BINNENLAND.
Rechtszaken.
&e mengel Nieuw s
Voor wielrijders.
Ingezonden Mededeelingen
Maison Hals,
Kruisweg 45.
KUNSTHANDEL.
dredikbeurten der üeii, Herv. Kerken
groote stukken stroomafwaarts. Soms
veroorzaakten deze schollen, op en
tegen elkander geschoven, eone ver
sperring, die eindelijk, door den drang
van achteren bezwijkend, met don
derend geweld uit elkander spatte en
ijs en water hoog deed opstuiven.
Karl stond radeloos. Hij moest den
stroom over; men zou hem zeker ver
volgen en zijn voetspoor zou hem
verraden. Hij rende den stroom langs,
ten einde een punt te zoeken waar
het drijlijs minder gevaarlijk was. Zij
ne moeite was vergeefsch.Eindelijk be
sloot hij, geen beter pad vindend, de
ijsechotsen over te stekem Een boven-
menscbelijk werk I Slechts zeer lang
zaam kwam bij vooruit. De wind joeg
hem de sneeuw in het gezicht, het
zweet stroomde hem van het voor
hoofd, zijne handen bloedden. Onge
veer twee uren was hij op deze wijze
aan het worstelen om over te komen
en nog had hij den tegenovergelegen
oever niet bereikt. Bij het ontbreken
van elke aanwijzing hoe te handelen
had hij steeds tegen den wind opge-
worsteld, omdat hij meende, dat deze
van den anderen oever kwam. Hij
had zich misschien in de windrich
ting vergist? Hij wanhoopte aan de
mogelijkheid in de duisternis uit
deze ijswoestijn te geraken en daar
hij zijne krachten voelde verminderen,
besloot hij den dag, die toch niet ver
meer kon zijn, af te wachten en uit
te rusten. Hij nam plaats achtereen
opstaande schol, die hem eenigszins
voor wind en koude beschutte, en
dacht na over zijn toestand. Hoe ver
was het met hem gekomen
Zijne kindsheid kwam hem weder
voor den geest. Als een vloek ligt op
het levenspad der kinderen van de
grenswachters in kleine plaatsen eene
schaduw, die ontstaat door de ge
spannen verhouding, welke er door
gaans bestaat tusschen de beambten
en de bewoners, en die maakt dat de
kinderen der eersten door die der
laatsten worden gemeden. Voor Karl
was deze verhouding diep ongeluk
kig geweest. Reeds als kind haakte
hij naar gezelligheid en vriendschap;
de kinderen van andere grenswach
ters verschilden allen te veel met hem
in leeftijd dan dat hij daarmede ka
meraadschappelijk kon omgaan, en
zijn vader was om zijne gestrengheid
en zijn stipten dienstijver bij de meeBte
dorpsbewoners gehaat. Zijn geheel
vreugdeloos kinderleven trok den als
een gevlucht misdadiger thans op de
ijsechotsen zittenden jongeling voorbij
en de gedachte daaraan vervulde hem
nog op dit oogenblik met droefheid
en wrevel. Al zijne pogingen om eene
andere verhouding tusschen hem en
de andere dorpskinderen te verkrij
gen waren vruchteloos gebleven, en
daar hij uit de schimpwoorden, die
hij gedurig moest aanhooren, maar
al te goed begreep wat van dit alles
de oorzaak was, vervulde hem dit
met een hevigen afkeer jegens het
beroep zijns vaders.
Eindelijk evenwel was er verande
ring gekomen naar het scheen. Ernst
en Anna Knewels hadden plotseling
toenadering getoond en zich door de
spotternijen, die zij van alle kanten
moesten verduren, niet laten weer
houden om den eenzamen en verbit
terden knaap voor zich te winnen.
De vreugde over deze verandering was
evenwel bij Karl van korten duur.
Spoedig toch bemerkte hij, dat de
vriendschap, die broeder en zuster
voor hem veinsden, slechts ten doel
had op last hunner ouders van
hem te weten te komen waar en op
welke uren zijn vader dienst had.
Aanvankelijk schrikte deze ontdek
king hem af, maar de angst, bij te
ruggetrokkenheid d;e zoo vurig ver
langde kameraadschap weder te zullen
verliezen, deed hem zijns ondanks de
verrader van zijn vaders beroep wor
den.
Toen Karl evenwel na het verlaten
der school in eene naburige stad in
betrekking kwam, ontbrak het hem,
innemend en voorkomend als hij was,
spoedig niet meer aan vriend6chappe-
lijken omgang en wellicht zou de om
gang met de Knewels na korten tijd
tot het verleden hebben behoord, ware
niet plotseling een hartstochtelijke ge
negenheid voor de zich tot een bloeiend
schoon meisje ontwikkelende Anna
Knewels bij hem ontstaan- Hare ou
ders begunstigden blijkbaar deze gene
genheid, doch het scheen Karl toe
als dreel zij zelve dikwijls een gruw
zaam spel met hem.
Vóór eenige weken had Ernst hem
het voorstel gedaan, met hem en zijn
vader een smokkeltocht te onderne
men. Verschrikt had hij dit voorstel
van de hand gewezen, waarop hem
Anna woedend had toegevoegdLaf
aard, dan wil ik niets meer met je
te maken hebben!" Gekrenkt was hij
weggegaan en had zich in geen twee
weken weder laten zien, doch einde
lijk was het hartstochtelijk verlangen
hem te sterk geworden hij had An
na weder opgezooht, zich met haar
verzoend en beloofd aan den tocht
deel te nemen, en dit was nu het
gevolg I
Afgemat sloot Karl deoogen;eene
eigenaardige trilling en tinteling ging
hem door armen en beenen. De
storm was gaan liggeniu dichte
vlokken viel de sneeuw neder. En op
en om den slapenden jongeling vorm
den zij een dik, wit dek de sneeuw
werd zijn doodskleed. Toen de mor
genzon door de wolken brak, kuste
zij het bleeke voorhoofd eens dooden.
Grottkow genas spoedig van zijne
ongevaarlijke, maar niettemin pijn
lijke wond. Wie de drie smokkelaars
waren geweest vernam men nimmer.
Maar ook omtrent het lot van hun
nen ongelukkigen zoon wiens lijk
toen de voorjaarsstormen de ijsechot
sen losbraken met deze naar zee
dreef vernamen zij nooit iets. Tot
hun dood wachtten zij op zijn terug
keer.
De Koninginnen te Alkmaar.
Voor het verzoek van HH. MM. de
Koninginnen te Alkmaar op 27 dezer
is de volgende regeling getroffen.
Bij aankomst te Alkmaar te 10i/2
uur begeven HH. MM. zich onmid
dellijk naar de Cadettenschool, zullen
daar een dejeuner gebruiken, dat door
H. M. zelve wordt aangeboden en al
waar ongeveer 900 kinderen een wel
komstlied zullen zingen, gaan van
daar te 27* uur een rijtoer door de stad
maken, bezoeken de Ambachtsschool
de Groote of St. Laurenekerk, het
victoriebeeld, waarvan Z. M. koning
Willem Hl in 1873 den eersten steen
heeft gelegd, en komen te 47° uur op
het Stadhuis, alwaar de raadsleden
aan HH. MM. zullen worden voorge
steld.
Daarna begeven HH. MM. zich
naar Heiloo, om van daar weder te
57s uur ongeveer, naar het spoorweg
station te Alkmaar te gaan om den
terugtocht te aanvaarden.
De vorstin von Wied.
H. K. H. de vorstin Von Wied, ge
boren prinses Marie der Nederlanden,
is Vrij dagvoormiddag met den erf
prins en hare twee dochters te 10.12
minuten per Hollandsche spoor uit
Middelburg iu de residentie aange
komen.
De familie werd door verschillende
personen uit aanzienlijke kringen ver
welkomd.
Bij het verlaten van het spoorweg
compartiment toonde de prinses
groote blijdschap over het terugzien
van zoo velen die de herinnering aan
Hare vroegere woonplaats levendig
houden en op de meest hartelijke
wijze gaf zij aan deze vreugde uiting.
Na zich een poos in de gereserveer
de wachtkamer le kl. te hebben op
gehouden, werd H. K. H. door den
stationschef naar den hoofdingang
van het station geleid, alwaar een
hoflandauer door H. M. terf beschik
king van Hare nicht gesteld, gereed
stond, waarin de prinses met hare
kinderen naar Scheveningen plaats
nam.
In de vestibule van het station
drukte de vorstin met eenige vriende
lijke woorden de hand der trouwe
hofbeambten van wijlen Prins Fre-
derik.
Het vorstelijk gezin denkt slechts
eenige dagen te Scheveningen te ver
blijven.
Mr. E. J. Asser, f
De nestor der Amsterdamsche rechts
geleerden, mr. E. J. Asser, is over-
Hij was op 19 October 1809 te
Amsterdam geboren, en is dus bijna
85 jaar oud geworden.
Tentoonstelling betreffende
het hotelwezen.
Het is thans zeker, dat de ten
toonstelling betreffende het hotelwe
zen te Amsterdam zal doorgaan en
daaraan verbonden zal worden de na
bootsing van het Oude Zandplein.
Een oproer op den Dam.
De deur van 't bureau werd open
geworpen, zoodat de breede matglazen
ruit zenuwachtig trilde en bijna was
bezweken onder de heftige aanrakin-
van een der lendenen van een
in haar goede dagen een boe
kenkast, thans geroepen om binnen
haar vier wanden oude couranten
zorgvuldig te bewaren. Een man komt
naar binnen schieten, bijna twee Me
ter lang, met rood gelaat, waar de
zweetdruppels langs glijden en zich
verschuilen in den zwarten knevel.
Hij 6chiet op een der redacteuren
af als een snoek op een voorntje;
ieder dacht dat het hoofd van den
ongelukkigen redacteur binnen twee
minuten verkeerd op den romp zou
staanmen greep ter zelfverdediging
naar het wapen dat het dichtst bij
de hand lag de een stak een
schaar voor zich uiteen ander tracht
te zijn borst te beschermen met een
lange kalken pijp.
Het redactie-bureau kreeg een vree-
selijk aanzien. Zoo iets van een moor-
denaarshol uit een Engelsch „Politie
nieuwe". Wij wachtten allen in a ng-
stige spanning, of het redacteurshoofd,
hetwelk zoo dicht in de nabijheid
van den arm van den binnenstormen
de was, door de kamer zou suizen.
Wij wachtten doch het hoofd bleef
waar het was.
Alleen vernam men hoe de vreem
deling met op en neergaande borst
en bevende lippen de woorden hijgde:
Ben ik de eerste, meneer?
Wat blief?
Wacht even, meneer laat me
asjeblieft even uitblazen.
De man richtte zich op, wischte
het zweet van het gelaat en hijgde
eens flink uit.
Ben ik de eerste?
Maar wat bedoel je Wat heb je?
'n Berichtje, meneer
Zeg dan in Hemelsnaam wat
het is
De redacteur zag hem ongeduldig
aan. De bezoeker vermoedde zeker dat
het thans een kritiek oogenblik voor
hem was en met een angstigen blik
naar de deur, alsof hij bang was dat
iemand binnen zou komen van wien
hij alles te vreezen had, stiet hij
uit:
„Oproer op den Dam, meneer
Werkloozen plunderen het magazijn
Nederland
Het was er [uit en de man werd
daardoor zichtbaar kalmer. Doch veel
tijd om kalm te worden werd hem
overigens niet gelaten. Scharen rin
kelden op den lessenaar; de pijp
zweefde in de lucht en uit louter ver
bazing kwam de kop op den vloer
juist naast de stoel te liggen.
„Wat zeg je? Oproer op den Dam?"
„Op den hoek van den Nieuwendijk
en Dam, ja meneer. Zwart van
'tvolkl"
Het reportersbloed moet iemand al
tot den laatsten druppel zijn afgetapt,
om bij het wcord „Oproer!" niet naar
zijn vestzak te grijpen, waar het be
wijs zich bevindt, dat alle cordons
van politieagenten ontsluit, en dan
naar zijn hoed.
Ik tolde de gang door; rolde de
ijzeren trap af en vond me zelf weer
in het nauwe straatje, vlak voor het
HoL
Ik blijf even staan ademhalen
een tuimeling van een steile ijzeren
trap werkt steeds eenigszins zonder
ling op mijn gevoel. Ik luisterde
iu de omgeving doodsche stilte, geen
schreeuw weerklonk in de Sint-Nico-
laasstraat een zeldzaamheid
En een goed teeken allen zijn na
tuurlijk naar den Dam gestormd
Den hoek om met den neus te
gen een lange ladder, waarop een
glazenwasscher kalm een ruit stond
te wasschen en juist een nap water
tegen het venster wierp het water
spatte terug, net op mijn hoed. Dat
hinderde niet. Ik slingerde nog tus
schen een paar ladders door, die mij
in den weg stonden, struikelde over
een steen, liep tegen een dikke buur
vrouw, die mij naschreeuwde.
Ik maakte mij daarover niet boos
ik had het al te druk om het
touwtje van mijn bouton door het
knoopgat te stexen 'tging niet.
Op den hoek van het Bleaustraatje
en Gravenstraat bleef ik even staan;
schoot toen weer vooruit tegen een
paardenkop. De paardenkop was het
eigendom van een paard dat voor een
wagen stond, waarop twee lange
zware ijzeren balken.
Ik schrok op, want ik kan niet te
gen een botsing met een paardenkop
mijn oog viel op den koetsier, die
op het bankje van het rijtuig zat te
dommelen. Natuurlijk moest die man
iets van 't oproer weten, want een
Amsterdammer is met aile standjes
bekend.
„Is 't erg riep ik hem in 't voor
bijgaan toe, terwijl ik naar mijn voor
hoofd voelde want een paardenkop
is hard.
„Weet ik veul," antwoordde de
koetsier lachend. „Jai zal 'm wel ge
voeld hebben
Of ik 't gevoeld hadIk heb nog
een buil aan mijn voorhoofd'nre-
porters-eereteeken, waarmee men zich
tevreden mag stellen, want het eenige
knoopsgat dat een verslaggever, be
zit moet voor zijn bouton bewaard
blijven.
Op den hoek van den Dam blij fik
staan om mij te oriënteeren. Vlak
voor 't Paleis staat een politie-agent,
met de handen op den rug en het
gezicht gekeerd naar den hoek van
den Nienwendijk. Dat is een goed
teeken Duch net volgende oogenblik
brengt een ontmoediging!
Achter den agent, op de kleine
steentjes drentelt de schildwacht on
verschillig op en neer; het overige
deel der wacht ligt op de bank, tegen
den muur van 't Paleis geplaatst. Doch
ik troost mij met de gedachte, dat
hoogst waarschijnlijk de mobilisatie
plannen nog niet in orde zijn. Ik houd
mij aan de richting van den blik der
politie-sgenten, maak een halve wen
ding naar links en daar is 't oproer.
Een dichte menigte verdrong zich
voor het magazijn „Nederland"; er
gingen luide kreten op, natuurlijk
vloeken, angstkreten, kreten van woe
de, gerekte. Boven alles uit glinster
den een paar helmen.
Ik dring naar voren en schuif een
paar jnffers in bonte jakjes en zwarte
rokken -op zij.
„Hei, hoed hou je handen
thuis."
Ik dring verder.
„Slaot 'm in z'n hoed. Hei, Pie-
ter, geef 'm 'n douw
Ik dring maar verder, krijg een
stomp, daarna iets wat op een schop
gelijkt, kom tot de ontdekking dat
plotseling mijn hoed te groot is ge
worden, maar ik sluip verder, mij
zelf pijnigende met de gedachte dat
ik misschien te laat ben gekomen.
Nog eenmaal gedoken ik sta
vlak voor twee helmen, houd hen
mijn bouton voor.
Al afgeloopen? Ook gewonden?
De agenten staren mij verbluft
aan.
Bij 't oproer bedoel ik
De gezichten der agenten teekenen
nog meer verbazing.
Er is hier toch een oproer ge
weest winkel bestormd zijn ze
binnen
Het maximum van verbazing.
„De werkloozen bedoel ik".
Een schaterlach twee schater
lachen.
„Daar bedoelt u? Die daarbinnen
zijn? Dat zijn de Roodhuiden van
Pawnee-Bill
Twee minuten later zat ik weer op
't bureau. Maar hoe?" Nat, bont en
blauw[met pijn overal en zonder
oproer
Tel
Diefstal van horloges.
Donderdag in den nanacht zijn bij
den horlogemaker A. Meijer, aan den
Zuiddijk, te Zaandam, door middel
van het inslaan van eene spiegelruit
20 zilveren horloges ontvreemd.
De bewoners van het perceel heb
ben niets verdachts gehoord.
De politie is ijverig in de weer. Een
zakdoek is gevonden, waarin een
steen, waarmede vermoedelijk de ruit
is stukgeslagen en waardoor het te
verklaren is dat de inbraak zonder
veel gedruisch plaats had.
Do moord te Nijmegen.
De instructie in de zaak van den
moord heelt Donderdag tot tien uur
in den avond geduurd.
De beide vrouwen zijn op vrije
voeten gesteld en Stelbrink is Vrij
dag ochtend gevankelijk naar Arnhem
gebracht. Het schijnt, dat hij de eenige
dader is.
Het lijk van Konst is Vrijdag be
graven.
Van andere zijde wordt nog gemeld:
In het verdachte huis moet twist
zijn ontstaan tusschen den weesvader
en Stelbrink. De laatste heeft toen
aan den weesvader een slag gegeven,
waarvan een schedelbreuk het gevolg
was. Kort daarna moet de ernstig
verwonde zijn bezweken.
Van Heens vrijgesproken.
De rechtbank te Amsterdam heeft
Vrijdag uitspraak gedaan in het ge
ding tegen Abraham Mozes van Reens
tegen wien eene vervolging was in
gesteld wegens overtreding ^an art.
1S4 Wetboek van Strafrecht, door
opzettelijke belemmering van een
ambtenaar in de uitoefening van diens
ambt, in casu executoriale verkoop
van roerende goederen wegens schuld
van huishuur.
Het O. M. had de aanklacht wet
tig en overtuigend bewezen geacht
en 3 maanden gevangenisstraf geëischt.
De rechtbank achtte de feiten wel
bewezen, maar art. 184 W. v. S. in
deze niet toepasselijk, en ontsloeg be
klaagde van rechtsvervolging.
Niet aanvaard.
Voor de Rechtbank teHeerenveen
stonden Donderdag zes „companijs-
ters" terecht, bewoners van eene be
ruchte veenstreek. Zij hadden en
corps den rijksveldwachter V. Diest
mishandeld, toen deze hen uit een
herberg wilde zetten. Zoowel de
vrouwen als de mannen verzetten
zich daartegen, zoodatV. Diest tot zelf
verdediging zijn sabel moest trekken.
Met behulp van burgers bleef de po
litieagent eindelijk de baas.
Het O. M. eischte tegen drie lj aar,
tegen twee 9 maanden en tegen een
3 maanden gevangenisstraf. Daarop
antwoordden de „companijsters"dat
ze die straf niet aannamen
De wielrijderswereld is in opschud
ding gebracht door het Boudard-gear,
waarvoor de uitvinder in Engeland
octrooi heeft gevraagd. Met het nieuwe
gear kan, heet het, een rijder zijn
snelheid .vergrooten zonder extra in
spanning. 't Klinkt eenigzins als het
„perpetuum mobile", maar Frank
Shorland en anderen die het toestel
voor Humber Co. beproefd hebben,
verklaren dat bet uitstekend voldoet.
Trouwens Bouhours sloeg er dezer da
gen te Parijs met gemak het uur
record mede.
Het „gear" is de versnelling, bere
kend naar het aantal tanden der
tw3e raderen waarom de ketting loopt.
Een duel.
Twee officieren van het Duitsche
leger duelleerden Woensdag aan de
Zwitsersch-Fransche grens. Baron De-
lachais werd gedood.
ZonderliDge advertentiën.
De Louisville Gazette behelsde on
langs de volgende advertentie Mary
Alien-Green geeft met diepe droef
heid kennis van het overlijden van
haar geliefden echtgenoot Fred Allen-
Green. Door dit ontijdig afsterven
wordt de jeugdige en ontroostbare
weduwe erfgename van een flinke
„farm" en een vermogen van 38,000
dollar."
Nog brutaler is de volgende ad
vertentie, in de Jamestown Advertiser
„Na een ongelukkig huwelijk van
twee jaren is mijn echtgenoot er toe
overgegaan zich op te hangen. Daar
ik onmogelijk alleen mijn groote
„farm" kan besturen en over mijn
tweehonderd zeven-en-vijftig werk
lieden het toezicht houden, zoek ik
een echtgenoot, die zich niet laat af
schrikken door het voorbeeld van
zijn voorganger. May Grevey, Jack
sonville".
Een stierengevecht.
De millionair Max Lebaudy heeft
op zijn buiten te Maisons-Lafitte op
nieuw het schouwspel van een echt
Spaansch stierengevecht gegeven,
waaraan duizenden genoodigden zich
verlustigd hebben, onder anderen de
maire te Maisons-Lafitte, wien eene
eereplaats was gegund. Twee stieren
werden gedood. De opgetogenheid
was groot onder de toeschouwers.
Restaurateur van Schilderijen.
De Expositie dagelijks behalve
Zondag geopend.
Vrij entree bij introductie.
Directie VOS ZOON.
op ZONDAG 24 Sept
TE HAARLEM.
Groote Kerk.
Voorm. 10 ure, Hoog.
's Avonds 8 ure, Moe ton.
iVwtrae Kier».
Voorm. 10 ure, Swaan.
Jam-Kerk.
Voorm, 10 ure, Barbas.
Woensdagavond 7 ure, Knotteubelt.
Bakeneaer Xe-M.
(Voor do Kinderen.)
Voorm. 10 ure, J. W. Hillobrander,
Eglitts Wallonm.
Dix heures, Bresson,
pasteur a Rotterdam.
Christelijk Gereformeerd* Gemsms»
Gedampt* Oude Gracnt.
Voorm. 10 ure, av. 5 ure. Mulder.
Kie;L Heiligland.
Voorm. 10 ure, 's av. 5'^ ure, Brouwer,
van Amsterdam.
Luther tche Kerft.
Voorm. 10 ure. Poolman.
Kerft dar frersanigde Dooptguwde.
Voorm. 10 ure Crsandijk,
Kemonjtrantzehe Kerk.
Voorm. 10 ure, Heering,
te 's Gravenhage.
Ktrk der Broedergemeenten.
Voorm. 10 ure. Weiss.
Noorder kerk Bidder straat.J
Voorm. 10 ure, 's av. 8 ura. Langkout.
Woensdagavond 8 ure, Mulder.
Bijbellezing.
Nedard. Herv. Kerk.,
HeBaebro«k
Voorm. 10 ure, Gerth vaa Wijk Jï,
Beverir()k.
Voorm. 10 ure, Boon.
Nam, 1 ure, geen Zondagschool.
vangt Lutherss tie Kerk.
Voorm. 10 ure, K. A. Goniag.
Doovtgezinde Kerk.
Voorm. 10 ure, J. Sepp.
BXoemendftfel.
Voorm. 10 ure. BouviH,
van Alkmaar.
Nam. 2 ure, geen dienst.
&2eeia§le-de.
Voorm. 10 ore, J. Kuylman.
Houtrtfb én Polanen.
Voorm. 10 ure, van Lennsp.
pred. te Haarlem.
!ttani§?OOjrt.
Voorm. 10 ure, J. van Loencn Martinet.
Voorm. 10 ure, Hoog.
V é?sem.
Voorm. 10 ure, Moetou.
'savonds 7 ure Bijbeiiezin.', iu 't lokaai voor
chr. telang.
SanidTcoy t,
Voorm. 10 uro, Peaux,
pred. te Wijk aan Zee.
