Sport en Wedstrijden.
i'oütiek Overzicht.
Letteren en Kunst.
Rechtszaken.
GemengdNieuws.
De Lombok-strijders geëerd.
Zeker zal men algemeen met inge
nomenheid opmerken dat onder de
beloonden met de Militaire Willems
orde thans ook inlandsche soldaten
voorkomen.
Thans voor het eerst. Vroeger etond
de Willemsorde voor hen te hoog,
wat bewqzen van moed, beleid en
trouw zij mochten hebben gegeven
een huldiging van rasverschil, die
door niets kon worden gerechtvaar
digd.
Maar wat in de lijst van geeerden
bevreemding kan wekken is, dat de
heer Rogge er niet op voorkomt, die
den bangen nacht van den verrader
lijken overval medemaakte, en, zooals
wij ons allen nog herinneren, tot het
laatst toe generaal Van Ham zoo kloek
ter zijde stond.
De predikant Offerhaus, pastoor
Voogel, de zendeling Wijnveidt wer
den gedecoreerdwaarom Rogge niet
Amst.
Aanleg van een gemeentelijk
telefoonnet.
Den 12en Dec. 11. besloot de
meenteraad te Amsterdam, in geheime
vergadering, om, op voorstel van B.
en W., van gemeentewege den aanleg
van een nieuw teiephoonnet te onder
nemen en dit:
le. met het oog op het eindigen
der oencessie aan de Ned. Bell. Te-
lephoon-maatsehappij op 7 September
1895;
2e. omdat onder de tegenwoordige
regeling het telephoonverkeer daar ter
stede zich op verre na niet overeen
komstig de eischen des tijds heeft
kunnen ontwikkelen.
Op grond van dat besluit door den
Raad genomen in gemelde zitting van
12 Dec. 1894, zijn door den adjunct-
ingenieur J. S. Theunissen, hierin ge
steund door een buitenlandschen des
kundige, voorloopige plannen uitge
werkt.
De aanleg van een nieuw net, in
gericht op 2000 aansluitingen, met
de mogelijkheid dat aantal van 2000
tot 6000 jte doen aangroeien, zonder
wijziging van het systeem, zal eene
uitgaat van f750.000 vorderen. Er
bestaat, volgens B. en W., geen ge
vaar, dat de renten van het aanleg-
kapitaal niet ruimschoots worden
gedekt, ook wanneer tot eene verla
ging van abonnementsprijs mocht
worden besloten, iets, wat uit den
aard der zaak, echter niet dan gelei
delijk behoort te geschieden.
Voorloopig vragen B. en W. tot
den aanleg van een gemeentelijk te-
De Amsterdanlaöhe schutterij
op de vluoüV
Eenige jafdeelingerx «der schutterij,
zoo verhaalt het Centrum, zouden
Dinsdag haar zomejroefeningen houden
op het terrein »,an de Nassaukade
bij de Kmkerstaaat. Zóo was bepaald
en zóo was gelast door de schutterlijke
autoriteiten. Er was evenwel niet op
gerekend, dat de straatjeugd zoo iets
wel eens niet zou kunnen toestaan.
En dat is onzen dapperen opgebroken.
Waar de legioenen vandaan kwa
men, is moeilijk te zeggen, maar er
kwam een stroom van knapen en
meisjes opdagen, die joelend en
schreeuwend te kennen gaven, dat
zij zoo al niet tegen de schutterij
dan toch tegen haar exercitiëa daar
ter plaatse gekant waren. Wij konden
op een alstand niet zien, of soms de
schutters de eersten waren, die tot
feitelijkheden overgingen, dan wel of
zij het relletje aanmoedigden.
Kennende het goedmoedig en wei
nig offensief karakter bij dezen tak
van weerbaarheid, zijn wij allicht ge-
neigd het eerste niet te gelooven.
In ieder geval, wat wij zagen was
vreeselijk. Op een gegeven oogenblik
toch daalde een hagelbui van steenen
en aardkluiten in zoo gr ote massa
uit het leger der woedende jeugd op
de landsverdedigers neer en hief de
„hoop der toekomst" zulk een oor-
verdoovend krijgsgeschreeuw aan, dat
standhondea; der aangetreden schut
ters niet %meer mogelijk was, zoodat
zij onder den luiden zegezang der
overwinnaars het hazenpad kozen.
Waar zij verder de zomeroefeningen
hebben gehouden, is ons onbekend.
De overwinnaars verstrooiden zich bij
de nadering van één diender l
Cordang. ,jM
Het ia thans zeker, dat de heer
M. Gerdang te Maastricht, deel zal ne
men in de amateurs-afdeeling van den
wedstrijd Bordeaux-Parijs, die in de
maand Mei zal plaats hebben. De heer
Rudeaux, te Parijs, de directeur der
Fransche Whit worth branche, zal voor
zijn gangmaking en voeding langs
den geheelen weg zorg dragen.
Cordang zal o. a. moeten rijden
tegen A. Chase en Wridgway, de be
kende Engelsche lange-afstands-rij
ders, die reeds eenigen tyd van te voren
naar Frankrijk gaan, om zich op den
weg aldaar te oefenen.
Te Yenloo is de sympathie voor
den kranigen Lïmburgschen wielren
ner zeer groot. Onder de sportslui zijn
reeds verschillende flesschen Cham
pagne op hem verwed. Er is o.
gewed, dat Cordang drie kwartier uur
minder over den weg zal doen dan een
der andere rijders, de professionals niet
buitengesloten.
raniï "dn ^értolkte de droef heid van
Regentes en regeering.
De gemeente-administratie te
Sliedrecht.
Woensdag is de le ambtenaar ter
secretarie, de heer F. W. van der Salm,
die door B. en W. was geschorst, uit
zijn ambt ontslagen.
Woensdag is door schipper Groen
van de „Sch. 183" te Seheveningen
aangebracht een lijk, dat blijkbaar
afkomstig is van de equipage van
de „Elbe." Het lijk is naar de Alge
meen© Begraafplaats vervoerd.
lephoonnet eensr
teneinde de mees
gen onmiddellijk
het geval dat a
gedane aanbod/
overneming vat?
door de telephc
t van f500.000,
jodige bestellin-
unnen doen voor
oor de gemeente
f200.000, voor de
jt bestaande net,
maatschappij niet
mocht worden aau„enomen.
In dat geval toch zal de gemeente
den aanleg van een zelfstandig net
onmiddellijk moeten ter hand nemen,
en aan de Telephoon-maatschappij
tot wederopzegging kunnen vergun
nen de exploitatie van haar net te
blijven voortzetten. Deze opzegging
zal dan geschieden tegen het tijdstip,
dat het stedelijk net in exploitatie
kan worden gebracht.
Tot directeur van den gemeente
lijken telephoondienst wenschen B
en W. te benoemen den adjunct
ingenieur Theunissen op een jaarwed
de van f4000.
Naar ons wordt bericht zullen de
inschrijvingen op de premieleening
der wereldtentoonstelling ten volle
worden toegewezen. De premie-obli-
gatiën zullen derhalve den 20sten
dezer aan de kantoren van inschrij
ving verkrijgbaar zijn.
22
Eigen Haard gaat met 1 Juli over,
aan eeue Naamlooze Vennootschap
waarvan dr. E. Pijzei en de heer K.
A. van der Weide directeuren zullen
zijn. De redactie blijft, als tot dusver,
bestaan uit de h.h. Jo. de Vries, dr.
E. D. Pijzei, dr. E. van der Ven en
E. S. Witkamp. Het blad wordt te
Amsterdam uitbegeven.
De heer W. van Korlaar, directeur
van den Tivoli-Scbouwburg te Rot
terdam, heeft de benoeming aanvaard
van directeur-administrateur der ver-
eeniging „Het Nederlandscb Tooneel'
te Amsterdam, ter vervanging van den
heer Van Kesteren, die, gelijk men
zich herinnert, op zijn verzoek met
1 Mei van zijnetaak ontheven wordt.
Proces „Elbe—Crathie".
Woensdag ochtend refereerde ge
daagde zich op de handelsrol der
rechtbank te Rotterdam aan het oor
deel der rechtbank ten opzichte van
het door eischeres aangeboden ge
tuigenverhoor. Hierop vroeg mr.
Zaaijer, namens mr. E. E. van
Raalte, acht dagen continuatie, waar
in mr. Th. Reepmaker, namens mr.
W. M. Reepmaker, consenteerde. De
rechtbank bepaalde de verdere be
handeling op a. s. Woensdag.
De belgische wet op het gemeente
lij kiesrecht is nu een feit. Met 56
tegen 18 stemmen heeft de Senaat
die vastgesteld, zooals de Kamer
haar had aangenomen. Dertien ont
hielden zich van stemming.
De president der fransche republiek
heeft de benoeming geteekend van
Bihour, gezant te Lissabon, tot
vervanging van Legrand te 's Graven-
hage.
Tot voorzitter van het engelsche
Lagerhuis is de ministerieele caudi-
daat Guily met de zeer geringe
meerderheid van 11 stemmen geko
zen.
Daarop is het Lagerhuis tot
dezer uiteengegaan.
Volgens bericht uit Simla ontlokt
de Brit8che Tjitral-expeditie allerlei
aanbiedingen van hulp van den kant
van inlandsche vorsten. De Indische
Regeering boodschapte telkens dat zij
die desnoods benutten zal. De „Ti
mes" vernam uit Simla dat Oemra
Khan's ontruiming van Tjitral zich
bevestigt. Hij schijnt zijne bootdmacht
in den omtrek der Panjkora-rivier te
concentreeren.
Volgens bericht uit Buenos-Ayres
ontstond er eene verrassende nieuwe
vertraging in Jabez Ba.four's vertrek.
Het stoomschip „Tartar Prince",
waarop de gevangene zich bevindt,
werd door laag water verhinderd
naar Engeland te stoomen. Hiervan
profiteerde de rechtsoverheid teSalta
tot eene poging om Balfour weder
te bemachtigen. Twee harer agenten
begaven zich op de „Tartar Prince"
en ei-chten Balfour op. De Eugelsche
detectives weigerden, waarop de
eerstgenoemden dreigden op de „Tar
tar Prinoe,, embaro te leggen. De
Britsche consul en de regeering wer
den geappelleerd tot vereffening van
deze nieuwe moeilijkheid.
De opening van het Noord-
Oostzeekanaal.
Over de toebereidselen tot de fees
ten bij de opening van het Noord-
Oostzeekanaal geeft de „Post" de vol
gende bijzonderheden.
De eskaders en de enkele oorlogs
schepen der vreemde natiën zullen in
een dubbele rij in de Kieler haven
komen te liggen aan ankerboeien, die
men nu reeds bezig is te leggen. Een
enkele rij ware gewenschter, doch
daartoe is de lengte der haven (on-
gev. 10 KM.) niet voldoende. De
dubbele rij biedt bovendien het voor
deel, dat de proviandeering enz. ge
makkelijker gaat nu geen der schepen
op grooten afstand van de stad ligt.
De Duitsche oorlogsvaartuigen moe
ten zich vooruit van proviand voor
zien, opdat men ten betreffenden dage
alleen voor de vreemde schepen heb be
te zorgen.
Een correspondent van het „Berl,
Tagebl." schrijtt uit Kiel, dat de kei
zer twijfel heelt uitgesproken aan
gaande de mogelijkheid van behoor
lijke proviandeering van zooveel
vreemde bezoekers en vreemde sche
pen, wier aantal over de honderd be
dragen zal. Deze twijfel schijnt e:-h
ter ongegrond, vooral nu de toebe
reidselen voor de ontvangst reeds
begonnen zijn. Er is een comité
vormd, dat zorgen zal voor de behoor
lijke inkwartiering aller gasten. Het
oude kruiser-fregat „Prins Adalbert",
dat thans als drijvende kazerne dienst
doet, zal voor de buitenlandsche offi
cieren tot eetzaal worden ingericht.
Ofschoon het eerst ontkend werd,
staat nu toch vast, dat ook Dene
marken aan het openingsfeest mee
zal doen en zelfs met een vrij groot
eskader onder admiraal Bruun.
De koning van Wurtembergzal bij
de opening tegenwoordig zijn.
gezonden had. Na eenige weken werd
Von Kotze uit het voorarrest vrijge
laten, doch met het vonnis werd
maanden lang gedraald. Daarop moest
toen weer de keizerlijke goedkeuring
worden gevraagd. Nu eindelijk, Dins
dag middag, is aan Kotze bericht, dat
hij vrijgesproken is en de sluier
die deze zeer geheimzinnige schan
daalhistorie bedekt, blijft voorloopig
onopgelicht.
Het vergaan der „Itema
Regenta".
Het vergaan van de „Reina Re-
genta" ontvangt tbans zijn stelligste
bevestiging. Er is te Kiva de Sella
een üesch aangespoeld, een papier
inhoudende, waarop met potlood ge
schreven staat„10 Maart, 9 uur 's
avonds zonder hoop op redding,
12 mijlen van Aceitunas". Geteekend
door den tweeden officier van het
schip.
De ministerraad heeft nu besloten
het verlies van den kruiser officieel
aan te kondigen. De gezinnen der
slachtoffers ontvangen onderstand. De
staatscourant verscheen met een rouw-
De koningin van Italië is een harts
tochtelijke verzamelaarster van
schoenen. In hare verzameling vindt
men de schoenen van Maria Stuart,
die zij droeg op haren gang naar het
schavot, de schoenen van Jeanne
d'Arc, de schoenen van Marie Antoi
nette, een paar pantoffels van Ninon
de Lenclos, een schoen van koningin
Louise van Pruisen, enz. Bovendien
bevat hare verzameling monsters van
alle soorten vrouwelijk schoeisel van
alie natiën der wereld. Een eereplaats
echter nemen 2 paar kinderschoenen
inde eerste gebreide zijden schoen
tjes, die Victor Emanuel ;gedragen
heeft, en de leeren schoentjes, waarin
hij 't eerst het loopen heeft geleerd.
Deze beide paren zijn de eenige „man
nelijke" schoenen van de heele verza
meling.
Onlangs werden aan het spoorweg
station Jarotschin drie personen uit
een trein gezet, omdat zij niet in staat
waren tot bijbetaling over zekeren
afstand van den weg, dien zij hadden
afgelegd. De stationschef bracht over
T geval een rapport aan zijn bestuur
uit, dat het volgende bevat
jToen ze op het bureau werden
gebracht, zeiden de mannen artisten
te zijn en toen we heel ongeloovig
opkeken, gooiden zij hun bovenklee-
ding uit en vertoonden zich in tricot-
Een hunner pakte een kan
toorstempel beet, slikte het voorwerp
in, en haalde het, in den vorm van
een vouwbeen, uit den buik van nom-
mer twee, de derde artist rolde zich
in elkander en bootste een stekelvar
ken na.
De heeren warenKarei Steger,
caoutchoucman, Frans Rö3ter, ijzer
vreter, en Jozef Schulz, slangen-
mensch. Er was geen kwestie van
bijbetalen en ik zag wel in, dat het
niet veel geven zou, om verdere maat
regelen te nemen. Daar ik bovendien
vreesde, dat de talentvolle mannen
nog meer kantoorbenoodigdheden zon
den opslikken, hield ik eene collecte
in hun voordeel en stuurde ze met
trein vijftien naar Stockerau."
Russisch bijgeloof.
In Odessa heerscht groote opge
wondenheid over de voorspelling van
pater Iwan Sergieff uit Kroonstad,
dat Odessa op den derden Paasehdag
vergaan zal. Vele duizenden inwoners
verlaten de stad en vluchten naar de
dorpen in den omtrek om de nade
rende ramp te ontgaan. Zelfs onder
het ontwikkelde en beschaafde deel
der bevolking worden toebereidselen
gemaakt om voor eenigen tijd de stad
te verlaten een bewijs dat het
bijgeloof niet alleen onder de lagere
klassen in Rusland wordt gevonden.
Maar het verspreiden van dit dwaze
gerucht heeft nog een ander en grooter
gevaar, vooral in een stad met een
zoo groote Joodsche bevolking als
Odessa. Reeds wordt beweerd, dat het
lot, door pater Iwan voorzegd, over
de stad komen zal als een gevolg van
de aanwezigheid der Israëlieten* En
het is best mogelijk dat de Paasch-
dagen in Odessa een hernieuwing der
Jodenvervolgingen van 1882 zullec
te aanschouwen geven.
Op den lsten April heeft men in
versoheiden plaatsen van Duitschland
eikenboompjes geplant als herinnering
aan den tachtigsten verjaardag van
Bismarck.
Sommige Duitschers drijven hun
haat tegen den grooten kanselier zoo
ver, dat deze boompjes hun „een
doorn in 't oog zijn". Te Eiserfeid en
te Dinslaken zijn zij moedwillig be
schadigd en te Witten is in den
nacht van Zondag op Maandag de
herinneringsboom geheel verdwenen.
De zaak Kotze.
Ongeveer 10 maanden geledenwerd
te Berlijn de keizerlijke ceremonie
meester Von Kotze op bevel des keizers
gevangen genomen en begon tegen
hem, voor de militaire rechtbank, een
proces, wijl zware verdenking op hem
rustte, dat hij anonieme, zeer obscene
smaadbrieven aan verschillende per-
'sonen, tot den hofkring behoorende,
Een dwaze ijdelheid van een beschonken man om ais een
rijkaard te worden beschouwd, had hem hiertoe gebracht 1
Het was een vreeselijke slag voor het begin, maar na wat
brandewijn met soda met majoor Saverley te hebben gedron
ken, en te hebben vernomen wie er alzoo door hetzelfde
paard geheel geruïneerd waren, schonk de gedachte, dat hg
tenminste in staat was om te betalen, hem troost. Hij kon
zelfs nog met zijn vriend over de gebeurtenis lachen. Er was
een „duiker", die kort geleden lid van de club geworden en
een lokaas was voor de roofvogels. Naar de verhalen over de
roekelooze verspilling van zijn testament van den jongen
man luisterde King met zeer veel belangstelling.
„Wanneer je na het diner maar beter te spreken waart,"
reide de majoor vertrouwelijk, „dan zou jij, betrekkelijk een
vreemdeling, nog genoegen van den knaap kunnen beleven.
Hij komt altijd vroeg, voor de anderen er zijn."
Richard King wiet wat dit te beteekenen had en kreeg
eene voldoende beschrijving van den jongen man om hem
te kunnen opsporen.
„Ik zal eens zien, wat ik vanavond met hem kan begin
nen," zeide hij. „Ik moet nn weg want ik heb een afspraak
met mijn notaris, maar ik kom hier dineeren. Heb je van
avond nog wat anderB te doen?"
„Helaas ja, maar ongeveer elf uur kom ik hier eens kijken.
Wanneer je voorzichtig bent kan die jonge man je heel wat
opleveren misschien," voegde hij er bij, „krijg je je ver
lies op het paard vergoed? Maar mijn waarde vriend, blijf
heldor van hoofd zoolang je hier bent."
De oorlog tusschen China
en Japan.
Naar de Times nit Kobi verneemt,
blijken de Japansche staatslieden
oprechtelij k vrede te begeeren; doch
de oorlogspartij werkt tegen en de
Japanache pers veroordeelt bijna een
stemmig eene oogenblikkelijke vrede
sluiting, terwijl sommige invloedrijke
bladen de bezetting van Peking en de
verovering van Znid-China verlangen.
De Times verneemt uit Tientsin dat
de Japanners den Britsohen stoomer
Jikang nabij Takoe opbrachten. Het
stoomschip vervoerde 220,000 kar
doezen, te Sjanghai ingescheept door
eene Duitsche firma als bamboe en
Btaal.
De „Daily News" verneemt nit
Weenen, dat, volgens berichten uit
Tokio, Japansche officieren sinds
ruimen tijd in Korea bezig zijn de
bergpassen aan de Russische grenzen
te versterken. Ook zouden zij in het
Het was een goede raad, maar, zooals Richard King meende,
overbodig; natuurlijk zou hij zijn hoofd helder houden. Wan
neer hij in staat was om dien jongen dwaas zooveel armer
te maken als Saverley aangaf, dan zou hij niet genoodzaakt
zijn zijne schulden te betalen met Agnes Kings geld, want
hem bleef geen andere manier over dan om het te doen.
Hij maakte het onderhoud met Rintoul zoo kort mogelijk,
en bezocht hierna zijn bankier om de cheque voor Agnes
Kings erfenis af te geven en terzelfder tijd een voldoende
som op te nemen met het oog op zijne plannen van dien
avond.
„Ik moest eerst wat verliezen om hem aan te moedigen,"
overwoog hij bij zichzelf. „Elf duizend I Zoolang ik leef wed
ik nooit meer op een paard."
Na in de club te hebben gedineerd begaf King zich met
opgezet gelaat en eenigszins onzekeren gang naar boven naar
de biljartkamer. Tegen de wanden Btonden speeltafels en
o. a. een in den hoek van een koepelvormig uitbouwsel. In
het vertrek bevond zich alleen een jonge man met een af-
stootend uiterlijk en een gelaat, dat eene ongeregelde levens
wijze aantoonde; hij droeg versoheidene juweelen. King her
kende hem onmiddellijk aan Saverley's beschrijving, en hij
merkte op, dat de ionge man ook gedronken had. Hij glim
lachte bij de gedachte, dat zijn eigen kalmer brein zeer in
zijn voordeel zou zijn.
„Zullen wij een flesch wijn drinken opperde King nadat
zij een paar minuten zich met elkaar hadden onderhouden.
Zij namen plaats in den hoek om een uurtje met een kaart
spelletje door te brengen. De ander stemde onmiddellijk toe
en nu nam het spel een aanvang, waarvan Richard King
het resultaat eerst den volgenden morgen te weten kwam.
HOOFDSTUK VI.
Vertrouwen.
Het was tien uur toen Richard ontwaakte met een woe
dende hoofdpijn en een brandende keel, de zekere gevolgen
van een drinkgelag. De lichamelijke ellende van zijn toestand
was niet het ernstigst; hij herinnerde zich niet hoe hij in
zijn hotel was teruggekeerd en zich ter ruste had begeven;
had geen herinnering van het uur van zijn vertrek of van de
uren, die er aan waren voorafgegaan: zijne herinnering aan
het gebeurde van den nacht was inderdaad geheel verdwe
nen. Het was tevergeefs, dat hij zijne indrukken trachtte te
ontwarren; zijn hoofd klopte en zijn keel brandde, en van
hetgeen er gebeurd was nadat hij zi«h met den jongen man
in het leege vertrek had neergezet, kon hij zich niets meer
herinneren.
Hij sleepte zich uit bed, strekte eene bevende hand uit
naar de bel en belde. Een minuut daarna werd dit door een
kloppen op de deur beantwoord. Hg opende deze en zag een
kellner in de gang staan.
Wordt vervolgd.)
