ASPLAKBILJETTEN.
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
Een rit in St. Petersburg.
I i2e Jaargaas:
Zaterdag 11 Mei 1895.
No. 3637
ABONNEMENTSPRIJS:
ADVERTENTIEN:
STADSNIEUWS.
I Donderdag bracht de inspecteur van
Jet wapen der genie, luit.-gen. Krom-
lout met zijn adjudant een bezoek aan
jnze stad.
J Door een misverstand bij onzen
berichtgever heelt deze gemeld, dat er
pan avond (Vrijdagavond) concert zou
lijn in den Hout.
I Naar De i Kampioen mededeelt, zal
m de maand April van het volgend
naar in de nabijheid van Haarlem
iöoor wielrijders een groot bloemen-
Korso worden gehouden.
Arrondissements-Rechtbank
FEUILLETON
Voor Haarlem per 3 maandenf 1,20.
Franco door het geheele Kijk, per 3 maanden 1,65.
Afzonderlijke nummers0,05.
Geïllustreerd Zondagsblad, per 3 maanden 0,30.
franco per post 0,37
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
Bureau: Kleine Houtstraat Haarlem. Telefoonnummer 122.
van 15 regels 50 Cents; iedere regel meer 10 Cents.
Groote letters naar plaatsruimte.
By Abonnement aanzienlijk rabat.
Reclames 20 Cents per regel.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door
onze agenten en door alle boekhandelaren en courantiers.
Directeur-Uitgever J. C. PEEREBOOE
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. L. DAÜBE <Jt CoJOHN F. JONESSucc.Par^t 3\bie Faubourg Montmartre
Bijvoegsel van het blad dat
I(crdagavond verschijntzal bevatten
p meisje dat alles meeloopt. Haar-
Irner Halletjes CCXXXVIII.
winen- en Buitenlanclsche berichten.
Varia. Ad ertentien.
lilLJETTËN voor Veilingen en
janbestedingen, voor Feesteiyk-
>dcn, Concoursen etc. kan men
Stoomdrukker!} van dit SSfiad
hoogst MfllijSkent g«rSJs Haten
rjikken.
Ift'Ieuwste lettersoorten. Spoe-
I Bigt- sJlevering.
De Directeur Uitgever
i. c.
Haarlem10 Mei 1895.
Voor bet acte examen lager onder
lijs zijn te Amsterdam Vrijdag ge
laafd de damesM. de Jongh, J.
V. P. Scheffer en S. C. van Ingen,
Ilen alhier.
I De eerste aardbeziën zijn alhier ter
Harkt gebracht door Gebr.VanWaardt.
Ook op de tram werd het concert
leden ten onrechte aangekondigd.
j Naar ens wordt medegedeeld is niet
(eden het eerste concert, maar Woens-
iag 15 dezer.
Werkstaking.
De werkstaking der timmerlieden
loopt blijkbaar ten einde. Hun aantal
is rseds belangrijk afgenomen en
jrader de stakers zijn er, die aanbie
dingen hebben gedaan om voor 21
Rent te komen werken. De patroons
Villen daarvan echter niet weten.
Voortdurend evenwel moeten die
aan den arbeid zijn, beschermd wor
den door de politie.
Crescendo.
Het verslag van het concert door
de mannenzangvereeniging „Crescen
do" Donderdagavond in de „Vereeni-
ging" gegeven kan tamelijk kort zijn.
Deze uitvoering heeft aan de reputa
tie der liedertafel volstrekt geen na
deel toegebracht; buitengewoons
valt er echter evenmin van te mel
den. Men hoorde de verdienstelijke
zangvereeniging zooals men ze reeds
vóór jaren hoorde en waarschijnlijk
nog over jaren zal kunnen hooren.
Nieuwe eigenschappen schijnt zij niet
te ontwikkelen en de oude weinig of
niet te vervolmaken of te wijzigen.
Aan dezelde deugden hoort men al-
breuk doen door dezelfde ondeugden
aan zekere, vaste attaques door on
aangename stramheid, aan kleurige,
bloeiende voordracht door overdrij
ving en affectatie, aan frissche leven
dige beweging door onrustige gejaagd
heid. Van den anderen kant ook
worden de gebreken wêer vergoed
voor sommigen zelfs tot deugden ver
heven door een fraai en kernach
tig klankgehalte en door een bijna
volmaakte eenheid in de voordracht
een eenheid die zich maar zeer
zelden verloochent. Met dit al heeft
het hier besproken concert bij mij
geen machtigen indruk achtergela
ten, waarschijnlijk ook doordien het
programma niets van bizonder belang
opleverde. Het bevatte voor het koor
een vijftal duitsche, en drie holland-
sche werken, met een enkele uitzon
dering, alle van kleineren omvang.
In het aardige „Wanderschaft" van
Zöllner scheen mij de voordrachtswijze
in volmaakte overeenstemming met
de compositie; ook van Klein's „Auf-
erstehn" kwam mij de uitvoering zeer
gelukkig voor. De bespreking der
overige nummers zou slechts tot een
prijzen en gispen leiden van wat reeds
zoo herhaaldelijk geprezen en ge
gispt werd.
Als solisten werkten medeMej.
Anna Kappel, concertzangeres te
'sGravenhage en de heer Bernhard
Dessau, violist, van Rotterdam.
De ongekunstelde zang van de
eerste heeft voor mij de voornaamste
aantrekkelijkheid van den avond uit
gemaakt. Toch kan niet beweerd
worden dat mej. Kappel een buiten
gewone of zelis eene iu alle opzich
ten bevredigende zangeres is; want
haar uitspraak klinkt nog wat naar
de school en de tonen 'bjven twee
gestreept d kosten haar eenige moeite
en laten ook aan reinheid van into
natie meermalen te wenschen over.
Maor uit den klank harer stem en
uit heel haar wijze van zingen spreekt
een zoo eenvoudig en oprecht muzikaal
gemoed, dat het, ondanks alles, een
wezenlijk genot is haar te hooren.
Minder boeide mij het vioolspel van
den heer Dessau. Zonder iets aan de
ongetwijfeld groote capaciteiten van
dezen virtuoos te kort te willen doen,
moet ik verklaren, dat zijn spel mij
uit een technisch oogpunt niet zóo
geacheveerd, en uit een muzikaal oog
punt niet zóo fijngevoeld loescheen,
om er hier met geestdrift van te
spreken. Het kwam mij voor dat deze
zoo gunstig bekende violist het er nu
eens bepaald op gezet had succes, veel
succès te hebben en.... hij had veel
succè3. Maar de middelen die hij ter
verovering ervan aanwendde waren
niet alle van de soort die slechts aan
de uitverkorenen onder wier ge
tal ik toch den heer Dessan meen te
mogen rangschikken ten dienste
staat; ook de goedkoopere werden
door hem niet versmaad; en deze
indruk, die mij bij alle zijne voor
drachten oardnekkig bijbleef, heeft
mij misschien veel ontroofd van het
genot dat voor anderen blijkbaar aan
het zeker niet alledaagsche spel
van den heer Dessau verbonden was.
PHILIP LOOTS.
Zitting van Donderdag 9 Mei.
Donderdag werd in de namiddag
zitting der arrondiesements-rechtbank
alhier de volgende zaak behandeld.
Het betrof een appèl, door den
ambtenaar van het O. M. bij het
kontongerecht ingesteld tegen een
vonnis van den kantonrechter alhier,
waarbij een zekere Schreinders tot f 3
boete was veroordeeld wegens het
visschen in verboden tijd, in de Brou
wersvaart.
Schreinders bad, door een gemeente
veldwachter betrapt zijnde, een val-
schen naam opgegeven en gezegd,
Roekers te heeten. Roekers, die ook
bestaat, was tengevolge daarvan voor
het kantongerecht gedagvaard, en kon,
verschenen zijnde, bewijzen niet de
persoon te zijn, die gevischt had.
Later werd tuevalhg de werkelijk
schuldige Schreinders door den amb
tenaar ontdekt, en nu de kantonrech
ter dezen slechts drie gulden boete
had opgelegd, oordeelde de ambtenaar
deze straf te gering, waar hier de
kans had bestaan dat een onschuldige
in zijne plaats zou zijn veroordeeld en
kwam hiervan in appèl.
De officier van justitie requireerde
vernietiging van het vonnis, wees
nog eens op de gevolgen die het op
geven van een valschen naam had
kunnen hebben en veroordeeling tot
f 10 boete, subs 10 dagen hechtenis-
straf.
In den boekhandel van den heer
Mul in de Kruisstaat is te bezichti
gen een menu van flinke afmeting,
geheel vervaardigd van postzegels.
De huisbewaarder van onzen bur
gemeester, W. van Dijk, is de ver
vaardiger van dit eigenaardig stuk,
dat niet alleen van 's mans smaak
voor kleuren, maar ook en vooral van
zijn zeldzaam geduld getuigt.
Donderdagavond speelde een ,7jarige
knaap op de spoorweglijn aan de Wes
terstraat alhier toen een sneltrein
aankwam gaande in de richting van
Rotterdam. Gelukkig werd de knaap
door den machinist opgemerkt, die
nog bijtijds op ongeveer een meter
afstand van den knaap den trein tot
stilstand wist te brengen waardoor
hij gered was.
Verkiezing.
Door de anti-revol. kiesvereenigin-
gen in het district Haarlem zijn als
candidaten gesteld voor de verkiezing
van 3 leden der Prov. Staten de hee-
ren G. B. 't Hooft, P. Verkuijl en dr.
A. E. van Roijen.
De a. r. kiesvereeniging „Neder
land en Oranje" stelt als candidaat
voor een lid van den Gemeenteraad
den heer Joh. Winkler.
Naar het gerucht wil, zou deze can
didaat door de Katholieke Kiesvereeni
ging worden overgenomen.
Alles voorspelt, dat er over den
zetel in den Raad ernstig zal worden
gestreden. Deze verkiezing trekt dan
ook veel meer de aandacht, dan die
voor de Staten.
Naar wij vernemen, is den heerG.
E. L. Hij mans verzocht door de
neutrale kiesvereeniging „Burger
plicht", Zondag voor de kiezers op
te treden.
De verpachting der rijksgronden,
behoorende tot de inundatiewerken
te Haarlemmermeer, voor den tijd
van 4 jaar heeft opgebracht de 19
perceelen hooiland en boomgaard
13485 en 2 perceelen vischwater f 300.
De jacht op de rijksgrunden, is we
gens te laag bod, zijnde 10 gulden,
niet gegund.
Aan de Beijersche kapel, directeur
H. Ulricb, is door den burgemeester
van Zandvoort doorloopend vergun
ning verleend om gedurende het bad
seizoen 1895 aldaar te spelen, voor
welke vergunning de heer Ulrich f25
aan de algemeene armen heeft ge
schonken.
Zitting van den gemeenteraad
te Zandvoort.
In de op 9 Mei gehouden raads
vergadering te Zandvoort, werd door
den Voorzitter ter tafel gebracht een
request van do afdeeling Zandvoort
van de Noord-Hollandsche Vereeni-
ging „het Witte Kruis," waarin te
kennen werd gegeven, dat genoemde
aldeeling het initiatief genomen heelt
gedurende het badseizoen op het
strand daar te stellen een gemakke
lijk verplaatsbaren wagen om daarin
hun, wien in zee een ongeluk mocht
overkomen zijn, geneeskundig te kun
nen behandelen. Tevens verzocht de
afdeeling geldelijken steun.
Op voorstel van den heer Teekman
werd besloten het request aan te hou
den tot eene volgende vergadering.
Een ander request van evengenoem-
de afdeeling om bij eventueelen ver
koop de voorkeur te mogen hebben
voor 48 c. A. grond gelegen achter
en grenzende aan haar magazijn, werd
gesteld in handen van B. en W.
Hierna was de orde de strandver-
pachting.
De Voorzitter deed mededeeling\ an
een brief van Commissarissen van net
Groote Badhuis, waaruit blijkt, dat
zij genoegen nemen met de door B.
en W. aangewezen plaatsbepaling en
stelde voor aan bovengenoemde com
missarissen 100 strekkende meters
strand te verpachten tegen f7.per
strekkende meter. Dus werd besloten.
Voorts werd aan C. Keur Tzn. enC.
v. d. Werff Gzn. 35 strekkende Meter
verpacht, gelegen tusschen de bad
inrichtingen van het Groote Badhuis
en den heer Driehuizen.
Vervolgens bracht de Voorzitter
namens B. en W advies uit in zake
den verkoop van bad materiaal. B. en
W. achtten het niet geraden thans
tot verkoop over te gaan van al het
bad materiaal, maar wenschelijk dat,
wat aan bederf onderhevig was, bijv.
handdoeken enz. publiek te verkoopen.
Hiertoe werd besloten.
Thans deelde de Voorzitter mede,
dat het B. en W. wenschelijk voor
kwam, het gemeentegebouw nabij hal
te Dorp Zandvoort, tot een door den
raad te bepalen prijs te verkoopen,
daar dat gebouw nimmer is kunnen
verpacht worden. De heer Peters
meende, dat het gebouw misschien
tot post- en telegraafkantoor zou
kunnen worden ingericht, daar het
tegenwoordige kantoor weldra te klein
Naar het engelsch
van
R. H. SAVAGE.
„Daarom huurde ik een paar gezellige kamers in het Grand
lotel de l'Europe aan de Nevsky.
„De inrichting daar was uitstekend, alle dienstboden spra-
Iken fran8ch en ik was geheel meesteres wat betreft mijn
leigen privaat leven. Met mijn advocaat kon ik spreken zon-
Ider bevreesd behoeven te zijn voor babbelpraatjes of spionnen
■en dagelijks vervoerde de equipage mijner kennissen mij naar
[hun verblijf, waar ik dineerde. Over onze zaken werd niet
I gesproken, daar de ïussische gewoonte om den goeverneur
[en de goevernante met de familie aan tafel te laten dineeren,
[dit belette. Deze gewoonte ie dienstig om den kinderen manie
ren te leeren en eerbied in te prenten bij de veeleischende
[patricische kinderen, die van de wieg af worden bedorven
[door de slaafscbe onderworpenheid der ondergeschikten. De
zorgvuldig gekozen ondergeschikten, wien de opvoeding is
toevertrouwd, moeten in eene aanzienlijke russische familie
gesteld worden boven de andere dienstboden, en wel tot
het verkrijgen van gunstiger resultaten van het onderwijs.
„Mijne beleefdheidsbezoeken en het bezoeken van winkeis
(want zelfs in het czarenland doen dames zeiven hare inkoo-
pen) bracht ik met de uitstekende rijtuigen van het hotel.
Ik besloot ten slotte om voor de drie volgende maanden van
mijn verlengd verblijf mij een equipage aan te schaffen
benevens een koetsier, die fransca en duitsch sprak.
„De onmiddellijke aanleiding hiertoe was het zonderlinge
avontuur dat ik had bij het bezoeken van een bal, gegeven
door een der koninginnen van de Moscovische Vierhonderd.
Ik bevond er mij toen zeer thuis, want ik had verscheidene
kennissen gekregen en dank zij de hoffelijkheid der russische
heeren, miste ix niet het geleide, waaraan ik gewend was
dat van mijn afwezigen echtgenoot bij de bijna dage-
lykeche feesten in de luchthartige, elegante wereld.
„Het zou een prachtig feest worden en mijne vrienden
zouden mij bij mijne kom-t tegemoet komen. Behalve mijne
uitnoodiging had mijne vorige gastvrouw mij een briefje doen
toekomen met aanwijzingen voor den koetsier. Na de laatste
hand te hebben gelegd aan mijn schitterend toilet, besteeg
ik het botelrijtuig op de binnenplaats, waarin ik dank zij
de portieren met groote dubbele ruiten voor de neerdwarre
lende sneeuw was gevrijwaard, hulde mij geheel in bont en
doeken en zonk neer op de kussens, terwijl het voertuig in
den killen avond 6nel wegrolde. De scherpe wind drong door
den sierlijken glazen voorkant heen, alsof de kanten gewoon
van papier waren. Ik was verkleumd toen wij eene prachtige
binnenplaats bereikten, een steenen hoek van het grootsche
paleis, waarin ik moest zijn. In de vestibule werd ik van
mijn gevoerden mantel en bonten kleedingstukken door vlugge
bedienden behendig ontlast. Hierna bereikte ik eene wacht
kamer, en een sierlijke lakei ging mij voor naar de ruime
kleedkamer voor dames. Vlugge kameniers stonden gereed
mij dadelijk te helpen en weldra was ik gereed in mijn
sierlijksten tooi om mijn vrienden af te wachten, die mij
zouden binnenleiden. Het wachten en vergeefsch vragen be
gonnen mij te vervelen. Toen ik bij de deur stond had ik
het geluk om verschillende heeren te zien, die ik als gasten
in het huis mijner vrienden reeds had leeren kennen. Met
eenige woorden had ik hun mijne moeielijke positie ver
klaard. Een keizerlijke garde-officier van de „Preobajensky",
een der „russische neven" van mijn gastheer en gastvrouw
verzocht mij met aandrang mij te mogen binnenleiden. Der
gelijke bloedverwanten zijn even talrijk als de „neven van
het Kentucky-regiment" van ons eigen dierbaar land en even
ridderlijk. Ik werd geleid door eene menigte oogverblindende
schoonheden en knappe mannen, in hunne kostbare hof-,
leger- en marine-uniformen, bezaaid met sterren, ridderorden
en medailles: dit bijna Koninklijk feest scheen mij een
schoone droom toe. „Ik zal n voorstellen," zeide mijn statige
lijfwacht. „Alixe is altijd laat en zij en Boris zullen toch
wel spoedig komen. In dien tusechentijd kunnen wij ons
wel in den dans begeven." Ik zag verscheidene kennissen.
