BINNENLAND.
Gisteren (Zondag) avond ongeveer
10 uür kon men van het perron van
het spoorwegstation in de derde
klasse wachtkamer een hevige bewe
ging ziebiËen opgeschoten jongmensch
verzette zich heftig tegen politieagen
ten, zóo zelfs dat men een sabel zag
zwaaien boven de woelende menigte,
die van buiten een stormachtige zee
drukkelijk in herinnering te brengen
dat er maatschappijen bestaan tot
verzekering van glas en gewassen.
De oorzaak van deze opschudding
was dat dit jongmensch, genaamd
Handgraaf wonende te Sandpoort, in
de 3e kl. wachtkamer in beschonken
toestand twist maakte en daardoor
de orde verstoorde.
Het meisje verpleegd wordende in
het St. Elizabeths Gasthuis aan de be
komen schotwonde neemt steeds in
beterschap toe.
Lombok.
het departement van koloniën
Hedenmorgen ie een wagen be
spannen met 2 paarden op het Sta
tionsplein op hol gegaan en tot staan
gebracht door den pakjesdrager J.
Eewen, wonende Hagestraat. Per
soonlijke ongelukken zijn daarbij niet
voorgevallen.
Naar wij vernemen, heeft de reeds
zoo dikwerf gewraakte baldadigheid
der jeugdige knapen te dezer stede,
zich dezer dagen weder op ernstige
wjjze geopenbaard en wel door het
inwerpen der glazen van de straat
lantarens, waarvan er niet minder
dan vier honderd stuks zijn bescha
digd met de „catapult". Niet alleen
verdient dit kwaad hoogelijk te wor
den afgekeurd om de materieels Bcha-
de, welke hieruit voortkomt, doch ook
de veiligheid der ingezetenen en der
woningen loopt daardoor gevaar.
Om aan de roekeloosheid zooveel
mogelijk paal en perk tê Btellen.
aan de hoofden der openbare scholen
"het verzoek gedaan, om den leerlin
gen het gevaarlijke van hun handel
wijze onder het oog te brengen en
dergelijke voorwerpen af te nemen.
Hét algemeen belarg zal ongetwijfeld
worden gebaat, wanneer de ouders
gestrengeüjk aan hunne jongens ver
bieden, die projectielen in bezit te
hebben en hen zoo noodig, door ge
paste middelen weten te bestraffen.
Zooals onlangs iB gemeld zal het 1
December 50 jaar geleden zijn dat de
Kerkelijke Gemeente te Santpoort
werd opgericht.
Wij voegen hier nog aan toe dat
de heer C. D. van Coeverden dan 50
jaar de funcie van kerkvoogd zal heb
ben bekleed, en dat de eerste predi
kant der gemeente, Ds. van Ketwich,
te Leiden woont.
De Chr. zangvereeniging „Asaff'te-
Hillegom zal in de week van Kerst
mis eene openbare uitvoering geven
ten voordeele van het Nationale fonds
tot ondersteuning van verminkten op
Lombok.
Ds. A. H. Claassen, predikant te Uit
geest, herdacht onder zeer vele blijken
van belangstellingzijn25-jarige ambts
vervulling.
Hagelslag te Aalsmeer.
De hagelslagcommissie, die na de
ramp van 6 Aug. te Aalsmeer door
het bestuur der afd. Aalsmeer van
de Ned. Mij. voor Tuinbouw en Plant
kunde werd bijeengeroepen, heeft
thans bare taak volbracht. Zij ont
ving een bedrag van f9876.37 en
heeft dit verdeeld over 250 bloemis
ten en tuinders, die zóo konden wor
den geholpen, dat de moed, die er
uit was gehageld, weder herleefde.
De commissie meende echter hare
taak niet te mogen neerleggen, alvo
rens inlichtingen te hebben gegeven
en den bloemisten en tuinders na
Bij
Zaterdagmiddag van den gouver
neur-generaal van Ned.-Indië nog het
volgende telegram ontvangen
„Het telegram van de Koningin-
Regentes is door land- en zeemacht
met geestdrift begroet.
„Gisteren doorzocht een colonne
Zuid-Tjakra Negura, vergezeld door de
wijkhoofden. Nergens tegenstand. De
bevolking begon slechting der wallen
en kleimuren van den zuidrand op
eerste aanzegging.
Voorname Baliërs onderwierpen
zich in grooter aantal dan vorige
dagen."
Blijkens van den gouverneur-gene
raal van Ned.-Indië ontvangen tele
gram zijn, bij de verovering van
Tjakra-Negara op 18 dezer, de vol
gende Europeesche militairen gesneu
veld
Van de infanteriede sergeanten
C. F. W. Brouwer, algemeen stam
boek No. 37433, en J. J. J. van Lith,
id. No. 23337de korporaal H. Ver
maak, id. No, 31607de fuseliers M.
de Groot, id. No. 16009A. Rommers,
id. No. 19894; J. Hisseld, id. No.
37017H. Janssen, id. No. 87737
E. van der Veer, id. No. 22418; R.
Vinkers, id. No. 36353W. Bakker,
id. No. 36584; G. van Bergen Hene
gouwen, id. No. 31867S. J. Sonnen,
id. No. 28394; J. van Stee, id. No.
36739B. Akkerman, id. No. 33721
J. Veldhoen, id. No. 35879A. Max-
veiler, id. No. 28990J. Fontevn, id,
No. 17076L. Hindriks, id. No. 19093
H. H. W. Baedge, id. No. 34991V.
C. Metdepenninghen, id. No. 29534,
en J. van Rijsbergen, id. No. 37695;
van de artilleriede kanonniers A.
van der Burgt, algemeen stamboek
No. 34255, en J. Hessel, id. No. 11949;
van de geniede sergeant J. H. G.
Greven, algemeen stamboek No. 20397.
Overste Frackers, wiens sneuvelen
in de jongste telegrammen wordt
medegedeeld, was uit Maastricht ge
boortig, werd 2e-luit. in 1866 en door
liep de verschillende rangen, tot hij
in 1888 tot majoor werd bevorderd.
Sedert October 1891 bekleedde hij
zijn tegenwoordigen rang, vertrok in
1892 naar het moederland en bracht
den tijd van zijn verlof te Maastricht
door, in den kring zijner familie. In
Juni van dit jaar, toen de verloftijd
was verstreken, is de overste naar
Indië teruggekeerd, in de hoop bin
nen twee jaar, met den koionelsrang
gepensionneerd, voorgoed te repatri-
eeren. Dadelijk na zijn komst in
Indië in de eerste dagen van Augustus
werd luit.-kol. Frackers benoemd tot
plaatselijk commandant te Samarang.
Toen nu na de ramp van 2-5 Augus
tus de aanvullingstroepen naar Lom
bok vertrokken, werd hij aangewezen
als commandant van het 6e bataljon
ter vervanging van den zwaar gewon
den overste Bijlevelt. In de jongBte
mailberichten werd hij herhaaldelijk
genoemd, o. a. onder de officieren, die
aandeel hadden in de verovering van
Mataram. Vermoedelijk stond ook de
bovenbedoelde colonne, welke tegen
Sasari optrok, onder zijn beproefde
leiding, en is hij daar met krijgs
manseer gevallen aan het hoofd van
den troep.
Uit het verslag van den penning
meester, den heer A. Koolhoven bleek,
dat er van 1893 een kassaldo was
van f 2412.72JJde ontvangsten over
1894 bedroegen f 20384.26^, de uit
gaven f 3805.14^ minder, zoodat dit
saldo in kas zal zijn.
Uit het verslag van den le-secre-
taris J. C. Burkens door den 2e-
Becretaris uitgebracht bleek dat
het aantal leden van 4151 tot 4578
was gestegen. Het aantal niet-werken-
de leden was van 152 tot 146 ge
daald
Het verslag gal een uitvoerig re
laas van hetgeen er in het afgeloo-
pen jaar was verricht; de nieuwe
bondsatlas zal vermoedelijk tegen
het rij-seizoen gereed zijn.
Het aantal militaire wielrijders was
geklommen tot ,34 en waarschijnlijk
zal in het voorjaar weer een estafette-
rit gehouden worden.
Tot leden van het Algemeen Be
stuur werdeD gekozen voor deafdee-
ling Drente Schaafsma, voor het
buitenland Huiser en voor Indië
Voüte.
Met luide toejuiching werd het
voorstel van den oorzitter begroet
om ,H. M. de Koningin-Regentes en
generaal Vetter een gelukwensch met
de victorie op Lombok te seinen
De telegrammen luiden
Hare Majesteiten de koninginnen
Het Loo.
De vertegenwoor iigers van 5000
Nederlaudsche wielrijders bieden
Uwe Majesteiten eerbiedig geluk-
wenschen aan met houding Indi
sche troepen en behaald succes.
Alg. Verg. alg. Nederl. Wielr.
Bond.
Édo Bergsma, Voorz.
En het tweede:
Legerchef Lombok.
Vijfduizend wielrijders bieden hulde.
Vervolgens werden eenige voorstel
len behandeld van minder algemeen
belang en werden eenige reglements
wijzigingen goedgekeurd.
Een voorstt-l van deu heer Corvée,
n de vergaderingen van het Alg.
Bestuur van den Bond toegankkelij k
te stellen voor alle bondsleden, werd
verzonden naar de permanente com
missie voor roglementsherzieaing.
De bijeenkomst werd hierna ge
sloten.
Alg. Ned. "Wielrijders Bond.
In het café „Buit6nlust" in de Ma
liebaan te Utrecht, hield Zondag de
Algemeen Nederlandsche Wielrijders-
bond zijn gewone jaarvergadering on
der leiding van den voorzitter, den
heer Edo Bergsma.
Werkstaking der Amsterdam-
sche bakkersgezellen.
Zondagvoormiddag kwamen de Am-
sterdam8che bakkersgezellen in het
Paleis voor Volksvlijt" te Amster
dam ten getale van tusschen de 2000
en 3000 bijeen, welke bijeenkomst
tot resultaat had, dat eene groote
werkstaking onder hen is uitgebro
ken, zoodat Amsterdam gedeeltelijk
heden geen versch brood had.
Door het comité uit de gezellen
zijn de volgende eischen opgemaakt om
het loon te verbeteren:
Ovenisten, bank- en deegwerkers
f2.50, halfwas f 2, jongmaatjes f 1.50,
karrijders fl.50, alles boven het be
staande loon.
Overwerk, dat de twee uur niet mag
overschrijden, vast personeel, 30 ct. per
uur.
Noodhulpen voor 6 uur 25 cent
per uur.
Noodhulpen voor 12 uur 20 cent
per uur.
Arbeidsduur: 5 dagen elk 12 uur,
Zaterdag 18 uur, totaal 78 uur. Daar
onder waren begrepen 1 uur schaft
tijd, Zaterdag ljt uur schafttijd.
De voorzitter van het comité, de
heer Borkus, stelde hierbij in 't licht
dat men onder 12.50 boven het be
staande loon enz. aldus moet opvat
ten, dat ieder ovenist, bank- en deeg
werker, om 't even, welk loon hij
nu ontvangt, t 2.50 in loon moet ver
hoogd worden; met de andere cate
gorieën werklieden ging het eveneens.
De eischen waren aldus geformuleerd,
opdat allen met de beweging konden
medegaan.
Na eenige toelichtingen werden in
deze vergadering bij handopsteken bo
vengenoemde eischen met bijna alge-
meene stemmen goedgekeurd.
Ook werd onder hoera's besloten
de algemeen erkende Christelijke
feestdagen als rustdagen te beschou-
m.
Na verschillende besprekingen werd
de werkstaking geproclameerd, reeds
dezen dag intredende.
Zondagavond zou niemand aan den
arbeid gaan en ook heden niet voor
12 uur 's nachts, ook bij die patroons
die de eischen hadden ingewilligd.
Na afloop der vergadering in het
Paleis" trok het grootste gedeelte
der gezellen langs de Weteringschans
n.iar de fabriek van de „Maatschap
pij voor Stoom-Meel-en Broodfabrie
ken", aan de Vijzelgracht.
Het wa3 daar wel een hevig ge
drang, maar de politie die daar met
vier detachementen aanwezig was, be
hoefde niet handelend op te treden
In de Zondagavond in „d'Geelvinck"
gehouden bijeenkomst werd besloten
naar verschillende bakkerijen en fa
brieken posten uit te zenden, om de
gezellen, die aan den arbeid waren
getogen, tot staking over te halen.
De werklieden van enkele bakkerijen
hadden gezegd, dat zij zoodra de stakers
zouden verschijnen, ook den arbeid
zouden neerleggenzonder dezen zich
ten dwang durfden zij daartoe niet
overgaan.
Des nachts werd door de stakers
onophoudelijk gepatrouilleerd bot
singen hadden niet plaats.
Diefstal te Helmond
A. de K., slijter te Amsterdam,
vroeger te Helmond, is Vrijdag
avond met den trein van 5.52 te Hel
mond aangekomen. Na zich geheel
te hebben verkleed als St. Nicolaas,
is hij bij verschillende winkeliers ge
weest om het een of ander te koopen.
Geen van hen bleek den vermomde
hun oude stadgenoot te her
kennen.
Hierop heeft onze St. zich naar de
bakkerij van de wed. Van N. bege
ven en bestelde daar St. Nicolaasge-
bak, onder voorgeven dat hij voor
de kinderen van een geacht ingeze
tene voor St. Nicolaas moest spelen.
Daar de reeds bejaarde winkelierster
van het in betaling gegeven bank
biljet van f25 niet terug kon geven,
verzocht zij St. Nicolaas even in de
huiskamer te willen komen. Nadat
de man hieraan gevolg had gegeven
heeft hij de oude vrouw op het bed
geworpen en zich meester gemaakt
van ongeveer f50,000 aan effectenen
andere papieren van waarde.
Nauwelijks had de dief zich met
zijn buit verwijderd of de krasse we
duwe was reeds opgestaan en deelde
aan een paar voorbijgangers het voor
gevallene mede.
De politie werd onmiddellijk ge
waarschuwd. Deze vatte post aan het
station. En gelukkig. Want juist op
het oogenblik dat de laatste trein
naar Amsterdam tot vertrekken ge
reed stond, komt er op eens iemand
te voorschijn, die nog met den trein
wilde vertrekken. Maar de politie
legde nog juist bij tijds de hand op
hem.
In de wachtkamer onderzocht, werd
behalve het gestolene, nog bij hem
gevonden een valsche baard, touwen,
een lang mes en een flesehje met
vloeistof, dat nog naier onderzocht
moet worden.
Hoe de man tot zulk eene daad
is kunnen overgaan, begrijpt te Hel
mond niemand. Zoolang hij daar ter
stede gewoond heeft, was hij een
braaien oppassend jongeling, op wien
niets viel aan te merken.
Hen petroleumbrand
Zaterdagochtend omstreeks elf uur
had er aan het goederenstation van
de Staatsspoor te Leiden eene ont
ploffing plaats welke ernstige gevol
gen na zich had kunnen sleepen.
Eenige werklieden, bezig zijnde pe
troleumvaten te lossen, lieten deze
onbeheerd liggen, met het gevolg dat
der vaten aan het rollen ging,
waardoor het in aanraking kwam
met een vuurpot waarop men teer
kookte om daarmede de vaten te
merken. Door die aanraking vatte
het vat vlam en sloeg met een ge
weldigen knal uiteen. De vlammende
olie deelde zich spoedig aan een 20
tal andere vaten mede, welke even
eens uit elkander spatteneen zelfs
zoodanig, dat het een eind de lucht
werd ingeslingerd. Daar men dezen
brand toch niet xon meester worden
rolde men, om verdere schade te
voorkomen, de brandende vaten te
water, waardoor dan ook de brand
geblusoht werd. Gelukkig kwamen bij
dit ongeval geen persoonlijke onge
vallen voor. Ongeveer 20 vaten zijn
verbrand.
Verdronken
Omstreeks halfaeht Zaterdagochtend
sleepte het sleepbootje „Spido" het
rijnschip „Hendrika Petronella,"schip
per A. Viergevel, uit de Westerhaven
te Rotterdam met bestemming naar
de Rijnhaven. Achter aan het rijn
schip was een roeiboot bevestigd,
waaraan twee roeiers met toestem
ming van den schipper hun roeibootje
vastbonden, omdat ook zij in dezelfde
richting moesten. Midden op de Maas
gekomen,passeerde hen het Btoomschip
„Caledonia" op weg naar een der
boeien en ging bijna rakelings langB
het rijnschip en de beide daaraan be
vestigde rooibooten, met het nootlot-
tig gevolg, dat door de sterke zuiging
het achterste roeibootje, waarin de
beide roeiers gezeten waren, omsloeg
en zij in het water vielen. Schipper
Viergevel, die evenals de bemanning
van het Katendrechtsche veerbootj#
van Van den Brink de beide roeiers
in de diepte zag verdwijnen, nadat
zij enkele oogenblikken gesparteld en
vruchteloos gepoogd hadden boven te
blijven, wendde, door die bemanning
gesteund, alle pogingen aan om hen
te redden, doch te vergeefs: slechts
een drijvende jas en de omgeslagen
roeiboot werd men machtig. Deze jas
is door de vrouw herkend als te be-
hooren aan haren man, den 28-jarigen
roeier Piet Bartel. De tweede verdron
kene is P. Alexander, mede gehuwd.
Volgens deskundigen is het ongeluk
veroorzaakt doordion de roeiers hun
ne boot te dicht bij de voorafgaande
boot hadden vastgebonden.
Een nachtelijke overval.
Men schrijft aan de Pr. Dr. en Am.
Ct. uit Beilen van Vrijdag
De algemeene haat tegen de
musku-fabriek van den heer J. Wag
ner heeft zich Donderdagavond ten dui
delijkste uitgespoken. Wat er ge
beurd is, laten wij voor rekening van
de bedrijvers en riekt eerlijk gezegd
wel wat naar de middeleeuwen, doch
bij den haat tegen en den last van
den inrichting is het gebeurde ook
zeer wel te vergoelijken.
Omstreeks half zeven in den avond
begon het in de richting van de fa
briek rumoerig te worden. Op onder
scheidene plaatsen hoorde men een
boerenhoren en gezangsoms zag
men licht in het veld. Een en ander
deed vermoeden, dat het op de fa
briek los ging en niet lang duurde
het dan ook of de houten keet was
A 400 en een echtgenoot, matig en vlijtig, denk je dan, dat
ik het geld zou verkiezen Nooit I Laten wij dus niet twis
ten over hetgeen verloren is, maar dobbel voortaan niet meer
drink niet meer zooveel als je gewoon waart te doen
dan zal ons huwelijk gelukkig worden. De kamers van dit
huis zijn goed verhuurd en de bewoners tevreden. Zij zullen
nu wel verhuurd blijven. Wanneer je na ons huwelijk de
avonden thuis wilt doorbrengen, dan verzeker ik je, dat ik
des noods wel voor ons onderhoud kan zorgen."
James Mansell toonde zich zeer ingenomen met deze
woorden en Elizabeth noodigde hem uit om een uurtje met
haar te gaan wandelen.
Hij stemde toe met geveinsde gretigheid; zij kleedde zich
voor deze gelegenheid aan, en gearmd ondernamen zij de
wandeling zij vroolij k en opgewekt, hij somber en afge
trokken, en slechts vluchtig antwoordende op hare vragen
en opmerkingen.
Intusschen verffischten juffrouw Mansell en Lucy zich
goed, gebruikten een flink ontbijt en spoedig was er een
rijtuig vcor de deur om hare koffers naar de boot te brengen.
Lcuy was er evenwel niets mee ingenomen. „O, mama," zeide
zjj„wij zijn juist gekomen."
„Ik kan er niets aan doen," werd haar kortaf geantwoord.
„Maar alles is zoo mooi, en de menschen zijn zoo vrien
delijk; zij noemen mij „miss."
„Mijn kind," zeide hare moeder, „ik moet naar huis terug.
Gewonde menschen verlangen allen naar huis, en ik ben
gewond in het hart Behalve jou heb ik niemand meer, wees
dus vriendelijk tegen je moeder."
Lucy sloeg hare armen om haar moeders hals. „O, mama,
ik ga met u waarheen u wilt."
HOOFDSTUK X.
Het was of alles haar voor haar terugkeer meeliep. Bij de
aanlegplaats ontmoette Sarah Salomon Grace, die toezicht
hield in het tolkantoor en zij trad op hem toe en vroeg
hem, hoe zij hare koffers aan boord kon laten brengen.
„Keert u alweer terug? En dat zonder uw echtgenoot?"
„Ja mijnheer, mijn echtgenoot heeft mij verlaten."
„Wat, voor goed?"
„Ja, mij en mijn kind."
„Wat een gemeene kerel i"
Na aldus zijn oordeel te hebben uitgesproken, zeide hij,
dat het zijn werk was om haar te helpen. Op het oogenblik
kon hij zijne plaats niet verlaten, maar all zij hem haar
biljet wilde geven, dan zou zjjn college er voor zorg dragen,
dat haar bagage naar haar kajuit werd gebracht. Dit ge
schiedde. Intusschen verzocht hij haar eene vraag tot haar
te mogen richten.
„Zooveel als u wilt," zeide zij kalm.
„Waar hebt u hedennacht geslapen?"
„Bij eene juffrouw, die zich juffrouw Haynes noemde."
„In de Honderd en Vierde straat?"
„Dat weet ik helaas niet. Maar omdat u het zoo vraagt,
kent u juffrouw Haynes
„Dat zou ik denken."
„Dat is toevallig."
„Ja, ik heb haar al negen jaar lang gekend. Haar eerste
man was een neef van mij. Toen hij gestorven was, heb ik
gedacht nummer twee te zullen worden, maar ik had geen
lust om haar op het kerkhol te vragen, en die Engelschmac
was niet zoo behoorlijk; hij was mij voor."
Met steeds toenemende belangstelling hoorde en keet
Sarah hem aan. „Ik begrijp u volkomen," zeide zij. „U hadt
meer eerbied voor haar, omdat uwe liefde voor haar groo
ter was."
Salomon staarde haar aan. Hij was uitermate verbaasd,
maar tegelijkertijd zeer bekoord door deze lieftallige onbe
kende, die in een oogwenk en zoo juist in zijne ziel had ge
lezen. Hij vroeg haar eenigszins verlegen of hij hare hand
mocht drukken.
„Zeker, met genoegen," zeide zjj met een kalmen glimlach
„Ik zal u de waarheid vertellen," zeide hij, „hoewel ze tegec
mijzelf strijdt. Ik heb haar nog lief, en kan haar maarniet
uit mijne gedachten bannen."
„Waarom zoudt ge dat ook doen?" zeide zij vriendelijk-
Salomon staarde haar aan.
Wordt vervolgd.)
