J h Boo
BIEREN,
Prima TAFiLBÖflR,
Nassaulaan
HANDEL
i®i0üi@T!I,
hm Kareaansehs huwelijks-
geschiedenis.
GEMENGD NIEUWS
KENNISGEVIN G.
VARIA.
in Biieii-1 BÉeuiaÉè
Tafel- en
Medicinale WATEREN.
Telefoon 15.
ï9 4*101111*.
Kleire Houtstraat 62.
Photographies
.1. PéRTZHEN,
Het atelier is dagelps
^eopead bij elke weers
gesteldheid.
HAARLEMSCHE STOOMVERYERIJ
CHEMISCHS WASCH-INRICHTING,
iULSUS WffllFF Go.
Helmbrekersteeg ts Haarlem.
Vertelling, naar het Duitsch.
Hoewel de vrouwen in Korea eene
zeer ondergeschikte plaats innemen,
zoo hebben zij toch in den familiekring,
als moeder en vrouw des huizes, hare
onaantastbare rechten. Wel ontbreekt
het haar aan de noodige intelligentie
om deze positie ook naar buiten te
bewaren, maar er zijn toch uitzonde
ringen, en zulk eene leert ons de vol
gende vertelling kennen, die ontleend
is aan de verslagen van een Franschen
zendeling:
Een aanzienlijk man was weduw
naar geworden. Hij wilde hertrou
wen. Liefde speelt echter bij het slui
ten van huwelijken in Korea geen
rol, en de keuze van eene passende
bruid ligt geheel in de hand van
den daarin betrokken huwelijksbe
middelaar. Onze weduwnaar wendde
zich dus tot zulk een en deze laatste
bracht de zaak dan ook spoedig in
het reine, zoodat de bruiloftsdag kon
worden vastgesteld.
Met licht begrijpelijke spanning zag
de bruidegom zijne j<>nge bruid bij de
plechtigheid voor de eerste maal.
Doch hoezeer was hij bedrogenAls
door den donder getroffen, was hij,
toen hij de kleine, dikke en onaanzien
lijke persoon voor zich zag, die van nu
af aan zijne levensgezellin zou zijn,
en bij wie ook het gebrek aan gees
telijke hoedanigheden slechts te na
tuurlijk scheen. Maar het ongeluk
was gebeurd, het huwelijk gesloten en
de zaak niet meer te veranderen. Dit
eene stond van het eerste oogen blik af
bij hem vast, in zijn huis zou zij niet
komen, en niet de minste relatie met
haar wilde hij hebben. En inderdaad.
Hij bracht zijn plan ten uitvoer, liet
haar bij hare ouders en keerde alleen
naar de hoofdstad terug. En hij liet
nooit meer iets van zich hooren.
De verlatene, die ondanks haar on
aanzienlijk uiterlijk voorkomen eene
vrouw van groote intelligentie was,
schikte zich kalm in haar lot. Nu en
dan informeerde zij langs een omweg
naar den toestand van haren ver ver
wijderden echtgenoot. Deze was intus-
schen vice-minister gewordenzijne
beide zonen waren gehuwd, en thans
ging hij den gewichtigsten, pleehtig-
sten dag tegemoet, die er in het leven
van een Koreaan bestaat, zijn zes
tigsten geboortedag. Reeds sinds maan
den weren de meest uitgebreide toebe
reidselen genomen, zooals dit bij arm
en rijk, bij aanzienlijk en gering het
gebruik is.
De jonge vrouw ondernam op deze
berichten iets zeer merkwaardigs, iets
bepaald ongehoords. Ondanks alle be
denking en tegenkanting harer familie
leden, ging zij vastberaden op wegnaar
de hoofdstad. Daar aangekomen liet
rij zich tot voor de woning van haren
echtgenoot dragen en als vrouw des
huizes officieel aanmelden. Zij stapte
uit haar draagstoel en begaf zich met
groote kalmte naar de achter in het
huis gelegen kamers, waar, met h t
oog op de hooge feestelijkheid, een
groote familiekring verzameld was,
terwijl de jubilaris met verwanten en
vrienden den dag in de voorgelegen
kamers vierde.
Terwijl nu alle aanwezigen verplet
waren van verbazing over het drieste
gedrag van eene hun geheel onbe
kende vrouw, ging deze op de eere
plaats zitten, vroeg vuur en stak met
de grootste bedaardheid haar pijp
aan. Dadelijk daarop riep zij een be
diende en voegde hem toe„Wat
moet dat beteekenen? Ik kom hier
als meesteres des huizes, en geen
uwer valt het in, mij te begroeten?
Gijlieden schijnt niet te weten, hoe
iet betaamtWaar zijn mijne schoon
dochters? Waarom komen zij niét bij
mij Zij schijnen vergeten te hebben,
dat ik door mijn huwelijk de moe
der van hare mannen geworden ben,
en dat ik recht heb op dezelfde eer
bewijzen als hare eigen moeders I"
Zeer verlegen en onderdanig ver
schenen daarop de beide schoondoch
ters en verontschuldigden zich zeer
nederig, ondanks hare verrassing bij
net onverwacht bezoek. Op vriende-
iijk-berispenden toon vermaande de
jonge vrouw haar, voortaan hare
plichten beter te betrachten. Nu
deelde zij als vrouw des huizes, eeni-
ge bevelen aan de bedienden uit.
Eenige uren waren verloopen. Wel
was de mare van hetgeen er was voor
gevallen ook in de vertrekken der
mannen doorgedrongen, maar toch had
geen der heeren zich nog vertoond.
Nu beval de jonge vrouw een knecht,
hare zonen te roepen. Toen dezen,
.eer verlegen, eenige verontschuldigin
gen stamelend, in de kamer kwamen,
zeide zij op zeer vasten toon
„Reeds sinds vele uren ben ik aan
gekomen, en nog altijd is het geen
awer in de gedachte gekomen, mij te
oegroeten. Hoe zal het u in de wereld
met zulk eene slechte opvoeding en
met zoo weinig kennis van goede vor
men moeten gaan! Den bedienden en
mijn schoondochters heb ik hunne
onbeleefdheid vergeven. Maar mijne
zonen kan ik niet ongestraft laten."
Een bediende moest hun dadelijk
eenige slagen over de beenen toebren
gen*
Toen ging zij voort
„Wat uwen vader, den vice-minister,
betreft, ik ben zijne dienares en heb
hem geen bevel *n te geven. U lieden
geef ik echter den raadvergeet geen
tweede maal wat u tegenover mij be
taamt."
De vice-minister kwam nu einde
lijk ook om zijne gemalin te be
groeten.
Na een paar dagen, bij het einde
der feestelijkheden, noopte zijn dienst
hem, naar den koning te gaan. Deze
vroeg hoe het feest was afgeloopen,
en kreeg nu alles te hoorende ge
schiedenis van het huwelijk, het ver
laten van de jonge vrouw en thans
hare onver ws chte aankomst. De koning
antwoordde lachend
„Gij hebt onrecht jegens uw gade
gepleegd, die eene vrouw van buiten
gewoon veel geest en verstand moet
zijn. Ik bewonder haar gedrag ten
hoogste, en ik kan uslechtsdenra~d
geven, het onrecht weer goed te maken,
dat gij haar hebt aangedaan".
De vice-minister had dit zelf reeds
begrepen, maar de vorst schonk reeds
een der eerstvolgende dagen aan de
jonge vrouw, die zoo energiek hare
positie had weten te bewaren, eene
hooge betrekking aan het Hof.
Landverhuizing
De Oclobercirculaire van hetLonden-
sche bureau van inlichtingen vöor
landverhuizers bevat menige behar
tigenswaardige wenk.
De vrije overtocht voor vrouwelijke
dienstboden naar West-Australië en
Natal is opgeheven. Daarentegen kun
nen dezen naar de Kaapkolonie rei
zen tegen lagere prijzen. Daar is bij
de staatsspoorwegen geen werk voor
handwerkslieden. In Matabeleland
en Mashonaland kunnen landverhui
zers, die goed kapitaal bezitten, ver
hongeren.
Naar Canada te verhuizen in dezen
tijd van het jaar is niet raadzaam.
De vraag naar boerenarbeiders is daar
dit jaar minder geweest dan het
voorgaande jaar. Handwerkslieden
worden in Canada niet gevraagd.
In Nieuw-Zuid-Wales is het aantal
werkeioozen wei verminderd, maar
bestaat geen behoefte aan werkkrach
ten. De regeering heeft in de eerste
zes maanden van dit jaar 6000 werk-
loozen naar de goudvelden gezonden
en 2000 anderen met geld geholpen.
Ook te Melbourne zijn de vooruit
zichten voor landverhuizers gering.
Het bouwvak is voldoende van werk
krachten voorzien. Hetzelfde geldt
van de andere Australische koloniën.
Op Nieuw-Zeeland zijn meer gewone
werklieden voorhanden, dan werk
kunnen vinden.
Bestrijding der diphterie.
De opperste geneeskundige raad te
Weenen heeft besloten het nieuwe
middel ter bestrijding van „diphthe-
rie" van staatswege tedoen bereiden,
waartoe voorloopig een werkplaats
in de militaire veeartsenij-inrichting
in gebruik is genomen. Op den staats-
begrooting zal een aanzienlijke som
worden gebracht voor een grootere
inrichting.
Een correspondent van een der
Engelsche bladen heeft te Weenen
een proefneming bijgewoond met pro
fessor Behring's middel tegen diph-
teritis. Het middel wordt vooralsnog
alleen toe gepast op zeer ernstige zieken
voor wie bij de gewone behandeling
geen kans meer bestaat op herstel.
Eerst nadat in deze gevallen een
groot aantal proeven zijn genomen,
zal men met eenige zekerheid kun
nen zeggen of professor Behring's
ontdekking op dezelfde hoogte staat
als de uitvinding der koepok-inen
ting.
De zieke was een kind van 16 maan
den, dat uiterst benauwd was. Door
een keeloperatie en het inzetten van
een buisje had men reeds beproefd
de ademhaling te vergemakkelijken.
Het kind werd door de geneeshee-
ren als verloren beschouwd.
De patiënt werd in de maag ge
spoten met prof. Behring's serum.
De behandeling had geen slechte ge
volgen, de zieke scheen zich vrij wel
op zijn gemak te gevoelen. De ge-
neesheeren verzekerden, dat als de
toestand twee dagen lang zoo bleef,
het middel een werking ten goede
zou hebben geoefend.
De bijdragen ten behoeve van het
nieuwe micldel tegen de croup komen
nog stee is talrijk in bij de Figaro.
Het blad maakt nu de tiende lijst
openbaar, welke met de vorige een
totaal aanwijst van 148,500 fr.
Oplichters.
Eenige maanden geleden was een
tienjarig jongentje, het eenige kind
van een echtpaar te Rive-de Gier,
spoorloos verdwenen en alle pogingen
om het kind terug te vinden, bleven
vruchteloos. In hun wanhoop beslo
ten de ouders ten laatste een man
te raadplegen, die als een wonder
baarlijk medium beschouwd werden
besloten werd, dat de man een ont
dekkingstocht zou ondernemen met
zijn hypnotiseur.
Beide mannen verklaarden stellig,
dat het kind op een hoeve injDaup-
hiné vertoefde en vraagden 600 frs.
voor reiskosten om het kind te uaan
halen. Na lang dingen namen zij aan
het voor 100 frs. te doen en weldra
gingen zij op weg.
Na eenige weken keerden beiden
te Rive-de-Gier terug maar zonder het
kind. Zij vertelden den wanhopigen
ouders, dat zij niet genoeg geld had
den gehad om de reis te voet te ma
ken en daarom tot Vienne per spoor
waren gegaan. Maar doordat zij het
voorgenomen program niet hadden
kunnen volgen, was alles in de war
geloopen en hadden zij wel gezocht
maar zonder resultaat.
Meteen volgde er een kleine wenk,
dat de zaken heel wat gunstiger zou
den staan, indien zij nog 600 frs. kre
gen. De ouders doorzagen de schel
men echter en dienden een aanklacht
tegen hen in. Beiden hebben terecht
gestaan te St. Etienne. In de gerechts
zaal namen zij een zeer onbeschaamde
houding aan. De hypnotiseur hield
een lange rede om de buitengewone
macht van het medium tebetoogen,
maar vertelde daarin zooveel dwaas
heden, dat de president zich genood
zaakt zag hem het zwijgen op te leg
gen. De schurken werden tot drie
maanden gevangenisstraf veroordeeld.
Een spoorloos verdwenen
werkman.
Men zal zich herinneren, dat onlangs
een werkman bij een ontploffing in
de scheikundige fabriek te Mühlhau-
sen (Elzas) spoorloos verdwenen was.
Op grond van de ontdekking van
enkele voorwerpen in een ketel met zu
ren en van genomen proeven heeft men
aangenomen dat de man in de zuren op
gelost was.
Nu weigert evenwel de vakvereeni-
ging de uitbetaling der schadevergoe
ding bij ongelukken. Zij beweert, dat
niet uitgemaakt is dat de man dood is
hij kan zich verwijderd hebben. Om aan
allen twijfel een eind te maken zal men
volgens de „KÖln. Ztg." een scheikun
dig onderzoek instellen om uit te ma
ken, of zich in de overgebleven stoffen
menschelijke bestanddeelen bevinden.
Moord in Rusland.
In het Russische gouvernement
Wilna is een grondeigenaar met zijne
vrouw, drie kinderen en vier dienst
boden in den nacht vermoord. De
moordenaars staken daarop de wo
ning in brand om de sporen van de
misdaad uit te wisschen. Tot nog toe
heeft men geen spoor van hen kunnen
ontdekken. Onder de bevolking
heerscht een groote paniek daar het
aantal moorden voortdurend toeneemt.
Burgemeester en Wethouders van
Haarlem doen te weten, dat het pri
mitief kohier voor de plaatselijke
directe belasting naar het inkomen
dezer gemeente, dienst 1894 ter in
vordering van de daarop voorkomen
de aanslagen Donderdag aan den Ge
meente-Ontvanger is ter hand gesteld,
en dat ieder verplicht is, zijnen aan
slag op de door hen volgens artikel
28 der verordening op de heffing van
deze belasting gestelde termijnen, te
voldoen, alsmede dat afschrift van
het kohier van heden gedurende vijf
maanden voor een ieder ter plaatse
lijke Secretarie ter lezing is neerge-
legd.
Commissariaat van Politie te Haarlem.
De voorwerpen zijn dagelijksbehalve
Zo'fi- en feestdagenvan 11 tot 1 uur
v>or de eigenaars terug te bekomen.
Een boezelaar. Eene broche.
Een puckhondje. Een lederen
tuigje. Een kinderlaarsje. Een
kincïerschoentje. Een schoolboek
en een cahier. Een kerkboek.
Een lombardbriefje. Een kerkboek.
Een bruin hondje. Een ring
met een steen. Een knipje.
Een boek der algemeene geschiede
nis. Eene breikous. Eene péle
rine. Een gouden horlogesleuteltje
met een gedeelte van een ketting.
Eene rozekrans. Een kinder
schoentje. Eene bril. Een pet.
Een handschoen. Een potlood
houder. Eene parasol.j Eene
kam. Eene portemonnaie met
eenig geld. Een paar handschoe
nen. Eene ceintuur. Een ring
met eenige sleutels. Eenige losse
sleutels.
Verleden Zondag even voordat de
dienst een aanvang zou nemen, liep
Jan Prop te Amsterdam de kerk
binnen. De bankbewaarder liep hem
achterna, tikte hem op den schouder
en zeide, op 'n hondje wijzend, dat
hem gevolgd wasHonden wor
den niet toegelaten. Dat is mijn
hond niet antwoordde Jan.
Maar hij loopt u na.
Dat kan ik niet helpen, jij doet
't immers ook, vrind.
Onnoodig hier bij te voegen, dat
het stomme dier met de meest mo-
gefijke zachtzinnigheid door den bank
bewaarder verwijderd werd.
Poëzie en proza.
Zij (op een wandeltocht). Vind je
de lucht hier buiten niet heerlijk?
Hij. Ja, heel lekker; ik geloof,dat
ze ginds in de boerderij bezig zijn
pannekoeken te bakken.
Een onvoorzichtige daalde af in zijn
kelder, stak de kaars in wat hij voor
een vaatje zwart zand hield en bleef
er naast zitten wijn drinken, terwijl
de kaars meer en meer afbrandde.
Langzaam maar zeker kwam de vlam
dichter en dichter bij wat de dwaas
voor zwart zand aanzag, totdat juist
toen hij opnieuw den beker aan zijne
lippen bracht, de vlam de grens had
bereikt en uitging want het was
zwart zand.
Het „leven" is slechts kort- 't Be
staat slechts uit vijf letters. Vier
vijfde gedeelte ervan is maar „even"
en toch is er ook „veel" in, terwijl
het van achteren beschouwd, slechts
een „nevel" is.
Bij een ontzettend ongeluk dat eens
plaats had op den Cincinnati-spoorweg
had een der reizigers zijn valies verlo
ren de man vervolgde den station-chef
met zijn misbaar, terwijl deze hoofd en
handen meer dan vol had met veel ge
wichtiger bemoeiingen. Lang ging de
chef tmet onverstoorbaarheid voort,
totdat de reiziger het eindelijk met
al zijne reclames wat te bond maakte.
Ik wil mijn valies terug hebben.
Er zit geld inik moet het hebben.
Gij zult mij iemand meegeven, om
het te zoeken of ik doe de Maat
schappij een proces aan, schreeuwde
de lastige reiziger.
De station-chef zag den man
doodbedaard aan en antwoordde
„Daar liggen er tachtig die hun le
ven bij de ramp verloren hebben
en zij zwijgen wel. Neem daar een
voorbeeld aan.
Eenige jaren geleden vervulde de
bekende acteur Joh T. Raymond de
hoofdrol Nebroska in het .-tuk „Co-
lonei Selters", toen onder het too-
neel voor de rechtbank, dat daarin
voorkomt, twee groote buihonden in
het parterre begonnen te vechten en
al de aandacht der toeschouwers tot
zich trokken.
„Ik stel voor de verdere behande
ling van deze rechtbank voorloopig
te staken", zei Raymond, „en ik wed
een dollar op den witten hond
„Aangenomen 1" riep een uit het
publiek. De witte hond overwon en
de dollar werd over het voetlicht
Raymond toegereikt en men speelde
het stuk voort, alsof er. niets was
gebeurd.
De Piano.
Jongmeisie Speelt gamma's met
een vervelend gezichtbeschouwt haar
piano, onderwijzeres als haar persoon
lijke vijandin, tegen wie alle wape
nen geoorloofd zijn; vindt altijd dat
de le3 eindeloos is en speelt, in plaats
van haar études, Au clair de la lune
met één vinger.
De huwbare dochter: Speelt piano
op dezelfde wijs als zij borduurt,
werktuigelijk, zonder enthousiasme;
op een blik van haar moeder gaat
zij aan de piano zittenspeelt be
deesd, veel te langzaam of veel te
vlug; zonder nuance, zonder op de
teekens te lettenmartelt de piano
en de toehoorders. Haar reper
toire bestaat slechts uit drie stukken
„Le Prière d'une Vierge" „Le Crépu-
scule" en „Les Cloches du Monastère".
Men applaudisseert uit beleefdheid,
het meisje keert zich blozend naar
moeder, die haar in 'toor fluistert:
„Heel mooi geweest, Fine".
De andere moeders, die huwbare
dochters hebben, complimenteeren
haar met een zoetsappig gezicht, en
kakelen dan onder elkaar „Geen ex
pressie! Geen aanslag! Wat ouwe
wijsjesWat zware pedaal, om de
valsche noten niet te doen hooren."
En de kruidenier, die weet dat
Fine een goeden bruidschat mee
krijgt en haar als een uitstekend
fhompje kaas voor zijn zoon beschouwt,
teliciteert de moeder met de talen
ten harer dochter, die „allemachtig
huis is op de piano."
De amateur: Laat zich lang bidden
voor hij speelt en is, wanneer hij
eenmaal speelt, niet van de piano te
slaan. Vertolkt alleen „meesterwe
ken van groote meesters", ot zijn
compositie, opgedragen aan do mees
teres van het huis, waar hij dineert.
Verafschuwt dansmuziek of, wanneer
hij zich eens verlaagt zulks te spelen,
speelt hij een wals, waarop niet te
dansen is. Critiseert het spel van de
meest bekende pianisten. Erkent dat
Gounod een paar heel aardige mo
tieven gecomponeerd heeft, doch is
van oordeel dat Verdi alleen voor
draaiorgels heeft geschreven.
De accompagnateurGaat heel ge-
heimzinnig op zijn tabouretje zitten;
versnelt of vertraagt het tempo naar
het welbehagen van zanger of zan
geres, van wie hij een geboren slacht
offer is. Berust in zijn lot, uit nooit
een klacht. Wanneer de artist valsch
zingt, krijgt hij de schuld en hij ver
dedigt zich niet. Zachtzinnig hoort
hij alle opmerkingen aan, ontvangt
nederig alle berispingen, beeft bij het
aanslaan van het eerste accoord en
wanneer het auditorium applaudis
seert krijgt hij een kleur, alsof de
toejuichingen hem golden. Wanneer
men hem bij toeval in een kleinen
kring vraagt iets ten beste te geven,
antwoordt hij met een zedig lachje
„O, maar ik speel niet „ik
„accompagneer
De groote pianistRomantieklang
en dor, leeuwenmanen welke hij woe
dend schudt, omhoog, omlaag, naar
rechts, naar linksfonkelende oogen;
maakt misbruik van de pedaal.
Klassiek: groot noch klein: blond
noch bruinvet noch magercorrect
v n houding; kort geknipte haren;
uiterlijk van een artillerie officier, spel
een weinigje sober, een weinig koud
zeer absoluut in zijn smaak.
In de zaal: Een dame, tot haar
buurman„Kunt u mij ook zeggen
van wie het stuk is, dat nu gespeeld
wordt
Mijnheer, na met een ernstig ge
zicht het programma te hebben ge
raadpleegd „Van mijnheer „Adagio,"
mevrouw."
De dame, met kenners zekerheid:
„Prachtig componeert die man. Maar
vindt u het niet vreemd dat die
groote mannen allen Spaansche na
men aannemen?"
50, 55 en 60 Ct«,
LEIDSCHE en DELFTSCHE
75 CU. per 'A kilo.
"raE.ajiiJ.il3s.
Opname In.Untanéo, SpotUiitslt
;n Kinderportretten, onvergan
kelijke PortratvergrooHngen.
en
van
fl s g a z Ij n
Brooto Houtstraat 86 en
Fabriek:
Etallieeement geheel naar de eitchen
det tijde ingericht.
Canenrreerende prijzen.
Nette ea speadlffe bewerking
