NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
ieBynamietxnaimen van Parijs.
ABONNEMENTSPRIJS:
AD VERTEN TIËN:
No. 3229
11e Jaargang;
STADSNIEUWS.
Arrondissements-Rechtbank
BINNENLAND
f- hUlLLET ON.
Hoof darj enten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangëre G. L. DAUBE CoJOHN F. JON ES, SitöC:, Parijs 31bis Faubourg Montmartre.
Voor Haarlem per 3 maandenf 1,20.
Franco door het geheele Hij k, per 3 maanden 1,65.
Afzonderlijke nummers0,05.
Geïllustreerd Zondagsblad, per 3 maanden 0,30.
franco per post 0,37^.
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
Bureau: Kleine Houtstraat No. 9, Haarlem. Telefoonnummer 122.
van 15 regels 50 Cents; iedere regel meer 10 Cents.
Groote letters naar plaatsruimte.
Bij Abonnement aanzienlijk rabat,
Reclames 20 Cents per régel.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door
onze agenten en door alle boekhandelaren en courantiers.
Directeur-Uitgever J. P11BÏ1BÖÖM,
Haarlem, 11 Jan. 1894.
Goederenvervoer.
De vermeerdering van bet goederen
aan de Spoorwegen is aan
station Haarlem duidelijk zicht
bar; de opslagplaats op het perron
s in gebruik gesteld.
De goederentreinen uit 40 tot 60
bestaande, zijn in aankomst
vertrek uren te laat, zoodat aan
mkele stations het sluitsein slechts
;ort voor het openingsein wordt ge-
en feitelijk de nachtdienst be-
Orpheus.
Naar wij vernemen zal op Zondag
dezer in de groote zaal van „de
eene muziekuitvoering wor-
en gegeven door het muziekkorps
Orpheus" van den Nederl. R. K.
afd. Amsterdam, eene
ereeniging die onder directie staat
an den heer A. M. de Jong aldaar.
Dit gezelschap bestaat thans uit
ertig leden, doch men hoopt het
tot 50 op te voeren. Boven-
uitvoering strekt ten voor-
eele van het ondersteuningsfonds
Johannes de Deo", onderafdeeling
den R. K. Volksbond afd. Haar-
In het afgeloopen jaar zijn alhier
nnengekomenuit de richting van
Noorder Spaarne: 8649 schepen
etende te samen 420912 tonnen en
t de richting van het Zuider Spaarne
154 schepen metende te samen 323542
nnen.
Door de commissie tot gratis ver
van brood en koffie is
ïdenmorgen aan 311 volwassenen
i 1124 kinderen voedsel verstrekt.
Een slimme streek.
Dezer dagen vervoegde zich bij een
Ivocaat en procureur hier ter stede
man, voorgevende v. O. te hee-
en landbouwer te zijn in de
bij het stoomge-
aal „de Lijnden". Met zijn broer
ifi hij daar een boerderij in eigen-
en de verstandhouding wasuit-
totdat de broer trouwde met
n meisje, waarmee hij (de verteller)
et overweg kon, zoodat hij ten
)tte na herhaalde twisten, was weg-
en nu aan den advocaat
vragen, zijn belangen waar te
men om tot scheiding van den
•edel te kunnen geraken.
Dit alles klonk zeer waarschijnlijk
de advocaat nam dan ook van
een en ander nota. Hierop kwam de
man voor den dag met de mede-
deeling, dat hij zoo haastig was weg-
geloopen, dat hij verzuimd had geld
bij zich te steken en nu niet naar
zijn meisje kon komen, dat in den
Haag woonde. De advocaat, zeer
voorzichtig, verklaarde zich evenwel
niet geneigd hem aan reisgeld te
helpen en uitte zijne verwondering,
dat de boer zooals hij zeide niemand
te Haarlem kende. „Och meneer,"
zei de bezoeker, „dat is niet zoo
vreemd we leefden daar erg afge
zonderd aan de Lijnden, ze noemden
ons „de stille jongens."
Hij drong niet aan, maar vertelde
nu dat hij in zijn overhaasting zich
zelf den tijd niet had gegund om wat
te eten. „Nu aan een boterham wilde
de advocaat hem dan wel helpen en
hij gaf hem daartoe een kwartje,
waarmee de man vertrok.
Spoedig bleek, dat de bezoeker
dienzelfden dag nog naar een paar
andere advocaten hier ter stede was
gegaan, hun hetzelfde verhaal opge-
discht en van beiden eenige guldens
reisgeld had ontvangen.
De slimmert die op deze nieuwe
manier aan den kost zocht te komen,
liep er te Leiden in. Een advocaat
aldaar, op dezelde wijze opgelicht,
klaagde hem aan, zoodat hij wel een
poosje buiten staat zal worden ge
steld om dit eigenaardig bedrijf voort
te zetten.
De wedstrijd voor amateurs, die
morgen, Vrijdag, op de ijsbaan alhier
zou worden gehouden, gaat niet door.
Naar aanleiding van de door een
onzer lezers gemaakte opmerking
over een baanveger op den Singel,
die geen bus had en geen vast loon
(zie ons bericht in het voorlaatste
nummer) vernemen wij, dat de re
geling door ons bedoeld op den Zon
dag waarvan onze geabonneerde sprak,
nog niet in werking was. De zaak
was toen nog slechts in voorberei
ding.
Zitting van heden Donderdag 11 Jan.
De Rechtbank, uitspraak doende in
de zaken van de diefstallen van tafels
en stoelen van het terrein „de Phoe
nix", begaan door J. P. Machielse,
Pieter de la Rie en Leendert Geel,
veroordeelde heil allen tot gevange
nisstrafvan 9 maanden totaal voor elk.
Voor het stelen van kolen uit het
park toebehoorende aan den koopman
Wouter Bosch legde de Rechtbank
aan hetzelfde drietal een gevange
nisstraf op voor den tijd van 6 maan
den elk.
Overigens leverde deze zitting wei
nig belangrijks op. Alleen was het
merkwaardig te hooren, dat men in
Zand voort somtijds visch gaat zoeken
met een bijl. Het waren Simon en
Jan Diependaal, die in den nacht
van 261 op 27 November met zulk
een instrument -en een mand op
het strand te Zandvoort gingen kijken
of er ook een zalm op het strand
geworpen was en ofer ook een
schip in nood verkeerde. Ja, je kon
het maar niet weten
De gemeente-veldwachter die er
langs kwam, vertelt wat anders. Hij
zegt, dat de twee Diependalen bezig
waren stukken af te hakken van een
aangespoelde balk, die met ander
wrakhout onder toezicht was van den
burgemeester-strandvonder en dat de
zoogenaamde „zalmzoekers met een
bijl" zich wegpakten toen ze hem
zagen komen.
Deze lezing van het geval komt
ook het waarschijnlijkst voor aan
mr. Joh. P. van Outeren, subs, off.,
die tegen elk der beklaagden een ge
vangenisstraf van 2 dagen requireert.
IJs.
De hardrijderij uitgeschreven door
de ijsclub „Christiania" heeft Woens
dag op hetNoorderbuiten Spaarne nog
plaats gehad. Er hadden zich 26
deelnemers aangemeld; de prijs (een
goud remontoir horloge) behaalde J.
Willemse van Haarlemmermeer; de
premiën P. Belier te Sandpoort, C.
Jansen te Haarlem en A. Ruig voorn
te Spaarndam.
De wedstrijden te Halfweg, Sloten,
Spaarndam en Aalsmeer zijn wegens
de dooi uitgesteld.
Sedort Woensdag varen de ijsbre-
kers in het Noordzeekanaal ook door
het vaste ijs; het passeeren der sche
pen en bij doorgaande dooi eene spoe
dige opruiming worden hierdoor moge
lijk gemaakt.
Verkiezing te Goes.
Bij de Verkiezing voor een lid der
Tweede Kamer in het district Goes
(vacature-Keuchenius) zijn van de
4050 kiezers er 2658 opgekomen.
Gekozen is de heer de Savornin
Lohman met 1653 st. De heer Stigter
verkreeg 944 stemmen.
P ijsvraag*
Door Ged. Staten van Groningen
5 eene prijsvraag uitgeschreven be
treffende de tempering der golfbe
weging bij stormweder door olie, ter
bescherming der zeeweringen.
Drankbestrijding.
29 December jl. werd door de af
gevaardigden van verschillende clubs
van onderwijzers-drankbestrijders de
Ned. Onderwijzers-Propaganda-Club
(voor drankbestrijding) opgericht. Het
doel der club is propaganda te maken
onder de onderwijzers vqor het begin
sel der onthouding van sterken drank
alleen, of van alle alcoholische dran
ken, en het daarheen te leiden, dat
ook de school een krachtig aandeel
neme in den strijd tegen den alcohol.
Inlichtingen zullen gaarne verstrekt
worden door de secretarissen der ver
schillende clubs en door den heer
Th. W. v. d. Woude, Houtmankade
99, Amsterdam.
keerdeop welk oogenblik de ver
slaggevers van HetNieuws van den Dag
der Nieuwe Rotterdammer en van het
Dagblad voor Nederland in onze on
middellijke nabijheid waren.
„Adressant zeide tegen Geel, zich
niet te kunnen begrijpen, dat de po
litie zóó optrad. Na kort beraad be
sloot adressant den inspecteur te ver
zoeken de wandelaars voorbij te laten
trekken.
„Met ons vieren gingen we daarom
terng naar den inspecteur, die nog
steeds den degen niet had getrokken.
Adressant zeide woordelijk het vol
gende: „Mijnheer, zou u een oogen
blik kalm kunnen zijn, al is het maar
voor één oogenblik." Het gelukte.
„Adressant wees den inspecteur op
het feit, dat we van den burgemeester
de verzekering hadden gekregen, dat,
wanneer de werkloozen ordelijk en
zonder borden wandelden, er voor de
politie geen reden zou bestaan de
werkloozen te hinderen. Zelfs hadden
we, om geheel fczeker te zijn, ons
vooraf om inlichtingen gewend tot
den heer v. Raalte, commissaris van
politie, die de verzekering gaf, dat hij
het wel zou laten de werkloozen te
hinderen, als dezen zonder borden
wandelden, dus ordelijk langs de
straten trokken.
„In minder tijd dan 't hier is neer
geschreven trok de inspecteur den degen
en zonder te antwoorden, deed hij
delaars gingen op de trottoirs staan een stoot naar mijn borst, die de
om de wandelende werkloozen voorbij jammerlijkste gevolgen zou hebben
te laten gaan. De trottoirs werden aangehad, had ik hem niet kunnen ont-
weerszijden door den stoet vry gelaten.wijken.
„Zonder ook maar één mensch ge- „De agenten omsingelden ons direct
hinderd te hebben, waren we alzoo|en onder ruw vloeken van den aan-
op het Spui gekomen, waar wij een j wezigen brigadier, werden we op eene
detacüement politie onder aanvoering onmenschelijke manier besabeld en
van den inspecteur 3e klasse (Tjas- Jmet ploertendooders geslagen. (Er
sens Keizer) in den versnelden pa waren vele 'agenten in turgerkle^-
zagen aanrukken de agenten haddending).
Adres van Wollring.
Zooals is gemeld, heelt de heer
Wollring een adres bij den Amster-
damschen gemeenteraad ingediend,
bevattende een protest tegen het op
treden van de politie bij de gebeur
tenissen op den tweeden Kerstdag.
In de toelichting deelt hij het vol
gende mede:
„Het comité liep arm in arm. De
overige wandelaars liepen echter niet
De ons tegenkomende wan
de hand reeds aan de sabel, sommi
gen hadden haar reeds halverwege
uit de scheede.
„De politie versperde onmiddellijk
den weg aan 't Comité.
„Adressant vroeg aan den inspec
teur, die hem haast onderst-boven
liep, waarom hij ons toch in den weg
ging staanterwijl er op de trottoirs
ruimte genoeg was voor hem en zijne
manschappen.
„Zonder eenige sommatie van de
zijde van den inspecteur, sloegen toen
de agenten reeds als wilden in 't rond.
Adressant kreeg op zijn vraag geen
antwoord en opmerkelijk was het,
dat de inspecteur toen den degen nog
niet had getrokken.
„Het Comité wandelde verder.
„We hadden zoowat 20 pas voort-
geloopen toen adressant zich om-
„Toen de inspecteur naar mij,
adressant, stak, keerde ik mij om,
waardoor ik eene bloedende wonde
ontving onder het linkerschouderblad.
Ik riep den inspecteur toe, dat hij
bevel zou geven om op te houden
met deze mishandelingals antwoord
ontving ik 'n tweeden stoot in den
linkerarm en zelfs daarna sloeg de
inspecteur mij nog over de vingers.
„Ik struikelde, kwam overeind en
wilde mij begeven naar den muur
van het perceel Spui hoek Kalver-
straat, nl. het winkelhuis van de
„Yereeniging tot bereiding van Melk
producten." Ik werd van alle kanten
geslagen. Op dit oogenblik zakte
Geel ineen en zelfs toen nog sloeg
men hem.
„Toen ik tegen den muur stond
van bovengenoemd perceel, werd ik
HOOFDSTUK X.
De Russen te Toulon.
Op zekeren avond in het begin van de maand September
het drietal eene beraadslaging over wat hun te doen
>nd. Den anarchist was het onverschillig of men te Mar-
ille blijven oi weer naar Parijs terugkeeren zou. De ge-
chte aan zijn vrouw alleen was niet in staat hem den
daarheen aangenaam te doen toeschijnen, te min-
omdat hij begreep dat de kans voor ontdekking er groo-
r was dan.te Marseille. Fifi wilde echter met geweld naar
urijs terug en sprak er zelfs van om alleen te gaan, wan
eer de anderen niet mee wilden, terwijl Loup Garou. die
jongsal langs de boulevards had geslenterd, in weerwil
.n zijn cynisme, allengs heimwee kreeg naar Parijs en tot
rugkeeren wel geneigd was, daar hij hoopte dat by de
Btitie de zaak van de valsche munterij, door andere, nieu
were misdrijven verdrongen en vergeten zou zijn geraakt.
Er was dus zoo goed als besloten tot het vertrek naar
Parijs, toen de anarchist den anderen een courant voorhield,
waarin de komst van het russisch eskader te Toulon werd
aangekondigd, ,,'t Is mij onverschillig," zei hij, „maar voor
jelui is dat een kolfje naar je hand. Er valt een slag te
slaan."
„Hoe zoo?" vroeg Fifi.
„Begrijp je dat niet Nu reeds, weken van te voren, staan
de couranten vol over de schitterende ontvangst die aan de
Russen zal worden bereid. Het aantal eeregeschenken dat uit
alle mogelijke steden van Frankrijk zal worden gegeven, is
ontelbaar. Twee eskaders zullen de Russen tegemoet zeilen,
de stad zal op allerfraaiste wijze worden versierd en de bur
gemeester van Toulon zal in eigen persoon den admiraal
van het russisch eskader ontvangen. Dat zal een stroom van
vreemdelingen naar Toulon lokken en er zal allicht gelegen
heid wezen, om eens een goedgevulde portefeuille te stelen
of ergens in een leeg buis in te breken. Kan jelui dat voor
uitzicht niet toelachen?"
Hij had op eenigszins ironischen toon gesproken. Loup
Garou deed alsof hij dat niet bemerkte en knikte ten teeken
van instemming. Ook Fifi, die als een echte Parijzenaar, er
een eer in stelde om alle belangrijke gebeurtenissen bij te
wonen, was er mede ingenomen, en daar men reeds lang
genoeg te Marseille was geweest, besloot het drietal maar
spoedig naar Toulon te gaan om daar alvast van te voren
het terrein eens te verkennen.
Zóo kwam het, dat op den dag van de aankomst der
Russen te Toulon de drie makkers zich onder de menigte
bevonden, die aan de haven de vreemdelingen verbeidde. De
menschenmassa was ongelooflijk groot. Tienduizenden en
nogmaals tienduizenden verdrongen er zich, de meesten ge
tooid met de nationale kleuren, en met die van Rusland.
Reeds vóórdat er nog een enkel schip in het gezicht was,
was de geestdrift onbeschrijflijk. De opgewonden feestelingen
praatten, juichten en lachten met elkander alsóf ieder van
hen een goed vriend verwachtte, of een broeder of zuster
die van een lange reis eindelijk tot het vaderland terug
keerde.
Het waren slechts vreemdelingen, zonen van een geheel
ander volk, met gansch andere denkbeelden, opvoeding en
begrippen, die hier een bezoek kwamen brengen aan Frank
rijk, menschen die de zeden en gebruiken, zoomin als het
volkskarakter en de taal kenden. Vanwaar dan dit enthou
siasme? Een opmerkzaam toeschouwer kon zich in de oor
zaak van deze vreugde niet vergissenhet was het bewustr
zijn van een sterken bondgenoot te ontvangen, die het be
zoek voor de gevoelige Franschen tot zulk een groote ge
beurtenis maakten; de zekerheid, dat men afgevaardigden
zou zien van een vorst, die op het oogenblik dat Frankrijk
opnieuw het zwaard uit de schede zou trekken tegen Duitsch-
land, zou bijstaan met zijn grooten invloed en zijn kolossale
legers. De revanche I dat was de specerei, die de saus kruidde.
Voortdurend hoorde men hier of daar een heethoofd roepen
„vive la revanche!" ginds weer: bas les Prussiens