mm
NIEUW S-
ADVEBTENTIEBLAD.
lie Jaargang
Donderdag 1 Maart 1894.
No. 3270
ABONNEMENTSPRIJS:
ADVERTENTIËN:
HEREENlGD
in No. 10
STADSNIEUWS.
BINNENLAND.
HAARLEMS DAGBLAD
Voor Haarlem per 3 maandenf 1,20.
Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden 1,65.
Afzonderlijke nummers0,05.
Geïllustreerd Zondagsblad, per 3 maanden 0,30.
franco per post 0,37 j.
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon-
Bureau: Kleine Houtstraat X-^L9 Haarlem. Telefoonnummer 122.
van 15 regels 50 Cents; iedere regel meer 10 Cents.
Groote letters naar plaatsruimte.
Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Reclames 20 Cents per regel.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door
onze agenten en door alle boekhandelaren en courantiers.
Directeur-Uitgever J. C. PEEREBOOM.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangére G. L. DAUBE Co., JOHN F. JONESSuccParijs 31 hts Faubourg Montmartre.
trekt algemeen de geïllustreerde Roman
(van Hugo Lubliner,) waarvan het
vervolg
van het Geïllustreerd Zondagsblad ver
schijnt.
Buitendien komen daarin de vol
gende belangrijke verhalen en fraaie
illustratiën voor, als
Eene episode uit den strijd tegen
de slavernij (met illustratie). In
de uren des gevaars (met illustratie).
Obstructionisme (illustratie).
Een vuurdoop (slot). Een bezwaar
lijke marsch (met illustratie). Ook
dat nog (met illustratie). De vraag
wie het schat. Een angstig oogen-
blik. Het voldaan en benauwd ge
zicht (met illustratie). De liefde
eener moeder. Het glazen paleis
te Londen. Kunstwas. Hoe
men bevelen overbrengt.
HflT Voorts tal van geïllustreerde
Anecdoten en Puzzle. De Prijswinner
van Raadsel LXXX. Nieuw Prijsraad
sel. Schaakrubriek. Mededeelingen.
DE UITGEVER.
Haarlem28 Februari 1894.
LaatBte séance voor kamer
muziek.
Op hoogst waardige wijze werd
Dinsdagavond de serie kamermuziek
uitvoeringen besloten, waardoor ook
dit jaar weder de heer L. Schlegel
zijne kunstlievende stadgenooten aan
zich heeft verplicht.
Dat het uitteraard niet groote
schoon talrijk te over om het boven
zaaltje der „Vereeniging" te vullen
maar getrouwe auditorium den ge-
achten concertgever en zijn hoogbe
gaafden kunstbroeders een dankbaar
hart toedraagt lijdt geen twijfel en
werd ten overvloede aan het einde
dezer laatste séance door een warm
en langdurig applaus bewezen. Hoe
billijk deze erkentelijkheid is zal dan
ook worden beseft door allen die,
zelfs zonder de séances te hebben bij
gewoond, in de gelegenheid waren
r van. _de_. verschillende, nroprarnuia's.
nemen. Deze toch geven, behalve de
welluidende namen der executanten
telkens een trits titels te lezen van
kunstwerken zoowel uit de oude als
uit de nieuwere school, zoowel van
duitschen oorsprong als van.... Halt!
hier raak ik vast, want maar dit
is dan ook de eenige aanmerking die
zou kunnen worden gemaakt alle
bloemen, die ons hier worden
aangeboden zijn met een zeer, zeer
enkele uitzondering op [duitschen
bodem geplukt. Ik zal in de verte
niet beweren dat ze daarom met min
der ingenomenheid worden aanvaard
maar toch, dunkt mij, zal bij dezen
en genen wel eens de wensch oprij
zen van tijd tot tijd op dezelfde on
overtroffen wijze te worden in ken
nis gesteld met wat onder andere
hemelstreken groeit en bloeit. Dan,
hetzij aan dezen wensch in de toe
komst al dan niet wordt te gemoet
gekomen, de séances voor kamermu
ziek zullen in het muzikale leven hier
ter stede steeds een zeer belangrijke
plaats m nemen.
Dezen keer was het programma sa
mengesteld als volgt: Divertimento
in Es dur, voor viool, alt en cello,
van Mozart; Sonate, voor violoncel
en piano, van Grieg op 36, en. Kwar
tet, voor piano, viool, alt en violon
cel, van Brahms, op 25.
Met het eerste nummer, uit vijf
deelen bestaande, wisten de heeren
Cramer, Hofmeester „en Bosmans in
hooge mate de belangstelling hunner
toehoorders te wekken en levendig
te houden. Het is dan ook een werk,
overvloeiende van natuurlijke en be
vallige melodieën, wier motieven tel
kens op de ongezochtste wijze aanlei
ding geven tot fijne contrapunctische
verwikke'ingen.
Een geheel ander soort van genot
leverde Grieg's violoncel-sonate op.
Hier geen lieflijkheid, geen klaarheid,
geen vloeiende gang, maar wilde, on
stuimige vlagen van fel opgezweepten
hartstocht, telkens machtig aan-
bruisend, telkens weer teruggesla
gen, steeds strevend, nooit berei
kend, altijd weer in waanzinnige
woede losbulderend om straks afge
mat en uitgeput in doffe moedeloos
heid te verzinken. Zóo het stuk, zoo
ook de indruk dien het teweegbrengt.
Opwinding en afmatting wisselen el
kander af, totdat eindelijk de laatste
de overhand houdt en den lijder
den hoorder wil ik zeggen met smach
ten verlangen naar het eind van dezen
hopeloozen strijd doet uitzien.
Hulde aan de heeren Bosmans en
Schlegel voor de psychologische en
:ohvsieke .kraebl. die_.7jj_aan de scbit-
legden.
En dan volgde Brahms met zijn
heerlijk op. 25. Hier ook kracht, ook
hartstocht, ook griegsche onstuimig
heid maarMozart praatte toch ook
een woordje meê. Het was alsof in
Brahms werk de twee tegenoverge
stelde krachten tot een verzoening
waren gekomen, Mozart's hemelsche
bekoorlijkheid, Griegs aardsche ge
weldenarij waren als samengesmolten
en gaven ons nu een beeld van edele
voornaamheid, bewuste maar liefde
rijke heerschappij. Is het wonder dat
wij ons onder deze heerschappij wél
gevoelden en zou het wonder zijn
als menigeen bij zich zelf de opmer
king maaktezie, dat is de kunst
zooals ze, met wijziging voor tijden
en volken eeuwig is Niet geheel bo-
venaardsch, want dan begrijpen we ze
niet niet geheel aardsch, want dan
verheft ze ons nietmaar ons te voe
ren van het aardsche tot het boven-
aardsche, van het tijdelijke tot het
eeuwige, dat is de roeping der kunst
en die verheven roeping moge zij
nimmer verloochenen
PHILIP LOOTS.
Morgen, Donderdag 1 Maart, her
denkt de heer D. N. de Leur, den dag
waarop hij voor 12% jaar in functie
trad als concierge van het gebouw
der Arrondissements-Rechtbank al
hier. Voorzeker zal het hem bij deze
gelegenheid aan welverdiende blijken
van belangstelling niet ontbreken.
Heden voormiddag ongeveer half
elf, terwijl eene dienstbode in de
Alexanderstraat eenige matten op
straat had uitgeklopt en op de stoep
had laten liggen, heeft een jongen
van tien of twaalf jaren met een
vuilniszak rondloopende de brutali
teit gehad, om bedoelde matten te ont
vreemden.
Vertoonen van plaatsbiljet.
Pieter van Lieshout, een poelier te
Beverwijk, liep onlangs door het goe
derenbureau van dat station om drie
konijnen te brengen aan een conduc
teur van den pas uit Uitgeest aange
komen trein. Daarna wou hij langs
denzelfden weg het station weer ver
laten, toen een klerk hem naar zijn
plaatsbewijs vroeg. Van Lieshout, die
in het bezit is van eene abonnements
kaart derde klasse, weigerde die te
vertoonen en deswege werd proces
verbaal tegen hem opgemaakt en
stond hij voor den kantonrechter
alhier terecht. De ambtenaar van het
CL. M- -jaisehta in rr tof.
heden uitspraak doende, ontsloeg hem
van rechtsvervolging, op grond dat
de wet voorschrijft het op verzoek
van den bevoegden beambte vertoo
nen van het plaatsbewijs van afge
legde reisterwijl gebleken is dat
Pieter van Lieshout op dat oogen-
blik geen reis had afgelegd.
Wordt deze opvatting van den kan
tonrechter gedeeld (de ambtenaar van
het O. M. zal ervan in hooger beroep
komen) dan behoeft feitelijk iemand
die met een perronkaartje op een per
ron is gekomen, bij het verlaten van
het station dat niet te vertoonen,
aangezien hij geen reis heeft afgelegd.
Bureau van Vraag en Aanbod
voor den arbeid.
Geopend Woensdag- en Zaterdag
avond van 8% tot 9% uur.
Lokaal„Doelen", ingang Luiten-
Het aantal ingeschreven personen,
als zijnde nog zonder werk, bedraagt
nog 130, waaronder:
Metselaars, opperl., steenbikkers,
grondw., zandv., wagenm., houtzager,
losse werkl., schilders, machinist,
smid, voorslaander, bankw., rijtuig-
bankw., ketelm., blikslager, bloemist,
tuinm., schoenmakers, zadelm., touw
slagers, parapluiemaker, boerenarbei
ders, wijnkooperskn., bakker,' kis-
tenm., borstelm., kleerm., en katoen
drukkers.
HH. werkgevers kunnen hunne
aanvragen inzenden bij de commissie.
J. v. d. WIJDE, Secret.
Kneipp -inrichting.
Uit goede bron wordt vernomen,
dat binnen korten tijd te Zandvoort
eene Kneipp-inrichting zal gevestigd
worden, aan het hoofd waarvan Dr.
Oudschans zal staan, die vroeger te
Amsterdam woonachtig was.
Diefstal.
Na het ontdekken der plegers van
de lood- en zinkdiefstallen in Dec.
1893 kwamen te Zandvoort geene
nieuwe aangiften totdat in het begin
dezer week bij de politie aangifte werd
gedaan, dat er van een onbewoond
huis een looden pijp van circa 3 M.
werd vermist. De daders zijn nog on
bekend.
Miltvuur.
Sloip.Ti is weder een ffeval van
van den veehouder Tol is afgemaakt
en verbrand.
Tot bestuursleden van den Osdorper
Binnenpolder zijn gekozen de heeren
J. Bark en G. Franzen.
Drankwet.
Het voorloopig verslag omtrent het
wetsontwerp tot wijziging der drank
wet is verschenen. In de afdeelingen
werd uitvoerig gediscussieerd over de
drankwet zelve. Sommigen waren niet
ingenomen met het hoofdbeginsel,
wettelijke beteugeling van het mis
bruik beschouwd als volkszonde. Zij
juichten daarom art. 354 strafwetboek
toe en schreven daaraan toe, dat open
bare dronkenschap zich minder ver
toont. De vermindering van het ver
bruik houdt veel meer verband met
de stoffelijke welvaart van de be
volking dan met de werking der
drankwet.
Andere leden keurden het beginsel
der drankwet niet af, maar meenden
dat de handhaving te veel te wen-
schen overliet. Het groote gevaar is
de omvang die de clandestiene ver
koop nog steeds heeft, zoowel te
Amsterdam en Rotterdam als ten
platteland.
Een andere grief was gelegen in de
vele veroordeelingen, die uit de drank
wet voortvloeien. Enkele leden had
den vrede met een hoog vergunnings
recht, mits het bedrijf van den tap
per wederom vrij werd gelaten
het recht zou dan als een licentie
werken.
Al deze beschouwingen werden door
anderen weersproken. Sedert de in
voering der drankwet is het verbruik
per hoofd ongeveer één liter vermin
derd en 18000 tapperijen zijn opge
ruimd daarbij werkt de wet de werk
zaamheid in de hand van vereenigin-
gen die bestrijding van het drank
misbruik beoogen- Bovendien is de
wet nog niet in volle werking. Deze
leden waren dan ook tegen het hef
fen van een hoog vergunningsrecht
met vrijlating der tapperijen het zou
gelijk staan met het afschaffen der
drankwet.
Sommigen wilden ook het maxi
mum der straffen verhoogen. Boven
al verwachtte men de krachtigste
bestrijding van den clandestienen ver
koop, van een scherp toezicht. Ten
slotte waren er enkelen die alleen
heil verwachtten van invoering van
een stelsel als in Noorwegen.
Efiïl flonlol -nriirrirri-nn-on -ixroT-rl Ar»
