DERDE BLAD
BINNENLAND.
GemengdNieuws.
BEHOORENDE BIJ
haafldent s da g blad
VAN
Maandag 5 November 1894.
Een brutale inbraak
Te Deventer is Donderdag inge
broken ten huize van een bewoner
der Bergstraat. Een persoon die ver
momd of wiens gelaat wa6 zwart ge
maakt, verscheen plotseling in de
holte van den nacht in het beneden
vertrek, waarin de vrouw des huizes
ziek te bed lag. Hij verbood haar
onder bedreiging met moord om hulp
te roepen, en zij moest met leede
oogen aanzien, dat haar kast werd
geplunderd. Een bedrag van ruim
f 18 dat daarin was, schudde de dief
in zijn pet. Vervolgens ging hij naar
boven, waar de overige huisgenooten
sliepen, om daar zijn slag te slaan.
Dit gelukte hem echter niet, want
nu begon de zieke vrouw te schreeu
wen, waardoor allen wakker werden
en de diet de vlucht nam. De politie
vond des morgens nog een snoer ko
ralen met een gouden slot in het
voorhuis, of hij dat daar neer gewor
pen of verloren heeft, weet men niet.
Andere waarden werden niet vermist.
De politie is ijverig in de weer om
den dief op te sporen.
Hot uiteinde van Czaar
Alexander III.
In lange telegrammen der dagbla
den uit Liwadija komen over de
laatste uren nog de volgende bijzon
heden voor:
Alexander zag reedR in den ochtend
in dat zijn leven ten einde spoedde.
Hij was ten volle bij zijn bewustzijn,
liet zijn biechtvader roepen en ontving
het avondmaal en het laatste oliesel.
Daarna ontbood hij al zijn kinderen
aan zijn sterfbed, zegende ze en sprak
met duidelijke stem met al zijn fa
milieleden, vooral hartelijk met de
Tsaritsa.
Kort na twee uur werd de stem
van den stervende onduidelijk, en
om kwart over tweeën blies hij den
laatsten adem uit.
Over de ziekte verneemt men uit
de kranten het volgende:
Onmiddellijk na de aankomst uit
Spala in Liwadija begonnen de krach
ten snel af te nemen, maar de ge-
neesheeren wisten die afneming al
lengs weer te overwinnen. In de
week van 22 tot 29 October was de
opneming van voedsel, die bijna uit
sluitend bestond uit vloeibare spijzen
(karnemelk), aanzienlijk vermeerderd.
En zelfs werden in het menu van
den zieke, met evenredige verminde
ring van het vloeibaar voedsel, ook
weer vaste spijzen opgenomen, waar
onder gerechten die men eigenlijk
nauwelijks als ziekenkost kan be
schouwen. Op een ontbijtkaart van
Zaterdag komen voor: vischsoep, een
denbout, compote, ijs.
Zaterdag kwam de ommekeer en
Zondagmorgen nam hij toe. Daar de
longen waren aangedaan, werd voe
ding onmogelijk en het verval van
krachten nam hand over hand toe.
Tegen het uitdrukkelijk verlangen
van de dokters sliep de Czaar de
laatste nachten alleen in zijn kamer.
„Ik wil niet gehinderd wordenant
woordde hij op alle vertoogen om
hem daarvan af te brengen. In een
vertrek naast het zijne sliep de Kei
zerin, in naburige vertrekken waak
ten de dokters en de pleegzusters.
„Wat heb ik goed geslapen zeide
hij 's morgens herhaaldelijk tegen
zijn vrouw.
Tot op het oogenblik dat de ziekte
in haar laatste, noodlottige tijdperk
kwam, kleedde de Keizer zich zelf
aan, zonder hulp van anderen. Hoe
wel het aankleeden hem zeer veel
inspanning kostte, antwoordde hij
op alle pogingen om er hem van af
te brengen, dat hij dat zoo gewend
was.
Na het aankleeden werd hij 's mor
gens om negen uur in een rol-
ziekenstoel gebeurd, en daarin bleef
hij geregeld zitten tot 's avonds
elf uur.
Een ware plaag voor de hofhou
ding waren in den laatsten tijd de
geheime middelen die per telegram,
brief of mondeling werden aangebo
den. Uit geheel Rusland werden er
onophoudelijk toegezonden en hun
getal liep in het oneindige. Donder
dag b. v. nog meldde zich nog een
oude kozak aan, die van heel ver
was gekomen om den Czaar door
tooverspreuken te genezen.
De Keizer van Duitschland zal om
hem te vertegewoordigen prins Hein-
rich afzenden ter bijwoning van de
bijzettingsplechtigheden in Peters-
burg.
Het lijk zal plechtstatig over Jalta
en Odessa naar Petersburg worden
vervoerd. De Keizerin heet zóo be
droefd en uitgeput, dat de dokters
andermaal voor hare gezondheid vrees
koesteren. Uit Moskou seint men dat
er eene volksbetooging werd gericht
tegen Zacharjin's woning, welke aan
bevallen werd naar aanleiding van de
geruchten van krakeel met Leyden.
De politie bewaakt het huis.
De „Kreuzzeitung" meldt uit Stet
tin, dat Keizer Wilhelm Donderdag
aldaar aan het diner van het re i-
ment grenadiers het doodbericht van
den Czaar ontvangende, eene rede
heeft gehouden, waarin hij, na her
innering aan de wapenschouwing van
zijnen grootvader en hoe destijds over
het hoofd zijns vaders een geheel jaar
de schaduw des doods had gelegen,
zeide„Zooeven is het bericht ontvan
gen van eene veelbeteekenende treu
rige gebeurtenis. Wij denken aan onze
traditiën, die ons in vroeger tijd in
wapenbroeder schap en opnieuw met
het Russisch Keizerlijk Huis hebben
verbonden. Vereenigen wij de gevoe
lens voor den nieuwen Keizer met den
wensch dat de Hemel hem kracht
verleene op zijn moeielijken p st.
Leve Keizer Nicolaas IIHo^ra 1" De
muziek speelde het Russische volks
lied.
Omtrent de laatste dagen van
's keizers leven deelt de „Wiener Allg.
Zeit." nog het volgende mede, ont
leend aan brieven van iemand uit
's vorsten naaste omgeving.
De Czaar was akelig vermagerd en
vervallen. Hij zag er uit als zijn scha
duw, hij die eenmaal zulk een krach
tig man was. Zijn oogen hadden hun
glans verloren, maar zijn geest bleef
helder en hij gaf orders zoowel voor
staats- als voor particuliere zaken.
Dit was tegen den zin van de ge-
neesheeren en van den priester Iwan,
welke laatste met een lang gezicht
rondliep, omdat hij vond dat de
Czaar niet genoeg aand icht aan hem
wijdde. Hij had den ganschen dag
bij den Czaar willen bidden. De kei
zerin heeft in dezen man volstrekt
geen vertrouwen gehadzij is in den
laatsten tijd door de vele zorgen en
vermoeienissen zeer zwak geworden
en had vaak zenuwtoevallen.
Met prinses Alice heeft de Czaar
nog veel gesproken. Hij vertelde
haar menige bijzonderheid omtrent
Rusland en het Russische volk en
tracht'e haar sympathie voor dat
volk te wekken. Te Livadia is de toe
komstige Czarina trouwens reeds zeer
gezien, 'omdat zij met den minderen
man menig vriendelijk woord spreekt
in haar gebrekkig Russisch. Dat zijn
de menschen niet gewoon.
Czaar Alexander en zijn
kinderen.
Twee kleine trekken, welke teeke
nend zijn voor de verhouding van
wijlen Czaar Alexander tot zijn kin
deren.
De troonopvolger, thans keizer Ni
colaas, was als luitenant na een zeer
zware oefening naar Peterhof gereden,
had zich vermoeid te bed gelegd en
zijn laarzen uitgetrokken. Later ver
telde hij zijn kameraden, hoe hij op
het punt was geweest om in te sla
pen, toen plotseling zijn vader bin
nen kwam. „Gij kunt u mijn schrik
voorstellen, toen ik plotseling den
Czaar voor mij zag en geen laarzen
aan hadvoegde hij er aan toe.
De jongste zoon Michael scheen
minder begrip te hebben van de
hooge beteekeni8 van het keizer
schap.
De jongste grootvorst was, toen hij
tien jaar oud was, niet altijd even
lief en aardig. Op een zeereis deed
zijn vader in een hangmat, die laag
boven den grond hing, zijn middag
dutje en de jonge prins scheen dit
een zeer welkome gelegenheid, om zijn
vlugheid te toonenhij sprong tel
kens over de hangmat. De Czaar ver
bood hem dat en toen dat niet baatte,
zij hij „De Czaar beveelt u, dit na
te laten!"
Het grootvorstje antwoordde met
een luiden schaterlach.
VARIA.
Aanbeveling.
Vader (tot iemand die de hand
zijner dochter vraagt)Ik wil u aan
zoek niet bepaald afwijzen; maar u
is, dunkt mij, nog wel wat jong.
V r ij e r O,) meneer, u vergist u.
Ik lijd zelfa al aaa de jicht.
Wraakneming.
Een officier uit de provincie komt
in Amsterdam en laat zich eens rond
rijden.
Officier. Zeg eens koetsier, dat is nu
al de zesde maal dat wij de Nederland-
sche Bank voorbijkomen wat betee-
kent dat
Koetsier. Ja ziet u kaptein, ik wil den
schildwacht het land opjagen, hij heeft
me mijn meisje ontfutseld en nu moet
hij telkens salueeren als ik voorbij
rijd.
Het is kermis te
Een man biedt zich aan bij den
directeur van het Grand-Théatre, waar
avond aan avond melodrama's wor
den opgevoerd.
Ik kan u misschien gebruiken
althans als ge bruikbaar zijt, zegt
de directeur.
Toe, meneer de directeur, pro
beer het maar eens met me ik
ben zonder werk en heb vrouw en
kinderen.
Ja wel, ja wel, dat ken ik, maar
als het er op aan komt, dan zijn de
heeren figuranten liever lui dan moe.
Maar, meneer!
En dan je moet wat kun
nen verdragen
De man zwijgt.
Wordt ge niet kwaad, als de ac
teurs je uitschelden voor vuile visch?
Dat komt in het stuk te pas.
Geen zier, meneer.
Niet woedend, als ze je zoo maar
pardoes een ijskouden emmer water
in het gezicht smijten?
Dat kan ik.
Je slaan met een bezem, dat je
rug kraakt?
O dat ken ik, meneer
En nagooien met oude schoe
nen, rotte appelen en blikken trek
potten
O dat ken ik, meneer I roept
de man met een een flauw lachje
om de bleeke lippen.
En als ze je aanpakken en vier
kant alle trappen afgooien?
Och dan kom ik als een kat
op m'n voetjes weer terecht.
Maar wat ben je dan eigenlijk?
Ik haal iedere week voor een
ouden huisjesmelker de huur op in
een achterbuurt.
Devrient, de bekende tooneelspe-
ler ontving eens bezoek van een jong
rechtsgeleerde, die den grooten mees
ter verzocht of deze zijn oordeel rui
terlijk wilde uitspreken, of de ju
rist aanleg had voor het tooneel of
niet. De rechtsgeleerde zou als proeve
Hamiets bekende monoloog opzeg
gen. Hij begon dan ook
„Te zijn of niet te zijn, dat is de
vraag," enz.
Nauwelijks had de jonge man een
paar regels uitgegalmd, of Devrient
viel hem in de rede en riep uit, ter
wijl hij de houding en stem van zijn
bezoeker meesterlij k nabootste
„Niet zijn, mijnheer u behoeft
niet meer te vragen."
Deze korte kritiek miste haar uit
werking niet op den adspirant-acteur,
die zijn plan geheel liet varen.
