Letteren en Kunst.
Rechtszaken.
zware inwendige bloeduitstorting in
den rug, zonder dat gelukkig het
ruggemerg is geraakt, en een lichte
schedelbreuk. De heer Ravenek heeft,
na wegens de vry ernstige polsver-
wonding verbonden te zijn, het zieken
huis verlaten.
om de belemmeringen die dit kanaal Da justitie te Amsterdam heeft
voor de scheepvaart biedt, hetzij op I Donderdag, niet zonder moeite, be
te heffen, hetzij zooveel doenlijk te
verminderen, thans zoover met haar
arbeid gevorderd, dat haar rapport
binnen kort mag worden te gemoet
gezien. Hbld
Kapitein Dalen, t
Met leedwezen vernamen wij, schrijft
het Hbld., het bericht van een onge
luk, den kapt. t. zee, J. Dalen over
komen. De juiste bijzonderheden hoe
hij het leven verloor zijn nog niet
bekend. Hij kwam den 23en Dec. te
Genua aan boord van de „Prinses
Amalia", en zijn familie ontving
Dinsdag het bericht dat hij den 6den
Januari vermist werd. „Vermoedelijk
is hij verdronken", gelijk de comman
dant der marine in Nederl.-Indië aan
den Minister seinde.
Kapitein Dalen was een voortreffe
lijk zeeofficierbezadigd, ernstig, strikt
rechtvaardig en een voorbeeld van
plichtsvervulling. Zijn hart klopte
warm voor de marine. Hij was een der
zee-officieren die zich als vrijwilligers
aanboden, toen onze kleine schoener
„Willem Barents" jaar in jaar uit in
de IJszee onderzoekingstochten deed
om de oude school voor zeemanschap
weder in eere te herstellen bij de
volken, die van de zee en door de
zee leven.
Hij was gezagvoerder van de „Ba
rents" op een der reizen, en wijlen
de schout-bij-nacht Jansen, de drijf
kracht van het Barents-comité, dat de
soms zware verantwoordelijkheid voor
die oefeningstochten droeg en die
doorkneed was in kennis van ijstoe
standen en zeilvaart in het hooge
Noorden, sprak steeds met groote
waardeericg van zijn werk, zijn op
treden.
Dat is nu de derde der comman
danten van de „Willem Barents,'
die wij te betreuren hebben. De on
vergetelijke kolonel Broekhuyzen, „le
beau idéal" van een voortreffelijk,
eenvoudig, moedig zee-officier, over
leed te Soerabaya aan de cholera.
Kolonel Hoffman, een degelijk,
ernstig en braaf zee-officier, bezweek
eveneens aan die ziekte-te Soerabaya.
Eu nu heeft Dalen een plaats on
der de goede zee-officiereu open ge
laten.
Het vaderland heeft in hen drieën
mannen verloren, die de vlag van
het land hoog hielden, die niet met
woorden, maar met daden mochten
toonen hoe lief hun land hun was.
Vak-congres.
Het centraal bestuur van den Ned.
R. K. Volksbond heeft vastgesteld
dat in den loop der maand September
dezes jaars te Amsterdam een vak
congres zal gehouden worden, waar
aan door alle Bond6afdeelingen en
vakvereenigingen kan worden deel
genomen.
De bisschop van Haarlem heeft zich
bereid verklaard het eere-voorzitter-
schap te aanvaarden, terwijl het uit
voerend comité der tentoonstelling
welwillend steun heeft toegezegd.
Waarschijnlijk zal Zondagavond 15
Sept. met een kerkelijke plechtigheid
de opening van het congres plaats
hebben, dat de beide daaraanvolgende
dagen zal worden voortgezet. Ieder
vak zal in de gelegenheid gesteld
worden een afzonderlijke sectie te
vormen en eigen conclusiën te nemen.
Het Noordzee-kanaal.
Naar wij vernemen, is de commissie,
enkele maanden geleden door de Ka
mer van Koophandel te Amsterdam
benoemd om een onderzoek in te
stellen naar den toestand van het
Noordzeekanaal en naar de verbete
ringen die zouden zijn aan te brengen
Diefstal.
Toen Woensdagavond omstreeks
half 7 de bureaulist van het tooneel-
gezelschap van den heer A. van Lier,
uit Amsterdam, dat in Kunstmin te
Dordrecht voorstellingen geeft van De
Levende Brugin zijn bureau terug
keerde en met zijn sleutel de lade
opende, waarin hij ten 4 uur zijne
boeken, kaartjes en gelden van ver
kochte kaartjes geborgen had, kwam
hij tot de onaangename ontdekking
dat men van zijne afwezigheid had
gebruik gemaakt om een ged
der gelden te ontvreemden. Nadat
de dief kennelijk vergeefs getracht
had het slot der lade te forceeren,
heeft hij met behulp van een scherp
voorwerp den bodem der lade aan de
eene zijde uit de sponning weten te
wringen en een gedeelte van dien
bodem af te breken, waarna hij waar
schijnlijk getracht heeft het mandji
met geld door de opening naar zich
toe te trekken, maar, te oordeelen
naar den verwrongen staat waarin dat
mandje in de lade werd gevonden, is
hem ook dat niet gelukt.Zooveel als hij
van het geld kon grijpen, omstreeks
ƒ150 aan specie, schijnt hij toen uit
net mandje genomen en zich daar
mede verwijderd te hebben.
Dat de dief nog een vrij beduidend
bedrag in het mandje heeft achter
gelaten, is waarschijnlijk een gevolg
van de overhaasting, waarmede hij
moest werk gaan, en de vrees voor
ontdekking. Hoogstwaarschijnlijk is
hij door den gang der woning van
den kastelein in het afgesloten bu
reau weten binnen te dringen met
behulp van den daarop passenden
sleutel en heelt hij het ook san die
zijde verlatende sleutel moet al
thans in het slot stekende gevonden
zijn.
Van den diefstal is terstond aan
gifte gedaan bij de politie, die on
middellijk een onderzoek instelde en
dat Donderdag heeft voortgezet. Tij
dens een der vorige opvoeringen van
De levende Brug toch werd eveneens
diefstal gepleegduit den zak eener
in de kleedkamer achtergebleven
broek van een der spelers werden
toen een gouden vingerring benevens
eenige stuivertjes uit eene portemon-
naie ontvreemd, zonder dat het tot
dusverre gelukt is den dief dier voor
werpen in handen te krijgen.
°P den inboedel van
Reens, den bekenden voorzitter van
de anti-belastingvereeniging. Reens is
zelf tot bewaarder aangesteld van de
in beslag genomen goederen, die bin
nen enkele dagen wegens belasting
schuld in het openbaar zullen wor
den verkocht
Het Rotterdamsch sub-comité voor
de stichting van een monument ter
eere van Frans Hals alhier bestaat
uit de heeren: burgemeester F. B.
's Jacob, voorzitter dr. Joh. Dyserinck
onder-voorzitter, J. H. W. Unger, se
cretaris, Ed. C. W. Heyer, C. M. C.
Obreen en J. J. Tiele.
vrouw te vertoonen, van wie hij aan-
deelen in de gemeenteleening had
verkwist; Takken, dat hy schuldig
of medeschuldig was aan alles, doch
onder den invloed van Rootjes, die
hem er toe gebracht had geld telee-
nen, de boeken te vervalschen, enz.,
waarna hij, geheel onder de macht
van Rootjes gekomen, alles deed wat
deze hem zeide te doen.
Intussohen zijn de kansen voor
Rootjes niet beter geworden Don
derdag in veel gevallen is hij óf door
de mand gevallen, óf in tegenspraak
gekomen met zijne verklaringen voor
den rechter van instructie.
Hedeu kwam de off. van just, aan
't woord voor 't nemen van zijn
requisitoir.
De gevolgen van een duel.
Op Donderdag den 24en dezer zal
door de arrondissements-rechtbank te
Breda behandeld worden de zaak van
de heeren D'Alva en Drummond uit
Parijs, beschuldigd van het houden
van een duel op Nederlandsch grond
gebied (onder de gemeente Rozen-
daal).
Vijf getuigen, dokter en getuigen
van het duel, zullen worden gehoord.
Donderdag deed de arrondissements
rechtbank te 's Hertogenbosch uit
spraak in zakeM. v. Berkum uit
Osch, thans voortvluchtig, en J. G.
de Bie, bijgenaamd Cis, gedetineerd
te Leeuwarden en verklaarde den ln
beklaagde schuldig aan het opzette
lijk schenden van een graf en ver
oordeelde hem te dier zake tot een
gevangenisstraf van 1 jaar en sprak
den 2den beklaagde vrij als zijnde
diens schuld niet rechtsgeldig bewe
zen.
eieren met vrouw, zuster of broeder;
onderofficieren en manschappen keu
velden gezellig en opgewonden met
hunne kameraden. Eindelijk naderde
de tijd van het vertrek van den trein
nadat overste Scheuer op zijn
gewone rondborstige manier van spre
ken den officieren had toegevoegd
„Ik verzoek u allen niet te hartelijk
te zijn tusBchen zeoveel menschen in,
want denkt er em: „alles kost 'n
dubbeltje!" werd in de grootste orde
door het bataljon in den trein plaats
genomen.
Reeds voor acht uur stond het
>erron van het station Weltevreden
ïedenochten vol belangztellenden, die
zich voor vijf oenten den prijs van
een perronkaartje van de Indische
spoorwegmaatschappij het| recht ge
kocht hadden om den thuiskomenden
Lombokhelden de hand te drukken;
die heffing was hinderlijk maar waar
de maatschappij zich met 50 pet. van
het tarief van overste Scheuer tevreden
stelde bij wien alles een dubbeltje
kost daar laat men het zich wel
gevallen. Minder welgevallig was
echter de geduldproef die tot half elf
gerekt werd. Maar daar doet zich de
stoomfluit hooren, de trein komt
aangedonderd over de brug bij de
citadel, uit de ramen der wagens
steken tal van BalUche zonneschermen,
die thans effectieven dienst doen tegen
den regen. De spoorwegbeambten
trachten het publiek achteruit te
drijven, docht dit gelukt niet; het
„Wilhelmus" klinkt, een eindeloos
hoerali weergalmt, alles snelt naar
den staart van den trein waar de
gebruinde krijgers in gehavende uni
formen uitstappenin d® verte zien
we het vaandel van het 9e, beschut
door de veroverde koningspajong;
het gejuich wordt zeo mogelijk nog
krachtiger, „dolle Drie»", wiens schit
terende oogjes boven een grij zenden
Koloniën,
Lombok.
Uit Soerabaja is 7 December aan de
Loc. getelegrapheerd
Het ss. Both isjgisteren naar Ampe-
nan teruggegaan met pastoor Voogel.
kapitein Reerink, de eerste-iuitenant
Voorneman, de tweede luit. Daams,
Smits en Was, allen van de infanterie,
luit. kwartierm. Kraal en ongeveer
200 onderofficieren en minderen, be
nevens groote partijen provis.ën, huis
raad enz.
De Maeteuijcktr is van morgen om
8 uur hier aangekomen met het ze
vende bataljon. De resident en vele
civiele autoriteiten, de afd. comman
dant met tal van hoofd- en subalterne
officieren van leger, vloot en schutterij
vele notabelen, de gedelegeerden van
het „Roode Kruis" en de muziek van
het 13e bataljon i begaven zich aan
boord om de strijders te begroeten,
Mevrouw D. reikte bouquetten uit.
De officieren werden onthaald op
champagne, de minderen op bier en baard en een monzterkrans vroolijk
Geen vergiftiging.
Het is bij de gerechtelijke schou
wing te Amsterdam gebleken, dat de
dienstmaagd van den heer Mantel,
wier plotseling overlijden aanleiding
had gegeven tot het vermoeden, dat
er vergiftiging zou hebben plaats ge
had, haar natuurlijken dood gestor
ven is. Volgens verklaring van den
esheer, is zij overleden aan hart
verlamming, een gevolg van rood
vonk, waaraan zij, zonder dat men
dit wist, geleden had.
De moord te Bussum.
De zaak van den moord, in Augus
tus jl. te Bussum op het dochtertje
van den heer Meinders gepleegd, zal
eerst in de maand Februari voor de
rechtbank te Amsterdam worden be
handeld. De instructie in deze zaak
is namelijk heropend om nog eenige
nieuwe getuigen te hooren.
De kanonnier Koele man heeft be
kend de dienstbode Henriette Mom
ber blijft echt6r alle schuld ontken
nen.
Meineed
Eene betrekkelijk luttele zaak leidde
Donderdagochtend in de terechtzitting
van de Haagsche rechtbank weder tot
een incident.
In eene drankwetovertreding n. 1.
trad een getuige a decharge op, die
eene verklaring aflegde in lijnrechten
strijd met de verklaringen derverba-
liseerende beambten en, hoe ook ge
wezen op het gewicht van den eed
en de gevolgen van meineed, hij bleef
bij zijn getuigenis.
Daarop requireerde de sub?t. off.
van justitie rechtsingang wegens
meineed en onmiddellijke inhechte
nisneming van den verdachte.
Na langdurige beraadslaging in de
raadkamer, en nadat de president der
rechtbank herhaalde malen getracht
had den verdachte tot inkeer te bren
gen, door hem te wijzen op zijne vrouw
en twee kinderen, verleende de recht
bank rechtsingang tegen C. F. van R..
sjouwer, oud 19 jaren, met last tot
onmiddellijke inhechtenisneming.
De verdere behandeling der zaak
werd daarop voor onbepaalden tijd
geschorst.
Valsehe obligatie n.
Donderdagmiddag is het getuigen
verhoor in zake de valsche obiigatiën
der gemeente De Bilt, voor de arron
dissements-rechtbank te Utrecht af-
geloopen.
Beide bekl. bleven bij hunne ver
klaringen: Rootjes dat hij onschul
dig was aan de vervalsching der
obiigatiën, en alleen medewerking
had verleend aan de bestelling van
eenige obiigatiën, die Takken zeide
noodig te hebben om ze aan zijne
andere jververschingen. De" resident
hield eene hartelijke toespraak, die
werd beantwoord door majoor Wil-
lems. Er heerschte groot enthousias
me. Vanmorgen om 9 uur is de
Maetsuijcker doorgestoomd naar Sema-
rang.
Den 8n kwam het 7e bataljon on
der majoor Willems te Semarang
aan, en werd door militairen en bur
gers met groote geestdrift ingehaald.
De J.-B. van den lln schrijft:
Reeds een uur voor de aankomst
van het stoomschip Both wemelde
het op de kaai der haven van Tand
jong Priok van nieuwsgierigen.
Te 7 uur 15 min. debarqueerden
de troepen en werden allerhartelijkst
verwelkomd. Jonge dames beijverden
zich bouquetjes uit te deelen, zoowel
aan de manschappen als de officieren
en in de hangars werden allen ont
haald op champagne, bier en sigaren,
welke versnaperingen door de Ko
ninklijke Paket vaart-Maatschappij
waren verstrekt. Overste Scheuer werd
hier in hartelijke bewoordingen toe
gesproken door den heer Taylor, die
verzekerde dat de directie der K. P.
M. tijdens den oorlog op Lombok
met de troepen steeds had meege
leefd; hij achtte zich gelukkig den
overste en zijn dapper bataljon het
eerst welkom te kunnen heeten en
deelde mede, dat de K. P. M. ais blijk
van hare hulde den overste een bloe
menkrans wenschte aan te bieden
Met ferme stem antwoordde overste
Scheuer. Hij dankte voor de ontvangst,
herdacht de expeditie, en bracht hulde
aan de Paketvaart.
Te ruim 9 uur werd naar het sta
tion opgerukt, waar door de muziek
nog eenige.volksliederen en de Tjakra-
negara-marsch werden ten beste
Het was een bonte troep op het
perron. Over.d vormden zich clubjes
van uit den krijg teruggekeerde offi-
knippen, wordt op de handen van
eenige wapenbroeders naar den leger
commandant en den vlootvoogd ge
dragen, welke autoriteiten hem het
eerst de hand drukken.
Veel tijd is er echter niet voor.
Alles dringt mtde naar buiten. Het
duurt geruimen tijd vóórdat het
bataljon in orde i» opgesteld met het
front naar de Willemskerk. De gou
verneur-generaal kwam nog te vroeg..
E. en mevrouw Van der Wyck
lieten zich door den regen niet weer
houden om den la daumont gereden
landauer te doen openslaan, een ad
judant ging den overzt® Soheuer halen
en weldra galoppeerde deze den land
voogd tegemoetdeze beantwoordde
het militair saluut van den jubilaris
met een warmen handdruk. Eenige
oogenblikken later marcheerde de
gouverneur-generaal, vergezeld van de
commandanten van land- en zeemacht
en gevoLd door een schitterenden staf
langs de gelederen van het 9de batal
jon na deze inspectie werden de offi
cieren voor geroepen en heette de
gouverneur-generaal het korps dat
onder de bevelen van overste Scheuer
zooveel had bijgedragen tot de schit
terende overwinningen op Lombok,
van harte welkom en verzocht Z- E.
voor mevrouw Van der Wijck de eer
om den eersten krans aan het vaandel
te mogen hechten, hetgeen onder een
donderend hoera uit duizendenkelen
geschiedde. Andere prachtige kransen
waren inmidde s aangeboden door
mevrouw Scheuer, de militaire socië
teit „Concordia" en anderen, terwijl
verder alle officieren en minderen met
bloemen getooid waren. Nadat me
vrouw Van der Wijck en het gevolg
van Z. E. in de rijiuigen vertrokken
waren, marcheerde het 9e bataljon
langs de andere troepen door de
Wiilemslaan naar de esplanade voor
de citadel Prins Frederik. Langs den
geheelen we f-tonden jonge dames
Te midden van het gekletter van den neervallenden regen
onderscheidden zij zware, regelmatige voetstappen, die lang
zaam naderden.
„Luister," fluisterde James, „vader en ik zullen wachten,
ga jij dan naar den uitgang John. Versper haar dan den
weg en...."
„Neen, ik niet James. Vader en ik zullen wachten, ga jij
haar dan te gemoet"
„Of zou het niet het beste zijn, dat vader ging," opperde
James, die niet langer de leiding nam.
„En ik zeg jullie, dat wij bij elkaar moeten blijven," ant
woordde Mogford.
Allen trilden van opgewondenheid.
„Zij komt," fluisterde John.
Zij staken hunne hoofden boven den muur en gluurden
er over.
Twee paar tandenryen klapperden en Mogford, wiens tan
den grootendeels reeds tot het verleden behoorden, stond
daar met knikkende knieën.
Daar ging de lange, zwarte gestalte, zooals Lizzie ze had
beschreven; alleen was het gelaat nu verborgen achter eene
parapluie. De neervallende regen belette de drie toeschou-
schouwers om duidelijk eenige bizonderheden te zien, dan
alleen dat de linkerhand bloot hing. Toen de gestalte tegen
over het struikgewas voorbijliep, bukten zich de Mogfords
en kropen onder beschutting van den muur naar den uitgang.
„Wij zullen zooiets niet toestaan," zeide James, die gaarne
achter had willen blijven om het hek te sluiten; de anderen
wachtten echter op hem, en naast elkaar schreden zij voor
waarts om de lange, zwarte gestalte te ontmoeten. Zij bleven
recht voor haar staan en versperden haar dus den weg. Het
volgende oogenblik werd de parapluie opgeheven en tot
hunne groote verbazing en verwarring stonden zij tegenover
Owen Fairford. Hij was gehuld in een langen, zwarten regen
mantel, en tengevolge van de duisternis, den verblindenden
regen en van hunne verwachting wat zij zouden zien, was
het zeer gemakkelijk om zich te vergissen.
„Nu wat moet gij riep hij uit. „Gij schijnt nogal een
groot gedeelte van den weg noodig te hebben
Mogford begreep, dat hij zich in eene lastige positie be
vond. Hij wist nauwelijks welke verklaring hij zou geven, en
na eenige seconden in zijne verwarring over zijn hoofd te
hebben gewreven, stamelde hij eene verontschuldiging, en,
gevolgd door zijne twee zoons, nam hij de vlucht. Zooals hij
later verklaarde had hij zichzelf kunnen slaan, en zijne vrouw
vatte de geheele gebeurtenis in een met deze woorden:
„Liz is gek," zeide zy.
De gebeurtenissen van dien nacht waren evenwel nog niet
afgeloopen. Getrouw aan zijn woord had Arnold gewaakt en
tevergeefs gewacht.
Indien hij geen bezoek had afgelegd op „Boschzicht", dan
zou, zooals hij herhaaldelijk aan Florence vertelde, die vrouw
stellig weer te voorschijn zijn gekomen, en zich aan zijne
handen hebben overgeleverd. Deze nacht scheen hem echter
gunstig te zijn. Owen Fairford zocht niet zooveel volharding
bij hem zoeken, dat hij de elementen zou trotseeren.
Het was juist een nacht om de gewone behoedzaamheid
te veronachtzamen, en vooral een nacht om de vrouw te
voorschijn te doen komen, die door hem de laatste nachten
binnenshuis was gebleven.
Dientengevolge begaf hij zich even na half een uit huis
na tot het laatste oogenblik te hebben gewacht om zich zoo
min mogelijk aan den hevigen regen te moeten blootstellen
en zocht zijn plaatsje onder den plataanboom weer op.
Hij kon niet veel zien door het floers van den regen maar
toen hij omstreeks ton een ure voetstappen meende te hoo
ren, rekte hij zijn hoofd uit, en zag eene gedaante in het
zwart op het punt de verst verwijderde poort van „Bosch-
zicht" binnen te treden; liep toen haastig langs het hek en
de eerste poort door, waarbij hij hoopte de persoon voor de
voordeur bereikt te kunnen hebben.
Nog éene seconde en hij ware te laat geweest want de
deur werd bijna gesloten. In zijne opwinding duwde Arnold
er uit alle macht tegen. Onmiddellijk vloog ze wijd openen
tot zijne verbazing zag hij Owens ernstig bleek gelaat
voor zich.
Toch week Arnold niet terug; hij zette zijn rechtervoet op
de deurmat en poogde binnen te treden.
(Wtrdt vervlgd.)
