hunne schuld vaststaat.
Haarlem5 Jan. 1894.
Staat van den aardappelen en Bo
termarkt over het jaar 1893.
Boter, aangevoerd 8357 K.G., ver
kocht 7234 K.G., laagste prijs fl.20
hoogste prijs 1.80.
Biggen, aangevoerd 6954 stuks,
verkocht 6724 stuks, laagste prijs
f5.hoogste prijs f18.
Schrammen, aangevoerd 3574 stuks,
verkocht 3250 stuks, laagste prijs
f8.hoogste prijs f30.
Aardappelen, aangevoerd 18508 H.
L., verkocht 17232% H.L., laagste prijs
f0.60 hoogste prijs f 17.
Appelen, aangevoerd 8614 H.L.,
verkocht 7234 H.L., laagste prijs
fl.hoogste prijs f8.
Peren, aangevoerd 5316 H.L., ver
kocht 4576 H.L., laagste prijs fl.75
hoogste prijs f10.
Op de aardappel- en botermarkten
alhier zijn in de maand Dec. jl.
aangey. verkocht laagste boogs.pr.
Boter 529 Kg. 458 Kg. fl,20 fl,50
Aardapp. 756 Hl. 706 Hl.fl,20 f3,—
Appelen 503 Hl. 413 Hl. f2,— f5,
Peren 210 Hl. 171 Hl. f2.— f4,—
Biggen 580 st. 554 st. f6,f 12,
Schramm. 255 st. 243 st. f 11,f 18,
Te dezer stede is overleden in ar
moedige omstandigheden zekere Jo
hannes Albertus Nieman, hier gebo
ren 9 Mei 1807. Ter zake van zijne
deelneming aan de krijgsverrichtin
gen in de jaren 18301831 in België
was zijn borst versierd met het meta
len Kruis.
Vertraging in treinenloop.
De treinenloop komt reeds in ver
traging Donderdagavond was het
te late vertrek van Haarlem naar
Amsterdam van 15 tot 50 minuten;
ook hedenmorgen waren de stoptrei
nen te laat.
Vertraging
De trein uit Rotterdam die des
nachts ten 11.6 hier moet aankomen,
33)
HOOFDSTUK IX.
Oude kennissen.
„Ze zijn er leelijk ingeloopen," riep de dartele Fifi en
maakte daarbij een kapriool die hem over zijn japon deed
struikelen en achterover deed tuimelen op den grond. Hier
bleef hij een oogenblik versuft zitten met een onnoozel ge
richt en maakte in zijn kleeding zulk een dwazen indruk,
dat zelfs de onbewogen Loup Garou niet kön nalaten om
«ven te glimlachen.
„Sta nu op," zei hij, „en maak je toilet weer in orde.
Somtijds loopen de conducteurs langs den trein onder het
rijden door en als ze je zoo zagen zitten, zouden we gauw
gesnapt zijn."
Fifi voldeed hieraan en tooide zich, hoewel met tegenzin,
opnieuw met pruik, hoed en voile, waarbij Loup Garou hem
hielp met een handigheid die bewees, dat hij niet voor de
eerste maal met vermommingen omging. Daarop bevestigde
hij zijn valschen baard opnieuw.
„We zullen toch verstandig doen," zei hij na een poosje
te hebben nagedacht, „om niet tot Marseille te gaan. Ik ver
trouw die vragen van de politie niet. Wanneer ze een oogen
blik twijfelen aan onze identiteit, dan seinen ze naar Mar
seille, of daar een koopman Lem&itre bekend is, signalement
zoo en zoo en dan heeft het veel kans, dat ze antwoord
krijgen, dat zoo iemand bij de politie te Marseille niet be
kend is. Het gevolg is dat we aan het perron te Marseille
worden aangehouden en toch weer naar Parijs teruggestuurd,
om onze oude rekening over die valsche munterij te ver
effenen."
„Dat is niet aanlokkelijk," antwoordde Fifi van achter zijn
voile. „Wat kunnen we daaraan doen?"
„Eenvoudig niet naar Marseille gaan, tenminste niet met
dezen trein. We stappen een of twee stations vroeger uit en
wandelen dan bijvoorbeeld den volgenden dag erheen."
„Ze laten je ook nooit met rust," zuchtte Fifi. „Waarom
bewijst de politie ons toch zulke aandoenlijke attenties?
Alleen om die paar duizend valsche vijffrancsstukken die we
in de wereld hebben gebracht? Wie heeft daar nu nadeel
van? Frankrijk is rijk genoeg, de Bank heeft meer geld dan
zij bergen kan en het publiek dat zoo'n rijksdaalder krijgt
is wel zoo vrij hem met een strak gezicht weer uit te geven.
Wie hindert het dan of wij arme stakkers probeeren om eens
een buitenkansje te hebben ?,'t Gebeurt odb zoo zelden."
Op deze cynische jammerklacht gaf Loup Garou geen ant
woord. Hij dacht alweer over nieuwe schurkenstreken. Er
was een groot verschil tusschen deze twee mannen. De een
was een man van een zwak karakter, die braaf zou zijn ge
worden als hij in goede handen was gevallen, maar die niet
de kracht had gehad staande te blijven, toen hij in aanra
king kwam met schelmen en booswichten. Een begin van
tegenzin voor gezetten arbeid had hem smaak doen vinden
in het leven van den inbreker, dat, hoewel op één oogen
blik soms veel geestkracht en energie vergende, toch over
het algemeen een lui bestaan was; de ander een man zonder
hart, koelbloedig en berekenend, behagen vindend in de
emoties van zijn gevaarlijk vak, zichzelf soms gevoelende als
een held te midden van de velen die hun dagelijks platge
trapt levenspaadje steeds maar opnieuw afloopen. Het was
hem een genot, iemand te bestelen of op andere wijze tebe-
nadeelen. Hij was de type van den verharden boosdoener,
de ander was alleen maar slecht uit lichtzinnigheid.
Zij handelden volgens den slimmen raad van Loup Garou
Aan een klein tusschenstation stegen zij uit den trein en
Loup Garou zeide aan den hoofdconducteur, terwijl hij dezen
een tweefrancsstuk in de hand drukte, dat zijn vrouw te
ziek was om tot Marseille door te reizen en dat zij liever
hier zonden overnachten. De stationschef duidde hem aan,
waar zij het eenige logement van het plaatsje zonden vinden
en daarop verwijderden zich de twee bandieten, terwijl de
trein schel fluitend verder reed naar zijne bestemming.
In het logement lieten zij zich dadelijk een kamer geven
©n een goed avondmaal, bestaande uit een gebraden kip en
