BE JUT OF ME MB.
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
ABONNEMENTSPRIJS
ADYERTENTIËN:
STADSNIEUWS.
FEUILLETON-
l&U UOiOil
KJ.
Voor Haarlem per 3 maanden
Franco door het geheele Kijk, per maanden
Afzonderlijke nummers
Geïllustreerd Zondagsblad, per o maanden
franco per post
Dit blad verschijnt dadelijks, behalve on /.on- on ccsniagen.
Bureau: Kleine Houtstraat Haarlem, 'i cSciOGnuillimiw 122.
van 15 regels 50 Cents; iedere regel meer 10 Cents.
Groote letters naar plaatsruimte.
Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Reclames 20 Cents per regel.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door
onze agenten en dror alle boekhandelaren en coumatier».
Directeur-Uitgever J. C. PEEBEBOOE
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. L. DAUBE Co., JOHN F. JONESSuecParijs 3-1 bis Faubourg Montmartre.
Haarlem26 Juli 1694.
De nieuwe Hocgere Burger
school.
Door B. en W. wordt aan den
Raad dezer gemeente liet volgende
advies uitgebracht over de plaats
waar het nieuwe gebouw voor de H.
B. School met 5- en 3-jarigen cursus
zal worden opgericht:
„Bij uw besluit van 24 Mei 1893
no. 5, werden wij door U uitgenoo-
digd, zoo spoedig mogelijk een plan
in te dienen tot stichting van één
gebouw, waarin het driejarig en het
vijfjarig middelbaar onderwijs voor
jongens gegeven zou kunnen worden,
en daarbij bedacht te zijn op de mo
gelijkheid, dat het gebouw later ver
groot zou moeten worden.
De moeielijkheid om aan die uit-
noodiging zoo spoedig gevolg te ge
ven als wij het wensehten, lag in
het vinden van een in alle opzichten
geschikt en niet te kostbaar terrein.
Na vele besprekingen, onderzoekin
gen en onderhandelingen zijn wij
tot de conclusie gekomen, dat wij
geen ander terrein kunnen voorstel
len dan óf het zoogenaamde Prove
niershuis óf het Wilsonsplein.
Aan de drie overige door ons in
overweging genomen tereinen (zijnde
de grond aan de Leidsche vaart te
genover school C, het Phoenixterrein
en een gedeelte van den Paviljoens-
tuin) waren naar ons oordeel groote
en onoverkomenlijke bezwaren ver
bonden.
Voor beide door ons voorgestelde
terreinen hebben wij een schetsteeke-
mng doen ontwerpen, die voor Uwe
leden ter inzage liggen.
Bij kennisneming van die schetsen'
zal U blijken, dat bij slooping van
het geheel e Proveniershuis met de
daarbij bohoorende en thans ver
huurd wordende kleine woningen,
wel is waar nog ongeveer 1250 M2
van het best gelegen stuk als bouw
terrein overblijft, maar dat niette
min het voor de school benoodigde
gedeelte voor de gemeente eene aan
zienlijke waarde vertegenwoordigt.
Die omstandigheid doet ons de
voorkeur schenken aan bet Wilsons
plein, hoewel dat bij Uw besluit van
21 Juni 1893 no. 15 door U
voor dit doel voorshands was afge
keurd. Wij zeggen „voorshands," om
dat bij de toen gevoerde beraadsla
gingen verscheidene sprekers het
Wilsonsplein voor eene school als
deze niet onvoorwaardelijk afkeurden.
Bovendien is ons eene plaatsing
van het schoolgebouw op dat plein
mogelijk gebleken, die vele van de
vroeger geopperde bezwaren moet
doen verminderen. Indien namelijk
het gebouw zoo dicht mogelijk aan
den zuidelijken waterkant van het
plein wordt geplaatst, dan blijft tus-
schen den noordergevel van het
schoolgebouw en de huizen op bet
Wilsonsplein eene straat over van
20 M, breedte. Die huizen worden
dus in hun uitzicht veel minder be
lemmerd dan volgens het op 21 Juni
1893 door U verworpen plan, waarbij
de straat tusschen de school en die
huizen niet meer dan 11 M. breed
geweest zou zijn.
Wel moet bij de door on3 bedoel
de plaatsing de weg vervallen, die
thans van de zoogenaamde Wilsons-
brug rechtuit naar de Raamvest
voert, doch de schetsteekening en
eene opneming in loco zal U doen
zien, dat dit bezwaar weinig te be
teek en en heeft.
Wij hebben daarom de eer U voor
te stellen, bet Wilsonsplein te be
stemmen voor de stichting van het
schoolgebouw, bedoeld in Üw besluit
van 24 Mei 1893 no. 5, of, zoo Uwe
vergadering zich daarmede niet kan
vereenigen, daartoe aan te wijzen het
terrein van het zoogenaamde Prove
niershuis; in beide gevallen metuit-
noodiging om U op grond in hoofd
zaak van de thans overgelegde schete-
teekeningen, een naaer uitgewerkt
plan in te dienen."
Door den heer F. C.Piët alhier is aan
den Raad dezer gemeente het ver
zoek gericht om te worden benoemd
tot makelaar. Hierop wordt door
B. en W. en de Kamer van Koop
handel alhier gunstig geadviseerd.
Paardenmarkt.
Op de heden alhier gehouden groote
jaarlijksche paardenmarkt zijn aan
gevoerd 723 paarden en 16 veulens.
De prijzen variëerden tusschen ƒ650
en ƒ45 en van de veulens tusschen
90 en 70.
Grootendeels waren het werk- en luxe
paarden van inlandsch en gemengd
ras. De handel was levendigschoone
exemplaren werden door duitsche en
fransche kooplieden aangekocht.
Men meldt ons
Door het bloemisten- en tuinbouw-
gilde St. Elizabeth (onderafd. van
den Ned. R. K. Volksbond) is bet
verzoek tot den gemeenteraad gericht
om in beheer te verkrijgen de eigen
dommen van het voormalig Brou
wersgilde ten einde de daarop ge
legen duinen te laten afgraven door
werkloozen, ingeschreven aan het
bureau voor „Vraag en Aanbod" voor
den arbeid te Haarlem.
Het is te hopen dat de gemeente
raad op dit verzoek een gunstige be
slissing zal nemen opdat door het
productief maken van dergelijke ge
schikte terreinen veel kan gedaan
worden voor tijdelijke werkverschaf
fing.
Tot inspecteur van politie te Amster
dam is met iugaug van 1 Aug. a. s. be
noemd de heer E. van Asperen, thans
adjunct-inspecteur van politie alhier.
Warm geloopen.
Toen Woensdagavond de trein T.41
uit Rotterdam alhier binnenstoomde}
sloegen de vlammen van onder den
laatsten goederenwagen uit. Het
bleek dat de wielen waren heet ge
loopen.
Het onheil was spoedig hersteld;
de twee laatste wagens werden afge
haakt en de trein had slechts een
paar minuten vertraging.
Paardenmarkt te Hoofddorp.
Op de paardenmarkt 25 Juli 1894
te Hoofddorp gehouden waren aan
gevoerd
298 paarden en veulens.
24 hitten.
Er waren vele buitenlandsche koop
lieden, die hooge prijzen besteedden
tot j 650.
Op de drukbezochte paardenmarkt
te Haarlemmermeer, is den knecht
van den landbouwer Kistemaker
door het gemarkte paard een been
stuk geslagen. Per brancard werd hij
naar de woning van zijn meester ver
voerd.
Ook den landbouwer Kempenaar
trof een ongeluk. Zijn paard sprong
met beide voorpooten op zijn hoofd,
zoodat ook bij na verbonden te zijn,
gewond huiswaarts keerde.
Bij den molenaar v. d. Born te
Aalsmeer, is eene roede van den
hoogen molen door den bliksem ge
troffen. De toegang in den molen
was versperd, doordat de trap geheel
verbrijzeld was. Een zware balk was
gescheurd. Gelukkig is geen brand
ontstaan, te meer gelukkig, wijl de
molen, die zeer boog is, een groot
getal huizen overvleugeld.
gedeeltelijk op bet land staat een
zeldzaam en niet gewenscht feit.
Watersnood.
Nagenoeg alle watermolens onder
Haarlernmerliede c. a. zijn of waren
Dinsdag in beweging tot wegmaling
van het overtollige polderwater. Voor
zeker in een tijd dat het hooi nog
Kermis te IJmuiöen.
In eene Woensdagavond gehouden
vergadering van „IJmuidens Belang"
is met op éen na algemeene stemmen
besloten, adhaesie te betuigen aan het
adres van 130 ingezetenen om weder
invoering van de kermis te verkrijgen,
maar die dan te bekorten van acht
dagen op vier.
Te Zandvoort is een geval van be
smettelijke varkensziekte „vlekziekte"
voorgekomen.
Do spaarbank te Hillegom.
Terwijl het eerst in het plan lag
de commissarissen van die bank,. de
heeren baron S. v. Heemstra en G.
H. v. Waveren, op 28 dezer in ge
breke te stellen, als op dien datum
het niet meer te vinden geld niet
door hen was gestort, heeft de com
missie, die zich heeft belast deze zaak
in het reine te brengen, toch een an
der besluit genomen.
Te rade gaande met de omstandig
heid, dat baron Van Heemstra bui
tenslands vertoeft, en tevens met het
zoogenaamde reglement, waarin eene
bepaling voorkomt waarin staat uit
gedrukt dat het geld steeds zooveel
dagen van te voren moet worden op
gezegd, heeft men den termijn ver
lengd tot 30 dezer en de beide com
missarissen aangeschreven vóór dien
tijd het ontbrekende aan te zuiveren,
zullende anders tot gerechtelijke ver
volging worden overgegaan.
Dadelijk na het verschijnen van
het eerste artikel over deze treurige
zaak is men van zekere zijde bij de
vrouw van den beer Nieuwenhuis
komen aankloppen, haar den raad
gevende het artikel tegen te schrij
ven en aan te bieden het geheele te
kort te zullen betalen; en de bekla
genswaardige vrouw zou waarschijn
lijk in de val zijn geloopen, als zij
het geld had gehad, doch dit is het
eval niet.
Van wat zij beeft ten huwelijk l
bracht is niets over dan het huis
daarin zij woont, en het huis, een
paar maanden vóór zijn dood door
N. gekocht, wat, met meubelen en al
een som van 5000 zou kunnen op
brengen. Deze som werd door de we
duwe, die de eer van haren man
wilde redden, aangeboden, doch toen
van genoemde zekere zijde geen aan
bod werd gedaan om er de rest bij
te leggen, werd het aanbod op aan
raden" an de debiteuren iugetrokken.
omdat deze zich sterk gevoelen het
geheele bedrag op commissarissen te
verhalen.
Vooral het feit dat die commissa-
r'ssen met Mei jl. blijkbaar bij de
Haarlemsche bankiersfirma, waarover
in het vorig artikel werd gesproken,
nog bekend waren, stijft hen in
die meening..
Hoe langer boe meer blijkt, dat
het beheer der gelden op zeer slordige
wijze beeft plaats gehad en dat de
heer N. al heel vreemd met geld
omsprong.
Op sommige punten tot in de
puntjes secuur zoo- schreef hij bv.
bij eene verhuizing op, hoeveel geld
er was besteed aan jenever voor de
timmerlieden was hij het op andere
vrij wat belangrijke niet en leende
bij o. a. aan verschillende personen
geld, zonder daarvoor eenig bewijs te
nemen. Een veenboer b. v. bad f40
ter leen gehad, leverde eene lading
turf en zou door dé echtgenoote zijn
betaald, als de man niet had gezegd
reeds f40 te hebben genoten.
De weduwe weet ook te vertellen
van een obligatie, groot f2000, ge
kocht voor geld van de spaarbank
en als zoodanig aan de kas toebe-
hoorende, die verdwenen is, en waar
van onder de papieren zelfs het nom-
mer niet kan worden gevonden, onder
welke zelfde papieren echter wel aller
lei raadselachtige zaken worden aan
getroffen.
Vermelding verdient het nog wel,
dat aan de personen, die zich het
lot der debiteuren, hebben aangetrok
ken, ook al van zekere zijde de raad
wordt gegeven, de zaak maar liever
te laten rusten omdat ei toch niets
aan te doen zal wezen, en verder dat,
behalve eene andere kas, die ervoor
pl. m. 350- inzit,, ook bet Hillegom-
sche ziekenfonds bij de zaak is be
trokken voor ƒ42.32. Juist met Janu
ari was aan dat fonds ƒ2000 terug
betaald.
Daar bij niet terugbetaling door
commissarissen, bijna alle debiteuren
ieder voor zich, pro deo tegen ben
kunnen procedeeren, kan deze muis
nog wel een zeer langen staart heb
ben. N. R. Ct
Eon gerucht.
Te Roverwijk is de gemeente-om
roeper Snel overleden, en bij het
schoonmaken van zijn huisje werd
een geraamte gevonden, het geraam
te van een mensch, misschien wel
zoo meende men van een on
bekende vrouw.
Onder lappen en vodden was dat
geraamte gevonden. Ieder sprak van
het geval, en de meesten hadden
Kaar het engelseh
van PAUL H. GERBARD.
33)
HOOFDSTUK XI.
Myra in twist met haar erfgenaam.
„Wil je mij daarover eens het een en ander vertellen Je
hebt immers gezegd, dat er een geheim aan verbonden was."
„Ik heb van een geheim gesproken," zeide zij, „maar ik
had het hem zoo gaarne willen vertellen."
„Het is zeer lastig om geheimen te bewaren," zeide Timmy
Titlow. „Ik vertelde het maar."
„Ik kan het aan niemand anders vertellen dan aan
mylady."
„Maar het is toch mogelijk, dat zij je er nooit om vraagt,
en dat je sterft met dat geheim bij je, dat niet door je be
waard had moeten worden."
„Wanneer ik ga sterven Timmy, dan zal ik je de geheele
geschiedenis vertellen, als Sam tenminste niet terug is, en
mylady het geheim nog niet kent."
„Maar je zondt plotseling kunnen sterven en dan zou het
toch leeiijker zijn."
„Dat is zoo Timmy," zeide juffrouw Chitton. „Ik denk,
dat ik alles zorgvuldig zal opschrijven op een papier, en dit
op eene veilige plaats zal verbergen, dan zal het mij hij mijn
dood niet meer bezwaren. Ik kan schrijven Timmy. Ik heb
eene goede opvoeding gehad en mijne Jane ook. Zij is door
mij op een meisjesschool gestuurd."
„Daar ligt het reservoir," zeide Timmy. „Tien jaar lang
ben ik er nachtwaker geweest. Eens heb ik daar een avon
tuur gehad. Ik heb er een spook gezien, maar ik heb er
niet3 tegen om het u te vertellen."
Titlow gaf dientengevolge de vijfhonderdste uitgave van
de „Geschiedenis van Timmy Titlow en het Spook", herzien
en uitgebreid, met vele bijvoegsels van den auteur, aanhang
sel, voorrede en supplement, groot octavo formaat, enz.
Toen hij geëindigd had keek hij zijne reisgezellin aan.
Juffrouw Chitton beefde en was doodsbleek.
„Is dat geen prachtige spookengeschiedenis moedertje
zeide Timmy Titlow zegevierend.
„Wanneer wanneer heb je dien droom gehad?"
stamelde zij.
„Droom? Het was geen droom, maar eene echte, levende
spookverschijningHet is nu juiet acht jaar geleden op den
lOen van deze maand."
De oude vrouw kreunde zacht.
„Ben je niet wel
„Zeker," zeide juffrouw Chitton, „ik dacht alleen eens na."
„Is het over dat geheim. Het zou beter zijn, als je dat
maar vertelde," zeide Timmy.
„Niet aan jon Timmy, niet aan jou," zeide de oude vrouw
en hield haar mond gesloten met de onverstoorbaarheid van
een sphinx.
Juffrouw Chitton ging den aangenomen zoon van lady
Bidebank niet meer opzoeken, maar Timmy zag den jonge
heer r.og wel eens voorbijrijden in een rijtuig naast zijne
mama, oi op eene kleine Shetlandsche ponnie, met een stal
knecht achter zich, of spelende in den tuin. Timmy nam
altijd zeer eerbiedig zijn pet af voor den iraai gekleeden
knaap en sir Rupert boog dan terug met de minzaamheid
van een jongen keizer. Eens ook gaf hij Timmy Titlow een
geldstuk.
Wat was hij een aardige jongen, voor iedereen had hij een
glimlach en een vriendelijken blik uit die groot', zwarte
oogen, maar diep in die lachende oogen verscholen lag nog
een droefgeestig waas eene herinnering aan het verblijf
bij de engeltjesmaakster. Niemand vereerde sir Rupert zoo
danig als Timmy Titlow deed.
Wat Myra betreft, deze was de Minerva van den knaap,
die hem verstandig leidde langs de moeielijke kronkelpaden
van het leven. Zij bestrafte hem om zijn trots en ziji"^ ver.
keerdheden, Zij liet hem zijne speelmakkertjes vergiffenis
vragen, wanneer hij jegens hen iets had mh»"reverL gij leerde
hem, dat uitbarstingen van woede swe^heid verriedden, en
Sloot vriendschap met hem, terwij) zij zijn eerzucht prikkelde
Hoe dikwijls bedaeljt zij hp© goed het zou zijn geweest wan-
