BINNENLAND.
maar liever geld wilde hebben.
Nu spreekt het wel vanzelf, dat
het afgeven van dergelijke bewijzen
vooral voor effectenkantoren en bank
instellingen bezwaar oplevert, maar
onoverkomenlijk is dat toch niet.
Desnoods zou men kleine formulieren
kunnen afgeven, waarin letter en num
mer ingevuld en die met een stem
pelhandteekening onderteekend kun
nen worden.
Bovendien zal deze vrees voor bank
papier niet eeuwig duren. Over een
week of wat, hoogstens een maand
of drie zal de historie van het val-
sche bankpapier weer bij het publiek
vergeten zijn. Reden te meer, om in
deze dagen de circulatie van het bank
papier door het boven aangegeven
middel wat te vergemakkelijken.
In ons vorig nummer meldden wij
dat in de zaak der valsche bankbil
jetten te Amsterdam gehoord is onze
•vroegere stadgenoot de J. wonende
te 's Gravenhage. Deze is D. de Jong.
voorheen winkelier in schoenen in
de Groote Houtstraat.
Over dit verhoor lezen wij nog het
volgende
Het onderhoud van de J. met den
officier van justitie te Amsterdam
duurde een half uur.
Hij werd noch met Rempt dien hij
beweert, nooit te hebben gezien, noch
met den verdachten Thum geconfron
teerd. Aanleiding tot zijne ontbieding
bij de justitie moet volgens hem ge
zocht worden in het feit, dat toen hij
voor p. m. 5 jaren te Amsterdam
woonde en hij een schoenwinkel hield,
hij nog al veel reclame maakte.
Op die wijze kwam hij op zekeren
dag in aanraking met Thum als uit
gever van een advertentieblad.
Hij adverteerde van dien dag nog
al veel, omdat het blad van Thum,
dat gratis verspreid werd, hem nog
al goed voor zijne zaken voorkwam.
Vandaar dat de kennismaking werd
voortgezet, de J. wel eens bij Thum
aan huis kwam, doch vrienden wer
den zij niet, en de J. vindt dat ge
lukkig ook.
Omtrent de levenswijze van Thum
kan hij niets aan den off. van just,
zeggen. Op zijn vraag, waarom men
juist hem had ontboden, merkte de
officier op, dat hier volstrekt van
van geene arrestatie sprake was,
doch dat men hem en meer anderen
alleen ondervroeg om Een later wel
licht als getuigen op te roepen.
Intusschen blijft hij ter beschik
king van den officier om in de in
structie zoo noodig te worden ge
hoord.
De J. vermoedt, dat de aandacht
der justitie op hem gevestigd is door
de vrouw van Thum, die naar de
namen van kennissen van haren
echtgenoot ondervraagd, ook hem
had genoemd.)
Na het onderhoud op het parket
is hij omstreeks 8 uur 's avonds naar
Den Haag in volle vrijheid terugge
keerd.
Geheel afgescheiden van het hooren
van dezen man, wordt de mogelijk
heid aangenomen, dat te 's Graven
hage meer valsche bankbiljetten in
omloop zijn gebracht dan het eene,
dat door een winkelier aldaar is ge
wisseld.
Thum kwam herhaaldelijk men
zegt wekelijks in den Haag om af
te rekenen met zijn agent of colpor
teur van het door hem uitgegeven
blad. Slechts eenmaal heeft Thum
bij die gelegenheid zijn ouden kennis
uit Amsterdam, de J. opgezocht.
De Haarl. Cldie aan de bron zit
O Kiliotfon VlOAft. PPTI TUI tl*.
echte biljetten eft aan verschillende
>ersonen voorgelegd en bijj niemand
jestond een oogenblik van twijfel;
terstond wisten zij zonder fout de
valsche van de echte te onderkennen.
Afgezien nog daarvan dat de val-
iche biljetten meest geen watermerk
in "het papier schijnen te vertoonen,
en vermoedelijk wel alle zeer duide
lijk kenteekenen zullen hebben, waar
uit de valschheid gemakkelijk |zal
blijken, komen zij alle voorzeker
hierin overeen, dat de gravure van
den gefigureerden rand, en voorat
van het medaillon met liet vrouwen
beeldje, de zuiverheid en zachtheid
missen van het echte biljet. De tee-
kening is hard en vlakkerig; de
fraaie gravure van het echte biljet
is in het valsche een leelijk prentje.
Twijfelt men dus aan de echtheid
van een biljet, dat zich niet door het
ontbreken van het watermerk of een
ander dergelijk duidelijk kenteeken
van het echte onderscheidt, dan be-
schouwe men aandachtig de gravure
van het medaillon. Heeft men inder
daad te doen met een valsch biljet,
dan zal men zoodoende het onder
scheid, vooral bij vergelijking met
een ander biljet, terstond consta-
teeren. Onder anderen zal men hij
het valsche biljet harde witte plek
jes in den achtergrond bespeuren,
hoofdzakelijke rechts van den helm,
terwijl in de echte biljetten deze ach
tergrond zeer gelijkmatig en zonder
deze plekken is.
Nu men eenmaal op zijn hoede is
bij het ontvangen van bankpapier,
gelooven wij niet, dat iemand zich
een valsch stuk behoeft in handen
te laten stoppen.
Door de politie te 's-Gravenhage
is Woensdag in beslag genomen een
bankbiljet van ƒ100, dat ten kantore
van een bankiersfirma in ontvangst
genomen, later bij onderzoek ten
rantore der Nederlandsche Bank valsch
is bevonden en voor de circulatie
onbruikbaar gemaakt.
Ernstige vermoedens van mede
plichtigheid zijn ook gerezen tegen
George Frank, houder van het café
,De Beurs", op het Damrak te Am
sterdam.
Toen de justitie ging onderzoeken,
bleek dat bij, onmiddellijk na de
arrestatie van Frey, de wij k naar het
buitenland genomen had.
Tegenoverj de veelstemmige verba
zing, die men thans verneemt over
de kunstvaardigheid van den zink-
etser Krausse, zendt, (zegt het Hbld.*)
een onzer lezers ons de volgende op
merkingen
„Het werk van K. verdient, mijns
inziens, volstrekt niet de daaraan
toegehuldigde bewondering, sinds de
drukker de lens en de gevoelige plaat
tot bondgenooten heeft. Vroeger, toen
de teekening met behulp van door-
trekpapier uit de vrije haud overge
nomen en dan in staal, koper, hout
of steen gesneden moest worden, was
het iets andersmaar tegenwoordig
is het zelfs vrij eenvoudig een veel
zekerder uitkomst te verkrijgen,
„In het belang der goede zaak moet
een onzer landgenooten, een rustend
steendrukker, dat trouwens reeds be
wezen hebben bij de invoering der
nieuwe muntbiljetten vau vijftig gul
den.
„Het verhaal ging althans, dat
destijds de heer De W. den minister
van financiën aanbood, dergelijk
strookje geldswaardig papier na te
maken {en zoowel bij ae Nederland
sche Bank als een rijksbetaalmeester
te verzilveren. Daar de heer De W.
alleszins betrouwbaar was, werd de
TMv>pf mfit 's ministers toestemming
op groote EckaeJI echter zooveel geld
kosten, dat de zaak slechts onder het.
bereik van kapitalisten valt.
„Iminere, elk valsch biljet,
dat men uitgeeft, zou het echte van
hetzelfde nimmer tijdelijk aan den
omloop omt&rokken moeten worden,
„De opvolging der nommers is na
melijk het geheim der Bank. Gesteld
een biljet draagt het merk M R 5935,
dan is het volstrekt niet zeker, dat
M R 5936 enz. bestaat, want de Bank
laat die nommers willekeurig ver
springen en houdt daarvan aantee-
kening.
„De valsche biljetter moet dus voor
elk biljet het nomuier van een echt
overnemen. Dat verklaart waarom
Krausse ook klein bankpapier tegen
lapjes van ƒ100, 200, ƒ300, gelijk
hij namaakte, poogde in te wisselen.
Maar het haperde hem aan hetnoo-
dige kapitaal om die echte papiertjes
vast te houden tot hij bijv. een mil-
iioentje valsche van gelijke nommers
geplaatst had. Eerst daarna zouden
|de echte weer in omloop gebracht
kunnen worden en de Bank bij aan
bieding van een dubbeltal injverzoe-
king komen haar eigen papieren kind
te verloochenen
De heer De W, zou destijds echter
tevens aangeboden hebben, f gelds
waardig papier te vervaardigen, dat
niet voor namaak vatbaar was doch
zijn aanbod is niet a ingenomen.
„Het maken van valsch bankpa
pier heeft evenwel altijd het bezwaar
dat er meer dan één persoon bij be
trokken is, én een geheim, dat slechts
twee weten,j is reeds geen geheim
meer.
„De manier, waarop een D uitschei-
jaren geleden de zaak eens aangelegd
moet hebben, getuigt van ander in
zicht.
„Hij had zijn intrek genomen in)
een klein hotel en onderscheidde zich
Doaa <&ei. Staten van Noord-Hol
land, ik tot lid der Commissie voor
onderzeek der aangifte in de bedrijfs-
belasthmg te Aalsmeer benoemd, de
heer 'C. v. d. Bont, Wethouder te
Aalgmeer en tot secundus de heer
G. ïQessen aldaar.
Herijk to Zand voort.
Be herijk der mateu eu gewichten
in deze gemeente zal plaats hebben
op Dinsdag 10 Juli'1891 des voormid
dags van 912 en des) namiddags
van 11 uur in het gjmmastieklokaal
vau school B.
Ver valschi ogen.
Dr. Van Hamel Roos wijst in zijn
Maandblad tegen Vervalschi ng en op
een zeer sprekend voorbeeld uit ziju
praktijk omtrent den invloed van
scherp onderzoek van waren en het
voorkomen van knoeierijen.
Een groote.maatschappij droeg hem
het onderzoek op van verschillende
waren, die jaren lang zonder eenige
verdere controle door hare leveran
ciers aan haar verkocht waren ge
worden. Het resultaat was, dat schier
alle monsters (in casu verfwaren)
onheugelijk of sterk vervalscht wa
ren. De bedoelde maatschappij voer
de daarop den maatregel in, dat bij
geconstateerde vervalsching
le. de vervalscher de onkosten der
expertises moet betalen
2e. onmiddellijk andere waren moest
leveren, en
3e. bij het weder constateeren eener
vervalsching nimmer meer zoude mo
gen leveren.
morgen overleed. De verslagene laat
eene weduwe met 0 kinderen na.
Woensdagmorgen was het gerecht
uit Breda te Tilburg tot onderzoek,
en daarna werd de dader, zekere P.
de Bruin, in verzekerde bewaring ge
steld.
Het resultaat was nu verrassend.
j. j ..{Nimmer werd meer (in een tijds-
door de eigenaardigheid dat hg nooitloop van circa 3 jaren) een ver-
nuorrloi* nirtrmer I li r t rr\ Lr rit1 nnn. - -
overdag uitging. Dat trok de aan
dacht van zijn huisheer, die dan ook
niet naliet daar eens een vischje over
uit te werpen. Doch hij ontving een
ontwijkend antwoord met het verzoek
een bankbiljet van ƒ25 te gaan wis
selen bij de Bank, want de bezitter
meende dat het valsch was en hij wil
de in een land, waar hij niet bekend
was, ongaarne in moeilijkheden ge
raken.
„Toen men het biljet aan de Bank
evenwel voor echt had verklaard werd
de man vertrouwelijker eu deelde hij
zijn huisheer met de noodige om
zichtigheid mede dat hij de maker
er van was en daarom steeds bij dag
op zijn kamer bleef werken. Vervol
gens stelde hij voor, gelijke proef eens
te nemen met een biljet van 1000
indien men zelf begon met aan de
Bank te vragen of het wel echt was,
kon er nooit argwaan worden
koesterd.
„De hotelhouder ging er op in en
verstrekte hem twee bankjes van dat
bedrag, die de man voor den gelijk-
tijdigen namaak van voor- en keer
zijde zeide noodig te hebben,
,Onze kunstenaar toog nog den-
zelfden dag aan den arbeid, ging
's avonds als naarjgewoonte een luchtje
scheppen, maar kwam niet weerom
Hij had zijn goedgeloovigen mede
helper eenvoudig met een echt pa
piertje naar de Bank gezonden en
zoodoende een paar echte van ƒ1000
in handen gekregen op een manier,
die het voor den bestolene geraden
maakte zijn verlies maar stilzwijgend
met gelatenheid te dragen'"
Typhus.
Ta TTnnrLammerrnfter. mi de mazelen
valsching geconstateerd alleen in
dien een nieuwe firma begou te le
veren, [probeerde zij het met een ge
ringe bijmenging van waardeloos ma
teriaal, doch toen ook dit spoedig
ontdekt werd, gebeurde het niet
meer.
Dit voorbeeld is zeker leervol, en
terecht vraagt de heer Roos ons:
Voor hoeveel duizenden guldens wordt
het publiek bij voortduring bestolen
door het onverantwoordelijke laisser-
aller-systeem van vele maatschap
pijen, die dikwijls, zonder nader on
derzoek, ondeugdelijke waren van
den laagsten inschrijver nemen,
tot groot nadeel van hare aandeel
houders
Eau gevaarlijk persoon.
De Dinsdag door de haagsche po
litie op verzoek der amsterdamsche
in hechtenis genomen persoon stond
bekend onder den naam van Goel-
lard, Baron van Rheeden.
Hij kwam ook voor op de lijst van
de politie te Amsterdam van koop
lieden op wien zij de bizondere aan
dacht vestigde, o. a. stond hij inge
schreven in het register der flesschen-
trekkers.
Zooals gemeld, wordt hij verdacht
verschillende valschheden en oplich
tingen te hebben gepleegd.
Van R. woonde te 's Gravenhage
in de Jacob van der Doesstraat en
zou juist dezer dagen verhuizen.
Dinsdagochtend lag de bewuste
persoon te bed, toen de politie hem
kwam halen om hem naar Amster
dam over te brengen ter beschikking
van de amsterdamsche justitie.
Ean drama
Maandagmiddag ontving de briga
dier der marechaussees te Finster-
wolde een briefje van den volgenden
inhoud, per tram uit Beerta„Kom
spoedig, een drama is hier afgespeeld/
De man zadelde zijn paard en reed
in galop naar de plaats de3 onheils.
Een dubbele ontnuchtering volgde.
Den brigadier werd door deu schrijver
van het briefje, zekeren E. H., mede
gedeeld, dat hij enkel met zijn baas
een woordentwist had gehad over een
paar te verstellen laarzen. De man
der wet was woedenden maakte pro
ces-verbaal op tegen E. H., zoodat
deze zeker nog wel eens aan zijn
aardigheidje" zal terugdenken.
Stranding,
Men meldt aan het Hbld. van Ter
schelling, dd. 5 dezer
Gisteren werd plotseling de tijding
gehoorder zit weer een schip in de
Buitengronden. Het zat te ver weg,
om er ^et de reddingsboot heen te
roeien, dat zag men al dadelijk, wes
halve besloten werd, dat de sleepboot
Adsistent haar mee zou nemen.
Veertien jaar geleden deed zij dat
ook, doch toen verdronken vijf dei-
redders. Dat men er dus wel een
beetje tegen opzag, i3 duidelijk, maar
even duidelijk was het hier, dat ginds
een aantal menschen in doodsgevaar
verkeerden. De heenreis ging met de
sleepboot voorspoedig, maar bij het
schip zag het er treurig uit. Reeds
om half zeven des morgens was het
aan den grond geloopen, om zeven
uur had men de masten gekapt, en
eerst tegen twaalf uur bemerkte men
hier het dreigende gevaar, zóó mis
tig was het op het water. De reddin gs-
boot kwam gelukkig vrij van de
sleepboot en bij het schip, dat sterk
overhelde, geweldig stampte en moei
lijk te naderen was, dewijl de ge
kapte tuigage langs zijde hing. I)e
verkleumde bemanning moest zich
van den kluiverboom in de reddings
boot laten zakken. Die boot stond
soms haast met den voorsteven om
hoog een van de equipage hing een
tiental minuten aan een touw, vóór
de reddiugsbootslui hem konden grij
pen; een ander viel in de kokende
wateren, doch werd ook gegrepen;
kortom met ware zelfopoffering ge
lukte het alle 12 opvarenden behou
den aan boord van de sleepboot te
krijgen. De 68-jarige schipper dei
reddingsboot W. v. Keulen, heeft een
pluimpje en nog meer dubbel
verdiendZijne bootslieden waren:
H. van Keulen, P. Bakker, A. de
Beer, H. Former, H, Sehroo, S. Dij'
ker, P. Kuiper en K. Knop. Door het
vreeselijk stooten tegen het schij
heeft de reddingsboot zelve vrij wal
schade hekomen. Schipper M. Zee
ders, die met zijn vaartuig T 5 41
aan de loefzijde naderde, verloor zijne
dreg en eene zware tros, waardoor d<
man bij zijne poging om te redden
nog een verlies leed van ruim 7'
gulden. Op de terugreis had mei
nogal moeite om de drenkelingei
wakker te houden, daar het watei
zooals de zeelui het noemen, tegen
woordig nog vrij hevig steekt. Alle:
hebben [zich uitstekend van hunne:
vrijwillig aanvaarden plicht gekwetei
Vechtpartij.
Diiwl ficravond-Jvifl te _T ilhnjyjyjene
Ui rti rv/%1 A
