Wedstrijden.
Letteren en Kunst.
Politiak Overzicht.
Rechtszaken.
ÖËMEN&D NIEUWS
taljons blijven beneden den eisch
hoe dikwijls een te velde trekkende
troepenmacht niets anders is dan een
met veel moeite uit verschillende
garnizoenen bijeengedreven menigte
soldaten, zonder eenheid of verband;
hoe volstrekt noodi voor de hand
having van Neerlands gezag het blijkt,
het leger te reconstrueeren en de
moreel of physiek waardeloozen, aan
wie men niets heeft en die toch den
staat minstens even veel kosten als
geschikte militairen, te vervangen
door krachtige en geoefende soldaten;
dat alles klemt thans meer nog dan
vroeger. Indien de toestand den Sta-
ten-Generaal naar waarheid werd
blootgesteld, geen minister zou vruch
teloos fondsen aanvragen voor leger-
versterkingzal het de minister
Bergsma zijn, die zich jegens zijn land
verdienstelijk maakt door dezen meest
noodigen van alle maatregelen te pro-
voceeren?
Lombok zij nu voortaan weer een
„Tanah Sasak" (een Sasaksch land),
maar onder Nederlands leiding met
een organisatie, die in hoofdzaak
overeenstemt met de organisatie van
het inlandsch bestuur op JavaNog
éen Balinees, in welke ondergeschikte
betrekking ook, gezag te laten voeren
op Lombok, ware trouweloosheid ten
aanzien der Sasaks en ware een spot
ten met Nederlands prestige. Voor de
verraderlijke Balineezen, wat wij bid
den mogen, geen genadeMen moge
dat onmeedoogend noemen, met een
Engelsch staatsman die niet berucht
is om zijn wreedheid, gelooven wij dlit
„the essence of war is violence, and
that moderation in war is imbecility""
(het wezen van den oorlog geweld,
en dat matiging in den oorlog onnoo
zeiheid is) en deze tijd vanrouw over de
ongelukkige slachtoffers <van hei laag
hartig verraad der Balineezen schijnt
ons ai zeer slecht gekozen voor het
prediken van zachtmoedigheid en ver
gevensgezindheid.
de beteekenis.
Eindelijk snijdt de hofmeester de
koorden door, en het nationale dun
doek spreid zich uit en draagt in
het midden een eeresabel, met lauwe
ren omkroond.
Luitenant v. d. Pauwert, geeft de
verklaring en zegt dat wij de herin
nering vieren van den dag waarop
kapitein Drijber voor een jaar geleden
door H. M. Koningin-Regentes werd
toegesproken en van Hare Majesteit
de eeresabel ontving. Vervolgens
brengt hij zijn hulde aan de kapitein,
die reeds drie maal door den vijand
in Atjeh was gewond, biedt hem
zijne beste wenschen voor de toe
komst aan en eindigt met een uit
roep: „Leve kapitein Drijber!"
Allen stemden met hem in, een
vroolijx „lang zal hij leven l" klonk
uit aller borst, de champagne bruiste
in de bekers, en men dronk op de
gezondheid van den moedigen held.
Na een woord van dank voor de
eer hem bewezen, sprak kapitein
Drijber in krachtige taal de Indische
officieren toe, van wie hij groote ver
wachtingen koesterde bij het volvoe
ren der plichten, welke het vaderland
van hen zal vorderen. Ten slotte
wijdde hij een dronk aan het Indi
sche leger.
Het feest in den salon werd daarna
op het dek voortgezet.
Allen schaarden zich in een kring,
waarin men aan kapitein Drijber de
eereplaats toewees. Opnieuw werd er
gesproken te zijner eer, nogmaals
geklonken op het eeremetaal der
Militaire Willemsorde, dat op zijn
borst prijkte. Hijzelf verhief daarop
den lot van twee andere ridders, hier
naast hem staandemgr. Staal, rid
der van den Nederlandschen Leeuw,
en luitenant-kolonel Schnelle, ridder
der Militaire Willemsorde. De solda
ten hieven een „Zij leven hoog!"
aan, en met eenige andere liederenj
en stukjes werd de feestelijke avond
aangenaam besloten.
bedstede een trommel met 1400 ge
stolen. De vrouw had wel eenig ge
rucht gehoord, maar meende dat haar
man nog in de woning was. Van den
dader is nog niets bekend.
kunnen «ijn.
Puin voor het maken van harde
wegen wordt reeds op het terrein aan
gevoerd.
Cholera.
Te Roelofarendsveen is bij een zes
jarig meisje een geval van Aziatische
cholera voorgekomen met doodelijken
afloop.
Te Weesp is weder in 2 gezinnen
cholera geconstateerd. Tot nu toe
kwamen al de gevallen voor bij be
woners van den Heerensingel. De
slooten, voor en achter dezen Singel
gelegen, zijn een broeinest voor alle
mogelijke oorzaken van besmettelijke
ziektegevallen. Vandaar het vermoe
den dat de aangetasten slachtoffers
zijn van den bestaanden toestand.
Hulde aan Kapitein Drijber.
Uit Port-Said wordt d or een der
passagiers aan boord van de „Prinses
Wilhelmina", met welk stoomschip
het detachement kolonialen onder
aanvoering van kapitein Drijber on
langs van Amsterdam vertrok het
volgende geschreven
Den 19en en 20en Sept. waren wij
in de haven van Genua, en de drukte
op de kade, de aan- en ai varende
bootjes voor ons stoomschip bewezen
wel dat aan de „Prinses Wilhelmina"
meer dan gewone belangstelling werd
betoond.
Donderdag om 3 uur begon weer
de schroei hare wentelingen, en de
gekeeie bemanning was op het dek,
om nogmaals Europa's kust te groe
ten, die wij niet meer zouden betre
den.
Vrijdag den 21sten werd onder ge
lijke begunstiging des hemels als den
vorigen dag steeds doorgestoomd
eenzelfde verkwikkende zonneschijn,
een even kalme watervlakte, welke
van niemand den tol der zeeziekte
eischte.
Zaterdag was een genotvolle dag,
des avonds bekroond met een feest
vol schoone herinneringen. In den
morgen stoomden wij de straat van
Messina binnen.
Tot 's avonds hielden wij Italië's
zuidkust in het gezicüt, en toen wij,
na een laatsten groet te hebben ge
bracht aan Europa's vasteland, ons
naar den salon begaven, wachtte ons
daar een ware verrassing ter bekro
ning van dien schoonen dag.
Aan de middentafel rechts van den
commandant der boot zat kapitein
Drijber, ©en opgerolde vlag hing bo
ven zijn Hoofd tegen de zoldering.
Voorzeker, dit voorspelde een leest,
doch slechts weinigen wisten daarvan
Nationaal Fonds.
Tot een totaal bedrag van 27.544.83 Vs
aan giften is ontvangen bij den secre
taris-penningmeester van het cen-
traal-comité voor het bijeenbrengen
van een nationaal fonds ter onder
steuning van de nagelaten betrekkin
gen van militairen van leger en vloot,
in ol door den strijd in Indië gesneu
veld of overleden.
Een mislukte tocht.
Dinsdag trokken een 60-tal socia
listen uit Amsterdam naar De Kwa-
kel bij Uithoorn, met het doel, aldaar
een gerechtelijken verkoop te doen
mislukken. Bij de Kwakel aangeko
men, werden ze door een paar honderd
boeren, die van hun plan hadden ge
hoord, opgewacht.
De verkoop was begonnen en ver
scheidene voorwerpen waren reeds
tegen den prijs van 1 cent door de
sociaal-democraten gekocht, toen er
plotseling tumult ontstond. Sommige
socialisten kregen slagen en stompen
en wel een dertigtal werden in een
sloot geworpen.
De sociaal-democraten gingen zich
verschuilen op den zolder van een
boerenschuur. De burgemeester van
Uithoorn deelde hun hier mede, dat
hij er borg voor stond, dat zij verder
niet mishandeld zouden worden. Hier
op verlieten de sociaal-democraten de
schuur en trokken onder geleide van
den burgemeester en eenige veld
wachters naar Uithoorn.
Sportterrein te Utrecht.
De heeren die in het vorige jaar
met hunne plannen voor een sport
terrein te Utrecnt gereed waren, doch
deze toen moesten opgeven wegens
beletselen door het departement van
oorlog in den weg gelegd, omdat de
door hen ontworpen en reeds aanbe
stede wielerbaan binnen de inunda
tiekring zon komen te liggen, hebben
hun voornemen door deze zwarighe
den niet laten varen.
De beide heeren F. J. Moerkoert
en R. Wille zijn thans door aankoop
eigenaars geworden van een uitge
breid terrein,gelegen tusschen het wan
delpark achter het Hoogelandspark,
waarvan volgens de koopconditiën de
aanleg van stadswege binnen twee
jaren zal moeten aanvangen en
den verdekten weg der genie die
langs de Riiderschapvaart loopt. Aan
de zuidelijke grens van dit terrein
loopt de Meentstroom en aldaar zijn
de genoemde heeren voornemens twee
ruime en naar Engelsche trant inge
richte zwemba.-sins en baden voor
heeren en dames afzonderlijk op te
richten. Achter deze bassins zuilen
fraaie tuinen worden aangelegd en
daarachter wederom een groote wie
lerbaan van 500 M. volgens het sys
teem Monnier,op het oogenblik voor de
beste wielerbanen in het buitenland
gebruikelijk. In het midden der wie
lerbaan worden vier iawntenniBbanen
ingericht die tevens voor zaalrijden
en rolschaatsenrijden kunnen dienen.
Voorts wordt een gedeelte van het
terrein nog ingericht voor het houden
van concours-hippiques waar tevens
cricket, voetbal en andere Engelsche
spelen kunnen worden uitgeoefend.
Een groot terrein aan de grens
van het nieuwe wandelpark blyft
dan nog gereserveerd voor bouwter
rein.
Het terrein kan worden bereikt di
rect nit het Hoogelandspark, vanwaar
een breede harde weg wordt aange
legd langs den tegen woordigen melk.-
tuin van Van den Brink.
De toegang tot het zwembassin der
dames zal een andere zijn dan tot
dat der heeren.
Aan de oostzijde wordt het sport
terrein begrensd door een 30 meter
breed kanaal, dat aan liefhebbers van
watersport gelegenheid zal bieden om
zich daar te oefenen.
Reeds thans is dit water des win
ters in gebruik bij de IJsclub. Dat
het terrein ook geschikt zal zijn tot
het houden van landbouwtentoonstel
lingen en.dergelijke behoef i niet ge-
Een hartelijke ontvangst!
Ook te Rouaan bestaat het ge
bruik dat de zangers der opera voor
het publiek op de proef zingen. In
den laatsten tijd had het publiek zich
bij drie debuten van zekeren tenor
Fonteix hoogst ontevreden getoond.
Toch werd hij aangenomen verklaard.
Het publiek besloot zich daartegen
te verzetten en een stampvolle zaal
maakte aan Fonteix het optreden in
de „Favorite" onmogelijk. Hij vroeg
toen of men hem een vierde debuut
wilde toestaan, maar ook daarvan
wilde het publiek niet weten. „On
middellijk resilieeren" was de eisch.
Fonteix weigerde, het heele eerste
bedrijf werd afgezongen, maar zelfs
in het orkest kon men geen noot
hooren, zulk een rumoer maakte het
pnbliek I De meeste heeren stonden
met hun hosd op en den rug naar
het tooneel straatdeunen te zingen.
Eindelijk heeft de burgemeester er
een eind aan gemaakt, door van den
volgenden dag af de toegang tot het
tooneel aan Fonteix te verbieden.
Toen kon de uitvoering voortgang
hebben.
De toestand schijnt voor ae Euro
peanen iets beter te worden. Een
detachement uit de stad,dat op verken
ning was uitgezonden, heeft bericht,
dat de vijandige Kaffers in grooten
getale waren gelegerd op drie mijlen
afstmds der stad.
Diefstal.
Terwijl zekere K., te Beemster, af
wezig was, is Dinsdag (in den vroe
gen ochtend) een diei zijn woning
binnengedrongen, en heeft uit eene
In het begin der volgende maand
zai de aanbesteding van het maken
der zwembassins en aanhoorigheden
plaats vinden opdat die den len
April van het volgende jaar gereed
Het medegedeelde bericht uit den
Petersburger Regeeringsbode over
den toestand van den russischen Czaar
is in tegenspraak met alle mededee-
lingen, waarin deze toestand als
niet zorgwekkend werd beschreven.
De Czaar is zoo ziek, dat de geueo-
heeren langzamerhand ervoor -aan
vreezen of zij hem zelfs nog wel
buitenslands zullen kunnen brengen;
te meer daar hij zelf zich daartegen
hardnekkig verzet, omdat de gedachte
hem pijnigt, dat hij misschien niet
op Russischen grond sterren zou.
Daar het verder beloop der ziekte
niettemin slepend zijn kan maar et
perioden, waarin de Czaar nu eens
oogensohijnlijk beter lan weder ol-
komen onmachtig is tot het waarne
men zelfs van de eenvoudigste re
ringszakec, waren onlangs bij "het
plan tot den overtocht naar Kerfoe
vooral politieke overwegingen in het
spel om eene goede voortzetting dor
staatszaken voor alle gevallen moge
lijk te maken en te verzekeren. Dit
kon geschieden zonder den Czaar
nieuwe gemoedsaandoeningen te
rokkenen, daar men bij hem hot u
loot levendig kon houden, dat sle. hts
zijne reis naar het buitenland en z ;ne
verwijdering van St. Petersburg deze
politieke voorzieningen nocizakeUjk
maakten. Uit het officieele extra
nummer van Dinsdag in vertuid
met andere mededeeiingen kan nen
thans eohter de gevolgtrekking ma-
ken, dat de krachten sneiler ainamen
dan professor Lcyden vermoedde, die
tot nu toe eene üoopvoller stemming
vertoonde dan zijne Russisene ambt
genooten.
Uit Calcutta wordt gemend, dat
een dagblad te Lahore het bericht
bevat dat de Rmir van Atghanistan
zou zijn overleden aan de ziekte,
waaraan hij leed. Dit bericht uit iu-
landsche bron is evenwel niet beves
tigend.
De twijfel, dien wij gisteren uit
spraken over het bericht, als zouden
de Portugeezen te Lourenyo Marquez
de hulp van Transvaal ingeroepen
hebben, is door een telegram, dat
deze mededeeling voor onjuist ver-
klaart, gerechtvaardigd.
Wegens drie misdrijven, in dienst
gepleegd (1. het opzettelijk verval
seden van (een kasboek, dat hij ver
plicht was bij te houden; 2. van dat
kasboek opzettelijk gebruik te ma
ken 3 het als ambtenaar opzettelijk
verduisteren van geld, dathij in zijne
bediening onder zich had) is bij von
nis van den krijgsraad te 'sGraven-
hage een kapitein-kwartiermeester,
laatst dienende bij het regiment hu
zaren, veroordeeld tot eene gevange
nisstraf voor den tijd van 2 jaren, j
Van die uitspraak is de advocaat- j
fiscaal in hooger beroep gekomen bij
het Hoog Militair Gerechtshof.
Koning Alexander van
Servië te Berlijn.
Ter eere van de aankomst van koning
Alexander van Servië was het station
te Potsdam Woensdag met vlaggen
versierd. Keizer Wilhelm, de prinsen
van den bloede, de vreemde vorsten,
die te Berlijn vertoeven, de minister
van buitenlandsche zaken, Von Mar-
schall, de minister van oorlog, gene
raal Bronsart, en de commandanten
der legercorpsen waren aan het sta
tion om den koning te ontvangen.
Toen om zeven uur de trein het
station binnen stoomde, trad keizer
Wilhelm naar voren om zijn gast te
verwelkomen. De begroeting was zeer
hartelijk. Nadat de keizer den koning
had voorgesteld aan de prinsen en
autoriteiten en met hem de eere-
wacht had geïnspecteerd, reed de
keizer met zijn gast, door een esca-
dron garde-huzaren begeleid, naar het
.Stadtichlo&z. Vervolgens begaven beide
vorsten zich naar het koninklijk pa
leis, waar een gala diner plaats had.
Miss Barth begaf zich vari hare kamer naar die van Ru
pert, bij wien Ailsa had gewaakt. Natalie zat naast de leger
stede met hare eibogen op den rand geleund, terwijl haar
fraai gevormde kin op hare handen rustte. Indachtig aan
dokter Brice's waarschuwing, dat zij met Rupert niet over
onaangename dingen moest spreken, vertelde zij hem alleen
datgene, wat hem vroolijk stemde. Het vinden van het tes
tament, de vriendelijkheid van miss Barth, en hunne voor
uitzichten.
„En ben je niet ia Italië geweest En jij en je moeder
hebt nooit die afschuwelijke brieven aan mij geschreven
zeide Rupert.
„Neen, zeker niet," zeide Natalie met een glimlach.
„Zij maakten mij waanzinnig," zeide Rupert. „Ik besloot
om het land te verlaten, nam het weinigje geld, dat ik be
zat, van de Bank, en betaalde mijn overtocht naar Amerika.
Mijn plan was om naar Nieuw-Mexico te gaan. En toen werd
ik ziek, en in dien tusschentijd zeilde het schip weg en bleef
ik achter."
„Gezegend schip 1" zeide Natalie.
„En door mijne ziekte was ik zeer zwak, en ik moet in
ijlenden toestand hebben verkeerd, toen ik aangetrokken door
mijne herinneringen aan dezen streek, waar wij als kinderen
hebben^gespeeld, je vroegere woning ging opzoeken. Ik her
inner mij ook, dat ik door de bosschen van Barth heb ge
wandeld, en de plek heb bezocht, waar ik je voor de eerste
maal ontmoette, Natalie. Ik herinner mq niet, hoe ik het
Reservoir bereikte, maar ik ben er zeker werktuigelijk heen-
geloopen, aangetrokken door vroegere herinneringen, en door
zwakte overvallen moet ik er in zijn getuimeld."
„Denk maar niet meer aan die onaangename zaken," zeide
miss Barth. „Dokter Brice heeft gezegd dat al watje noodig
hebt om weer volmaakt gezond te worden is goede verple
ging en goed gezelschap. Ik stel mij verantwoordelijk voor
het eerste, en Natalie zal voor het tweede zorgdragen."
Intusschen hadden George Fitzroy en Mellodew alles ver
nomen, wat Timmy Titlow hun kon mededeelen, en verge
leken hunne aanteekeningen met elkaar toen Fitzroy een
blik uit het hoexraam wierp en een paar menschen zag aan
komen, die er tot zijn vreugde verdacht uitzagen, en heime
lijk een zij-ingang naderden. Weldra verscheen Ailsa Wal
lace, die haastig zei
„Mijnheer Fitzroy, er zijn een paar vreemden menschen."
„Laat hen maar binnen," zeide Fitzroy. „Ik herinner mij,
dat er daar een kleine kamer is, die op een spreekkamer
uitkomt, laat hen daar maar binnen, dan ga ik naar de
spreekkamer."
Ailsa's bezoekers waren Tony Pettigrew en zijne vrouw.
Zij hadden eikaar wederkeerig geholpen door mededeeling
van wat zij wisten en waren na het gehouden consult tot
de gevolgtrekking gekomen, dat Rupert de verloren erfge
naam van Barth was. Zij besloten om deze mededeeling voor
den hoogst mogelijken prijs te verkoopen en dan met het
geld het land te verlaten.
Daar een ieder van het edele tweetal er zeker van was,
dat de ander er zich op voorbereidde om alleen te onder
Een verloving.
Een zonderling geval is deze week
voor den strafrechter te Berlijn voor-
ekornen. Een jonge man was ver
loofd, maar had een en ander verno
men, dat hem reden gaf aan de ge
trouwheid van zijn meisje te twijfe
len. In zijn boosheid ging hij naar
haar huis, maar vond haar daar niet,
en kwam nu op den dwazen inval
een mandje, waarin hij wist dat zij
geld bewaarde, open te breken en er
een bankbiljet uit te nemen. Hij gaf
het geul uit en gaf zich toen zelf
aaü bij de politie en werd in voor-
loopige hechtenis gesteld. Voor de
rechtbank verklaarde hij, alleen te
hebben gestolen om te worden ver
oordeeld en aldus van zijn verloving
af te komen. Het openbaar ministerie
merkte echter op, dat de wet alleen
vervolging wegens diefstal tusschen
verlooiden vergunt na aanklacht. Het
meisje werd mi gehoord en verklaar
de dat zij den beklaagde nog al
tijd ais haar verloofde beschouwde
en geen aanklacht wenschte te doen.
De vraag was dus te beantwoorden
bestond de verloving nog? De recht
bank beslisteja. Wel is voor het
verbreken eener verloving niet een
openbare verklaring of het terugge
ven van de ringen noodig, maar toch
een duidelijke verklaring van de eene
partij aan de andere dat men de ver
loving als opgeheven beschouwt. In
handelen en alleen te vluchten, kwamen zij met hun beiden
om die onderhandelingen te yoeren. Zooveel vertrouwen be-
bestaat er onder dieven onderling
„Wij hebben een geheim," zeide Tony, „dat u bepaald veel
waard is om te koopen. Wij kunnen het zoowel aan uwe
meesteres als aan den jungen mijnheer Rupert verkoopen. Als
wij het aan hem verkoopen, dan zal uwe meesteres haarge-
heele fortuin verliezen. Koopt zij het, dan kan zij er van
gebruik maken als zij wil. Zij heeft dan een middel om
Wrigley te bedreigen, die haar erfgenaam denkt te zijn."
„Ik begrijp niet wat je bedoelt," zeide Ailsa en keek ver
bijsterd van den een naar den ander, „maar de oude Ailsa
zult je niet bedotten. Ik bén niet blind. Jullie hebt je wel
vermomd, maar ik heb je toch onmiddellijk herkend. Je bent
Tony Pettigrew en zijne vrouw."
„Wat zou uwe meesteres er voor over hebben als wij haar
konden mededeelen, waar zij het kind kan vinden, dat een
en twintig jaar geleden verloren is geraakt?" vroeg juffrouw
Tony.
„Het kindriep Ailsa uit, hare behoedzaamheid uit het
oog verliezende, terwijl haar gelaat van vreugde straalde.
„O, zij zou je alles willen geven; je kunt er zeker van zijn,
dat ik je ook alles gaf, wat ik bezat I"
Wordt vervolgd,)
