doofstommen 1199 (629 mannen en
750 vrouwen) en 1977 (1087 mannen
en 890 vrouwen).
Aan het werk zijn toegevoegd onder
scheidene graphische kaarten van den
opbouw der bevolking naar geslacht,
leeftijd en burgerlijken staat op de
tijdstippen der onderscheidene volks
tellingen.
Minimum-loon en maximum
arbeidstijd.
In den Amsterdamschen gemeente
raad is Donderdag de behandeling
van het voorstel over de bepalingen
in gemeentelijke bestekken voortgezet.
Artikel 2 daarvan werd aangeno
men met een amendement van den
heer Schut beoogende meer gelijk
heid in loon van den ambachtsman
met dat van den sjouwer.
Artikel 3, waarover de stemmen
in de vorige vergadering staakten,
werd met 13 tegen 11 stemmen ver
worpen.
Bij aanneming van art. 4 werd ook
een amendement-Schut aangenomen
om het loon op Vrijdag uit te betalen.
Ongewijzigd werden aangenomen
de artikels 5. 6, 7, 9 en 10, die als
volgt luiden:
Art. 4. De uitbetaling van het loon
zal aan de werklieden direct en indi
vidueel moeten geschieden, hetzij op
het werk zelf, hetzij aan den winkel,
waar zij in den regel werkzaam zijn.
De opzichter der gemeente moet
bij die uitbetaling worden toegelaten.
Art. 5. Den aannemer wordt* de
verplichting opgelegd, zijne werklie
den, werkzaam voor het in dit be
stek bedoelde werk, niet langer te
doen arbeiden dan 11 uren per et
maal.
Art. 6. Zoowel overschrijding van
dezen maximalen werktijd van 11
uren per dag als doen werken op
Zondag is alleen geoorloofd onder
goedkeuring der Directie.
Deze verleent die goedkeuring slechts
dan, als het belang van het werk de
gevraagde afwijking dringend vordert.
Art. 7. Wordt langer gewerkt dan
den maximalen werktijd, dan wordt
voor het overwerk aan den werkman
betaald
voor het le uur 10 pCt.,
voor het 2e uur 20 pCt.,
voor het 3e uur 30 pCt.,
voor verdere uren 50 pCt. boven
zijn uurloon.
Art. 8. Wordt op Zondag gewerkt,
dan wordt het uurloon van den werk
man met ten minste 50 pCt. verhoogd.
Art. 9. De rust- en schafttijden
worden, in verband met plaatselijk
gebruik, seizoen en aard van het
werk door den aannemer in overleg
met de Directie geregeld.
Art. 10. Het is den aannemer ge
oorloofd bij het stuk te doen werken.
Indien zulks echter, naar het oor
deel der directie aanleiding geeft tot
minder zorgvuldige bewerking, tot te
geringe verdienste oftatovermatigen
arbeid, kan het door haar worden
verboden.
Het belangrijke art. 11 der com
missie werd met 27 tegen 5 stemmen
na langdurige discussie verworpen.
Dit luidde als volgt:
Tenzij met toestemming der direc
tie, mag de aannemer op het in dit
bestek bedoelde werk geene werklie
den in dienst hebben, die niet ten
minste een jaar binnen deze gemeen
te hebben gewoond.
Een gewijzigd voorstel-Schut werd
met 18 tegen 9 stemmen aangenomen.
Artikel 12, dat luidt:
De bovenstaande bepalingen gelden
ook voor de op het werk gebezigde
werklieden in dienst van onder-aan
nemers, in dier voege, dat de aanne
mer zeli tegenover de Gemeente aan
sprakelijk blijft voor de stipte nako
ming dier bepalingen, werd aange
nomen.
Artikel 13 werd aangenomen met
eene bijvoeging, door den heer Ger
ritsen voorgesteld. Dat luidt in zijn
geheel als volgt
De aannemer moet eiken Zaterdag
aan de directie schriftelijk doen ken
nen de namen en, voor zooveel die
beneden de 23 jaar zijn, de leeftijden
der werklieden welke, hetzij in zijn
dienst voor de uitvoering van deze
werken, hetzij op het werk in dienst
van onder-aannemers, werkzaam zijn,
met vermelding van hun beroep, van
hun uurloon, van de uren gedurende
welke door ieder hunner bij het stuk
of in daghuur gewerkt is, en van het
door hen bij ieder dier werkwijzen
verdiende loon.
De aannemer is verplicht een exem
plaar der bepalingen van dezeafdee-
ling op net in dit bestek bedoelde
werk te doen aanplakken en er voor
te waken dat het tijdens den geheelen
duur van het werk aangeplakt blijft
ter plaatse daartoe door den opzichter
der gemeente aangewezen.
Artikel 14 van het voorstel der
commissie luidt als volgt:
Ingeval van overtreding van een of
meer der bepalingen dezer afdeeling
kan de werkman, te wiens aanzien
de overtreding werd begaan, daaraan
geene rechtvordering tegen den aan
nemer ontleenen. Alleen de Gemeente
kan deswege rechten tegen den aan
nemer doen gelden. De werklieden
kunnen te dien einde klachten bij
Burgemeester en Wethouders doen
inbrengen.
Met eenige wijziging werd dit aan
genomen.
Nadat ten slotte nog eenige voor
stellen buiten die der commissie om,
waren behandeld, werd instemming
gebracht: Bepalingen omtrent mini
mum-loon en maximum-arbeidstijd
in bestekken. Zij werden aangenomen
met 20 tegen 8 stemmen.
Een lijk aangespoeld.
Te Egmond aan Zee zit in het
zeezand vast en is bij laag water ge
deeltelijk zichtbaar een lijk, hetwelk
met het hoofd in het zand en met
de beenen omhoog zit. Men vermoedt,
dat het lijk atkomstig is van de
bomschuit Vrouw Cathari-na.
Inbraken
De politie te Rozendaal en Steen
bergen heeft thans de handen vol.
Niet minder dan tien inbraken en
diefstallen kwamen in den laatsten
tijd in die streken voor. Ook te Heen
heeft men in een afgelegen boeren
woning ingebroken, de bewoners nut
den dood bedreigd indien zij zich
durfden verweren en daarbij hebben
de dieven alles wat van de gading
was, tot zelfs de kleederen der dienst
bode medegenomen. Ook te Lepel
straat en Nieuw-Vosmeer is het niet
beter gesteld.
Te Rozendaal heeft men zelf bij J.
Hellemons, een alleenwonend man,
de pannen van het huis genomen en
zich alzoo toegang verschaft. Geluk
kig merkte de bewoner onraad en
joeg de inbrekers met een revolver
schot op de vlucht.
Jan ter Gouw.
Uit het leven van wijlen Jan ter
Gouw deelt het Handelsblad mede
Hoe smakelijk en aanschouwelijk
kon hij vertellen hoe hij zijn vriend
Piet Witkamp eens bij schemer in de
Vijzelstraat ontmoette. Witkamp, die
volgens J.an Ter Gouw veel te veel
in zijn geheugen prentte, wat Ter
Gouw der moeite niet waard vond
om te onthouden omdat men het elk
oogenblik in een boek kan naslaan,
leefde juist in de bruidsdagen en
bracht van het huis van zijn meisje
een paar stoelen naar de nieuwewoning.
Zoo eenvoudig huiselijk behandelde
men dat in die dagen. De beide ge-
schiedvorschers raakten aan het pra
ten, aan het redetwisten, tot zij eens
klaps bemerkten dat zij elk op eenen
stoel ll idden in de Vijzelstraat
zaten met een kringetje voorbijgan
gers om hen heen, die aandachtig
stonden te luisteren.
„Dat kon men nu doen in die da
gen. Tegenwoordig zou men overreden
worden door de trams of uitgejouwd
door jelui lieve schooljongeheertjes,
die enz. En dan volgde eene
beschouwing over het verknoeien van
de mooie stad en van het onderwijs.
NeerboBch.
Naar de Middelb. Ct. uit goede bron
verneemt, is door negen leden der
Neerbosch-commissie een vernietigend
rapport omtrent den heer J. van
'tLindenhout opgemaakt. Het lange
uitblijven van het eindrapport is
waarschijnlijk aan bovenstaand feit
toe te schrijven.
Verder verneemt het blad, dat eene
gerechtelijke vervolging van den heer
Van 't Lindenhout hoogst waarschijn
lijk niet zal uitblijven.
wacht. De manschappen der politie
bekwamen geen letsel.
Bijgeloof.
Uit West-Friesland schrijft men
aan de N. R. CL:
Wat men misschien niet algemeen
weet, is toch een feit; er heerschtin
onze provincie zoo heel veel bijgeloof,
met name natuurlijk op het platte
land en in het bizonder op het ge
bied der geneeskundeMen is hier
zelfs zoover van er eene ongesteldheid
op na te houden, die elders wellicht
in het geheel niet bekend is en dan
ook alleen door een hier inheemsch
geneesmiddel kan verdreven worden.
Wie door „fissel" (fistel geplaagd
wordt, kan zijne ziekte op verschil
lende wijze zich zien openbaren, nu
eens als eene groote klierachtigheid,
dan weer als eene soort beeneter, een
andermaal onder nóg andere ge
daante. Maar hoe dan ook, denk niet,
dat een dokter daartegen raad weet
Dan moet men zijne toevlucht ne
men tot den „fisseipot", eene uitvin
ding eenmaal van een zeer eenvou
dig man hier in de streek woon
achtig natuurlijkhet geheim
thans nog van diens mans familie.
Men vergete dan echter nimmer, dat
behalve andere zaken ook genees
kundige hulp zorgvuldig te mijden
iswie aan den fisseipot is, moet,
wil hij baat verwachten, den dok
ter thuis latenDe leek consta
teert „fissel" en beveelt het gebruik
van den „fisseipot" aan, hij ook ver
klaart de ziekte genezen, doch
slechts zelden 1 en raadt nóg minder
aan, den „pot" ter zijde te zetten,
die voor flinken prijs verkrijgbaar is.
En dan naast den fisseipot de kan
kerkussentjes O, hoevelen hier aan
kanker lijden of geleden hebben!
Een natuurverschijnsel.
Dinsdagnamiddag werd te Zutfen
het volgende natuurverschijnsel waar
genomen,
Terwijl zich omstreeks halftwaalf
een gewone kring om de zon vormde,
wegens den lagen stand der zon
slechts gedeeltelijk zichtbaar, nam
die gedeeltelijke kring des namiddags
gaandeweg in helderheid toe en ver
toonde zich gedurende ongeveer één
uur mede eene bijzon, terwijl voor
korten tijd tevens een gedeeltelijke
tweede kring om de zon, omstreeks J Verreweg de meeste vrouwen „zaten'
rrt-ortün trnn rtnr* K, v* I
eens ot meermalen „met kussentjes."
slechts de allernoodigste uitgaven.
Toch klagen de menschen niet, in
de stille hoop dat van de ingezamel
de gelden nieuwe vaartuigen aange
schaft kunnen worden, opdat men
hen in de gelegenheid stelle hun be
drijf de visschers hebben anders
niets geleerd en aan veldarbeiders be
staat ook geen behoefte voort te
zetten.
Van groot belang zou het zijn, dat
die schepen nog in dit voorjaar ge
reed konden komen, opdat de vis-
scherij, die gewoonlijk in Maart be
gint, ook dit jaar weder op den ge
wonen tijd kon aanvangen.
Algemeen wordt het echter wen-
schelijk geacht, dat de commissie bij I
eventueele aanschaffing een beter type
van visschers vaartuigen kieze dan de
thans in gebruik zijnde aken, die tot
een lang vervlogen tijdperk behooren.
In Duitschiand, waar de visschers in
dit opzicht in veel betere conditie
verkeeren, wordt het oude de z. g.
ever, tegenwoordig vervangen door
den kotter, die veel beter aan de
eischen voldoet die men aan een
zeilschip moet stellen.
Ook hebben de Duitsche visschers
bijna allen zeevaartkundig onderricht!
genoten, terwijl de schepen steeds
voorzien zijn van de benoodigde
zeekaarten en instrumenten. Op vele
schepen wordt zelfs ijs aangetroffen,
om bij een lang verblijf op zee de
visch goed te kunnen houden. Ook
zou door het maken van een vlucht-
haven en het plaatsen van een be
ter kustlicht, welk laatste thans door
de visschers zelf bekostigd moet wor
den en zoo primitief mogelijk is,
van Rijkswege veel verbetering aan
gebracht kunnen worden.
drie-en-twintig graden van den bin
nensten kring verwijderd, zichtbaar'
was.
Ongeveer üalfdrie, toen dit natuur
verschijnsel het schoonst was, deed
het zich voor, alsof de zon omgeven
was door twee derde gedeelte van een
donkere schijf, die als het ware aan
het luchtruim hing met de zon als
middelpunt, terwijl de lichtende
buitenkring dier schijf rood en geel
gekleurde stralen uitschoot.
Aan den N. Oostel. rand van den
kring vertoonde zich de bijzon, rood,
geel en groen gekleurd, waarvan het
uitstralende licht aan beide zijden
boven den kring om de zon door een
boog van blauwgrijs overgaande in
witblauw, van de omringende lucht
werd afgescheiden en was verder ge
durende een tiental minuten een ge
deelte te zien van een schoonen twee
den kring om de zon, rood en geel
gekleurd.
Bij het dalen der zon verloor het
natuurverschijnsel gaandeweg in hel
derheid, doch bleef de bijzon nog tot
drie uur zichtbaar.
(Zutf. CL)
Gevecht met wildstroopers.
Woensdagvoormiddag had er in den
Koegorspolder in de gemeente Ter
Neuzen eene ontmoeting plaats tus-
schen eene bende belgische wildstroo
pers, ter sterkte van 18 man, en de
rijks- en gemeentepolitie van daar,
bestaande uit 5 man. De politie werd
door de stroopers toegeroepen om te
rug te trekken, doch deze stand hou
dende, is men van de zijde der stroo
pers beginnen te vuren, hetgeen door
de manschappen der politie werd be
antwoord.
Daar men twee man der bende zag
vallen, veronderstelt men dat die ge
wond werden. Eindelijk hebben de
stroopers zich Verwijderd, met zich
meenemende de twee gevallenen, in
de richting der grenzen bij de Koe-
Zoodra een blauw plekje wordt ont
dekt, bekijkt men het, roept er buur
man of buurvrouw bij en dan wordt
beslist wat te doen. „Ik ging eens
kussentjes halen," klinkt de welge
meende raaden aldus wordt gedaan
En naar leeftijd wordt geen onder
zoek ingesteld, en de patient-zelf niet
opgenomen. Een zeker aantal uren
moet men slechts zitten met het ge
heimzinnige kussentje op de ver
dachte plaats, soms een gansch et
maal Dan is men verzekerd vanhet
volmaakt herstel, gevoelt men zich
ontsnapt aan een groot gevaar. En
of zulk eene genezing geld kost?
Vraag het aan de liefdevolle zielen,
die het geheim der kussentjes bezit
ten, en zij zullen u zeggen, geen geld
te mogen vragenIntusschen wordt
op de eene of andere kiesche wijze
voor de bewezen weldaad wel iets
geschonken, sommigen mompelen wel
van zelfs het bedrag van een niet
goedkoop doktersconsult
Maar èn fisseipot èn kankerkus
sentjes genieten meer vertrouwen bij
velen dan de kundigste geneesheer!
Zou het ook bijgeloof zijn?
Ramp te Wierum.
Men schrijft aan de Leeuwarder Ct.
De direct bij de ramp te Wierum
betrokken personen en huisgezinnen
ontvangen thans naarmate van het
verlies en de grootte van het huis
gezin van wege de commissie, belast
met het beheer van de gelden tot
ondersteuning der nagelaten betrek
kingen eene wekelijksche bijdragen in
geld, nadat aan allen voor eenige
weken eene bepaalde hoeveelheid
brandstof is bezorgd.
Op deze wijze worden de zorgen
van deze zoo zwaar beproefde men
schen wel verlicht, doch in huisge
zinnen waar veel, zoo niet alles noodig
is en de kostwinners gemist worden,
veroorloven de toegekende bijdragen
Rechtszaken.
De krijgsraad te 's-Gravenhage,
Donderdag uitspraak doende onder
voorzitterschap van den luitenant
kolonel der vestingartillerie In de
Betou, heeft, overeenkomstig den
eisch van den auditeur-militair, den
sergeant van het regiment grenadiers
en jagers J. C. v. d. S., oud 38 jaar,
wegens de bekende feiten veroordeeld
tot 1 jaar gevangenisstraf, met ont
zetting van het recht gedurende den
tijd van 5 jaren om bij de gewapende
macht of als militair geëmployeerde
te dienen.
Uit het vonnis bleek, dat de krijgs
raad, in de gunstige verklaringen om
trent zijne antecedenten afgelegd, aan
leiding heeft gevonden om niet het
maximum der straf toe te passen,
maar toch de feiten van zooaanigen
aard achtte, dat eene gevoelige straf
behoorde te volgen.
Dezelfde krijgsraad veroordeelde tot
6 maanden gevangenisstraf een mili
cien, die zich schuldig had gemaakt
aan het zich opzettelijk ongeschikt
maken voor den dienst der militie.
ze soldaat had met een kapmes
den voorsten vinger van de rechter
hand afgekapt, ten einde aan den
militairen dienst te ontkomen, om
zoodoende spoediger zijn verlangen
om te trouwen te kunnen bevredigen.
Tengevolge van deze verminking zal
bekl., volgens verklaring der deskun
digen, ongeschikt zijn in militairen
dienst te blijven.
Een ontslagen burgemeester.
Donderdag stond voor de arrondis-
sements-rechtbank te 's-Bosch terecht:
een ontslagen burgemeester van een
der Noordbrabantsche gemeenten, be
klaagd vanlo. gedurende 189092
giften, als eieren haantjes enz., en
beloften van goede fooien te hebben
aangenomen, .wetende dat die giften
hem gedaan werden, ten einde hem
te bewegen, om in strijd met zijn
komt zal met het oog op de groote belangen die aan het
bezoek van de Russen zijn verbonden, stellig geen rucht
baarheid geven aan een geval, dat de feestvreugde en de
goede verstandhouding ernstig zou kunnen schaden. We zijn
dus zeker van straffeloosheid."
Nog wat te hebben tegengestribbeld, gaf Fifi toe en be
loofde zijne medewerking. Evenwel was hij, die altijd zorge
loos en onbekommerd over de gevolgen, misdrijven placht te
begaan, nu ernstig en bezorgd, en reeds geruimen tijd nadat
hij zijn toestemming gegeven had, zei hij opeens tot Loup
Garou„Ik weet niet hoe het komt, maar ik heb een voor
gevoel dat het ditmaal niet goed zal afloopen."
Na een dag vol geestdrift en gejuich, waarin de verrukte
Franschen niet moede werden den vreemden gasten ovaties
te brengen, brak de avond aan. Was het schouwspel der
feestvierende stad op den dag al schoon geweest, nu geleek
het op eene féerie, een tooversprookje. Toen de duisternis was
ingevallen, baadde de gansche stad in een zee van kunstlicht.
Overal werd geillumineerd, aan de groote huizen en gebou
wen met electrisch en gaslicht, in de nederiger buurten met
de veelkleurige lampions of met de eenvoudige vetpotjes.
Het was of allen het er op gezet hadden om op dezen be
langrijken feestdag geen duisternis te laten invallen. De
nacht werd door het kunstlicht op de vlucht gejaagd.
Terwijl op verschiilende punten der stad concerten in de
open lucht werden gegeven en alle feestlokalen en café's
overpropt waren met menschen, verdrong zich een groote
menigte vóór het stadhuis, waar de maire aan de russische
officieren het schitterend gemaskerd bal aanbood. Van het
plein af kon men naar boven turende, de vensters van de
balzaal zien, waaruit stroomen van licht golfden. De rijtuigen
reden af en aan: elegante equipages, met snuivende en stam
pende paarden ervoor, brachten telkens nieuwe bezoekers,
die in de feestelijk versierde vestibule werden ontvangen en
door jongelieden die als commissaris van orde fun
geerden, langs de prachtige, breede, marmeren trappen naar
boven werden geleid in de balzaal, die wat versiering aan
ging, inderdaad eenig heeten mocht.
Het bal, dat te tien uur was begonnen, was weldra in
vollen gang. Op de verleidelijke muziek, welke een achter
groen en bloemen verborgen orkest van tachtig man deed
hooren, zweefden de paren door de zaal. Allen waren ge
maskerd en gecostumeerd, behalve de russische officieren,
die zich in de gala-uniform hadden gestoken en dan ook
daardoor overal te herkennen waren.
Men zou, hen ziende, kwalijk van „russische beren" hebben
kunnen spreken. De officieren waren bijna alle krachtig ge
bouwde, slanke mannen die walsten met een gratie en een
zwier, waaraan nog menig Franschman een voorbeeld had
kunnen nemen. Geen hunner onttrok zich aan den dans,
behalve admiraal Avellan, die na het bal met de echtge-
noote van den maire te hebben geopend, elders in een zij salon
een soort van receptie hield.
Onder de costumes zag men een groot aantal russisck
kleederdrachtenlandmeisjes, bojaren, boeren en wat al niet
De gesprekken van de Russen met hunne nieuwe vrienden
aanvankelijk wat onzeker, werden spoedig overal levendig
en geanimeerd, daar op een enkele uitzondering na, allen
vrij vlug Fransch spraken en in hunne conversatie veel
elegantie aan den dag legden. Somtijds zeiden enkele dames
eenige russische woorden, welke zij van buiten hadden ge
leerd en die den officieren vaak wel in de ooren klonken
alsof zij niet tot de taal behoorden, maar in elk geval van
genoeg sympathie blijk gaven om de gebrekkige uitspraak
ervan over het hoofd te doen zien.
Onder de officieren die het meest de aandacht trokken
was ook de jonge man dien de anarchist des morgens aan
zijne makkers had aangeduid, prins Olesko. Werkte de we
tenschap dat hij prins was, reeds mede om de aandacht o{
hem te vestigen, niet minder was dit het geval met zijns
kostbare kleed ing. De gala-uniform schitterde van goud en
diamanten. De knoopen aan den dolman bestonden uit lou
ter goud, terwijl de agrafe waarmee deze aan den hals was
dichtgemaakt, door een kolossalen diamant, die in alle kleu
ren van den regenboog schitterde, wanneer het licht dooi
het prisma viel.
{Wordt vervolgd,)
