BINNENLAND.
Haagsche Brieven.
Rechtszaken.
De moord to Bussnm.
uitzondering van de genoodigden en
leden, door 2586 personen bezocht en
wel als volgt verdeeld
22 Maart 118; 23 Maart 586; 24
Maart 724; bovendien op 24 Maart
door 1163 werklieden, totaal 2586.
Rijks-Normaallessen.
Nagehouden axamens zijn Zaterdag
tot de Rijks-Normaallessen te Vel-
sen toegelatenvier leerlingen in de
tweede {klasse, vier in de eerste en
negen op den voorbereidenden cursus.
De heer M. W. de Kat, sedert vele
jaren burgemeester der gemeente
Hillegom heeft wegens hoogen leeftijd
tegen 15 April a. s. zijn eervol ont
slag gevraagd.
Tot voorzitter van het bestuur van
den ïnlaagpolder onder Haarlemmer-
liede c. a. is gekozen de heer Mr. H.
S. van Lennep te Amsterdam.
Vi8scliershaven IJmuiden.
Nu het ijs in de Zuiderzee opgeruimd
is, kunnen de aannemers, de heeren
Wiegerink, het zand dat zij uit de
vi8Bchershaven aldaar graven weer ter
bestemde plaats brengen, zoodat het
werk weer wordt voortgezet. Zij werken
nu aan de zuidzijde, terwijl de nieuwe
aannemers, de heeren Volgeren Bos,
dezer dagen met kracht begonnen
zijn aan de Noord- en Oostkant.
XII.
De lente heeft haar intocht gedaan
met regen- en stormvlagen en al den
ongezonden aankleve van dien. Van;
't wegzetten der kachels is nog geen
sprake en deze en gene moet nog wat
harder stoken omdat hij een zieke in
huis heeft. Men beweert dat er zoo
ongeveer 20.000 menschen ziek zijn
hier ter stede. Gelukkig heeft de gas
fabriek de aanvankelijk gestaakte
cokesleveranties hervat. En nog ge
lukkiger, dat de geneesheeren in deze
dagen een ijver en toewijding aan den
dag leggen, waaraan ik gaarne een
eeresaluut breng. Toch verzekerde mij
dezer dagen een hunner, dat hg niet
in staat is aan alle patiënten wel de
gewilde zorg te besteden. Hij zat van
'8 ochtends kwart na achten tot 's mid
dags half zeven in het rijtuig, lunchte
daar zelfs en ging weder van half
acht tot elf uur aan 't afrijden van
patiënten. Maar des ondanks kwam
hij tijd te kort, zoodat hij, wat de
influenzalijders betrof, die vrijwel allen
naar een en hetzelfde voorschrift wor
den behandeld, zich bepalen moest
tot het waken tegen onvoorzichtig
heden. M. a. w. hij hield ze allen in
bed. Onvoorzichtigheid, we hooren er
hier tal van staaltjes van, is inder
daad de reden van vele sterfgevallen,
Dat was niet het geval bij den
dood van „Michel". De man, die dezen
voornaam droeg en overigens de Fooy
heette, was bode van de Tweede Ka
mer en genoot sedert eenige jaren een
otium cum dignatedeels in een hem
door de leden dier Kamer geschonken
leunstoel. Die leunstoel stond in zijn
eigen huisje. Want spaarzaamheid
was een van zijn bizondere eigen
schappen. Hij waakte voor de dub
beitjes met evenveel zorg als als voor
de onberispelijke gladheid van 't lang
harige, zwarte pruikje, dat als aan
zgn hoofd va6tgemetseld zat. Michel
was een type, een klein beweeglijk
mannetje; ondanks zijn leeftijd was
hem zeker gemak in de beweging
eigen die het kenmerk is van een
bediende, die bij de „grootelni" heeft
gediend. Nimmer afkeerig van een
fooi nomen ett omen bewees hij
u in ruil daarvoor eiken dienst waar
toe hij bij machte waB: het opscharrelen
van een staatstuk, het overbrengen van
een briefje aan een derKamerleden, het
bezorgen van een glas water of een
broodje uit de koffiekamerhij hielp
aan postzegels en briefkaarten, waar
van hij steeds een voorraad bg zich
had, kortom voor de leden der Ka
mer zoowel als voor de journalisten
op de tribune was hg een Deus ex
machinain zijn soort.
Als hij niets te doen had, luisterde
hij 't liefst naar de redevoeringen van
liberalen hoewel hij aarts-conser
vatief was. Want aan de linkerzijde
zaten steedB de meeste oud-gasten en
daar hij z^lf in Indië geweest was,
met den gouverneur-generaal Mij er.
kon hij aan hen van tijd tot tijd een
mondvol Maleisch kwijt raken. De
zulken sprak hij dan ook steeds aan
als „toewan" en jegens de aDdeeren
gde hij steeds het „mijnheeerr".
met minstens drie e's, want hij rekte
't woord een beetje. Brave Michel 1 Hij
had zoo zijn eigenaardigheden.
Wie heeft ze niet l Ik zal u er een
vertellen van onze Koningin-Regentes,
Men weet dat H. M. zeer b, cheval is,
niet zooals hare Koninklijke dochter
op een paard (wat deze, in parenthe
sis, allerliefst staat) maar op het stuk
van de etiqustte.Nu, bij het voorlaatste
Hoffeest sprak H. M. slechts zeer
weinigen aan, maar liet de meesten
zij heeft steeds voor elk harer
gasten een vriendelijk woord tot
zich roepen. Het schijnt, dat de echt-
genoote van een hooggeplaatst per
soon, aan de ook tot haar gerichte
uitnoodiging geen gevolg gaf. En toen
nn de lijst der gasten voor het laatste
thé-dansant aan de Regentes werd
voorgelegd, heeft ze heel eenvoudig
den naam der betrokken dame ge
schrapt I
Een hinuerlijke eigenaardigheid
houdt een onzer Raadsleden er op na
die meer speciaal de Scheveningsche
belangen voorstaat en die te pas ol
te onpas te berde brengt. Deze heer
behoort tot de streng rechtzinnigen
en belijdt overal zijn christelijke-his-
torische beginselen. Op zichzelf zou
dat te loven zijn, indien hij niet, bij
volslagen gebrek aan redenaars-talent,
gepaard met zeer elementaire kennis
van de Nederlandsche taal, de din
gen zóó zeide, dat ook 't meest ern
stige lachwekkend wordt. Zoo spreekt
hij bij voorkeur van de „ostmafeer"
(atmospheer). En in de jongste raads
zitting meende hij 't beste pleidooi te
kunnen leveren voor de belangen van
't eerbaar visschersbedrijf, door erop
te wijzen dat de apostel Petrus ook
een viescher was geweest. En daar
moet men dan zijn ernst bij bewaren 1
Het onderwerp, dat in discussie
was, was anders ernstig genoeg. Men
raadpleegde over een voorstel van het
hoogheemraadschap van Delfland,
betreffende de aan het strand te
maken steenglooiing, in welk plan de
gemeente een wijziging had gevraagd,
onder aanbieding van 5000 gld. sub
sidie. Delfland kaatste nu dat verzoek
terug met het voorstel, dat de
meente zelf dan maur het werk in
uitvoeringen onderhoud moest nemen,
onder voorwaarde dat het waterschap
drie vierden der kosten droeg. Terecht
begreep de Raad, dat de gemeente
niet mocht doen wat, overeenkomstig
de wet, des waterschaps was. Men
weigerde dan ook volkomen juist de
voorgestelde omkeering der staats
rechtelijke verhouding en wees het
voorstel met groote meerderheid van
de hand. Tot de minderheid behoor
de de wethouder du Tour, die over
het Staatsrechtelijk bezwaar wilde
heenloopen en het trachtte goed te
praten. Een der bladen heeft hem den
raad gegeven nogeea» zijn ataatsrecat
te gaan repeteeren. Dat is kras, vooral
aan het adres van een oud-Minister van
Justitie 1
Op kunstgebied hebben we in den
aaiaten tijd veel genoten. Twee saaien
vergastte de dure Duse ons op een
oezoek. De financieele resultaten van
die bezoeken zijn niet al te gunstig
geweest. Beter trof Raoul Koczalski
het, die hier driemalen optrad, ongo
hinderd door de politie, die ander»
ook niet vies valt van eenKam
perstreek. Overigens hebben we weder
een tentoonstelling in Pulchriwaar
evenwel de ouderen ontbreken en i»
de welbekende zanger Selrack, de
wellicht ook ten uwent vroeger ge
hoorde ténor-léger tot ons terugge
keerd. Men vertelde van hem, dat
hij te Parijs een kroegje hield. Maar
dat was een praatje. Hij is zelfs ge
stegen op den kunstladder en in de
noten. Want hij keert tot one als
fort-ténor en hij heeft bg zijn eerste
optreden al dadelijk het vroegere
succes teruggevonden. Want er heeft
hier jaren geleden een bepaalde Sel-
rack-vereering plaats gehad, vooral
bij de dames.
De zanger had eens aan den Die
rentuin een uil ten gescheken gegeven
en menige dame prees zich gelukkig
een veertje van dien nachtvogel
meester te zijn geworden.
Zeker bij gebrek aan een haarlok
van den kunstenaar. De vogel had
dan ook meer veeren dan de zanger
lokken 1
H. A. GANUS Jr.
Het blad Schuttevaêrdat in zijn
nommer van 2 Maart op de licht
zinnige manier w«e», waarmede van
Duitsclae zijde met dynamiet wordt
omgegaan, en door de jongste gebeur
tenis een nieuw argument voor zijn
waarsohuwing vindt, vraagt thans
waarom de doorvoer van dynamiet
over Nederlandsch grondgebied niet
geheel wordt verboden? Want die
doorvoer komt geregeld voor. Waarom
vraagt het blad, moeten wij onze
veiligheid, have en goed ten believe
van onze Zuidelijke en Oostelijke
buren in bestendig gevaar zien ge
bracht, waar die transporten met
vermijding van ons grondgebied zeer
goed over zee kunnen .plaats heb
ben
„Dynamiet is zelfs onder inachtne
ming der meest mogelijke voorzorgs
maatregelen voor de Rijnvaart geen
toe te laten artikel. Toevalligheden
niet uitgesloten, mist, storm, hoog of
laag water, aanvaring, zinken, breken
der sleeptros, zelfs de verplichte over
lading, maken het voor vervoer langs
onze binnenwateren ongeschikt. Kort
om, het moest tot den doorvoer ge
heel niet worden toegelaten."
terwijl 13 stuks jongvee en 1 paard,
die in eene bijachuur waren geborgen,
gelukkig nog in tijd» door eenige
spoedig toegeschoten buren en ande
ren konden worden gered. Bovendien
werd de aanzienlijke voorraad hooi,
benevens alle werktuigen, gereed
schappen en rij- en voertuigen, mede
eene prooi der vlammen.
De inboedel van Luitjens, zich noe
mende Travailleur, als sociaal-demo-
oratiech leider welbekend, i3 Zaterdag
te Sappemeer wegen» onbetaalde
belasting publiek verkocht.
Koninklijk bezoek aan dej.
Bosch
Zaterdag heeft zich de provinciale
commissie geconstitueerd, bestaande
uit Ged. Staten en te 's-Hertogenbosch
wonende leden van de Provinciale
Staten.
Zij machtigde het uitvoerend comité,
bestaande uit de heeren mr. L. A. N.
Gerrits, jhr. Jos. de la Court en J. W. R.
van Guiick urn de noodige maatrege
len te treffen tot een waardige ont
vangst der vorstinnen.
In de groote SUten-zaal van 't gou
vernementsgebouw, die daartoe prach
tig zal worden versierd, zal aan de
Koninginnen op den eersten dag van
haar bezoek, Woensdag 15 Mei, een
luisterrijk feestmaal worden aangebo
den, opgeluisterd door muziek en
waarbij zullen aanzitten de leden der
Prov. Staten en verschillende burger
lijke en militaire autoriteiten uit
Noord-Brabant.
Een uitgebreide eerewacht zal de
Koninginnen vergezellen. Het cos-
tuum harer leden en de harnache-
menten der paarden zullen zeer ele
gant zijn, maar zonderling genoeg
grootendeels in het buiteniand wor
den besteld hoewel de prijs in .ons
land lager is.
Zijn onze kleer-en zadelmakers dan
niet bekwaam genoeg Als dit niet
vast staat, is het wel zeer wonderlijk
om in buitenlandsche kleeding, de
Nederlandsche Koninginnen te ont
vangen.
In den zorgwekkenden toestand
van den vice-admiraal De Casembroot
kwam geen verandering. De patiënt
is uiterst
In een gemeente, niet ver van Ve-
nendaai zijn verschillende trouwlusti
ge paartjes de dupe geworden van de
non-chalance van den gemeente-secre
taris.
Deze ambtenaar had sedert eenigen
tijd verzuimd, de huwelijksaankondi
gingen, bedoeld bij Art. 110 van het
B. W. te publioeeren, hetwelk natuur
lij k ten gevolge had, dat de huwe
lijken, aldus gesloten, niet wettig
waren, en de noodzakelijkheid bleek
de gefopte echtpaartjes opnieuw en
wettig te vereenigen.
Doch tot aller verbazing, was, schan
delijk genoeg, een van de comparan
ten, die zich reeds veertien jdagen ge
trouwd waande, daartoe niet te be
wegen.
A. de W., die bedankt heeft voor
het lidmaatschap van den gemeente
raad te IJselmonde, schijnt naar Ame
rika vertrokken te zijn. Hij laat een
echtgenoote en drie jeugdige kinderen
achter. Tegelijk met hem aanvaardde
de vrouw van J.K.de reis naar Amerika.
Zij laat haar man achter en ook 3
jonge kinderen.
De Fransche gezanc te
's Gravenhage
Reuter seint uit Parijs, dat er
sprake ,s van het aanstaand vertrek
van den Franschen gezant te 's-Gra-
venhage, den heer Legrand. Volgens
een der Parijsche bladen zal de heer
Legrand benoend worden tot direc
teur der staatsdrukkerij.
Gemeld wordt dat de heer Rain'dre
hem zal vervangen.
Een photegraaf, zich noemende W.
Welters van Raamsdonk, uit Schie
dam, die te Roon en omstreken van
Augustus tot November van het vorige
jaar veel heeft gephotographeerd, is
dezer dagen ontmaskerd. Hij had
verscheiden gouden medaillons mee
genomen, naar het heette om er
portretten in te zetten, maar ze werden
niet terugbezorgd, 's Mans ware naam
is Frederik Pronk; hij heeft volgen»
zijn bekentenis een 15 tal jaren ge
vangenisstraf ondergaan, en is door
de rechtbanken te Rotterdam, Den
Haag, Amsterdam en Gent veroor
deeld.
Van de medaillons zijn er nog
twee bij een koopman te Rotterdam
i_ -_i genomen.
Een bange nacht.
De jager F. Lamme, te Loosdrecht,
heeft tusschen Dinsdag en Woensdag
een verschrikkelijken nacht doorge
bracht. Om des morgens zoo vroeg mo
gelij k eenden te kunnen schieten had
jhij zich reeds des avonds naar zijne
hut begeven, midden op de met eene
ijslaag bedekte plassen. Gereed zijnde
om tot het aanbreken van den dag
te gaan slapen, hoorde hij plotseling
het ijs in den Leosdrechtsehen polder
losraken en zich in beweging stellen.
Uit zijn hut en naar zijn boot te
snellen was het werk van eenoogen-
blik, doch het was reeds te laat.
Zijne boot was al vernield.
Toen begon een onafgebroken wor
steling tegen de scherpe ijsschotsen,
wind en water, van 'a avonds half
twaalf tot den volgenden morgen zes
uur. Op eene zodde een klein drij
vend eiland werd hij nu eens door
het water meegecleurd, dan door den
wind ergens tegen aaagekwakt of door
de sohotsen g»boukt.
Gelukkig had hg zich aan een
struik kunnen vastklemmen, Halver
wege in het water hangende, gilde
hij zoo lang zgae krachten hem dit
veroorloofden tevergeefs om hulp.
Eindelijk echter meest hij ook dit
staken. Na zoo im een stikdonkeren
nacht te hebben rondgezwalkt, werd
hij eerst des morgen* ten zes ure
door den vis^eher Van der Tol in
zijn deerniswaard!gen toestand opge
merkt en geredMet als door priemen
doorboorde handen en armen en ver
der aan verschillende ledematen hevig
gekwetst, verstijfd van koude werd
hij te huis en in bed gebracht. Tot
laat in den middag bleef hij bewus
teloos.
Thans is de toestand van den cn-
gelukkigen man naar omstandigheden
vrij bevredigend.
Zaterdagnamiddag had aan het
spoorwegstation te Meppel de wissel
wachter Jan Smit, bij het rangeeren,
het ongeluk met den hiel tusschen
de rails beklemd te geraken. Hierdoor
werd dat lichaamsdeel zwaar gekwetst
door den aankomenden trein, zoodat
de voet geamputeerd moest worden.
Donderdagavond heeft onder Aduard
een felle brand gewoed; de groote
boerenplaats van den neer J. ij.
Hoeksema Oost wijn werd bijna ge-
het vuur vernield. Bijna
koeien en 4
heel
de
door
paarden, kwamen in de vuurzee
durende veie geslachten het meest geliefkoosde toevluchts
oord der meesters van Yewle was geweest. Rowan King had
de smaak zijns vaders geërfd, en op dit plekje in huis ver
wijlde hij het liefst. Naar deze kamer bracht hij zijn broeder,
en daar spraken zij over zijne reizen en andere onderwerpen,
die beiden belang inboezemden totdat het uur voor de lunch
had geslagen.
In een hoek van het vertrek nabij den haard bevond zich
een groote ijzeren brandkist een voorwerp van historische
waarde in deze zonderlinge familie, zooals zal blijken, en
toen zij opstonden om naar de eetkamer te gaan, merkte
Rowan op: „Toen ik in Amerika was heb ik daar een zeer
vernuftig Blot gezien een samengesteld Blot wordt het
genoemd en ik heb er een medegenomen om het aan de
deur van de brandkast te laten aanbrengen. Wanneer men
de teek ens van het samenstel niet kent en die kunnen
worden gerangschikt zooalB men wil dan is het onmoge
lijk om het los te maken. Zoodra het slot er in is beves
tigd Charlie," voegde hij er bij, „zal ik je het geheim mede-
deelen, zoodat niemand anders dan jij en ik de brandkast
zal kunnen openen."
De vicares antwoordde niet en zg begaven zich naar de
eetkamer. Gedurende de lunch sprak eerstgenoemde over zijn
plan om zijn vacantietijd te besteden met een reis naar
Palestina; Rowan, die er geweest was, gaf hem verscheidene
inlichtingen, die hem van nut zouden kunnen zijn en be
loofde Yewle niet voor zijne terugkomst te zullen verlaten.
Twee dagen jlater ^was Charles King op weg om de reis,
waarnaar hij zoo vurig had verlangd, te volbrengen. Hij had
zijn broeder voorgesteld aan Florence Walton en haar vader,
maar bij de drukte van zijne toebereidselen had hij vergeten
Rowan mede te deelen welke betrekking er bestond tusschen
de jonge dame en hem of misschien verkeerde hij onder
den vagen indruk, dat Rowan moest bemerkt hebben wat
voor hem reeds zoo bekend was. Dit was een noodlottig
verzuim. Gedurende de afwezigheid van den jongeren broeder
werd bij Rowan King, die met niemand anders dagelij kschen
omgang had, eene liefde geboren voor Florence Walton, met
die diepe hartstocht, die ontstaat bij mannen van een der
gelijk karakter, wanneer zij liefde voor eene vrouw opvatten.
Met pijnlijke smart deed het arme meisje deze ontdekking
en maakte haar verloofde eenigen tijd een verwijt van zijn
verzuim. Toen Rowan King evenwel den toestand duidelijk
inzag, handelde hij zooals weinigen zouden kunnen doen
hij deelde haar kalm mee, hoezeer het hem speet, dat hij te
laat was, maar dat zij de beste keus had gedaan, dat zijn
broeder haar gelukkiger zou maken, dan hem ooit mogelijk
zou zijn geweest. Hij bezocht haar evenals voorheen en met
ijver legde hij zich toe op het in orde brengen der pastorie,
opdat deze geschikt zou zijn om haar te ontvangen. Hij liet
het geheele huis al» het ware vernieuwen, nieuw behangen
nieuw beschilderen, nieuw meubileeren, stipt volgens Flo
rence Waltons eigen smaak, en zoo vond Charles het,
tot zijne groote verbazing na zijn terugkeer uit Palestina.
Hem werd niets medegedeeld van hetgeen er tijdens zijne
afwezigheid was gebeurdFlorence sprak er niet over, om-
Zaterdag pleitte de verdeiiger van
Coelman Mr. W. A. Paap, hier ter
stede nog welbekend door zijne uit
voerige verdediging indertijd voor de
haarlemsehe .rechtbank van Hooger-
beets.
Het pleidooi duurde drie uur. Plei
ter betoogde in hoofdzaak, dat Coel
man niet aan den moord medeplich
tig kan zijn geweest; HenrietteMom
ber moet dien begaan hebben. In elk
geval is Momber de ongunstige figuur.
Coelman was steeds een oppassend
jong man tot hij met haar in aan
raking kwam. Na zijne overplaatsing
uit Amsterdam naar Naarden, ging
Momber om in zijne nabijheid te
zijn naar Bussum en klampte zich
daar weer aan hem vast.
Niet minder dan 24 aan wijzigingen
ging pl. daarop na, strekkende tot ver
sterking van zijn betoog.
Na re- en dupliek vraagt de pre
sident aan beklaagde Mombers of zij
nog iets in 't midden heeft te bren
gen.
Bekl. zegt op brutalen toon op Coel
man wijzende „Hij alleen is de moor-
dat zij zag, dat alles voorbij was en Rowan King hield te
veel van zijn broeder om eene schaduw over zgn geluk te
werpen. Een paar dagen voor het huwelijk waren de jonge
dame en de twee broeders op de pastorie, na voor de laatste
maal een blik te hebben geslagen op de door Rowan King
aangebrachte veranderingen.
„Heb je ooit zulk een flink man gekend zeide de vica
ris op een toon van onderdrukte ontroering tot zijn bruid.
Zij stonden bij de deur van de eetkamer, en Rowan King
stond op eenige meters van hen af op het grasveld en spij*
kerde een rozenboompje tegen den muur.
Florence wisselde van kleur en keek hem met glinsterende
oogen aan. „Charlie," fluisterde zij. „ik zou wel eens willen
weten, of het hem niet onverschillig is of je er hem op
wilt wijzen dat ik wordt hij nu niet mijn broeder
Wordt vervolgd
