KantoorMierta
NIEUWS-
EN ADVERTENTIEBLAD.
J. C, PEEREBOCI,
DEN DOOD VOOR 00GEN.
12e Jaargang
ABONNEMENTSPRIJS:
ADVERTENTIËN:
Dinsdag 21 Mei 1895.
STADSNIEUWS.
n
BINNENLAND.
Haagsche Brieven.
xx.
FEUILLETON
Directeur-Uitgever J. C. PEEREBOOM,
Voor Haarlem per 3 maandenf 1,20.
Franco door het geheele Kijk, per 3 maanden 1,65.
Afzonderlijke nummers0,05.
Geïllustreerd Zondagsblad, per 3 maanden 0,30.
franco per post 0,37£.
van 15 regels 50 Cents; iedere regel meer 10 Cents.
Groote letters naar plaatsruimte.
Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Reclames 20 Cents per regel.
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
Bureau: Kleine Houtstraat X-aL, Haarlem. Telefoonnummer 122.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door
onze agenten en door alle boekhandelaren en courantier».
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale dê Publicité Etrangère G. L. DAUBE dé Co., JOHN F. JONESSwce., Parg» 31 tu Faubourg Montmartr4.
Nota's, Rekeningen, Wissels, Qui-
tantïën, Brievenhoofden, Memoranda
en alle overige Drukwerken, die op
fcantoren voorkomenworden ter
Stoomdrukkerij van dit blad goed
billijk en vlug gedrukt.
De Directeur- Uitgever
Haarlem20 Mei 1895
Verandering Raadhuis.
B. en W. wenschen den nieuwen
bewaarder van het Stadhuis tevens
als portier te doen optreden en daar-
oe een portiersloge te laten maken in
de vestibule. Om den maatregel, die
voor de veiligheid van 't gebouw en
in 't belang van 't publiek wordt ge
nomen, doeltreffend te maken, zal
dan voortaan het Raadhuis slechts
toegankelijk zijn door de hoofddeur
m stellen B. en W. voor in de ves-
ibule onder de buste van Frans Hals
een doorgang te maken naar de afd.
onderwijs en militie en schutterij.
De loge zal f275, de nieuwe toe
gang 1500 kosten.
B. en W. adviseeren gunstig op
een plan van bebouwing vm i rond
gelegen in het verlengde van de Lin-
schotenstraat, ingediend door de coöp.
bouwvereeniging „Helpt Elkander"
en den heer H. de Clercq Gbz.
Het in verschillende bladen onder
roorbehoud medegedeelde bericht, dat
B. en W. de vergunning aan het
brongebouw zouden hebben verleend,
kunnen wij tegenspreken. Morgen
(Dinsdag) zal het college van B. en W.
in zijne bijeenkomst deze zaak be
handelen.
Op de voordracht vcor de benoe
ming van een Directeur der Haarlem-
sche Tramway-Maatschappij zijn ge
plaatst de heeren: J. H. van Oijen,
veearts te Haarlem en L. M. J. Im-
mink, ingenieur-administrateur van de
Noord-Zuid-HolLnósche Stoomtram
weg Maatschappij HaarlemLeiden,
te Hillegom.
De heer Jhr. Mr. A. J. Rethaan
Macaré, officier van justitie bij de
rechtbank alhier, zal Vrijdag 31 dezer
de afd. Haarlem en Omstreken
van den Volksbond spreien over
kinderbescherming en ouderlijke
macht.
Ter gelegenheid van haar vijftien
jarig bestaan hield de „Haarl. Footb.
Club" Zaterdag onderlinge wedloopen
op haar terrein te Heemstede.
De uitslag was als volgt.
Afd. 1. (deelnemers tot 16 jaar),
baan van 100 Meter. 1. L. Ritsenaa,
2. E. Waller. Aantal deelnemers 6.
Baan van 250 Meter. 1. E. Waller,
2. L. Ritsema. Aantal deelnemers 8.
Afd. 2. (deelnemers boven 16 jaar),
baan van 100 Meter 1 H. F. C. 2.
Roozegaarde. Aantal deelnemers 5.
Baan van 400 Meter. 1. H. F. C.
2. L. la Rive. Aantal deelnemers 5.
De prijzen, bestaande uit kunst
voorwerpen, werden des avonds op
het smokingeoncert, dat de feestelijk-
heden besloot, uitgedeeld.
Donderdag 28 dezer viert een
onzer stadgenooten, de heer D. van
Hemert in de Spaarnwouderstraat de
herinnering aan den dag, waarop hij
voor 40 jaar aldaar een bescheiden
handel in grutters- en kruideniers
waren opende. Door onvermoeide vlij t
en werkzaamheid is hij, gesteund
door zijne zonen, er in geslaagd deze
zaak tot een der uitgebreidste op dit
gebied op; te voeren. Niettegenstaande
3 zijner zonen en verscheidene knechts
in zijne zaak werkzaam zijn, kan men
den wakkeren winkelier steeds dage
lijks op zijn post achter de toonbank
vinden. Moge hethem nog vele j aren ge
geven zijn de vruchten zijner onverdro
ten vlijt te plukken, als een voorbeeld
voor anderen, hoe onvermoeide bezig
heid en toewijding aan den arbeid,
doet leven en jeugdig houdt.
Kinderspeeltuin
Op Woensdag 22 Mei e.k. des na
middags te 3 uur zal bij goed weer de
kinderspeeltuin geopend worden.
Kindervrienden worden uitgenoodigd,
op zolder, in kamers en in kasten
rond te zien, of niet het een of ander
stuk speelgoed kan worden afgestaan
ten behoeve van kinderen, die in de
gelegenheid moeten worden gesteld
om te spelen, opdat ze geen baldadig
heden aanleeren.
Het bestuur, dat, evenals de direc
teur der inrichting, de heer Meijerink
(Jaccbijnestraat), elke gift in dank
zal aannemen, bestaat uit de volgende
personenP. H. van der Ley (Kou-
denhorn 34) voorzitter, Mevrouw
Willekes Macdonald, geb. Reijnvaan
(Baan 11) secretaresse, Mej. J. G.
Fontein (Frans Halsplein 6) pen-
ningmeesteresse, Mevr. de Wed. S.
1
Pr
2
3
Jï
4
5
6
7
8
de Clercq Wz. (Zijlweg 21). Mr. A. J.
Heshuysen (Oranjekade), K. K. A.
Valken (Orar.jekade 9) en J. B. Las-
schuit (Nieuwe Gracht 31).
De Postduivenvereeniging de „Snel-
vlieger" alhier,hield Zondag haar eerste
onderlinge wedvlucht van Brussel,
170 kilometer. De duiven werden door
den Stationschef ten 8 uur 20 min.
in vrijheid gesteld.
8 prijzen waren beschikbaar, welke
behaald werden als volgt
"v/d hr. Chr. F. Lunow 11.21.10
v. IJseldijk 11.43.33
Haartman 11.43.40
v. I.Jseldijk 11.46.18
11.47.18
Hessels 11.49.22
Slot Jr. 11.50. 9
Faber 11.53.14
Heden waren wij in de gelegenheid
eene phonograaf zonder electriciteit
te hooren. Het is eene voor ongeveer
2£ maand geleden door Edison ver
beterde uitvinding van zijne phono
graaf. Ze is zeer duidelijk.
De phonograaf is dagelijks van des
morgens 9 tot des avonds 7 uur in
„Felix Favore" te hooren, gedurende
dez - wtek. Eenige vroolijke, opgewekte
muziekstukjes ruischten ons door de
phonograaf in de ooren.
Zondag waren tal van huizen in de
Warmoesstraat alhier gevlagd ter eere
van een der bewoonsters van het hofje
„de Groene Tuin", de weduwe Leonar-
dus Séverijnse geboren Maria de Nijs,
die haar 90sten verjaardag vierde.
Sinds 34^ jaar woont zij op het hofje.
Het oude vrouwtje heeft haren ver
jaardag recht aangenaam gevierd,
want ze is nog flink en gezond en
heelt „schik in haar leven."
Zaterdag is de nieuw benoemde
burgemeester van Hillegom, de heer
D. Wentholt. door een optocht en
eerewacht te paard feestelijk ingehaald.
De kinderen der verschillende scholen
zongen hem op den huize „Welgele
gen" een welkomstlied toe, waarna
de stoet begeleid door de Beiersche
kapel zich naar het versierde raad
huis begaf, alwaar de eere wijn werd
aangebodenvervolgens begaf men
zich door de versierde straten van
het dorp, waarin 's avonds geïllumi
neerd werd.
Een drietal Leidsehe studenten,
moesten des avonds na eenige vecht
partijen met ingezetenen, door de po
litie verwijderd worden.
Zondag had te Zandvoort de voort
zetting van het kegelconcours plaats
(Seniores, le afdeeling.) „Feijenoord"
te Rotterdam behaalde 246 punten.
,S. S. S."te Amsterdam 237 punten.
Nooit Gedacht" te Amsterdam 229,
p. „De Koningsmoorders" te Leiden
221 p. „Onder Ons" te Amsterdam
219 p. Volgende week voortzetting.
Het hoogst aantal punten bij het
dames-concours (vrije baan) be
draagt 50.
De heer A. P. Staalman, lid vin
de Tweede Kamer, zal Dinsdag 28
dezer te Hoofddorp optreden voorde
aldaar bestaande afdeeling der ver-
eeniging van Nederlandsche patroons
,Boaz."
Vroeger jaren zouden we in de
tweede Mei week kermis gevierd heb
ben. Dat is nu al lang geleden. En velen
denken dat het maar goed is zooals
het is, nl. dat we geen kermis meer
hebben, al zien zij allen niet, gelijk
onze anti-revolutionaire medeburgers,
in de kermis een zondig vermaak. Ik
voor mij verlang de kermis niet terug;
als volksvermaak was zij zeker niet
onberispelijk. Ongebondenheid en
dronkenschap voerden maar te vaak
den boventoon, vechtpartijen en andere
onhebbelijke dingen kwamen in de ker
misdagen maar al te vaak voor. Maar
'tis de vraag of onze volksvermake
lijkheden er sedert de afschaffing zoo
op vooruitgegaan zijn. Om maar iets
te noemen onze kermisliederen waren
no@it van de fraaiste nóch uit een
poëtisch nóch uit een zedelijk of mu
zikaal oogpunt. Maar zijn „Daisy
Bell" of de „Schone Bertha" nu zoo
veel beter? En als het volk nu, in
de goedkoope schouwburgen, stukken
als „Parfum", en „Mijnheer en Mevr.
Mongodin" of „hetRijk der Vrouwen"
gaat zien, zal het dan meer stichting
opdoen dan in het „spul" waar alles
„mékaniek" en „altijd in volle wer
king" was?
Ik wil maar zeggen, dat er hier
veel menschen zijn die de kermis be
treuren, wat niet te verwonderen is
in een stad waar 16000 vrouwen meer
dan mannen zijn (volgens de laatste
officieele opgave), zoodat ^e jonge
lieden nimmer tevergeefs een kermis
vrij ster zochten.
Van de kermis tot het slechte we
deril ri'y a qu'v.n pas. Er is meer
verband tusschen die twee zaken dan
men oppervlakkig meenen zou. Wie
vroeger jaren in den Haag kermis
vierde kon gerust zeggen, zooals de
volksuitdrukking luidt, dat hij van
een „kouwe kermis thuiskwam". We
gingen 's avonds zelden naar Carré of
naar Basch of naar een andere „tent"
zonder de winterjas weder van 't zol
der te halen en aan te schieten. En
als 't 's Donderdagavonds van de ker-
misweek niet regende dan was de
kalender in de w-r.
Nu, dat dachten we jl. Donderdag
avond ook. In huis zaten we te bib
beren, zoo guur was 't buiten en
de kachel mocht niet aan, want er
was pas groote schoonmaak geweest
en enfin, ieder die getrouwd
is, begrijpt me. Fel gierde de noord
westerstorm, de boomen zweepten, de
ruiten kletterden, plassend viel de
regen neder Onze eerste gedachte
gold Scheveningen.
Hoe zou 't daar zijn Des ochtends
toen de storm nog «niet op 't ergst
was, had het er reeds gespookt. Maar
om 8 uur in den avond w.ts 't weder
hoogwater. Ik toog er tegen dien tijd
henen en ofschoon de tocht niet aan
genaam was, ik heb mij dien niet
beklaagd. Een natuurtafreel als ik en
de weinigen die zich hadden gewaagd
in dit noodweder, te aanschouwen
kreeg, laat zich alleen bij eigen aan
schouwing voelen weergeven nooit.
Hoe grootsch is de natuurIn de
verte huizenhooge golven, zwaar,
dreunend aanrollend naar het strand,
brekend de een in de ander of elkaar
meesleurend naar de kust, voortge
stuwd, voortstuwend tot aan den voet
der toch reeds afgebrokkelde duinenrij.
Daar op, op het duin en op een deel
van den straatweg, bergjes van hout
blokken, gereed voor het verdedigings
werk ter bescherming der kustrails,
een locomotief, wagens die zand zouden
aanvoeren om de weggeslagen deelen
weder aan te vullen, gaten te stoppen.
O, als de zee bad gewild, als de kracht
van den wind grooter geweest ware
dan zou er van dat alles niets meer
te zien zijn geweest in één kwartier,
dan zouden de geweldige natuur
krachten gespot hebben met al dat
menschen werk.
Gelukkig was het niet zoo. Maar
die gedachte ging toch stellig om in
de harten van die vrouwen en mannen
die daar in groepen bijeenstonden,
angstig uitziende naar zee, waar de
schepen mossten zwalken die aan
boord voerden al wat haarden hun lief
was, vaders, broeders, zonen. Zij ken
nen de kracht der zee. Maar met al
den kinderlijken eenvoud van het
rechtzinnig geloof, dat het hunne is,
was daar een geest van berusting, een
Naar het engelsch
van
RICHARD HENRY SAVAGE.
3)
HOOFDSTUK I.
De mijn te La Hagua.
Drie weken daarna terwijl Adrian Hope vroolijk glimlachte
over het oogenschijnlijk welslagen van zijn duivelsch plan,
verlieten drie vastberaden mannen New-Orleans om den be
waker van de goudmijnj in de bergstreken van het onher
bergzame binnenland van Honduras op te zoeken. Flink uit
gerust en zwaar gewapend, voorzien van de beste aanbeve
lingsbrieven, waren zij gereed om het groote vierkant, vier
honderd mijlen in het vierkant, dat tot de oostelijke hellingen
van Spaansch Honduras, een landstreek omslaat heden ten
dage even woest als Afrika's onbekend binnenland, door te
trekken.
Sombere wouden, traag stroomende rivieren en wildernissen,
rotsige bergstreken, door jaguars onveilig gemaakt en onbe-
ochte tropische rietvelden lagen tusschen de oude spaansche
zeehaven Truxillo en deze geheimzinnig verborgen mijn.
De waarschuwingen bij het afscheid deden het drietal op
hunne hoede zijn. „Weest steeds op uwe veiligheid bedacht hee
ren zeide een oude spaansche koopman. „Velen gaan er heen,
maar weinigen komen terugEen cijfer-telegram gung hun
vooraf, luidende: „Agent komt." De schavuit te Truxillo
verheugde zich reedsHij hoopte spoedig aan de westkust
naar Europa te kunnen ontsnappen, verrijkt met de opbrengst
van den diefstal op den vermoorden agent.
Met ongeveinsde verbazing ontmoette Adrian Hope op het
strand te Truxillo het gezelschap van drie personen. De een
was een oude spoorweg-ingenieur van de grenzen, die in de
dagen van '65 tot '68 de Sioux en Cheyennes op de Union
Pacific had getrotseerd; de tweede een vastberaden jonge be
woner van New-York, de derde een man uit het westen, be
kend met de levenswijze aan de grenzen en met de spaansch-
amerikaansche bevolking van het mindere allooi. Zijne erva
ring in het leger opgedaan had hem doen kennis maken met
de laagste zoowel als de betere klassen van de spaansch-
amerikaansche bevolking.
Hope's gedwongen welkomstgroet en duidelijk blijkende
verbazing over de komst van drie ervaren personen, inplaats
van een hulpeloozen agent, deed hem zich de verdachte op
merking ontvallen„Zoo, ik dacht dat er maar een zou
komenHet zal nu zooveel moeielijker uit te voeren zijn I"
De kranige uitrusting der mannen verbaasde hem maar de
aanwezigheid van een aantal kisten met zware, ijzeren ban
den, wekte hem op. Daarin bevond zich waarschijnlijk het
lang begeerde goud; zijn aanstaande buit. In werkelijkheid
bevatten zij patronen, geneesmiddelen en goed verpakte
levensmiddelen.
Zijn tweede plan was om het gezelschap zooveel mogelijk
op te houden, zijn geduld te doen verliezen en het te schei
den en een hunner (de meest geduldige en onvermoeide)
alleen naar het binnenland, naar den denkbeeldigen schat te
lokkeo. Het zou nutteloos zijn om geweld te gebruiken 1 Door
verraad moest hij den prijs winnenEen man moest ver
moord, door lafhartig verraad gedood om dan roerloos ergens
in het kreupelhout te liggen en door wilde dieren te worden
verscheurd. Hope zou dan met het goud dieper het binnen
land intrekken, in gezelschap van eenige door hem uitge
kozen schavuiten, om op die wijze den Stillen Oceaan te be
reiken en van Panama uit naar Europa scheep te gaan. Een
brief met een aannemelijken inhoud bevattende het bericht van
een plotselingen dood,{tengevolge van de koorts of van een onge
luk zou hij naderhand schrijven om eene onmiddellijke ver
volging te voorkomen; de andere leden van het gezelschap
zouden namelijk heel goed weten, dat wanneer zij zich in
het binnenland bevonden er maanden zouden verloopen alvo
rens zij brieven zouden kunnen ontvangen. Wat betreft een
onderzoek langs diplomatieken weg, dit zou totaal niets op
leveren.
Walter Seymour (de man uit het westen) en zijne twee
metgezellen ontvingen van een paar ontmoedigde amerikaan-
sche zwervers verscheidene waarschuwingen en ern
stige tegenwerpingen om niet alleen onder leiding van
