GELUK!? Gemengd Nieuws BINNENLAND, Rechtszaken. Naar het Duitsch. Met een luiden uitroep van ver rassing bleef de jonge beeldhouwer «taan. 't Was ook een heerlijke verschij ning Daar stond in de poort van het oude huis een jong, bloeiend-schoon meisje. De blonde lokken omspeelden het hoofd als een stralenkrans, en de rozige wangen lokten tot kussen uit. Terwijl de jonge man zoo zijne blikken met alle teekenen van naïeve bewondering op haar liet rusten, kleurde zij eerst, maar lachte daarna vroolijk. „Ik moet op u wel den indruk van een echten lomperd maken," zeide Frits dit was de naam van den jon gen man,eene schrede nader tredent, „maar ik vraag u wel verschooning, dat ik u zog onbeschaamd heb aam De vrijmoedige toon van den jongen man scheen haar te bevallen, want weder verhelderde een vriendelijk lachje hare trekken. „Ik ben volkomen vreemd aan alle vervelende complimentenmakerij, maar uw prachtig haar en merkwaar dig schoone teint moeten ieder schii- der opvallen. Ongelukkig ben ik beeld houwer en kan dus deze schoonheden niet wedergeven." „Zijt gij beeldhouwer Doch, mijn heer, verontschuldig mij, ik kan hier niet blijven staan." „Wees niet boos op mij," zeide de jonge man vriendelijk, „en sta mij toe u een eindje te vergezellen". Zij keek hem van terzijde aan en zeide half ernstig, half schertsend: „Ik zoek geen avontuurtje!" „En ik ben geen avonturier!" Zij waren aan het einde der straat gekomen en besluiteloos blikte het jonge meisje om zicü heen. „Is mijn bijzijn u onaangenaam?" „Neen," zeide zij eenvoudig, „maar ik weet niet waarheen ik zal gaan." „Zijt gij hier vreemd Sta mij dan toe, dat ik u den weg wijs". „Ach neen", antwoordde zij, en een treurig lachje vloog over hare trek ken, „vreemd ben ik hier niet, maar ik heb in de geheele groote stad geen mensch meer, dien ik ken van nabij ken". „Zijt gij dus een wees?" „Ja!" Zijn blik en zijne stem, schenen haar vertrouwen in te boe zemen, want zij ging onbevangen voort: „Ziet gij, ik was zooeven bij den advocaat, in dat huis, waar wij elkaar straks ontmoetten; daar ver nam ik, dat de nalatenschap van mijne ouders twee honderd thaler be droeg. Zusters heb ik niet, familie heb ik evenmin, en dus sta ik hier in deze groote stad geheel alleen. Zij haalde diep adem; het spreken scheen haar te hebben verlicht. Frits' oogen schitterden, toen hij in het liefelijke gelaat van het meisje blikte; plotseling nam hij hare hand en zeide met bevende stem„mejuffrouw, vertrouw op mijne woorden als op die van een eerlijk man, die het op recht met u meent: ik heb eene zus ter, een flink, wakker meisje, al niet jong meer; zij is nooit getrouwd ge weest, maar zij weet zich dapper door alles heen te slaan zij weet voor al les raad die zal ook u wel weten te helpen. Zij woont slechts weinige hui zen van hier, mag ik u bij haar brengen Na nog eenig aarzelen liet het schoone meisje zich bewegen hem te volgen en na eenigen tijd zaten beiden in het ge zellig ingericht huisvertrek van juf frouw Gertrude. Deze was ongeveer 35 jaren oud. Haar gezicht was door eenige diepe voren doorgroefd, teekenen van zware levensstormen, die over haar heen waren gegaan, maar in hare diep blauwe oogen blonk zooveel zachtmoe digheid en goedheid, dat ieder zich tot haar aangetrokken gevoalde. De schoone Maria was dan ook spoedig met het „oude stramme meisje" zooals de beeldhouwer haar schertsend noem de in een vertrouwelijk gesprek. Frits zat stil en zwijgend in een hoek en genoot van den aanblik van het schoone meisje. Allerlei heerlijke beelden verrezen voor zijn geest hij zag zichzelven pogingen in het werk stellen om de liefde van deze engel te verwerven naar tot zijne vrouw maken zag een prachtig atelier groote heerlijke kunststuk ken onder zijne vaardige handen ver rijzen maar ach, een helder lachje rukte hem weder in de werkelijkheid terugen in de werkelijkheid was hij niets anders dan een arm nog geheel onbekend beeldhouwer, die blij moest zijn wanneer een kunsthandelaar hem eene kleine opdracht verstrekte of hem eene statuet afkocht. Hij zuchtte diep en nam spoedig daarop afscheid van de beide meisjes. Tegenover de woning zijner zuster lag een klein restaurantdaarheen richtte i ling een scherpe stem tot hem door- drong„Loten koopen I premieloten moet zeker winnenmorgen trekking Frits keek op. Voor hem stond een kleine bultenaar, met sneeuwwit haar en een duchtigen haviksneus. Hij herhaalde zijnen eentonigen uitroep en Frits greep haastig naar zijn beurs. ,Wat kost een lot?" ,Een mark hoofdprijs 15.000 mark 1" De beeldhouwer nam het bonte pa pier aan, borg het in zijn brieventasch en betaalde den prijs. In zijn hoofd bonsde en gloeide het „Voor ieder mensch verschijnt een maal in zijn leven de dag des luks wellicht is hij voor mij he den aangebroken ginds in de ge stalte van het schoone, blonde meisje hier de kans op eene som, die mij van zorgen vrijmaakt en mij in de gelegenheid stelt naar de hand van deze engel te dingen. des geluks o, wees gezegend uit de omstreken van Mataram, ge- dagteekend den lBden Augustus en af komstig van een der op 26 Augus tus gevallen officieren, wordt als met zienersgave de catastrophe voorspeld, die eene week later inderdaad is ge volgd. Zoodra wij machtiging hebben verkregen, zullen wij dezen brief, die een schel licht over sommige perso nen en gebeurtenissen werpt, open baar maken. Den volgenden dag was het bonte papier werkelijk 15.000 mark waard. De hoogste prijs was Frits ten deel gevallen. Ha, nu begon er eerst een recht lustig leventje! Het „stramme oude meisje" had handen vol werk om voor den uitzet der schoone bruid te zorgen. Eene fraaie woning werd gehuurd, en toen alles ger< was, was het voorjaar aangebroken en waren de beide jongelieden, die elkaar op zulk eene bizondere wijze hadden leeren kennen, een paar ge worden, en op den dag des huwelij ks voerde de trein hen naar het Zuiden naar Tyrol, en verder naar Italië. Drie jaren zijn voorbijgegaan, ver vlogen als een lichte morgennevel voor de stralen der zon. Veel sneller even wel nog zijn de 15.000 mark verdwe nen. De prachtige huwelijksreis, de fraaie meubelen en het vroolijke le ventje hadden er een duchtige bres in geschoten. Tengevolge van de afleiding, hem door het prettige leven geboden, had Frits zich hoe langer hoe minder met zijne kunst beziggehouden. Op twee tentoonstellingen waren inzendingen van hem afgewezen, reden genoeg om hem bij het telkens verminde rende geld met hevige verbittering te vervullen. De vroeger zoo levens lustige, werkzame jonge man begon een zwartgallige menschenhater te worden. Zijne blonde Maria was wel iswaar nog altijd schoon, maar in den grond een zeer onbeduidend schepsel, die haren man door hare opvattingen omtrent de kunst dikwijls tot vertwijfeling bracht. En voor de derde maal verjaart hun „dag des geluks". Wij vinden de familie in een groot, kaal vertrek bij een, eene kleine woning in een dier „kazernes", zooals de groote steden er bij menigten tellen. Door de allesbehalve heldere ven sterruiten valt het grauwe licht van een on vriendelij ken, regenachtigen herfstdag op de modelleertafel van den beeldhouwer. Ach, het zijn geeno kunstwerken, die daar ontstaan. Aller lei figuren: clowns, marktvrouwen, fiacres, enz. voor eene porceleinfabriek. Zuchtend bewerkt Frits de weeke stof. Zijne oogen zijn rood van het vele nachtwaken zijn haar begint uitte vallen zijne kunsfcenaarseerzucht is verdwenen. Daar zwerven zijne blik ken van zijn werk naar zijne jonge blonde vrouw tegenover hem, die on verschillig in een ouden, wankelen den leunstoel ligt en een roman leest, terwijl twee allesbehalve zorgvuldig Het Koloniaal Werfdepot. De drukte bij het Koloniaal Werf- depót te Harderwijk neemt met den toe; gemiddeld worden bij dat korps per dag 35 40 personen als militair voor Indië aangenomen, welke dienstneming voor het gering aantal vaste kader bij dat depót een verbazende drukte oplevert. Van 's morgens vroeg tot 's avonds laat en zelfs 's nachts is dat personeel aan den arbeid, om al die werkzaamheden te kunnen verrichten. Hoewel nog velen der aangenomen militairen, wat nl. de Nederlanders betreft, met verlof gaan, is toch de kazerne te Harderwijk reeds overvol. Op de chambrees worden meer personen gehuisvest dan in gewone tijden het geval is; scherm-gymnas- tiekzaal en alle beschikbare lokalen zijn reeds tot logies der manschap pen ingericht; bovendien is door ge brek aan ruimte in de kazerne, door het gemeentebestuur van Harderwijk tijdelijk het gymnastieklokaal in een der openbare lagere scholen afge staan om te dienen tot nachtverblijf der militairen van het Werf depót. Met het oog op die zeer drukke werkzaamheden bij het Kol. werfde pot zijn door den generaal-majoor inspecteur der inf. reeds twee onder officieren van het le en 8e regiment aangewezen om tijdelijk in den uit- gebreiden administratieven dienst bij dat depót te voorzien. Tevens is ook bij de korpsen inf. eene opgave gevraagd van een kapi tein van speciale diensten, die gene gen is om tot het verlichten der vele diensten van de kapiteins-compag nies-commandanten bij het werf- depót, ^minstens gedurende 3 maan den bij dat korps dienst te doen. £$Het voorgaande jaar huurden de heer J. W. Post en echtgenoote een deel der behuizing van den heer A. Postma en mej., in de Liefkensstraat en in den loop der tijden ontstond er tusschen huurder en verhuurder een alles behalve goede verstandhou ding, wat voor een derde dietrou- wéns geheel buiten de zaak stond aanleiding was het huurcontract op te vragen en naar beweerd wordt buiten weten van den huurder, dit ter hand te stellen aan den heer mr. P. Op een goeden dag toch kwam deze ten huize van den huurder, die van den prins geen kwaad wist en het einde van de nu volgende onderhan delingen was, dat een proces werd be gonnen. Dit werd ten slotte ten voor- deele van den verhuurder beslist,maar de huurder moest het werd hem duidelijk onder het oog gebracht ook ter handhaving van eer en goe den naam, in hooger beroep gaan en ofschoon hij, naar men zegt, daar naar weinig ooren had, toch werd ten slotte het hooger beroep aange- teekend en diende de zaak voor het gerechtshof te Leeuwarden. In den loop van het geding moesten kosten worden gemaakt en gedurig werd de huurder lastig gevallen om een voorschot of hoe men het ook noemen mag. De derde persoon, die het huurcontract had meegenomen en ter hand gesteld aan mr. P., bood ook hier zijn behulpzame en bemid delende handen zoo kwam men al- lengskens tot het niet onaanzienlijk bedrag van f 4150, binnen een jaar tijd, buiten nog de reiskosten aan den derden persoon ter hand gesteld. Eerst toen schijnt het zaakje aan het licht te zijn gekomen en bemoeide de recht bank zich met de historie, met het gevolg, in den aanvang van dit be richt medegedeeld. Naar de N. Winsch. Crt. verneemt, zal nu de heer Post mr. P. doen som- meeren tot terugbetaling van het te veel ontvangene. De Lutine. De werkzaamheden op de Lutine hebben weder een aanvang genomen. "Vrijdag werd door de Engelsche on dernemers aanbesteed het vullen der benoodigde zakken met zand, elk tot een gewicht van 100 K.G. en het brengen daarvan op den steiger. Het werk werd aangenomen tegen 6 cen ten per zak. Eenige duizenden zakken zullen gevuld moeten worden. veel mogelijk helpen. Maar als gij dit uitstrekt buiten uwe vereeniging, zoover als uit uw brief volgt, dan brengt gij een slag toe aan de per soonlijke vrijheid en aan eerlijken arbeid en bouwt gij een on-Engelsch stelsel op, waarover ik, uw brief be antwoordend, niet mag nalaten u mijn gevoelen duidelijk te zeggen." De Tower-bridge te Londen. Nog geen drie maanden geleden werd te Londen de nieuwe Tower Bridge voor het openbaar verkeer )penden thans reeds heeft dit verkeer afmetingen aangenomen, grooter dan op éénige andere brug over de Thames de London Bridge en de Blackfriars Bridge misschien uitgezonderd. Over de nieuwe brug, die aldus zoozeer in eene behoefte blijkt te voorzien, rijden dagelijks ge middeld 6074 wagens, meerendeels van het zwaarste kaliber. Het aantal voet gangers bedraagt gemiddeld 55,509 daags. De besparing aan tijd en slij tage, nu de voerlieden tusschen de dokken en Southwark niet meer den omweg behoeven te maken over de London Bridge, is enorm, maar tot heden nog niet onder cijfers gebracht. Eene grootsche taak wacht hier dus nog den liefhebber van dergelijke arith- metische krachtstukken. Barones Burdett-Coutts. Aan een gevaar ontsnapt. De eerste trein van Helder naar Amsterdam, heeft Vrijdagmorgen on derweg eenige vertraging ondervon den, doordien de wachter van de Koegrasspoorbrug zich had versla pen en daardoor had verzuimd de brug te sluiten. De man moest door het treinpersoneel uit zijn zoete rust worden gewekt. De machinist was tijdig op de onveiligheid van den weg opmerkzaam gemaakt en kon dus op behoorlijken afstand van de brug stoppen. Vergiftiging P De schoorsteenveger Van der Bijl te Rotterdam is na verhoor op vrije voeten gelaten, omdat er geen ter men aanwezig waren om hem in be waring te houden. Cholera. De burgemeester van Amsterdam brengt ter openbare kennis, datVrij- gekleede kinderen, in het midden der j dag in die gemeente twee personen kamer spelend, een helsch lawaai zijn aangageven als overleden aan helsch maken. Frits zucht diep en zijn blik vestigt zich op den droeven, grauwen hemel daarbuiten, zoo droevig en grauw ligt ook de toekomst voor hem. zyn aangageven als Aziatische cholera. In één gezin te Idskenhuizen (Do- niawerstal) zijn vier door den genees kundigen inspecteur te Groningen Van de bekende barones Burdett- Coutts, die van haar groot vermogen al zoo veel heeft besteed voor nuttige instellingen en philanthropische doel einden, komt in de Times een brief voor, die wel verdient gelezen te worden. Mevr. Burdett heeft namelijk 14 dagen geleden van den secretaris der Vereeniging van Huis en decoratie schilders in Noord-West-Londen het volgende schrijven ontvangen „Mevrouw 1 Ik heb de opdracht gekregen u kennis te geven, dat hedenavond een aanklacnt is ingediend door twee le den van bovengenoemde vereeniging, omdat de stalknechts in uw dienst worden gebezigd om de stallen te te Hulde aan Carnot. Niet minder dan tweehonderd Fransche steden hebben besloten de nagedachtenis van president Carnot eeren door een straat, een plein, een boulevard, een park, 'jeen kade naar hem te noemen. Dergelijke eer bewijzen moeten door den president der republiek worden goedgekeurd en president Perier heeft het druk met het geven van autorisatie tot het doopen of herdoopen van namen van straten in alle Fransche steden. Daarbij zullen negen steden standbeelden voor den vermoorden president oprichten, Lyon, waar hij vermoord, Limoges, waar hij geboren werd, en Dyon, dat hem tot afgevaardigde koos in de eerste plaats. Tot nu toe is Gambetta de man, naar wien het grootste aantal straten enz. in Frankrijk zijn genoemd, 420. Dan volgt Victor Hugo met 310, darrna komt Thiers. Maar vermoede lijk zal Sadi Carnot het nog wel eens winnen. Een mensch spoorloos verdwenen. In de chemische fabriek te Mühl- ihausen heeft zich een verschrikkelijk geval voorgedaan. Een werkman, IWuchner gemaamd, is spoorloos ver dwenen zonder de fabriek te hebben verlaten. Wuchner was des morgens om halfzes aan het werk gegaanzijn werk bestond daarin, alles in gereed heid te brengen voor de komst der andere werklieden. Op den noodlotti- Brookfield te verwen nadat zij hun morSe.n moest hlJ mtrobenzine gewone werk ale stalknechte hebben ult zev6n reservoirs m groote- verricht. Zij deelden one mede dat re reservoirs laten loopen. De laatste, zij dit werk voor extra loon verrich- 'a.\, m^deUyn en 3 M. hoogte, ten. Te gelijker tijd zijn er bekwamebevmden zl°b m,e™ bas?m> schilders buiten werk in en buiten 8tfU ?00 dl®P dat hu? bovenkant gelijk is met den grond. Terwijl de man hier bezig was, had er eene ge weldige ontploffing plaats, gevolgd brand. Van de zeven reservoirs waren er zes gebarsten en hetzeven- de Vereeniging, die blij zonden zijn met een karreweitje. Vertrouwende dat n dezen zult begunstigen, blijf; ik met achting," enz. Mevrouw Burdett-Coutts heeft hierop7 x--j ju i m geantwoord dat niet zij, maar haarlde .8ProaS brand. Toen Langzaam zinken des beeldhouwers j bacteriologisch geconstateerde geval- handen in zijn schoot. Een traan welt j Isn van Aziatische cholera voorgeko- in zijne oogen on tusschen de bleeke j nien bij kinderen, een van 4, een van lippen murmelt hij „O, luks I o, dag des geluks des A.v.p. Een gift. H. M. de Koningin-Weduwe, Re gentes, heeft mede namens H. M. de Koningin aan de armen van Alk maar eene gift geschonken van f 500. Aan den burgemeester verzocht H. M. de Regentes bij het vertrek aan het station den dank te willen bren gen aan de ingezetenen voor de har telijke ontvangst. Lombok. In de Limb. Koerier van Donderdag leest men het volgende: Ons wordt uit Maastricht van gis- hij zijne schreden. Met het hoofd in de I teren geschreven: hand droomde hij verder, toon plotse- j In een heden hier ontvangen briei 6 (reeds overleden), een van en een van 13 jaar. Daar de uitwerpselen in de Idskenhuizer vaart zijn geworpen heeft de commissaris der Koningin in de provincie Friesland, bij bekend making in de Leeuwarder öt. en eenige andere blad, de) ingezetenen gewaarschuwd, het water nit deze vaart en andere daarmede in verband staande vaarten en wateren niet an ders dan na te zijn gekookt te ge bruiken. Een 22jarige choleralijder te De Meern is overleden. Een advocaat geaohorst. Mr. S. C. H. Piccardt C.Hzn. is ontzet nit het ambt van procureur en voor den tijd van een jaar ge schorst in het ambt als advocaat. De N. Winech. Ct. deelt hierom trent het volgende mede: man eigenaar is van de bedoelde stal len en dat die geheel onder zijn be heer staan. Persoonlijk staat zij dus buiten de zaak. Maar dan gaat zij aldus voort „Uw brief is echter zóó zonderling van vorm en, dunkt mij, wat de strekking betreft, zoozeer in strijd met de ware belangen der werklie den, dat ik de gelegenheid gebruik om enkele opmerkingen te maken. De taal heeft veel van het gebiedende van een politierechter en de inlich tingen schijnen te zijn verkregen door een stelsel van spionneeren over een andermans zakenmaar hoofdzaak acht ik de strekking en de geest van uw brief. „De ieiten, naar mij bij onderzoek is gebleken, zijn juist. De stalknechts waren bereid en geneigd iets boven hun loon te verdienen na het eindi gen van hun gewone dagtaak, welke in dit jaargetijde lichter is en niet hun vollen werktijd in beslag neemt. Zij wilden aldus iets opzij leggen voor een kwaden dag in plaats van hun vrijen tijd in luiheid door te brengen, en tevens nuttige kennis opdoen die hun te stade kan komen in hun verder leven, als zij gebruik maken van hun ontwijfelbaar recht om hun toestand te verbeteren of te veranderen. Daarop komt dus de aanklacht neder die tegen hen is in gediend. Aan het slot schrijft zij tot volgende: „Uw vereeniging is wellicht ge rechtigd, op grond van de gemeen schappelijke toestemming van hare leden, voorschriiten en bepalingen te maken in eigen kring en ik begrijp dat het voor de hand ligt dat men- echen van hetzellde vak elkaar zoo- de brand was gebluscht, was de grond meer dan een meter hoog met kokend zoutzuur en nitrobenznie bedekt. De vloeistof ontwikkelde zulk een stank, dat het reddingswerk den eersten dag onmogelijk was. Den volgenden dag werkte men tot des avonds door, maar van Wuchner was geen spoor te vin den blijkbaar was hij in de vloeistof opgelost. Door proeven kwam men tot de overtuiging, dat dit volstrekt niet onmogelijk waseenige stukken vleesch, beenderen en tanden van dieren werden in dezelfde vloeistof geworpen en waren na twee uur ge heel verdwenen. Koning Alexander van Servië. De Pesther Lloyd vermeldt het gerucht dat de jonge koning Alexan der van Servië eerlang zich verloven zal met eene rijke Duitsohe prinses uit een niet regeerende familie, een tak van het huis van Hessen. Mis schien is dit gerucht, dat bevestiging eischt, enkel in omloop gekomen, naar aanleiding van de voorgenomen reis naar het Hof te Berlijn. De oorrespondent van een Engelsch blad deelt in verband hiermede een voorval mede uit den tijd toen de gewezen gouvernenr van Koning Alexander, minister-president in Ser vië was, Den dag na den eersten Btaats- greep, sprak de minister hem over de mogelijkheid van een huwelijk. Maar nog voor hij een naam kon noemen, stond de jonge koning plot seling op en zeide streng„Ik vraag uw raad „alléén in de politiek. Zoo dra ik besloten zal hebben te trou wen,Jzal ik u datjmededeelen.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1894 | | pagina 10