BINNENLAND.
ken, kan dit niet anders dan bevor
derlijk zijn.
Dinsdagavond is een geval van
cholera voorgekomen bij de dienst
bode van mevr. Wed. Helmolt, Baan
hoek Plein. De toestand van decho-
leralijdster is ernstigmen heeft haar
tengevolge van haar toestand ook
niet naar de barak kunnen trans
porteeren.
Harddraverij.
Het Comité dat zich ten doel stelt,
telken jaren te Haarlem een hard
draverij te honden, is daarin ook dit
jaar weer geslaagd. Weliswaar was
ditmaal het aantal paarden kleiner
dan het vorige jaar, maar daaronder
waren er verschillende die een be
kenden naam hebben.
Hedennamiddag te een uur ving de
wedstrijd aan op den Dreef, die daar
toe door hekken was afgezet en waar
een flinke tribune voor het publiek
Als jury traden be-
Steekturf.
De veenboeren in Haarlemmermeer,
hebben den prijs der steekturf met
50 cent per duizend verhoogd.
Men meldt ons uit Zandvoort:
Maandagavond trad alhier in het
hotel Kurzaal op de heer Willem van
Zuijlen. Het goed gekozen en aardige
programma werd door den artist op
uitnemende wijze uitgevoerd. De tal
rijke schaar van toehoorders volgde
met belangstelling de voordrachten.
De lachspieren werden dikwijls in
veging gebracht en de luide bravo's
waren wel verdiend. Naar vernomen
wordt zal de heer v. Zuijlen in dit
badseizoen nogmaals hier optreden.
Als eene bizonderheid kan gemeld
worden dat Dinsdagmorgen aan het
strand te Zandvoort een levende zee
hond is gevangen. Het dier is op het
strand tegen eene kleine vergoeding
te bezichtigen.
halve de leden van het Comité op de
heeren H. J. Jaburg van Amsterdam
J. H. Houtman en Jos. van den Berg
te Haarlem.
Twaalf paarden dongen naar de
uitgeloofde prijzen, te weten een prijs
van f250, een premie van f100, en
een van f50. Het waren in volgorde
van loting:
„Prinses Olga", van E. B. Bindervoet
te Zuidhorn; „Krylaty" van Joh. de
Mol, 's Gravenhage„Majoor Ulsich"
van A. A. van den Berg, Haarlem
„Hoopvol" van A. Wijnands, Heem-
Btede„Rejected" van Th. J. Dop,
Hilversum ;„Wilhelmina" van Mun-
nikhuis, Zaandam„Ninus" van J.
Koster, Heemstede„Mirka" van
Jan Steen, 's Gravenhage„Bonnie
L" van M. J. Oppelaan, Koudekerk
„Phrynia" van A. A. van den Berg,
Haarlem„Joel Tabor" van A. de
Graaf, Bussum„Plawney" van D.
Vermaat, Charlois.
Te half drie waren afgevallen
„Prinses Olga", „Hoopvol", „Wilhel-
mina", „Ninus"„Joel Tabor." „Plaw
ney", „Rejected" en „Krylaty" loopen
zeer traai. Tot dusverre was de tribune
slechts matig bezet. Er was evenwel
zeer veel publiek aanwezig.
Later 4 uur. Nog aan zijn: „Kry
laty", „Rejected" en „Plawney".
Cholera.
Te Zuid-Schalkwijk is cholera ge
constateerd bij den arbeider Stolker,
wiens vrouw de vorige week aan de
ziekte overleed.
Door bemiddeling van den heer
Deinum, die den badgasten dezen zo
mer reeds eenige aangenamen avon
den bezorgd heeft, zal Vrijdag 24 Aug.
a. s„ des avonds ten 8 uren, in het
hotel Kurzaal te Zandvoort, optreden
de heer O. Lamborg, „Clavier-, Ge-
sangs- und Declamations-Humorist"
uit Weenen.
Het succes dat de heer L. reeds
verscheidene malen had, geeft waar
borg voor een aangenamen avond.
Donderdagmiddag te 1 ure heeft
nogmaals een kinderfeest in de Kur
zaal plaats.
Gemeenteraad Bloemendaal.
Vergadering van den Gemeenteraad
van Bloemendaal op Donderdag 23
Augustus 1894, des namiddag te
1 Vs ure.
Punten van Behandeling.
I. Vaststelling der gemeentereke
ning van 1893.
II. Aanbieding der begrooting voor
1893.
III. Voordracht van zetters.
IV. Koop van grond van den heer
van Dieren Bijvoet.
V. Praeadvies van B. en W. om
trent het bebouwingsplan van den
heer Krelage.
VI. Mededeelingen van ingekomen
stukken.
Schoolfeest.
Het door den heer C. van der
Werö Czn., hoofd der school aan den
Hoogeweg te Zandvoort, voorgeno
men plan om de meest gevorderde
leerlingen der hoogste klasse een aan
genamen dag te bereiden, werd Dins
dag ten uitvoer gelegd. Ten 7.43 v.m.
vertrokken de kinderen met hunne
geleiders naar Amsterdam.;
Aldaar aangekomen ging men naar
den Dam, waar de voornaamste bij
zonderheden werden in oogenschouw
genomen.
Daarna werden de kinderen in de
Kalverstraat bij den heer P. Koppen
die alle aanbeveling verdient we
gens zijn tact om kinderen te ont
halen getracteerd op poffertjes en
melk. Verder ging de tocht naar het
panopticum. Vooral in den dwaal
tuin amuseerden de kinderen zich
zeer. Vervolgens ging men naar
Artis langs het Paleis voor Volksvlijt.
De voornaamste bezienswaardighe
den werden bezichtigd.
Na deze prettige en leerzame wan
deling door den dierentuin werd den
kinderen in de volksgaarkeuken op
het Rapenburg een flink middagmaal
verschaft. Nadat de „Prins Willem I"
Onze Koninginnen in Zeeland.
Het in Zeeland zoo lang voorbe
reide bezoek van onze vorstinnen, dat
daar zoo algemeene vreugde en geest
drift verwekt, is Dinsdag gunstig aan
gevangen,
Ongeveer kwartier over twaalven
stoomde Dinsdagmiddag de trein met
de koninklijke gasten Middelburgs
station binnen.
De Koninginnen werden op het
zorgvuldig vrij gehouden perron ont
vangen door Ged. Staten, B. en W.
van Middelburg, den Schout bij-nacht
(jhr. De Brauw) en den stelling-com
mandant Teding van Berkhout. De
commissaris der Koningin, jhr. mr.
W. W. de Brauw, was HH. MM. tot
Rilland-Bath te gemoet gereisd, en
kwam met den trein mede. Freule
Schorer, dochter van den burgemees
ter, en mej. Tak, dochter van het
oudste raadslid, boden HH. MM.
bouquetten aan.
H. M. de Koningin was in het wit;
de Koningin-Regentes droeg een zwart
kleed: het witte kostuum kleedde de
jonge Koningin allerliefst.
Eerst inspecteerden de Vorstinnen de
schutterij welke op het perron was op
gesteld, daarna begaven HH. MM. en
het gevolg door de keurig in stijl
Louis XIV versierde wachtkamer zich
de gereedstaande rijtuigen. Het
De hagelslag te Aalsmeer,
De burgemeester der gemeente
Aalsmeer heeft aan zijne ambtgenoo-
ten verzocht, in hunne gemeente eene
collecte te houden voor de slachtof
fers van den hagelslag op 6 Augustus
te Aalsmeer, waarvan de schade door
deskundigen is begroot op circa
f50.000.
De Raad dezer gemeente heeft be
sloten de kermis, wegens de door den
hagelslag veroorzaakte schade, dit
jaar niet te laten doorgaan.
rijtuig waarin de Koninginnen
namen was la Daumont bespan
nen; vier andere hofrijtuigen volgden,
Bij het wegrijden werd het Oude
Wilhelmus aangeheven, bijna over
stemd door het steeds toenemend u
juich van het volk.
Op den weg naar het Abdij plein,
waar het Gouvernementsgebouw staat,
was er een onafgebroken gedruisch
van juichen en hoeraroepen in de
lucht, een voortdurend bruisen zoo
als men dat op den Westkapelschen
dijk kan hooren op stormdagen. De
vlaggen zwaaiden met de hoeden en
petten om 'thardst door de luchten
beide hingen uit de ramen, de men-
schen zelfs over de dakgoten heen.
De schepen aan de kaden waren vol
menschen. Het grootste deel van den
weg werd stapvoets afgelegd.
Het weer leende zich uitstekend
voor dezen intochtde wind was zoel
en er waren bijna geen wolken aan
de lucht.
De orde onder het publiek was
voorbeeldig, toch was het publiek
blijkbaar zeer opgewonden. Het en
thousiasme nitte zich hier en daar in
de kleeding der boerinnen, waarvan
mailboot'der K. W.'l. Maatschappij sommige geheel ia het oranje gekleed
roarori
was bezichtigd, wandelden de kin
deren naar het Centraalstation, van
waar allen in eene zeer aangename
stemming onder het zingen^van ver
schillende vroolijke liedjes dankbaar
huiswaarts stoomden.
Te Zandvoort gekomen, wachtte
ieder nog eene verrassing, waarmee
de kleinen een hartelijk afscheid van
hunne geleiders namen. Den heer v.
d. Werff komt zeer zeker groote lof
toe voor het feestje, den kinderen be
reid.
Paardenmarkt te Sloten.
Op de Dinsdag gehouden paarden
markt te Sloten stonden 275 paarden
aan de lijnhandel tamelijkprijzen
van f75 tot en met f310„
waren.
Begeleid door de eerewacht van 26
ruiters en door de huzaren ging het
langs een omweg naar de Abdij
Het was een grootsch oogenblik,
toen, terwijl de schutterij het Wil
helmus speelde, onder groote geest
drift de Koninginnen in het Gouver
nementsgebouw ontvangen werden
door den commissaris der Koningin,
jhr. De Brauw, en zijne echtgenoote.
Mevrouw De Brauw en freule Wittert
boden HH. MML bouquetten aan,
Nogmaals werd de schutterij geïa
specteerd en daarna verschenen de
Koninginnen aan het venster van
het gouvernementsgebouw door de
menigte met luid gejuich begroet.
Om halftwee begon een allereigen-
aardigste feestelijkheid. De Vereeni-
ging „Uit het Volk voor het Volk"
die te Middelburg al zooveel nnt
heeft gesticht (o. a. den kinderspeel
tuin op het Hofplein), had hier eene
ovatie georganiseerd van de school
kinderen aan de Koninginnen, vóór
het Gouvernementsgebouw.
De kleine Koningin, die met hare
moeder gezeten was voor het raam
eener kamer gelijkvloers, volgde het
gezang op de partituur.
Tevens werd hier het bekende plan
ten uitvoer gebracht om HH. MM.
een overzicht te geven van de Zeeuw
sche kleederdrachten. Dit was onge
twijfeld een zeer interessant oogen
blik voor de Koninginnen. Pho-
tographiën geven nooit de frisch-
heid weer, het door en door
zonde, de onbedorven levenskracht,
die het Zeeuwsche volk nog levendig
kenmerkt. Frissche armen zwellen
uit de nauwnijpende korte mouwen
en roode muts, hetzij die wijd en los
is als in 't Goesche land, hetzij zorg
vuldig stijf sluitend,
van voren en heel voorzichtig met
de hand geplooid van achteren als
hier op Walcheren, het helderwitte
linnen onder een geel strooien
van den vorm als die der muts. De
muts van een Walchersche boerin ziet
er uit als het witte zeil aan de ach
terzijde van hun vrachtwagensvol
plooien die in éen punt samenkomen.
Maar daar waren o. a. ook de een
voudige Tolensche mutsjes ea de
hooge stijfstaande vleugels op de
schouders der Akselsche schoonen.
En de gouden „naalden" op de
Walchersche voorhoofden en de zware,
breede ringen aan de vingers en de
„striknen" (een soort van gouden
klaverblaadjes) en krullen aan weers
zijden van het hoofd zijn even echt
als de dikke gouden knoppen, die
bij de Goesche onder de muts uitste
ken. Er wordt hier weinig zilver ge
dragen; bijna alles is goud en dat
getuigt zeker wel van de groote wel
vaart dezer streken,
Alleen de mannen hun dracht
niet zoo typisch meer als vroeger
dragen groote ronde zilveren strik
ken aan de broek, die even onder
het vest uitkijken. Soms ook zilve
ren oorringen en de bekende Zeeuw
sche „knoppen". Oorringen dragen
in allen gevalle, want dat is
zoo beweren ze zoo best voor
de oogen
Overal geraken het ronde hoedje
en vooral de korte broek hoe langer
hoe meer uit de mode.
Met blijkbaar welgevallen zagen
HH. MM. de frissche, glundere ge
zichten aan, en het deed haar blijk
baar genoegen, toen alle soorten van
gouden en zilveren sieraden, welke
zijzooeven hadden bewonderd, haar
werden aangeboden.
Daarna werd een rijtoer door de stad
ondernomen. Overal heerschte de
grootste geestdrift en een zeer onge
kunstelde.
De rijtoer strekte hoofdzakelijk tot
bezichtiging van de versiering dei-
stad.
Over 't algemeen kenmerkt de
versiering zich meer door een uitste
kend streven dan door overmaat van
goeden smaak.
De rijtoer werd besloten met een
bezoek aan het Raadhuis.
Dat de Middelburgers zich uitge
sloofd hebben, dat niets hun tejveel
was om hun goeden wil te toonen
om hun Vorstinnen te believen, dat
is zeker de indruk, die HH. MM.
hebben medegenomen in het Gouver
nementsgebouw.
Des middags werd aan HH. MM.
in de Statenzaal der Abdij een diner
aangeboden door de Provinciale Sta
ten van Zeeland.
De Koningin nana hieraan
deel.
Des middags op de audiëntie zijn
door den predikant der Doopsgezinde
gemeente te Middelburg, den heer
R. Kielstra, aan HH. MM. kopieën
van drie oude stukken aangeboden,,
waarvan twee ge teekend door prins
Willem den Zwijger, een door prins
Maurits; deze stukken behelzen de
bekende voorrechten, welke aan de
Doopsgezinde religie zijn verleend.
Een groot aantal* vreemdelingen,
meest uit België en Frankrijk, bewoog
zich door de stad,
De Koninginnen reden des avonds
halfnegen uit, overal met groot
gejuich en gejoel begroet. In het Lan
ge Delft ontstond een oogenblik een
opstopping, doordien een troep geest
driftige boeren en boerinnen voor het
koninklijke rijtuig als razenden dan
sten eniuichten.
De illuminatie is uitstekend ge-
lagd. Vooral de Gortstraat en de
Markt maakten een goed figuur. Op
de Markt was het Raadhuis eenvou
dig maar treffend mooi verlicht door
lampions in de hooge frontalen der
Gothische vensters, waardoor de gra-
venbeelden daartnsschen prachtige
kantlichten kregen. Een schitterend
effect maakte het verlichte galjoen
op de Bateau Port aan het eind van
het Droogdok, en voorts op de Ba
lans de gevel van de Abdij-poort
het gele licht der lampions blonk
door een waas van waterdruppels op
gespoten door de nieuwe fontein op
de Balans. Boven de Abdij-poort stak
de geweldig hooge Lange Jan uit, op
elke verdieping verlicht met Ben-
:h vuur, zoodat hij in brand
scheen te staan. Vuurrood in de
zwarte ruimte der lucht was de toren
ver op het eiland te zien.
Op de Markt speelde de muziek
en ook op het Molenwater.
De audiëntie is zeer talrijk bezocht
geweest. Er waren burgemeesters van
kleine dorpen, die in hun boerenpak-
je kwamen en bijna over hun eigen
voeten vielen toen de een tegen den.
jander zei, van het kleine Koningin-
'netje sprekende„el oore kaerel wat
'n appig diengesje". Voorts is een de
putatie van inwoners uit Philippine
komen vragen om verbetering der
haven.
Een deputatie van vijftien officie
ren, in functie bij de marine-directies
Amsterdam, Willemsoord en Helle-
voetsluis, is naar Vlissingen vertrok
ken om tegenwoordig te zijn bij de
heronthulling van het standbeeld van
De Ruyter.
Eene begrafenis en hare
gevolgen.
De Voorzitter der afdeeling 's-Gra-
venhage van de Vereeniging „De Da-
id" heeft, namens het bestuur,
in een adres het volgende ter kennis
van den Haagschen Gemeenteraad
gebracht
dat het Bestuur der Afdeeling van
de Vereeniging „De Dageraad" eene
deputatie benoemde om op Donderdag
den 9 dezer de Afdeeling te vertegen
woordigen bij de teraardebestelling
van haar overleden lid J. J. van
Veelen.
Die deputatie bevond zich op boven-
genoemden dag des namiddags te on
geveer half een aan de Kerkhoflaan
ten einde zich achter den lijkwagen
op het kerkhof te begeven.
Zij zag den lijkstoet aankomen tot
hare verbazing geflankeerd door eene
talrijke groep politiedienaren, die, snel
voortstappende, den stormband onder
de kin, als tot het gevecht gereed,
op die plaats een zeer pijnlijken in
druk maakten. Het hek der begraaf
plaats werd terstond achter den lijk
wagen gesloten en de personen, die
het kerkhof wilden betreden, vrij on
zacht door de politie teruggedreven.
Nadat ook achter de volgkoetsen
terstond de toegang gesloten was,
wendde zich de deputatie tot den be
velvoerenden hoogeren politiebeambte,
maakte zich aan dezen bekend en
zeer sterke koffie. Deze goot zij Rupert met een lepel in den
mond. Tot hare groote blijdschap slikte hij ze door zonder
te ontwaken. Na eenigen tijd werd zijne ademhaling minder
diep, en zijn slaap meer natuurlijk. Toen de zon weer aan
den hemel stond en allen in het kamp druk in den weer
waren, opende Rupert de oogen. Zijn langdurige slaap had
hem niet verkwikt. Hij had hoofdpijn. Hij was duizelig, kil
en misselijk.
Twee dagen lang waren de zwervers aan deze plek gebon
den door zijn toestand.
Tony's vrouw, die bijna voortdurend alleen met hem was,
veranderde van gedrag te zijnen opzichte en overtrof zich-
zelve door vriendelijk jegens hem te zijn. Zij kookte zijn eten
zoo lekker mogelijk, en sprak steeds eerbiedig tot hem.
Rupert begon hare ruwheid van vroeger te vergeten en
haar als zijne eenige vriendin te beschouwen.
Zij hadden reeds eenige dagen door het graafschap Leices-
ter rondgezworven alvorens Rupert het verlieB van zijn doosje
ontdekte.
Hij kwam onmiddellijk tot de gevolgtrekking, dat het hem
moest zijn ontstolen, toen hij zoo vast sliep. Hij sprak er
eerst met Tony's vrouw over.
„Zeg het vooral niet tegen Pettigrew," was haar antwoord.
„Hij zou er zoo woedend over worden, dat je leven in ge
vaar verkeerde. Wat eenmaal gebeurd is, kaa niet worden
veranderd."
„Ik ben geen ezel," merkte Rupert op, „om mij te laten
bestelen, en er niet over te spreken."
Hij sprak due met Tony over de zaak. Deze werd hierover
merkwaardig boos.
„Waarvoor houdt je ons Geld, zeg je En een doosje met
goud afgezet? Ik geloof er geen woord van. Zijn wij geen
fatsoenlijke menschen? Wanneer wij dat niet waren, dan
zouden toch zulke hoogvliegers, die gouden doosjes en sove
reigns bezitten niet met ons leven
Hetzelfde zeiden de anderen, die beweerden, dat als Ru
pert iets had verloren, hij het op den weg moest verloren
hebben. Allen verdachten Tony's vrouw en bij verschillende
gelegenheden doorsnuffelden al deze mannen haar eigen
bagage, om het gestolene zelf in hun bezit te krijgen, maar
alles was tevergeefs.
Steeds verder strekte zich hun zwerftocht uit, totdat zij in
November een armoedig verblijf in Glasgow opzochten, waar
zij den winter doorbrachten.
De arme Rupert was in eene te armoedige omgeving en
te ellendig in zijn „vrije leven", dat hem moest leiden naar
den weg van roem en fortuin, dan dat hij trachtte zijn toestand
te verbeteren.
Door zyne opvoeding was hij niet in staat tot inspanning
uit eigen beweging. De kleine scholier van Eton was hulpe
loos in zijn tegenwoordigen vernederenden toestand. Hij be
sefte het vernederende daarvan zoo ten volle, dat hij het niet
waagde om te vragen of iemand de behulpzame hand naar
hem wilde uitstrekken, om hem uit het slijk te verheffen.
Dat hij niet sleeht en verdorven werd evenals hij ongeluk
kig wo, moet toegeschreven worden aan eene beschikking
der Voorzienigheid. Waarschijnlijk zweefden de geesten der
beide liefhebbende moeders, Elizabeth Barth en de niet min
der teedere Jane Porter, beschermend rondom het kind, dat
zij zoo hadden aangebeden om hem voor alle slechte invloe
den te beschutten.
James Wrigley had Tony aangeraden om van Schotland
naar Ierland te gaan en sir Rupert nooit meer op engelschen
bodem terug te brengen. Tony wilde echter meer geld van
zijn meester hebben en hij kon hem dit afdwingen door
terug te keeren naar Londens omstreken.
In het begin van Mei vertrokken zij en in Juni het was
de twintigste was dit geacht gezelschap boosdoeners in
eene kleine vallei gekampeerd, op twaalf mijlen afstand van
Barth en Bidebank. Angst lag op hun gelaat te lezen en
allen maakten toebereidselen om uit elkaar te gaan.
Een halve mijl van hun kamp verwijderd stond aan den
kant van een zijweg een steenen hut. In diezelfde maand
Juni was Timmy Titlow bericht, dat een oom van hem in
Hertford hem honderd pond had nagelaten. Timmy wist vrijaf
te krijgen, woonde de begrafenis bij, kreeg zijn geld en wan
delde in opgewekte stemming huiswaarts. Op dienselfden
20en Juni voerde zijn weg hem langs dien ouden, steenen
hut, en toen hij voorbijging, hoorde hij eene stem woest
uitroepen
„TimmyTimmy Titlow 1 Spreek de geheele waarheid 1"
Wordt vervolgd,)
