NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD. ieBynamietxnaimen van Parijs. ABONNEMENTSPRIJS: AD VERTEN TIËN: No. 3229 11e Jaargang; STADSNIEUWS. Arrondissements-Rechtbank BINNENLAND f- hUlLLET ON. Hoof darj enten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangëre G. L. DAUBE CoJOHN F. JON ES, SitöC:, Parijs 31bis Faubourg Montmartre. Voor Haarlem per 3 maandenf 1,20. Franco door het geheele Hij k, per 3 maanden 1,65. Afzonderlijke nummers0,05. Geïllustreerd Zondagsblad, per 3 maanden 0,30. franco per post 0,37^. Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen. Bureau: Kleine Houtstraat No. 9, Haarlem. Telefoonnummer 122. van 15 regels 50 Cents; iedere regel meer 10 Cents. Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat, Reclames 20 Cents per régel. Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze agenten en door alle boekhandelaren en courantiers. Directeur-Uitgever J. P11BÏ1BÖÖM, Haarlem, 11 Jan. 1894. Goederenvervoer. De vermeerdering van bet goederen aan de Spoorwegen is aan station Haarlem duidelijk zicht bar; de opslagplaats op het perron s in gebruik gesteld. De goederentreinen uit 40 tot 60 bestaande, zijn in aankomst vertrek uren te laat, zoodat aan mkele stations het sluitsein slechts ;ort voor het openingsein wordt ge- en feitelijk de nachtdienst be- Orpheus. Naar wij vernemen zal op Zondag dezer in de groote zaal van „de eene muziekuitvoering wor- en gegeven door het muziekkorps Orpheus" van den Nederl. R. K. afd. Amsterdam, eene ereeniging die onder directie staat an den heer A. M. de Jong aldaar. Dit gezelschap bestaat thans uit ertig leden, doch men hoopt het tot 50 op te voeren. Boven- uitvoering strekt ten voor- eele van het ondersteuningsfonds Johannes de Deo", onderafdeeling den R. K. Volksbond afd. Haar- In het afgeloopen jaar zijn alhier nnengekomenuit de richting van Noorder Spaarne: 8649 schepen etende te samen 420912 tonnen en t de richting van het Zuider Spaarne 154 schepen metende te samen 323542 nnen. Door de commissie tot gratis ver van brood en koffie is ïdenmorgen aan 311 volwassenen i 1124 kinderen voedsel verstrekt. Een slimme streek. Dezer dagen vervoegde zich bij een Ivocaat en procureur hier ter stede man, voorgevende v. O. te hee- en landbouwer te zijn in de bij het stoomge- aal „de Lijnden". Met zijn broer ifi hij daar een boerderij in eigen- en de verstandhouding wasuit- totdat de broer trouwde met n meisje, waarmee hij (de verteller) et overweg kon, zoodat hij ten )tte na herhaalde twisten, was weg- en nu aan den advocaat vragen, zijn belangen waar te men om tot scheiding van den •edel te kunnen geraken. Dit alles klonk zeer waarschijnlijk de advocaat nam dan ook van een en ander nota. Hierop kwam de man voor den dag met de mede- deeling, dat hij zoo haastig was weg- geloopen, dat hij verzuimd had geld bij zich te steken en nu niet naar zijn meisje kon komen, dat in den Haag woonde. De advocaat, zeer voorzichtig, verklaarde zich evenwel niet geneigd hem aan reisgeld te helpen en uitte zijne verwondering, dat de boer zooals hij zeide niemand te Haarlem kende. „Och meneer," zei de bezoeker, „dat is niet zoo vreemd we leefden daar erg afge zonderd aan de Lijnden, ze noemden ons „de stille jongens." Hij drong niet aan, maar vertelde nu dat hij in zijn overhaasting zich zelf den tijd niet had gegund om wat te eten. „Nu aan een boterham wilde de advocaat hem dan wel helpen en hij gaf hem daartoe een kwartje, waarmee de man vertrok. Spoedig bleek, dat de bezoeker dienzelfden dag nog naar een paar andere advocaten hier ter stede was gegaan, hun hetzelfde verhaal opge- discht en van beiden eenige guldens reisgeld had ontvangen. De slimmert die op deze nieuwe manier aan den kost zocht te komen, liep er te Leiden in. Een advocaat aldaar, op dezelde wijze opgelicht, klaagde hem aan, zoodat hij wel een poosje buiten staat zal worden ge steld om dit eigenaardig bedrijf voort te zetten. De wedstrijd voor amateurs, die morgen, Vrijdag, op de ijsbaan alhier zou worden gehouden, gaat niet door. Naar aanleiding van de door een onzer lezers gemaakte opmerking over een baanveger op den Singel, die geen bus had en geen vast loon (zie ons bericht in het voorlaatste nummer) vernemen wij, dat de re geling door ons bedoeld op den Zon dag waarvan onze geabonneerde sprak, nog niet in werking was. De zaak was toen nog slechts in voorberei ding. Zitting van heden Donderdag 11 Jan. De Rechtbank, uitspraak doende in de zaken van de diefstallen van tafels en stoelen van het terrein „de Phoe nix", begaan door J. P. Machielse, Pieter de la Rie en Leendert Geel, veroordeelde heil allen tot gevange nisstrafvan 9 maanden totaal voor elk. Voor het stelen van kolen uit het park toebehoorende aan den koopman Wouter Bosch legde de Rechtbank aan hetzelfde drietal een gevange nisstraf op voor den tijd van 6 maan den elk. Overigens leverde deze zitting wei nig belangrijks op. Alleen was het merkwaardig te hooren, dat men in Zand voort somtijds visch gaat zoeken met een bijl. Het waren Simon en Jan Diependaal, die in den nacht van 261 op 27 November met zulk een instrument -en een mand op het strand te Zandvoort gingen kijken of er ook een zalm op het strand geworpen was en ofer ook een schip in nood verkeerde. Ja, je kon het maar niet weten De gemeente-veldwachter die er langs kwam, vertelt wat anders. Hij zegt, dat de twee Diependalen bezig waren stukken af te hakken van een aangespoelde balk, die met ander wrakhout onder toezicht was van den burgemeester-strandvonder en dat de zoogenaamde „zalmzoekers met een bijl" zich wegpakten toen ze hem zagen komen. Deze lezing van het geval komt ook het waarschijnlijkst voor aan mr. Joh. P. van Outeren, subs, off., die tegen elk der beklaagden een ge vangenisstraf van 2 dagen requireert. IJs. De hardrijderij uitgeschreven door de ijsclub „Christiania" heeft Woens dag op hetNoorderbuiten Spaarne nog plaats gehad. Er hadden zich 26 deelnemers aangemeld; de prijs (een goud remontoir horloge) behaalde J. Willemse van Haarlemmermeer; de premiën P. Belier te Sandpoort, C. Jansen te Haarlem en A. Ruig voorn te Spaarndam. De wedstrijden te Halfweg, Sloten, Spaarndam en Aalsmeer zijn wegens de dooi uitgesteld. Sedort Woensdag varen de ijsbre- kers in het Noordzeekanaal ook door het vaste ijs; het passeeren der sche pen en bij doorgaande dooi eene spoe dige opruiming worden hierdoor moge lijk gemaakt. Verkiezing te Goes. Bij de Verkiezing voor een lid der Tweede Kamer in het district Goes (vacature-Keuchenius) zijn van de 4050 kiezers er 2658 opgekomen. Gekozen is de heer de Savornin Lohman met 1653 st. De heer Stigter verkreeg 944 stemmen. P ijsvraag* Door Ged. Staten van Groningen 5 eene prijsvraag uitgeschreven be treffende de tempering der golfbe weging bij stormweder door olie, ter bescherming der zeeweringen. Drankbestrijding. 29 December jl. werd door de af gevaardigden van verschillende clubs van onderwijzers-drankbestrijders de Ned. Onderwijzers-Propaganda-Club (voor drankbestrijding) opgericht. Het doel der club is propaganda te maken onder de onderwijzers vqor het begin sel der onthouding van sterken drank alleen, of van alle alcoholische dran ken, en het daarheen te leiden, dat ook de school een krachtig aandeel neme in den strijd tegen den alcohol. Inlichtingen zullen gaarne verstrekt worden door de secretarissen der ver schillende clubs en door den heer Th. W. v. d. Woude, Houtmankade 99, Amsterdam. keerdeop welk oogenblik de ver slaggevers van HetNieuws van den Dag der Nieuwe Rotterdammer en van het Dagblad voor Nederland in onze on middellijke nabijheid waren. „Adressant zeide tegen Geel, zich niet te kunnen begrijpen, dat de po litie zóó optrad. Na kort beraad be sloot adressant den inspecteur te ver zoeken de wandelaars voorbij te laten trekken. „Met ons vieren gingen we daarom terng naar den inspecteur, die nog steeds den degen niet had getrokken. Adressant zeide woordelijk het vol gende: „Mijnheer, zou u een oogen blik kalm kunnen zijn, al is het maar voor één oogenblik." Het gelukte. „Adressant wees den inspecteur op het feit, dat we van den burgemeester de verzekering hadden gekregen, dat, wanneer de werkloozen ordelijk en zonder borden wandelden, er voor de politie geen reden zou bestaan de werkloozen te hinderen. Zelfs hadden we, om geheel fczeker te zijn, ons vooraf om inlichtingen gewend tot den heer v. Raalte, commissaris van politie, die de verzekering gaf, dat hij het wel zou laten de werkloozen te hinderen, als dezen zonder borden wandelden, dus ordelijk langs de straten trokken. „In minder tijd dan 't hier is neer geschreven trok de inspecteur den degen en zonder te antwoorden, deed hij delaars gingen op de trottoirs staan een stoot naar mijn borst, die de om de wandelende werkloozen voorbij jammerlijkste gevolgen zou hebben te laten gaan. De trottoirs werden aangehad, had ik hem niet kunnen ont- weerszijden door den stoet vry gelaten.wijken. „Zonder ook maar één mensch ge- „De agenten omsingelden ons direct hinderd te hebben, waren we alzoo|en onder ruw vloeken van den aan- op het Spui gekomen, waar wij een j wezigen brigadier, werden we op eene detacüement politie onder aanvoering onmenschelijke manier besabeld en van den inspecteur 3e klasse (Tjas- Jmet ploertendooders geslagen. (Er sens Keizer) in den versnelden pa waren vele 'agenten in turgerkle^- zagen aanrukken de agenten haddending). Adres van Wollring. Zooals is gemeld, heelt de heer Wollring een adres bij den Amster- damschen gemeenteraad ingediend, bevattende een protest tegen het op treden van de politie bij de gebeur tenissen op den tweeden Kerstdag. In de toelichting deelt hij het vol gende mede: „Het comité liep arm in arm. De overige wandelaars liepen echter niet De ons tegenkomende wan de hand reeds aan de sabel, sommi gen hadden haar reeds halverwege uit de scheede. „De politie versperde onmiddellijk den weg aan 't Comité. „Adressant vroeg aan den inspec teur, die hem haast onderst-boven liep, waarom hij ons toch in den weg ging staanterwijl er op de trottoirs ruimte genoeg was voor hem en zijne manschappen. „Zonder eenige sommatie van de zijde van den inspecteur, sloegen toen de agenten reeds als wilden in 't rond. Adressant kreeg op zijn vraag geen antwoord en opmerkelijk was het, dat de inspecteur toen den degen nog niet had getrokken. „Het Comité wandelde verder. „We hadden zoowat 20 pas voort- geloopen toen adressant zich om- „Toen de inspecteur naar mij, adressant, stak, keerde ik mij om, waardoor ik eene bloedende wonde ontving onder het linkerschouderblad. Ik riep den inspecteur toe, dat hij bevel zou geven om op te houden met deze mishandelingals antwoord ontving ik 'n tweeden stoot in den linkerarm en zelfs daarna sloeg de inspecteur mij nog over de vingers. „Ik struikelde, kwam overeind en wilde mij begeven naar den muur van het perceel Spui hoek Kalver- straat, nl. het winkelhuis van de „Yereeniging tot bereiding van Melk producten." Ik werd van alle kanten geslagen. Op dit oogenblik zakte Geel ineen en zelfs toen nog sloeg men hem. „Toen ik tegen den muur stond van bovengenoemd perceel, werd ik HOOFDSTUK X. De Russen te Toulon. Op zekeren avond in het begin van de maand September het drietal eene beraadslaging over wat hun te doen >nd. Den anarchist was het onverschillig of men te Mar- ille blijven oi weer naar Parijs terugkeeren zou. De ge- chte aan zijn vrouw alleen was niet in staat hem den daarheen aangenaam te doen toeschijnen, te min- omdat hij begreep dat de kans voor ontdekking er groo- r was dan.te Marseille. Fifi wilde echter met geweld naar urijs terug en sprak er zelfs van om alleen te gaan, wan eer de anderen niet mee wilden, terwijl Loup Garou. die jongsal langs de boulevards had geslenterd, in weerwil .n zijn cynisme, allengs heimwee kreeg naar Parijs en tot rugkeeren wel geneigd was, daar hij hoopte dat by de Btitie de zaak van de valsche munterij, door andere, nieu were misdrijven verdrongen en vergeten zou zijn geraakt. Er was dus zoo goed als besloten tot het vertrek naar Parijs, toen de anarchist den anderen een courant voorhield, waarin de komst van het russisch eskader te Toulon werd aangekondigd, ,,'t Is mij onverschillig," zei hij, „maar voor jelui is dat een kolfje naar je hand. Er valt een slag te slaan." „Hoe zoo?" vroeg Fifi. „Begrijp je dat niet Nu reeds, weken van te voren, staan de couranten vol over de schitterende ontvangst die aan de Russen zal worden bereid. Het aantal eeregeschenken dat uit alle mogelijke steden van Frankrijk zal worden gegeven, is ontelbaar. Twee eskaders zullen de Russen tegemoet zeilen, de stad zal op allerfraaiste wijze worden versierd en de bur gemeester van Toulon zal in eigen persoon den admiraal van het russisch eskader ontvangen. Dat zal een stroom van vreemdelingen naar Toulon lokken en er zal allicht gelegen heid wezen, om eens een goedgevulde portefeuille te stelen of ergens in een leeg buis in te breken. Kan jelui dat voor uitzicht niet toelachen?" Hij had op eenigszins ironischen toon gesproken. Loup Garou deed alsof hij dat niet bemerkte en knikte ten teeken van instemming. Ook Fifi, die als een echte Parijzenaar, er een eer in stelde om alle belangrijke gebeurtenissen bij te wonen, was er mede ingenomen, en daar men reeds lang genoeg te Marseille was geweest, besloot het drietal maar spoedig naar Toulon te gaan om daar alvast van te voren het terrein eens te verkennen. Zóo kwam het, dat op den dag van de aankomst der Russen te Toulon de drie makkers zich onder de menigte bevonden, die aan de haven de vreemdelingen verbeidde. De menschenmassa was ongelooflijk groot. Tienduizenden en nogmaals tienduizenden verdrongen er zich, de meesten ge tooid met de nationale kleuren, en met die van Rusland. Reeds vóórdat er nog een enkel schip in het gezicht was, was de geestdrift onbeschrijflijk. De opgewonden feestelingen praatten, juichten en lachten met elkander alsóf ieder van hen een goed vriend verwachtte, of een broeder of zuster die van een lange reis eindelijk tot het vaderland terug keerde. Het waren slechts vreemdelingen, zonen van een geheel ander volk, met gansch andere denkbeelden, opvoeding en begrippen, die hier een bezoek kwamen brengen aan Frank rijk, menschen die de zeden en gebruiken, zoomin als het volkskarakter en de taal kenden. Vanwaar dan dit enthou siasme? Een opmerkzaam toeschouwer kon zich in de oor zaak van deze vreugde niet vergissenhet was het bewustr zijn van een sterken bondgenoot te ontvangen, die het be zoek voor de gevoelige Franschen tot zulk een groote ge beurtenis maakten; de zekerheid, dat men afgevaardigden zou zien van een vorst, die op het oogenblik dat Frankrijk opnieuw het zwaard uit de schede zou trekken tegen Duitsch- land, zou bijstaan met zijn grooten invloed en zijn kolossale legers. De revanche I dat was de specerei, die de saus kruidde. Voortdurend hoorde men hier of daar een heethoofd roepen „vive la revanche!" ginds weer: bas les Prussiens

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1894 | | pagina 1