BINNENLAND,
Haagsche Brieven.
xx.
door het verstrekken van koffie als
anderszins. Aan het personeel, dat
geenerlei verandering onderging, wordt
een woord van lof gebracüt. Medege
deeld wordt, dat de heer J. H. van
West Jr. ontslag heeft aangevraagd
als directeur, ingaande op den dag
dat zijn opvolger in functie zal treden.
Het verslag gewaagt met grooten[lof
van de goede zorgen en de vele moeite,
die de heer Van West zich gedurende
14 jaar voor de maatschappij heelt
getroost en voorgesteld wordt het
ontslag te verleenen op de meest
eervolle wijze.
Nu een opvolger moest worden be
noemd heeft het bij Commissarissen
een punt van overweging uitgemaakt,
of niet beter was de trekkracht voor
de trams uit te besteden, maar bij
vergelijking van de ingekomen aan
biedingen met de boeken der maat
schappij, kwam het Commissarissen
beter voor zelf de explotatie geheel
in handen te houden.
Voorgesteld wordt over te gaan tot
wijziging der statuten en tot het
aanvragen der koninklijke goedkeu
ring tevens om commissarissen te
machtigen de daarvoor voorhanden
gelden te besteden voor den aanleg
van een nieuwe tramlijn en onder
handelingen te voeren met het ge
meentebestuur over concessieverlen
ging en over het eventueel verleggen
van wissels en leggen van dubbel
spoor."
Bepaald wordt het dividend op
4 pCt.
De vergadering duurt voort.)
Maakten wij onlangs melding dat
de afdeeling „de Heide" niet verte
genwoordigd was in den raad der ge
meente Velsen, de kiesvereeniging
te Sandpoort die onbillijkheid in
ziende, zal een candidatuur van die
afdeeling steunen.
De heer W. Seignette, lid van den
raad en wethouder der gemeente
Heemskerk heeft zijn ontslag voor die
functie ingediend.
Ook de heer H. Schoo, lid van den
raad der gemeente Velsen, stelt zien
bij de a. s. periodieke aftreding niet
meer herkiesbaar.
De zegetocht onzer Vorstinnen door
de beide Zuidelijke provinciën behoort
weder tot het verleden. Men heeft
van verschillende zijden luide doen
klinken de geweldige sommen, die de
feestelijke ontvangst in die provinciën
heeit verslonden en daarop al den
nadruk gelegd. Ik behoor tot degenen
die deze uitgaven voor dat doel geens
zins te hoog achten, vooral niet waar
daartegenover staat, dat handel en
nijverheid toch stellig in ruime mate
de kruimkens en niet alleen de
kruimkens van den koninklijken
disch hebben opgevangen. Zoo werd
mij dezer dagen stellig verzekerd, dat
de Regentes voor het verblijf te Nij
megen de kleinigheid van f4000 (zegge
vier duizend gulden) heeit betaald.
Deze en dergelijke dingen mag men
ook niet over het hoofd zien, als men
aan het becijferen gaat.
Maar er ietB, dat niet onder cijfers
te brengen is en dat is de beteekenis
van het vorstelijk bezoek, speciaal aan
Limburg. De eigenaardige toestanden
daar, het gebruik van vreemde talen,
vreemd geld, vreemde zeden en ge
woonten in levenswijze en onderlingen
omgang, dat alles drukte een on-
holiandsch stempel op deze provincie.
Wel deden stellig de Limburgers voor
geen andere Nederlanders onder in
liefde voor het vaderland maar het
zat de Limburgers toch wel eenigs-
zins dwars in den maag, dat het sedert
meer dan 40 jaren de eer van een
vorstelijk bezoek derven moest. Het
bezoek der Koninginnen nu heeft
alle gevoel van vervreemding doen
wijken voer vereering, geestdriftige
vereering, die in blijvende gehechtheid
verkeeren zal. Ik meen de beteekenis
van het vorstelijk bezoek niet beter
te kunnen verklagen dan hiermede
Limburg is van nu af aan een Neder-
landsche provincie.
Het zal u wel eens zijn opgevallen,
dat ik mij gaarne met het doen en
laten onzer Vorstinnen bezighoud.
Dat doen wij Hagenaars gaarnehet
ieit dat onze stad sinds tientallen
jaren de residentie der Oranje-vorsten
is. leidt daar als van zelf toe. De
ouderen onder ons herinneren zich
zoo gaarne hoe ze Koningen en Prinsen
op straat wandelend ontmoetten,
soms de eer genoten om te worden
aangesproken als daartoe aanleiding
bestond.
Zoo zijn er bijv. die vaak gebruik
hebben gemaakt van de aan de be
woners van het Noordeinde gegeven
vergunning jaren geleden om
van af de achterzijde hunner woning,
den Koninklijken tuin achter het
Paleis als wandelpark te mogen ge
bruiken. Dat is lang geleden en wij,
menschen van heden, moesten ons
tot nu toe tevreden stellen met een
blik te werpen in den fraaien gaard
door het struikgewas aan de zijde van
den Princessewal. Een sloot scheidde
den paleistuin van de openbare
straat. En die sloot „de scheiding
tusschen Oranje en Nederland", zoo
als een spotter er van zeide, had al
de iouten van Haagsche grachten en
slooten, fouten die meer voor den
neus dan voor de hand liggen. Dat
kon zoo niet langer en de gemeente
zou een afscheidingsmuur bouwen
dat kostte f40.000, maar dan ver
dween de sloot en werd de weg te
vens verbreed. Nu is de weger
al heeft 't maanden geduurd en
nu is de muur er. Lieve hemel wat
een muur 1 Minstens twee Meter hoog,
zoodat het fraaie gezicht geheel be
dorven is, een eindeloos lange muur,
zonder eenige profileering en met een
hek er op, dat aesthetische waarde
zou hebben voor een gevan-
goedkeuren." Zoo'n antwoord in een
gewichtige aangelegenheid als deze is
geen antwoord en de M. Z. S. heeft
dus volkomen terecht een beroep op
den Raad gedaan, onder voorbehoud
van haar recht om, overeenkomstig
haar contract, aan arbiters de vraag
te onderwerpen of het terrein achter
haar gebouw uitsluitend voor plein
bestemd is en blijven moet.
In de verte dus het schrikbeeld
van een proces. Een proces, welis
waar, waarvan de kansen veel onze
kerder zouden zijn, dan die van een
ander, dat de gemeente dreigt, nl.
met de Tramwegmaatsch. Deze, wier
bijna ten einde spoedende concessie
een soort monopolie is, kan inderdaad
op goede gronden der gemeente in
rechten aanspreken, daar zij tot an
deren tramaanleg vergunning gaf.
Maar de de Trammaatschappij wil
grootmoedig wezen. Zij wil van pro-
cedeeren niet praten, mits hare conces
sie slechts worde verlengd, tot aanleg
van nieuwe lijnen vergunning worde
gegeven en verlof om de beide tram
wegen naar Scheveningen met het
electrische kabelsysteem te berijden.
Stel u nu voor, dat onze fraaiste
wandelwegen, onze onvolprezen Sche-
veningsche weg, zullen ontsierd wor
den door de hooge ijzeren galgen,
door en voor dit systeem gevorderd
Niemand zal dat wenschen, niemand
het denkbeeld ondersteunen, dan al
leen de Vereeniging tot bescherming
van dieren, die daartoe den Raad een
adres zond.
Eerlijk gezegd, heeft dat adres mij
een beetje geërgerd. Niet dat ik iets
tegen de Vereeniging heb. Maar ik
had gaarne gezien, dat zij, opkemende
voor de paarden, ook iets gezegd had
van den onevenredig langen werktijd
der employés. Die worden wel niet
den geheelen dag „aangezet" en krij
gen er ook niet met de zweep van
langs, maar zij werken, bij manier
van spreken, tooh ook als een
paard.
H. A. GANÜS Jr.
De reis der koninginnen.
De Koningin en de Koningin-
Regentes zijn Zaterdag met hun ge
volg van Aken naar Ischl (in Oosten
rijk) vertrokken.
Gij kunt U wel voorstellen, dat
ons gemeentebestuur „a cause" van
dit verfraaiingswerk weer aardig
wat hooren moet. Het is een grief
te meer voor de verbolgenen. En bleef
het maar bij deze en de vele die ik
de vrijheid nam van tijd tot tijd, als
trouw kroniekschrijver, te vermelden.
Maar er komen er met den dag bij.
Nu krijgt de gemeente het weer te
kwaad met de maatschappij „Zeebad
Scheveningen", een waarlijk niet te ge
ring te schatten tegenstandster. Deze
heeft al sedert geruimen tijdeen verzoek
ingediend om het velen lezers bekende
terrein het Gevers-Deynootplein
achter het Kurhaus, aan eene
zijde begrensd door de „Galeries
haar mede in erfpacht toegewezen, te
bebouwen. Nu zou, geloof ik, geen en
kele Hagenaar dat kunnen goedvin
den, omdat het geheele karakter van
dit schoone deel der badplaats er
door bedorven zou worden en het
.ruime plein juist dat grootsche
„cachet" geeft, wat altijd de gerecht
vaardigde bewondering van eiken
vreemdeling wekt.
Maar niemand onzer kan toch goed
keuren dat B. en W. en men be
hoeft niet te twijfelen dat het eigen
lijk B. alleen was aan de maat
schappij „Zeebad" niet meer ant
woorden dan„Wij kunnen uw plan
niet goedkeuren," en op het indienen
van een tweede, gewijzigd plan„ook
het gewijzigde plan kunnen wij niet
De minister van financiën maakt
bekend, dat de percentsgewijze be
looning van de volgende kantoren
over 1894 heeft bedragenHaarlem
(directe belastingen) f4500, Helder
f3504.88, Groningen (buitengemeen
ten) i 1888.68. Zij zijn dus als volgt
gerangschikt: Haarlem in de eerste
kl., Helder in de derde kl., Gronin
gen in de zevende kl. (St.-Ct.)
Generaal Vetter.
Het plan bestaat ook te 's-Graven-
hage aan generaal Vetter een plech
tige ontvangst te bereiden. Onder meer
zullen deputatiën van vereenigingen
van oud-Btrijders aan het station zijn
ter verwelkoming van den held van
Lombok.
Minerva weet uit goede bron mee
te doelen, dat prof. Van 't Hoff thans
de boüueuiing heeft aangenomen tot
directeur van het Chemisch Labora
torium te Parijs.
Met eerbiediging van den wensch
van den overledene, werd Zaterdag
morgen te 's-Gravenhage het stoffelijk
overschot van generaal Goffin in den
strengs en eenvoud op Eik-en-Duinen
ter aarde besteld. Met de familieleden
stond slechts een kleine kring van
intieme vrienden of kennissen ron
dom de groeve. Generaal van der
Siar bedankte voor de eer, den ont
slapene bewezen.
De Tentoonstelling der Neder-
landsche Stenografen-ver-
eeniging Stoltze-Wéry.
Op de bovenzaal van „Concordia",
N.Z. Voorburgwal te Amsterdam, werd
van 23 tot en met 28 Mei deze Ten
toonstelling gehouden, die voor den
werkman van het hoogste belang,
voor den oningewijde een gesloten
boek is. Eenige inzendingen bevatten
o. a. verschillende geschriften, romans,
novellen, humoristische periodieken
in stenografie geschreven, terwijl eeni
ge der meest bekende Typewriter
soorten aanwezig waren. Te 3 ;uur
ving na een kort openingswoord van
den heer P. Pentermann uit Rotter
dam de wedstrijd op schrijfmachines
aan, waaraan door 13 heeren en 3
dameB werd deelgenomen.
De Haarlemsche Oscar en de dito
B. A. B., de twee eenige aanwezige
vertegenwoordigers der pers, werden
naast den heer Pentermann opgesteld
waarop genoemde heer het volgende
dicteerde, dat door de deelnemers werd
getypewriterd
den Heere Theodorus Bol
Arnhem.
De deelnemersWat zegt U Bol.
Rol of Tol
De heer PentermannOm verwarring
te voorkomen verzoek ik mij te zeg
gen of U mij kunt verstaan of niet.
De deelnemers: Als U wat duidelij
ker spreekt zal het wel gaan.
P.Ik zeg dus
den Heere Theodorus Bol
Arnhem.
Frankfort aan den Main, 28
Mei 1891.
De deelnemersDat gaat niet. Eerst
komt de datum en dan het adres.
De hr. P.: Nu goed, laten wij van
voren af aan beginnen en het dan
doen zooals het behoort.
Aldus geschiedt en thans wordt
door de hardschrijvers de brief ver
volgd
„Ons beleefdelijk gedragende aan
„ons Bchrijven van 21 Mei hebben wij
„de eer te berichten, dat de ons
„opgedragen wisselcommissie op he-
„den is afgeloopen. Zij bedraagt
„Mrk. 30.131,30 zoodat er voor U een
„netto opbrengst is van Mrk. 131,30,
„waarvoor wij u gecrediteerd hebben.
„Wij hadden ons van deze onder-
„neming een hooger bedrag voorspeld
„en zouden dat ook bereikt hebben,
„indien niet gisteren papier op Londen
hier een weinig achteruit gegaan
,ware. Intussohen gelooven wij te
„mogen aannemen, dat gij met het
„resultaat tevreden zult zijn en dat
„gij ons zeer spoedig weder met nieuwe
„orders vereeren zult, waartoe het
„hierbijgaande koersbericht U waar
schijnlijk wel aanleiding zal geven."
Met de meeste achting
A. HOLZMANN ZOON.
Hieronder werd een vroeger door
de deelnemers getrokken nummer
geplaatst benevens het werk, van de
schrijfmachine.
Thans volgde het snelschrijven
waaraan door dezelfden werd deelge
nomen. De opgegeven zin, die eigen
lijk geen zin heeft, luidde
„Stoomkracht en Electriciteit, welke
„machtige hefboomen voor den voor
uitgang Stenografie en schrijfma
chine beoogen geen minder doel."
Aan dezen zin werd op het laatste
oogenblik nog toegevoegd het woord
„Wereldtentoonstelling".
Na 4* minuut typewritens gaf de
heer Wéry met een hamerslag, die
den presidentshamer in Btukken deed
vliegen, het leeken, dat alle getik met
de toetsen plotseling deed verstom
men en deelde mede, dat de jury
bestaande uit de heeren W. v. Dijk,
Commissaris van Politie te Hilver
sum, P. Pentermann, van Rotterdam,
H. van den Hen el, student, M. L.
de Vries, beiden te Amsterdam en J.
L. Wéry te 's Hage te 7 uur de be
kroningen zou kenbaar maken, welke
bekroningen hieronder volgen
lste prijs f25.met diploma, F.
H. Nije.
2de prijs 120.— met diploma, Mej.
Brouwer.
3de prijs alleen diploma, D. H. Nije.
Na afloop vernamen wij dat een
Crandall Typewriter in den strijd ge
bleven was en werden wij tevens door
den heer H. T. Benier opmerkzaam
gemaakt op zijn atelier tot reparatie
van schrijfmachines, in de Jacob van
Lennepstraat 7, te Amsterdam, en op
door geimporteerde North's Type
Writer. Met ingenomenheid en onder
warme aanbeveling vestigen wij hier
de aandacht onzer lezers op dit eerste
reparatie-atelier. B. A. B.
Nederlandsche Toonkunste
naars-VereenigiDg.
Te Arnhem werd op 25 Mei 1895
de 20e algemeene jaarlijksche verga
dering der Nederlandsche Toonkunste-
naars-Vereeniging gehouden.
Nadat door den Voorzitter, den heer
W. F. G. Nicolaï, de opgekomen leden
waren welkom geheeten, werden door
den len secretaris, den heer A. J.
Ackermann, de notulen der vorige
algemeene jaarvergadering gelezen en
daarna verslag uitgebracht over het
afgeloopen jaar. Uit dit verslag bleek
dat door de Vereeniging in den loop
der twintig jaren niet minder dan 19
muziekuitvoeringen werden gegeven
op groote schaal, ter gelegenheid der
algemeene jaarvergadering, en dat de
muziekuitvoeringen op kleinere schaal
een cijfer bereikten van 140.
In het afgeloopen jaar kwamen 4
muziekuitvoeringen tot stand, te we
ten: twee te Utrecht, één te Leeu
warden en één te 'e-Gravenhagehet
ledental vermeerderde met 4 gewone
en 13 belangstellende leden.
Aan het 15e jaarlijksche examen
werd deelgenomen door 27 dames en
3 heeren, van welke slaagden21
voor piano lager onderwijs, en één
voor solozang.
Van de bibliotheek werden weder
om enkele geschenken ontvangen.
De toestand der kas kon bevredi
gend worden genoemd, daar uit de
rekening en verantwoording van den
Penningmeester, den heer M. W.
Petri, bleek, dat de inkomsten be
droegen f5047.91, terwijl er was uit
gegeven f 3355.92, zoodat op een batig
saldo kon worden gewezen vale
f 1691.99.
Het ondersteuningsfonds is gestegen
tot een gezamenlijk bedrag van on
geveer negen duizend gulden.
In het afgeloopen jaarjwerd daaruit
onderstand verleend aan 4 gewone
leden en bovendien, eene uitkeering
toegekend van honderd gulden aan
de erven van een gewoon lid na diens
overlijden, te zamen een totaal uit
makende van f525.
Tot de verhandelingen der 20e al
gemeene vergadering overgaande, wer
den de beide aftredende bestuurleden,
de heeren W. F. G. Nicolaï en M.
W. Petri met bijna algemeene stem
men herkozen.
In de vacaturen der Provinciale- en
Plaatselijke correspondeerende leden
kwam eenige verandering en werden
benoemd voor: Franeker, de heer
Klaas VisserLeiden, de heer S.
van Groningen Zierikzee de heer S.
Klimmerboomen Kampen de heer
A. J. G.iillard.
Omtrent de keuze der plaats waar
de volgende algemeene jaarlij kBche
vergadering zou worden gehouden,
werd geen beslissing genomenal
leen werd besloten dat geen muziek
uitvoering van wege de Vereeniging
daaraan verbonden zal worden.
Tijdens de avond-uitvoering van 2a
Geen der schavuiten wist dat Seymour door middel van
het kompas en de aneroïden kalm had uitgerekend welken
weg zij nog hadden af te leggen tusschen Arinal en Truxillo,
die naar zijne berekening tien dagen zou duren, en dat hij
een liefhebber van de sterrekunde was en er eenige practi-
sche ervaring in had.
Na een handgebaar wachtte Seymour tot Hope en zijne
handlangers een goed eind op hem vooruit waren, reed vjjf-
tig schreden achter des stoet aan, terwijl de alcalde met den
hoed in de hand achterbleef.
Een uur lang trok de stoet doer bamboesriet, waar de
groote goudmerels van boom tot boom sprongen; forsche
vuurroode en groene papegaaien huppelden op de bovenste
takken der boomen in het woud. De armadillo bewoog zich
over de paden met haar geschubt pantser, en daar de mor
gen aanbrak, begonnen de parkieten, apen en wilde kalkoe
nen hun geschreeuw en gesnater te vermengen met het ge-
snok der wilde zwijnen.
Verschillende verdachte haltes om de bagage te verpakken
gaven Seymour gelegenheid ®m twintig meters achter den
stoet met een kogel uit zijn bukB een of anderen vogel uit
den top van een hoogen boom te doen neertuimelen, tot
groote verbazing van het gezelschap schavuiten. Vlug la
dende hield Seymour de personen voor hem goed in het oog.
De vier nachtelijke bezoekers hadden zich bij het gezelschap
gevoegd
„Wij moeten dicht bij de „Aguan" zijn," dacht Seymour bij
^chzeif en hield met scherpen blik de gedaanten voor zieh
in het oog. Hij had alien schijn, alsof hij nog op eenigszins
vertrouwelijken voet met Hope stond, laten varen. Weldra
was de breede, eenzame, tropische rivier bereikt en tot Sey
mours vreugde was een lange, schuinsch loopende doorwaad
bare plaats vol grint zichtbaar met ruime oevers, die de
vrijheid van beweging niet zouden belemmeren.
Op vijfhonderd meters van de doorwaadbare plaats begon
een van de voorst? voetgangers, een groote, brutale, half
naakte kerel, die een zware machete zwaaide, waarmee hij
doelloos kleine takjes h:.d afgehakt, luidkeels te schreeuwen.
Uit verschillende schuilhoeken van den oever kwamen drie
of vier dergelijke schavuiten te voorschijn.
Vlug als de gerichte dreef Seymour zijn nog verschen
muilezel voort tot naast het uitgeputte dier van Hope.
„Wat moet dat alles beteekenen?" vroeg hg op scher
pen toon.
„Deze mannen zullen one helpen bij het overtrekken der
rivier 1" was het slimme antwoord.
„Het koste wat het wil," daoht Seymour, „ik moet mij
niet overgeven aan de macht van die menschen. Het is hier
de afgesproken plaats I"
Hij trok het koord, waaraan zijn revolver was bevestigd,
recht en zeide tegen Hope: „Pas op uzelfIk ga aaar den
overkant. Waar is de doorwaadbare plaats?"
„Daarl" zeioe Hope met een eigenaardigen glimlaeh, ter
wijl verscheidene inboorlingen de beladen muilezels in het
water dreven en hen de rivier overtrokken.
Seymour was nu dicht genoeg in de nabijheid van Hope
om den gelen glans in zijne verraderlijke oogen, gelijk die
van een tijger, te zien.
„Ga uw gangl" zeide Hope, want er was geen verontschul
diging om nog te talmen.
„Na a," zeide Seymour beleefd. „Zij kunnen niet schieten
zonder ons beiden in gevaar te brengen," dacht Seymour en
besloot Hope voor te laten gaan.
Met scherpen blik zag Seymour in de rivier een zandbank.
Toen Hope halverwege was, dreef Seymour zijn muilezel, die
weer geheel waB uitgerust, in den stroom en met zij n geweer
dwars over het zadel bereikte hij den overkant, tweehonderd
meters achter de anderen.
Luide kreten toonden aan, dat men begrepen had, dat hij
van plan waB veranderd. Zonder moeite leidde Seymour zijr.
muilezel door den stroom en bereikte het strand, waar hij
lachende zijne natte kleeren uitschudde, terwijl de onbe-
sebaamde kerel, die hem had gadegeslagen, zijn ontbloote
maehete zwaaide en langs den oever kwam toesnellen. TBoen
hij op een afstand van twintig meters was genaderd werd
de Texas Lone Star revolver voor den dag gehaald en een
dreigend klik-klak deed zieh hooren.
„Haltl" klonk het, terwijl Seymour het wapen op den
man met zijne moordzuchtige plannen richtte. De machete
daalde en de geelgeklenrde schavuit deinsde terug.
Werctl vervolgd':)
