BINNENLAND.
GEMENÖD NIEUWS
Rechtszaken.
V A K I A.
K o 1 o ii i n
i bladzijde van den briel:
Lombok. i „Messaert weet alles en zal als 't Tjantih overgebracht naar Ajer Te-
hem noodig dunkt gebruik maken van nang, van waar de tocht naar Aloer
E,-n eigenaydig blijk van beiang-i ^de 5middelen. Hij is in't bezit
stelling m het Ned. O. I. leger leverde*an alle brieyen die u haJar geschreven
onlangs een man uit het volk te keeft
Die brief werd verzonden, en op de
Brussel, een Belg, die in onze Indiën I
met het verzoek om die aan de
Lombokcommissie te doen toekomen,
daar hij nog altijd de meeste sym
pathie had voor het kranige Indische
leger.
Messaert zelf schreef op de tweede ten. Het detachement werd daartoetoen de dierentemmer een oogenblik
i 's morgens te 5!£ uur per stoomjacht de leeuwin, met wie hij zijn laatsten
m:4ü. 11.x A toer had vertoond, uit het oog ver
loor en zich naar het andere einde
der kooi begaf. Plotseling sprong het
dier op en wierp den man in een
hok van de kooi op den grond, hem
bij de dij vasthoudende. Eene wor
steling ontstond tusschen het woe
dende dier en den dierentemmer, die
geen oogenblik zijn tegenwoordigheid
van geest verloor. Hij greep de leeu
win bij de haren, slaagde er in half
op de been te komen en gaf het dier
daarop een zweepslag. Hierdoor kwam
hij een oogenblik vrij, doch de leeuwin
greep hem weder. Intu3schen had
men den dierentemmer een rood-
gloeienden staaf toegereikt, waarmede
hij de leeuwin van zich af wist te
slaan. Met gescheurde kleeren en over
dekt met wonden, kon de man zich
nog juist bijtijds uit de kooi redden.
Sileleh. werd aanvaard, een marsch
van 4 uur. Aloer Sileleh is een la-
danang, bestaande uit een aanplant
van djagong en rijst, met éen groot
huis en eenige hutjes.
Dicht bij genoemd huis moest de
Aloer Sileleh worden doorwaad, het
geen natuurlijk eenig gerucht maakte
op het zien der militairen namen de
de
2e luit., zijn meerdere in rang, mis-!vlucht. Eenige schoten werden op
drijf ten aanzien van het misdadige,hen gelost, waardoor éen Atjeher ge-
de meeste overeenkomst hebbendedood en een vrouw, de echtgenoote
met het misdrijf omschreven en metvan Qaudli, gewond werd. Een At-
had gediend en met een pensioentje I van luitenant Muil werd
van f 100 naar rijn vaderland ib terug-[de sergeant door den krijg8raad tot
geteerd. ,g maanden militaire detentie veroor-
Bij het teekenen van zijne attestatie. deeld> De krijgsraad qualificeerde dit
de vita op de kanselarij van he ge-ajg ^ket ajs onderofficier metup uoi UCU UC1 UlXJ.lUclXJ.Cli li clLl-lC.
zantschap legde hij een franc ne er j woorden schriftelijk dreigen van een j bewoners daarop onmiddellijk
straf bedreigd bij art. 94 van het;
Crim. Wetboek voor het krijgsvolk te
lande".
De advocaat-fiscaal kwam van dit
werd bovendien gevangen ge-
jeher
nomen.
Volgens mevrouw Quadli was haar
gemaal op vruchtenroof uit en werd
Een zeldzaam natuur
verschijnsel.
Te Berkhout werd op 13 dezer;z.i. te strenge vonnis in hoogerj het doel" van den tocht gemist. Zij
's avonds 11 uur 15 m. een zeldzaam j beroep en vandaar dat de zaak voor j wordt nu te Seroeway verpleegd,
natuurverschijnsel waargenomen. Er j het Hoog Militair Gerechtshof werd
vertoonde zich om de maan een lich- j behandeld. De verdediger, mr. A. H.
tende kring van buitengewonen om- i M. van Berckel, schetste in een warm
minder correct, ddoch schijntj vriend-
schappelijker. fcfiP
In 't bovengenoemde geval is het
antwoord gemakkelijkMen moet
eerst den vriend de hand reiken, eu
zoolang hij den tijd nog niet gehad
heeft den persoon voor te stellen, die
hem vergezelt, doen alsof deze er
niet bij was.
Vraag no. 3. Bestaat erheen mid
del tegen het snurken
Antwoord Er bestaat een middel
raaar het lijkt zoo onwaarschijnlijk,
dat ik het nauwelijks durf vertellen
ik heb er echter baat bij gevonden.
Het middel is het volgendeWan
neer ge gewoon zijt op de linkerzijde
te slapen, doe dan een watje in uw
rechter oor; slaapt ge op uw rech
terzijde, doe het dan in uw linker oor
Lombok-
Een sergeant op Lombok schreef
vang, terwijl de geheele hemel metpleidooi de verkeerde handelwijzeaan zijn ouders te Maastricht een
een grijzen nevel bedekt was. Helder van den luitenant en meende dat j uitvoerigen brief over de inneming
1 - .7 7 - 1 f rt.. rtï -v-11 r1 anv. fnUiH c] fiennv rrall lm v. 1U tl f ..rn w-» av. 1-1 th avI noc Kn
stak tegen dien nevel af een cirkel-beklaagde een schitterend figuur zou'van Mataram en de hinderlaag 'bij
vlak om de maan, met eene middel- maken, indien ook de luitenant per-1 het kruithuis. Aan het onopgesmukte
lijn van ruim vijftig graden van den soonlijk had moeten verschijnen. De'verhaal is het volgende ontleend:
hemelboog. Daaromheen blonk een:pleiter betwijfelde of hier inderdaad 1
breede wolkachtige, fraai verlichte ring. jeen misdrijf tegen de subordinatie.
Terwijl de maan zich bevond in de j die volgens art. 80 van het Cr. Wet-slaan,
nabijheid der Plejaden, raakte de bui-1w w
tenrand van den ring de ster Capra,van
het sterrenbeeld de Voerman, de ster
Alpha van het sterrenbeeld de Ram,
en de ster Gamma van het sterrenbeeld
Orion. Het verschijnsel werd waar
genomen door verscheidene personen,
die verklaarden nooit een dergelijk
schouwspel te hebben gezien. Tegen
12 uren begon de ring allengs te ver-
bleeken en te verdwijnen. Onder het
stormachtige weder maakte het een
diepen indruk op allen die het zagen.
De heer J. H. van Lennep te Zeist
schrijft hierover aan het U. D.
Mochten wij hier Woensdagavond,
tusschen half negen en negen ure,
een prachtig noorderlicht aanschou
wen, dat zich zeker nog veel schooner
had voorgedaan indien het niet juist
volle maan geweest ware heden
avond om 8.20 was het mij gegeven
plotseling in het Z.W. een helderen
vuurstraal te zien nederschieten, zich
bij het dalen verbreedende en eindi
gende in een peervormigen vuurbol,
die zich verlengde en uit was (uit
droop, zou ik zeggen, als dit of
schoon waar niet al te prozaïsch
klonk. Men vergelijke het met ge
smolten metaal in gloeihitte. Bij zulke
verschijnselen zoude men wenschen,
vooruit gewaarschuwd te zijn geweest,
teneinde beter waar te nemen 1
„Wij zitten in de versterking, maar
het zijn knappen die ons er uit-
boek het wezen en de ziel van den! „Wat zal ik van de expeditie en
militairen dienst is, is gepleegd, waar j dit alles zeggen. Ja het is een hon-
het een meerdere geldt, die eigen rangdenleven, werken of doodvallen, slecht
i j eten, soms in overvloed en goed, soms
niets, ieder in de volste hitte van
den dag, 's nachts.koud, geen dekens,
soms op den grond of op de planken
slapen, tevens soldaten eten, en met
de handen binnen smullen, dik
wijls loopen met natte kleeding
geen gelegenheid voor te drogen enz.
„Hetgeen men hier ziet is niet om
er opgeruimd van te worden, men
hoort bijna iederen dag den dooden-
marsch. Bij het uitrukken zijn er
altijd een massa tandoes of brancards.
„Een zaak komt mij vreemd voor.
dat isik heb zoovele zwaar gewon
den zien vallen, dat hun ja zelfs nau
welijks een gil van de lippen ontging.
Een soldaat van het 9e bat. kreeg
een kogel in de borst en riep „schept
niet geëerbiedigd en aan hem onderge
schikten gegriefd heeft.
De advocaat-fiscaal die verklaarde
in de beschouwingen van den verde
diger omtrent het gedrag van den
luitenant te deelen, achtte bekl.niet
strafrechtelijk, maar wel krijgstuch-
telijk schuldig; z. i. was met één
maand detentie het feit voldoende
geboet.
De uitspraak zal op een nader te be
palen dag geschieden.
Id breuk op het auteurs
recht
Voor de arrondissementsrechtbank
te Groningen stond Donderdagmor
gen tereent de heer R. Hazewinkel,
uitgever van het Nieuwsblad van het j nioed, kameraden, leve de Koningin,1
Noordenterzake dat hij opzettelijken viel dood neer.
inbreuk heeft gemaakt op het auteurs
recht, dat de firma Scholtens en Zn.
en de firma L Oppenheim aldaar,
„Op Mataram op 26 Augustus
moesten wij, waarbij ik, en onze ka
pitein als aanvoerder, met een 20 tal
als rechtverkrijgenden van de auteurs j mannen de vijandelijke versterking
hadden verkregen, om namelijk doorbestormen, waarin honderden vijan
den druk gemeen te maken het „pro -
is dat geen heldenmoed?
„Deze oorlog zal de schoonste blad
zijde in de vaderlandsche geschiede
nis wezen.
„Drie onzer verloren kanonnen heb
ben wij teruggevonden, benevens den
hoefsmidswagen, een aantal oude ka
nonnen van den vijand, repeteerge
weren in onze handen, een buskruit
huis van den vijand door ons in brand
geschoten en ontploft."
gramma van den historisch-allegori-
schen optocht" en den „Officieelen
feestwijzer van de viering van het
56ste lustrum der Groningsche Hoo-
geschool." Als gevolmachtigde van
den beklaagde verscheen mr. H.
Schaap.
De beide leden der firma S., de
heer O., mr. J. A. F. en de oud-leden
van den senaat van V. a. P., v. C.,
H. de G. en S. werden als getuigen
gehoord, waaruit bleek, dat de firma's
S. en O. het recht van uitgave had
den gekocht van welke handeling
evenwel geen akte was opgemaakt.
De leden der feestcommissie en van
den senaat verklaarden, dat beklaag
de onmogelijk uit hetgeen zij terloops
hadden gezegd, de gegevens van zijn
bericht had kunnen krijgen. De com
missaris van politie deelde mede de
route slechts aan een agent van po
litie te hebben gegeven, met last te
onderzoeken of daaraan ook bezwaren
waren verbonden.
De ambtenaar van het openbaar j sche leiders dat de werkstaking te
ministerie eischt in een uitvoerig re- j Antwerpen is uitgebroken. Tegen die
quisitoir beklaagdes schuldigverkla- leiders wordt een blaam uitgebracht,
ring en veroordeeling tot f200 boete fabrikanten beloven verbetering
- van het loon.
Hun is geantwoord door een ver
tegenwoordiger der werklieden dat
deze den arbeid zullen hernemen
De uitvaart van keizer Alexan
der III.
D Petrus en Paulus kathedraal,
waar czaar Alexanders lijk in praalbo.e1;' dk
ligt, munt niet uit door bijzondere koelbloedigheid
grootte of pracht, maar is indrukwek-
kend versierd. Op eene verhooging I
van drie met zwart bekleede treden
in het midden der kerk staat de ka
tafalk, gedekt door een baldakijn van
zeldzame pracht. Van den koepel da
len banen zilver brokaat neder, die
aan de hoeken der katafalk zijn op
genomen en met gouden A's van vier
voet hoogte prijken. De verhooging
is omringd door vijftien zilveren kan
delabers, zes voet hoog, ieder dra
gende 24 kaarsen. Rond de katafalk
zijn de ridderorden van den overleden
Czaar op negentig zilveren standaard
jes geplaatstde Russische orden aan
het hoofdeinde, de buitenlandsche aan
het voeteneinde.
Toen de kist op de katafalk ge
plaatst was, nam de eerewacht, be
staande uit acht aides-de-camp", zes
kapiteins van de garde, twaalf pages
en twaalf militaire cadetten, haar
plaats in. Hierna nam de lijkdienst
een aanvang en na afloop hiervan
beklommen de leden der keizerlijke
familie beurtelings de verhooging en
kusten de hand van den doode.
Hiermede was de plechtigheid afge-
loopen.
Het publiek wordt slechts in kleine
groepen tegelijk toegelaten. In de kerk
heerscht een plechtige stilte, het is
er geheel duister, behalve in de na
bijheid van het lijk,
In jden oorlog van 1870 voerde
Casimir-Perier, de tegenwoordige pre
sident der Fransche republiek, het
bevel over een compagnie der garde
mobile, die stond te Bagneux. On-
der zijn manschappen, zag hij een
jongen boer, die uitmuntte door zijn
en zijn voortreffelijk
schieten,
„Uitstekend, vriend 1" voegde Pe
rier dien jongen man eens toe. „Ik
zal zorg dragen, dat ge een medaille
Jmjgt. Maar zeg mij eens, waar hebt
ge zulk schieten geleerd?"
De jonge man schriktedoch ein
delijk stamelde hij: „Wel kapitein,
wanneer de waarheid dan toch moet
gezegd worden, dan heb ik het ge-
leerd op de hazen van uw eigen
landgoed 1"
De kapitein heeft zijn woord ge
houden. Hij heeft zijn hazen verge
ten en alleen de herinnering
de gevallen Pruisen bewaard.
aan
Een leerrijke geschiedenis.
De diamantbewerkers te
Antwerpen.
Donderdagavond kwamen te Ant
werpen de fabrikanten-diamantslij-
pers bijeen. Zij vragen aan de werk-
laten worden het te doen. Volgens
Te Loosdrecht heeft de jongste storm
niet alleen geen schade veroorzaakt,
maar aan een ingezetene zelfs buiten
gewoon voordeel opgeleverd. Vermoe
delijk opgedreven door den hevigen
wind, heeft eene school snoeken hare
toevlucht gezocht in een paar slootjes
ter breedte van circa 1 meter rondom
de hofstede van den visscher en visch-
handeiaar Frese. Zonder veel moeite
maakte hij al de vluchtelingen buit.
De vangst bedroeg een paar honderd
pond.
Men meldt uit Oud-Beierland
Men zal zich herinneren, dat in het
vorige jaar bij den bedelaar Johannes
Edel alhier 11034 werd gestolen en
dat het toen niet gelukte den dief op
te sporen. Door de justitie te Dor
drecht is thans in deze zaak de in
structie heropend. Het trok zeer de
aandacht, dat eene in de buurt van
Edel wonende vrouw belangrijke in-
koopen deed, ofschoon zij vroeger zoo
arm was dat hare kinderen door be
delen in het onderhoud der huishou
ding moesten voorzien, en haar man
ook niets verdiende. Door den briga
dier-majoor der rijksveldwacht is reeds
eene huiszoeking bij haar ingesteld,
waarvan het resultaat nog niet be
kend is.
Insubordinatie
Een geval dat aandacht trekt, heeft
zich in ons leger voorgedaan. Ser
geant Messaert, van de infanterie, te 00
Deventer in garnizoen, had verk« e- doen. Verder betoogt hij, dat waar dagloon voor de briljantslijpers
7 i TT _1T T i i i Kv.l ak f ,.v\ f.A v\l, L 7 77
den met lansen, klewangs en geweren "'J11*111 £au 1ÜeV1Jl£'
is dat «reen helden,„„«1 kaarsen branden. Een geestelijke leest
bij het licht van twee luchters ge
deelten uit den Bijbel. Het publiek
treedt van twee zijden op de kist toe,
maakt een kruis, kust het heiligen
beeld en de hand, die op de borst
van den overledene liggen, en gaat
daarna heen. Velen beginnen luide
te snikken als zij het lijk gewaar
worden.
De plechtigheid laat een onverge-
telijken indruk na.
De oorlog tusschen China
en Japan.
Uit Tientsin wordt aan de Times
gemeld, dat de Chineesche generaal
Nitsj het volgende ter kennis zij
ner regeering heeft gebracht.
De Japanners vielen hem den lln
dezer aan op de heuvels van Mo
lleden dat de werkstaking ophoude i thianling, maar werden teruggewor-
en dat zij die willen arbeiden vrij ge-1 pen. De Japanners deden den vol-
I gencien
in grooteren getale weer
hen is het de schuld der Amsterdam- een aanval, maar werden ten tweeden
subsidiair 30 dagen hechtenis.
De verdediger van beklaagde mr.
Schaap ziet in beklaagde een marte
laar voor een goede zaak, nl. om
belangstelling te wekken voor dewanneer de fabrikanten zich toege-
feesten. Beklaagde heeft niets straf-1 vend toonen.
baars gedaan. Geenszins is bewezen Vrijdag vergaderden de groote
dat beklaagde de programma's heeftkooplieden, om een beslissing te ne-
nagedrukt. Thans verklaart hij, dat1 men, die van groot belang in de zaak
hij zijn bericht bad geput uit andereza^- ziin* nijverhèidsraad heefteen
couranten, eene verklaring, diebekl. j manifest uitgevaardigd, zeggende dat
,1 7i.a' l i r i i rltnaofori(t rJav i <1 rA n v> J Ln
niet in de instructie had afgelegd,
omdat bescheidenheid het bem ver-slecht
bood. Maar, zegt pleiter, „Beschei-j
denheit ist eine Zier, aber weiter
toestand der diamantnijverheid te
is om de tarieven te verhoo-
male verslagen. De Chineezen ver
volgden de Japanners in de richting
van Funghoeantsjeng.
Een ander bericht uit Tientsin
meldt dat de Keizer de buitenland
sche gezanten in het paleis te Peking
uiterst minzaam heeft ontvangen. Alle
gezanten waren tegenwoordig. In Chi
neesche kringen heeft die audiëntie
bij den Keizer grooten indruk gemaakt.
ring met Helena Gerritsen, die door
den luitenant Moll herhaaldelijk las
tig werd gevallen. De luitenant, die
wist dat de sergeant met het meisje
Sommige verbeteringen zijn reeds
kommt man ohne ihr," thans is hij toegestaan, andere zullen volgen. De wnrnr m mn«T 7
gedwongen er van mededeeling it fabrikanten hebben het minimum
At\c,r\ Voi-aIoi- Ka(aa,. Ut daffloon voor de hri 1 inr>toliir»oro o-a.
i Het antwoord luidt: „Een
Drie vragen
In de Courrier van den „Figaro"
wordt de volgende vraag gedaan
„Moet een vrouw, die alleen wandelt,
of vergezeld is van een vriend, het
eerst groeten, in geval zij door een
heer ontmoet wordt, of moet zij af-
geen acte van den verkoop is opge- i bracht op 5 frank dat der rozen slijpers m nooit e0n vrou_
maakt, de firma's S. en O. niet zijn 4 Per dag dat der verstellers op aneen j8 0x veraezeld wordt oor een
rechtverkrijgenden in den zin der wet.Per week. Door verscheiden fabri-1 heer ten» daartoe wordt f?emaoh
1 Hij vraagt dus niet on tvankelijkverkla- kan ten is reeds beslist het koopenti gd'door JeenJ blik ot n t A 4
verloofd was, maakte het Messaert j ring, subsidiair vrijspraak. Na re-en Jan b®ord "iet meer verplichtte ma- Een andere r a wam,ppr 'flpri
zeer lastig, en teneinde hiervan ont- dupliek wordt de uitspraak bepaald ken- zal voor den prijs van denvripnd 1™™+
1,,..... A 3J.'.iTV3-- 1 r) n rr nral avTav/~J rrrr.»/-l av. T"V „i -11VLJOUU XL JV.UXL1 U
Toen de zuster van den gouverneur
van een der Vereenigde Staten eenige:
jaren geleden in 't huwelijk trad,
ontving ze tal van prachtige en aan
zienlijke geschenken. Onder andere
werd ze letterlijk overstelpt met zil
veren soeplepels, taartenscheppers
enz., de een nog fraaier en sierlijker
dan de andere. Na het huwelijk, toen
zij en haar echtgenoot van hun hu
welijksreisje teruggekeerd waren,
kwam de jonge vrouw tot de ont
dekking, dat ze slechts de helft van
al 't zilver, 't welk ze gekregen had
noodig had. Daarom borg zij den
enormen voorraad lepels enz. die ze
voor 't oogeDblik niet gebruiken kon
stilletjes in een ruime kast.
Een paar maanden later werd ze
uitgenoodLd, om de bruiloft te ko
men vieren van een harer gewezen
schoolvriendinnen, die in een nabu
rige stad woonde. Als ze de uitnoo-
diging aannam moest ze naar New-
York reizen om een geschikt cadeau
voor 't bruidspaar te gaan koopen
en ze had in die reis niet veel zin.
Plotseling kreeg ze een goeden inval.
Waarom zou ze haar "vriendin niet
een van haar soeplepels ten geschenke
geven? Zoo gezegd zoo gedaan. De
prachtigste soeplepel werd netjes in
gepakt en aan 't adres der bruid ver
zonden. Er verliepen een paar dagen
zonder dat de geefster iets van haar
cadeau hoorde. Eindelijk kreeg ze den
volgenden brief:
„Geachte mevrouw. Bij dezen be
tuig ik u mijn oprechten dank. Toen
ik u dien lepel als huwelijks-cadeau
zond, vond ik hem ook eigenlijk wel
wat al te mooi voor u en vindt het
zeer beleefd en vriendelijk, dat u hem
mij terugstuurt."
Achtend
uw dienstw. enz. enz.
Men ziet hieruit, hoe gevaarlijk het
is, huwelijkscadeaux op zijn beurt
weer ten geschenke te geven.
Kalm.
Aan boord van een schip viel een
matroos uit den mast naar beneden.
Hij kwam tegen een der raas aan,
toen tegen de brug en daarop sloeg
hij op 't dek. Men dacht niet anders,
of de man was dood, maar tot verba
zing der aanschouwers stond hij op,
rekte armen en beenen eens uitschud
de zich eens flink heen en weer, zette
zijn muts op, die was afgevallen, en
zeide, de brokstukkeu vau een steenen
pijpje oprapende, die hier en daar ver
spreid lagen „Dat is nou al de derde
pijp, die ik van de week breek."
slagen te worden dicteerde hij zijn op Donderda.
meisje den volgenden brief
„Mijnheer 1 Zoo u nog langer de
sergeant Messaert en met hem zijne
collega's lastig valt en beleedigt, zal
ik hem de vrijheid geven u ten zeer
ste te compromitteeren. De middelen
daartoe heb ik hem verstrekt en hij
bezoeken, vergezeld
van een vreemdeling, dien hij aan u
voorstelt, moet men dan eerst aan
dag geleverd worden. De"verstellers
en gasten-briljantslijper8
werkstaking voort, de rozenslijpers uo»
hebben Vrijdag dën arbeid hervat.'deQ Vrlend de hand relken?
Tamiang
De Deli Ct. van 20 Oct. bevat het derlijk.
volgende bericht omtrent den toestand i
heelt ze nog niet aangewend, omdat in Tamiang:
Den 4en October werd van uit
Er worden geene optochten meer ge-l Antwoord: Vroeger was het
honden. Elke groep vergadert afeon-"00nt<i T1' de hand f rel^e" aan
3 'T-i iemand, dien men niet goed kende
en na voorgesteld te zijn maakte men
i een meer of minder diepe buiging
naar gelang van den ouderdom en de
Een hachelijke toestand.
In een menagerie in het Engelsche betrekking van den voorgestelden per-
pntcio uro'iih"otittaa/1 ja .jia fiaav, t- 1
hij. zoo 't schijnt beter met de ma-1
°l' SimP!T,g ^patrouille ge- plaatsje Great-Harwood is ein die- Boon. Tegenwoordig zi'ei men niet
g dan Tl. M aar een plciert niaalit nnnr Aloer Sileleh, met het rentemmer bijna het slacht, ffer ge- zelden personen uit deltiven stand
moet men met ploertemmddelen be- doel Toewan Quadli, hoofdpenghoe- worden van zijn gevaarlijk beroep, elkaar de hand reiken, wanneer slechts
handelen. Helena Gerritsen. I loe van het Karangsche, op te lich- De voorstelling was bijna ten einde hun namen zijn gënoemd Dat is
Mevrouw. „Als er iemand komt
Marie, denk er dan aan dat ik niemand
wil ontvangen."
Dienstmeisje. „Moet ik zeggen dat
mevrouw is uitgegaan
Mevrouw. „Neen, dan zoudt ge
onwaarheid spreken. Zeg maar dat ik
niet thuis ben."
Een gehoorzaam zoon.
|Hoe kom je er toe, om zoo'n
oude vrouw te nemen zeide een va
der tot zijn zoon.
U hebt me altijd gezegd, dat ik
een vrouw moest nemen, net als mijn
moeder, luidde het antwoord.
