derde blad Binnenlands Nieuws. Gemengd Nieuws. Politiek Overzicht, Rechtszaken BEHOORENDE BIJ a A JtOjEM' s DA. Gr BLA.D YAN Maandag 30 April 1894. Werkstaking' in de Venen. Men schrijft uit Ter Apel van 25 Aprilaan de N. R. Ct.Sedert gisteren is er in den toestand in de venen van Weerdingermond geeneiiei verandering ten goede. Socialistische woordvoeders drijven liet volk zoowel hier als te Valter- niond tot staken van allen arbeid, en de goedgezinden zijn genood zaakt, bij de dagelijks herhaalde oploopen hun gereedschap neêr te lesgen en nolens volens meê te gaan met den troep, die een ontzagwek kend aanzien verkrijgt, en waaron der de paar politiemannen, die er zijn, niet veel kunnen uitrichten zelf niet tot bescherming van de vèlgezinden die verreweg nog steeds de meerderheid uitmaken. Met dat al staan alle werkzaam heden nu reeds drie dagen stil zooals thans ook te Ter-Apelveen, waar heden de bollejagerij uitbrak. De burgemeesters van Emmen en van Sellingen hebben de tooneelen der werkloosheid bezocht en den herbergiers aangemaand, in geen geval sterken drank te verkoopen. Men verwacht heden avond nog militairen om de orde te komen her stellen. Inmiddels gaan zeer vele arbeiders, die niet met de werksta king te maken willen hebben en toch gedwongen zijn tot werkloosheid, haar hunne woonplaatsen tot dat het tumult zal ophouden. De schade die een en ander veroorzaakt, is enorm, zoowel voor de verveners als voor de werkstakende arbeiders. Men vraagt zich af: vanwaar die dwang om hooger loon en dat bij een grooten overvloed van volk en werkkracht en bij minder werk dan b.v. verleden jaar; bij uiterst lage turfprijzen die de vervening aller- wege tot groote schade zijn geweest in de beide verstreken jaren, en bij zoo lage prijzen van voedingsmid delen (brood en aardappelen kosten 50 pet. minder dan vóór driejaar). Men noemt in het bijzonder als gevolg der lage loonen (waarbij een man altijd nog f 2 kf 2,25 per dag kan verdienen) het toenemend ver huren van veenputten aan de klei nere verveners. Hoewel daar iets van aan kan zijn en voor som migen de reden van laag loon in den duren prijs voor het veen kan liggen wordt daardoor toch niet opgelost het feit dat de veen- industrie kwijnt tengevolge van geene vraag meer, o. a. naar de blauwe turf. Inderdaad is er geen aftrek van dat artikel, en is het veld nog bedekt met tal van turf- hoopen van 1893 en zelfs nog van 1892 en de vervener kan uit de opbrengst zijn betaald werkloon niet terug bekomen. De Steenwijker Courant bevatte voor een paar dagen dit aangaande een lezenswaardig artikel, waarin o. a. ook werd aangetoond dat tot voor weinige jaren de provinciën Noord- en Zuid-Holland en Utrecht van turf uit de Drentsche venen werden voorzien. Er werd verbazend veel turf gegraven en er waren verveners, die wekelijks tot 3000 aan werkioonen uitbetaalden. Dit is thans zoo goed als uit. Anthracietkolen, steenkool, cokes, petroleum en briquetten hebben de turf van die markten en van vele andere verdreven, en wel door de goedkoopte dezer artikelen, welke goedkoopte niet weinig be vorderd wordt door het bijna kos teloos vervoer over zee en langs onze rivieren, die vrij van tollen |en ongelden zijn, terwijl een schip per die eene lading turf vervoert dikwijls zooveel kanaal-, brug- en sluisgelden moet betalen. dat deze te samen den prijs zijner handels waar verdubbelen. De zaak is dat de groote rivieren en kanalen aan het rijk behooren en vrij zijn van tollen, waartegen over staat dat de kleine kanalen doorgaans particulier ofgemeente- kjk of waterschaps-eigendom zijn en men afvaarts-, sluis- en brug gelden moet heffen om zijne kosten goed te maken. Een rationeel middel om de turf- industrie een kraebtigen stoot in de goede richting te geven, zou volgens bedoeld artikel zijn aankoop van rijkswege van particuliere en gemeentelijke en waterschapska nalen. Vier kinderen verbrand. In de Nieuwe Kerkstraat te Am sterdam heelt Vrijdagavond een brand plaats gehad, waarvan vier kinderen het slachtoffer zijn ge worden. Omstreeks 9 uur ontstond er brand in de woning van den schoen maker Samilauw, een Rus, die met zijne vrouw het benedenhuis van perceel 63 bewoonde. Beiden ver lieten onmiddellijk het huis zonder de bovenbewonexs voldoende te waarschuwen, en verdwenen. Op de eerste verdieping huisde de dia- mantslijper Mulder met vrouw en twee kinderen en eene tante, eene weduwe van 74 jaar, en op de tweede verdieping woonde Abraham Cardozo, sjouwerman van beroep, met vrouw en zeven kinderen. De vier jongsten, Rafaël, Salomon, Iien- drika en Israël, onderscheidenlijk 6, 4, 2 en 1 jaar oud, lagen te bed, terwijl de bi'and uitbrak. Door het oudste dochtertje van Cardozo, dat beneden den Rus de voordeur open werpen en achter hem de vlammen zag, gewaarschuwd, vlogen de be- woners in den schrik van het oogen- blik, slechts aan zich zeiven den kende, naar beneden, en zóó ijlings verbreidde de brand zich over de beide bovenverdiepingen, dat van terugkeeren geen sprake meer kon zijn. De volwassenen en de drie oudste kindex-en van Cardozo die nog niet te bed waren bevonden zich in veiligheid. De twee kinderen van Mulder werden door een dei- buren nog met moeite uit het brandende huis gehaald. Toen men diens tante, de oude weduwe, te voorschijn bracht, bleek deze reeds bijna gestikt en volsla gen bewusteloos te zijn. Zij werd onmiddellijk naar het Israëlitisch ziekenhuis in de buurt gebracht. De vier te bed liggende kinderen van Cardozo kon men niet meer redden. Weinige oogenklikken later, toen de brandweer het vuur geheel had gebluscht, vond men hunne lijkjes. In doeken gewikkeld weiden de jeugdige slachtollers mede naar het Isr. ziekenhuis overgebracht door politieagenten. Het gejammer en geweeklaag der bui'en telkens wanneer een brand wacht met een der lijken voor het oog onzichtbaar uit de uitgebrande woning trad, maakte het tooneel van het oogenblik nog te aangrij pender. Mulder liep onder de buren rond, zoekende naar zijne tante, en hoorde eindelijk waarheen men kaar had gebi'acht; de oudere kindex'en van Cardozo stonden weenende voor het huis, waaruit hunne broertjes en zusje verbrand en vei'stikt wer den weggedragen. Zoo snel was alles in zijn werk gegaan dat het vuur, toen de brand- weer verscheen, i'eeds bijna had uitgewoed. Het blusschingswerk moest geschieden van de daken der belendende pei'ceelen en aan de vooi'zijde door middel van brand- ladders. Bovendien had de bxand- weer het ongeluk de pijp der Vecht- kiaan vol glas en zand te vinden, niettegenstaande hare gei'egelde controle dier kranen. Laat in den avond waxen de Rus en zijne vrouw nog niet teruggevonden; men be- weei'de dat hij gezegd had een on geluk te hebben gehad met zijne petroleumlamp. De man had ï-eeds drie malen brand gehad in zijne woning. Later is gebleken, dat de drie on- gedeei'd gebleven kinderen van Car dozo en Cardozo zelf zich bij een oom in de buurt bevonden en toen zij het onheil vernamen naar huis snelden, doch zich den toegang naar boven door de vlammen versperd zagen. Daardoor dus vluchtten zij weder uit de woning zonder de kin deren te hebben kunnen medene- men. Cardozo's vrouw was tijdens het ongeval uit bakei'en, zoodat de viei' kleinen geheel zonder toezicht te bed lagen. In den laten avond vernam men in het Israëlitisch ziekenhuis dat de oude vrouw, Muldei-s tante, nog leefde en geene brandwonden had bekomen. Men had echter reeds ge- zoi'gd dat voor haar de gebeden der stervenden waren gelezen. In alles, gelijk ook bij de ramp van eenige maanden geleden daar in de buurt, kweten dr. Couvee, de directeur van het ziekenhuis en zijne adsistenten zich met groote toewijding van hunne taak. Men meende aanvankelijk bij een der verbrande kleinen nog teeke nen van leven te bespeurendit bleek echter spoedig slechts schijn te zijn geweest. Omtrent Samilauw werd nog het volgende zonderlinge verhaal ge daan. Het oudste dochtertje van Cardozo deelde mede, dat zij den Rus had gezien, terwijl hij de deur zijner woning openwierp. Toch schijnt hij met zijne vrouw niet dooi' de huisdeur gevlucht te zijn maar zich met haar naar achteren te hebben begeven op een binnen plaatsje, waar het perceel een uit bouwsel heeft. Daar zijn zij gebleven tot de bi'and was gebluscht. Niet tegenstaande den gloed dei' vlam men hebben de brandwachls hen beiden daar niet gezien, ook niet toen zij later met hunne lantaai'ns het huis doorzochten. Maar toen de brandweer was afgetrokken en alle vuur gebluscht was, werden zij door politie-agenten die bij de woning op wacht wai'en gesteld, ontdekt, terwijl zij van de binnen plaats kwamen en dooi' het belen dende perceel de straat zochten te bereiken. De politie-agenten vonden het echter gei'aden den Rus en zijne vrouw bij den commissaris Van Raalte op het Meijerplein te brengen. Reeds in den vooravond had de Rus zich andei's dan ge woonlijk gedragen. Een zijner vrienden die gewoon was hem 's avonds te bezoeken en dan steeds de deur open vond wanneer Sami lauw thuis was, vond gistex-en avond de deur gesloten, niettegenstaande er licht was in de kamer en ten overvloede een der bui'en nog zeide dat de man thuis was. De vriend klopte op de deur, maar geen ge hoor krijgende, deed hij geen ver dere moeite en ging zijns weegs. De brandspuit in de burgerlijke rechtsvordering. Men schrijft aan het Leidsch Dagblad uit Alfen aan den Rijn: Naar aanleiding van een ook door verschillende bladen overgenomen bericht uit De Amsterdammer, als .zoude, volgens hai'en correspondent, door den eigenaar eener hoeve al- hier gebruik zijn gemaakt van de brandspuit, om daarmede de bewo ners te dwingen de hoeve te ver- laten, hetgeen zij hadden geweigerd, ook nadat de huur was verstreken, diene het volgende: Niet alleen dat het verhaal van de brandspuit overdi'even is, maar bet geheele feit is verkeerd voor- gesteld, in een kwaad daglicht ge plaatst. De wai'e toedracht der hoogst eenvoudige zaak is deze: de nieuwe eigenaar der hoeve wenschte zooals men dat pleegt te zeggen, «den buitenboel" schoon te maken, zooals zijn dak, muren, enz., om dan zijne nieuwe woning te betrekken, en daai- nu voor deze bezigheid eene massa water werd vereischt, vond hij in de bi'andspuit een goed middel, om het werk spoedig en goed ten einde te bren gen. De bewoners der boei'derij, mee- nende dat het om hen te doen was, verzochten den eigenaar niet te spuiten, maar beloofden de boerde rij te zullen verlaten. Dit nu ge schiedde na nog lang dralen en de eigenaar, die door het vei'trek der bewoners zijne handen vol kreeg met ander werk, liet de brandspuit voorloopig rusten en deze is wat latei' weer teruggebi-acht zonder te zijn gebi'uikt. De cori'espondent van De Am sterdammer heeft alzeo gefantaseerd en overdi'even. Mocht men in het allerongun stigste geval met de brandspuit hebben gedreigd, wat ik meen dat niet is geschied, dan toch was het gemeentebestuur althans daarvan geheel onwetend. Wereld-Tentoonstelling te Antwerpen. Over de a.s. tentoonstelling lezen wij in het Hbl. v. Antw. o. a. het volgende «Indien er eene afdeeling is, die zich in het bezit van eene voor treffelijke plaats mag verheugen, is het voorzeker die onzer noordelijke taalbroeders. «Deze bevindt zich namelijk aan het uiteinde der Nijverheidshallen, juist aan de groote trap, welke naar de machinengalerij leidt, dus eene plaats die het meest van alle door het publiek zal bezocht worden. «Zij beslaat eene aanzienlijke op pervlakte weerszijden deze trap. De werken van uitpakking en in stallatie gaan er flink vooruit en beloven vóór de opening geheel vol tooid te zijn. Zij bevatten belang rijke inzendingen van groote Hol- landsche nijveraars en tevens ook van H. M. de Koningin-regentes. «De decoratie dezer afdeeling is, zonder artistiek te zijn, zeer fraai. De friezen der groote galerij be staan niet, zooals elders, uit alle gorische afbeeldingen, maar een voudig uit. reclamen, geschilderd op een gedamasseerden grond. De wapenschilden die zich er tusschen vertoonen, zijn slechts bijzaak. «Altijd practiscb, die Hollanders!" En verder «De Rubenskring, die reeds zoo vele diensten aan de kleine nijver heid bewees, en door zijne welge lukte tentoonstellingen zoovele lau weren plukte, zal zich in de aan staande wereldtentoonstelling weer gunstig onderscheiden. «Dank aan eene ruime onder steuning van het stadsbestuur zal de Rubenskring als collectiviteit niet minder dan 900 vierkante M. in de nijverheidshallen innemen. «200 tentoonstellers, bijna alle vakken dei Antwerpsche bedrijvig heid vertegenwoordigende, zullen ten overvloede bewijzen dat onze jongens tegenover niemandwie het ook zij, moeten ten achter staan. «Het bestuur van den Rubens- kring spaart geene moeite om zijne taak eervol te volbrengen, en aan de tentoonstellers, die zich onder zijne leiding plaatsten, de gunstig ste voorwaarden te verschaffen. Nu reeds beschikt de kring over eene som van 4000 fr. tot het aan- koopen van tentoongestelde voor werpen. «De Rubenskring heeft het uit stekend gedacht gehad, zijne af deeling op te luisteren met eene schildering, de groepen voorstel lende, waarmee hij in het landju weel optrad en meê de hoogste onderscheiding behaalde. «Het is de schilder E. van Hove, die met de zware taak belast werd, die lange rij groepen en wagens op bet doek voor te stellen." Het proces-Henry. Te Parijs is Vrijdag het proces begonnen tegen den anarchist Emile Henry, die terecht staat wegens de aanslagen in de rue des Rons En- fants en het Café Terminus. Ondanks den buitengevvonen toe vloed van nieuwsgierigen vielen er geen ongeregeldheden voor, dank zij de voorzorgsmaatregelen, welke de politie tot handhaving der orde had genomen. Als bewijsstukken lagen op de tafel allerlei stukken van bommen, spijkers, kogels en wat al niet meer. Daarbij vond men er kleederen, die ten huize van Henry in beslag zijn genomen, ge broken stoelen uit het Café Termi nus en allerlei andere voorwerpen, welke betrekking hadden op den aanslag kortom de gerechtszaal had wel iets van een uitdragers winkel. De zitting werd grootendeels besteed aan het verhoor van Henry, die groote onverschilligheid be toonde en zich zelfs op zijne daad beroemde. Tevens erkende hij zijne schuld aan den aanslag in de rue des Bons Enfantswelken hij had gepleegd, ten einde de bourgeois van de mijn-maatscliappij te straf fen voor hun volhouden bij de be kende werkstaking te Carmaux. Uitvoerig deelde hij mede, hoe hij den aanslag had beraamd en uit gevoerd. Toen de voorzitter hem er op wees, dat vele onschuldigen door zijn misdadige aanslagen waren getroffen, antwoordde Henry, dat allen, die getroffen werden, toch behoorden tot de bourgeoisietegen welke hij strijd voerde. Ten slotte werden nog verhoord de kellner Paquet, die in het café werd gewond, de brigadier Poisson, die Henry in hechtenis nam, en een andere getuige, die bij den aan slag aanwezig was. In het Engelsche Lagerhuis is met 232 tegen 207 stemmen het voorstel aangenomen tot het be noemen van eene parlementaire commissie tot het onderzoeken van alle wetsontwerpen, uitsluitend be trekking hebbende op zaken, die Schotland betreffen. Verder is be sloten het wetsontwerp in behande ling te nemen tot het instellen van Parochiale Raden in Schotland. In het Pruisische Heerenhuis werd Vrijdag de begrooting behandeld. De minister-president, graaf Eu- lenburg, verdedigde kanselier Ca- pivri, tegen de beschuldiging dooi den conservatieven leider Von Mir- bach ingebracht, dat de regeering van het Duitsche rijk in gebreke bleef de belangen van den land bouw op voldoende wijze te behar tigen. Graaf Eulenburg verklaarde, dat hij zeer beslist rnoest opkomen tegen de verkeerde meening, dat den Rijkskanselier de landbouw onverschillig is of dat hij den land bouwers vijandig gezind is. Ten slotte legde de minister-pre sident de verklaring af, dat de Pruisische regering in den Bonds raad steeds haar verplichtingen was nagekomen. Berichten uit Sofia maken mel ding van een kabinetscrisis in Bul garije. Savolf, de minister van oorlog, heeft zijn ontslag genomen, daar hij niet kou samenwerken met Stambuloff, den minister-president. Onmiddellijk is hij door kolonel Petrofï vervangen. Tusschen de regeeringen van Portugal en de Argentijnsche re publiek dreigt een ernstig geschil over de behandeling, welke den Brazilianen, die zich aan boord be vonden van de Portugeesche oor logsschepen in de haven van Buenos- Ayres is ten deel gevallen. Men beweert, dat de diplomatieke be trekkingen tusschen beide staten zullen worden afgebroken, indien de 30 Brazilianen, die met geweld van de Argentijnsche stoomboot Donato door de Portugeezen zijn weggevoerd, niet weer ter beschik king van de Argentijnsche regeering worden gesteld. De Braziliaansche officieren, die door de Portugeezen met geweld aan boord hunner oorlogsschepen werden gehouden, zijn ontvlucht. Tot ben, wien het gelukte van de Portugeesche schepen te ontkomen, behoort ook generaal Saldanha. Valsche bankbiljetten. Omtrent de zaak der valsche bankbiljetten, welke eerstdaags voor de Amsterdamsche rechtbank zal dienen, wordt nog het volgende gemeld. Als hoofddader zal terecht staan E. O. Krausse, wien ten laste wordt gelegd de vervaardiging van ruim 700 valsche bankbiljetten van f 100, ongeveer 170 van /'200 en ruim 300 van /'300 en uitgifte van verscheidene dezer bankbiljetten op verschillende plaatsen. Als medeplichtigen zullen voor den rechter verschijnenSusanna Toebaerts. beschuldigd aan Krausse eenige duizenden guldens te hebben verstrekt tot aanschaffing van ma terialen en een zeer grooten voor raad valsche biljetten onder hare berusting te hebben gehadII. R. Thum, wien ten laste wordt gelegd, dat hij Krausse aan eene boven woning en materialen heeft gehol pen, hem financieel steunde en een gedeelte der vervaardigde biljetten in voorraad had: Van Liemt en Frey, die den hoofddader evenzeer met geld zouden geholpen hebben en biljetten onder hunne berusting hadden, waarvan eerstgenoemde wel, Frey niet een gedeelte in om loop brachtSinnige, Rempt. Keese en Loeschke, die allen valsche bil jetten moeten hebben uitgegeven, en Arntz, die den in zijn bezit zijnden voorraad aan Rempt ter hand stelde. Gelijk men weet bevinden al de genoemde personen zich in hech tenis.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1894 | | pagina 9